Werkstuk Nederlands Gedichten

Transcriptie

1 Werkstuk Nederlands Gedichten Werkstuk door een scholier 1175 woorden 23 mei ,7 155 keer beoordeeld Vak Nederlands Afscheid aan de haven Ga dan maar. Allen gaan. Ik wil je vreugd niet krenken, Nu ik mijn hand voor t laatst moet leggen in jouw handen, Zeggen: vaarwel, en godbelovende, en de banden Van vroeger blijven hecht. Ga maar. Ik zal niet wenken. Niet staan te zwaaien met mijn hoed en geen geschenken Meegeven voor op reis. t Papier zal ik verbranden En, nu ik eenzaam word, niet dromen van de landen Die jij gaat zien. Ik zal geen uur zelfs aan je denken! Het wordt toch telkens avond en lange dagen Zijn vol genoeg van werk en vrienden en verdriet. Herinnering is nog een van onze grootste plagen. Ga maar en dit is alles. Beter weet ik niet Dan t hard bevel, waartoe ons het leven zelf gebied: In een wanhopig hart een groot geluk te dragen. Water Altijd als ik de zee zie (of het nu Bij Noordwijk is of bij Los Angeles Of aan de ondoorgrondelijke kust Van een verstild eiland) richt ik acuut mijn aandacht op het water. De onrust van golfstoot en schuimkop, het continu zwellen en afstromen, het resoluut getij, maakt mij van de dag en dood bewust. Pagina 1 van 5

2 Al wat de aarde levert: alpenplant, Akkergewas, pluimage, bloem, vruchtenbomen, ik heb het lief. Maar bij de zee gekomen betreed ik als een dopeling het strand. Misschien wil ik tot water wederkeren En niet als stof, zoals de schriften leren. Het eiland Terschelling Het eiland is zich als een ei te moede, de ruimte staat er als een schaal omheen; er is geen doelwit om naar toe te spoelen, men is er heel en moederziel allen; men is er kind en die het kind moet voeden, bebroeden en bevroeden zijn er een; wie neerhurkt aan het strand van liefdewoeden, als speleman, vindt spelevrouw en speen. Dit huwelijk, zo vaderlijk volzwegen, wat draagt men op de thuisreis ervan mee? Een licht achter een voorhoofd in de regen, een melodie vol heimelijke wegen, ontglipt aan de omarming van de zee. Ontglipt? Een vogel aan het ei ontstegen. Komende schepen Ik zit aan de zee in den donkere nacht. Met ogen als vuurtorenlichten Tuur ik naar verre kusten en wacht, Op overzeesche berichten. Ik zit in het donker, ik wacht, ik staar Naar schepen die langzaam komen, Met lichtende blikken zoek ik naar Het schip uit het land meiner droomen. De Zee De maan is veeltintig; t verheugt u te staren Op d edele golfslag, of t spel van de meeuw. Pagina 2 van 5

3 Geniet gij uw eigen uitbundige baren? Geniet gij uw ijlten van zomerse sneeuw? Gij luistert hoe t schuim in de duisternis dondert; Geniet gij hoe t fluistert, uw kleed van satijn? O gij,die om t lichten der zee u verwondert, Geniet gij uw ogen, die heerlijker zijn? De zee heeft geheel haar betoov ring verloren. De naad ring van t noodweer verschrikt u. Gij scheidt. - vermoedt gij de storm, die gij nimmer zult horen, hoezeer hij t nauw-speurbaar geruis begeleidt? Zo meen ik dat jij ook bent Zoals de koelte s nachts langs lelies en langs rozen als wit koraal en parels diep in zee zoals wat schoon is rustig schuit maar straalt wanneer ik schouwen wil zo meen ik dat jij ook bent als melk als leem en t bleke rood van vaan gesteent of porselijn zoals wat ver is en gering en lang vergeten voor het oud is zoals een waskaars en een koekoek en een oud boek en een glimlach en wat onverwacht en zacht is en het eerste en wat schuchter en verlangend en vrijgevig gaaf maar broos is zo meen ik dat jij ook bent Een Als je echt van iemand houdt iemand alles toevertrouwt een die echt weet wie je bent ook je zwakke plekken kent Pagina 3 van 5

4 die je bij staat en vergeeft en die naast en in je leeft dan voel je pas wat leven is. De informatie die hieronder staat heb ik uit Het boek: Toon Hermans 75 een hommage aan Toon Hermans. Waar al z,n vrienden een stukje over hem schreven alle andere informatie boeken van hem waren uitgeleend dus heb ik m,n best gedaan om wat informatie uit het boek te halen. De Toon Hermansschool is in 1969 gestart in een noodvoorziening. Na een jaar hadden ze een eigen gebouw. Dat werd geopend door de hele familie Hermans: Toon, Rietje (z n vrouw) en 3 zonen. Toen de school 5 jaar bestond besloot de ouderraad de school een dierentuin cadeau te doen. De dierentuin bestaat nu nog steeds en het gaat goed met de beestjes evenals de school (ongeveer 268 kinderen). De vereniging van de Toon Hermans fanclub (VTHF) werd 11 oktober 1968 opgericht. De reden van het pas in 1968 oprichten van de fanclub is omdat zijn loopbaan zo voorspoedig verliep dat een fanclub niet nodig was maar toch gaf Toon er in 1968 toestemming voor. Weggaan Weggaan is iets anders dan het huis uitsluipen zacht de deur dicht trekken achter je bestaan en niet terugkeren je blijft iemand op wie wordt gewacht. Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven. Niemand wacht want je bent er nog. Niemand neemt afscheid want je gaat niet weg. Rutger Kopland zijn naam voluit geschreven is: Rutger hendrik. Hij publicideerde een aantal opmerkelijke strijdbare studies bijv: Het bolwerk van de beterweters (1970) en een pil voor Doornroosje (1976). Pagina 4 van 5

5 Ook maakte hij in 1966 een bescheidde bundel genaamd Onder het vee, waarin hij op eenvoudige, aansprekende wijze romantisch verlangen naar jeugd, natuur en geborgenheid laat samen gaan met de realiteit. De bundels die hij daarna maakt gaan meer over de ongrijpbare dingen in het leven. Ook gebruikt hij in die bundels een eenvoudiger taalgebruiken de zinsbouw wordt ondoorzichtiger en tastender. Geen wonder dat rutger die aanvankelijk als typische vertegenwoordiger van het tijdschrift de Tirade werd gezien nu ook in het tijdschrift raster (niet op de eerste plaats gericht op autobiografiemaar ook op tekst, poëtica en taal) als een belangrijke moderne dichter wordt gezien. Zijn werk werd bekroond met de Jan- Cambertprijs (1970) en met de Herman- Gorterprijs (1976). Enkele andere werken: Het orgeltje van yesterday (1968), Alles op de fiets (1969), al die mooie beloften (1978) en nog veel meer. Liefde Ik kon niet zeggen wat ik voelde ik heb het ook niet uitgelegd maar toch wist jij wat ik bedoelde de stilte had het al gezegd. Als ik je kuste of je griefde in blijheid of in droefenis de liefde is pas echte liefde als stilte taal geworden is. Mijn opmerkingen: De tijd die ik aan dit werkstuk heb besteed is al mat al ongeveer 11 a 12 uur (met biebtijd erbij). Hellaas heb ik over de andere schrijvers geen informatie kunnen vinden. Van sommige schrijvers waren geen biografie boeken en van andere schrijvers zoals o.a. Jaqueline E. van der Waals waren de biografie boeken uitgeleend Pagina 5 van 5