We zingen: Ps. 42 : 1; Ps. 23 : 3 We lezen: Mattheus 26 : We bespreken: zondag 28 H.C., vr. en antw. 76 en 77.

Transcriptie

1 Bezinningsijeenkomst d.d. 5 maart We zingen: Ps. 42 : 1; Ps. 23 : 3 We lezen: Mattheus 26 : We bespreken: zondag 28 H.C., vr. en antw. 76 en 77. We willen vanavond aan de hand van vraag en antwoord 76 ons verdiepen in wat nu het eten en drinken aan het Avondmaal eigenlijk is? Wat is dat: het Lichaam van Christus eten en Zijn Bloed drinken? De Heidelberger noemt drie aspecten: drie zegeningen! 1. het is in de eerste plaats het lijden en sterven van Christus met een gelovig hart aannemen en daardoor vergeving van zonden en het eeuwige leven verkrijgen! Een antwoord vol met rijke, inhoudsvolle begrippen. Eigenlijk leidt elk woord ons naar de diepte. Wie kan het lijden van Christus peilen, laat staan Zijn dood? Wat is een gelovig hart? Wat omvat het woord: aannemen? Vergeving van zonden, het eeuwig leven: toch niet te peilen, laat staan te vatten! En toch: Aan het Heilig Avondmaal neem je iets aan! Met je handen, met je mond en met je hart! Met je handen aanpakken is niet zo moeilijk, met je mond eten en drinken ook niet. Maar met je hart het lijden en sterven van Christus aannemen: dat is niet niks! En dan nog wel: met een gelovig hart! Aan de Dis van het Verbond zitten is meer dan eten en drinken met je mond. Het is een diep geestelijk gebeuren. Maar juist langs die weg wil de Heere Zijn zegeningen schenken. Genadegaven als: vergeving van zonden en het eeuwige leven. Die weldaden mogen wij aannemen, ons toe-eigenen. Met een gelovig hart. Maar wat is dan een gelovig hart? Wanneer heb ik dat? Een gelovig hart is een hart, dat verankerd ligt in Christus. Dat een geworden is met Christus.

2 Een hart, dat heeft leren afzien van zichzelf! Het is een hart wat met zichzelf is vastgelopen, dat moe gestreden is. Dat geestelijk failliet is verklaard. We houden de handen open als een bedelaar. Als een dakloze! Een hart, dat intussen wel met een zeker weten vervuld is, maar ook met een vast vertrouwen: dat niet alleen anderen, maar ook mij vergeving van zonden, eeuwige gerechtigheid en zaligheid van God geschonken is, uit louter genade, alleen om de verdienste van Christus wil Is die intentie in ons? Zijn we hongerig en dorstig? Naar de vruchten van Christus kruisverdiensten? Zo verbonden met Hem? Is ons hart als het hijgend hert, dat dorst naar de frisse waterstromen? Juist de hongerige en de dorstige nodigt de Heere! Grote genadegaven willen uitgereikt worden: vergeving van zonden en het eeuwige leven! Wat willen we nog meer? Groter gaven zijn toch niet denkbaar! In het reine met God en voor eeuwig met Hem verbonden te zijn. Nu al! De Heere vraagt van ons een aannemen! U weet, dat daar meerderen moeite mee hebben. Misschien ben jij er een van! Straks eet en drink ik mij zelf een oordeel? God is zo heilig! Ik begrijp u wel! Ik ken die vrees! Maar neem dat ook eens in overweging: Wat is wijzer: van de Heere iets met ootmoed aanpakken of de Heere met volle handen laten staan? Of willen we zelf onze handen eerst nog vullen? Vullen met schuldbesef, berouw en bekering, met goede werken? Hoe kunnen deze handen dan met goederen vervuld worden? Dat is ten enenmale onmogelijk! Bij het Avondmaal passen lege handen, een houding van een bedelaar, van de tollenaar in de tempel: O God, wees mij zondaar genadig! Of is uw en jouw vrees, dat de relatie met Christus nog niet goed genoeg is! Dat brengt me bij het 2e punt: Wat is dat, het Lichaam van Christus eten en Zijn bloed drinken? Daarop wordt als tweede geantwoord:

3 2.Het Lichaam van Christus eten en Zijn Bloed drinken betekent ook dat je hoe langer hoe meer met Christus verenigd wordt. Door het deelnemen aan het Avondmaal wordt de vereniging met Christus intensiever. Een band die door de Heilige Geest is gesmeed en wordt versterkt. De Geest, die: en in Christus en in ons woont! Door die Geest zijn we vlees van Zijn vlees zijn en been van Zijn been! Door de Geest worden we geregeerd. En door die Geest ontvangen we de gaven, die Christus door Zijn Offer verworven heeft: vergeving van zonden en eeuwig leven! De Geest maakt ons een met Christus: Been van Zijn been, vlees van Zijn vlees! Zo nauw is die band met Christus! Het Avondmaal schenkt ons niet alleen Christus voor ons, maar ook Christus in ons! Innige verbondenheid met Hem! We knipperen met de ogen. Het zijn in Christus! Zo met Hem verbonden zijn! Nu, de Heilige Geest is er nog steeds op uit om die verbondenheid gestalte te geven. Nog steeds neemt Hij uit Christus om het ons te verkondigen! Maar daarvoor snijdt Hij ons wel los van deze wereld! Alle pogingen tot zelfverlossing snijdt Hij af om ons volledig op Christus te werpen en naar Hem uit te drijven, opdat Christus in ons wone, waardoor we gaan belijden: Ik leef, doch niet meer ik, maar.christus leeft in mij!! Zo nauw wil die band zijn! Maar er is nog een derde zegen aan de Dis te ontvangen, nl. de diepe eenheid onder elkaar! 3.En dat wij door een Geest, gelijk de leden van een lichaam De Geest van Christus regeert ons. Hij is het Hoofd. Hij bezielt alle leden. Hij zegent ze. Klit- en groepsvorming passen niet in de kerk. De Heere verbindt ons samen als Zijn gezin!

4 Niet als een los samenraapsel! Als een gezin! Samen leggen we de hand op het Heilig Lam van God. Allen samengevoegd tot een Lichaam, tot een gezin! Uit verschillende leden bestaand! En dan heeft de Heidelberger nog een vraag: Waar heeft Christus dit alles beloofd? Is het allemaal wel betrouwbaar? Is het geen eigen Avondmaalsopvatting? Nee, want zo staat het in Gods eigen Woord! De Heere heeft Zelf het Avondmaal ingesteld. In de nacht, waarin Hij verraden werd. Tijdens de Pascha-viering heeft Hij Zichzelf onthuld als het ware Paaslam! Toen heeft Hij de maaltijd van de verlossing uit Egypte verdiept tot de maaltijd van de verlossing uit de slavernij van de zonde en de dood. Als de Heere gemeend heeft het H.A. te moeten instellen, dan mogen wij deze toch niet verachten. Dan doen we de Heere grovelijk tekort. We doen onszelf tekort. Laat me u zegenen, zegt de Heere! Hij wil ons voeden en laven ten eeuwigen leven. Het Avondmaal wil een Bron zijn van kracht en troost! In het Avondmaal ervaren we de gemeenschap met Christus en met elkaar! Samen delen in Christus liefde en weldaden! De zwakke vlam van de liefde wordt aangewakkerd. De innige hoop aangevuurd. Het zwakke geloof bemoedigd en vertroost!!! We worden op onszelf terug geworpen maar om rust te vinden in Christus! Naast het aspect van de persoonlijke zegen is er ook het aspect van de verkondiging! In onze Avondmaalsgang belijden we dat we zelf midden in de dood liggen en dat in Christus eeuwige redding is. Aan het Heilig Avondmaal wil de Heere ons voeden en laven en ons een voorsmaak geven op de maaltijd van de Bruiloft van het Lam, opdat wij er met verlangen naar uitzien. Ik heb gezegd.

5 Gespreksvragen: Gespreksvragen:

6 Gespreksvragen: Gespreksvragen: