tel: Museumplein AD Veendam Veenkoloniaal Museum

Transcriptie

1 Ja, ik wil ook graag een redercedulle voor 1/36 e aandeel in het praamschip De Familietrouw! (kosten 25,- per jaar) Naam: Adres: Postcode: Woonplaats: Telefoon: Deze bon opsturen naar het Veenkoloniaal Museum. U mag de gegevens ook mailen naar: hachmer@veenkoloniaalmuseum.nl Rederbulletin Het rederbulletin is een uitgave van het Veenkoloniaal Museum te Veendam en is bedoeld voor de redercedulhouders van het museumschip De Familietrouw. nr. 4 - oktober Veenkoloniaal Museum Museumplein AD Veendam tel:

2 Nieuws van buitenland en binnenland... Maandagmorgen 27 juni was voor de Familietrouw een bijzondere dag. Op deze dag voer de Familietrouw voor het eerst sinds 1994 weer eens over de landsgrens. Het schip had overigens al vaker in Duitsland gevaren. Zo voer het schip in 1986 in een konvooi van historische schepen naar Berlijn om daar deel te nemen aan de festiviteiten rond het 850-jarig bestaan van die stad. Deze reis nog onder gezag van de vorige eigenaar Wessel Ploeg, is met alle zekerheid de langste reis die het schip ooit gemaakt heeft. 125-Jarig bestaan Elisabethfehn Wij bleven dichter bij huis, maar de eindbestemming was zondermeer bijzonder; Elisabethfehn. Deze Duitse veenkolonie vierde in juli haar 125 jarig bestaan. Het contact met Elisabethfehn ontstond bij toeval. Tijdens een oriënterend bezoek aan het Moormuseum te Elisabethfehn, ter voorbereiding van een museumexcursie, kwam conservator Hendrik Hachmer er via conservatrice Frau Antje Hofmann achter dat men op zoek was naar historische schepen om het 125 jarig bestaan een bijzonder tintje te geven. Ze was dan ook zeer verheugd toen ze hoorde dat ons museum een 111 jaar oud turfschip bezat. Een ander toeval was dat bij de schippers van de Familietrouw al in 2004 het idee was ontstaan om tijdens de schepenmanifestatie Groninger Welvaart met turf beladen aanwezig te zijn. Een leuk idee, maar complexer dan we dachten. Een groot probleem was de prijs van turf. In onze eerste gedachten gingen we uit van een flinke deklast zoals je die vroeger ook op de schepen zag liggen, maar handgestoken turf kost tegenwoordig 1,00 per stuk en is daarmee letterlijk het bruine goud geworden. Persturf bleek aanmerkelijk goedkoper en wordt in Duitsland nog in redelijke hoeveelheden gestoken en gestookt. In Wiesmoor bleek een turfhandelaar bereid om 8 ton voor ons achter te houden. In gedachten zagen we ons al over de Dollard en het Ems Jade kanaal richting Wiesmoor varen om vervolgens via het Wiesmoor- en Nordgeorgefehnkanaal en Jümme, beladen Elisabethfehn te bereiken. Verkenning van het traject maakte al snel duidelijk dat het varen met een beladen turfschip van Wiesmoor naar Elisabethfehn bijna onmogelijk was. Het Nordgeorgefehnkanaal en de Jümme zijn getijde kanalen en veranderen bij eb in een moddersloot. Met turf beladen droogvallen in braggel en brei, dat wilden we onze 111 jaar oude dame niet aandoen. Er zat niets anders op dan naar een alternatieve route te zoeken. Via het Haren- Rütenbrockkanaal, de Eems en het Küstenkanaal werd Elisabethfehn bereikt. De ontvangst in Elisabethfehn was Alle hens aan dek: Turf laden!!!

3 Groninger Welvaart 2005

4 De ontvangst in Elisabethfehn was zondermeer hartverwarmend. Vooral gastheer Egon Buß liep zich het vuur uit de sloffen om die Holländer ter wille te zijn. Dankzij Buß behaalde de Familietrouw ook de Nordwest-Zeitung en andere regionale bladen. Op zaterdag 2 juli werd de Familietrouw voor het eerst sinds 1954 weer met turf beladen. In het laatstgenoemde jaar was schipper Muskee gestopt met het vervoer van turf. Het beladen met turf verliep wel heel anders dan 50 jaar eerder. De lading kwam nu per vrachtauto aan en moest uit twee kleine containers worden geschept. Daarna werd de turf op het schip geladen. Jenever was er nu niet bij. De Duitsers begonnen met bier en eindigden met bier. Tussentijds was er nog een zeer geslaagde barbecue bij Egon Buß in de tuin. Van hard werken krijg je honger (en dorst) Het turfladen trok veel bekijks. Een echtpaar uit Zuid- Duitsland, dat op de fiets de omgeving van Elisabethfehn verkende, raakte zelfs geheel van de wijs door de Nederlandse driekleur op het schip en al die Holländer. Vertwijfeld op de fietskaart kijkend vroegen ze zich af of ze niet erg verdwaald waren, wat de schippers natuurlijk volmondig beaamden en met stalen gezicht Bourtange aanwezen... Een week later, op 8, 9 en 10 juli werd het officiële feest gevierd. De bemanning van de Familietrouw werd tijdens de officiële opening in het zonnetje gezet en kreeg als aandenken een oorkonde voor in het schip. Ook kwam de NDR nog langs voor opnames, maar de plaatselijke NDR-vedette maakte zich meer zorgen over het model van zijn kapsel en de wijze waarop het de loopplank moest oplopen dan om de historische context. Het feestweekend verliep zonder problemen. Wel viel de bemanning op dat je de Duitsers echt aan boord moest praten om eens in het roefje te kijken. Een schip dat open is voor bezichtiging is men daar blijkbaar niet gewend. Na de festiviteiten voeren we met een beladen turfschip weer richting Nederland. Al vanaf het begin had het schip veel bekijks. Op het Küstenkanaal en op de Eems ging bij de beroepsvaart vaak de duim omhoog of werd er even snel naar het fototoestel gegrepen. Langs het Haren-Rütenbrockkanaal reed zelfs iemand van de historische vereniging Rütenbrock, al fotograferend, het hele traject mee. Ook in Nederland trok de Familietrouw veel bekijks. Natuurlijk waren er af en toe ook kritische geluiden. Wat weinig turf, of wat slechte turf. Zeker, dat wisten we en als we de prijs van de turf noemden dan begreep men direct waarom we met een relatief kleine deklast voeren. De reis naar Duitsland werd met de relatief dure lading succesvol volbracht. Foto s van de reis en het feest zijn o.a. te vinden op onze website Groninger Welvaart Op 28,29,30 en 31 juli vond de schepenmanifestatie Groninger Welvaart plaats. Ook hier hadden we niet over aandacht te klagen. De Familietrouw had een prachtplaats gekregen langs het Lage der A. Het NOS journaal, TV Noord en OOG TV kwamen bij de Familietrouw langs. Het NOS journaal bombardeerde onze vrijwilliger Koos Edens gelijk maar tot turfschipper en eigenaar, maar het mocht de pret niet drukken. Daarnaast stond het schip prominent in de diverse edities van het promotieblad van de Groninger Welvaart.

5 Groninger Welvaart 2005 De Familietrouw trok, ondanks de concurrentie van tientallen andere historische schepen, veel bekijks. Honderden keren zijn we op de foto gezet. Meer dan 1000 mensen namen in vier dagen tijd een kijkje in de roef. Meer dan eens moesten we mensen tegenhouden omdat het schip simpelweg vol was. Ondanks slechte weersvoorspellingen hielden we het drie van de vier dagen redelijk droog. De vierde dag viel echter geheel in het water. Slechts een handje vol bezoekers kwam nog op de zondag langs, maar al met al kijken we met een tevreden gevoel op de manifestatie Groninger Welvaart terug. Op kunt u nog nagenieten van het evenement. Scheepsjager Hachmer deelt folders uit! Turfvaartdagen Appelscha Op zaterdag 27 en zondag 28 augustus werden in Appelscha de Turfvaartdagen gevierd. De Familietrouw was dit jaar voor de derde maal van de partij. Normaal gesproken vinden de Turfvaartdagen eerder in augustus plaats, maar vanwege de concurrentie uit Groningen was men uitgeweken naar het laatste weekend van augustus. Op de heenreis werd het schip door sleepboot Alcor van Peeloo naar de Witewijksterbrug getrokken. s Morgens vroeg kwam TV Drenthe ter hoogte van Kloosterveen bij Assen opnames maken. Lenze Leunge, de gangmaker achter de Turfvaartdagen, had de Drentse TV uitgenodigd. Om een mooi plaatje te creëren werd na de Kloosterveenbrug en de hoogspanningsmasten bij Assen de mast omhoog gedraaid. Ook in Appelscha wist de pers de nog steeds met turf beladen Familietrouw te vinden. Het schip kwam met foto en al in de Leeuwarder Courant, de Aanpakken en de Oost-Stellingwerver. In Appelscha waren we overigens niet meer het enige met turf beladen schip. Ook de altijd enthousiaste Han Visser van de Dankbaarheid, een in Veendam gebouwd schip, had in Duitsland turf geladen. Verse turf wel te verstaan en het kwaliteitsverschil was voor de kenners duidelijk zichtbaar. Ook in Appelscha lagen diverse historische schepen en op de markt was het een drukte van belang. Op zondag 28 augustus werd de Familietrouw voor de show drie keer door scheepsjager Auke Winters uit Hoogersmilde van het Stokersverlaat naar het centrum van Appelscha getrokken. Werkmancollege Groningen Het vaarseizoen werd min of meer afgesloten door leerlingen van het Werkmancollege te Groningen. Speciaal op verzoek van deze school zijn we na Appelscha nog even in Groningen gebleven. Van 12 tot 16 september werd er door leerlingen van deze school gewerkt aan het project Middeleeuwse Stad. De 111 jaar oude Familietrouw is natuurlijk nog niet zo oud, maar paste wel goed in het plaatje de turfvaart en

6 straatnamen als Turfsingel en Turftorenstraat. Aan de Zuiderhaven stapten op woensdag 14 september zo n 90 leerlingen verdeeld in drie groepen bij ons aan boord. Zonder enige wanklank en vol enthousiasme hoorden ze de schippersverhalen van conservator Hendrik Hachmer en oud De leerlingen tonen serieuze interesse schipper Frederik Siepel en meester Siem Haan, aan. Het bezoek aan de kleine roef, het donkere ruim, de vettige motorruimte en de turf op het schip maakte op de leerlingen blijkbaar veel indruk. Handenschuddend en bedankend voor de prachtige uitleg verlieten ze het schip. Ook de bemanning van de Familietrouw keek voldaan op deze dag terug. De jeugd van tegenwoordig bleek op deze dag toch nog niet zo slecht en we wisten dat de goede voorbereiding van de docenten van het Werkmancollege ook aanleiding is geweest voor het succes van deze dag. Terug naar Pekel Op 16 september werd weer richting Pekela gekoerst. Op verzoek van de Gereformeerde Kerk te Nieuwe Pekela bleven we nog tot zaterdag 18 september bij de jachthaven te Oude Pekela liggen. De kerk was gastheer voor een groep Duitsers uit de voormalige DDR. Een reis per schip over het Pekelderdiep leek hun een leuk uitje. Omdat ons schip met niet meer dan 12 passagiers mag varen werd op drie plaatsen gewisseld om zo toch iedereen een kans te geven een stuk mee te varen. Ook hier was men vol enthousiasme. De dag werd passend afgesloten met Beerenburg... Op het moment van het schrijven van het Rederbulletin wordt het ruim van het schip zo veel mogelijk leeg gemaakt voor een werfbeurt. Nog dit jaar zullen we een helling bezoeken. Daarna is er eerst weer rust voor het schip, maar nog niet voor de vrijwilligers. Dit jaar wil men ook nog de oude motor, voorzover mogelijk, opknappen. Nieuwe Reders en sponsoren Als reder weet u hoe belangrijk uw bijdrage aan het schip is. Dankzij u kunnen we o.a. sparen voor de werfbeurt die één keer in de vier jaar op het programma staat. Inmiddels zijn er 28 redercedullen uitgeschreven. Voor ons zou het leuk zijn als we nog dit jaar de 36 reders als sponsor van het schip bij elkaar krijgen. Samen zijn de reders dan goed voor 900,- per jaar. Weet u nog een vriend of kennis zo ver te krijgen om in ons schip te investeren? Graag! Ook zijn we nog op zoek naar nieuwe vrijwilligers die mee willen helpen het schip in de vaart te houden of willen helpen bij klussen aan boord van het schip. Bij belangstelling kan men contact opnemen met de conservator van het Veenkoloniaal Museum, Hendrik Hachmer, tel of hachmer@veenkloniaalmuseum.nl Diesel voor het schip In tijden van dure olieprijzen was het prettig te horen dat Pedro Boat in Zuidbroek de diesel wilde sponsoren. Wij zijn het bedrijf hiervoor zeer erkentelijk.!