Verslag Oud-Katholieken Congres 2018 Wenen. Door Myriam van der Linden-Bullens (Maria Bullens) Rina Homan.

Transcriptie

1 Verslag Oud-Katholieken Congres 2018 Wenen Door Myriam van der Linden-Bullens (Maria Bullens) Rina Homan.

2 Saltz der Erde Toen 4 jaar geleden bekend werd dat het volgende congres in Wenen zou zijn, heb ik tegen Hans, mijn echtgenoot, gezegd dat ik daar zeker heen wilde, aangezien wij nog nooit in Wenen waren geweest. Toen ik begin maart het eerste berichtje las van de inschrijving, heb ik ook niet getwijfeld en me meteen ingeschreven. Meteen een hotel geboekt voor een week en dat bericht op facebook gezet. Daarna had ik al snel hotelgenoten wat altijd fijn is als je alleen op reis gaat. Toen ik las dat Myriam een kamer geboekt had heb ik in het zelfde hotel ook eenkamer geboekt. Op maandag met de trein vertrokken vanuit Oudenaarde en in Brussel op de vlieger gestapt naar Wenen. Er werd mooi weer opgegeven en mijn koffer die ik als handbagage had, zat dan ook vol zomerkleedjes. Ik heb met het vliegtuig gereisd en omdat ik het vervelend vond om zo laat nog door Wenen te moeten heeft Bernard mij van het vliegtuig gehaald en heb ik aan die kant van de stad geslapen en ben de volgende ochtend bij hun geweest. Zij wonen in een buitenwijk en hebben een schitterend dakterras.

3 De eerste twee dagen nog geen congres. Ik had via internet een Sissiticket geboekt waarmee ik 5 musea kon bezoeken die allen te maken hadden met de Sissifilm. Dit kon ik verspreiden over meerdere dagen (ik had een jaar de tijd). Dinsdagavond kwam ik na een prachtige dag, terug in het hotel en toen was Rina Homan er al. Ik ben die dinsdag dus van Bernard en Monika vandaan naar ons hotel gegaan. Dat heel dicht bij een metro station en de stad lag een uitgelezen plaats voor ons doel Wenen en het Congres. Ook ik heb die middag iets van Sissi gezien namelijk Schloss Schönbrunn En een rondrit door de tuin gemaakt.

4 Toen ik thuis kwam hebben Myriam en ik, Even wat zitten praten en toen was de dag om. Ook dag 2 werd besteed aan Sissi. Met zo n 30 C op de thermometer was dat een hele opgave. In de avonduren is toen ook David Ross aangekomen in ons hotel. Het congres kon beginnen. De tweede dag heb ik een bezoek gebracht aan de Obere Belvedere en Untere Belvedere twee paleizen dicht bij elkaar met daar een tuin tussen. Ze zijn ingericht als museum en hadden dan ook schitterende schilderijen. In het bijzonder van de beroemde Gustav Klimt.

5 Ook heb ik een bezoek gebracht aan de Karels Kirch.

6 Daar was een lift waarmee je in de koepel kon. Daar boven kon je ongeveer Onze Lieve Heer een hand geven en had je een prachtig uitzicht over de stad. Daarna ben ik naar huis gegaan.

7 Op donderdagmorgen was ik al voor 10 uur bij het congresbureau om mijn kaart op te halen. Beetje vroeg, het zou om 11 uur pas zijn. Nog gauw een kopje koffie dan. Op het terras zag ik al congrestasjes, dus schijnbaar kon je al wel je kaart halen. Daarna terug naar het congresbureau en ja hoor, mijn kaart kreeg ik al mee. Gauw nog naar het laatste museum dat betrekking had op Sissi. Ook ik ben de donderdag naar de stad gegaan voor de congres tas en openbaarvervoerkaart. Daarna heb ik wat door de stad gelopen.

8 Het stadhuis en de Stephansdom bekeken en toen ook naar het hotel voor een middag dutje. Nog even terug naar het hotel om een droog kleed aan te trekken, een uurtje te rusten en op naar de start van het congres op de JudenPlatz. Het was een indrukwekkende opening met een herdenking aan de gesneuvelde Joden die vanuit Wenen en Oostenrijk waren omgekomen tijdens de WOII. Ik zeg eerlijk, het exacte verband met de Oud-Katholieken heb ik niet precies begrepen, maar wel dat de joden belangrijk waren voor hen. Vandaar de opening van het congres daar.

9 Daarna gingen we naar het oude stadhuis voor de verdere opening. Alle landen die vertegenwoordigd waren stelden zich voor. Het was wel grappig als je dan ineens op een dia jezelf voorbij ziet komen. Het voorstellen duurde vrij lang maar het was de moeite waard. Als 1 van de eerste waren we aan het buffet. Ik begreep later maar goed, want de mensen die achteraan stonden hadden niet genoeg meer te eten. Wat ik begrepen werd, is er nog wel ergens eten vandaan gehaald. Beetje verkeerde inschatting, maar uiteindelijk had iedereen te eten. Na de tafelgesprekken en het eten zijn David, Rina en ik weer naar huis gekeerd. Het congres is begonnen. Het avond eten was op de binnen plaats heel gezellig want toen ontmoette je voor het eerst eigenlijk de anderen. Het was jammer dat er eten te weinig was, maar dat is wel opgelost. Ik was blij dat Myriam en David bij mij in het hotel zaten want zo konden wij gezamenlijk naar huis. Want ik heb nogal eens de gewoonte om de verkeerde kant op te lopen en dat moet je in de avond in een vreemde stad niet doen.

10 Donderdagmorgen eerst naar de lauden in de Alten Börse. Voorganger was de plaatselijke pastoor. Daarna volgde een interessante interreligieuze dialoog tussen afgevaardigden van het Boeddhisme, de Islam, het Jodendom, de

11 Rooms Katholieke Kerk en de Oud-Katholieke Kerk. Dit alles verliep in een zeer gemoedelijke sfeer. Daarna ging ieder zijn eigen weg totdat de workshops begonnen. Aangezien ik een paar uur vrij had, ben ik de Stephansdom gaan bezichtigen met een audiotour. Dat had als voordeel dat het rustig was op de plek waar de audiotour zich bevond. Mensen zonder de audiotour moesten buiten de hekken blijven.

12 Om 15 uur werd ik verwacht bij de workshop. Ik had me wat moeten haasten om op tijd te komen en ik kom binnen in de SwinglingerKirche en het eerste wat ik zei was: Bijna allemaal Nederlanders. We hebben ontzettend fijn gezongen met zijn allen. Kon ook niet anders met zo n enthousiaste koorleider. Foto van Monique Bergers Daarna wachtte ons een ontvangst door een afgevaardigde van de gemeente Wenen in het nieuwe stadhuis. Daar werd ons een heerlijk buffet aangeboden met allemaal echte Oostenrijkse gerechten. Dag twee van het congres was voor mij geslaagd. Ik ben in de middag naar de workshop van John Okoro geweest. Over het gelukkig zijn. Naar aanleiding van een onderzoek uit Engeland Daarna ben ik nog even in de Poolse kerk geweest die daar vlakbij was. En zijn wij met een stel naar het stadhuis gegaan.

13 Op het plein voor het stadhuis was een soort kermis.

14 Gelijk met het grote congres was er ook het jongeren congres En deze waren ook bij het ontvangst in het stadhuis.

15

16 Het was vrij laat dat wij weer naar het hotel gingen maar het was een prima dag geweest.

17 Zaterdagmorgen was de lauden in de Stephansdom. Voorganger was de aartsbisschop van Oostenrijk, Heinz Lederletner. Speciale herdenking in deze dienst was voor bisschop Alberto Ramento van de Filipijnen die in oktober 2006 is vermoord. Er was ook een afvaardiging aanwezig uit de Filipijnen, waaronder hun bisschop. Zij kregen uit handen van iemand uit de Habsburger familie nog een vlam overgedragen.

18 Na de indrukwekkende lauden gingen we naar onze workshops. Ik had een workshop over trauma ervaring en God. Dit was een zeer interessante workshop waar uitgelegd werd hoe onze hersenen werken. Er werd ons ook verteld dat mensen die geloven 23% meer levensverwachting hebben. We hebben een ontspanningsoefening gedaan waarbij ik bijna in slaap viel (ik was na al die dagen ook ontzettend moe) en op het eind nog een lachoefening. Ik was gekoppeld aan Pastoor Koemans. Het was een soort klapspel, waarbij steeds een deel werd veranderd, maar zo dat je gegarandeerd de mist in ging en ging lachen. Dat was een leuke afsluiting van de workshop. Ik ben naar de Workshop van Bernard Heitz geweest over de taak van de kerk nu en in de toekomst. Hij vertelde over de congressen waar hij aan deel genomen had en daarna was er een levendige discussie over de taak nu. Wat er uitkwam was dat de kerk zich ook nu nog kon uitspeken over misstanden en mensen bij staan in hun leven.

19 De Bisschop Andreas van de Servische kerk waar wij waren kwam ons ook bezoeken Daarna gingen wij voor de lunchen het middag programma naar de Evangelische kerk. Een totaal andere kerk als vanmorgen maar er waren schitterende ramen.

20 De lunch was voor mij ook waar mijn workshop was en we waren dus als eerste aan de lunch. Ook de eucharistie van de Utrechtse Unie was in de Evangelische Kerk. Voorganger was onze eigen aartsbisschop, Joris Vercammen. Op het eind van deze dienst werd ook nog onze oud aartsbisschop, Mgr. Glazemaker herdacht. Na de dienst kregen de afgevaardigde van de Filipijnse kerk iets overhandigd. Voor hun moedige gedrag voor de vrede

21 Deze viering was een mooie afsluiting. Restte ons enkel nog het feest in de Raadskelder van het stadshuis. Daar kregen we echt Weens eten: Wienerschnitzel en Apfelstrudel.

22 Omdat ik ontzettend moe was, vertrokken Rina en ik als 1 van de eersten richting ons hotel, terwijl anderen nog konden genieten van een cabaret trio of zoiets. Ik ben die avond al vroeg als een blok in slaap gevallen. Wij zijn dus samen naar huis gegaan en dat lukte gelukkig ook. Zondagmorgen kon je kiezen om naar een viering te gaan in één van de twee Oud-Katholieke kerken. Ik hoorde later dat in de Heilandskirche onze eigen bisschop is voorgegaan, maar ik zat met veel Nederlanders in de St. Salvator Kirche, waar we heel de week al in de buurt hadden gezeten. Bij ons was het een Frauendienst. Op het altaar stonden enkel vrouwen. Bij binnenkomst kregen we allemaal een stukje gezegend brood en een kaarsje. Iedereen vroeg zich af wat te doen met dat brood en ik heb het maar meteen opgegeten. Maar toen zag ik dat bijna iedereen het nog voor zich had liggen. Achteraf bleek dat ik het inderdaad gewoon had mogen nuttigen en dat er geen zout in het brood zag (thema congres is immers Saltz der Erde). Aan het begin van de viering werd het licht ook doorgegeven. Later in de dienst werd gezegd dat er brood en druivensap was, maar dat er

23 waarschijnlijk door de grote opkomst te weinig was voor iedereen. We ging dat brood en de druivensap delen (Agape). Wat bleek: er was nog over! Het leek wel het verhaal van de vissen en het brood. De overweging heeft mij geraakt. Het kwam er op neer dat iedereen waardevol was. Wie je ook bent, wat je ook bent. Voor iemand die zich vaak waardeloos voelt, is dat een heel mooi gevoel. Na afloop heb ik nog anderhalf uur gepraat met verschillende mensen en toen heb ook ik afscheid genomen van het congres. Het is een heel mooi congres geweest en ik ga weer met veel stof tot nadenken naar huis. Waar ik het meest van onder de indruk was, was het gebaar wat de twee misdienaartjes nadat ze beiden de voorbeden gedaan hadden.

24 In de middag nog het Hundertwasserhaus bezocht en het Mozarthaus. s Avonds met Rina nog heerlijk zitten eten en veel gelachen bij een Vietnamees restaurant aan de overkant van ons hotel. In de middag ben ik alleen naar de kerk Am Steiner Platz geweest. Het was een hele rit door de stad en een klim naar boven maar het was de moete waard.

25 En dan nu staat ook mijn koffer weer gepakt en neem ik om 15 uur de vlucht terug naar Brussel. Om 18:30 uur hoop ik weer thuis te zijn in Oudenaarde. Ik had omdat mijn vliegtuig pas om ging nog de tijd om in de morgen iets te doen. Ben nog naar de vlinder tuin geweest. Waar schitterende vlinders en bloemen waren. Daarna ben ik met de tram via de Donaubrug ook nog naar het Hundertwasserhaus geweest. Heel bijzonder zoals daar met vormen en kleuren gewerkt is.

26 Zelfs tot binnen toe!

27 Daarna ben ik de gehele weg van de binnenstad naar de buitenwijk waar het vliegveld ligt met de tram gegaan. Dan zie je ook de achterkant van de stad en blijken er net zo goed als in andere steden wijken te zijn waar de gebouwen niet zo indrukwekkend zijn als in het toeristen gedeelte. De buitenwijk waar Bernard en Monika wonen is heel modern. Omdat Monika niet naar het congres kon heb ik mijn laatste middag bij hen doorgebracht en al mijn foto s laten zien. Zo heeft zij nog iets van het congres meegekregen. Ik vond het een bijzondere week en heb genoten. Tot over vier jaar in.? Myriam van der Linden-Bullens (Maria Bullens) Met dank aan Myriam voor haar verslag, dat gaf mijn de gelegenheid om mijn verhaal daar tussen te zetten en mijn foto s te plaatsen. Rina Homan.