3,9. Presentatie door M woorden 24 november keer beoordeeld. Nederlands. Hoe is het trouwen ontstaan?

Transcriptie

1 Presentatie door M woorden 24 november ,9 4 keer beoordeeld Vak Methode Nederlands Nieuw Nederlands Hoe is het trouwen ontstaan? Waarschijnlijk komt het bij Christenen uit de bijbel vandaan. Want in Genesis 2:24 staat namelijk: "Daarom zal de man zijn vader en zijn moeder verlaten, en zijn vrouw aankleven; en zij zullen tot één vlees worden." Wat wordt bedoeld met huwelijkgebruiken? Traditie komt van het Latijnse woord traditio, dat overhandigen betekent. Huwelijkstradities zijn dus gewoonten en gebruiken betreft het huwelijk die van ouders op kinderen worden overgedragen. Het is dus eigenlijk het doorgeven van een stuk cultuur van de ene generatie aan de andere generatie. Welke culturen komen aan bod? In deze presentatie/dit werkstuk behandelen we de volgende landen: China Marokko Turkije Huwelijksgebruiken in China Bij de bruid Pagina 1 van 9

2 Bij zonsopgang op de huwelijksdag vindt een uitgebreid badritueel plaats. De bruid baadt in water dat verrijkt werd met pomelo, een variant van grapefruit, om haar te reinigen van kwade geesten. Een vrouw die veel geluk brengt, dit is een vrouw met veel kinderen en familieleden, staat in voor het stylen van het haar van de bruid. Het haar zal nu voor de eerste keer als het haar van een getrouwde vrouw opgestoken worden. De bruid wordt vervolgens op de rug van de vrouw naar het hoofdvertrek van haar huis gebracht. Daar wordt de bruid in het rood gekleed en krijgt ze ook een rode sluier of kroon met linten of kralen opgezet. De rode kleur staat symbool voor geluk. Wanneer de bruid aangekleed is, buigt ze voor haar ouders. In China wordt veel belang gehecht aan (voor)ouderverering. Vervolgens wacht de bruid op de processie die van het huis van haar toekomstige echtgenoot zal vertrekken. Bij de bruidegom De mannen komen samen bij de bruidegom om zich om te kleden. De bruidegom draagt een traditioneel kleed, rode schoenen en een rode, zijden sjerp. Hij knielt voor het familiealtaar neer en krijgt door zijn vader een hoofddeksel met cipressenbladeren opgezet. De huwelijksceremonie In vergelijking met de uitgebreide voorbereidingen, is de huwelijksceremonie beperkt. Pagina 2 van 9

3 Het koppel wordt voor het familiealtaar van de bruidegom gebracht waar ze hulde brengen aan de voorouders. Dan volgt een theeceremonie. Thee is de nationale drank van China. Bovendien is het serveren van thee een teken van respect. Het is ook een handige drank omdat niet iedereen alcohol drinkt. Het is de gewoonte dat de bruid en bruidegom thee inschenken. Thee, met 2 lotuszaadjes en 2 rode dadels in het kopje, worden eerst aan de ouders van de bruidegom aangeboden. Vervolgens krijgen de andere familieleden thee ingeschonken: eerst de oudere en dan de jongere verwanten. Lotuszaadjes en dadels worden voor twee redenen in thee gebruikt: 1) De woorden lotus en jaar, zaad en kind, dadel en vroeg zijn homofonen. Dat wil zeggen dat ze hetzelfde klinken maar een andere betekenis hebben in het Chinees. 2) De Chinezen geloofden in vroegere tijden dat lotuszaadjes en dadels de pasgehuwden zouden helpen om snel en veel kinderen te krijgen. Zo zouden er voor de grootouders ook veel kleinkinderen zijn. De bruid en bruidegom krijgen van de genodigden rode enveloppen cadeau waarin geld en juwelen gestopt werden. Deze enveloppen worden op de schaal met de theekopjes gelegd. Het huwelijksmaal kan uit maar liefst 12 gangen bestaan. Tijdens het eten door staat het koppel op om elke tafel met gasten af te gaan en te toasten. Huwelijksgebruiken in Marokko In ons land duurt een Marokkaanse bruiloft ongeveer 2 à 3 dagen. In Marokko zelf duurt dat bijna een hele week! Bij een Marokkaans trouwfeest is het vooral de bruid en haar vele jurken die belangrijk zijn. Huwelijkscontract Pagina 3 van 9

4 Soms ondertekent een trouwpaar al tijdens de verloving een huwelijkscontract. In Marokko is zo n contract zowel voor het geloof als voor de wet belangrijk. In België is dat niet het geval, en moet het koppel ook een burgerlijk huwelijk aangaan om wettelijk getrouwd te zijn. Marokkanen hechten minder belang aan het huwelijkscontract dan aan het huwelijksfeest. Pas na het huwelijksfeest en de huwelijksnacht wordt een koppel als echt getrouwd gezien. De bruidsschat Het is gebruikelijk dat de familie van de bruidegom een bruidsschat aan het meisje geeft. De onderhandelingen over de grootte van de bruidsschat gebeuren door de families, en niet door het bruidspaar zelf. In Marokko is het de gewoonte de bruidsschat uit te drukken in goud. Vaak gaat het dan om juwelen. In België bevat de bruidsschat naast gouden sieraden en geld ook huishoudelijke dingen zoals lakens of keukenapparaten, die later goed van pas komen in het huis van het kersverse paar. De 1 e dag van het trouwfeest De henna dag is de eerste dag van de drie dagen bruiloft. Deze dag brengt er een Nakacha -een vrouw die gespecialiseerd is in henna tattoos- de henna aan bij de bruid. Henna wordt in veel islamitische landen gezien als krachtbron. Zo zou het kwade geesten buiten houden, waardoor de bruid met een gerust hart het huwelijk in kan. Maar meestal gebruiken ze het gewoon als versiering voor op de handen en voeten. Ze brengen het er op met een injectiespuit, maar dan zonder naald. Het is heel traditioneel. Henna kan echt niet ontbreken aan een Marokkaanse bruiloft. De 2 e dag van het trouwfeest De tweede dag, is de officiële trouwdag. Op het begin van deze dag, draagt de bruid een gewone witte bruidsjurk en de bruidegom een smoking. De bruid en bruidegom gaan 's middags allerlei foto's maken. 's Avonds gaan ze naar de feestlocatie waar ze het grote traditionele feest houden. Tijdens de bruiloft wisselt de bruid minstens 5 keer van kapsels, sieraden, schoenen en takshita. Dat is een Marokkaanse feestjurk. Het zijn allemaal verschillende kleuren. De witte takshita zit er altijd bij. De ander kleuren maken eigenlijk niet uit. Als de bruid de witte takshita aan heeft, Pagina 4 van 9

5 draagt de bruidegom een witte Jelleba met traditionele puntschoenen. Als de bruid andere kleuren aan heeft, dan draagt de bruidegom gewoon een smoking. Tijdens het feest wordt er Arabische muziek gedraaid zodat iedereen kan gaan dansen. Om de kleding van de bruid en bruidegom goed te showen, worden ze telkens bij een kleding verwisseling, op een koningsstoel gezet, en dan door een paar mannen op de schouders getild. Zo lopen ze met de bruid en bruidegom op de schouders een paar rondjes door de feestlocatie. Aan het einde van het feest, draagt de bruid dezelfde jurk die ze ook aan het begin van de dag droeg. Op dat moment, worden de ringen uitgewisseld. Ook wordt er gevraagd of de bruidsschat is gegeven. Dat is een geldbedrag dat de bruidegom moet geven aan een bruid. Het is een teken dat de bruidegom de bruid zelfstandigheid geeft. Daarna snijdt het bruidspaar de bruidstaart aan. Daarbij wordt ook melk en dadels gegeven. Bij het sluiten van een huwelijk, dient de vader van de bruid aanwezig te zijn. Zonder toestemming van de vader, kan er niet getrouwd worden. Dit wil niet zeggen dat ze uitgehuwelijkt wordt. Dit is al jaren verboden. Vervolgens is het de rest van de avond feest, met Arabische muziek, hapjes en drankjes er word dan flink gefeest. De 3 e dag van het trouwfeest De laatste dag van de bruiloft, is de dag waarop de bruid, het huis van haar ouders verlaat, en bij haar man gaat wonen. Meestal duurde het feest van de tweede dag, tot 6 uur s' morgens, dus rijdt iedereen achter het paar aan om hen naar hun nieuwe huis te brengen. Dat is dan altijd in een lange reeks toeterende auto's. Als ze thuis zijn, gaat iedereen meestal het paar nog gelukkige jaren verder wensen, en vertrekken ze naar huis. Als de bruid dan haar huwelijksnacht gehad heeft en uitgeslapen is, gaan de vrouwen in de familie nog een soort feestje geven omdat ze nu een echte vrouw geworden is. Dan draagt ze een kaftan. Dat is een minder zwaar versierde jurk dan de takshita. Deze dag woont de bruid dan bij de man en er word eten en drinken gestuurd naar de ouders van de bruid als gebaar van dank. Huwelijksgebruiken in Turkije De bruidsschat De familie van de bruidegom geeft een cadeau aan de bruid. Dan krijgt het meisje bijvoorbeeld een gouden armband. Dit is om haar te beschermen: bijvoorbeeld als het huwelijk fout loopt, wordt er met de bruidsschat gezorgd, dat ze voldoende geld heeft. De huwelijksplechtigheid Turken trouwen twee keer. Moslims zijn namelijk verplicht om te trouwen voor de wet en voor de imam. De trouw voor de wet heeft op het gemeentehuis plaats, waar het bruidspaar en de getuigen het trouwboek ondertekenen. Trouwen voor de imam gebeurt gewoonlijk bij de jongen thuis. De imam vraagt de bruid en de bruidegom Pagina 5 van 9

6 drie keer of ze met het huwelijk instemmen. Deze plechtigheid is gewoonlijk vrij kort. Tijdens het trouwfeest en de dagen die er aan vooraf gaan, worden de bruid en de bruidegom allebei bijgestaan door iemand die hen begeleidt. Dat kan bijvoorbeeld door mensen uit de familie of door een pasgetrouwd koppel zijn. De vrouw vergezelt de bruid en de man gaat mee met de bruidegom. Deze personen zijn er dus de hele tijd bij en leggen uit wat er moet gedaan worden en wanneer. Ze geven dus steun en bescherming. Meestal blijven deze personen ook na het huwelijk hele goede vrienden van de bruid en de bruidegom. De 1 e dag van het trouwfeest: Het bezichtigen van de bruidskist De bruidskist is te vinden bij de bruid thuis en zit vol met vaak zelfgemaakte spullen. In de bruidskist zitten bijvoorbeeld kleedjes, handdoeken en andere spullen met een borduursel erop. Gasten van de bruiloft kunnen komen kijken naar deze kist en later worden spullen uit de bruidskist weggeven aan de familie van de bruidegom. De 2 e dag van het trouwfeest: Het Hennafeest Het hennafeest is het vrijgezellenfeest van de vrouwen en wordt altijd één dag voor de bruiloft bij de bruid thuis gehouden. De henna staat voor bescherming en geluk. Tijdens het feest wordt er veel gedanst, mooie muziek gespeeld en lekker gegeten. Daarnaast wordt er stil gestaan bij het feit dat het meisje het huis van de ouders gaat verlaten. De henna wordt aangebracht door de moeder, zussen, tantes en nichtjes. Ook de mannen hebben een vrijgezellenfeest dat vaak bij de bruidegom thuis wordt gevierd. En niet alleen de bruid krijgt mooie beschilderde handen, maar ook bij de bruidegom wordt henna aangebracht. De 3 e dag van het trouwfeest: De bruiloft Op de dag van de bruiloft trouwt het bruidspaar voor de wet. Maar voordat het bruidspaar echt kan trouwen moet de bruidegom zijn bruid ophalen. Dit gaat niet van een leien dakje, want de familie van de bruid heeft de ingang naar de bruid geblokkeerd. De bruidegom zal dus eerst langs de familie van de bruid moeten om zijn bruid op te kunnen halen. In de Turkse cultuur is het heel belangrijk dat de aanstaande bruid nog maagd is voor het huwelijk. Daarvoor bindt de vader van de bruid ook een rood lint om de middel van het meisje als teken van de maagdelijkheid. s Avonds begint het feest, dat tot tegen de nacht zal duren. Vaak wordt de bruiloft gevierd in een zaal die vol zit met familie, vrienden en kennissen van zowel de bruid als de bruidegom. Bij binnenkomst wordt iedereen verwelkomd door de ouders van de bruid en bruidegom. Zodra iedereen binnen is komt het bruidspaar pas aan in een mooi versierde auto. Bij de ingang staan de wat jongere vrouwen het bruidspaar op te wachten. Ze maken van hun armen een boog waar het bruidspaar onder moet lopen om de zaal binnen te komen. Bij binnenkomst wordt meteen de eerste dans gedaan door het bruidspaar. Na die dans wordt de dansvloer al snel gevuld met alle gasten die nu ook Pagina 6 van 9

7 de kans krijgen om lekker te dansen. Tijdens het swingen op de ritmes van de muziekband die de hele avond speelt, komt de bruidstaart binnengereden. Na het eten van de taart, vaak tegen het einde van de bruiloft, worden de cadeaus gegeven. Eerst mag de familie hun cadeaus geven en daarna mogen de andere gasten. Vaak krijgt het bruidspaar geld of goud. Wij kennen in ons land de traditie van het bruidsboeketgooien. Aan het eind van de avond zal het boeket door de bruid over haar schouder worden gegooid naar de vrijgezelle dames. De ongetrouwde vrouw die het boeket vangt, zal de volgende bruid worden! De trouwjurk Intussen is het zo dat een bruid in elke kleur en stijl kan trouwen, maar een lange tijd was wit de aangewezen kleur. De witte trouwjurk dook voor het eerst op in het oude Egypte, waar wit een feestkleur was en daarnaast ook symbool stond voor maagdelijkheid. Dit gebruik verdween echter weer, pas rond 1815 dook de trouwjurk opnieuw op. Tot 1870 bleef de rok breder en breder worden. Aan het begin van de 20 e eeuw werd weer in het zwart getrouwd. Waarom is niet bekend. Na de 1 e Wereldoorlog droegen bruiden vooral hun beste japon als ze trouwden. Wel had men duidelijke ideeën over de kleur die de jurk kon hebben. Dat werd uitgedrukt met versjes zoals Blauw geeft trouw, groen gaat aan de haal, wit brengt liefde, geel kijkt scheel, rood is brutaal, zwart de dood. Het was aangeraden om een jurk van zijde te dragen, want satijn zou leiden tot ongeluk en fluweel tot armoede. Meisjes die tijdens de 2 e Wereldoorlog trouwden, hadden niet veel aan dergelijke weetjes: zij moesten het zien te redden met wat er voorhanden was en daardoor moest hun trouwjurk noodgedwongen wel eens uit de parachute van hun aanstaande die in het leger vocht, gemaakt worden. Vanaf 1950 raakte de witte trouwjurk opnieuw populair. Een bruid kon haar trouwjurk na haar huwelijksdag maar beter nooit meer aantrekken, want dat brengt ongeluk. Trouwen in de trouwjurk van haar moeder zou daarentegen wel geluk brengen. De bruidssluier De bruidssluier staat symbool voor onderdanigheid. De bruidssluier is in Nederland het oudste symbool bij een Pagina 7 van 9

8 huwelijk. Wanneer er onvoldoende geld was voor een leuke jurk, dan probeerde men toch wel een sluier te dragen. Wanneer een bruidegom de sluier optilt symboliseert dat macht. Als de bruid de sluier zelf optilt dan staat dat voor zelfstandigheid. Vroeger was de sluier meer voor bescherming bedoeld. Alle boze geesten aasden op de knappe bruid en een sluier was daarvoor de perfecte vermomming. Daarnaast waren er nog de bruidsmeisjes om de demonen in verwarring te brengen. Pas in de kerk kon de sluier af omdat de bruidegom daar de bruid kon beschermen tegen de aanvallen van al het gespuis. Rechts of links? Tijdens een huwelijksplechtigheid zitten de familieleden en vrienden van de bruidegom rechts achter hem in de kerk en die van de bruid links achter haar. De reden hiervoor is simpel. Vroeger was het vaak zo dat er tussen beide families nogal wat vetes bestonden. Om te voorkomen dat ze elkaar tijdens de plechtigheden te lijf zouden gaan, zaten de families elk aan een kant. Ook moest uit elke familie een klein meisje aan de kant van de andere familie gaan zitten, met als achterliggende gedachte dat iemand van de eigen familie niet aangevallen zou worden. Voor de wet Een koppel dat gaat trouwen, moet maximum 6 maanden en minimum 14 dagen voor de trouwdag aangifte van het huwelijk doen. In de periode daartussen mag iedereen die dat wil zich verzetten tegen het huwelijk. Uiteraard kan je dat niet zomaar doen en moet zo n verzet wel goed gemotiveerd zijn. De trouwplechtigheid zelf wordt door de burgemeester of de schepen van burgerlijke stand voltrokken. Bij het burgerlijk huwelijk worden eerst een aantal artikelen uit het Burgerlijk Wetboek over de rechten en plichten van echtgenoten voorgelezen. Vervolgens wordt aan de trouwers gevraagd of zij elkaar als echtgenoot nemen. Na een luide ja van de bruid en bruidegom wordt het koppel in naam van de wet getrouwd verklaard. Daarna wordt de huwelijksakte opgemaakt. Die wordt ingeschreven in de registers van de burgerlijke stand en geldt als officieel bewijs van het huwelijk. Bruid en bruidegom hebben elk een getuige meegebracht die de akte Pagina 8 van 9

9 ondertekent. Zelf krijgen de pasgehuwden een trouwboekje, waarin later ook de namen van hun kinderen genoteerd worden. In Vlaanderen ben je enkel officieel getrouwd als je voor de wet getrouwd bent. Lange tijd konden alleen een man en een vrouw samen trouwen. In 2003 kwam daar verandering in en sindsdien kunnen ook homokoppels in het huwelijksbootje stappen. De trouwring Het absolute hoogtepunt van een huwelijksmis is natuurlijk het uitwisselen van de ringen. De vierde vinger noemen we trouwens de ringvinger omdat dat de vinger is waarrond de trouwring gedragen wordt. De Grieken dachten dat er een speciale ader of zenuw in die vinger recht naar het hart liep. Het dragen van een ring zou afkomstig zijn van bij de Egyptenaren, voor wie de ring symbool stond voor onontbindbaarheid en oneindigheid, of dus voor eeuwige trouw. De meeste mensen kiezen een trouwringen uit goud of zilver. Bij de Romeinen was de ring vaak uit ijzer vervaardigd, omwille van de symbolische sterkte van het metaal. In trouwringen is ook vaak een diamantje ingewerkt. De benaming diamant is afgeleid van het Griekse woord voor onoverwinnelijk en dat is precies wat een huwelijk moet inhouden. Pagina 9 van 9