Aan de Amsterdamse grachten

Transcriptie

1 Aan de Amsterdamse grachten Er staat een huis aan de gracht in oud Amsterdam Waar ik als jochie van acht bij grootmoeder kwam Nu zit een vreemde meneer in het kamertje voor En ook die heerlijke zolder werd tot kantoor Alleen de bomen dromen Hoog boven 't verkeer En over 't water gaat er Een bootje, net als weleer Aan de Amsterdamse grachten Heb ik heel mijn hart voor altijd verpand Amsterdam vult mijn gedachten Als de mooiste stad in ons land Al die Amsterdamse mensen Al die lichtjes 's avonds laat op het Plein Niemand kan zich beter wensen Dan een Amsterdammer te zijn 'k Heb veel gereisd en al vroeg de wereld gezien En nimmer kreeg ik genoeg van 't reizen nadien Maar ergens bleef er een sterk verlangen in mij Naar Hollands kust en de stad aan Amstel en IJ Waar oude bomen tronen Hoog boven 't verkeer En over 't water gaat er Een bootje net als weleer Aan die Amsterdams grachten... Daar was laatst een meisje loos Daar was laatst een meisje loos Die wou gaan varen Die wou gaan varen Daar was laatst een meisje loos Die wou gaan varen als lichtmatroos Zij moest klimmen in de mast Maken de zeilen Maken de zeilen Zij moest klimmen in de mast Maken de zeilen met touwtjes vast Maar door storm en tegenweer Sloegen de zeilen Sloegen de zeilen Maar door storm en tegenweer Sloegen de zeilen van bovenaf neer

2 Zij moest komen in de kajuit Kreeg een pak ransel Kreeg een pak ransel Zij moest komen in de kajuit Kreeg en pak ransel en toen kwam het uit Ach kapteintje sla mij niet Ik ben uw liefste Ik ben uw liefste Ach kapteintje sla mij niet Ik ben uw liefste zoals u ziet Droomland Heerlijk land van mijn dromen ergens hier ver vandaan waar ik zo graag wil komen daar waar geen leed kan bestaan Droomland droomland oh ik ver- lang zo naar droomland daar is steeds vree dus ga met mij mee samen naar `t heerlijke droom- land Zwerver gij vindt daar vrede zieke gij kent geen pijn daar wordt geen strijd ge- streden daar waar mijn broeders nog zijn Droomland droomland oh ik ver- lang zo naar droomland daar is steeds vree dus ga met mij mee samen naar `t heerlijke droom- land Daar is steeds vree dus ga met mij mee samen naar `t heerlijke droom-land Droomland droomland oh ik ver- lang zo naar droomland daar is steeds vree dus ga met mij mee samen naar `t heerlijke droom- land Edelweiss Edelweiss Edelweiss Every morning you greet me Small and white Clean and bright You look happy to meet me Blossom of snow may you bloom and grow Bloom and grow forever Edelweiss Edelweiss Bless my homeland forever

3 Ik heb eerbied voor jouw grijze haren refr.: Ik heb eerbied voor jouw grijze haren Zij bekronen je lieve gezicht Zij verzachten de sporen der jaren Na een leven van werken en plicht Ik heb eerbied voor jouw grijze haren Voor je rimpels van zorgen en pijn Ik wil trachten voor hen die ze dragen Altijd een bron van vreugde te zijn Voor die lieve oude mensen met hun diep doorploegd gelaat Heeft mijn hart een gastvrij deurtje dat altijd wijd openstaat Omdat hen 't harde leven zowel leed als vreugde bracht Hebben zijn nu grijze haren en een blik zo wijs en zacht refr. Ketelbinkie Toen wij van Rotterdam vertrokken Met de 'Edam', een ouwe schuit Met kakkerlakke in de midscheeps En rattennesten in het vooruit Toen hadde wij een kleine jonge Als ketelbink bij ons an boord Die voor de eerste keer naar zee ging En nooit van haaien had gehoord Die van z'n moeder an de kade Wat schuchter lachend afscheid nam Omdat ie haar niet durfde zoene Die straatjongen uit Rotterdam Hij werd gescholden door de stokers Omdat ie van den eerste dag Toen we maar net de pier uit waren al zeeziek in het Voxhol lag En met jenever en citroenen Werd hij weer op de been gebracht Want zieke zeelui zijn nadelig En brengen schade aan de vracht Als 'ie dan sjouwend met ze ketels Van de kombuis naar voren kwam Dan was het net een brokkie wanhoop Die straatjongen uit Rotterdam Wanneer ie 's avonds in ze kooi lag En na z'n sjouwen eindelijk sliep Dan schold de man die wacht te kooi had Omdat ie om z'n moeder riep

4 Toen is ie op een mooie morgen 't Was in den Stille Oceaan Terwijl ze brulden om hun koffie Niet van z'n kooigoed opgestaan En toen de stuurman met kinine En wonderolie bij hem kwam Vroegt 'ie een voorschot op ze gage Voor 't ouwe mens in Rotterdam In zeildoek en met roosterbaren Werd hij dien dag op het luik gezet De kapitein lichtte z'n petje En sprak met grogstem een gebed En met een een,twee, drie in Godsnaam ging het ketelbinkie overboord Die het ouwetje niet dorst te zoenen Omdat dat niet bij zeelui hoort De man een extra mokkie schoot an En het ouwe mens een tellegram Dat was het einde van een zeeman Die straatjongen uit Rotterdam Als de klok van Arnemuiden refr.: Als de klok van Arnemuiden Welkom thuis voor ons zal luiden Wordt de vreugde soms vermengd met droefenis Als een schip op zee gebleven is Wend het roer, wij komen thuis gevaren Rijk was de buit maar lang en zwaar de nacht Land in zicht en onze ogen staren Naar de kust die lokkend op ons wacht refr. Rijke zee waarvan de vissers dromen Want jij geeft brood aan mam en vrouw en kind Wrede zee, jij hebt zoveel genomen In jouw schoot rust menig trouwe vrind refr. Wordt de vreugde soms vermengd met droefenis Als een schip op zee gebleven is

5 de dilligence Heel veel jaren geleden op de dilligence Reed trots en fier een knappe postiljon Amor lachte tevreden om zo'n keur van kansen En menig hartje dat hij overwon Ver over berg en dal klonk er 't hoorngeschal Steeds als een blij signaal voor allemaal Meisjes richtten hun blikken naar de dilligence Wie van hen won die knappe postiljon 't Lief blozend blondje, dat trok hem aan Hij dorst 't wagen, haar tot z'n vrouw te vragen Braaf gaf haar mondje toen te verstaan Dat zij met hem door 't leven wilde gaan En over berg en dal hoorde je overal 'Leve, ' zo klonkt 't luid, bruid'gom en bruid' En zo vonden zij beiden de schat van rode rozen 't Dorp had 't bruidspaar daarmee blij begroet Met de vrouw aan zijn zijde die hij had gekozen Reed hij een blijde toekomst tegemoet En over berg en dal klonk nog het hoorngeschal Toen als een feestsignaal voor allemaal En over berg en dal klonk nog het hoorngeschal Toen als een feestsignaal voor allemaal When I was just a little girl I asked my mother, what will I be Will I be pretty Will I be rich Here's what she said to me Whatever will be, will be The future's not ours to see What will be, will be When I grew up and fell in love I asked my sweetheart, what lies ahead Will we have rainbows Day after day Here's what my sweetheart said Whatever will be, will be The future's not ours to see What will be, will be

6 Now I have children of my own They ask their mother, what will I be Will I be handsome Will I be rich I tell them tenderly Whatever will be, will be The future's not ours to see What will be, will be Tulpen uit Amsterdam Refrein: Als de lente komt dan stuur ik jou Tulpen uit Amsterdam Als de lente komt pluk ik voor jou Tulpen uit Amsterdam Als ik wederkom breng ik voor jou Tulpen uit Amsterdam Duizend gele, duizend rode Wensen jou het allermooiste Wat mijn mond niet zeggen kan, Zeggen tulpen uit Amsterdam. Jan uit de polder zei: Antje, Ach, kind, wat mag ik jou graag! Hoe moet dat nu, liefste Antje? Morgen ga ik naar Den Haag" En bij die oeroude molen Klonk onder een hemel zo blauw "Ik heb je lief en jij hebt mij lief! Ach Antje, ik blijf jou altijd trouw." Refrein De Zuiderzeeballade Opa, kijk ik vond op zolder 'n Foto van een ouwe boot Is dat nog van voor de polder Van die oude vissersvloot Jochie, dat is een gelukkie Ik was dat prentje jaren kwijt 'k Heb nu weer een heel klein stukkie Van die goede ouwe tijd Daar is het water, daar is de haven Waar j'altijd horen kon "we gaan aan boord" De voerman laat er nou paarden draven En aan de horizon leit Emmeloord

7 Eens ging de zee hier tekeer Maar die tijd komt niet weer Zuiderzee heet nou IJsselmeer Een tractor gaat er nou greppels graven 'k Zie tot de horizon geen schepen meer Kijk, die jongeman ben ikke Ja, ikke was de kapitein, hehe Hiero, en die grote dikke Ja, dat moet malle Japie zijn Opa, en die blonde jongen Vooraan bij de fokkeschoot... Opa, zeg nou wat Die jongen is je ome, die is dood In 't diepe water, ver van de haven In die novembernacht, voor twintig jaar Door 't brakke water is hij begraven Maar als 'k nog even wacht, zien wij elkaar Toen ging de zee zo tekeer In een razend verweer Ongestraft slaat niemand haar neer Nu, jaren later, hier paarden draven Zie ik de hand en macht van onze Heer Waar is het water, waar is de haven Waar je altijd horen kon "we gaan aan boord" De voerman laat er zijn paard nou draven En aan de horizon leit Emmeloord Eens ging de zee hier tekeer Maar die tijd komt niet weer: 't Water leit nou achter de dijk Waar eens de golven het land bedolven Golft nou een halmenzee De oogst is rijk

8 Het kleine cafe aan de haven De avondzon valt over straten en pleinen, de gouden zon zakt in de stad. En mensen die moe in hun huizen verdwijnen, ze hebben de dag weer gehad. De neonreclame die knipoogt langs ramen, het motregent zachtjes op straat. De stad lijkt gestorven, toch klinkt er muziek uit een deur die nog wijd open staat. Refrein: daar zijn de mensen gelijk en tevree. daar telt je geld of wie je bent niet meer mee. De toog is van koper toch ligt er geen loper, de voetbalclub hangt aan de muur. De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox, een pilsje dat is der niet duur. Een mens is daar mens, rijk of arm, 't is daar warm, geen monsieur of madam, maar W.C. Maar 't glas is gespoeld in het helderste water, ja, 't is daar een heel goed cafe Refrein: daar zijn de mensen gelijk en tevree. daar telt je geld of wie je bent niet meer mee. De wereldproblemen die zijn tussen twee glazen bier opgelost voor altijd. Op de rand van een bierviltje staat daar je rekening, of je staat in het krijt. Maar het enige wat je aan eten kunt krijgen dat is daar een hardgekookt ei. De mensen die zijn daar gelukig gewoon, ja de mensen die zijn daar nog blij! Refrein (2x): Daar in het kleine cafe aan de haven, daar zijn de mensen gelijk en tevree. daar telt je geld of wie je bent niet meer mee.