Fleur Jong: wij gaan allemaal voor

Transcriptie

1 10 11 oktober november 2016 Fleur Jong: wij gaan allemaal voor goud twee-maandelijks blad van de Vereenigde Doopsgezinde Gemeente te Haarlem foto: Evelien Henstra 3 goud &brons laatste preek Alle 4 Heilige Schrift 8 11 slotfeest zomerprogramma 2 Marcus kort 2 ontmoetingen in Colombia 5 sneelmail 6 & 7 mededelingen 9 & 10 kerkdiensten 12

2 2 kort nieuws overdenking 3 slotfeest zomerprogramma door Herman Heijn foto: Evelien Henstra Bart Stobbelaar teez Marcus kort aflevering 39: overleveren Overleveren is een werkwoord dat redelijk vaak gebruikt wordt door Marcus (21 x), vooral in de laatste hoofdstukken waar het de lijdensgeschiedenis betreft. Opvallend is dat het Griekse woord voor overleveren niet consequent op eenzelfde manier vertaald wordt. Nadat Jezus gedoopt is in de Jordaan, heet het dat Johannes is overgeleverd. Het roept iets dreigends op. Als Marcus vertelt dat Jezus zijn 12 discipelen aanstelt, dan staat er: en Judas die hem ook verraden heeft. En waar het gaat over het zaad in de akker: het komt op als de vrucht rijp is. Overleveren, verraden, rijp zijn, allemaal vertalingen van het ene Griekse woord. Tenslotte wordt het woord ook gebruikt voor wat wij traditie zouden noemen, de overlevering. Misschien dat zo de rijke dubbelzinnigheid van dat woord overleveren inzichtelijk wordt. Verraden is overdracht aan de ander, loslaten of prijsgeven. Bij het overgeleverd worden van Jezus in de lijdensgeschiedenis kun je ook lezen: overgedragen in de handen van mensen, overgedragen aan de Farizeeën en schriftgeleerden, overgedragen aan de volken enz. Ook Judas draagt hem over zou je kunnen vertalen. Overleveren, overdragen, misschien zelfs toevertrouwen of ter beschikking stellen, als je al die nuances mee hoort, komt de tekst veel dichterbij, tot op de eigen huid. Want niet voor niets laat Marcus Jezus overgeleverd worden door zowel zijn meest nabij staande mensen als zijn opponenten, samengevat in: overgeleverd in handen van mensen. De vraag, die dan rijst, het appél dat daarvan uitgaat is dan: wat doen zij met hem, wat is het antwoord op die overdracht in onze handen? Niet zozeer zijn persoon, maar waar Jezus voor staat, zijn volhardende weg tegen alle weerstand in. Die overlevering is in onze handen gelegd, de overlevering aangaande een weg die dood lijkt te lopen, maar in feite een weg ten leven is. Wordt dat overleveren tot verraad of tot een voldragen, dus rijpe, vrucht. Dat is de onderliggende vraag. een doel voor ogen Imposant, ik heb er geen andere woorden voor. Imposant, de paralympische atleten die zich rond de wolkentafel in onze Grote Vermaning hebben verzameld ter gelegenheid van de opening van hun tentoonstelling in De Gang. Het zal je maar gebeuren, je bent jong en je wilt wat en vanwege een ongeluk valt er plotsklaps niets meer te willen. Je bent je onderbenen kwijt, er ligt een lang traject voor je van acceptatie en revalidatie. Je wereldje ligt compleet in puin. Hoe pak je daarna je leven weer op? Elk antwoord op deze vraag is een uniek verhaal. Maar op die zaterdagmiddag rond de wolkentafel viel er ook iets als een rode draad te beluisteren: je moet in beweging komen en een doel voor ogen hebben. Onze paralympische sporters staken hun doel niet onder stoelen of banken. Medailles winnen en enkelen gaan voor goud. Coach Guido Bonsen glimt van genoegen en knikt instemmend: We gaan ervoor. Wie een duidelijk doel voor ogen heeft om na te streven krijgt zelfvertrouwen. Dat zelfvertrouwen spatte er vanaf en sloeg op ons over. Maar ja gaan voor goud betekent nog niet automatisch goud winnen. Dus spraken we af elkaar in de themadienst van 9 oktober opnieuw te zien om dan te horen hoe het afgelopen is. Welk doel hebben wij als kerken voor ogen? Bijbelse doelen om voor ogen te hebben worden omschreven als het beloofde land verkennen of het Koninkrijk van God verwachten. Dat zijn geen doelen om exclusief na te streven. Gods huis heeft vele woningen, de toegang tot een wereld waarin vrede en gerechtigheid elkaar omhelzen vereist geen exclusief kerklidmaatschap. je moet in beweging komen! Wat kerken te doen staat is niet het stichten van Gods Koninkrijk, waar dat gebeurt loopt het gierend uit de klauwen, maar wij mogen wel voorproefjes van dat Rijk en voorproefjes uit dat Land serveren. Voor God tellen alle mensen mee, met een beperking en zonder, jong en ouder, vol van geloof of vol twijfel. Het enige dat echt telt is een gezamenlijk doel voor ogen hebben. Een doel dat in verhalen en liederen kan worden doorgegeven en in spatjes en vonkjes nu al zichtbaar kan worden gemaakt.

3 4 over preken gesproken gemeentedag 5 door Jacqueline Coronel preek bekeken Dominee Hoekema heeft besloten om niet meer te preken. Ik kan beter stoppen voordat anderen zeggen dat ik moet stoppen. Preken geeft Alle Hoekema nog steeds veel voldoening, het kost alleen steeds meer energie en moeite om iedereen, ook de jongere generatie, aan te blijven spreken. Het gaat gekunsteld lijken: Als dominee moet je nu veel flexibeler zijn dan vroeger en je moet andere methodes gebruiken zodat het de nieuwe generatie ook wat doet. Het zou voor iedereen nuttig zijn om een keer op de Veluwe naar een kerkdienst te gaan Welke veranderingen heeft u in uw carrière nog meer meegemaakt? Als je het vergelijkt met Indonesië, waar we jaren gewoond en gewerkt hebben, dan preken ze daar waardeloos. De dominees zijn weliswaar enthousiast, alleen preken ze nog vanuit een andere autoriteit. Ik heb zelfs een keer meegemaakt dat de dominee zulke anti-joodse opmerkingen maakte, dat ik hem aan het eind van de dienst het liefst geen hand gaf. Nog een groot verschil met Indonesië is dat ze daar nog op de preekstoel staan. Hier in Nederland staat de dominee ds. Hoekema heeft voor het laatst op 14 augustus in de Grote Vermaning en op 21 augustus in de Kleine Vermaning gepreekt. meer tussen de mensen. In Nederland hebben dominees veel kennis over literaire en culturele ontwikkelingen. Dit gebruiken ze vaak in de dienst. Ze lezen de bijbel zorgvuldig en verwijzen in hun preek naar de teksten. Maar ook in Nederland zijn grote verschillen. Zo is een preek op de Veluwe nog heel systematisch. Eigenlijk zou het voor iedereen nuttig zijn om daar een keer een dienst mee te maken. Het publiek is afgelopen vijftig jaar veranderd, dan moet de preek ook veranderen. Hij is korter geworden, er zitten meer momenten in die voor de aandacht zorgen en het is belangrijk om een kantelmoment te hebben. Misschien moet de preek niet meer alleen bijbeluitleg zijn, maar meer een dialoog worden. Ook zal er meer gebruik gemaakt worden van moderne middelen zoals PowerPointpresentaties en niet uitsluitend kerkmuziek. Er bestaan zoveel liedjes die over God gaan. De nieuwe preek zal minder over de woorden gaan, maar meer over wat de woorden met de mens zelf doen. Wat betekent het voor jou als persoon? Want ik geloof nog wel in de kerkdienst. Het wordt alleen minder traditioneel. ontmoetingen in Colombia door Fulco van Hulst De gemeenschap in El Garzal weet al meer dan tien jaar op geweldloze wijze geïnspireerd door en steunend op hun geloof weerstand te bieden aan een lokale drugsbaron. Deze drugsbaron wil de gemeenschap van haar grondgebied verjagen en heeft in het verleden ook niet geschroomd om dodelijk geweld te gebruiken om zijn doel te bereiken, maar de gemeenschap heeft zich daar onder leiding van de dominee, Salvador, steeds tegen verzet. Wat het hoogtepunt van de reis had moeten worden, kreeg echter een andere invulling. In de loop van de week kwam er bericht dat er in El Garzal paramilitairen waren gesignaleerd. Na intensief overleg werd besloten met pijn in het hart om het bezoek af te gelasten, omdat we ons geconfronteerd zagen met een veiligheidsrisico voor de studenten. Op onze gemeentedag komt prof. Fernando Enns en zijn seminariestudenten vertellen over hun zeer bijzondere studiereis naar Colombia. Hieronder een eerste impressie. Plots zaten we zelf midden in het conflict en ondervonden we aan den lijve hoe het geweld in Colombia op je dagelijks leven kan ingrijpen. Na overleg besloten we een ontmoeting te organiseren met verschillende vertegenwoordigers van de gemeenschap, in het verblijf van de Christian Peacemaker Teams in Barrancabermeja. Tijdens de ontmoeting vertelde Salvador hoe hij getwijfeld had na de eerste bedreigingen van de warlord, maar hoe hij na een visioen had besloten te blijven. In dat visioen had God hem beloofd een leger van engelen te sturen om de gemeenschap te steunen en te beschermen. En inderdaad heeft de gemeenschap vanaf het begin van het conflict mogen rekenen op de steun van de Christian Peacemaker Teams. Dat ons kleine legertje van engelen niet naar El Garzal kon afreizen was in dat licht een pijnlijke gemeentedag Elspeet 6 november 2016 thema: Vredespelgrimage > uur aankomst Mennorode > uur prof. Fernando Enns en zijn studenten vertellen over hun indrukwekkende studiereis naar Colombia (zie verslag hierboven) > uur lunch > uur interactieve workshops (zingen, studenten uit Colombia, studenten naar Colombia, vluchtelingenwerk Haarlem, vredeswerk Tanzania, wandelen) > uur thee pauze > uur korte viering constatering. Niettemin werd de ontmoeting, die vorm kreeg met een gezamenlijke viering in het huis van de Christian Peacemaker Teams een bijzondere gebeurtenis: een moment waarin we onze verbondenheid en solidariteit konden uitdrukken en waarin wij mochten ervaren hoe belangrijk de betrokkenheid van buitenstaanders is voor de slachtoffers van het geweld in Colombia. Het was een ontmoeting waarin alle lijntjes van een bijzonder intense week samen kwamen: een week vol nieuwe inzichten die voor veel deelnemers het gevoel gaf dat hun leven er blijvend door veranderd was. Het was een reis om nooit te vergeten! Fulco van Hulst is wetenschappelijk medewerker Doperse Vredestheologie en Ethiek aan het Doopsgezind Seminarium/ VU. Er rijdt een bus. U kunt zich opgeven met de kaart die bij dit blad gevoegd is.

4 berichten van en over het jongerenwerk van de Doopsgezinde Gemeente Haarlem 7 Sneel 25 jaar Al gauw druppelen de eerste mensen binnen en klinkt er een enthousiaste kreet en begint iemand te rennen. Wat heb ik jou LAAAANNNGG NIET GEZIEN!! Dikke knuffels en veel kussen en gelach is wat er volgt. Bij aankomst krijgt iedereen een eigen Sneeltas om te versieren met grafitti. Al snel hangt de halve steeg vol met vrolijk gekleurde tasjes. Tijdens het eten is de Van Braghtzaal gezellig vol, aan de vijf grote tafels ontstaan als vanzelf verschillende generatiegroepen van Sneel. Van hen uit de begintijd tot hen die er nu wekelijks zijn en zelfs één toekomstige Sneeler die bijna niet kan wachten tot het zover is (of in ieder geval de ouders). Johan Tempelaar interviewt nog kort Sieboud van der Meer en Alex Noord over hun visie op het jongerenwerk van Sneel. We eten zalige gehaktballen en pasta pesto, een goede bodem voor de rest van de avond. pubquiz Jij bent Menno niet, ik ben Menno. Jij bent Simon. Op deze manier werd door twee stokoude mannetjes het avondprogramma geopend. Met de pubquiz werd het avondfeest ingeluid, de groepen waren behoorlijk aan elkaar gewaagd. Goede oude foto s en filmpjes kwamen voorbij, waarbij door Laura Hoogkarspel In de steeg is het al gezellig, de laatste gehaktballen worden gebakken en de bar is voor deze gelegenheid verplaatst naar de tuin. Ik ben een beetje een vreemde eend in de bijt, ik ben zelf nooit Sneeler of kader geweest. Toch voel ik het aan alles; het is tijd voor een bijzonder feestje. hartelijk gelachen werd om de jaren 90 outfits en iedereen last had van flashbacks. Er werd tot middernacht gedanst, gekletst en gelachen alsof het gisteren was dat men elkaar nog zag! Mirte Becker (27) was Sneeler van 2001 tot 2007 en kaderlid in Ze woont met haar vriend Sam en twee katten in Amsterdam. Na haar afscheid van Sneel heeft ze bepaald niet stil gezeten... hoe gaat het toch met Broerlief Colin nam mij op een avond mee naar Sneel, ik kan me die avond nog precies herinneren. Ik liep naar binnen, die gezellige oude keuken in. Johan (Tempelaar) stond daar hawaïburgers te bakken. Er heerste een uitgelaten, vrije sfeer. Ik had gelijk een klik met Lieveke Heijn en Marleen Moll. Zij bleken ook bruggers op het Coornhert Lyceum. We werden vriendinnen en Sneel ambassadeurs. We namen al onze vrienden mee; een ware Coornhert invasie! Je zou kunnen zeggen dat wij in de zeven jaren die volgden met Sneel zijn vergroeid. Ik heb zo veel hoogtepunten: Giethoornkamp Holy Grail was geweldig en het maken van een eigen Sneel soap, De Zwakste Schakel, alle Scavenger Hunts, Omelette du Cour (hoe schrijf je dat eigenlijk?). De droppingen tijdens kamp: beproevingen die ons hechter maakten, de vele inside jokes (brand!). Ik was de eerste die 7 keer mee was op pelgrimsreis. Ik bewaar de beste herinneren aan de eerste reis, naar Assisi (2002). Het fotoproject daar was bijzonder en onwijs gaaf om te doen. Qua omgeving en thema was Ierland (2009) zeer indrukwekkend. Na mijn 18e was ik moeilijk weg te krijgen: Cultureel Café, Mafia-reünie, Sneel+. Ik was helaas slechts één jaar kaderlid, in seizoen Ik vertrok naar Amerika voor mijn Master Design and Technology aan Parsons School of Design in New York. Na het behalen van mijn diploma, ben ik er blijven plakken. Ik had er de liefde Sneel is de verzamelnaam voor het jeugd- en jongerenwerk van de Doopsgezinde Gemeente Haarlem (vdgh). Er wordt van alles georganiseerd, voor iedereen van 4 tot 30+. Kijk voor het gehele aanbod op bij groepen. Op vrijdag is Sneel speciaal voor jongeren van 12 tot 18 jaar. Gezamenlijk avondeten en daarna een verrassend programma. Wat kun je verwachten? Elke week een knotsgekke, spectaculaire en creatieve activiteit: een spel, samen iets maken of ergens heen. Soms zet het thema je aan het denken Iedereen is welkom. Kom eens vrijblijvend kijken of meedoen. Jeugd- en jongerenhuis Sneel Peuzelaarsteeg hv Haarlem, sneel@vdgh.nl gevonden en een gave baan. In de zomer van 2015 zijn we samen met onze katten naar Nederland verhuisd. Ik werk nu als ux Designer bij WeTransfer, ux staat voor user experience. Ik houd me bezig met het leren kennen van de wensen en behoeften van een bedrijf, de opdrachtgever en de gebruiker van een (on)bestaand merk. Deze vertaal ik naar een optimaal ontwerp. Ik ben vooral bezig met de functionaliteit van een digitaal product en minder met de visuele uitwerking. Of we in Nederland blijven is niet zeker, ik heb een band gekregen met New York, dus wie weet gaan we over een tijdje weer terug... Bijna alle herinneringen aan mijn tienerjaren hebben te maken met Sneel. Heel veel vriendschappen zijn er ontstaan en gevoed. Ondanks de gekkigheid was Sneel best braaf, de setting was veilig en vertrouwd. Eigenlijk kreeg iedereen er de ruimte om zichzelf te zijn, iets wat veel pubers thuis of op school missen, maar wat ze wel nodig hebben. foto s: Evelien Henstra, Nathalie Bienfait & Herman Heijn

5 8 mijn favoriete bijbelgedeelte wel en wee 9 Heilige Schrift gewone mensen mededelingen wijk zuid Matteüs 5:1-4 Bergrede Toen hij de mensenmassa zag, ging hij de berg op. Daar ging hij zitten met zijn leerlingen om zich heen. Hij nam het woord en onderrichtte hen: Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het koninkrijk van de hemel. Gelukkig de treurenden want zij zullen vertroost worden. Gert van Dokkum Zijn wij nederig genoeg voor het koninkrijk van de hemel? Vandaag de dag vraag ik mij dat toch ernstig af. Als ik zie hoe wij ons bezig houden met Gods schepping bijvoorbeeld, waar wij in veel gevallen zonder enig respect mee omgaan, dan kan ik toch niet vinden dat wij ons nederig gedragen. We verstouten ons zelfs weliswaar nog maar in laboratoria en tot dusver ook nog niet zo erg succesvol zelf schepper te zijn met onze pogingen om leven te construeren. In het eerste bijbelboek Genesis lezen we dat God, de Heer, de mens schiep naar zijn beeld. Gode gelijk, maar niet gelijk aan God. Met onze pogingen in scheppend opzicht gelijk te zijn aan God dienen we echter te beseffen dat in dat menselijk creatieve perspectief niet de weg tot het koninkrijk van de hemel is gelegen. Met eerbied en verwondering voor het leven dat God ons met zijn adem heeft in geblazen mogen wij in alle nederigheid die weg gaan. Na het overlijden van mijn vader trof ik een zakbijbeltje aan waar het leeslint lag bij het boek Prediker. Zo te zien lag dat leeslint daar op die plek al heel lang. Toevallig (?) ging het in het dagelijkse leesrooster van het Nederlands Bijbel Genootschap een week geleden Gert van Dokkum is op verschillende fronten een actief lid van de gemeente geweest en hij is nog steeds een trouw bezoeker van de diensten. Prediker 3:1 & 4 Alles heeft zijn tijd Voor alles wat gebeurt is er een uur, een tijd voor alles wat er is onder de hemel. Er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven, een tijd om te planten en een tijd om te rooien. Er is een tijd om te huilen en een tijd om te lachen. ook over Prediker, waardoor ik mij nog eens extra nadrukkelijk bewust werd van de woorden over baren en sterven en lachen en huilen. In de fase van het leven waarin ik nu verkeer gaat het minder over baren (wanneer kreeg ik ook al weer het laatste geboortekaartje) en meer over sterven (vandaag weer een rouwkaart in de bus). Tóch, hoewel er rond om mij heen veel familie, vrienden en kennissen wegvallen, mag ik mij als treurende met de woorden uit vers 4 van de Bergrede gelukkig weten in het vertrouwen dat ik getroost zal worden. In oktober is de bijbelkring niet op de 3e maar op de 4e dinsdag dus op 25 oktober. Op 1 november is er s morgens een koffieochtend evenals op 6 december. Op 8 november wordt de adventsmaaltijd voorbereid. Iedereen die mee wil denken hoe dit jaar deze viering gestalte krijgt is van harte welkom. Aanvang uur. De maaltijd zelf is op 17 december. Hiervoor krijgen de leden/ belangstellenden uit wijk Zuid een aparte uitnodiging. De bijbelkring is op 15 november uur. Op 1 december is er een wijkmiddag over Franciscus en de kerststal o.l.v. ds. A. Noord, aanvang uur. zeer bijzondere lezing Doopsgezinde buitenplaatsen Op dinsdagavond 1 november om uur spreekt René Dessing kenner op het gebied van historische buitenplaatsen en directeur van de Stichting Kastelen, Buitenplaatsen, Landgoederen in de Kleine Vermaning over doopsgezinde buitenplaatsen. De titel van zijn lezing is Amsterdamse doopsgezinden en hun buitenplaatsen in de 17e en 18e eeuw. In zijn verhaal zal hij ingaan op een aantal karakteristieken van enkele Haarlemse en Heemsteedse buitenplaatsen. Het is een boeiende geschiedenis: in hoeverre kan een buitenplaats doopsgezind zijn? Kleine Vermaning, aanvang uur. 50 plus Op 28 oktober komt Ruth Hoogewoud ons vertellen over troost. Van tevoren kun je mee-eten. Daarvoor moet je je opgeven bij Anita Inpijn of Marijke de Jong. Op 25 november komt Albert Bolt uit Hoofddorp vertellen over de contacten tussen de Nederlandse Doopsgezinden en Polen. De vereniging bestaat al enige jaren en heeft in het verleden enige begraafplaatsen van Mennonieten opgeknapt en contacten gelegd met mensen die nog wat weten over de mennonieten in Polen. Op 27 januari 2017 houdt Rineke Verheus een lezing onder de titel in het land van beloften, Haarlem in de 17e eeuw. Op 3 maart vertelt Alle Hoekema over Frits Kuiper. De bijeenkomsten vinden plaats in de Kleine Vermaning, Postlaan Heemstede. De maaltijd begint om 18.15, de lezing om uur. Voor de maaltijd graag opgeven bij Anita Inpijn: , anita.inpijn@gmail.com of Marijke de Jong: , mmdej@ziggo.nl oproep Jansje Wij zijn voor 4 momenten per week op zoek naar een vrijwilliger die meeloopt met een Jansje-medewerker naar de bushalte in de Tempelierstraat, van maandag t/m vrijdag. Om uur vanaf Jansje lopen naar de bushalte en wachten tot medewerker in de bus zit, (vertrek uur). Liefst 1 persoon voor 4 dagen, anders 2 x 2 dagen. Meer informatie: De Wereld van Jansje, Liesbeth de Bruin, omgaan met verlies Bezoeksters van de kerk krijgen soms te maken met mensen die een verlies hebben geleden, in wat voor vorm dan ook. Het kan soms lastig zijn om in zo n situatie geschikte woorden te vinden. In de themamiddag die Ada Blom organiseert voor onze bezoekvrijwilligers worden praktische handvatten aangereikt. Wat zegt u tegen iemand die ernstig ziek is of een dierbare heeft verloren, wat juist niet? Wat is troostend? Kortom: wat kunt u betekenen voor iemand die te maken heeft met verlies. De middag wordt verzorgd door Jos Vermij. Zij geeft trainingen en begeleidt mensen die met verlies te maken hebben. Woensdagmiddag 9 november, alle bezoeksters krijgen een uitnodiging. Andere belangstellenden kunnen zich melden bij Ada Blom. collectes oktober Stichting Epafras. Deze stichting bestaat sinds 1984 en zorgt ervoor dat Nederlanders in buitenlandse gevangenissen geestelijke ondersteuning ontvangen. Tot vorig jaar kregen ze voldoende subsidie, maar deze is gekort, vandaar dat bij kerken nu aan crowdfunding wordt gedaan. De bezoekers, die gesprekken houden met gevangenen, ontvangen alleen een onkostenvergoeding. Op de website zijn de jaarverslagen te lezen, waarin voorbeelden worden gegeven van hun >>

6 10 wel en wee uit de kerkenraad 11 Als kinderpsycholoog zorgde hij op een fijngevoelige manier voor kinderen. Tegelijkertijd behield hij ook het kind in zichzelf. Zijn jeugd bracht hij door in voormalig Nederlands-Indië en ook dat vormde hem als mens. Met Henny had hij een lange, hechte band. Jan was de laatste jaren vaak ziek, maar steeds was er de liefdevolle zorg van zijn vrouw. Jan van der Tol zal worden gemist, zeker door zijn Henny. We wensen haar kracht toe in deze tijd. Zijn gedachtenis zij tot zegen. Alex Noord in memoriam Tieneke van Leeuwen-Kolkman bezoeken in verschillende landen. Het ministerie gaat ervan uit dat de landen waar de gevangenissen zijn, ervoor moeten zorgen dat er geestelijke ondersteuning wordt gegeven. november Voedselbank. De Voedselbank Haarlem tracht de onderstaande doelstellingen te bereiken door voedseloverschotten en andere levensmiddelen in te zamelen en kosteloos ter beschikking te stellen aan hulpbehoevende minima. Er worden ongeveer 600 mensen wekelijks geholpen. De doelstellingen zijn: het bieden van hulp aan mensen die in armoede leven; het tegengaan van de verspilling van goede levensmiddelen; het signaleren van problemen in de hulpverlening aan mensen die in de knel zitten. opbrengst collectes Door de vakantieperiode is er nog geen overzicht van de opbrengst van de collectes. In het volgend nummer zal dat worden opgenomen. in memoriam Jan van der Tol Op 9 juni jongstleden overleed Jan van der Tol, geliefde echtgenoot van Henny. Hij werd 83 jaar. In de afscheidsdienst in de aula van de begraafplaats aan de Herfstlaan in Heemstede werd de huwelijkstekst van Jan en Henny gelezen, Matteüs 28: En zie, ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld. Jan was een opgewekt mens die kon genieten van de kleine dingen in het leven. Hij was een mensen-mens. Op 28 juli overleed, 81 jaar oud, zr. Martiene Jolante van Leeuwen- Kolkman. Afkomstig uit de Zaan, waar ze een opleiding tot basisschool lerares had gevolgd, woonde zij na haar huwelijk in 1958 met haar gezin vele jaren in de Ramplaan. Mede vanwege gezondheidsproblemen verhuisden zij en haar man enkele jaren geleden naar De Rijp. Tijdens de afscheidsbijeenkomst in de overvolle kleine aula van Westerveld, spraken haar kinderen en kleinkinderen mooie, persoonlijke woorden, waarin ze zich hun moeder en oma herinnerden als een hele fijngevoelige en gezellige vrouw. We wensen haar man veel sterkte toe in de komende tijd en spreken uit, dat de gedachtenis van haar naam niet alleen haar naasten maar ook vele anderen tot zegen mag zijn. Alle Hoekema overleden dhr. J.H. van der Tol, 9 juni 2016, leeftijd 83 jaar te Heemstede mw. M.J. van Leeuwen-Kolkman (Martiene Jolante), 28 juli 2016, leeftijd 81 jaar te Bloemendaal De foto s op pagina s 9 & 10 zijn gemaakt door Evelien Henstra tijdens en na de dienst van startzondag op 11 september. door Alle Hoekema de Heerenkamer Deze rubriek ontbrak in het vorige nummer van ons blad. De kerkenraadsleden waren weliswaar de hele zomer door actief (o.a. als vrijwilligers bij het zomerprogramma), er werd in het dagelijks bestuur ook overlegd, maar vergaderen deden we alleen op 7 juli, en nu onlangs op 1 september. In de vergadering van 7 juli evalueerden we de afscheidsbijeenkomst van de Mennokapel en de Algemene Ledenvergadering en bespraken we de noodzaak tot het instellen van een werkgroep die de reglementen van onze gemeente moet herzien. In september kwam dat opnieuw aan de orde. We moeten toe naar eenvoudiger structuren en ook dient de positie van vrienden van de gemeente te worden verankerd in het reglement. Eerder dit jaar was er stormschade; de verzekering betaalt helaas slechts een deel van de kosten. Br. Hylke ten Cate wees ons op mogelijke juridische problemen vanwege de wijze, waarop onze anbi-status bij de Kamer van Koophandel is vastgelegd. Hij kwam daar in september op terug. We zullen nog eens goed met deskundigen over dit punt overleggen. En verder spraken we over het zomerprogramma, het vergaderrooster voor het komende jaar, besteedden we veel aandacht aan de voortgang van de aanbevelingen van de werkgroep Omslag en is ons kerkgebouw erkend als duurzaam onderhouden. Vandaar het schildje (met lampje op zonnecellen) dat nu naast de ingang in de Frankestraat prijkt. De vergadering van 1 september stond in het teken van afscheid van drie zeer gewaardeerde kerkenraadsleden: de zusters Ida Bienfait-Barnaart en Ineke Degenaar- Westendorp en br. John Keizer. Allen blijven gelukkig actief op andere terreinen in en rond onze gemeente. Br. Boudewijn Bach had aangegeven te willen blijven als agenda-lid : hij komt alleen ter vergadering als kwesties van Bouw en Onderhoud aan de orde zijn. We zijn blij met deze oplossing! Gelukkig konden we vier nieuwe kerkenraadsleden verwelkomen: zr. Hanneke Teeuwen-Hos en br. Hylke ten Cate uit de Oude Dienst en zr. Janneke Kanbier-van het Spijker en br. Jonathan Mateyo als nieuw leden. De laatste twee tekenden plechtig de wetten. Daarmee wordt bedoeld het reglement, zoals dat in 1784 geldig werd, toen de twee overgebleven doopsgezinde stromingen in Haarlem zich verenigden (vandaar, dat we Vereenigde Doopsgezinde Gemeente heten). Natuurlijk zijn sindsdien vele bepalingen van dat oude reglement allang veranderd of ingehaald door de tijd. Maar naar de geest gelden ze nog steeds. Alle namen van kerkenraadsleden en leraren vind je in het mooie, in bruin leer gebonden boekwerk terug. Als u dat eens wilt inzien: het wordt door onze archivaris zorgvuldig in de kluis bewaard. Daarna maakten we afspraken over de verschillende taakvelden voor elk dk-lid en stelden we een werkgroep in voor de gemeentedag in Mennorode op zondag 6 november ( Pelgrimage naar vrede hebben we als thema en professor Fernando Enns komt daarover met seminariestudenten spreken). Zo beginnen we vol goede moed aan een nieuw seizoen voor onze gemeente.

7 12 agenda kerkdiensten zondag 2 oktober Grote Vermaning ds. A.J. Noord en ds. C.C.S. du Croo de Jongh i.s.m. Remonstranten Kleine Vermaning br. W. van Leeuwen zondag 9 oktober themadienst zondag 16 oktober Kleine Vermaning ds. H.S.J. Heijn zondag 23 oktober Grote Vermaning dienst verzorgd door de cantorij ter gelegenheid van 40 jaar cantorij zondag 30 oktober Grote Vermaning ds. A.J. Noord donderdag 3 november Spaar en Hout C. Molenaar en ds. A.J. Noord herdenkingsdienst voor de overledenen uur zondag 6 november Kleine Vermaning br. A. Fanoy zondag 13 november themadienst Nieuwe Kring ds. R.M.M. Hoogewoud- Verschoor zondag 20 november en ds. A.J. Noord dienst voor de overledenen aanvang uur, tenzij anders aangegeven zondag 27 november Grote Vermaning ds. A.J. Noord Nieuwe Kring ds. S. van der Meer zondag 4 december Kleine Vermaning ds. L. Penner zondag 11 december themadienst donderdag 15 december Spaar en Hout E. Fennis, namens de RK Nieuwe Bavo en ds. A.J. Noord advents- en kerstviering uur adressen Grote Vermaning Frankestraat 24, 2011 hv Haarlem Kleine Vermaning Postlaan 16, 2101 ve Heemstede De Nieuwe Kring Oscar Mendliklaan 3, 2111 as Aerdenhout Spaar en Hout Kleine Houtweg 139, 2012 cg Haarlem vervoer naar de diensten Op de 2e en de 4e zondag van de maand kunt u vóór de dienst worden opgehaald. Uiterlijk vrijdag vóór uur contact opnemen met: Corrie Grimme of met Anita Lokhorst verhalenboom Op de 2e en 4e zondag van de maand is er Verhalenboom en er is hummeltjesoppas. Ook in de bijbel komen verhalen voor van mensen op de vlucht en hoe die door andere mensen al of niet worden geholpen. Een positief en heel bekend verhaal is het verhaal over Ruth. Ruth is weduwe. Samen met haar schoonmoeder Noömi trekt zij naar Israël waar zij Boaz ontmoet, een ver familielid van Noömi. En ja: ze leefden nog lang en gelukkig. Iets voor jouw kinderen? Of je kleinkinderen? De kinderen zijn meestal eerst even in de dienst en gaan dan naar hun eigen ruimte. 25 september Een moeilijke keuze 9 oktober Ruth kiest voor Noömi 23 oktober Ruth ontmoet Boaz 6 november Gemeentedag Boaz zorgt voor Ruth 13 november Het plan van Noömi 27 november Ruth trouwt met Boaz gebedsgroep en -intenties Iedere 2e en 4e zondag van de maand is er voor de dienst in de bibliotheek een gebedsgroep. U kunt binnenlopen vanaf uur. Gebedsintenties voor de voorbeden kunt u sturen naar: administratie@vdgh.nl aanbevolen Onze cantorij o.l.v. Jan Marten de Vries bestaat maar liefst 40 jaar. Zij viert dit jubileum in de dienst van 23 oktober. Ter voorbereiding van dit feestelijke gebeuren heeft de cantorij zich in het weekend van 17 en 18 september teruggetrokken in Dopersduin te Schoorl. Het belooft een zeer bijzondere en verrassende dienst te worden. colofon Doopsgezind Haarlem is een twee-maandelijkse uitgave van de Vereenigde Doopsgezinde Gemeente te Haarlem redactie Jonna Becker, Herman Heijn & Willemien Ruygrok druk Drukkerij Trepico, Nijkerk foto s Herman Heijn, tenzij anders vermeld oplage ontwerp & opmaak Susan de Loor, Kantoordeloor Haarlem Het volgende nummer verschijnt op 3 december 2016, kopij uiterlijk vóór 6 november zenden aan: communicatie@vdgh.nl of aan vdgh Frankestraat 24, 2011 hv Haarlem, telefonisch contact Een vrijwillige bijdrage voor Doopsgezind Haarlem is welkom op rekeningnummer nl82 abna t.n.v. de Vereenigde Doopsgezinde Gemeente te Haarlem, o.v.v. Doopsgezind Haarlem. vdgh 2016