COMMISSIE VOOR FINANCIËLE HULP AAN SLACHTOFFERS VAN OPZETTELIJKE GEWELDDADEN EN AAN DE OCCASIONELE REDDERS

Transcriptie

1 COMMISSIE VOOR FINANCIËLE HULP AAN SLACHTOFFERS VAN OPZETTELIJKE GEWELDDADEN EN AAN DE OCCASIONELE REDDERS A.R. M50342 B.R Beslissing van 16 juni 2009 De Vijfde Kamer van de Commissie, samengesteld uit: de heer L. VULSTEKE, voorzitter, mevrouw M. VANLOUWE en de heer K. VAN GOETHEM, leden, bijgestaan door de heer G. VAN DEN ABBEELE, secretaris a.i., spreekt de volgende beslissing uit in de zaak van: de heer Eric X. geboren op../../1961 De Commissie nam kennis van de stukken, onder meer van: - het verzoekschrift d.d. 29 maart 2005, neergelegd op het secretariaat van de Commissie op 30 maart 2005, waarbij de verzoeker om de toekenning heeft gevraagd van een financiële hulp van ; - het verslag opgemaakt door de verslaggever op 12 september 2005 overeenkomstig de artikelen 11 en 12 van het K.B. van 18 december 1986; - het door de Minister van Justitie op 3 oktober 2005 neergelegd advies; - de door de verzoeker op 22 november 2005 ingediende schriftelijke reactie, met aanvullingen op 13 maart 2009 en 27 april 2009; - de regelmatige kennisgeving aan de partijen van de procedurestukken en van de rechtsdag vastgesteld op 28 mei De Commissie hoorde in haar openbare zitting van 28 mei 2009: - de verslaggever in zijn verslag over de feitelijke toedracht van de zaak en over de middelen van de partijen; - de verzoeker in zijn opmerkingen, bijgestaan door Mr. A., advocaat te. De afgevaardigde van de Minister van Justitie is niet verschenen.

2 2 I. Feiten Op 27 augustus 2001 reed verzoeker met de fiets naar zijn werk (een kleinhandel in meubelen en decoratie) te. Toen hij de automatische poort van de garage opende, kwamen plots enkele jongeren mee naar binnen. Toen verzoeker de trap opging, kwam een van de jongeren met hem mee. Er was enig verbaal geweld, waarna twee vrienden van de eerste jongere verzoeker met een stok begonnen te slaan in het gezicht en op de linkerhand. Verzoeker kon uiteindelijk naar buiten lopen maar viel bewusteloos in een doodlopende straat, alwaar hij werd gevonden door buurtbewoners. II. Vervolging Bij vonnis van de Correctionele Rechtbank te d.d. 9 juli 2002 werden de genaamden Karim Z., Marc W. en Blerim H. wegens het plegen van onder meer de sub I vermelde feiten, veroordeeld tot een gevangenisstraf van respectievelijk 40 maanden (effectief), 18 maanden (deels met uitstel) en drie jaar (deels met uitstel). Op burgerlijk gebied werden voornoemden solidair veroordeeld tot betaling aan verzoeker van de som van voor morele schade en van 995 voor materiële schade (beide bedragen vermeerderd met de intresten). Blijkens een attest van de griffie bekwam voornoemd vonnis kracht van gewijsde. III. Medische gevolgen Ingevolge de hem toegebrachte slagen liep verzoeker volgende letsels op: een schedelbreuk rechtsfrontaal, fracturen in het gelaat, een neusfractuur, verscheidene wonden in het gelaat, een kneuzing van de rechterschouder en breuken van metacarpaal IV en V links. Verzoeker werd overgebracht naar het ziekenhuis, alwaar hij twee weken verbleef (waarvan vijf dagen op de afdeling intensieve zorgen). Nadien was verzoeker thuis tot en met 2 december Door Dr. Coppens, raadgevend geneesheer van arbeidsongevallenverzekeraar AXA Belgium, werd een volledige tijdelijke arbeidsongeschiktheid weerhouden van 27 augustus 2001 tot 30 november Vanaf de consolidatiedatum (1 december 2001) werd de blijvende arbeidsongeschiktheid bepaald op 9 %. De bepaling van de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid maakte het voorwerp uit van een procedure voor de Arbeidsrechtbank en het Arbeidshof te... Uiteindelijk bepaalde de door het Arbeidshof aangestelde deskundige de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid op 15 % (zie verder punt IV). Ter zitting van de Commissie d.d. 28 mei 2009 deelde verzoeker mee dat hij als gevolg van de feiten nog kampt met gehoors-, concentratie- en slaapstoornissen. IV. Professionele gevolgen Op 3 december 2001 keerde verzoeker naar zijn werk terug met de bedoeling zijn beroepsactiviteiten te hervatten. Na de feiten was verzoeker echter absoluut niet meer in staat zijn vroegere werkzaamheden uit te voeren. Meer nog, hij was niet in staat enige werkzaamheid te verrichten waarvoor ook maar een minimum aan verstandelijk vermogen noodzakelijk is.

3 3 Zijn werkgever verklaarde dat hij zelfs niet meer in staat is om goederen uit te pakken en ze in de rekken te plaatsen, tenzij hem dit artikel per artikel wordt voorgedaan. Verzoeker werkt momenteel in een beschutte werkplaats (restauratie/renovatie van beeldmateriaal). V. Mogelijkheden tot schadeloosstelling * In verband met de insolvabiliteit van de veroordeelden deelde de advocate van verzoeker in haar schrijven d.d. 22 augustus 2005 het volgende mee: [ ] kan ik u melden dat de daders op het ogenblik van de veroordeling deels in de gevangenis verbleven, en bovendien allen in zeer marginale omstandigheden leefden. Bovendien waren ze destijds amper 20 jaar oud. Op dat ogenblik was het vrijwel uitgesloten om het vonnis op een zinvolle manier uit te voeren. Wat betreft de huidige situatie van deze daders, schreef ik mijn gerechtsdeurwaarder aan. Ik zal het niet nalaten u te berichten over zijn bevindingen. Uit de afrekening van gerechtsdeurwaarder M. Van Eesbeeck d.d. 13 maart 2009 blijkt dat door één van de veroordeelde daders (W.) een bedrag van 1.750,12 werd afbetaald aan het deurwaarderskantoor. * Verzoeker beschikt over een familiale verzekering met rechtsbijstand (DVV), doch de maatschappij kwam niet tussen aangezien de feiten zich niet voordeden tijdens het privé-leven. * Aangezien de gewelddaden gepleegd werden op weg van huis naar het werk, kwam de arbeidsongevallenverzekering (AXA Belgium) tussen. Op basis van het sub II vermeld consolidatieverslag van Dr. Coppens werd verzoeker door AXA gedagvaard voor de Arbeidsrechtbank te... Bij vonnis d.d. 11 mei 2004 werd de vordering van AXA als volgt ontvankelijk en gegrond verklaard: - TAO: 100 % van tot ; - werkhervatting op 1 december 2001; - datum consolidatie: 1 december 2001; - BAO : 9 % ; - geen hulp van derden ; geen prothese, orthese of orthopedische toestellen. Tegen dit vonnis werd op 8 juni 2004 hoger beroep ingesteld door verzoeker. Deze laatste vorderde - in hoofdorde: de te weerhouden graad van blijvende arbeidsongeschiktheid te bepalen op 35 %, onder voorbehoud van vermindering of vermeerdering in de loop van het geding; - in ondergeschikte orde: een psychiater-gerechtsdeskundige aan te stellen met als opdracht het Arbeidshof te adviseren nopens de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid van verzoeker ten gevolge van het arbeidsongeval d.d. 27 augustus Bij tussenarrest van het Arbeidshof te d.d. 8 mei 2006 werd Dr. G. Waterplas als deskundige aangesteld, met als opdracht zijn advies te geven over de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid ingevolge het arbeidsongeval d.d. 27 augustus In zijn deskundig verslag stelde de deskundige de graad van blijvende arbeidsongeschiktheid vast op 15 %, te rekenen vanaf de consolidatiedatum van 1 december Zich steunend op dit deskundig verslag bepaalde het Arbeidshof te in haar definitief arrest d.d. 19 januari 2009 de gevolgen van het arbeidsongeval d.d. 27 augustus 2001 als volgt: - TAO: 100 % van tot ; - consolidatiedatum: 1 december 2001; - BAO : 15 %;

4 4 - basisloon TAO: 9.119,98; - basisloon BAO: ,59; - geen hulp van derden, geen prothese, orthese of orthopedische toestellen. VI. Begroting van de hulp door de verzoeker De verzoeker vraagt aan de Commissie om de toekenning van de bedragen die hem bij vonnis d.d. 9 juli 2002 werden toegekend: - morele schade ,00 - materiële schade: 995,00 - schade, aangericht met een stuk hout - tas gestolen - kledijschade (bebloed) Totaal: ,00 Ter zitting van de Commissie d.d. 28 mei 2009 wordt de vordering uitgebreid met 411,24, zijnde de kosten van betekening en uitvoering van het vonnis van de Correctionele rechtbank te... d.d. 9 juli VII. Beoordeling door de Commissie Het verzoekschrift aan de Commissie is regelmatig naar de vorm en het werd tijdig neergelegd. Aan de ontvankelijkheidsvoorwaarden werd voldaan. De wetgeving betreffende de hulp aan slachtoffers van opzettelijke gewelddaden verleent aan de slachtoffers geen subjectief recht op "schadeloosstelling", maar wel op het eventueel bekomen van een "hulp", gesteund op het principe van de collectieve solidariteit. Uit de aard zelf van de hulp volgt dat de "volledige vergoeding" van het door de slachtoffers geleden nadeel niet wordt gewaarborgd. Bij het beoordelen van een hulp dienen de voorschriften van de artikelen 31, 31bis, 32, 33 en 33bis van de wet van 1 augustus 1985 nageleefd te worden. Met betrekking tot de materiële schade weze opgemerkt dat deze schade overeenkomstig de vaste rechtspraak van de Commissie verband dient te houden met het opgelopen letsel. De Commissie kan immers enkel een financiële hulp toekennen om ernstige lichamelijke of psychische schade te lenigen. Het gedeelte van de schade te wijten aan de diefstal van goederen komt niet in aanmerking. Rekening houdend met alle omstandigheden van de zaak, zoals zij blijken uit de neergelegde stukken alsook uit de mondelinge toelichting ter zitting verstrekt door de verzoeker en zijn advocaat, meent de Commissie voor de morele schade, de kledijschade en de procedurekosten een hulp te kunnen toekennen zoals hierna bepaald. VIII. Begroting van de hulp door de Commissie De hulp kan in billijkheid begroot worden op

5 5 OP DIE GRONDEN, De Commissie, Gelet op de artikelen 17 1, 39 tot 42 van de gecoördineerde wetten van 18 juli 1966 tot regeling van het taalgebruik in bestuurszaken, de artikelen 31 tot 37bis van de wet van 1 augustus 1985, zoals gewijzigd door de wetten van 26 maart 2003, 22 april 2003 en 27 december 2004, en de artikelen 28 tot 34 van het K.B. van 18 december 1986, Verklaart het verzoek ontvankelijk en kent de verzoeker een hulp toe van Aldus uitgesproken te Brussel, in openbare zitting en in de Nederlandse taal op 16 juni De secretaris, De voorzitter, G. VAN DEN ABBEELE L. VULSTEKE