Achilles' wetenswaardigheden. Jrg. 18 nr.87 oktober 2018 Opgericht in 1971

Transcriptie

1 Achilles' wetenswaardigheden Jrg. 18 nr.87 oktober 2018 Opgericht in 1971

2 Verenigingsadres & secretariaatsadres HBSV Achilles Havinghastraat 6 Voorzitter Jolanda Rose voorzitterhbsvachilles@gmail.com 1817 DA Alkmaar Secretaris Ed Elve secretarishbsvachilles@gmail.com Penningmeester Kees Hoogendoorn penmachilles@gmail.com Wedstrijdcoördinatie Gudrun Visser achilleswedstrijden@gmail.com Algemene bestuursleden Francisca Wit Francisca_4@hotmail.com Kantinebeheer/barbeheer vac. achilles.kantine@gmail.com Alle Metzlar alle@metzlar.org Opleiding Jörgen Hendriks Promotieteam Renée Rose - van Doesburg hoofdtrainerhbsvachilles@gmail.com Natteweg CZ Bergen Achilles op internet Opmaak & redactie Ed Elve & Age Kramer agekramer@kpnmail.nl Inleveren kopij clubblad in 1 e week jan- 1 e week juni- 2 e week sept Publicatie clubblad in 3 e week jan- 3 e week juni- 1 e week okt 2

3 Inhoud Pompoenschieten Werk aan de winkel... 4 De Postalverschieting Outdoor competitie 2018 op 5 juni... 5 Mijn ervaring op de Outdoor De Achilles Outdoor De European Bowhunter Championships - EBHC Wij gaan schieten! NHB wedstrijden bij HBSV Achilles NK veld in IJsselstein De dopjesberg WSOV Noordkop Pompoenschieten. Op woensdagmorgen 27 juni hebben verschillende schutters hun best gedaan om het benodigde aantal punten te schieten voor de door hen verlangde pompoen. Jammer heren! Alleen een dame realiseerde haar wens. Irene Oortgijsen verdiende met haar 167 punten de zwarte pompoen. Donderdagavond 28 juni waren er maar een handjevol schutters die hun best deden. Twee schutters slaagden erin, Sander Groen behaalde zijn eerste pompoen met recurve, hij schoot 149 punten, dus de witte. Gijsbert Strijk schoot 271 punten, goed hé, dat is dus de geel/zwarte pompoen. Woensdagmorgen 25 juli. Het was erg rustig op de baan! Warmte, Wat een hitte! Wie zal het zeggen maar er waren maar weinig schutters die de wedstrijd met zich zelf wilden aangaan. Dus (hopelijk) volgende maand opnieuw een gooi doen naar het verlangde resultaat. Donderdagavond 26 juli, het was nog steeds erg warm. Er waren maar een paar moedige schutters die de grote hitte trotseerden. Maar één dame, compoundschutter, verdiende met haar 150 punten de eerste pompoen, namelijk de witte. Paulien van der Meulen gefeliciteerd! Woensdag 29 augustus, een achttal schutters was van plan om de benodigde punten te vergaren. Ja ja, één dame realiseerde haar doel! Irene Oortgijsen schoot 187 punten en kreeg voor deze prestatie haar toch wel fel begeerde zwart/witte pompoen. 3

4 Werk aan de winkel Jolanda Rose USA wereldkampioen- dames veteranen- compound Ja je leest het goed. Binnenkort zetten we dit op onze website! Maar dan in het echt, want.. ik schiet al jaren niet meer. Dit is dus nepnieuws. Ook dit jaar mogen we ontzettend trots zijn dat er weer een aantal schutters mooie prijzen in de wacht hebben gesleept. Zo lees je nu in dit clubblad dat Hugo Deuling Europees kampioen 3D is geworden en dat Bart Paalvast Nederlands kampioen veldschieten is. Beiden namens ons allen van harte gefeliciteerd. Het maakte ons nieuwsgierig naar ons verleden: wie heeft waar en wanneer prijzen gewonnen. Dat hebben we nu nog niet geïnventariseerd. Dat is jammer. Daarom hebben we besloten op onze website een permanente lijst te publiceren met de door HBSV Achilles leden behaalde prijzen. En niet alleen onlangs behaalde titels maar alle titels vanaf de oprichting van HBSV Achilles 19 september 1971! Dus zoek alle oude medailles en bekers op en kijk of er titels en een jaartal op staan. De enige voorwaarde is dat op het moment dat de titel behaald werd je lid was van HBSV Achilles. Er is dus werk aan de winkel. We kunnen ook nog altijd terugvallen op de nog aanwezig zijnde oude administratie en de oude clubbladen ( die Age zo goed bewaard heeft ) als jullie er zelf niet uit kunnen komen. Ook teamprijzen, regio kampioenschappen, 3D wedstrijden etc. kunnen worden aangeleverd. Mocht je dit een leuk idee vinden dan kun je de informatie sturen naar onze secretaris Ed Elve ( secretarishbsvachilles@gmail.com ) of naar Jolanda Rose ( voorzitterhbsvachilles@gmail.com ) We hopen over afzienbare tijd een mooie overzichtslijst te kunnen publiceren. Namens het bestuur Jolanda Rose De Postalverschieting. Deze leuke en gezellige wedstrijd gaat weer van start! De eerste wedstrijd wordt al op 6 november geschoten. Dit is eerste wedstrijd van een serie van de totale vijf wedstrijden. Dus..geef u op! Opgave op het bord in de schiethal! 4

5 Outdoor competitie 2018 op 5 juni Tot nu toe is bij alle afstanden van de Outdoor competitie een leuk stuk voor het clubblad geschreven. Deze keer is de beurt aan mij, vanavond schieten wij de 60 meter op het 122 cm blazoen. Evenals op de 50 meter is ook vanavond het weer prachtig. De stemming is goed. De schutters hebben er zin in. De 60 meter afstand, voor de compoundschutters een makkie, voor de recurveschutters wel ietsje pietsje moeilijker maar voor de houtschutters en vooral de schutters met een lichte boog een opgave. De pijlen moeten toch wel heel erg ver vliegen, een zuchtje wind en.. weer niet geraakt. Geen wind, idem dito. Toch maar weer proberen om iets te raken, volle concentratie op je techniek of toch gewoon op gevoel, want eigenlijk weet je wat je moet doen. Toch maar weer iets meer naar rechts richten, of naar links? Je ziet de pijl niet zitten op de 60 meter, maar je bent wel blij als je een plok hoort. Vol goede moed naar het doelpak, gelukkig je pijl zit erop. Geen punten, alleen het papier geraakt, maar er zit vooruitgang in. Naar de volgende ronde. Wederom 6 pijlen schieten, wachten op de plok die maar niet komt want als je pijl in het gras belandt hoor je helaas niets. Volgende ronde, yeah, ik heb iets gehoord, maar dat was de pijl van de buurvrouwschutter op ons blazoen. Ik sta wel met gezellige schutters op de baan, hun prestaties zijn ook niet om over naar huis te schrijven. Geen probleem voor ons allen, wij doen mee aan de Outdoor competitie bij Achilles. En iedereen heeft er zin om de laatste wedstrijd eind juni weer mee te doen. En dan is voor iedereen nog de uitdaging aanwezig om het mooiste goud te schieten. Gudrun 5

6 Mijn ervaring op de Outdoor. Broeierig warm maar vol goede moed ben ik mijn pijlen aan het controleren. Snel last-minute nog even het glaasje van m'n scope poetsen, want het zonnetje zal vol door m'n lens schijnen. Nu snel die gevlekte aap de auto in want vandaag gaat onze Achilles mascotte Nova mee! Gelukkig zijn we deze keer wél op tijd! En ik heb mazzel! Ik mag mijn baan delen met Frank, een maat van me én compund autoriteit. Misschien dat het deze keer beter gaat dan de vorige keren... Maar toch verrast de wind mij en dan heb ik het niet over de broekhoest van de schutters die een paar meter verder op staan. Eigenlijk wel lekker dat windje, het is namelijk flink warm voor de tijd van het jaar. De boog glibbert door mijn zweterige handen, en de zenuwen gaan weer door mijn lijf....ik maak er weer een potje van. Misscien is dat de reden dat er vanavond drie vlaggetjes sneuvelden. Gelukkig is het zo gezellig dat ik dat allemaal snel vergeten ben. Voordat ik het doorheb zijn we met de laatste pijlen bezig. Slechte score maar grote lol! Prima avond! En bij de verloting win ik ook nog eens een supergave BBQ! Het was weer een topavond! De eerste Achilles vrienden hebben zich al aangemeld om gezellig te komen BBQen. Dat zijn nog eens leuke bijkomstigheden van een toch al leuke wedstrijd! Merijn. 6

7 De Achilles Outdoor Hij is weer geschoten! Het was volle bak! Goed hé! Deze leuke buitenwedstrijd wordt geschoten op 5 afstanden: 30, 40, 50, 60 en 70 meter. In de periode 24 april tot 26 juni. Er zijn vier klassen, Compound, Recurve, Barebow en Hout met houten pijlen. De eerste twee afstanden een 3 pijlen systeem en de overige afstanden een 6 pijlen systeem, 6 proefpijlen en 36 tellende pijlen. Dit jaar waren er zoveel aanmeldingen dat alle doelpakken gebruikt moesten worden, bij de houtschutters waren er zelfs banen met 5 schutters. Het was voor de wedstrijdleider geen gemakkelijke klus om een goede baanindeling te maken. Omdat alle wedstrijden om 19,45 uur van start gaan kwamen de eerste schutters al om half zeven het clubgebouw binnen. Zoals gewoonlijk moest een ieder zich eerst melden bij de wedstrijdleiding, Gudrun Visser: op welke baan sta ik en natuurlijk nieuwgierig, met wie? Boog opbouwen en nog gauw even een verfrissing halen. Het was alle avonden gezellig druk omdat diverse schutters vergezeld waren door familie of vrienden. Zodoende hadden de barmedewerkers het iedere avond erg druk. De scheidsrechter voor deze avonden is Derek Vredeveld. Na het welkomstwoord van de voorzitter Jolanda Rose, geeft Gudrun Visser de baan vrij voor de eerste serie proefpijlen. Op de eerste wedstrijd, 24 april, waren de weergoden ons niet goed gezind, het regende namelijk. Zodra een schutter zijn pijlen had geschoten, ging hij snel schuilen onder het afdak! Gelukkig zijn de overige afstanden bij goed en droog weer, geschoten. 7

8 Bij bij de kortere afstanden werd er goed geschoten. Op de grotere afstanden, was het ondanks de 122cm blazoenen, wel moeilijker. Op de 70 meter zijn er 5 vlaggetjes gesneuveld, en die zijn maar 6 mm! Bij alle wedstrijden was het om ongeveer kwart over negen afgelopen. Nadat bij de laatste wedstrijd de laatste pijlen naar de blazoenen vlogen werden de score briefjes ingeleverd. Hierna had de wedstrijdleider de moeilijke taak om alle gegevens voor de de einduitslag te berekenen. De traditie is dat na iedere wedstrijd een kleine verloting plaats vindt. Er waren leuke prijsjes geregeld. Sommige prijsjes stimuleerden de aanwezigen soms tot enig vermaak. Voordat Gudrun de prijswinnaars bekend maakte, bedankte ze alle vrijwilligers, voor het opbouwen en opruimen van de banen. Ook de barbediening en de scheidsrechter werden bedankt. Hierna werden de winnaars bekend gemaakt. Op de website kunt u de complete uitslag vinden met een leuk verslag en foto s. En op de PC in de kantine staan er nog veel meer! Interesse? Even aan Werner vragen. De European Bowhunter Championships - EBHC-2018 (Europese kampioenschappen 3D schieten) In 2016 waren wij, Sabine, Henk en Hugo, in de buurt van Saalbach Hinterglemm (Tirol) in Oostenrijk op vakantie om te wandelen en te boogschieten. Wij wisten dat er een flink aantal 3D-parcoursen in die buurt waren. Wij hadden al wel vaker een parcours gedaan en ook deelgenomen aan een enkele wedstrijd. We wilden daar in de zomervakantie wat meer tijd aan besteden. Wij stonden op de camping Glemmerhof in Viehofen, 10 km van Saalbach Hinterglemm af en het toeval wilde dat de eigenaar de voorzitter was van het organiserend comité van de EBHC2016 die de maand ervoor in Saalbach Hinterglemm gehouden was. De EBHC, de European Bowhunter Championships, is het grootste 3D-toernooi van Europa. In die vakantie hebben wij een groot aantal verschillende 3D-parcoursen geschoten en was ons enthousiasme voor het 3D- 8

9 schieten definitief aangewakkerd mede door de verhalen die wij van anderen over dit toernooi hoorden. Op 1 mei 2017 zou de inschrijving voor de EBHC2018 opengaan en het lukte ons om in te schrijven. Na ongeveer 1 uur was het maximale aantal inschrijvingen al behaald, je moet er dus op tijd bij zijn. Wij hadden nu nog 13 maanden om ons voor te bereiden en die tijd zouden we goed gaan besteden! Het verschil tussen 3D-schieten en blazoenschieten is dat de afstanden tot de doelen niet bekend zijn en dat een wedstrijd fysiek inspannend is. Je moet grote afstanden lopen, soms in bergachtig terrein, en 8-9 uur onderweg zijn is geen uitzondering. De voorbereiding bestond dus uit drie delen - Boogschieten - Afstanden leren inschatten, oefenen met de rangefinder - Conditie opbouwen In de herfstvakantie van 2017 hebben we nog een 3-daagse cursus 3D-schieten gevolgd bij de Archery Academy in Kopp, Duitsland. We kregen daar privé les van Tiemo Wolff die zelf een aantal keren had meegedaan aan de EBHC. Wij hebben daar vooral het omhoog en omlaag schieten geoefend omdat dat in Nederland lastig te oefenen is. Het afgelopen jaar hebben we ook nog zo n 10 3D-wedstrijden als training in Nederland geschoten. Hierbij was duidelijk te zien dat de scores steeds verder omhoog gingen. Op zaterdag 16 juni 2018 vertrokken we naar Oberwiesenthal op de grens van Tsjechië en Duitsland. Op zondag vond de opening van het toernooi plaats. Dit was een indrukwekkend spektakel. Het begon met de March of the Nations, een optocht van alle 2300 schutters, uiteraard per land bij elkaar. Dat was natuurlijk een mooi gezicht want Nederland had 104 schutters die allemaal hetzelfde oranje shirt droegen. 9

10 De March of the Nations eindigde in een grote feesttent waar we bij binnenkomst door bijna 2000 schutters werden toegejuicht. Vervolgens waren er toespraken van de burgemeester, een minister en de voorzitter van de IFAA, de International Field Archery Association. Het toernooi begon op maandag en duurde 5 dagen. Iedere schutter moet 4 dagen een 3D-ronde schieten, er is dus 1 rustdag. Voor de jongste schutters zoals Hugo is de rustdag op woensdag, voor ons kwam het zo uit dat wij meteen op maandag de rustdag hadden. Misschien niet ideaal, maar nu hadden we wel de gelegenheid om Hugo op weg te helpen en de briefing en het schietbegin rustig te bekijken. Een compliment voor de organisatie, het vraagt nogal wat organisatietalent om meer dan 1800 schutters op 12 verschillende 3D-parcoursen te krijgen. De schutters worden per boogstijl naar een 3D-parcours gestuurd. Een mooi moment is als de verschillende groepen, onder luid gejoel van overige schutters, naar hun 3D-parcours vertrekken. Omdat Oberwiesenthal een skigebied is moesten we een aantal keren met de skilift naar boven. Daarna volgde een flinke wandeling van soms wel een uur voordat wij bij het eerste doel waren. Omdat er zoveel verschillende boogstijlen en leeftijdscategorieën zijn die ook nog verdeeld zijn over mannen en vrouwen kwam het voor dat een schutter maar weinig concurrenten had. Zo had Hugo slechts 2 concurrenten, Sabine had er 7 en ik had 45 concurrenten. De groep volwassen mannen met een traditional recurve was het grootst, ruim 200 schutters. Er worden tijdens het toernooi drie verschillende wedstrijden verschoten, de Unmarked Animal Round, waarbij maximaal drie pijlen geschoten worden, een Standard Round waarbij twee pijlen geschoten worden (dit is eigenlijk een dubbele hunter-ronde waarbij het tweede schot een paar meter dichterbij is dan de eerste - de walk-up ), de Hunter-ronde waarbij 1 pijl geschoten wordt. Wij hadden gelukkig prima weer de eerste dagen, zon en een graad of 20, dus uitstekende condities voor een 3D-ronde. Dat werd anders op vrijdag. Het weer was omgeslagen en de temperatuur was aanzienlijk gedaald. De laatste dag van het toernooi hadden wij de gehele dag harde regen, maximaal 4 graden Celcius en windkracht 6! De laatste paar uur liepen we ook nog in de wolken zodat een groot hert op 54 m wel erg slecht zichtbaar was. Hugo had van ons drieën het beste resultaat. De eerste dag lag hij nog op de derde plaats, 18 punten achter op de nummer 1. De tweede dag had hij hem ingehaald en lag hij 4 punten voor. Deze voorsprong kon hij op de dagen erna uitbouwen naar een voorsprong van 87 punten. Hugo had niet alleen gewonnen maar hij had ook nog eens beter geschoten dan alle voorgaande wedstrijden die wij hier in Nederland hadden geschoten. Europees Kampioen! Sabine had ook geduchte concurrenten, maar de verschillen binnen haar groep waren groter. Met name de tweede en de derde dag had zij erg goed geschoten. Na vier dagen eindigde zij op de 7 e plaats. 10

11 Zelf had ik mij als doel gesteld niet in het onderste kwart van de 46 deelnemers te komen, maar ik had vooraf eigenlijk geen idee van het niveau van mijn medeschutters. Je verwacht dat bij de Europese kampioenschappen de meest serieuze schutters uit heel Europa te treffen. Of dat inderdaad zo is weet ik niet maar ik eindigde op de 27e plaats van de 46. Op de tweede dag waarbij ik een Unmarked Animal Round (3 pijlen ronde) moest schieten schoot ik de onwaarschijnlijk hoge score van 554 uit maximaal 560 punten. Dat betekent dat ik van de 28 doelen er 25 in de eerste kill had en 3 een keer een hit. Wat een topdag! Op de laatste dag wilde ik na 9 uur lopen en schieten bij het allerlaatste doel het toernooi in stijl afsluiten. Het was een biggetje van een wild zwijn op 15 m, dat kon niet missen. Ik schoot pardoes in de kill van het verkeerde biggetje. Je schiet steeds met twee schutters tegelijk op twee beesten naast elkaar en ik schoot dus op het biggetje van mijn buurman. Dat waren kostbare 10 punten. Een klein moment van concentratieverlies na een behoorlijk vermoeiende week. Die vrijdagavond hadden we met de Nederlandse groep al een klein feestje in de grote feesttent, er was een flink aantal Nederlandse schutters die met een medaille naar huis zouden gaan en dat moest natuurlijk gevierd worden. Zaterdagmiddag was in de grote feesttent de prijsuitreiking. Dat was weer een enorm spektakel. Er waren in totaal 89 verschillende groepen naar leeftijd/sexe/boogstijlen waardoor het lang ging duren. 11

12 Het mooiste moment was natuurlijk dat Hugo op het podium mocht staan en het goud omgehangen kreeg!! Toch wel een heel speciaal moment als het applaus klinkt van zo n 1000 schutters. Wat is er eigenlijk nou zo leuk aan zo n groot toernooi? Het schieten in bergachtig terrein is voor ons Flachland-Tiroler natuurlijk al bijzonder. Vier dagen achtereen schieten is ook al heel bijzonder en zeker bij zulke mooi uitgezette parcoursen. Maar wat misschien wel het meest bijzondere is dat enorme vriendelijkheid van al die schutters mensen uit 25 verschillende Europese landen die zo gemoedelijk met elkaar omgaan en elkaar aanmoedigen bij elke treffer, samen met de tegenstanders uit je schietgroep na afloop een biertje drinken en bij de prijsuitreiking shirts wisselen met wildvreemden. Je gaat er heen met het idee dat je tegenstanders hebt maar na verloop van tijd besef je dat je met vrienden een toernooi aan het schieten bent. In 2020 wordt de European Bowhunter Championships gehouden in Confolens, Frankrijk. Wie van Achilles gaat met ons mee voor een onvergetelijke week? Sabine, Hugo en Henk 12

13 Wij gaan schieten! Wij, dat zijn de 14 van OMANIDO. We dragen allen een geel T-shirt met opdruk van een ouderwetse fiets. Zo één met een groot voorwiel en een klein achterwiel. Het belangrijkste staat op de rug in zwarte hoofletters: OMANIDO. Onwennig stappen we de kantine van handboogsportvereniging Achilles binnen. Een bar, een langwerpige tafel met heerlijke stoelen. Dat zit wel veel beter dan die kunststofstoeltjes bij ons op de club, zegt één van de ons. De woensdagavondtennisgroep van De Zeswielen houdt haar jaarlijkse fietsdag en is neergestreken bij handboogsportvereniging Achilles. Renée Rose verwelkomt ons. Ze stelt ons op ons gemak, schenkt een drankje in en daar komen onze instructeurs. Berend neemt het woord. Hij is onze hoofdinstructeur en wordt bijgestaan door zijn instructeurs Gudrun en Werner. Berend heeft een markante kop en de houding van een echte boogschutter. Hij vertelt over de gedragsregels en neemt ons mee naar de schiethal. De blazoenen hangen al aan de wal. De buitenste witte ring is 1 punt en daarna loopt het van wit, zwart, blauw, rood en geel naar 10 punten. De bogen liggen net voorbij de wachtlijn. Achter elke boog staat een koker met drie pijlen. We krijgen les in techniek. Berend vertelt over de boog, over de pijl en hoe we ons moeten gedragen. Als dat maar goed gaat, denk ik paniekerig. Het staat niet zo vriendelijk als we allemaal de vereniging verlaten met een pijl in arm of been. Berend is ervaren en samen met zijn instructeurs weten ze ons rustig te krijgen en gaan we over tot het proefschieten. We worden verdeeld in twee groepen. De eerste groep loopt naar de wachtlijn en wacht achter de lijn. De tweede groep gaat op een veilige plaats zitten en ziet de eerste groep de instructies volgen. De baan is vrij. We mogen tot actie overgaan. Rustig stappen we naar de schietlijn. Eén voet over de lijn en één voet erachter. We pakken de bogen. We staan in de zijdelingse schiethouding. Met een gestrekte arm de boog voor ons en we leggen aan zoals het ons is geleerd. We voelen het uiteinde van de gespannen pees tegen de wang, richten en schieten in een vloeiende beweging. Nu ja, vloeiende beweging. Zo zou het moeten, maar de meesten onder ons wachten te lang, gaan trillen en de pijl belandt in de witte ring of daarnaast. We oefenen vier ronden. Krijgen daarbij hulp en tips van onze instructeurs en ja hoor de gele roos komt steeds dichterbij. Niet alleen de gele roos. Ook Renée Rose. We gaan aan een drankje en aan de bitterballen. Gezellig, maar daar is Berend. Hij komt ons halen voor de wedstrijd. Nu voor het echie. De strijd barst los. We brengen de pas geleerde techniek in praktijk. Tussen duim en wijsvinger pakken we de pijl uit de koker. We klikken de pijl op de pees met de afwijkende kleur naar ons toe. We leggen de pijl op het rustpunt van de boog en trekken de boog naar volle spanning. We gaan ankeren. De drie om de pees gebogen vingers lossen de pijl. We blijven, zoals geleerd, even in dezelfde positie staan en stappen naar achteren totdat de baan vrij is. Onze instructeurs corrigeren hier en daar, maar ondanks de spanning van de wedstrijd houden we vast aan de veiligheidsvoorschriften bij het innemen van onze posities. Het gaat om spanning. 13

14 Opgebouwde spanning. De spanning van de pees en de spanning van de wedstrijd. Maar er is ook ontspanning. Onze drie instructeurs en Renée Rose maken er een hele leuke clinic van en wij genieten en leren iets over de wereld van Robin Hood. De prijsuitreiking: Onze prestaties liggen wat ver uit elkaar. Een van ons ontvangt een beker als aanmoedigingsprijs. Zijn score achtentwintig punten. De winnaar wordt naar voren geroepen: honderdtwintig punten. De rest hangt er ergens tussenin. Berend, Werner, Gudrun en Renée bedankt. De OMANIDO-groep. Ferry. NHB wedstrijden bij HBSV Achilles Op het mededelingenbord in de schiethal hangen posters en informatie over de NHB. Nieuwsgierig geworden? Hierbij een korte uitleg: Vorig seizoen deden 5 schutters mee met de NHB competitie en dit seizoen zijn het 15 schutters die zich aangemeld hebben om bij HBSV Achilles, HBS De Waert, De Voltreffers of HBS Assumburg te schieten. Alle schutters hebben de keuze om 1 of 2 keer 30 pijlen te schieten op de wedstrijddag die door de verenigingen is gekozen. Van de 7 scores die je mag schieten worden 6 scores gebruikt om je gemiddelde te bepalen. En je gemiddelde bepaalt weer in welke klasse je wordt ingedeeld. Je scores worden ingevoerd in het scoreprogramma van de NHB. En de NHB verzorgt de prijzen die uitgereikt worden aan de schutters met de beste resultaten. Heeft een schutter aangegeven om aan de Rayonkampioenschappen mee te willen doen dan maak hij / zij een kans om hiervoor een uitnodiging te ontvangen. Presteert de schutter goed bij de Rayonkampioenschappen dan maakt hij / zij weer kans om uitgenodigd te worden om aan de Nederlandse kampioenschappen mee te doen. Dit is een erg korte en beknopte uitleg van de NHB wedstrijden maar heb jij zin om in het seizoen 2019/2020 mee te doen laat het mij dan even weten. Kijken op de wedstrijddag/avond (bij HBSV Achilles) mag natuurlijk altijd. Speciaal voor de jeugd tot 20 jaar worden NHB jeugdregiowedstrijden georganiseerd, 1 x per jaar wordt deze wedstrijd bij HBSV Achilles verschoten. En wil je graag een persoonlijk gesprek met mij betreffende een nadere uitleg over de competitie sta ik je graag te woord. Gudrun Visser wedstrijdsecretaris achilleswedstrijden@gmail.com 14

15 NK veld in IJsselstein. Afgelopen weekend hebben Annemiek, Bart, Brett en ik (Derek) meegedaan aan het NK veld in IJsselstein. Vrijdagmiddag bepakt en bezakt vertrokken we richting ons hotel voor de komende dagen. Zaterdagochtend aangekomen op het terrein waar we zouden schieten zagen we veel bekenden en was het al vrij snel duidelijk dat het wel gezellig ging worden. Toch was de spanning wel voelbaar. Zeker voor de heren. Er waren maar 4 deelnemers in de Traditioneel heren klasse en die stonden dus allemaal bij elkaar in 1 groep. We hebben die zaterdag met elkaar lekker staan schieten op een uitdagend en soms heel erg uitdagend parcours (zie toren, waar we in moesten om naar beneden te schieten.) Zondag was het ook weer een gezellige dag met vooren tegenspoed. Voor mij was het vrij snel duidelijk dat ik 4 de zou worden, want de eerste 3 doelen verprutste ik volledig. Maar ondanks alles. Nederlands Kampioen Veld 2018 is Bart en ik eindigde als 4 de. De prijzen voor de Field cup werden ook uitgereikt. Ook hier heeft Bart gewonnen en ben ik 3 de geëindigd. Annemiek heeft heel goed geschoten met nieuwe persoonlijke records op beide dagen en is 9 de geworden. Brett is 6 de geworden met mooie scores in de Barebow klasse. Kortom een weekend vol met leuke, maar ook zware ervaringen en zeker een weekend om trots te zijn als persoon en zeker als team. Met vriendelijke groet/with kind regards, Derek. 15

16 De dopjesberg De berg doppen is na 3 maanden sparen opgehaald. De garage is weer leeg, mijn fiets kan makkelijk naar binnen. Namens de vereniging voor hulphonden, hartelijk dank. Op naar de volgende berg!!! Wil je weten hoe groot deze berg is? Kijk op de volgende pagina. Inzameling acties bij HBSV Achilles een groot succes Sinds jaar en dag zamelen we bij HBSV Achilles plastic doppen in. Deze komen ten goede aan opleidingen van hulphonden ( stichting bultersmekke ) Maar natuurlijk kunnen we er nog veel meer gebruiken. Alle plastic doppen van frisdrankflessen /melkpakken / wasmiddelen etc. Wil je zien wie er blij is met onze inzet kijk dan eens op de website van: Ook sparen we bij HBSV Achilles voor stichting AAP alle oude cartridges en mobiele telefoons. Hiervoor staat er een oranje bak in de entreehal. Wil je weten wat stichting AAP allemaal doet kijk dan eens op hun website. En natuurlijk spaart HBSV Achilles zelf Douwe Egberts punten, deze kun je altijd inleveren bij de bar. 16

17 17

18 WSOV Noordkop. Op zondag 16 september werd de 3 e editie van het 3-Discipline toernooi in Den Helder gehouden. WSOV Noordkop had fort Oostoever omgetoverd tot sport/wedstrijdterrein. s Morgens heb ik de trein naar Heerhugowaard genomen waar Wim mij kwam ophalen. Daarna nog langs Klaas en de club was compleet. Op naar Den Helder. Onderweg werd het erg donker en vielen er een paar spatten, ik had even de vrees dat het er niet best uit zou zien qua weersverwachting. We waren er mooi op tijd, snel zag ik Ed, Vonda en Eric, Merijn en Libby verschijnen (met mascotte Nova), Achilles was goed vertegenwoordigd. Mijn eigen wederhelft Bart was op dat moment in IJsselstein op een loeispannend NK Veld aan het schieten, anders was hij ook aanwezig geweest. Helaas, je kunt niet alles tegelijk doen! Klaas, Ed, Wim en ik gingen om op pad. Ons eerste doel was een bunny, met lang gras en water er achter. Het eerste doel, m n eerste pijl had ik te hoog ingeschat dus die vloog er over, en hij is meteen een stukje gaan zwemmen denk ik, want noch wij, noch andere schutters na ons hebben een spoor van de pijl vernomen. Daarom had ik dus ook een voorraad mee genomen, niet denken maar schieten. Er waren 15 doelen uitgezet, wisselend in dieren, veldblazoenen op verschillende afstanden, en targets op de bok. Deze ronde dient twee keer afgelegd te worden. Veel doelen staan in het midden van het vlakke terrein, een aantal andere doelen staar opgesteld tussen de bunkers en dijkjes die je met het nodige klim- en klauterwerk kunt bereiken. En dat klauteren vind ik nou net het leuke er aan. De kleine dieren staan dichtbij, de grotere dieren veraf, maar toch stond een kleine beertje ook ver weg en was lastig te raken. Toch presteerde ik het om het paaltje van de vlag achter het dier te raken. Niet helemaal de bedoeling, maar ik was er wel trots op. Het weer bleef goed, de zon brak door, en het werd lekker warm. 18

19 De eerste ronde hadden we afgelegd en we namen een lunch bij de catering. Ik zag al aardig wat mensen met broodjes rookworst lopen. De eerste scorebriefjes inleveren, nog wat uitrusten en informeren hoe andere schutters uit andere groepen het hadden gedaan en dan weer op pad. dames traditioneel bij elkaar gevoegd. De wind was aardig aangewakkerd. Vanaf de dijk ving je vol de wind, en beneden weet je niet of je pijl onderweg naar het blazoen door een zijwind gegrepen zal worden of dat ie net ongehinderd voor een plotselinge windvlaag heengaat. Bij één van de veldblazoenen wist ik een mooie score van neer te zetten. Ed heeft nog wel geprobeerd stiekem m n 5 er nog uit te tikken, maar dat is mooi niet gelukt. De tweede ronde ging bij iedereen wat makkelijker, immers, je weet hoe je de eerste ronde hebt geschoten dus nu heb je de kans om je tweede schot beter neer te zetten. Na het laatste doel heeft Klaas onze laatste scores ingeleverd. Tijd voor ontspanning. We hebben een goed verzorgde maaltijd van de barbecue gehad, met lekkere salades, broodjes, drankjes. De prijsuitreiking was op een aantal punten verrassend. Wegens kleinere opkomst dan verwacht, waren de heren en Wim van Bemmelen heeft de derde prijs gewonnen, en ik stond op de tweede plaats. De opkomst van recurveschutters was nog iets kleiner, maar Klaas Kaas won er de eerste prijs! Je kunt dus wel zeggen dat de auto naar huis vol winnaars zat. Wim zou mij net op de trein terug naar huis zetten, toen ik een berichtje kreeg op m n telefoon van Bart dat hij de eerste plaats had behaald in het NK Veldschieten in IJsselstein. Oftewel, Achilles is nog een kampioen rijker geworden die dag. Zoek je een leuke wedstrijd waar plezier voorop staat, dan is deze zeker aan te raden. Daarom wil ik WSOV Noordkop bedanken voor het mooie parcour, de catering en de goede maaltijd na afloop. ik heb een hele mooie dag gehad. Sylvia Hoekstra. 19

20 20