HETPALEIS De gehoornden

Transcriptie

1

2 HETPALEIS De gehoornden naar Le Cocu Magnifique van Fernand Crommelynck In een onbestemde ruimte zijn vijf mannen aan elkaar overgeleverd. Ze hangen wat rond, drinken koffie, kijken naar elkaar en wachten. In het middelpunt staat Bruno die alles in gang zet. Langzaam maar zeker raken de mannen verstrikt in een schijnbaar onschuldig spel dat steeds gevaarlijker wordt en eindigt in een grimmige nachtmerrie. De gehoornden is een surrealistische reis doorheen de ondoorgrondelijke krochten van het menselijke en jaloerse brein. Twee seizoenen geleden verdiepten Stef Aerts, Joé Agemans, Bart Hollanders, Greg Timmermans en Rik Verheye zich samen met Jan Bijvoet in één van de meest wrange van alle menselijke emoties: jaloezie. Wat zijn de gevolgen als jaloezie van de mens een monster maakt dat niet langer in staat is om helder na te denken? Dit gelegenheidscollectief liet zich inspireren door Fernand Crommelyncks Le Cocu Magnifique waarin thema s als destructieve liefde, (on)trouw en obsessieve jaloezie op een tragikomische manier worden samengebracht. De meeste leden van dit collectief hebben al afzonderlijk of samen bij verschillende (jeugd)theatergezelschappen gespeeld, zoals FC Bergman, Toneelhuis, Laika, NTGent, BRONKS, Zuidpool en t,arsenaal. Tijdens de hernemingsreeks neemt Bart Hollanders de rol voor zijn rekening die Stef Aerts oorspronkelijk speelde. Thomas Verstraeten voegt zich als nieuwkomer bij deze ploeg. 2

3 MEDEWERKERS SPEL BEWERKING COACH EN BEWERKING DRAMATURGIE KOSTUUMONTWERP LICHTONTWERP TONEELMEESTER EN LICHTUITVOERING DECORUITVOERING KOSTUUMUITVOERING PROJECTLEIDER MET DANK AAN Joé Agemans Bart Hollanders Greg Timmermans Rik Verheye Thomas Verstraeten Stef Aerts Joé Agemans Bart Hollanders Greg Timmermans Rik Verheye Jan Bijvoet Hanneke Reiziger Judith Van Herck Frank Haesevoets Tom De Roy Fati Ben Azouz Tom De Roy Vicente Simon y Araixa Judith Van Herck Hilde Mertens Veerle Segers Erik Moonen Matteo Simoni en alle andere medewerkers van HETPALEIS 3

4 GESPREK MET DE MAKERS Na een succesvolle premièrereeks in het seizoen vindt vanaf 15 november 2014 in de Kleine zaal de wederopvoering van de HETPALEISproductie De gehoornden plaats. Speciaal voor deze productie werd er toentertijd een gelegenheidscollectief geformeerd bestaande uit Stef Aerts, Joé Agemans, Bart Hollanders, Greg Timmermans, Rik Verheye en Jan Bijvoet. De gehoornden vloeide voort uit een vraag van directeur Barbara Wyckmans, die het gezelschap FC Bergman uitnodigde om in HETPALEIS een voorstelling te maken. Zij was destijds zeer enthousiast over De Thuiskomst van Harold Pinter, die onder de vleugels van FC Bergman was gecreëerd. Uiteindelijk kon De gehoornden niet met de voltallige FC Bergman ploeg gemaakt worden en heeft maar een aantal groepsleden zich voor de vooropgestelde periode kunnen vrijmaken, aangevuld met acteurs die al eerder met hen hadden samengewerkt. Aan hen de vraag hoe de voorstelling tot stand is gekomen en hoe ze eraan gewerkt hebben. Greg: In het begin lag nog niet veel vast, behalve dat we rond jaloezie wilden gaan werken. Het gekke is dat, nog voordat we voor dit thema kozen, het stuk Le Cocu Magnifique van Fernand Crommelynck al door Stef naar voren was geschoven. Niet iedereen was overtuigd van het stuk, maar het thema van jaloezie uit Le Cocu Magnifique hebben we wel behouden en als leidraad genomen bij onze zoektocht naar een geschikt stuk. Bovendien dachten we dat het thema jaloezie op het vlak van de liefde goed zou aansluiten bij de belevingswereld van adolescenten. Stef: De eerste twee weken van het repetitieproces zijn we vooral bezig geweest met het lezen van verschillende teksten over jaloezie. We hebben nog overwogen om een mix te maken uit allerlei repertoirestukken die handelen over jaloezie. Rik: We hielden bij de keuze wel altijd in het oog dat het gespeeld moest kunnen worden door vijf mannen, zelfs als het om vrouwenrollen ging. Stef: Dat was geen evidente keuze als je het over jaloezie in de liefde wilt hebben. Om die reden zijn er stukken afgevallen die we fantastisch mooi vonden. Dat was ook het geval met Othello, een stuk dat zo over pure jaloezie tussen mannen en vrouwen én de erotische spanning tussen de seksen gaat dat je er, voor ons gevoel, een actrice bij moet hebben. Zoals Greg al eerder zei, had jij Le Cocu Magnifique voorgesteld. Wat intrigeerde jou aan dit stuk en hoe heb je iedereen weten te overtuigen? Stef: Van bij de eerste lezing was ik vooral gefascineerd door het feit dat zo n kluchtig, grotesk stuk uitliep op een heftig en wreed laatste bedrijf. Die gruwelijke climax wordt veroorzaakt door 4

5 de niet te stoppen maalstroom aan gedachten van het hoofdpersonage Bruno, maar evengoed door de totale overgave van zijn geliefde Stella aan diens grillen. Dit maakt van Le Cocu Magnifique niet alleen een hilarische parodie op de herkenbare menselijke reflex van het zich zot denken, maar ook een ontroerende schets over de kwetsbaarheid van onvoorwaardelijke liefde. Bij een nadere lezing bleek natuurlijk dat het stuk iets minder impact had dan ik me had verbeeld. Het deel van de vertelling waar ik destijds voor gevallen was, ging nu vooral gebukt onder een berg overbodige fratsen en verwarrende nevenplots. Toch blijven de basisgedachten overeind: tot wat voor een ziek monster kan jaloezie iemand maken en in hoeverre ben je bereid in naam der liefde mee te gaan in iemands zieke fantasie? Daar zijn we het na lange discussies over eens geworden. Hoe zijn jullie vervolgens te werk gegaan? Stef: We merkten dat we bij de vertalingen die er lagen en die vrij trouw teruggaan op het origineel, niet verder raakten dan het kluchtige verhaaltje. De teksten zijn, zonder afbreuk te doen aan het vertaalwerk van Marc Didden of Pjeroo Robjee, heel toneelmatig. Vandaar dat we er voor hebben gekozen om de originele tekst drastisch te bewerken en naar onze hand te zetten, zodat er ruimte overblijft voor onze fantasie en die van het publiek. In het oorspronkelijke verhaal is Bruno een dorpsschrijver, die een bepaald soort idioom hanteert vol van rijmelarijen. Omdat we tijdens het bewerken steeds verder van die anekdotiek verwijderd raakten en Bruno bij ons geen schrijver meer is, paste dat gezwollen taalgebruik niet meer bij hem. Alleen als Bruno zich emotioneel laat gaan, kan hij zich wel te buiten gaan aan lyrisme. Rik: In het begin zochten we nog naar een bepaald soort vocabulaire en waren we op zoek naar Franse of Brusselse woorden en uitdrukkingen, maar in de loop van het bewerken voelden we dat die er toch te veel waren opgeplakt en hebben we ze er grotendeels terug uitgehaald. Kan je iets meer over de vormgeving vertellen? Stef: Om meer openheid te geven voor een eigen interpretatie is het beeld, net als de tekst, tot de essentie teruggebracht. Een sobere en uitgeklede vorm staat toe dat je je er allerlei soorten werelden bij kan voorstellen. De kostuums zijn ook vrij sober. We probeerden alles zo veel mogelijk uit te zuiveren, weg van de karikatuur. We hebben bewust gezocht naar een soort saaiheid of grijsheid. Greg: Omdat De Cocu zich oorspronkelijk afspeelt in een dorpsgemeenschap gingen we in het begin vooral op zoek naar hoe je die gemeenschap in een bepaalde vorm kan omzetten. We hebben enkele films gezien zoals Calvaire (van de Waalse regisseur Fabrice Du Welz) en Dogtooth (van de Griekse regisseur Giorgos Lanthimos), die weliswaar in stilering totaal van elkaar verschillen, maar die ons wel hielpen in wat wij precies willen vertellen met sfeer en vorm. 5

6 Stef: Calvaire is, als ik daar aan terugdenk, veel kleurrijker dan wat wij nu voor ogen hebben. Onze voorstelling speelt zich af in een saaie non-ruimte die niet gemaakt is om in te verblijven, maar waar de personages wel de hele tijd in (vast) zitten. Dit beeld valt te rijmen met wat er in Bruno s hoofd omgaat. Bruno denkt zich vast in dat onontkoombare gevoel van jaloezie. In jullie gesprekken refereren jullie vaak aan films. Lieten jullie je ook door andere zaken inspireren? Stef: We lieten ons even zeer inspireren door filmpjes op youtube of door fragmenten uit documentaires of reportages. Greg: De sfeer die de films van de Zweedse regisseur Roy Andersson oproept, kwam regelmatig ter sprake. Intuïtief wisten we allemaal welke richting we uit wilden. Het materiaal hielp ons om tot de essentie te komen. Bart: Muziek kan ook een inspirerende factor zijn. We werken daar zeer intuïtief mee. Ieder van ons heeft zijn eigen muziekkeuze, die afwisselend werd opgezet en dat leverde elke keer weer andere sferen op. Rik: Muziek wordt alleen gebruikt als het nodig is om een bepaalde inhoud of sfeer aan een scène te geven. Tot slot: Jullie hebben Jan Bijvoet er als coach bij gevraagd. Wat is precies zijn bijdrage aan het geheel? Rik: Jan had ons bij De Thuiskomst als coach begeleid en dat was ons zeer goed bevallen. Toen we zeker wisten dat we in bijna dezelfde constellatie zouden samenwerken en we terug wilden vertrekken van een repertoirestuk leek het opportuun om Jan er wederom bij te vragen. Stef: Waar we elkaar tijdens het maken van De Thuiskomst in terugvonden is de onorthodoxe manier waarop we met bestaand repertoire weten om te gaan. We wilden bij De gehoornden opnieuw op die specifieke en intense manier met tekst aan het werk gaan. Jan Bijvoet heeft ons zeer geholpen om een ingang te vinden tot en aangestuurd bij de bewerking van de tekst. Hij confronteerde ons met onze zelfgeschreven teksten en zei vlakaf: Ik geloof het niet als jullie dat zeggen. Bart: We voelen allemaal wel aan wanneer iets goed is of niet, maar omdat Jan zelf niet meespeelt en ervoor zat, toetsten wij veel aan hem. Hij spoorde ons aan, stelde vragen en daagde 6

7 ons uit. Hij gaf eventueel suggesties over hoe we dingen anders konden doen, maar hij trad nooit als regisseur op door ons bijvoorbeeld regieopdrachten te geven. Als zijn mening afweek van de onze en wij allemaal van het tegendeel overtuigd waren dan zei hij ook dat we voor onze ideeën moesten gaan. 7

8 WIE IS WIE Joé Agemans is van opleiding orthopedisch technieker. Hij is medeoprichter van theatergezelschap FC Bergman, waar hij vaak instaat voor de techniek, maar waar hij ook meespeelt in bijna alle voorstellingen (zoals Voorproef op fragmenten uit de nieuwe wereld, Wandelen op de Champs-Elysées met een schildpad om de wereld beter te kunnen bekijken, maar het is moeilijk thee drinken op een ijsschots als iedereen dronken is, 300 el x 50 el x 30 el en Terminator Trilogie, Van den vos). In 2010 maakte hij het technisch ontwerp van Op zoek naar Milena, een productie van De Warande, Theater Zuidpool en vzw Sopha. Hij deed ook mee in Middenin de nacht (2012, Toneelhuis) en De blinden (2014, Toneelhuis). Recent maakte hij met FC Bergman Het land Nod (2014, Toneelhuis). Jan Bijvoet studeerde voor acteur aan de Studio Herman Teirlinck. Na zijn studie heeft hij bij verschillende gezelschappen gespeeld zoals Toneelgroep Ceremonia, Theater Zuidpool, Het Gevolg, Theater Antigone, NTG, Blauwe Maandag Compagnie, Het Toneelhuis en Olympique Dramatique. Vanaf 2005 maakte hij deel uit van de artistieke kern van Theater Zuidpool, maar sinds 2009 heeft hij een sabbatical ingelast en heeft hij zich, binnen het theater, vooral als acteur teruggetrokken. De jongste jaren werkte hij wel als coach mee aan voorstellingen van FC Bergman (2008, De Thuiskomst), NTGent (2010, Een bruid in de morgen), Toneelhuis (2012, Onvoltooid verleden) en Compagnie Barbarie (2012, Schwab, Werner Schwab). Hierna volgden ook The new forest De Wet (2013, Wunderbaum en coproducent KVS), Café Bohème (2013, WALPURGIS in samenwerking met Samenlevingsopbouw Antwerpen Stad, CC Nova-Kiel, APGA - Antwerps Platform Generatie Armen en coproducent Antwerpen Open, Tutti Fratelli en Recht- Op).Hij heeft ook enkele film- en televisierollen op zijn naam staan en maakte een aantal gastoptredens in televisieseries, zoals in Van vlees en bloed. Daarnaast acteerde hij in de films Ad Fundum (1996), Dirty Mind (2009), The Broken Circle Breakdown (2012), Borgman (2013), een film die geselecteerd werd voor Cannes In 2007 was hij trouwens genomineerd voor de Vlaamse Cultuurprijs voor Podiumkunsten. Verder musiceert Bijvoet als gitarist en zanger mee in de live band Kras, een groep rond de in Antwerpen residerende Nederlandse muzikante Hadewig Kras die in Berlijn in de studio van de Einstürzende Neubauten met o.a. Mario Goossens (Triggerfinger) en Blixa Bargeld (Einstürzende Neubauten) 25 songs opnam. Frank Haesevoets is van opleiding industrieel ingenieur. Na zijn studie heeft hij burgerdienst gedaan als geluidstechnieker bij Progebraille. Daarna werkte hij vier jaar als technieker bij Het Fakkeltheater. Van was hij vaste technieker bij Het Toneelhuis en heeft hij voor verschillende producties het lichtontwerp gemaakt zoals: Generation Vickx (regie: Stef De Paepe), The Contract Killer (regie: Jasper Brandis), Het gevecht om de ziel van de 21 e eeuw (van en met Bert Haelvoet), Ifigenia (van en met Nele Goossens en Eavesdropper), Crash (regie: Eric Joris), 8

9 Jachtkamp (regie: Sarah Moeremans ) en Le comeback de Jean Baptiste. Sinds 2007 is Haesevoets werkzaam als lichttechnieker in HETPALEIS en stond hij in voor het lichtontwerp van Hotel Ah!med, Terug naar Brezjnev, De Marcellini s, NINA NINA of de stad zonder kinderen, De slag bij Dobor, Aleksej, Eeuwige sneeuw, Apocalyps Wauw, De tocht van de olifant, DODO groot of land zonder ei en DODO klein of ei zonder land, Dit is alles, De gehoornden, Baba, Wiejoow, Azen, DAGDAG, Heksie en De zaak van de dieren tegen de mensen. Bart Hollanders studeerde in 2009 af aan het Herman Teirlinck Instituut. Hij heeft samen met zijn klasgenoten in 2007 het theatergezelschap FC Bergman opgericht waarmee hij (samen met Stef Aerts, Joé Agemans, Matteo Simoni, Thomas Verstraeten en Marie Vinck) de afgelopen jaren de volgende voorstellingen maakte: De Rotsenbreker (2007), Voorproef op fragmenten uit de nieuwe wereld (2008, met steun van detheatermaker en Monty), De Thuiskomst (2008, in coproductie met Theater aan Zee), Wandelen op de Champs-Elysées met een schildpad om de wereld beter te kunnen bekijken, maar het is moeilijk thee drinken op een ijsschots als iedereen dronken is (2009, in coproductie met Monty en Huis van Bourgondië), Het verjaardagsfeest (in coproductie met Theater aan Zee), 300 el x 50 el x 30 el (2011, met steun van Toneelhuis), Terminator Trilogie (2012, in coproductie met Monty, Theater op de markt Hasselt, Takt Dommelhof, CC Genk, Over het IJ-festival, Oerol, Cultura Nova & Huis van Bourgondië, detheatermaker, Toneelhuis), Van den vos (2013 Toneelhuis, Muziektheater Transparant, Solistenensemble Kaleidoskop), Het land Nod (2014, Toneelhuis) en De blinden. Daarnaast acteert hij voor tv, film of theater, en zo was hij in 2009 te zien in de tv-series LouisLouise, Aspe, Super 8 en Code 37. Hij vertolkte ook een aantal rollen in verscheidene kortfilms van Benoit De Clerck, had één van de hoofdrollen in Groenten uit Balen (2011) en speelde mee in Adem (2010). Behalve met FC Bergman stond Hollanders ook op scène met de theatergezelschappen Laika (Tot in de woestijn, 2006, Suikerspin, 2013), Bad van Marie (Het rusthuisproject, AC Ransart, De Bus, 2006) Olympique Dramatique/Toneelhuis/LOD (Adams Appels, 2009), NTGent (Ginds, tussen de netels, 2011) en Toneelhuis (Middenin de nacht, 2012). Bij het Bad van Marie regisseerde hij de voorstelling samen met Peter Boelens (Bedding Inc., 2011). Greg Timmermans studeerde in 2005 af aan de opleiding Dramatische Kunsten van het RITS in Brussel. Na zijn opleiding was hij te zien op diverse festivals met zelfgeschreven monologen, zoals Gevallen Ster en Wit is altijd schoner. Hij speelde in tal van producties van onder andere theatercollectief Jenny, BRONKS, Het Gevolg, luxemburg en Theater Zuidpool. Op Theater aan Zee was hij in 2006 te zien in Ichbineinstar van Ramona Verkerk, en op de edities van 2009 en 2010 speelde Timmermans mee met FC Bergman in De Thuiskomst (2008), Het verjaardagsfeest van Harold Pinter (2010) en 300 el x 50 el x 30 el (2011). Daarnaast trad hij ook op in de t ARSENAALproducties: Hedda Gabler, Puin, 386: Molière, Thuis en Drie zusters. Verder speelde hij ook in Matador (2012, Het Gevolg) Hij acteerde in de films Meisjes, Zot van A, en Dossier K en vertolkte de hoofdrol in BEN X, de eerste langspeelfilm van Nic Balthazar. Hij speelde ook mee in 9

10 Waar het met de wereld naartoe gaat, daar gaan wij naartoe van het jonge gezelschap Hof van Eede (2012, in coproductie met Campo en NONA) en Het Weiss-Effect (2014, in samenwerking met CAMPO en coproductie met NONA). Judith Van Herck studeerde in 2005 af als theaterkostuumontwerpster aan de Koninklijke Academie van Antwerpen. Ze ontwierp de kostuums voor verschillende langspeelfilms, onder andere Linkeroever en Dirty Mind van Pieter Van Hees en Kid van Fien Troch. Ze werkte ook mee aan verschillende kortfilms zoals onder andere Badpakje 46 van Wannes Destoop, Ubertijd van Susan Tanghe, A day in a life van Nicolas Daenens en Boulos explosivos van Lars Damoiseau en Erik Bulckens. Van Herck heeft ook kostuums voor verschillende theaterproducties ontworpen waaronder Wiedaterieris van Ultima Thule, De kus van de spinvrouw van Maaike Neuville en Charlotte Vandermeersch en Orgia van Toneelgroep De Appel in Den Haag. Ze werkte ook meermaals samen met Wunderbaum en ontwierp de kostuums voor de voorstellingen Natives, Rose is a rose en Venlo. De laatste jaren is ze actief binnen de groep F.C Bergman waar ze de kostuums deed voor de voorstellingen Wandelen op de Champs-Elysées met een schildpad, 100 el x 50 el x 30 el en Terminator Trilogie. Ze ontwierp ook de kostuums van Pia Madre (De Kolonie/TheaterStap). Rik Verheye studeerde in 2009 af aan het Herman Teirlinck Instituut. Tijdens zijn opleiding speelde hij mee in De Rotsenbreker (FC Bergman), Adams appels (2009, Olympique Dramatique, Toneelhuis, LOD) en twee stukken van Harold Pinter: De Thuiskomst en Het verjaardagsfeest (beide van FC Bergman). Daarvoor, in 2011, speelde hij mee in de voorstelling Ginds, tussen de netels van NTGent en in 2010 had hij een belangrijke rol in de speelfilm Adem. Recenter speelde hij ook mee in Ivanov (2014, Theater Malperuis). Hij werkte eveneens mee aan de film Groenten uit Balen en de fictiereeks De Vijfhoek. Hij speelde ook in verschillende televisieseries zoals De Rodenburgs en in de telenovelle Ella. In 2013 vertolkte hij een hoofdrol in zowel Danni Lowinski als Crème de la Crème. Thomas Verstraeten studeerde drie jaar toneel aan het Herman Teirlinck Instituut in Antwerpen en behaalde daarna een masterdiploma vrije kunsten aan Sint-Lukas. Hij maakt deel uit en is medeoprichter van het theatergezelschap FC Bergman en speelde in bijna alle voorstellingen mee: De Rotsenbreker (2007), Voorproef op fragmenten uit de nieuwe wereld (2008, met steun van detheatermaker en Monty), Wandelen op de Champs-Elysées met een schildpad om de wereld beter te kunnen bekijken, maar het is moeilijk thee drinken op een ijsschots als iedereen dronken is (2009, in coproductie met Monty en Huis van Bourgondië), 300 el x 50 el x 30 el (2011, met steun van Toneelhuis) en Terminator Trilogie (2012, in coproductie met Monty, Theater op de markt Hasselt, Takt Dommelhof, CC Genk, Over het IJ-festival, Oerol, Cultura Nova & Huis van Bourgondië, detheatermaker, Toneelhuis, Van den vos (2013 Toneelhuis, Muziektheater 10

11 Transparant, Solistenensemble Kaleidoskop) en hij speelde mee in Middenin de nacht (2012) en De blinden (2014) van het Toneelhuis. 11

12 SPEELLIJST In de Kleine zaal van HETPALEIS November 2014 za 15 20u15 Kleine zaal HETPALEIS zo 16 20u15 Kleine zaal HETPALEIS di 18 20u15 Kleine zaal HETPALEIS wo 19 20u15 Kleine zaal HETPALEIS do 20 20u15 Kleine zaal HETPALEIS do 20 22u00 nagesprek vr 21 20u15 Kleine zaal HETPALEIS za 29 20u15 Kleine zaal HETPALEIS zo 30 20u15 Kleine zaal HETPALEIS December 2014 di 02 20u15 Kleine zaal HETPALEIS di 16 20u15 Kleine zaal HETPALEIS wo 17 20u15 Kleine zaal HETPALEIS do 18 20u15 Kleine zaal HETPALEIS vr 19 20u15 Kleine zaal HETPALEIS za 20 20u15 Kleine zaal HETPALEIS Op reis November 2014 vr 28 20u30 Rotterdamse Schouwburg December 2014 wo 03 20u30 Theater Malpertuis - Tielt do 04 20u30 Theater Malpertuis - Tielt za 06 20u15 C-mine - Genk wo 10 20u30 Zaal Ravelingen - Knokke-Heist (org. cc Knokke-Heist) vr 12 20u30 Zaal Roxy - Mariekerke (org. cc Ter Dilft Bornem) za 13 20u30 Zaal Roxy - Mariekerke (org. cc Ter Dilft Bornem) 12

13 PRAKTISCH Meer informatie vindt u op de website van HETPALEIS, HETPALEIS organiseert op 20 november 2014 om (+/-) 22 uur een nagesprek in samenwerking met studenten van de opleiding Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium/Artesis Plantijn Hogeschool Antwerpen. Gratis, maar graag reserveren via het onthaal van HETPALEIS Naamactie: Iedereen die Tom heet (naar toneelmeester Tom De Roy), mag gratis naar een publieke voorstelling. Tickets voor De gehoornden zijn te koop aan 5 (-18) / 12 (+18). Reserveren aan het onthaal van HETPALEIS via of onthaal@hetpaleis.be, of via VRIENDEN VAN HETPALEIS: Iedereen heeft recht op cultuur, ook kinderen en jongeren die tegen een financiële drempel aankijken. Iedereen die door omstandigheden nog nooit van de bijzondere wereld van het theater heeft geproefd, kan dankzij de Vrienden gratis naar HETPALEIS. Er zijn immers geen excuses om iemand het recht op cultuur te ontzeggen. Jij kan dit recht op theater voor iedereen mee helpen realiseren door lid te worden van de Vrienden van HETPALEIS. Het lidmaatschap bedraagt 25 per persoon. Indien je samen met je partner voor een duolidmaatschap wilt gaan, betaal je 40. Als lid word je uitgenodigd voor de avantpremières van de Grote zaalvoorstellingen. Met een bedrijf of organisatie kan je ook boezemvriend of lid van het steuncomité van de Vrienden van HETPALEIS worden. Meer info bij Lieve Vanhaecke op het nummer of devrienden@hetpaleis.be HETPALEIS geniet subsidies van de Vlaamse overheid, de provincie Antwerpen en de stad Antwerpen. 13