UITGELEZEN HOORN. Sjaak Grosthuizen. Radiocolumns voor Radio Hoorn Bonusmateriaal: zomercolumns

Transcriptie

1 UITGELEZEN HOORN Sjaak Grosthuizen Radiocolumns voor Radio Hoorn Bonusmateriaal: zomercolumns

2 UITGELEZEN HOORN Verzamelde columns voor Weekend Magazine Radio Hoorn seizoen Sjaak Grosthuizen (met als bonusmateriaal: zomercolumns) Sjaak Grosthuizen Alles uit dit document mag zonder toestemming van de auteur worden gebruikt, mits er geen bedoeling is er persoonlijke reputaties mee te ondermijnen. Het wordt zelfs op prijs gesteld de hierna te lezen teksten onder de aandacht van derden te brengen, ongeacht of het in werkof huiselijk verband is. Bij goed gebruik van tekstonderdelen graag de bron vermelden.

3 INHOUD VOORWOORD 1. Een goed begin, maar dan ook aan het werk 6 september Echte democratie 13 september Zorgvernelling 20 september Kholoud 27 september Wat moet je doen met zoveel miljoen? 4 oktober Strand 1 11 oktober Schuitje varen 18 oktober Zo werkt het nou 25 oktober Politiek amateurtoneel 1 november De ontknoping 8 november Zie ginds komt een boot aan 15 november Wat is wijsheid? 22 november Sinterklaas in Hoorn 29 november Herbergen in Hoorn 6 december Hoorns theater 13 december Halve Maenregelen 20 december Weer een jaartje verder 27 december Vóórzichtigheden 3 januari Ik ben Sjaak 10 januari De avond van Symen 17 januari In de herhaling 24 januari Onbetaalbaar fatsoen 31 januari De avond van Robert Vinkenborg 7 februari Strand 2 14 februari Opvoedhoornaars/-inezen 21 februari Alle dertien goed? 28 februari De provinciale Tweede Kamerverkiezingen 7 maart Jager of prooi 14 maart Gespleten politiek 21 maart Westfriesland, maar niet te gek natuurlijk 28 maart Hup, Westfriesland, hup! 4 april Joost mag het weten 11 april De Poort van Hoorn afl april Slim naar de toekomst 25 april Samenwerken of Arabisch? 2 mei Goed gedachtegoed? 9 mei Somberweek 16 mei Politiek is oorlog 23 mei Overpeinzingen van een economische nitwit 30 mei Muggenziften 6 juni Hoed u voor de terreur van autobezitters! 13 juni Communicatiemores 20 juni Roger for ever! 27 juni Lucky bastards in Enschede 4 juli 2015 DE ZOMERCOLUMNS 45. Scootmobiel 11 juli Verslaafd 18 juli Met een bloedgang 25 juli Hoorn vakantiestad 1 augustus Politionele acties 8 augustus Een bedrukte pensionado 15 augustus Kuddegeest 23 augustus Seks dus 29 augustus 2015

4 VOORWOORD Van kweekschool naar Radio Hoorn Elke raadsvergadering is er Sjaak Grosthuizen. Met microfoon en camera loopt hij op de vrijwel lege raadstribune heen en weer. Achter brillenglazen en boven zijn grijze stoppelbaard bekijkt hij glimlachend de politieke arena. Opera, politiek of cabaret, het is Sjaak om het even. Vrijwel alle podia zijn door hem de maat genomen en hij fileert op een doeltreffende en vriendelijke manier de Hoornse politicus. Iedere weldenkende links-langharige jongere volgde in de jaren 70 een opleiding in Amsterdam. Bij voorkeur aan de Sociale Academie of d Witte Lelie. Daar kreeg de student vooral kennis over rietsuiker, Outspan sinaasappelen, de bevrijdingsstrijd in Angola en werd het Russisch communisme geprezen. Saaie types gingen naar de horlogemakersvakschool of de kweekschool. Na de Sint Jozef Mulo wordt Sjaak verder gekweekt in Den Helder. Een normaal mens zou depressief uit Den Helder zijn vertrokken. Sjaak werd er gelukkig. Met lof voltooide hij de opleiding tot volledig bevoegd onderwijzer. Ongeveer de helft van de kinderen in de Grote Waal hebben bij Sjaak in de klas gezeten en leerden er rekenen en schrijven. Aan het Marsdiep werd hij vermoedelijk linksig en begon hij onmogelijke verbanden tussen zaken te leggen. Grosthuizen relativeert en ontmaskert in zijn columns de spelers van het politieke toneel. Wat zich in de kleedkamers afspeelt bewaart hij, als het geheim van Paleis Soestdijk, voor later. De figuranten uit de Radio Hoorn-columns vormen het kapitaal. Wekelijks bijt hij de politicus, maar laat hem wél in leven. Slechts één keer per jaar wijkt hij hiervan af. Sjaak heeft zelfs een keer geprobeerd het PvdApolitbureau aan het lachen te krijgen. Geen kleinigheid, maar hij probeert het wel. En meteen na de opening van het nieuwe politieke jachtseizoen is Sjaak weer op Radio Hoorn. Iedere week, en al jarenlang. Roger Tonnaer Hoorn, 12 augustus 2015.

5 Een goed begin, maar dan ook aan het werk. 6 september 2014 Het nieuwe radioseizoen van Radio Hoorn start tegelijk met het ontwaken van de partijpolitieke activiteiten in Hoorn. Ja, ik weet het: een aantal politici bleef de hele rustperiode klaarwakker met het prijzenswaardige argument dat de burgers je niet hebben gekozen om in vier jaar tijd een half jaar reces te gebruiken. Neem toch maar van mij aan: in alle partijen bleef het onderhuids gisten en borrelen. Straks gaan we weer aan de slag en dan moeten we ons helemaal waarmaken! Ook ik sta elk jaar te popelen om de geboorte van weer een nieuw parlementair jaar gade te slaan. Buiten de kraamkamers natuurlijk. Over de conceptie van politieke ideeën kan ik alleen maar fatsoenlijk fantaseren en dat doe ik dan ook volop! Een nieuw politiek jaar en een nieuw politiek geluid wordt elk jaar toch meer oude wijn in nieuwe zakken. Toch kun je je daarin deerlijk vergissen. De Poort van Hoorn staat nog altijd zeer prominent op het programma, maar wat is er een groot verschil met vorig jaar! Vorig jaar stonden wethouders klaar met wilskracht en daadkracht in hun ogen en zichtbaar in de trekken om hun monden. Wanneer we nu handelen, dan kan het allemaal nog meevallen. Het viel hen niet mee, want de Poort van Hoorn werd een prachtig onderwerp van aanhoudend dispuut, met stevige standpunten die de verkiezingen moesten overleven. We kennen nu de geschiedenis. Een Poort van Hoorn moet er wel komen, natuurlijk, maar wel een die betaalbaar is. En wie voor een dubbeltje op de eerste rang wil zitten moet vooral doorgaan te geloven in de eigen campagnes. We zijn een jaar verder en de discussie rond de enig juiste uitvoering van poortplannen wordt weer opnieuw aangezwengeld. Nu gaat het om de keuze van de beste variant van een Poort van Hoorn. Het gaat erom dat het binnenkomen van de stad vlot, veilig en voordelig moet kunnen worden gerealiseerd. Wat een overwinning van de democratie is het toch dat zowel coalitie als oppositie keihard meedenkt en met plannen aankomt. Toen de meeste Hoornse politici zich al dan niet met enig schuldgevoel een paar momenten vakantie met de thuisdierbaren doorbrachten, kwamen Symen van der Meer en Alex van der Kleij met poortplannen waarover men elkaar en petit comité zonder enige twijfel nachtenlang heeft doorgezaagd. Het gaat niet om hen zelf, het gaat niet om het Hoorns Belang belang, het gaat om de stad. De stad en haar burgers. De stad en haar bezoekers. En natuurlijk duldt hun idee geen uitstel. Leuk dat anderen ook meedenken, maar dat had je ook wat eerder kunnen doen.

6 Robert Vinkenborg van HOP en Joke van Diepen van HSP hebben elkander ook gevonden met een variant. Het Keern moet open blijven voor de automobilist, vinden beiden. Ook wanneer hij daarbij de auto wil meenemen. Waar de ene partij heil ziet in een fietstunnel onder de Provincialeweg door, gaan Symen, Robert en Joke liever de lucht in. Een brug over de weg. Dan kun je ook beter zien waar je centen in gestopt zijn. En wat doet de coalitie met deze meedenkvarianten? GroenLinks-wethouder Samir Bashara van wehoren-u-echt-welzaken heeft de democratie ontzettend hoog in het vaandel staan. Voor de verkiezingen vertelde hij de kiezer wat hij niet goed aan de plannen vond. Nu wil hij van diezelfde kiezers horen wat dan wel goede plannen zijn. Dat vind ik sterk van hem en van het hele college. Durven toegeven dat je het zelf ook niet goed weet. Dat wisten we natuurlijk allang. In de afgelopen jaren hebben we geen enkele wethouder gehad met een opleiding in wegenbouw en infrastructuur. Ik vrees dat die er ook niet zitten bij HOP, HSP of Hoorns Belang. Ergo: er moet een miljoenen kostend plan worden gemaakt, waar geen enkele Hoornse politicus verstand van heeft. Heel even heb ik overwogen om dan ook maar met een paar mooie plannen te komen. Ik doe het niet. Ik houd me gewoon bij zaken waarvan ik een beetje kennis heb ontwikkeld. En over precies een jaar maak ik daar weer een bundeltje van. (terug)

7 Echte democratie 13 september 2014 Over politici hebben we een vaak een verstard en vertekend beeld. Zij zitten in een ivoren toren en halen daar dingen uit die je niet helemaal kunt zien, maar dat is wel het enige dat je kunt doen. Kijken. En luisteren natuurlijk, want politici doen meer met woorden dan dominees. Politici veroveren eerst jouw hart met een stortvloed aan in mooie woorden verpakte beloften en gaan er met veel minder innemende woorden mee aan de haal. Dat is een beeld. In de kroeg wordt dat beeld zelfs zonder overmaat aan alcohol bevestigd door iedereen die zich mengt in gesprekken over politici. Dat gebeurt wanneer over voetbal genoeg is gezegd. Over voetbal kun je slaande ruzie krijgen door tegengestelde meningen of doordat je verschillende clubs lief hebt. Scheldkanonnades over politici leiden zelden tot ruzie. De leden van ons college van burgemeester en wethouders zijn ook wel eens in een kroeg geweest en kennen het klappen van de zweep. Dit college wil ook in barre tijden mensen tevreden houden. Dat gaat niet lukken door in de raadszaal gloedvolle betogen te houden. Niet elke burger wil deze maandelijks terugkerende voorstelling komen bekijken. En wie wel komt kijken, komt om te kijken. Niet om mee te praten. Dat is de regel. In de raad komen wethouders alleen dingen uitleggen en stemmen ophalen om hun zorgvuldig uitgebroede plannen doorgevoerd te krijgen. Wat geweldig is dus het initiatief om als wethouders de burgers na de verkiezingen weer op te zoeken. Niet om het nieuwe evangelie te prediken, maar om te luisteren. Zegt u het maar, moedigen zij de burgers aan. Vertel ons wat u aan het hart ligt. Wij willen dat weten. Wij doen ons werk, waar we overvolle dagdelen mee bezig zijn. Maar kom evengoed maar op met uw vragen, uw wensen, uw zorgen. Wij horen u. Sterker nog, wij luisteren. Wij willen u nog beter begrijpen. Kunt u iets luider spreken? Het is zo n herrie om ons heen en de akoestiek is niet je dat. Zo heb ik ze gezien. Ons college niet tegenover, maar met de burgers. Weke knieën van emotie! Vooral toen ik een burger hoorde zeggen, dat dit de ware democratie is. Voor het volk en door het volk. Ik kan het alleen maar met hem eens zijn. Ik zag geen verbeten gezichten, gebalde vuisten, hoorde geen gebral, ook niet van de burgers. De welwillendheid lag als een sussende deken over het hele gezelschap. Tevredenheid alom en goddank: één kritisch persoon die me zei dat je nu maar moest afwachten wat de politici hiermee gaan doen.

8 Twijfelt ons college aan het eigen beleid? Missen onze wethouders burgervriendelijke beleidselementen in hun eigen stukken? Het college is eigenlijk nog maar net begonnen met de klus en heeft nog nauwelijks de tijd gehad de Hoornse burgerij op de achterste poten te krijgen. Ontevreden heethoofden hebben nog niet eens de kans gehad om protestbijeenkomsten te organiseren. Is dit de tactiek om ontevredenen de wind uit de zeilen te nemen? Om de oppositie monddood te maken? Ach, meneer Tonnaer, wij kennen de burgers ook, hoor. Meneer Vinkenborg, wij spreken ze misschien wel vaker dan u. Zou dit een poging zijn om te voorkomen dat er bij de volgende verkiezingen weer drie splintergroepen bijkomen? Zal de burgerij nu beseffen dat je met zorgen en wensen niet meer naar de oppositiepartijtjes hoeft te stappen, maar direct bij het college langs kunt? Heeft u wat? Hier heeft u mijn telefoonnummer of mail me. Democratischer kan het niet, lieve burger. Ik heb genoten van de bijeenkomst. Zal ik in Hoorn nog ooit protestbijeenkomsten kunnen meemaken? Vlammende betogen over door het college veroorzaakte ellende kunnen aanhoren? Je zou bijna denken: echte democratie maakt oppositie overbodig. Zonde toch? (terug)

9 Zorgvernelling 20 september 2014 Ik maak me zorgen over de zorg. Mijn lichamelijke handicap lijkt minder te worden en ik denk dat dit gewoon een reactie is van mijn lijf, sinds het kabinet korte metten begon te maken met het verlenen van zorg aan zorgbehoevenden. Ik maak me geen illusies. Ik word ook ouder en vanaf mijn leeftijd is het herstel van de economie met de inkomenscadeautjes van dit kabinet niet meer aantoonbaar. Henk Krol lijkt het gelijk aan zijn kant te hebben en hij protesteert heftig, maar wat is hij een slecht acteur! In een voorstelling van toneelclub Op de planken en niet ernaast van Ons Dorp voor het bejaardentehuis Terminus zou hij voor zijn vertolking van de rol van Boze Gerrit de handen wel op elkaar krijgen, maar elders zal hij met zijn presentatie van boze gezichten bij serieuze onderwerpen eerder de naam Gekke Henkie verkrijgen. Intussen dringt vooral de VVD-vleugel van het kabinet erop aan op het gebied van zorgverlening nooit meer Gekke Henkie te spelen. Het kan allemaal best wat minder en die ouderen bezitten gemiddeld weer veel meer dan een paar jaar geleden. Het woord zorgverleningsinstantie maakt mij echt niet meer vrolijk. Terwijl ik zorgverleners altijd op handen zal blijven dragen, slaat instantie mij de schrik om het hart. De instanties regelen de zorg. De instanties ontslaan de zorgverleners. De instanties hebben waterhoofden. De instanties vinden stagiaires en goedkopere buitenlandse zorgverleners minstens zo goed als de nu nog functionerende professionals. Zorgverleninginstanties reageren op aanbestedingen en de goedkoopste wint. Politici worden dan verplicht uit te leggen dat zij voor het laagst mogelijke bedrag de best denkbare zorg hebben ingekocht. De beste zorgverlenigingsinstanties vallen om en de beste zorgverleners staan aan de kant, tenzij zij zich willen voordoen als stagiaire of buitenlandse zorgverlener. Toegegeven: dit is het beeld dat zich steevast aan mij opdringt. Maar nu is alles anders. Weg met alle zwartgalligheid! Hou op met somberen! Want nu hebben wij in Hoorn Nel Douw aan onze kant! Nel Douw, de SP-wethouder van laat-de-zorgen-tot-mij-komenzaken ziet een hoopvolle toekomst voor de Hoornse zorgbehoevenden. Nel komt uit de zorg. Nel kent dat wereldje beter dan wie ook. En Nel staat breeduit lachend op de foto bij het krantenartikel Hulpverlener wordt hier ook blij van. Een SP-politica die zich lachend laat portretteren bij het onderwerp zorgverlening is bijna de wereld op z n kop. Wat vindt Emiel Roemer hier van? Mag dit zomaar? Ja, het mag! Nel heeft namelijk de hele

10 zorgoperatie stevig in de hand. 1.Hoorn heet haar toverformule. Alle zorgaanbod op het gebied van lichamelijke en geestelijke gezondheid, opvoeding en jeugd worden gestuurd vanuit deze ene oprganisatie1.hoorn. Er zijn wel drie gebiedsteams die samen één zijn. Wie snapt hoe het zit met de Heilige Drievuldigheid, begrijpt dat hier ook. Nel Douw gaat hier over. Met een paar miljoen uit de Hoornse reserves en de krappe budgetten van het Rijk gaat zij den volke bewijzen dat zorg inderdaad met minder geld toe kan. Het huidige kabinet zal dit met groot genoegen gadeslaan. Emiel Roemer zal men tot hier in Hoorn kunnen horen knarsetanden. Nel Douw, onze SP-moeder van de zorgbehoevenden zal daar niet om malen. Ik zal mijn nachtrust hervinden zonder tabletjes. De mantra Denk aan Nel, dan lukt het wel zal voldoende zijn. Ik mag tot zeker het einde van deze collegeperiode met een gerust hart ouder worden. Besef het wel, wij hebben Nel. Met onze Nel stopt elk gekwel. Rijd niet te snel, ook al is daar Nel. Door onze Nel red ik het wel. Niet meer in tel? Toch wel door Nel. Gaat u dus rustig slapen. (terug)

11 Kholoud 27 september 2014 Eén van mijn oud-leerlingen studeert voor imam. De Nederlandse opleiding, zei hij mij ter geruststelling. Zijn witte kleding en zijn baardje zouden voor onze Hollandse ogen misschien kunnen betekenen dat hij daar bij zou kunnen horen. Ik heb nog scherpe beelden van hem als Turks schoffie, dat elke dag alle vrees dat hij verkeerd terecht zou komen, bevestigde. Hij werd op zijn 14 e gered door het geloof en brak zich los van zijn tot dan toe grootste vriend. Die komt binnenkort vrij, na zijn zoveelste celstraf. Hij voelde er echter niets voor om steeds maar uit te leggen dat hij niks op heeft met fundamentalistische of extremistische islam. Ik wenste hem veel succes met het afronden van zijn studie. De afgelopen week zag ik op Facebook mijn Facebookvriendin Kholoud Almobayed in een filmpje. Ze noemde daar in een verklaring van 35 seconden wie ze is en waar ze hartstochtelijk afstand van neemt. Iedereen die Kholoud kent, weet dat allang. Kholoud geeft met haar boodschap gehoor aan de oproep aan alle moslims om afstand te nemen van islamitisch extremisme en geweld. Helpt dat dan? Veel van Kholouds Facebookvrienden hebben het filmpje gedeeld en het zal verder worden gedeeld en ook onder ogen komen van mensen die zich afvragen wie deze vrouw is. Syrisch en Nederlands, Hoorns raadslid voor de PvdA, met nog een baan erbij en moeder van een gezin. Oja, en ook nog moslima. Ja, dit helpt ons ons beeld van moslimimmigranten te relativeren. Ik denk dat dit navolging verdient. Niet door elke moslim, maar stel je voor dat imams dat wel doen! Op dezelfde wijze. Dat lijkt me veel zinniger dan filmpjes te maken, waarin je een emmer ijswater over jezelf leeggooit. Ergens is het te gek voor woorden, dat dit bijzonder zou zijn. Kennelijk verwachten wij van nieuwkomers in ons land weinig goeds en zijn we stomverbaasd wanneer dat niet zo blijkt te zijn. Het statement van Kholoud zegt veel meer dan dat zij als moslima tegen elk godsdienstig geweld is. Zij laat zien dat zij als buitenlander van betekenis is voor het besturen van een Nederlandse stad. Zij staat daar voor de belangen van Nederlanders die het niet gemakkelijk hebben. Kholoud Almobayed maakt ook een duidelijk statement naar Wilders en zijn geestgezinden. Ik sta hier als moslima in Nederland de Nederlandse zaken te behartigen. Doen al jouw schreeuwende

12 kiezers dat ook? Kholoud is een vrouw waar Hoorn behoefte aan heeft. Ze doet er toe. Ik hoop dat het van mij niet al te aanmatigend klinkt, wanneer ik zeg: ze is er een van ons. Kholoud koos voor Facebook als medium om haar mening te uiten. Dat lukt niet elke Hoornse politicus even goed. Raadsleden die onlangs nog struikelden over de Facebookmeningen van onze gewaardeerde GroenLinkswethouder van verdomd goede zaken Samir Bashara, spraken hun lof uit over Kholoud. Geef dus even door aan Samir dat je met Facebook ook vrienden kunt maken. (terug)

13 Wat moet je doen met zoveel miljoen? 4 oktober 2014 Vierenveertig miljoen achthonderd zevenenveertigduizend euro, hoe krijg je dat op! Hoorn krijgt dat binnen een jaar voor elkaar en dan nog moet uit diverse hoeken en gaatjes geld worden gevonden om dreigende tekorten tegen te gaan. Al dit geld is bedoeld voor de Jeugdzorg, de AWBZ, Passend Onderwijs en de Participatiewet. Onze regering schonk Hoorn dit duizelingwekkende bedrag, maar het is wel afgeroomd. Men heeft in alle wijsheid eerst maar besloten dat op deze zaken drastisch moet worden bezuinigd. Waarom? Dat is duidelijk. In deze jaren zijn we in meerderheid tot het inzicht gekomen, dat pech in je leven natuurlijk erg vervelend is voor degene die het treft. Maar moet iedereen dat dan ook maar voelen? Wij zijn daar de maatschappij niet meer voor. Stel je voor dat mijn buurman ineens zonder werk komt te zitten en dan bij mij aanbelt. Buurman, ik zit zonder werk. Je zegt: Rot man! Nou, hoop ik dat jullie mij gaan onderhouden. Dan zeg je: Rot op, man! Het ligt niet anders, dan wanneer mijzelf iets overkomt. Buurman, ik kan niet meer lopen, ik heb een scootmobiel nodig. Betaal jij even mee? Dan hoor je: Loop heen, man! Ooit vonden we het niet meer dan logisch en rechtvaardig om met z n allen elkanders lasten te dragen. Solidariteit noemden we dat. Het woord staat vast nog wel een paar jaar in woordenboeken verklaard. Bewaar anders de oude edities! Het Hoornse college buigt zich elk jaar over de centen die binnenkomen en de beste bestemmingen daarvoor. De tunnelplannen gaan niet door, waardoor er 2,8 miljoen aan iets anders besteed kan worden. Opvallend in de Hoornse begroting is de boodschap dat de vroede vaderen en moederen in Hoorn nog wèl oog houden voor hen die hulp behoeven. Dat zou best wel eens de invloed kunnen zijn van de twee partijen die tijdens de verkiezingen om het hardst riepen dat we moesten investeren in mensen en niet in stenen. PvdA-wethouder van als-je-maar-niet-gaat-bouwenzaken Judith de Jong en SP-wethouder van laat-de-stakkertjes-tot-mij-komenzaken Nel Douw zijn grotendeels verantwoordelijk voor deze begrotingsvoorstellen. Rooie Juud en Rooie Nel, zonder hen vaart Hoorn niet wel! Toch interessant is dan het tripje heen en weer naar New York van D66-wethouder van houd-het schip-hoorn-varendezaken Ben Tap, om te zien of het cadeau krijgen van de varende replica van het VOC-jacht Halve Maen wel zo n goed idee is. Het moet geld opbrengen voor de stad. Roger Tonnaer vreest eerder dat dit een schip van bijleg gaat worden. Met deze uitspraak hoopt Roger in aanmerking te kunnen komen voor de titel van Kanniewaarzijnpreventor 2015.

14 Natuurlijk weet ook dit college hoe belangrijk het is om voor de stad extra geld binnen te krijgen. Dat valt te realiseren via het hoofdstuk economische zaken. Om duidelijk te maken wat men beoogt met het uittrekken van geld voor deze portefeuille citeer ik de gemeentelijke formulering. Hoorn is een bruisende, dynamische en ondernemende stad. De gemeente versterkt het vestigingsklimaat door verbinding te leggen tussen de ondernemers, de historische binnenstad, culturele voorzieningen en het winkelhart. Hierdoor wordt werk en inkomen gegenereerd voor de inwoners van Hoorn en de regio. Voor dit profijtelijk bedoelde goede werk is maar liefst euro uitgetrokken. Dat klinkt niet echt als de cost gaet voor de baet uyt. Het lijken gedurfde keuzes van dit college. En misschien hebben zij het gelijk aan hun kant. Misschien is het helpen van hulpbehoevenden voor Nederland minder erg dan het uitdelen van royale bonussen aan de hoogstbetaalden. Iedereen kan zomaar wat overkomen. Hodie mihi, cras tibi. Vandaag ik, morgen gij. Maar voor alle mensen die er tegenwoordig anders over zijn gaan denken plak ik vandaag een sticker op mijn scootmobieltje met de tekst: Dit ding heeft jou geen cent gekost! (terug)

15 Strand 1 11 oktober 2014 Het had een gloriemomentje moeten zijn voor Ben Tap, onze enthousiaste D66-wethouder van waarzullen-we-nou-eens-naar-toe-gaanzaken. Er lag een voorstel voor de algemene raadscommissie om een stadsstrand aan te leggen. Een stukje darm bleek blind te zijn voor deze buitenkans en zo mocht Samir Bashara, onze visionaire GroenLinkswethouder van geheel andere zaken hem waarnemen. Het betrof het geven van het jawoord voor een echt stadsstrand. Langs de Grote Waal. Niet zomaar een lullig stukje, waarvoor je bij een strandbezoek bij mooi weer alvast vroeg in de morgen met je handdoek een paar vierkante meter strandzand reserveert en laat bewaken door degene aan wie je tijdens het inpakken van de rest van je spullen toch niks hebt. Maar die wel assertief genoeg is om de gekozen plek met inzet van eigen leven te verdedigen tegen onverlaten die de wekker vroeger hebben gezet om er met de hele familie op tijd te kunnen zijn. Het Hoornse stadsstrand wordt een echt strand. Een brede strook lekker rul zand, waar je met je slippers in de hand door ploetert. Waar je op elk moment van de dag een plekje kunt vinden waar het een beetje rustig is. Niet te ver van de parkeerplaatsen en alleen wanneer je zelf voldoende consumpties hebt meegebracht ver genoeg van het strandpaviljoen, maar ook weer niet te ver van een toiletgebouw, voor als je niet van plan bent steeds het water in te gaan. Dit college weet van aanpakken en wil, democratisch als ze is, weten tot hoever men mag gaan met het maken van plannen. Willen we meer of minder strand? Meer! Meer! Meer! Willen we een rustige of een levendige variant? Wat is leuker? Een levendiger variant! Waarom? Daar kunnen jaarlijks bezoekers op af komen en op de rustige variant maar Nou, doe ons dan maar de levendige variant! En willen we het in één keer of in stukjes laten aanleggen? Maakt dat wat uit dan? Ja, zegt dan Samir Bashara, want als je het in stukjes gaat aanleggen, dan kan het zomaar gebeuren dat de andere stukjes niet meer worden aangelegd. Nou, dat moeten we natuurlijk niet willen! Zijn er dan partijen die wel voor de stukjesvariant willen kiezen? Jazeker, De SP en GroenLinks! GroenLinks ook? Ja, dat is de partij van Samir! Merk je hoe leuk politiek af en toe is? De algemene raadscommissie mocht kiezen, ook voor loop- en fietsverbindingen en parkeergelegenheid. Want dat ons stadsstrand een publiekstrekker van de eerste orde gaat worden is evident. Hoe komen al die verkeersstromen naar dat strand toe? Nee, nu niet roepen: wat dacht je van een tunnel onder het spoor door?

16 Mijn gedachten gaan al naar allerlei spannende publiekstrekkervarianten in de diverse bochten die de strandkust gaat krijgen. Een soort mini-hafkust, met hafjes voor zwem- en pootjebaadactiviteiten, een hafje voor de woeste watersport met veel brullende motoren en hoog opspattend water. Skitesurfers en waterskiërs en noem maar op. Ook een publiekstrekkende beeldenroute staat gepland. Alles kan een plekje krijgen. Er is zelfs een hondenstrand. Dat is het gedeelte wat verder van het centrum af en waar steeds minder boompjes gepland staan. Je ziet: er is diep over nagedacht. Hoe lang is deze wens gekoesterd? Hoorn heeft een traditie van langgekoesterde wensen. De roep om een strandje klinkt al heel wat jaren. Net zolang als de roep om een disco en een echte bioscoop? Ik weet het niet. Het is hoopvol te noemen dat onze oppositiepartijen niet direct en bloc hebben geschamperd dat dit weer zo n idiote wens is van de huidige coalitie en dat het geld aan veel betere zaken kan worden uitgegeven. Alle fracties waren voor. Waar maak je dat nog mee? Mevrouw Grosthuizen en ik zagen dit verheugende bericht in de krant. Misschien een idee om eens met onze jongste familieleden naar toe te gaan? Wij bezoeken tegenwoordig een strand zelden meer om er lui te zonnen of om er te poedelen. De jongste familieleden zijn nu nog in de basisschoolleeftijd. Met een beetje pech, zullen ze er pas heen gaan met hun eigen kinderen. Samir Bashara en Ben Tap blikken hoopvol in de toekomst. Ooit zullen zij het Hoornse stadsstrand bezoeken. Dat weten zij zeker. Al was het maar met hun kleinkinderen. (terug)

17 Schuitje varen 18 oktober 2014 Stel nou eens dat ik een bootje erf van een oom, die zijn oude bootje tot op hoge leeftijd op statige wijze in bijna windstille Nederlandse wateren liet dobberen. Ik weet niks van bootjes. Wel, dat ik daar nu met mijn inkomen niet ineens aan moet gaan beginnen. Zal ik de neiging om ook eens met het oog op de kim met iets steviger wind over het Hop te scheren kunnen wegdrukken? Zal ik eerst een antwoord weten te geven op de vraag van mevrouw Grosthuizen: Wat gaat dat kosten, lieverd? Zij laat zich niet overdonderen met het antwoord, dat het gratis is. De boot kost niets, maar alles wat eromheen zit wel. En zij is in staat om met het opsommen van alle bijkomende kosten zucht voor zucht de wind uit mijn zeildromen te nemen. Ach, en wat moet ik nog met een boot? Anders ligt dat voor een stad met waterambities. Een historische stad met een duidelijk VOCverleden. Een stad met een VOC-toekomst. Een stad die zich naar het water wil keren. Een stad die zich wil profileren als de stad waar je geweest moet zijn. Een stad op de wereldkaart. Vol op ramkoers zijn daar de raadsfracties Tonnaer, HOP, Hoorns Belang, HSP, en Hoorn Lokaal. Zij zien het VOC-jacht De Halve Maen, die we geheel gratis en voor niets kunnen krijgen, niet als een kurk waarop de Hoornse economie mede kan blijven drijven. Ook niet als ballast om het schip Hoorn in balans te houden, maar als iets wat de stad onherroepelijk naar de bodem zal laten zinken. De stad vergaat! Vrouwen en kinderen eerst van boord! Wat weten deze fracties dat wij niet weten? Welke achtergehouden kennis hebben zij de droomzeilers weten te ontfutselen? Is het schip nauwelijks meer in vaarbare staat? Is het stadswapen van Amsterdam op de spiegel niet te verwijderen? Ergeren zij zich aan de kleurtjes op het schip naar het ontwerp van de prijswinnende kleuterschool? Heeft voor de Halve Maen het laatste kwartier geslagen? Heeft de huidige coalitie net iets te veel de wind in de zeilen? Hebben zij iets tegen de avonturen van Ben Tap, de D66-wethouder van binnen-en-buitengaatse zaken en de gretige museumdirecteur Ad Geerdink, twee jongens en een ouwe schuit? Hadden ze liever mensen gestuurd met verstand van oud vaarspul? Of huldigen zij het standpunt: hoor eens, je bent oppositie en dan voer je gewoon oppositie. Punt uit! Gaat het de stad geld kosten? Dan effe niet! En zeker niet, wanneer die coaliterende partijen dat allemaal stiekem zitten te bekonkelen zonder hen op tijd te laten meevieren in het ontwikkelen van mooie plannetjes! Het is niet eens een nieuwe boot en het model is ook al jaren uit de tijd.

18 Opvallend afwezig bij de politieke weerstand is VOC Hoorn. Waarom? Hebben zij de boot gemist of zien zij goede toekomstmogelijkheden in alles wat Hoorn binnenhaalt met een VOC-label? De VVD brult ook niet vanaf de wal, jongens, niet doen! Dit is een watervalkuil! Waarom doen die Amerikanen anders dat schip weg? Andrew Hendricks, de eigenaar van deze overjarige sloep van vijf miljoen wil niet meer elke keer ophoesten tegen de onderhoudskosten, waardoor hijzelf al dreigt te verzuipen! Denk aan het Turfschip van Breda! Houd het vaartuig buitengaats! Dinsdagavond zullen de juiste vragen worden gesteld en antwoorden die gaan over nader onderzoek van de kosten voor, tijdens en na de overdracht en dat we dat nu nog moeilijk kunnen zeggen, worden door elk zittend raadslid kritisch beoordeeld. Behalve natuurlijk door de leden van de coalitie, want die zullen of verblind zijn door het buitengewone buitenkansje of gebonden zijn aan de fractie-eenheidsdisciplineafspraken. Ze hebben een veilige meerderheid in de raad, dus dat schip komt ooit wel binnen zeilen. Ik vind het natuurlijk geweldig. Een verouderde uitstraling van de stad Hoorn. Een verrijking van het kijkspul van ons Westfries Museum. Niet virtueel, maar tastbaar. Ik denk aan een zeemanslied over de Halve Maen met rijmwoorden als zeilgeree en veil ge reê erin. Wanneer het plan geen doorgang zal vinden, zal ik niet bij mevrouw Grosthuizen aankloppen met het verhaal dat hij gratis is. Ach, en wat moet ik dan nog met die boot? (terug)

19 Zo werkt het nou 25 oktober 2014 Het mooie aan het werk van politieke analisten lijkt mij dat je gebruik kunt maken van zoveel verschillende wetenschappelijke disciplines. Psychologie, antropologie, bestuurskunde, medische wetenschappen, geografie, historie, paleontologie, rechten, criminologie, politicologie deze twee laatstgenoemde niet met elkaar verwarren!- economie, weg- en waterbouw, architectuur, kunstgeschiedenis en nog wat ander wetenschappelijk strooigoed. Allemaal noodzakelijke wetenschappen om een complete stad enigszins te kunnen besturen. Allemaal wetenschappen, waarvan je een lokale politicus niet of nauwelijks kunt betichten. Dit is absoluut geen diskwalificatie van hen die deel uitmaken van één van de twaalf politieke splintergroeperingen. Sterker nog: wanneer een lokaal politicus zich wel al deze wetenschappen zou hebben eigen gemaakt, zou hij zich hopeloos eenzaam en onbegrepen voelen en uit pure wanhoop en frustratie s avonds op ideeën komen die zouden leiden tot prachtige toespraken over s mans of s vrouws onbegrepen kwaliteiten, door hen die deze kwaliteiten ook daadwerkelijk nooit hebben begrepen. Wellicht begrijpt u nu wel mijn schroom om me vrijmoedig in het Hoornse politieke gewoel te storten, bij voorkeur in een éénpersoonsfractie. In een stad waar men een fractie van vijf personen al groot vindt, kan men nooit besluiten nemen waarvan men met om het even welke kennis achteraf kan zeggen, dat dit een zegen betekende voor de stad. Soms worden besluiten genomen, die op wonderbaarlijke wijze een goede impact op de ontwikkeling van de stad betekenen. Dat doet het geloof in toeval toenemen. De enige persoon die voorzien van zoveel mogelijk van de benodigde kwalificaties het stadsbestuur moet versterken is de burgemeester. Die is door een selecte commissie zorgvuldig gekozen uit een veel te kleine groep kandidaten. Een man of vrouw die al een aantal jaren meegaat in de politiek. Niet per se bejaard, omdat men meent dat het verstand met de jaren komt, maar met de realistische opvatting dat verstand van iets met de jaren komt. Om die reden zou je moeten veronderstellen dat het vertrek van drie oude rotten uit de vorige raadsperiode een zwaar verlies en het aanblijven van Roger Tonnaer hoopgevendheid betekent. Volgens het krantenbericht gaat het belangrijkste besluit van de gemeenteraad deze week over het toelatings- en sluitingsuur van de horeca in de stad. In Hoorn is dit een item waar de democratie zich mee moet bewijzen. Kom daar maar eens om in bijvoorbeeld het Islamitische Kalifaat in oprichting. Hoe belangrijk is het toelatingsuur voor het welzijn van een stad? Mevrouw Grosthuizen en ik

20 bezoeken overdag wel eens een horeca-gelegenheid en sporadisch en vooral in vakantieoorden kan het voorkomen dat we in de vroege avonduurtjes nog iets nuttigen, maar beiden zijn we op het gebied van toelatingsuren behoefteloos. Veel van de mensen die wij kennen hebben dat ook. Dus voor wie zijn regels op het gebied van alcoholgebruik zo belangrijk dat daar limietloos kostbare vergadertijd aan wordt gespendeerd? Dit is, en dat is diverse keren herhaald, eigenlijk een zaak waarover de burgemeester zelf een besluit mag nemen. Op grond van de bewezen aanwezige kwalificaties van de goede man zou dit uitstekend helemaal zelfstandig kunnen en mogen besluiten. Zijn politieke, culturele, psychologische, antropologische, economische, juridische en historische competenties zijn daartoe ruim voldoende aanwezig. Hij weet dat hier en zelfs in veel goede huwelijken geldt: wat je ook beslist, het is nooit goed. Hij toont dan ook geen brevet van onvermogen dat hij de uiteindelijke keuze aan de raad overlaat. De raad liet met alle gebruikelijke politieke spelletjes, zoals moties, tussentijds overleg, inlassen van verlokkelijke compromisjes en optimaal gebruik en misbruik maken van spreektijden daar een flink deel van de vergadertijd mee zoet te kunnen zijn, om dan uiteindelijk tot een voor hen bevredigende slotsom te kunnen komen dat een half uurtje verschilt met het voorstel van de burgemeester. De raadsleden keken diep bevredigd en innig gelukkig terug op het regelen van dit voor een stad uiterst belangwekkend onderwerp. Zo werkt democratie namelijk. Wat goed dus dat ons college dat nog eens ging uitleggen op de SG Newton voor VMBO-onderwijs. Barstensvol met kinderen die nog niets begrijpen van lokale democratie. De burgemeester was daar niet bij. Hij weet als geen ander dat daar zaken gebeuren die nauwelijks uit te leggen zijn. (terug)

21 Politiek amateurtoneel 1 november 2014 Eén ding weet ik intussen zeker: politiek is ook theater. En dan een mix van theatervormen waarin je alleen muziek en dans node mist. Ach, met muziek zouden politieke activiteiten zoveel spannender worden. Ik ben liefhebber van theater. Toneel, cabaret, opera, dans, je kunt me er dag en nacht voor wakker maken. Het bezoek aan raadsvergaderingen is gratis. Tijdens de maandelijkse politieke voorstelling krijg je een redelijk smakend kopje koffie en er liggen ook koekjes op een schoteltje op elke tafel. Dat politiek ook een spel is, zal door geen enkele politicus, tenzij afkomstig uit een zeer rechtse of zeer linkse hoek, worden ontkend. Ook in de Hoornse politiek spelen theatrale kunsten een rol. Een zeer bescheiden rol, want wat een amateurisme! Je begrijpt meteen waarom de publieke tribunes niet altijd tot de laatste staanplaatsen bezet zijn. Dit kan beter! Dit moet beter! Je lokt geen mensen naar slecht amateurtoneel. Je zou geneigd zijn te denken dat de burgemeester ook de regisseur is van dit spel, maar niets is minder waar. Ook hij en de immer aanwezige griffier spelen een rol en niet altijd overtuigend. Ik zal trachten wat nuttige wenken te lanceren. Ik wil me absoluut niet mengen in de inhoud van de te behandelen zaken, maar bedenk, dat een mooie boodschap vaak de mist in gaat, louter vanwege een armetierige presentatie. Tekstbehandeling. Tijdens de Algemene Beschouwingen van afgelopen dinsdag kregen de fractievoorzitters elk tien minuten de tijd om hun standpunten over de begrotingsvoorstellen over het voetlicht te brengen. Plusje: bijna iedereen had thuis uitgerekend en getoetst of er geen tijd werd overgehouden. Van een enkeling was te horen dat de tekst al een aantal malen hardop was geoefend. Misschien voor de spiegel, maar ik vrees niet altijd. En daar zit een verbeterkans. De tien minuten zaten meestal zodanig volgepropt met woorden, dat er geen tijd meer was om ze ook over te brengen. Beperk het aantal statements, maar zorg voor een mooie opbouw. Doe dat ook in je presentatie. Kijk, zit je in de oppositie, dan heb je een veel beter uitgangspunt. Je hebt dramatische punten aangetroffen in de begroting. Die gaan ten koste van de stad. De hele mikmak wordt door de coalitie naar de ratsmodee geholpen. Dat schreeuwt om een gedegen dramatische tekstbehandeling. Leespauzes, gezichtsuitdrukkingen, stemgebruik, ondersteunende gebaren. Je krijgt geen muzikale

22 ondersteuning, dus je moet dat allemaal zelf doen. Heeft jouw partij acteurs in de gelederen? Gebruik ze! Cabaretiers en stand-up comedians in de kennissenkring? Laat ze even meedenken! Gelukkig zag ik enkele hoopgevende momenten. Pure emotie, vakkundig en geloofwaardig gebracht door VVD-voorman Ronald Louwman. Zoals die de verloren gegane plannen rond de autotunnel weer in de herinnering bracht! Een gouden act! Enkele opmerkingen van Aart Ruppert, die daarmee bijna de indruk wekte geen cabaretiers in de VOCH-gelederen te missen. Mooi, maar nog niet inschrijven voor het Leids cabaretfestival. De manier waarop een meerderheid van de raad de tijd om te mogen reageren op de presentaties van de fracties misbruikte had in het begin wel iets. Pogingen de burgemeester als voorzitter van de voorstelling te dwarsbomen in zijn pogingen discussies en de vergadertijd in goede banen te leiden, houden beslist nog meer mogelijkheden in zich om van de raadsvoorstelling aantrekkelijke kijkwerk te maken, maar overdrijf niet. De voorstelling moet natuurlijk niet te lang duren. De wethouders zijn te gast in de raadszaal, dat moge begrijpelijk zijn. Ze zijn ook de mensen die zich vanwege hun vuige voorstellen dienen te verantwoorden. Buit theatrale effecten dan ook wat meer uit. Laten we zeggen dat er per voorstelling pakweg drie ontoelaatbare kreten worden geslaakt. Uit duidelijk zichtbare wanhoop natuurlijk en na een zorgvuldige opbouw daar naar toe. Kortom, schenk wat meer aandacht aan je raadswerk. Je wilt als politicus toch gehoord worden? Voor de gewone burger moet echt wat te beleven zijn. Doe het anders voor mij en de mensen van de pers. Wij moeten er elke keer maar weer bij zitten en ons afvragen wat erger is: een goed acteur als matige politicus of een goed politicus als matig acteur of dat we ontdekken dat het allemaal net niet is. In dat geval is er vast iets te doen aan de koffie. (terug)

23 De ontknoping 8 november 2014 Was de raadsvoorstelling rond de vaststelling van de begroting spannend? Bij tijden zat er spanning in, moet ik toegeven en er was een toch wel een beetje verrassend slot. Je zag het natuurlijk aankomen, maar toch, men deed of het allemaal ook heel anders had kunnen aflopen. Alle actoren, of acteurs, deden geweldig hun best. Ook de rollen zonder tekst werden met redelijke overtuiging gespeeld. Aan het script was duidelijk zorg besteed. Gelukkig bestond er steevast ruimte voor improvisatie, maar de behoefte om te schmieren bleef ver op de achtergrond. Om de afloop alvast te verklappen: de begroting is er door. Dat kon ook niet anders, dat stond al vast natuurlijk. Maar toch, in het verleden wilde het wel eens gebeuren dat voor- en tegenstanders gevoelig bleken voor goede argumenten. Er waren om de boel toch wat aantrekkelijk te maken een lading moties ingediend en een paar amendementen. Die horen er gewoon bij, anders had het net zo goed een bijeenkomst van de speeltuinvereniging kunnen zijn. De oppositieleden hadden elkaar op een aantal essentiële punten gevonden. Kijk, de autotunnel was hen door de neus geboord. Dat schreeuwt natuurlijk om genoegdoening. Je mag je niet al te enthousiast scharen achter de andere besteding van de centen, ook al zitten daar elementen in, die jouw sympathie en zeker die van jouw kiezers wel konden dragen en die moet je dus niet zomaar afwijzen. Hoe sta jij als volksvertegenwoordiger bijvoorbeeld tegenover extra steun voor mensen die het wat moeilijker hebben of gaan krijgen? Niet mensen in Verweggistan, die je via een eenmalige bijdrage uit je systeem kunt schrappen. Nee, mensen in jouw eigen stad. Mogelijk mensen die op jou stemden omdat zij meenden in jouw kleine fractie een soort Messiasfunctie te ontwaren. Kijk, van de VVD weet je het gewoon. Er wordt al genoeg gedaan voor de Hoornse stakkers en hulpbehoevenden. De koek is een keertje op en er valt wel meer te doen. Van de afgeleide partijen mag je zo n basishouding ook een beetje verwachten, maar toch blijft het een lastige boodschap. Hoe breng je dat een beetje netjes? Ik bedoel, zonder al te a-sociaal over te komen? Toen was er ineens licht. Judith de Jong, de PvdA-wethouder van keer-het-dubbeltje-nog-er-eensomzaken is een eigenzinnige tante, die er niets voor voelt zich in een andere richting te laten manoeuvreren dan ze voor ogen heeft. Het is vast en zeker op haar voorspraak geweest om de begroting sluitend te maken met geld, dat toch niet meer voor een autotunnel uitgegeven ging worden. De gehele coalitie ziet daar een logica in, waar je niet onderuit kan. Waarom hier geld oppotten, waar het elders keihard nodig is? Dat werd een gouden kans voor de oppositie!

24 De coalitie heeft verzuimd, om eerst netjes te vragen of de reserves van de parkeergelden die volgens een oude afspraak bestemd waren voor parkeerzaken en infrastructuur nu een tijdje voor iets anders gebruikt mochten worden. Ik kan u voorspellen dat de oppositie het daarmee natuurlijk volledig oneens zou zijn geweest en dat konden Judith en haar collegecollega s ook wel. Het college en de bijbehorende partijen zagen niets in een wacht- en vergaderperiode van een aantal maanden en keurden het geven van een nieuwe bestemming goed. In deze vergadering werd zonneklaar waarom de VVD al meteen een zwaar accent legde op de veranderde besteding van de reserves. Onbehoorlijk, ondemocratisch, linkse speeltjes en nog meer verwijtende kreten die langs het randje scheerden kwamen over tafel. Als jullie dit doen, dan zijn wij gedwongen om de hele begroting af te keuren, werd geroepen. Judith bleef manhaftig stand houden tot de begroting in stemming kwam. Ronald Louwman vroeg schorsing aan. Vijf minuten. Als één man stond de gehele oppositie op en verliet de raadzaal. Bij stemming bleek elke oppositiepartij zich helaas genoodzaakt te zijn de begroting af te keuren. Wij wilden best wat sociaal zijn, maar het principe van de eigen regeltjes is belangrijker. Je eigen schuld, Judith! Einde voorstelling. De spanning zal in de komende raadsvoorstellingen volkomen afwezig blijven, wanneer men in de raad als vaste score op het bord laat staan. We moeten wachten totdat een van de coalitiefracties zal ontploffen, of totdat men door krijgt dat fractiediscipline niet hetzelfde is als coalitie- of oppositiediscipline. Afwachten dus. Maar om dat spannend te noemen, gaat ook mij wat te ver. (terug)

25 Zie ginds komt een boot aan 15 november 2014 Zie ginds komt de stoomboot werd vandaag enthousiast en verwachtingsvol gezongen in de Hoornse haven. Een stoomboot is namelijk zonder enige bedenking welkom in onze haven. Een oud schip, met een oude stoommachine, gestookt met vakkundig opgepookt vuur. Dat zien we graag in onze haven. Lekker nostalgisch. En mooi passend tussen al het andere antieke varende goed. Sinterklaas is altijd welkom. Omdat hij zelden met lege handen komt. Eigenlijk komt al het varende goed onze havens bezoeken met gevulde zak. En dan zou je natuurlijk altijd van harte welkom moeten zijn. Oh, bootbezoekers, strooi met gulle hand uw gaven over onze dorstende en hongerende stad! Goed beschouwd is één deel van de bezoekende vloot misschien wel het gulst met de goede gaven voor de stad. De witte vloot. Voor de economie van de stad zou je willen dat de witte vloot een armada wordt die zich bij de havenmond verdringt om de mooie stad te mogen komen bezoeken. Doch er zijn mensen die kunnen zien dat de grote witte schepen met hun onafzienbare ladingen toeristen lelijk zijn. Te lelijk om in de haven te komen liggen die ze juist komen bezoeken voor zijn schoonheid. Een duivels dilemma. De witte vloot is een kip met gouden eieren. Die eieren zijn welkom. We hebben ze hard nodig, maar de kip niet. In Hoorn hebben we te maken met precies het omgekeerde discriminatieprobleem als het Pietenprobleem. De bruine vloot is welkom, maar de witte niet. De gemeente is geen commerciële onderneming. Misschien ligt dat hier en daar anders, maar zo ziet het er al een paar jaar op dit gebied niet uit. Een ondernemer zoekt kansen om geld te verdienen. Dan moet je met een aantrekkelijk product aankomen en daar de klanten voor zoeken. Je past je ondernemingsruimte aan aan de spullen die je kwijt wilt en zorgt ervoor dat de klanten je ook kunnen bereiken. Hoornse gemeentebestuursleden zouden al enige jaren kunnen hebben meegekregen dat de Hoornse haven en de binnenstad minimaal zo aantrekkelijk zijn als zeg maar Volendam. Dat vraagt om actie. Directe actie. Geen gejeremieer van raadsleden die precies weten wat er niet moet gebeuren, maar wat er juist wel nodig gedaan moet worden. Kansen ruiken met verstopte neuzen. Dat is Hoorn. Natuurlijk moet je de nostalgische haven niet volplempen met de mastodonten van de witte vloot. Daar staat tegenover dat er daarom ook iets wel moet gebeuren. Onze burgemeester dient op ferme toon te roepen: Laat de schepen tot mij komen. En voorts aan het college de opdracht geven zo snel mogelijk uit te zoeken hoe dat, desnoods voor een tijdje provisorisch, gerealiseerd kan worden. Linksom of rechtsom, improviseren

26 of exproviseren, uit de lengte of uit de breedte, het maakt niet uit. Het moet gewoon en geef daar als gemeentebestuur de ruimte voor. Zet elke ambtenaar die bezwarende regeltjes ontdekt op de afvloeiingslijst. Zet de kop in de krant van elk college- en raadslid dat niet wil inzien dat met de witte vloot eigenlijk de zilvervloot wil aanmeren. Ben Tap, de D66-wethouder van houd-hoorn-drijvendezaken kan in de komende jaren een standbeeld verdienen, wanneer hij erin slaagt in de buurt van de Hoornse havens efficiënte aanlegplaatsen te realiseren. Desnoods met een nostalgisch sausje. Dan prijkt zijn kop, die na stevige strijd er best eens wel markant kan gaan uitzien, naast die van schipper Bontekoe. Veiligheid. Dat is het sleutelwoord geworden van de tegenstand. Veiligheid, teruggebracht tot: wat als er onvoorzien toch eens juist in de haven van Hoorn een calamiteit uitbreekt op een van die schepen? Hoezo? Varen er Italiaanse en Zuid-Koreaanse kapiteins op deze schepen? Hoeveel ouder zijn die schepen dan de stoomboot van sinterklaas? En als er brand uitbreekt op een van die schepen, is dat Hoorn dan te verwijten? Moeten we er in dat geval op hopen dat kapitein en bemanning voortijdig het schip verlaten, zodat de justitiële aandacht niet meer naar Hoorn gaat? Kunnen we niet een nostalgische blusboot met stiekem een moderne blusinstallatie op de kop tikken? Kunnen we de Halve Maen daarvoor ombouwen? Er valt voor de stad nog een hoop te wensen over. Gelukkig dat Sinterklaas af en toe komt aanmeren met roetzwarte rook uit de schoorsteen en roetzwarte pieten op het dek. Maar dat juist sinterklaas een nautisch wonder kan verrichten, daar geloof ik niet meer zo erg in. (terug)

27 Wat is wijsheid? 22 november 2014 Het grootste goed dat een burger kan overkomen is bestuurd worden door bestuurders met wijsheid. Met wijsheid worden beslissingen genomen die zoveel mogelijk recht doen aan: vul maar in. In een stad met pakweg inwoners zijn er pakweg burgers die hopen dat het stadsbestuur hen zo wijs mogelijk bestuurt. En daar zit juist het probleem. Men kan helemaal geen wijsheid van het stadsbestuur verwachten, want er is geen enkele politieke of lokale partij die tijdens de verkiezingstijd schermt met wijsheid als uitgangspunt voor alle voor te nemen beslissingen. En dat geeft ongelukken. En ongelukken brengen ontevreden gezichten en pogingen om nog meer partijtjes op te richten. We hebben er in de Hoornse raad pas 12, terwijl we 35 raadszetels mogen bezetten. De laatste trend bij lokale verkiezingen geeft aan dat de lokale partijen het voor het zeggen krijgen. De kiezer gaat, tegen alle wijsheid in, af op de geur van de smakelijkste lieverkoekjes en de lokale partijen zijn daar de beste bakkers van. Goedbeschouwd gaan zeker lokale verkiezingen nooit over wijsheid, maar over hoeveel het jou persoonlijk opbrengt. Welke partij trekt het minst mijn bankrekening leeg? En: ik wil best ergens voor betalen maar niet voor en hier mag je invullen wat je zelf wilt. Meestal komt het erop neer dat liefhebbers van immateriële zaken, ouderen, gehandicapten en anderszins kanslozen het maar wat meer op eigen kracht mogen doen. Het beschermen van fundamentele vrijheden zit meer in de ruimte voor nachtelijke kroegentochten. Juist dan is volgens mij de vraag om wijsheid het grootst, maar de vraag is, wie erom vraagt. Is de drank in de man, is de wijsheid in de kan, dus netjes opgeborgen. In het college zitten partijen die zelf wel weten niet de wijsheid in pacht te hebben. De regelzucht van de PvdA, de zorgdrang van de SP, de ideale ambities van GroenLinks, de hemelbestormers van het CDA en het irritante gelijk van D66 vormen een mooie mix, maar levert het ook wijsheid op? Gesteld dat deze partijen ook daadwerkelijk hun eigenheden willen laten mixen? Leidend lijken de vier w s. Willen wij wel wijsheid? Wie de laatste pogingen van ons college en onze raad om het nou eens goed aan te pakken nader bekijkt, mag tot de conclusie komen, dat het voor de een of voor de ander altijd verkeerd uitpakt en dat het dan gerechtvaardigd lijkt je af te vragen hoe wijs het onderliggende besluit was. Neem nou de afsluiting voor fietsers door de Willem de Zwijgerlaan. Ooit afgedwongen om andere wel nuttige zaken voor de stad te kunnen bewerkstelligen zonder gedonder van het stelletje ons-soort-mensen in