(Oekrainse nieuwjaarskaart met traditionele Oekrainse kerstsymbolen)

Transcriptie

1 januari 2018 een uitgave van het Tilburgs Byzantijns Koor Postbus JG Tilburg tel: Onze jarigen Januari: 5 Ine Haans 30 Jo Nefkens Wij wensen alle koorleden, ereleden, begunstigers, voorgangers, vrienden van het koor, en hun familie en vrienden, een voorspoedig, gezond en welluidend 2018 toe. (Oekrainse nieuwjaarskaart met traditionele Oekrainse kerstsymbolen) Van de bestuurstafel Om te weten: jaarlijks zorgen we als bestuur voor een kerstattentie voor de fraters als dank voor de gastvrijheid die wij van hen ontvangen. 1

2 Omdat wij als koor de partituren via de ledenpagina op de website beschikbaar stellen, zullen we wat maatregelen nemen ten aanzien van het auteursrecht en het kopiëren van de partituren. Op de partituren wordt in de toekomst vermeld: Tilburgs Byzantijns Koor. In het Huishoudelijk Reglement wordt een alinea opgenomen met betrekking tot het gebruik van de partituren gedurende en na afloop van het koorlidmaatschap. Er is een jubileumcommissie voor het jubileumjaar 2019 samengesteld. In de commissie hebben zitting: Thea Veel, Sibylle Vader, Joop Thissen, en namens het bestuur Frans Meulendijks en Tom van der Rijken In 2018 willen we met de leden beginnen met het nadenken over de kooractiviteiten na U ontvangt hierover op korte termijn nadere informatie. Driekoningen januari zingen de Driekoningen groepen om 19:00 uur in de kapel van het generalaat van de fraters. Koorleden en hun familie / vrienden zijn hiervoor van harte uitgenodigd. Het optreden duurt ca minuten. Concert in Ginneken / Breda In overleg met de organisatie in Ginneken hebben we in verband met de weersomstandigheden het concert op 10 december moeten annuleren. Afgesproken is dat we het concert nu op zondag 21 januari zingen. Op dezelfde dag zingen we ook tijdens de oecumenische viering in de Sint Laurentiuskerk in Ginneken. We zingen die dag dus twee keer. Aanvang Oecumenische viering: 11:00 uur. Na afloop wordt er gezorgd voor koffie en een broodje. Aanvang concert: 14:30 uur. Contributie 2018 Het contributiejaar loopt conform de statuten van 1 januari tot en met 31 december. Ook voor 2018 bedraagt de contributie 175,-- euro. Wij verzoeken de contributie voor 2018 over te maken op onderstaand rekeningnummer. Dat mag door het bedrag in één keer te betalen. Er is ook de mogelijkheid de eerste helft van de contributie ( 87,50) begin 2018 over te maken en de tweede helft van de contributie uiterlijk 1 augustus Deze keuze is gemaakt om extra bankkosten te voorkomen. Voor aspirant-leden en acolieten bedraagt de contributie 87,50 per jaar. Het rekeningnummer is: NL97INGB t.n.v. Het Tilburgs Byzantijns Koor o.v.v. Contributie Mochten er vragen zijn neem even contact op met Ton Lebbink. Rooster 2018 Het rooster voor 2018 (planning repetities, vieringen, concerten, vakanties) staat op de ledenpagina van de website. 2

3 Voornemens voor 2018 Zorg dat de map met partituren op orde is en de meest recente versies van de partituur bevat. (Kan van de koorwebsite gedownload worden.) Vermijd zoveel mogelijk onderling praten tijdens repetities. Hou de communicatie over het repeteren centraal en via de dirigent. Aanvullingen onderling en van diverse kanten, hoe goed bedoeld ook, kunnen storend zijn voor anderen. Hou de dirigent in de gaten. Op zijn beurt houdt de dirigent degene die achter je zit wel in de gaten. Website Frans Meulendijks stuurt op korte termijn alle leden een nieuwe gebruikersnaam en wachtwoord voor de ledenpagina van de website. Om beveiligingstechnische redenen is het wenselijk om deze twee inloggegevens regelmatig te veranderen. Concert in Waalwijk 17 december We hebben veel positieve reactie gekregen op ons optreden in Waalwijk. 'Prachtig gezongen', 'Was weer een prachtig concert daar in Waalwijk'. De organisatie in Waalwijk wil ons op termijn graag weer uitnodigen. Hieronder enkele foto's die door Jeroen Happel gemaakt zijn. 3

4 4

5 Ik bijt de spits af in de rubriek 'Mag ik mij even voorstellen' Thea Veel Ik ben in1952 geboren in Den Haag als derde kind in ons gezin. Er kwamen later nog zeven broers en zussen bij. Een druk gezin in een klein huurhuis aan de rand van de grote stad waar aan één stuk door nieuwbouw in de grond geheid werd. Aan het einde van de straat stond een heipaal, naast de school stond er een en waar ooit het winkelcentrum zou komen stonden er zelfs twéé. De missen waren in een houten noodkerk. Er stond een enorme oliekachel in die kerk. 's Winters dicht bij die kachel te kunnen zitten was een reden om vroeg naar de kerk te gaan, de kachel was nou eenmaal warmer dan onze lieve heer. Onder de naoorlogse expansiedrift kon onze lagere school het niet bijhouden. Benauwde klassen van 50 tot 55 kinderen in houten noodgebouwen die met gevelkacheltjes verwarmd werden. Onze leraar was overgegaan tot het gooien van losse voorwerpen om met de leerlingen te communiceren die daar geen zin in hadden. Ik was een stil kind, een dromer, werd afgeleid door alles om mij heen, heipalen, schreeuwende kinderen, leraren en leraressen die niet stuurden maar overstuur waren. Toen ik in de zesde klas bij de juffrouw moest komen om over de toekomst te praten sprak zei de voor mij onvergetelijke woorden: minder dan huishoudschool hebben we niet! Ik heb dat ruimschoots goed gemaakt. In 1982 haalde ik het diploma van de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving te 's Hertogenbosch, zó trots! De jaren daarna werkte ik als zelfstandig kunstenaar op mijn eigen atelier en gaf als freelancer les op het gebied van de beeldende kunst. In verschillende groepstentoonstellingen was mijn werk vertegenwoordigd en ik had twee solo exposities. Ik werd in de krant genoemd als veelbelovend. In Nijmegen werd ik uitgenodigd als 'Artist in residence'. Dat betekend dat je drie maanden huisvesting en atelierruimte krijgt, meestal van een stichting. In ruil daarvoor heb je contact met de kunstenaars in die stad en sluit je de periode af met een expositie. In 1979 heb ik mijn partner leren kennen. Zielsverwanten, partners in crime, al 40 jaar waarvan we de eerste 12 jaar samen hebben gewoond maar naadloos over zijn gegaan op apart wonen. Clemens maakt muziek, hij speelt contrabas en basgitaar. Op verzoek krijg ik 's zondags koffie op bed met een stukje 'gestreken' bas omdat ik dat zo mooi vind. Hij heeft letterkunde gestudeerd en is gespecialiseerd op het gebied van de fonologie, heeft een speciaal gevoel voor humor waarvan ik ook al 40 jaar geniet. 5

6 Als ik mij écht aan jullie voor wil stellen is het onvermijdelijk om de dramatische wending die mijn leven in 1992 nam te vertellen. Aan vaderskant in de familie is een foutje in de genen geslopen. De vader van mijn vader, die ik nooit heb gekend en daarom geen opa noem, is gestorven in een inrichting in Oegstgeest. Daar was hij jarenlang opgenomen. Mijn vader is in 1983 uit het leven gestapt nadat hij jaren in de waan verkeerde de apostel Johannes te zijn die het woord moest verspreiden. Omdat hij ontslag nam van zijn werk was er daarna geen inkomen meer thuis. Het hele gezin stortte mee in de ellende. Ook met de broer van mijn vader is het slecht afgelopen. Tien jaar nadat ik glorieus de academie had gehaald sloeg bij mij het noodlot toe. Ik werd in 1992 opgenomen met diepe, vitale depressies. In 1995 werd ik ontslagen uit een kliniek in Rotterdam waar ik twee lange jaren opgenomen was geweest. Zes maanden later moest ik opnieuw voor 3 maanden het ziekenhuis in om behandeld te worden onder andere voor het trauma dat ik van de behandeling in Rotterdam had opgelopen. Ik kan niet zonder medicijnen en die medicijnen hebben invloed op mijn hersenen. Het leven als beeldend kunstenaar heb ik vaarwel moeten zeggen, helaas halen de medicijnen niet alleen de nare kanten maar ook goeie kanten weg. Die medicijnen zal ik levenslang moeten slikken. Ik stel me wel eens voor dat het werkt als een grasmaaier, dan is het gras weg maar ook de bloemetjes. Het was een heel gevecht om weer iets voor elkaar te krijgen. Met vallen en opstaan, vechten en eigenwijs zijn heb ik mij toch weer een plek weten te veroveren. Twaalf jaar geleden ben ik gaan werken op het Textielmuseum. Eerst drie jaar als wever op de Damastweverij daarna naar de Passement afdeling, waar ik expert ben geworden op de rondvlechtmachine. Dat ik mij in mijn huidige werk heb weten op te werken tot productontwikkelaar geeft mij enorm veel voldoening. ik geniet van mijn werk. Ontwerpers (designers), kunstenaars en studenten doen een beroep op mijn vindingrijkheid en kennis om uit te voeren wat zij in hun hoofd hebben. Ik bied de kennis van de machines, garens en technieken van mijn afdeling. Ik ben onconventioneel en dat is mijn grote kracht. Ik ben bereid de dingen op z'n kop of dwars of nog anders te doen om tot het gewenste resultaat te komen. Het kost mij nu overgrote inspanning om mijn werk vol te houden. Het aantal bezoekers in het museum is in tien jaar verdubbeld, ik werk midden tussen machines die veel lawaai maken, moet communiceren met mijn opdrachtgevers en de bezoekers mogen mij op de vingers kijken! De cirkel is rond! Ik wil geen heipalen of machines meer. Over een half jaar ga ik met pensioen, van de rust genieten en een beetje voor me uit dromen. Ik geef het stokje door aan Sibylle Vader 6