1989 Hubert Ik was soms aan het roepen en tieren in die bergen. Zo zwaar was het.
|
|
- Ruben Maes
- 8 jaren geleden
- Aantal bezoeken:
Transcriptie
1 1989 Hubert Ik was soms aan het roepen en tieren in die bergen. Zo zwaar was het. Hubert (fictieve naam nvdr) stapte in de winter van in 4 maanden van Béjaia in Algerije naar Santiago de Compostela met stapgenoot Mike(eveneens fictieve naam nvdr) en begeleider Jef, vervangen door begeleider Jef Ik ben heel blij dat ik die tocht heb kunnen doen, dat ze mij de kans hebben gegeven. Daar ben ik hen nog altijd heel dankbaar voor. Toen ik nog klein was, zijn mijn ouders ontzet uit de ouderlijke macht. Ik ben van mijn drie jaar thuis weg, geplaatst door de jeugdrechtbank. Ik heb nog vier zussen en drie broers, maar die kende ik niet. Toen ik zestien was, is mijn moeder overleden en hebben ze me opgezocht. Ik heb dan contact gekregen met mijn broers en mijn zussen, maar nadien is dat terug verwaterd. Dat is nog altijd zo, ik heb eigenlijk geen contact meer met mijn familie. Ik zat in het jongenstehuis Pieter Simenon in Lommel en mocht op Begeleid Wonen in Berchem. Dat is toen fout gelopen omdat ik drank en drugs gebruikte. Ik ben beginnen roken op mijn 18 jaar, en ik ben dan ook met wiet en hasj begonnen. De jeugdrechter heeft mij toen in Mol geplaatst. Ik zat in De Markt, de open afdeling. Ik was 19 jaar. Voor ik in Mol zat, had ik al eens iemand ontmoet die zo n tocht gedaan had. Die had mij verteld hoe dat was en dat klonk allemaal tof. In Mol heb ik bijna onmiddellijk zelf aan een begeleider gevraagd of ik zo een tocht mocht doen, en zij gingen daar voor zorgen. Als je zo n tocht doet en die tocht slaagt, dan word je vrijgesteld van de Jeugdrechtbank. Dat wist ik. Het verlangen om vrij te zijn, was heel groot eigenlijk. Ik heb heel veel geluk gehad. Ik zat nog maar vijf weken in Mol en ik mocht al mee - anders had ik zeker opnieuw een aanvraag ingediend. Eerst was er een andere jongen gekozen, maar die had iets aan zijn knie gekregen en kon dus niet mee. Toen hebben ze mij gekozen. De andere jongen die meeging wacht, hoe heet hij ook weer Mikel neen, Mike die zat ook in Mol, maar in een andere afdeling. Nog voor ik wist dat ik zelf mee mocht, had ik Mike gezegd dat ik dat ook graag zou doen. En nu gingen we samen. Ik zag dat helemaal zitten: er zo eens echt op uit trekken, op avontuur, dingen meemaken die niemand anders meemaakt. Gemiddeld 25 kilometer per dag is niet min natuurlijk, dat schrok wel een beetje af. Maar ik was sterk, ik durfde dat aan. Ik had wel nog nooit zo iets groots gedaan. Wel eens een bouwkamp of een fietstocht door België, maar zo iets groots niet. Ik was ook nog nooit ver op reis geweest, dat heb ik pas later gedaan. Ik wist wel dat het zwaar zou zijn, maar ik geloofde erin. 1
2 De mensen die ik kende waren heel enthousiast, zo van wauw, ga jij dat doen? of zie dat je dat goed doet, hé. Die zegden ook wel van jongen, waar begin je aan? Maar er is niemand die me dat heeft afgeraden. Mijn familie wist niet dat ik die tocht ging doen. Ingrid en Koen zijn mij in Mol komen halen. Jef VB was er ook bij, dat was onze begeleider. Ik wist dat ze gingen komen en was toen wel nerveus. Al zat ik in de open afdeling, in Mol zit je opgesloten. Toen ze ons kwamen halen om naar Tildonk te gaan, was ik eindelijk vrij. Vijf weken Mol was meer dan genoeg geweest. de voorbereiding In Tildonk kregen we al onze spullen of we gingen die kopen: schoenen met dikke zolen, gamellen, zaklamp, een rugzak, een Alpino tentje allemaal heel degelijk materiaal. Dat is ook wel nodig. We zijn daar ook wat gaan wandelen om te oefenen. Als je zo n hele dag wandelt en je bent dat niet gewoon, dan word je wel moe, hé. En als je er dan nog niet bent, moet je toch blijven doorgaan tot het einde. Ik had direct het gevoel van we gaan hier echt wel afzien, dat gaat geen makkie worden. Ik besefte toen al dat er echt momenten zouden zijn dat je t niet meer ziet zitten en dat je dan toch wel door moet gaan. Ik herinner me niet meteen alles wat we toen gedaan hebben dat is al 20 jaar geleden, hé. In die hoeve hingen allemaal foto s van vorige tochten daar hangt nu ook een foto van onze tocht. En we zijn tijdens de voorbereiding zelfs een keer speleologie gaan doen. Ik denk ook dat wij toen een contract moesten ondertekenen, maar ik herinner me dat niet meer zo goed. Ik weet wel nog dat ik er echt naar uitkeek om te vertrekken. Wij waren de eersten ooit die met Oikoten op tocht gingen in Algerije. Later is er nog een geweest denk ik. Toen we vertrokken zijn we eerst van Tildonk te voet naar Leuven gegaan, samen met hoe heet dat ook weer ja, onze achterban. Elke jongere krijgt zo n achterban en die zijn allemaal mee geweest en hebben ons uitgewuifd. In Leuven hebben we toen eerst de trein naar Brussel genomen en dan via Parijs naar Marseille. Daar zijn we in de jeugdherberg blijven overnachten en s morgens hebben we dan de boot genomen naar Béjaia in Algerije. Dat was de eerste boottocht in mijn leven en dat duurde heel lang. Een uur of 26 of zoiets denk ik. Alles samen waren we toch twee dagen onderweg voor we in Algerije toekwamen. We hebben toen trouwens veel geluk gehad, denk ik. Mike was vanuit Mol nog op weekend mogen gaan en die had tegen mij gezegd: Ik ga naar Holland naar een coffeeshop, ik ga nog wat hasj kopen. Die heeft dat toen gedaan en die had dat bij. Maar stel u voor dat ze ons aan de Algerijnse grens in Béjaia gepakt hadden Ik denk dat wij dan nooit aan die tocht begonnen zouden zijn. Ik had nog nooit een verre reis gemaakt en was nog nooit in Noord-Afrika geweest. Daar vertrekken was heel speciaal. Die andere cultuur, andere mensen maar dat schrikte me niet af. Eigenlijk deed mij dat wel goed om dat te leren kennen. In Béjaia zijn we toen naar de Witte Paters gegaan, dat was nog een eindje zoeken. Daar zijn we blijven overnachten en nadien zijn we van bij de paters beginnen stappen. 2
3 een zware start Wij zijn in november vertrokken, wij deden een wintertocht. Maar in Algerije is het veel warmer dan in België, in de winter zo tussen de 15 en de 20 graden. Dat is een ander klimaat, heel goed om te stappen. In Algerije zelf hebben we meer goed dan slecht weer gehad, maar nadien ook veel regen. We hebben door weer en wind moeten stappen. De eerste dagen hadden we veel last van blaren. Dat kwam door die nieuwe schoenen. Iedereen had blaren, ikzelf vooral aan mijn hielen en onder mijn tenen. We staken die blaren dan open om het water er uit te laten. Dat deden we bij elkaar. Na een week stappen, kwamen wij al in het Djurdjura gebergte. Dat was zwaar, want we moesten daar voor een paar dagen eten meenemen. In die bergen kom je immers niks tegen. Dat was echt wel overleven, hoor. We moesten ook altijd water zoeken. Wanneer we s avonds ergens aankwamen, moesten we nog dikwijls twee of drie kilometer wandelen voor we een bron vonden. We hadden water nodig om te kunnen koken. Dat was echt wel zwaar, ook met die blaren, dat was afzien. Niet dat ik begon te twijfelen om vol te houden, want ik wilde er echt geraken. Maar soms zag ik zo hard af dat ik aan het roepen en tieren was in die bergen, zo van godverdomme, echt kwaad omdat het niet meer ging en dat ik toch door moest gaan. Dat weet ik nog heel goed. Heel kwaad op mezelf omdat ik niét mocht opgeven! Heel zwaar. Ik niet alleen. Ook Jef en Mike. Soms moesten we elkaar echt wel ondersteunen, maar dat deden we. Wij stapten dikwijls alleen, ook in de bergen. s Morgens is de ene al wat rapper klaar dan de andere, de ene stapt ook al wat rapper dan de andere, we liepen dus niet altijd samen. Ik liep meestal als laatste. Onderweg wachtten we dan soms wel op elkaar. Die week heeft Jef VB een beentje in zijn voet gebroken. Hij was in die bergen uitgeschoven op een rots of zoiets en is toen terug naar België moeten gaan. Hoe dat precies allemaal in zijn werk gegaan is, weet ik niet meer. Maar ik weet wel dat Jef VL toen is afgekomen om hem te vervangen. Die is met ons verder gestapt richting Algiers en dan Marokko. Ik had ooit wel eens in een tentje geslapen maar nog nooit vier maanden aan een stuk. In Algerije mochten wij wel regelmatig bij mensen thuis overnachten. Algerijnen zijn enorm gastvrij. Maar we sliepen ook vaak gewoon in de tent, ergens in de brousse. Soms kwamen mensen dan op ons toe om te vragen wat wij aan het doen waren. Wij vertelden dan over onze tocht en dat wij pelgrims waren, daar noemen ze dat de hadj. Dan boden ze soms aan om bij hen thuis te overnachten. Die mensen waren dan altijd heel nieuwsgierig naar wat wij deden en Jef vertelde dat dan. Die sprak nogal goed Frans. Vooral de drie eerste weken vond ik heel moeilijk. Elke dag opnieuw 25 kilometer stappen - pas om de tien dagen hadden wij een rustdag. Je moet door een pijngrens gaan, hé. Dat was echt op de tanden bijten om vol te houden. Na een tijd beterde dat wel. Eens je door die pijngrens heen bent, gaat het allemaal wat gemakkelijker. Maar je moet dat eerst gewoon worden om zoveel kilometer te stappen. Toch heb ik er nooit aan gedacht om op te geven, zeker niet. Voor zover ik weet heeft Mike ook nooit aan opgeven gedacht. Die heeft heel de tocht uitgedaan. 3
4 Mike en ik verstonden elkaar goed. Wij kwamen heel goed overeen, soms sliepen wij ook samen in één tent. Dan moest ik mijn tent niet opzetten of hij de zijne niet. We deden ook alles samen: naar de winkel gaan, water halen, koken, afwassen nooit een probleem gehad. Wat we samen konden doen, deden we samen. Wij hielpen elkaar wel echt. Soms waren er wel eens spanningen, maar dat was omdat je het moeilijk had met de tocht zelf, met het stappen. Het was fysiek zwaar, maar we hadden nooit ruzie of zo omdat we elkaar niet mochten. Er was altijd een goede sfeer. problemen onderweg In Algiers mochten we bij de Witte Paters slapen. Een van die Vlaamse paters is later nog vermoord door fundamentalisten. Pater Charles Dekkers, samen met drie andere Witte Paters. Toen wij in Algerije waren, hebben we ons nooit onveilig gevoeld. Dat was voor de tijd dat het FIS daar aan de macht gekomen is. Misschien is Oikoten daarom gestopt met die tochten in Algerije, omdat het te gevaarlijk werd. Bij de Witte Paters sliep ik met Mike in dezelfde kamer en Jef sliep apart. Wij zaten daar rustig een jointje te roken dat deden we eigenlijk die eerste week elke dag. Toen Jef naar onze kamer kwam, rook hij dat wij hasj aan het roken waren: we waren betrapt. Daar kon Jef écht niet mee lachen, dat zette de tocht op de helling. Daar moest natuurlijk over gepraat worden en hij zei dat we zo eerlijk mogelijk moesten zijn. Dat hebben we ook gedaan. Hij twijfelde heel erg tussen de tocht verderzetten of ons terug naar Mol sturen en hij heeft ook naar Oikoten gebeld. Maar uiteindelijk hebben we de tocht toch mogen verderzetten. Wij hebben daar echt heel veel geluk mee gehad. En onze tocht is uiteindelijk gelukt, hé. Het zou kunnen dat Oikoten wel al vermoedde dat wij hasj rookten, maar daar hadden ze tot dan toe nog niet naar gevraagd. Maar nu was het vertrouwen wel geschaad. We hebben het er toen nog vaak over gehad, over drugs en over vertrouwen. Ook later nog, toen de achterban op bezoek kwam. Gelukkig is het met dat vertrouwen terug goed gekomen. En we zijn er clean geraakt. We zijn er ook geraakt zonder te liften. Zelfs toen het heel zwaar was, hebben we dat nooit gedaan. Behalve één keer. Dat heb ik nog nooit aan iemand verteld. Wel aan Mike toen, maar voor de rest aan niemand. Ik zat ergens aan de kant te rusten en er komt een man naar me toe en die vraagt of ik iets wil drinken. Ik zeg ja en ben toen meegegaan en ik kreeg toen thee. Eventjes later komt die met een schotel couscous aan, en een schotel van dit en een schotel van dat ik mocht mee eten. Die mensen waren heel gastvrij. Ik had toen heel veel honger want we kwamen die dagen bijna niks tegen om te eten, dus ik was heel blij dat ik iets kon eten. Ik ben daar heel lang blijven zitten, maar ik moest s avonds dan nog op onze plaats van afspraak zien te geraken. Ik had nog heel weinig tijd en toen stelden ze me voor om me met de auto te brengen. Die hebben me dan in de buurt van dat markplein afgezet en daar heb ik de anderen terug gevonden. Ik weet nog dat Jef heel ongerust was dat ik zo lang wegbleef. Het was daar een nogal onveilige streek. Ik heb toen niet verteld wat er gebeurd was, maar dat was de enige keer dat ik ooit gelift heb. Wat mij het meest is bijgebleven, is die gastvrijheid van de mensen in Algerije. Ook als wij ergens iets gingen drinken of zo, dan werden wij altijd getrakteerd. Wij zijn daar ook bij arme mensen thuis 4
5 geweest, en die zouden echt hun laatste stukske brood afgeven om u te eten te kunnen geven. Dat is onvoorstelbaar wat die eigenlijk doen, die leefgewoonten zijn zo anders! Zo vriendelijk en gastvrij zijn wij niet. Dat is een heel andere cultuur. We hebben in Algerije nooit problemen gehad, behalve één keer. Ik weet niet meer precies waar het was, maar we zijn een keer bestolen. We hadden een slaapplaats gezocht en onze tent opgezet en toen gingen we nog een winkeltje zoeken om eten te halen. Toen wij terugkwamen, hadden ze in onze tenten gezeten. Ik was zelf geen persoonlijke spullen kwijt, maar ik denk wel dat er dingen verdwenen waren. We zijn toen naar het politiebureau geweest om te melden dat ze in onze tent gezeten hadden. De politie vroeg toen ook wat wij in Algerije kwamen doen, dan hebben we dat uitgelegd van de tocht. Dat vroegen mensen ons wel vaker natuurlijk, wat wij in Algerije deden. Ze bewonderden dat. Zo ver stappen! Die bewondering was ook wel iets nieuw voor mij. We kregen nooit vijandige reacties. Het was heel plezant om onderweg veel mensen tegen te komen. tussenstop België We zijn in Algerije naar de grens met Marokko gegaan en dan van Oujda naar Nador. Een deel van onze route mochten we niet te voet doen, toen moesten we de bus pakken. Vanuit Nador zijn we naar Melilla gegaan en daar met de boot naar Almeria in het zuiden van Spanje. Daar was ons eerste achterbanbezoek. Ik had al een tijd last van mijn arm, ik kreeg die niet meer omhoog. Ik kon mijn rugzak wel nog zelf aandoen die woog ongeveer 18 kilo - maar dan liep ik met een lamme arm. Dat heeft een hele tijd geduurd. Ik heb daar tegen Jef niks van gezegd en Mike had dat ook niet opgemerkt, ik hield dat verborgen. Ik durfde dat eigenlijk niet zeggen omdat ik dacht: Zie dat ik terug naar België moet? En dat ze mij dan terug naar Mol sturen? Ik was onzeker, ik zat met de schrik van wat er zou komen, hé. Ik wou er alles aan doen, echt waar àlles om in Santiago te geraken. In het begin kreeg ik die arm nog wel omhoog, maar op den duur niet meer. Die was verlamd geraakt. Toen de achterban op bezoek kwam in Almeria heb ik er toch iets van gezegd. Ik had een rugzakverlamming opgelopen: door de riem van die rugzak zat die spier vanachter op mijn schouderblad gekneld en die is langzaam beginnen afsterven. Ik moest mee terug naar België. Ze hebben me in Leuven fysiotherapie laten doen, dan moest ik met gewichten werken zodat die spier terug bijkwam. Maar ik mocht geen rugzak meer dragen. Om mijn tocht te kunnen verder zetten, hebben ze voor mij een karretje gemaakt. Ik ben iets na Nieuwjaar samen met Jef VB terug vertrokken. We zijn met het vliegtuig naar Faro gevlogen, in het zuiden van Portugal. Daar hebben we eerst een week gestapt om bij Mike en Jef VL te geraken. Jef VB, Mike en ik zijn dan verder te voet naar Santiago de Compostela gestapt, terug met ons drie. Ik denk dat Jef Vanlangendonk misschien nog een stukje heeft mee gestapt of dat die ook in Faro teruggevlogen is naar België, dat weet ik niet meer precies. Van Faro naar Santiago was toch nog gemakkelijk zo n duizend kilometer, dat was in januari, februari. Wij zijn langs de kust naar het noorden van Spanje gestapt, heel mooi. 5
6 In Portugal zijn er ook nog mensen van de achterban komen meestappen. Jef VB was vroeger docent aan de aan de Sociale Hogeschool in Leuven en er zijn toen meisjes van zijn school een stukje komen meestappen. Dat was plezant voor ons om eens iemand anders bij ons te hebben. Ook om contact te hebben met meisjes natuurlijk. In Portugal is de achterban dan nog een tweede keer op bezoek gekomen en die zijn toen ook mee gestapt. Daar is toen nog zever geweest met een meisje uit de achterban van Mike. Die had gelift omdat ze het te voet niet meer zag zitten, maar dat mocht niet. Meestappers moesten mee stappen, net zoals wij. Ik weet ook nog dat we in Portugal eens gasten zijn tegengekomen die ook zowat avonturiers waren. We mochten daar blijven slapen en toen die s avonds hasj begonnen te roken, heeft Jef dat die keer ook voor ons toegelaten. We waren ten slotte bij die mensen thuis en dat was daar de gewoonte. Ik vond dat toen wel echt de max, want ik heb toen zeker heel veel wiet en hasj gerookt. Maar daar ben ik ondertussen mee gestopt. Zo zijn we ook eens bij een jeneverstoker terecht gekomen. Die stookte dat thuis en wij moesten daar dan eens gaan proeven. Wij hebben daar een avond goed jenever zitten drinken! Dat gebeurde wel vaker dat we bij mensen thuis werden uitgenodigd, zowel in Algerije als in Portugal. Misschien ook in het zuiden van Spanje, maar daar was ik niet bij. het einde nadert Tijdens de tocht had ik een groot gevoel van vrij te zijn. Heimwee naar Mol heb ik zeker niet gehad! Je bent op avonturentocht, je bent vrij, je maakt mee wat andere mensen niet meemaken. Zo n tocht is uniek. Dat gevoel is heel de tocht gebleven. De laatste twee weken begon ik heel erg aan te voelen dat het op zijn einde liep. Al in Portugal voelde ik dat het bijna gedaan was. Dat vond ik heel jammer, voor mij had het nog wat langer mogen duren. Op het einde ging dat stappen ook veel gemakkelijker, ik wilde bij manier van spreken nog tot in Tildonk terug stappen. Hoewel, dat is misschien wat veel. Maar ik wilde zeker blijven doorgaan. De sfeer veranderde ook natuurlijk. Er werd al gepraat over na de tocht, wat we gingen doen Zelf wist ik dat nog niet, tenzij dat ik plande om te gaan reizen. Ik wilde naar Jamaica gaan. Dat komt eigenlijk door de tocht. Ik wou de wereld gaan verkennen. We zijn met z n drieën aangekomen in Santiago. Onze tocht was dus wel gelukt hé, ondanks de moeilijkheden onderweg. We zijn kort na de middag één voor één op dat plein toegekomen, eerst Mike, dan Jef, dan ik. We zijn dan samen de trappen van de kathedraal op gegaan Het was 3 maart 1990, dat vergeet ik nooit. Die dag werd ik twintig jaar. Speciaal hé, dat moest echt lukken! Dat was er niet om gedaan, dat kwam gewoon zo uit. En ik heb dat goed gevierd, ja. We konden in Santiago ergens gratis gaan eten, en we konden bij de paters overnachten, ik denk dat het Benedictijnen waren. We zijn nog een week of zo gebleven en hebben dan de trein naar huis genomen. Toen was het gedaan. Dan kwam je zo in een leegte terecht, hé. 6
7 terug thuis In Leuven stonden ze ons op te wachten, en dan zijn we naar Tildonk gegaan. Daar was toen een groot feest, echt tof. Ik vond dat echt de moeite, heel plezant. De mensen van Oikoten waren daar, en de achterban. Voor mij was er niemand. Onderweg had ik ook nooit post gekregen, bijvoorbeeld, want ik had niemand. Mike wel, die kreeg soms post. Als ik me goed herinner, konden we de eerste nacht nog in Tildonk overnachten. Daarna ben ik met Mike een week of twee op een camping aan zee geweest om uit te blazen van de tocht. Waar ik nadien naartoe gegaan ben, weet ik eigenlijk niet goed meer. Ik denk dat ik toen gewoon ben blijven rondzwerven of zoiets, dat ik niet echt een vast adres had. Ik weet dat ik veel rondgetrokken heb, gewoon van maat tot maat en daar bleef ik dan logeren. Ik ben wel contact blijven houden met Oikoten, met Koen en met Ingrid Ik denk dat ik ook bij Joba was, een dienst voor thuisbegeleiding ik weet het niet meer goed. Ik ben ook nog op een boerderij terecht gekomen in Koningshooikt, aan de kanten van Lier. Dat was bij Pros Heylen. Maar ik rookte in die tijd veel wiet en daar waren ze achter gekomen, en toen mocht ik daar niet meer blijven. Ik ben toen in Lier wel nog naar mijn jeugdrechter gegaan om mijn geld te vragen dat op mijn spaarboekje stond. Die heeft mij dat toen gegeven. Met dat geld heb ik mijn ticket naar Jamaica gekocht. Een maand of zeven, acht na de tocht heb ik de vlieger naar Jamaica gepakt. Daar ben ik drie maanden geweest. Ik zat daar in de jungle, tussen de rasta s. Dat was ook speciaal. Ik heb veel gezworven in mijn leven. Ik ben heel veel verhuisd. Ik heb overal gezeten in Vlaanderen. Mijn jeugdjaren heb ik in Limburg doorgebracht en daarna overal, in Limburg, Brabant, Antwerpen, Oost-Vlaanderen, West-Vlaanderen, ik heb gans Vlaanderen gedaan eigenlijk. Soms heb ik een beetje gewerkt, maar meestal leefde ik van het OCMW en nu sta ik al een tijdje op ziekenkas. Ik ben nu al bijna vier jaar in Geel. Ik denk dat het zwerven nu wel gedaan is, dat ik me hier ga settelen. terugblik Die tocht is heel bepalend geweest in mijn leven. Het leven op zo n tocht is toch anders dan gewoon. Elke dag naar je werk gaan om te werken is toch wel een verschil, hé. Zo n avontuur dat doet niet iedereen. Dat is het meest avontuurlijke dat ik zelf ooit gedaan heb. Bij die rasta s was ook wel speciaal, maar daar ging ik niet elke dag 25 kilometer stappen, hé. Moest ik de kans krijgen, ik zou het zeker opnieuw doen. Zelfs nu ik weet hoeveel je dan afziet. Fysiek ben ik nog altijd in orde. Ik zou het andere jongeren ook aanraden. Moesten ze twijfelen, zou ik zeggen: Als je het wil, dan kan je het. Zo n kans moet je grijpen. Ik ben door die tocht echt beginnen open bloeien, ik heb een ruimere kijk op de wereld gekregen. Ik begon er ook op zoek te gaan naar God. Wie is dat eigenlijk? De vraag ook hoe alles ineen zit? Die deur naar die godsdiensten is voor mij tijdens de tocht open gegaan, en dat heeft mij heel erg veranderd. Ik ben heel blij dat dat gebeurd is. Mijn reis naar Jamaica kwam ook door die zoektocht. En na die reis ben ik beginnen mediteren. Dat was bij een vrouw die ik voor mijn reis naar Jamaica 7
8 had leren kennen en waar ik nadien nog een tijd gelogeerd heb. Dat mediteren heeft ook te maken met die zoektocht naar God, naar wat het eigenlijk allemaal is. Ik volg nu nog altijd yoga, dat hoort daar ook bij. Ik denk dat ik al die dingen zonder de tocht niet zou gedaan hebben. Dan zou ik niet zo een brede kijk gekregen hebben. Dat heeft mijn leven echt omhoog getrokken. Dat is heel waardevol voor mij. Ik denk nog veel terug aan die tocht. In elk geval elke keer als ik verjaar. Ik praat er nog wel over met mensen. Ik ga om de veertien dagen op bezoek bij iemand om te zien hoe het met mij gaat, en dan vertel ik ook soms over de tocht. Die man heeft me toen gesuggereerd om nog eens contact op te nemen met Oikoten. Ik had acht jaar geen contact meer gehad. Ik heb dat gedaan en toen is dit interview ter sprake gekomen. Ik heb veel ups en downs gehad in het leven, de ene keer al wat hoger dan de andere keer. Maar op dit moment zit het eigenlijk allemaal wel heel goed, ja. Dat komt door die innerlijke groei en dat is op de tocht begonnen. Dat leeft nog altijd door. Dat is inmiddels 21 jaar geleden. 8
2009 Jürgen Zo ver stappen? Ik dacht dat ze zot waren. Ik denk dat nog altijd.
2009 Jürgen Zo ver stappen? Ik dacht dat ze zot waren. Ik denk dat nog altijd. Jürgen stapte in 2009 in 4 maanden van Tildonk naar Santiago de Compostela met begeleider Bieze en een stapgenoot( Nicolas
Nadere informatie2006 Iria Dit was mijn redding uit de psychiatrie
2006 Iria Dit was mijn redding uit de psychiatrie Iria (fictieve naam nvdr) stapte in 2006 in twee maand van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela Finisterra met haar begeleidster Astrid.
Nadere informatieHet is de familieblues. Je kent dat gevoel vast wel. Je zit aan je familie vast. Voor altijd ben je verbonden met je ouders, je broers, je zussen.
De familieblues Tot mijn 15e noemde ik mijn ouders papa en mama. Daarna niet meer. Toen noemde ik mijn vader meester. Zo noemde hij zich ook als hij lesgaf. Hij was leraar Engels op een middelbare school.
Nadere informatieIris marrink Klas 3A.
Iris marrink Klas 3A. 1 Inhoud. 1- Voorpagina 2- Inhoud, inleiding & mijn mening 3- Dag 1 4- Dag 2 5- Dag 3 6- Dag 4 7- Dag 5 Inleiding. Ik kreeg als opdracht om een dagverslag te maken over Polen. 15
Nadere informatieSchrijver: KAT Coverontwerp: MTH ISBN: 9 789402 123678 <Katelyne>
Schrijver: KAT Coverontwerp: MTH ISBN: 9 789402 123678 Inleiding Timo is een ander mens geworden door zijn grote vriend Tommy. Toch was het niet altijd zo geweest, Timo had Tommy gekregen voor
Nadere informatieEerste nummer. Op kamers Eerst durfde ik de woonkamer niet naar binnen. Eetfobie. Het was moeilijk om te zien dat mijn nichtje van 5 meer at dan ik.
juni 2014 Op kamers Eerst durfde ik de woonkamer niet naar binnen. Eetfobie Eerste nummer Het was moeilijk om te zien dat mijn nichtje van 5 meer at dan ik. INHOUD juni 2014 Eten als een kind Op kamers
Nadere informatieO, antwoordde ik. Verder zei ik niets. Ik ging vlug de keuken weer uit en zonder eten naar school.
Voorwoord Susan schrijft elke dag in haar dagboek. Dat dagboek is geen echt boek. En ook geen schrift. Susans dagboek zit in haar tablet, een tablet van school. In een map die Moeilijke Vragen heet. Susan
Nadere informatieVerhaal: Jozef en Maria
Verhaal: Jozef en Maria Er was eens een vrouw, Maria. Maria was een heel gewone jonge vrouw, net zo gewoon als jij en ik. Toch had God haar uitgekozen om iets heel belangrijks te doen. Iets wat de hele
Nadere informatie0-3 maanden zwanger. Zwanger. Deel 1
Zwanger Ik was voor het eerst zwanger. Ik voelde het meteen. Het kon gewoon niet anders. Het waren nog maar een paar cellen in mijn buik. Toch voelde ik het. Deel 1 0-3 maanden zwanger Veel te vroeg kocht
Nadere informatie2008 Daan Als je drugs gebruikt, ben je niet met je toekomst bezig
2008 Daan Als je drugs gebruikt, ben je niet met je toekomst bezig Daan(fictieve naam) stapte in 2008, van Le Puy-en-Velay naar Santiago de Compostela en Finisterra met begeleider Max In het begin wist
Nadere informatie2000 Elke Ik kan echt niks vertellen dat niet goed was aan die tocht. Echt niet.
2000 Elke Ik kan echt niks vertellen dat niet goed was aan die tocht. Echt niet. Elke stapte in 2000 in 4 maanden van Dompierre-sur-Besbres (Auvergne) naar Santiago de Compostela, samen met een andere
Nadere informatieVroeg Interventiedienst Drugs
VRIND Vroeg Interventiedienst Drugs Als aan ouders gevraagd wordt wat hun grootste bekommernissen zijn voor hun kinderen in de toekomst, dan scoort 'drugs' zeer hoog. Ouders maken zich zorgen over drugs.
Nadere informatieEen week varen met de morgenster. Suzanne van Tilborg.
Een week varen met de morgenster. Suzanne van Tilborg. Ik begon deze week met het gevoel ik heb er zin in en ik zie wel wat we allemaal gaat gebeuren, ik laat het wel op me afkomen. Na de eerste dag voor
Nadere informatieVoorwoord. Daarna ging ik praten met Chitra, een Tamilvrouw uit Sri Lanka. Zij zette zich in voor de Tamilstrijd.
Voorwoord In dit boek staan interviews van nieuwkomers over hun leven in Nederland. Ik geef al twintig jaar les aan nieuwkomers. Al deze mensen hebben prachtige verhalen te vertellen. Dus wie moest ik
Nadere informatieLES 4. Handelingen 12:1-19; Van Jeruzalem tot Rome: Verlost uit de gevangenis blz.109-116
LES 4 Handelingen 12:1-19; Van Jeruzalem tot Rome: Verlost uit de gevangenis blz.109-116 De boodschap God hoort en verhoort onze gebeden voor elkaar. Leertekst: Terwijl Petrus onder zware bewaking zat
Nadere informatieKrabbie Krab wordt Kapper
E-boek Geschreven en Vormgeving Esther van Duin Copyright Esthers Atelier www.esthersatelier.nl email info@esthersatelier.nl Krabbie Krab wordt Kapper Krabbie krab was een kunstenaar. Hij maakte beelden
Nadere informatieHoe voorkom je diefstal op reis.
Hoe voorkom je diefstal op reis. Diefstal op reis, dit is iets wat we liever niet willen overkomen wanneer we in het buitenland zitten. Toch gebeurt het. Ik kan me nog goed herinneren dat ik een jaar geleden
Nadere informatieDe brug van Adri. Rollen: Verteller Martje Adri Wim
De brug van Adri Rollen: Verteller Martje Adri Wim Daar loopt een meisje. Ze heet Martje. Ze kijkt boos en loopt langzaam. Ze weet niet waarheen. Martje kent Wim. Hij woont in dezelfde straat, maar Wim
Nadere informatieKlein Kontakt. Jarigen. in april zijn:
A Klein Kontakt Het is alweer eind maart wanneer dit Kontakt uitkomt, het voorjaar lijkt begonnen, veel kinderen hebben kweekbakjes met groentes in de vensterbank staan, die straks de tuin in gaan. Over
Nadere informatieGeelzucht. Toen pakte een vrouw mijn arm. Ze nam me mee naar de binnenplaats van het huis. Naast de deur van de binnenplaats was een kraan.
Geelzucht Toen ik 15 was, kreeg ik geelzucht. De ziekte begon in de herfst en duurde tot het voorjaar. Ik voelde me eerst steeds ellendiger worden. Maar in januari ging het beter. Mijn moeder zette een
Nadere informatieSoms ben ik eens boos, en soms wel eens verdrietig, af en toe eens bang, en heel vaak ook wel blij.
Lied: Ik ben ik (bij thema 1: ik ben mezelf) (nr. 1 en 2 op de CD) : Weet ik wie ik ben? Ja, ik weet wie ik ben. Weet ik wie ik ben? Ja, ik weet wie ik ben. Ik heb een mooie naam, van achter en vooraan.
Nadere informatieGijsje zonder staart geschreven door Henk de Vos (in iets gewijzigde vorm) Er was eens een klein lief konijntje, dat Gijs heette. Althans, zo noemden
Gijsje zonder staart geschreven door Henk de Vos (in iets gewijzigde vorm) Er was eens een klein lief konijntje, dat Gijs heette. Althans, zo noemden zijn ouders hem, maar alle andere konijntjes noemden
Nadere informatieIk besloot te verder te gaan en de zeven stappen naar het geluk eerst helemaal af te maken. We hadden al:
Niet meer overgeven Vaak is de eerste zin die de klant uitspreekt een aanwijzing voor de hulpvraag. Paula zat nog maar net toen ze zei: ik ben bang om over te geven. Voor deze angst is een mooie naam:
Nadere informatietje was saai. Haar ouders hadden een caravan, waarmee ze ieder jaar in de zomer naar Frankrijk gingen. Ook voor deze zomer was de camping al
Hoofdstuk 1 Echt? Saartjes mond viel open van verbazing. Maar dat is supergoed nieuws! Ze sloeg haar armen om haar vriendin heen. Waaah, helemaal te gek. We gaan naar Frankrijk. Zon, zee, strand, leuke
Nadere informatieKinderfolder ALS JE EEN GELEIDEHOND TEGENKOMT
Kinderfolder ALS JE EEN GELEIDEHOND TEGENKOMT ROOS Roos (27) is zeer slechtziend. Ze heeft een geleidehond, Noah, een leuke, zwarte labrador. Roos legt uit hoe je het beste met geleidehond en zijn baas
Nadere informatieSeptember 2008 Door: Charlotte Storm van s Gravesande. Bijbehorende foto's: zie onderaan de tekst. Hallo mede dierenvrienden,
September 2008 Door: Charlotte Storm van s Gravesande Bijbehorende foto's: zie onderaan de tekst Hallo mede dierenvrienden, Na mijn indrukwekkende reis naar India, is mij gevraagd om een kort verhaaltje
Nadere informatieLondon. klas 2B kompas. Dagboek: Gemaakt door Stacey Wilbrink
London klas 2B kompas Dagboek: Gemaakt door Stacey Wilbrink Dag 1 Klas 2b van het kompas moesten allemaal verzamelen op het station Breda. Daar werden de kinderen uitgezwaaid door hun ouders. De kinderen
Nadere informatieApostolische rondzendbrief
oktober 9, 2011 Jaargang 1, nummer 1 Lieve mensen, Zo bent u een voorbeeld voor alle gelovigen in Macedonië en Achaje geworden. Wij zijn nu al weer een tijdje hier in het zuiden van Griekenland, in de
Nadere informatieOp weg met Jezus. eerste communieproject. Hoofdstuk 5 Bidden. H. Theobaldusparochie, Overloon
Op weg met Jezus eerste communieproject H. Theobaldusparochie, Overloon Hoofdstuk 5 Bidden Eerste communieproject "Op weg met Jezus" hoofdstuk 5 blz. 1 Joris is vader aan het helpen in de tuin. Ze zijn
Nadere informatie3 Bijna ruzie. Maar die Marokkanen en Turken horen hier niet. Ze moeten het land uit, vindt Jacco.
1 Het portiek Jacco ruikt het al. Zonder dat hij de voordeur opendoet, ruikt hij al dat er tegen de deur is gepist. Dat gebeurt nou altijd. Zijn buurjongen Junior staat elke avond in het portiek te plassen.
Nadere informatieWeer naar school. De directeur stapt het toneel op. Goedemorgen allemaal, zegt hij. * In België heet een mentor klastitularis.
Weer naar school Kim en Pieter lopen het schoolplein op. Het is de eerste schooldag na de zomervakantie. Ik ben benieuwd wie onze mentor * is, zegt Pieter. Kim knikt. Ik hoop een man, zegt ze. Pieter kijkt
Nadere informatie02-01-2006-28-04-2014 (8 jaar)
BELLA (II) 02-01-2006-28-04-2014 (8 jaar) In 2007 kwam je voor het eerst lessen op onze hondenschool. Je had als pup eerder getraind op een andere school maar moest daar stoppen vanwege ED operaties aan
Nadere informatieMaar gelukkig is er nog de Zing-Piet. Die zorgt ervoor dat alle Pieten alle Sinterklaasliedjes goed kunnen zingen. Dus ook:
Weten jullie hoe Sinterklaas van Spanje naar Nederland komt? Ja? Met de fiets? Nee! Met de stoomboot, natuurlijk! Het is een heel gedoe voordat Sinterklaas en zijn Pieten kunnen vertrekken. Je wil niet
Nadere informatieEEN WEEKEND ZONDER ZORGEN. door. Herman De Jonghe
EEN WEEKEND ZONDER ZORGEN door Herman De Jonghe ALMO BVBA Herman De Jonghe hermandejonghe@gmail.com ACT I Scène 1 EEN WEEKEND ZONDER ZORGEN AANKOMST Sien komt op met grote rugzak met etenswaren, een ingepakte
Nadere informatieBIJLAGEN LESPAKKET 1.2
BIJLAGEN LESPAKKET 1.2 BIJLAGE 1 A4 BLADEN THEMA S BIJLAGE 2 DOMINO EMOTIES BIJLAGE 3 MATCHING OEFENING GEVOELENS BIJLAGE 4 VRAGENLIJST FILM BIJLAGE 5 VRAGENSTROOKJES HOEKENWERK BIJLAGE 6 ANTWOORDENBLAD
Nadere informatieEen gelukkige huisvrouw
Een gelukkige huisvrouw Voordat ik zwanger was, was ik een gelukkige huisvrouw, ik had alles wat ik wilde. En daarvoor hoefde ik geen dag te werken. Want werken, dat deed mijn man Harry al. Harry zat in
Nadere informatieIk ben Sim-kaart. Mobiel bellen groep 7-8. De Simkaart is een meisje, tikkeltje ondeugend en een echte kletsgraag. Aangeboden door
De Simkaart is een meisje, tikkeltje ondeugend en een echte kletsgraag Hoi! Blijf even aan de lijn. Ik zit namelijk op de andere. Wacht even. Hoi, ik kom zo even terug want ik moet even iets zeggen over
Nadere informatieIk ben Sim-kaart. Mobiel bellen groep 5-6. De Simkaart is een meisje, tikkeltje ondeugend en een echte kletsgraag. Aangeboden door
De Simkaart is een meisje, tikkeltje ondeugend en een echte kletsgraag Hoi! Blijf even aan de lijn. Ik zit namelijk op de andere. Wacht even. Hoi, ik kom zo even terug, want ik moet even iets zeggen over
Nadere informatieR O S A D E D I E F. Arco Struik. Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl
R O S A D E D I E F Arco Struik Rosa de dief Arco Struik 1 www.gratiskinderboek.nl In de winkel 3 Bart 5 Een lieve dief 7 De telefoon 9 Bij de dokter 11 De blinde vrouw 13 Een baantje 15 Bijna betrapt
Nadere informatieRia Massy. De taart van Tamid
DE TAART VAN TAMID Ria Massy De taart van Tamid De taart van Tamid 1 Hallo broer! Hallo Aziz! roept Tamid. Zijn hart klopt blij. Aziz belt niet zo dikwijls. Hij woont nog in Syrië. Bellen is moeilijk in
Nadere informatieOutback Australië. Je kunt een auto huren of kopen. Dat kan op veel plaatsen.
Outback Australië Voor mij is Australië een heel bijzondere plek. Waarom? Dat zal ik uitleggen. Het begon al toen ik voor het eerst in Australië kwam. Ik stapte uit het vliegtuig. Meteen merkte ik dat
Nadere informatierijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005
rijm By fightgirl91 Submitted: October 17, 2005 Updated: October 17, 2005 Provided by Fanart Central. http://www.fanart-central.net/stories/user/fightgirl91/21803/rijm Chapter 1 - rijm 2 1 - rijm Gepaard
Nadere informatieHet tweede avontuur van Broer Vos en Broer Konijn
Het tweede avontuur van Broer Vos en Broer Konijn Oom Remus bron. Z.n., z.p. ca. 1950 Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/remu001twee01_01/colofon.php 2010 dbnl / erven J.C. Harries 2 [Het
Nadere informatieMijn mond zat vol aarde
Mijn mond zat vol aarde Serie: Verhalen kind in oorlog Tekst: Meike Jongejan Onderzoek: Mariska de Boer en Hans Groeneweg Redactie: Jan van Zijverden Vormgeving: Richard Bos 2015, Fries Verzetsmuseum,
Nadere informatieInhoud Slaapkamer 6 Opwarming 8 Een jaar later 10 Genoeg 12 Terrorist 14 Geheim 16 Olie 20 R.O.A. 23 Betty 26 Vertrouwen 29 Feiten 32 G.O.F. 35 Protest 38 Warm 42 Reuzenmachine 44 Een bewaker! 47 Terrorist?
Nadere informatiewww.bennyvreden.nl - BVP 1740 - Hint Music 2010 - De trein
Lied :..! (cd track / ) Voor de lol of voor je werk. Naar een feest of naar de kerk. Naar Parijs of Almelo. Met de trein ben je er zo. Reizen naar een verre stad. Met je koffer en je kat. Stap maar in
Nadere informatie6 In Beeld. Bieke Depoorter
6 In Beeld Bieke Depoorter De 25-jarige fotografe Bieke Depoorter uit Ingooigem besloot pas in het laatste jaar middelbaar, tot verrassing van velen, om fotografie te gaan studeren. Ze trok naar het Kask
Nadere informatieMoeder worden, moeder zijn
Moeder worden, moeder zijn Uitgeverij Eenvoudig Communiceren Postbus 10208 1001 EE Amsterdam Telefoon: (020) 520 60 70 Fax: (020) 520 60 61 E-mail: info@eenvoudigcommuniceren.nl Website: www.eenvoudigcommuniceren.nl
Nadere informatieVraag aan de zee. Vraag aan de tijd. wk 3. wk 2
Bladzijde negen, Bladzijde tien, Krijg ik het wel ooit te zien? Ander hoofdstuk, Nieuw begin.. Maar niets, Weer dicht, Het heeft geen zin. Dan probeer ik achterin dat dikke boek. Dat ik daar niet vaker
Nadere informatieBlog 16 juni: vrijdag 13 juni zijn we aan land gegaan in Brazilië en hebben Recife
Blog 16 juni: vrijdag 13 juni zijn we aan land gegaan in Brazilië en hebben Recife bereikt. Recife is de hoofdstad van de staat Pernambuco, en is één van de grootste steden van Brazilië en telt 1.5 mio.
Nadere informatieNaam: Mariska v/d Boomen. Klas: TG2C. Datum: 25 Juni. Docent: Van Rijt. Schrijfverslag.
Naam: Mariska v/d Boomen. Klas: TG2C. Datum: 25 Juni. Docent: Van Rijt. Schrijfverslag. Onze vragen: 1. Wanneer bent u met uw schrijfcarrière begonnen? 8 jaar geleden ben ik begonnen met het schrijven.
Nadere informatieWat is PDD-nos? VOORBEELDPAGINA S. Wat heb je dan? PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen.
Wat is PDD-nos? 4 PDD-nos is net als Tourette een neurologische stoornis. Een stoornis in je hersenen. Eigenlijk vind ik stoornis een heel naar woord. Want zo lijkt het net of er iets niet goed aan me
Nadere informatieLuisteren: muziek (B1 nr. 4)
OPDRACHTEN LUISTEREN: MUZIEK www.nt2taalmenu.nl nt2taalmenu is een website voor mensen die Nederlands willen leren én voor docenten NT2. Iedereen die Nederlands wil leren, kan gratis online oefenen. Kijk
Nadere informatie1Help: faalangst! 1.1 Verkenningen
11 1Help: faalangst! Karel heeft moeite met leren. Dat zal wel faalangst zijn! zegt iemand. Een gemakkelijk excuus, want Karel is wel erg snel klaar met zijn huiswerk. Ellen, die ook moeite heeft met leren,
Nadere informatieIk Eet Het Beter. Een lekkere en gezonde lunch! Ik Eet Het Beter
Een lekkere en gezonde lunch! Ik eet het beter Hallo, allemaal ik ben Gaby en zit in groep8. En ik ga jullie iets vertellen over wat we twee weken geleden hebben gedaan. Het was 20 maart toen we van de
Nadere informatieEr was eens een heel groot bos. Met bomen en bloemen. En heel veel verschillende dieren. Aan de rand van dat bos woonde, in een grot, een draakje. Dat draakje had de mooiste grot van iedereen. Lekker vochtig
Nadere informatieVeertien leesteksten. Leesvaardigheid A1. Te gebruiken bij : Basisexamen Inburgering Studieboek. Ad Appel
Veertien leesteksten Leesvaardigheid A1 Te gebruiken bij : Basisexamen Inburgering Studieboek Ad Appel Uitgave: Appel, Aerdenhout 2011-2016 Verkoopprijs: 1,95 Ad Appel Te bestellen via www.adappelshop.nl
Nadere informatie2011 Gaetan Ik heb op mijn tanden gebeten, tot op het einde.
2011 Gaetan Ik heb op mijn tanden gebeten, tot op het einde. Gaetan woonde en werkte in 2011 vier maanden bij Fred en Melodie in de Franse Pyreneeën Ik moest altijd maar werken. Ik kreeg geen rust. Dat
Nadere informatieExodus 17,1-7 - Water uit de rots voor mensen met een kort lontje
Exodus 17,1-7 - Water uit de rots voor mensen met een kort lontje Aangepaste dienst Liturgie Voor de dienst speelt de band drie liederen Opwekking 11 Er is een Heer Opwekking 277 Machtig God, sterke Rots
Nadere informatieLekker ding. Maar Anita kijkt boos. Hersendoden zijn het!, zegt ze. Die Jeroen is de ergste. Ik kijk weer om en zie hem meteen zitten.
Lekker ding Pas op!, roept Anita. Achter je zitten de hersendoden! Ik kijk achterom. Achter ons zitten twee jongens en drie meisjes hun boterhammen te eten. Ze zijn gevaarlijk, zegt Anita. Ze schudt haar
Nadere informatieNiet veel mensen krijgen deze ziekte en sommige volwassenen hebben er vaak nog nooit van gehoord of weten er weinig vanaf.
Je leest waarschijnlijk dit boekje omdat je mama of papa of iemand anders speciaal in je familie Amyotrofische Lateraal Sclerose heeft. Het is een lang woord en het wordt vaak afgekort tot ALS. Niet veel
Nadere informatieHaarlem, 11 oktober lieve moeder van me,
Haarlem, 11 oktober 2009 lieve moeder van me, speciaal vroeg opgestaan ben ik, omdat ik 's morgens vroeg makkelijker verhalen vertel. Want ik wilde u graag dit verhaal geven voor uw verjaardag, maar hoe
Nadere informatie2009 Kizzy Je leeft constant samen met elkaar. Op den duur verander je.
2009 Kizzy Je leeft constant samen met elkaar. Op den duur verander je. Kizzy maakte in de winter van 2009-2010 een tocht van vier maanden te paard door Frankrijk samen met haar tochtgenote Tessa (fictieve
Nadere informatieDe jongen weet dat hij niet in slaap moet vallen. Want dan zullen dieven zijn spullen stelen. Ook al is het nog zo weinig wat hij heeft.
In Kanton, China Op de hoek van twee nauwe straatjes zit een jongen. Het is een scheepsjongen, dat zie je aan zijn kleren. Hij heeft een halflange broek aan, een wijde bloes en blote voeten. Hij leunt
Nadere informatie1992 Marc Die tocht was fantastisch. Slechte dingen herinner ik me niet.
1992 Marc Die tocht was fantastisch. Slechte dingen herinner ik me niet. Marc stapte in de winter 1991-92 van Tildonk naar Santiago de Compostela samen met een andere jongen (in dit interview Christof
Nadere informatieLieve vrienden van El Manguaré,
Lieve vrienden van El Manguaré, Vanuit een overstroomd Iquitos de tweede tamtam van 2012. Twee dagen geleden schreef ik onderstaand stukje: Manguaré kampt met wateroverlast! Zoals Yolanthe in de vorige
Nadere informatieHET VERHAAL VAN KATRIN
HET VERHAAL VAN KATRIN Katrin begon heroïne te gebruiken toen ze ongeveer 12 was. In het begin deed ze dat nog af en toe. We hadden er niet genoeg geld voor. Door een ingrijpende gebeurtenis ging ze steeds
Nadere informatieDe bruiloft van Simson
De bruiloft van Simson Weet je nog waar de vertelling de vorige keer over ging? Over Simson, de nazireeër. Wat is een nazireeër? Een nazireeër is een bijzondere knecht van God. Een nazireeër mag zijn haar
Nadere informatieNieuwsbrief 14, september 2010
Stichting WoonMere Nieuwsbrief 14, september 2010 Redactie: Mariska Elfrink Hallo allemaal, Eindelijk is het dan gebeurt: we zijn verhuist naar ons eigen appartement! Inmiddels wonen we hier alweer een
Nadere informatieFOUT VRIENDJE? PAS OP! Hulp. Internet. Heb je vragen? Bel dan naar Meldpunt Jeugdprostitutie, tel.: 0900 044 33 22.
PAS OP! Hulp Heb je vragen? Bel dan naar Meldpunt Jeugdprostitutie, tel.: 0900 044 33 22. Internet Wil je meer lezen? Kijk op www.jipdenhaag.nl/loverboys En test jezelf op www.loverboytest.nl Dit is een
Nadere informatieNoach bouwt een ark Genesis 6-8
2 Noach bouwt een ark Genesis 6-8 Het is niet fijn meer op de aarde. De mensen maken ruzie, ze vechten en ze zijn God vergeten. Maar er is één man die anders is. Dat is Noach. Op een dag praat God met
Nadere informatie1 Vinden de andere flamingo s mij een vreemde vogel? Dat moeten ze dan maar zelf weten. Misschien hebben ze wel gelijk. Het is ook raar, een flamingo die jaloers is op een mens. En ook nog op een paard.
Nadere informatieSuzanne Peters. Blijf bij me! liefdesroman
Suzanne Peters Blijf bij me! liefdesroman Hoofdstuk 1 Katja belde aan bij het huis. Ze vond het toch wel erg spannend. Het was de tweede keer dat ze op visite ging bij de hondenfokker en deze keer zou
Nadere informatieH E T V E R L O R E N G E L D
H E T V E R L O R E N G E L D Personen Evangelieschrijver Vrouw (ze heet Marie) Haar buurvrouwen en vriendinnen; o Willemien o Janny o Sjaan o Sophie (Als het stuk begint, zit de evangelieschrijver op
Nadere informatieNOORWEGEN. Vertrek: s ochtends moesten we gewoon naar school tot 12 uur. we werden 09-05-2012 13-05-2012
NOORWEGEN 09-05-2012 13-05-2012 Vertrek: s ochtends moesten we gewoon naar school tot 12 uur. we werden door onze ouders naar Schiphol gebracht. Ik zat bij Ilonka in de auto. Op Schiphol gaf meester Hendrie
Nadere informatieOP ZOEK NAAR DE VERBINDING TUSSEN PRAKTIJK, ONDERZOEK EN ONDERWIJS
OP ZOEK NAAR DE VERBINDING TUSSEN PRAKTIJK, ONDERZOEK EN ONDERWIJS Susanne Smorenburg, programmamanager Ben Sajetcentrum Marjon van Rijn, docent / onderzoeker HvA / AMC Symposium HBO-V van de Toekomst
Nadere informatiesarie, mijn vriend kaspar en ik
sarie, mijn vriend kaspar en ik Leen Verheyen sarie, mijn vriend kaspar en ik is een theatertekst voor kinderen vanaf 4 jaar en ging in première op 12 september 2009 bij HETPALEIS in Antwerpen 1 ik: het
Nadere informatieTaal In welke taal worden de cursussen aangeboden? Frans. Waar en wanneer heb jij een taalcursus gevolgd? Ik heb geen taalcursus gevolgd.
Erasmusbestemming: Toulouse, Frankrijk. Academiejaar: 2015 2016. Één semester Universiteit Waar is de universiteit ergens gelegen (in het centrum/ ver uit het centrum)? De universiteit is zeer centraal
Nadere informatieMatteüs 25:1-13 - Gezinsdienst: Wachten duurt lang!
Matteüs 25:1-13 - Gezinsdienst: Wachten duurt lang! Liturgie Zingen: -Opwekking 654 Dank U voor deze nieuwe dag -Zoek eerst het Koninkrijk van God -Weet je waar het hemels koninkrijk op lijkt (Elly en
Nadere informatieReisverslag (Duitsland Slovenië Italië Frankrijk)
Reisverslag (Duitsland Slovenië Italië Frankrijk) Onze reis werd gepland van 1 juli tot 31 juli. Voor aanvang van onze reis hebben we geprobeerd om zoveel mogelijk treinen te reserveren. Gedurende onze
Nadere informatieInhoud. Woord vooraf 9. 1. Ik haat de dood 11 Overdenking bij 1 Korintiërs 15: 1-7 42
Inhoud Woord vooraf 9 1. Ik haat de dood 11 Overdenking bij 1 Korintiërs 15: 1-7 42 2. Papa, ik ben bang dat jij ook dood gaat 44 Overdenking over 1 Korintiërs 15: 35-49 78 3. Ik ben mijzelf niet meer
Nadere informatieEr was eens een Kleine Ziel die tegen God zei: Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen.
Een klein gesprekje met God Er was eens een Kleine Ziel die tegen God zei: Ik weet wie ik ben, ik ben het licht net als alle andere zielen. God lachte breed. Dat is waar!, zei God. Jij bent ook het licht.
Nadere informatieMaatschappelijke Zorgboerderij. Amatheon. Nikki van Berlo. Jasmijn Borms. Joy Willems T4B
Maatschappelijke Zorgboerderij Amatheon Nikki van Berlo Jasmijn Borms Joy Willems T4B Inleiding Ons groepje bestaat uit Nil
Nadere informatieTeksten bewerkt uit het gezinsboek Ons Dagelijks Brood veertigdagentijd van pastoor M. Hagen door EBP voor www.kinderenbiddenvoorkinderen.
Bidden Teksten bewerkt uit het gezinsboek Ons Dagelijks Brood veertigdagentijd van pastoor M. Hagen door EBP voor www.kinderenbiddenvoorkinderen.nl en kinderactiviteiten www.lambertuskerk-rotterdam.nl
Nadere informatie1 Werkwoord. (wonen, werken, lopen,...) 8 Grammatica is niet moeilijk. wonen, werken, lopen,... noemen we werkwoorden.
1 Werkwoord (wonen, werken, lopen,...) wonen, werken, lopen,... noemen we werkwoorden. 8 Grammatica is niet moeilijk 1.1 woon, woont, wonen Ik woon nu in Nederland. Jij woont nu in Nederland. U woont nu
Nadere informatieVIEREN MET KINDEREN GEBED OM VERGEVING
VIEREN MET KINDEREN GEBED OM VERGEVING De schuldbelijdenis heeft in de openingsritus van elke viering een belangrijke betekenis en functie. De afstand die in het dagelijkse leven tussen God en mens is
Nadere informatie2. Zegengroet Genade voor u en vrede van God onze Vader in de Heer Jezus Christus. Amen
Liturgie Emmen, 13 september 2015 (buitendienst) Thema: samen onderweg (startzondag) 1. Votum 2. Zegengroet Genade voor u en vrede van God onze Vader in de Heer Jezus Christus. Amen 3. Zingen: Sela: breng
Nadere informatieVanwege de warmte heb ik deze nacht nauwelijks geslapen. En ook vandaag wordt het 37 C en morgen zelfs 40 C. Deze avond bevind ik mij in een stad en
Vanwege de warmte heb ik deze nacht nauwelijks geslapen. En ook vandaag wordt het 37 C en morgen zelfs 40 C. Deze avond bevind ik mij in een stad en ben zinnens om daar een hotelkamer te nemen met airco
Nadere informatieZaki stapte in 1993 samen met een andere jongen en Paul, zijn begeleider naar Santiago de Compostela.
1993 ZAKI De restjes van de kansen Zaki stapte in 1993 samen met een andere jongen en Paul, zijn begeleider naar Santiago de Compostela. Mijn eerste indruk van Oikoten? Wil je t echt weten? Een bende hippies,
Nadere informatieSaskia van den Heuvel MISSCHIEN GEBEURT ER VANDAAG IETS. Gedichten. Muitgeverij. Mmarmer. m armer
Saskia van den Heuvel MISSCHIEN GEBEURT ER VANDAAG IETS Gedichten Muitgeverij m armer Mmarmer Mmarmer M INHOUD KANTOOR Ode 13 Wat we zeiden toen we het ons nog herinnerden 14 Ze hebben het beste met ons
Nadere informatieMusical De Eendenclub verdwaalt
Pagina 1 van 9 Musical De Eendenclub verdwaalt Normale versie voor 3 typetjes (Otto/Elle/Izzi) Een eigen productie van Recrateam Zang: Leonie van Gent en Martijn Boer Stemmen op de cd-versie: Martijn Boer
Nadere informatieWist U dat? Café Verhoeff geen andere naam krijgt en gewoon Verhoeff blijft heten? We dus niets meer over sigaren willen horen?
Wist U dat? Jaecques nu definitief is gestopt met werken bij café In t Aepjen? Café Verhoeff geen andere naam krijgt en gewoon Verhoeff blijft heten? We dus niets meer over sigaren willen horen? Hij zich
Nadere informatieHANDIG ALS EEN HOND DREIGT
l a n d e l i j k i n f o r m a t i e c e n t r u m g e z e l s c h a p s d i e r e n HANDIG ALS EEN HOND DREIGT OVER HOUDEN VAN HUISDIEREN HIER LEES JE HANDIGE INFORMATIE OVER HONDEN DIE DREIGEN. JE KUNT
Nadere informatieVluchtverhaal Shewit
Tekst > Reporter: Margot Van Wauwe april 2018 Margot Ik ben 26 jaar oud. Eigenlijk heb ik nog niet zoveel van de wereld gezien, op een paar verre reizen en ervaringen na. Zo zat ik ooit wel eens in een
Nadere informatieMIJN LAND. Oh mijn land. Ik mis het echt. Elke dag heb ik heimwee. Elke nacht droom ik erover. Ik mis mijn land. Ik mis elke straat. Ik mis alles.
MIJN LAND Oh mijn land Ik mis het echt. Elke dag heb ik heimwee. Elke nacht droom ik erover. Oh mijn land Ik mis mijn land. Ik mis elke straat. Ik mis alles. Oh mijn land Ik mis mijn familie. Mijn vrienden,
Nadere informatieKnallen met je vrienden! Leuk, maar ook voor anderen?
Knallen met je vrienden! Leuk, maar ook voor anderen? Vooraf Oud en nieuw is leuk en gezellig: oliebollen eten, spelletjes doen, televisie kijken, met zijn allen aftellen tot twaalf uur en vuurwerk afsteken.
Nadere informatieWat je moet weten over hasj en wiet
Wat je moet weten over hasj en wiet 1 2 Je hebt vast wel eens van hasj of wiet gehoord. Hasj en wiet zijn drugs. Hasj en wiet worden meestal gerookt. Er wordt een soort sigaret gedraaid met tabak en hasj
Nadere informatieErvaringen Voorbeeld jouw ervaring delen? formulier
Ervaringen Voorbeeld jouw ervaring delen? formulier Vraag 1 Hoe heb je zielsliefde ontdekt, en ontdekte je zielsliefde het ook op dat moment? Ik ontmoette haar op mijn werk in de rookruimte. We konden
Nadere informatieIk ben maar een eenvoudige ezel, maar ik wil je graag een mooi verhaal vertellen
De ezel van Bethlehem Naar een verhaal van Jacques Elan Bewerkt door Koos Stenger Ik ben maar een eenvoudige ezel, maar ik wil je graag een mooi verhaal vertellen over iets wat er met me gebeurd is. Het
Nadere informatieNetje is een meid! Vrolijke meid, uit een vissersdorp!
Netje is een meid! Vrolijke meid, uit een vissersdorp! Haring! Verse haring! Wie maakt me los! Ik heb verse haring! Ha... ja, nou heb ik jullie aandacht, hè? Sorry, ik ben uitverkocht. Vandaag geen haring
Nadere informatie