SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL MITOMYCIN-C KYOWA 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING

Transcriptie

1 SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL MITOMYCIN-C KYOWA 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Mitomycin-C Kyowa 2 mg: Mitomycin-C Kyowa 15 mg: Mitomycin-C Kyowa 40 mg: 2 mg mitomycine per injectieflesje 15 mg mitomycine per injectieflesje 40 mg mitomycine per injectieflesje Hulpstof met bekend effect: Mitomycin-C Kyowa 2 mg bevat 1,9 mg (0,08 mmol) natrium per injectieflesje Mitomycin-C Kyowa 15 mg bevat 141,5 mg (6,15 mmol) natrium per injectieflesje Mitomycin-C Kyowa 40 mg bevat 383,0 mg (16,61 mmol) natrium per injectieflesje Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Poeder voor injectievloeistof. Kristallijn, purperrood poeder. 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Behandeling van oppervlakkig blaascarcinoom bij middel van lokale instillatie. Mitomycine kan tevens als secundaire therapie (alleen of in combinatie met andere farmaca) worden toegepast bij de volgende types van gevorderde kanker: adenocarcinoom van de maag, de gastro-intestinale tractus, de pancreas, de mamma, het gemetastaseerd cervixcarcinoom. 4.2 Dosering en wijze van toediening Intraveneus gebruik: Mitomycine wordt in het algemeen intraveneus toegediend. Om eventuele pijn en lokale necrose te voorkomen, dient de oplossing niet buiten de vena te worden ingespoten. De gebruikelijke dosis is 6 tot 12 mg/m 2, met een tussenruimte van 4 à 6 weken, afhankelijk van andere myelotoxische medicamenten al dan niet in combinatie toegediend of naargelang het herstel van het beenmerg. Er bestaan aanwijzingen voor cumulatieve toxiciteit die zich uit in een later optredend herstel. Wanneer uitsluitend mitomycine wordt gebruikt kan de dosis verhoogd worden. 1

2 Voor specifieke toediening van mitomycine in bepaalde weefsels kan intra-arteriële injectie worden toegepast. Wegens het cumulatief karakter van de beenmergremming dienen de patiënten na elke behandelingsperiode een volledige bloedanalyse te ondergaan. De dosis moet gereduceerd worden wanneer zich tekenen van toxiciteit voordoen. Een dosis, hoger dan 20 mg/m 2 geeft meer toxische verschijnselen zonder therapeutische voordelen. Intravesicaal gebruik: De dosis is afhankelijk van de leeftijd en de fysieke conditie van de patiënt. De oplossing dient 1-3 uur in de blaas te worden gehouden. Bij niet-reseceerbare blaastumoren wordt mitomycine door middel van instillatie langs uretrale weg toegediend. De dosering varieert van 30 tot 40 mg eenmaal per week gedurende 4 tot 12 weken of eenmaal per week gedurende 4 weken gevolgd door maandelijkse instillaties gedurende 5 tot 10 maanden. Ter voorkoming van blaastumor-recidiven wordt eenmaal per week de gebruikelijke dosis van 20 tot 40 mg mitomycine in de blaas geïnstilleerd met behulp van een uretrale katheter. De behandelingsduur is 8 tot 12 weken. 4.3 Contra-indicaties - Overgevoeligheid voor de werkzame stof of voor de in rubriek 6.1 vermelde hulpstof tijdens een voorgaande behandeling. - Het geven van borstvoeding tijdens de behandeling met mitomycine. 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Mitomycine dient met voorzichtigheid toegediend te worden aan: - Patiënten met hepatische of renale functiestoornissen (bijwerkingen kunnen versterken) - Patiënten met beenmergdepressie (toediening van dit product kan beenmergdepressie verergeren) - Patiënten met de complicatie van infectie (toediening van dit product kan de infectie verergeren vanwege beenmergdepressie) - Patiënten met varicella (fatale systemische aandoeningen kunnen voorkomen). Patiënten dienen zorgvuldig gevolgd te worden door middel van frequente laboratoriumtesten (hematologische test, leverfunctietest, nierfunctietest, etc) omdat ernstige bijwerkingen zoals beenmergdepressie kunnen voorkomen. Als een afwijking wordt waargenomen dienen geschikte maatregelen genomen te worden, zoals verlaging van de dosering en stoppen met toediening. Dieptepunt (nadir) van beenmergtoxiciteit is meestal 4 weken na toediening. Bovendien dient mitomycine met voorzichtigheid te worden toegediend omdat het middel cumulatieve toxiciteit heeft. Langdurig gebruik van het product kan verergerde bijwerkingen veroorzaken, welke langdurig kunnen zijn. 2

3 Bijzondere voorzichtigheid is vereist bij mogelijk optreden of verergering van infectieziekte en bloedingsneiging. Voorzorgen dienen genomen te worden bij mogelijk voorkomen van acute leukemie of myelodysplastisch syndroom (MDS) bij patiënten die behandeld worden met mitomycine in combinatie met andere antineoplastische stoffen. Omdat de veiligheid van mitomycine in kinderen niet bekend is, dient mitomycine met voorzichtigheid toegediend te worden in kinderen, waarbij speciaal gelet moet worden op het optreden van bijwerkingen. Wegens mogelijk groter risico van bijwerkingen (met name beenmergsuppressie) dient voorzichtigheid te worden betracht bij toepassing van mitomycine bij oudere patiënten. Omdat intraveneuze toediening flebitis, thrombus, verharding van de injectieplaats, necrosis en vasculaire pijn kan veroorzaken, dient mitomycine zo langzaam mogelijk te worden geïnjecteerd, met zorgvuldige aandacht voor de plaats en methode van injectie. Omdat extravasculaire lekkage van de geneesmiddeloplossing verharding of necrose kan veroorzaken op de injectieplaats, dient dit geneesmiddel voorzichtig geïnjecteerd te worden om extravasculaire lekkage van de geneesmiddeloplossing te voorkomen. Wanneer mitomycine intravesicaal toegediend wordt kan calcinosis, contractie van de blaas en cystitis geassocieerd met dysurie en pollakurie, blaasperforatie, blaasnecrose en, penile necrose optreden. Mitomycine dient voorzichtig geïnjecteerd te worden. Omdat de potentie van Mitomycin-C Kyowa verlaagd kan zijn wanneer voor het bereiden een oplossing lage ph is gebruikt, wordt aangeraden de oplossing snel na bereiding te gebruiken. Daarbij wordt aanbevolen menging met andere injecteerbare oplossingen met lage ph te vermijden. Mitomycine mag alleen worden toegediend onder toezicht van een arts met de nodige ervaring in de behandeling met chemotherapie; de patiënten dienen nauwlettend begeleid te worden gedurende elke behandelingsperiode. Bijzondere aandacht dient geschonken te worden aan het bloedbeeld, met inbegrip van de trombocyten. Een nieuwe dosis zal slechts dan worden toegediend wanneer het aantal leukocyten meer dan 4.000/mm 3 en het aantal trombocyten meer dan /mm 3 bedraagt. Mocht de aandoening na twee behandelingsperioden met mitomycine progressief zijn, dan dient de behandeling te worden stopgezet, daar de kans op enige respons in dat geval minimaal is. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Interacties van mitomycine met bleomycine (versneld optreden van longfibrose) en doxorubicine (cardiomyopathie) zijn niet uitgesloten. Gelijktijdig gebruik kan elkaars bijwerkingen (zoals beenmergdepressie) verergeren. Interacties met vinca alkaloïden kunnen voorkomen. Bij gelijktijdig gebruik met mitomycine kunnen kortademigheid en bronchospasmen optreden. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding Vruchtbaarheid 3

4 De invloed van Mitomycin-C Kyowa op de vruchtbaarheid is onbekend. Daarom dient de behandelde man of vrouw tijdens de behandeling en gedurende een periode van zes maanden na het stopzetten van de behandeling contraceptieve maatregelen te nemen. Zwangerschap Over gebruik van deze stof in de zwangerschap bij de mens bestaan geen gegevens. In dierexperimentele studies is na toediening van Mitomycin-C Kyowa teratogeniteit gezien. (zie rubriek 5.3). Op grond van de resultaten uit dierstudies en het werkingsmechanisme van de stof wordt het gebruik van mitomycine tijdens de zwangerschap, met name in het eerste trimester, ontraden. In ieder individueel geval moeten de te verwachten voordelen van de behandeling worden afgewogen tegen het mogelijke risico voor de ongeborene. Borstvoeding Het is niet bekend of mitomycine via de moedermelk wordt uitgescheiden. Het geven van borstvoeding tijdens de behandeling met Mitomycin-C Kyowa is gecontra-indiceerd. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Gebruik van mitomycine kan zwakte en lethargie veroorzaken, hoewel dit zeer zeldzaam is. Wanneer deze bijwerkingen zich voordoen, mag de patiënt niet rijden of machines bedienen. 4.8 Bijwerkingen De bijwerkingen zijn hieronder vermeld, per systeem orgaan klasse en frequentie. De frequentie wordt gedefinieerd als: niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald). Infecties en parasitaire aandoeningen Niet bekend: Bacteriële, virale of schimmelinfectie op verschillende plaatsen, mild tot matige en meestal reversibel met de juiste behandeling. Sepsis en septische shock. Neoplasmata, benigne, maligne en niet-gespecificeerd (inclusief cysten en poliepen) Niet bekend: Myelodysplastisch syndroom; acute myeloïde leukemie; acute leukemie Bloed- en lymfestelselaandoeningen Niet bekend: Beenmergdepressie 1 ; pancytopenie; leukopenie; neutropenie; granulocytopenie; koortsige neutropenie; trombocytopenie; erythropenie; anemie; hemolytische anemie met microangiopathie; hemolytisch uremisch syndroom, trombotische trombocytopenische purpura; bloeding Immuunsysteemaandoeningen Niet bekend: Overgevoeligheid; anafylactische reactie; anafylactische shock (eosinofilie, zweten, verlaagde bloeddruk, dyspneu) Voedings-en stofwisselingsstoornissen Niet bekend: Anorexie; gewichtsverlies 4

5 Bloedvataandoeningen Niet bekend: Overmatig blozen; hypertensie Ademhalingsstelsel-, borstkas-, en mediastinumaandoeningen Niet bekend: Interstitiële pneumonie; longfibrose; bronchospasmen; pneumonitis; hoesten, pulmonale hypertensie en pulmonale veno-occlusieve ziekte (PVOD) Maagdarmstelselaandoeningen Niet bekend: Misselijkheid; braken; diarree; obstipatie; abdominaal ongemak; stomatitis Lever- en galaandoeningen Niet bekend: Parenchymateuze leveraandoeningen; cholecystitis; geelzucht Huid- en onderhuidaandoeningen Niet bekend: Rash; erytheem; pruritus; alopecia; verkleuring van de nagels, palmoplantaire erythrodysesthesie-syndroom Nier- en urinewegaandoeningen Niet bekend: Acuut nierfalen; renale aandoening; cystitis; hematurie; proteinurie; blaasatrofie Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Niet bekend: Pyrexie (rillingen); malaise; injectieplaatsflebitis; lokaal ulcus 2 ; cellulitis 2 ; oedeem; verharding van toedieningsplaats 2 ; necrose 2. Lethargie en zwakte zijn zeer zelden gerapporteerd. Verergering van een cardiomyopathie tengevolge van anthracyclines en interstitiële pneumonie met bleomycine is mogelijk (zie rubriek 4.5). 1 Dit treedt meestal ongeveer 4 weken na de behandeling op. De toxiciteit is cumulatief en heeft een toenemend risico na elke behandeling (zie rubriek 4.4). 2 Kunnen worden veroorzaakt door extravasatie van het product in de weefsels tijdens de intraveneuze injectie (zie rubriek 4.4) Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico's van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen te melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb. Website: Overdosering In geval van overdosering kunnen effecten verwacht worden passend bij ernstige myelotoxiciteit, zoals een verhoogd infectierisico. De nadir van beenmergdepressie is meestal 4 weken na toediening. Daarom is langdurige en strikte monitoring van de patiënt noodzakelijk ondere door middel van hematologische controle. Van mitomycine is geen antidotum bekend, de behandelingvan overdosering is daarom symptomisch en ondersteunend. 5

6 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: cytostatica, ATC-code: L01DC03 Mitomycine is een antitumor-, antimitotisch en cytostatisch antibioticum geïsoleerd uit culturen van actinomyces Streptomyces caespitosus. Het product is een kristallijn, purperrood poeder. Mitomycine bindt zich aan het desoxyribonucleïnezuur (DNA) van de kankercellen door vorming van een complex; mitomycine remt de deling van dezelfde cellen door inwerking op de biosynthese van het DNA. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Mitomycine wordt na intraveneuze toediening snel uitgescheiden. Bij een embolus-injectie van 30 mg mitomycine is na 17 minuten de serumconcentratie 50 % afgenomen. De maximale serumconcentraties na intraveneuze injectie van 30, 20 of 10 mg bedragen respectievelijk 2,4, 1,7 en 0,52 μg/ml. De klaring hangt voornamelijk af van metabolische capaciteit in de lever, maar eveneens in andere weefsels. Waarschijnlijk ten gevolge van verzadiging van de omzettingscapaciteit van de lever is de snelheid waarmee mitomycine uit het serum verdwijnt niet afhankelijk van de serumconcentratie, wanneer een bepaalde spiegel is bereikt. Dit verzadigingsniveau wordt al bij betrekkelijk geringe doses bereikt. Bij de gebruikelijke doses wordt mitomycine voor ongeveer 10% ongewijzigd in de urine uitgescheiden. Bij hogere doseringen neemt het percentage van de dosis die onveranderd met de urine wordt uitgescheiden toe. De uitscheiding van mitomycine bij kinderen is gelijk aan die bij volwassenen. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Mitomycine was genotoxisch in diverse in vitro en in vivo testen. Mitomycine was teratogeen bij muizen, ratten en kippen (er waren o.a. afwijkingen in de neurale buis, de buikwand en het skelet). 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Mitomycin-C Kyowa 2 mg : Natriumchloride 48 mg Mitomycin-C Kyowa 15 mg: Natriumchloride 360 mg Mitomycin-C Kyowa 40 mg: Natriumchloride 960 mg 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid 6

7 Verenigbaarheid met andere oplossingen dan de in rubriek 6.6 vermelde oplossingen is niet onderzocht. 6.3 Houdbaarheid De uiterste gebruiksdatum staat op de verpakking vermeld achter "EXP.". Houdbaarheidstermijn: Mitomycin-C Kyowa 2 mg en 15 mg: 4 jaar Mitomycin-C Kyowa 40 mg: 2 jaar 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren beneden 25 C. Na oplossing moet mitomycine onmiddellijk worden gebruikt. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Doos van 10 injectieflesjes van 2 mg mitomycine. Doos van 2 injectieflesjes van 15 mg mitomycine. Doos van 1 injectieflesje van 40 mg mitomycine. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies Intraveneus gebruik: De inhoud van het injectieflesje volledig oplossen in water voor injecties, in 0,9% natriumchloride oplossing of in 20%'s glucoseoplossing a rato van: 5 ml voor het flesje van 2 mg mitomycine. 20 ml voor het flesje van 15 mg mitomycine. 40 ml voor het flesje van 40 mg mitomycine. Intravesicaal gebruik: Mitomycine dient vooraf opgelost te worden in 20 tot 60 ml steriel gedistilleerd water, fysiologische zoutoplossing of fosfaat buffer ph 7,4. Voorzorgsmaatregelen bij het bereiden van cytostatica Bij de bereiding van de oplossing met Mitomycin-C dient elk contact met de huid en de ogen vermeden te worden. Het gebruik van handschoenen voor éénmalig gebruik, een schort, een aangezichtsmasker en het werken in een kamer met laminaire flow wordt aanbevolen. Bij contact met de huid, veelvuldig afwassen met water. Wat de ogen betreft, eveneens met water spoelen en gedurende enkele dagen het hoornvlies controleren om tijdig een eventueel hoornvliesletsel waar te nemen. Restanten Mitomycin-C of het materiaal dat in rechtstreeks contact kwam met Mitomycin-C worden beschouwd als hoog-risico-afval en alle maatregelen voor het verwijderen ervan moeten worden opgevolgd. 7

8 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Houder van de vergunning Takeda Nederland bv Jupiterstraat HK Hoofddorp 8. NUMMERS VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN RVG RVG RVG (40 mg) (15 mg) (2 mg) 9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/VERLENGING VAN DE VERGUNNING Datum van eerste verlening van de vergunning: Mitomycin-C Kyowa 2 mg: 2 december 1982 Mitomycin-C Kyowa 15 mg: 9 november 1994 Mitomycin-C Kyowa 40 mg: 15 februari 1996 Datum van laatste verlenging: Mitomycin-C Kyowa 2 mg: 2 december 2012 Mitomycin-C Kyowa 15 mg: 9 november DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST Laatste wijziging betreft de opmaak: 11 januari 2017 Laatste gedeeltelijke wijziging betreft de rubrieken 4.8 en 4.9: 11 januari