De schatten van Jantje

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "De schatten van Jantje"

Martha de Smet
6 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 De schatten van Jantje A.B. van Tienhoven bron. Gebr. Kluitman, Alkmaar ca (2de druk) Zie voor verantwoording: dbnl / erven Freddie Langeler

2 2 [De schatten van Jantje] Klein Jantje kreeg een nieuwe broek, een broek met diepe zakken, Wat was hij blij, om alles wat hij daar wel in kon pakken; Een zakdoek, met er op gedrukt twee clowntjes en een paardje; Met mooie pluimen op zijn kop en strikken in zijn staartje; Een tol, een fluitje, een stuk touw, een grappig duikelpopje, Een stukje potlood en een schelp, een fleschje met een stopje, Een kleine blikken auto en een wollen speelgoed-hondje. Een ring van de gordijnen en een kaatsbal en een klontje, Een heel klein teddy-beertje en een aardig klein soldaatje, Een leeg kartonnen doosje en een bont reclameplaatje. Dat alles kon klein Jantje in zijn beide zakken pakken En nog kon Jantje loopen met zijn handen in zijn zakken. Toen Jantje naar zijn bed ging, heeft hij eerst zijn heele boeltje Heel netjes opgevouwen op zijn eigen kinderstoeltje, De nieuwe broek lag bovenaan, de zakken volgeladen. Waar Jantje in zijn slaap aan dacht, dat kan je vast wel raden!

3 3

4 4 Hij ligt nu van de schatten in zijn nieuwe broek te droomen, Zie, hoe de dingen één voor één van zelf naar buiten komen. De zakdoek komt het allereerst: zie hoe de bal komt rollen; Daar komt die dikzak van een tol, parmant naar buiten tollen. De auto toetert zeven maal, komt dan maar buiten glijden, Want hij is heel voorzichtig en wil niemand overrijden. De duikelpop komt met een sprong, dreigt op zijn kop te vallen, Maar draait zich op het laatst nog om, dat is altijd zoo'n malle.

5 5

6 6 Het beertje komt met veel gebrom; het hondje maakt een praatje, Terwijl hij uit de broekzak komt, gelijk met het soldaatje; Der ring, het potlood en het touw, die kunnen zelf niet komen. Ook 't fleschje en het fluitje niet, zelfs niet in Jantje's droomen. Dat is niet erg, ik haal ze wel. zegt aanstonds het soldaatje En brengt uit Jantje's zak ook mee, het bont reclameplaatje. Nu springen van den zakdoek af, de clowntjes en het paardje Met groote pluimen op zijn kop en strikken in zijn staartje. De clowntjes, het soldaatje en dat rare duikelventje Die maken van den zakdoek nu een aardig circustentje.

7 7

8 8 Wat is dat voor een wild gebrul? 't Lijkt wel van wilde dieren, Een groote tijger en een leeuw zijn vrees'lijk aan het tieren, Die stonden op het plaatje en die willen mee gaan spelen, Ze zijn wel wat verkreukeld, maar dat kan ze niet veel schelen. De duikelpop schrijft nu kordaat op 't ledige papiertje Met groote letters met een krul, een haaltje en een zwiertje: Het groote circus Janneman, uit 't land der schoone droomen, Is met zijn wilde dieren en artiesten aangekomen. Al wie de voorstelling wil zien, komt maar direct naar binnen De lichten worden uitgedaan, het spel kan gaan beginnen.

9 9

10 10 Wie denk je dat als directeur in 't midden van de tent staat? 't Is Jantje zelf die met z'n zweep parmantig in het rond slaat. Eerst komt nu 't knappe paardje. O, dat is zoo'n schrander diertje, Het draaft en galoppeert, als vindt het zelve een pleziertje. Telt met zijn voorpoot in het zand, dat Jantje vier jaar oud is En zonder dat hem iemand zegt, of dat hij warm of koud is, Zoekt hij het mooie schelpje, dat in 't midden ligt begraven En komt met het gevonden ding blij naar zijn baas toe draven, Het hondje springt nu op zijn rug en gaat een eindje rijden, Zit mooi en draait en is niet bang er af te zullen glijden. Het hondje springt nu over 't paard, het paardje over 't hondje En dan gaan beiden heel vlug weg, want dat was 't laatste rondje.

11 11

12 12 Dan komen met een boel lawaai, met grappen en met grollen De clowntjes in een wilde vaart het circus binnen hollen, Ze houden eerst den directeur een beetje voor het lapje; Vertellen hem met veel geschreeuw een dom en heel flauw grapje. Ze slaan elkander op den kop, ze duikelen en tollen Tot dat ze eind'lijk allebei heel dwaas door 't circus rollen. Mijnheer de directeur zegt nu de eene clown tot Jantje Houdt u voor mij die hoepel nu eens even in uw handje. En geeft hem de gordijnring, Jantje houdt dit flink naar boven En 't clowntje springt er zoo maar door, 't is haast niet te gelooven, Dat kan ik ook, zegt August, springt, maar blijft natuurlijk steken En rolt plat op zijn buik, dat zijn de echte circus-streken.

13 13

14 14 Hoor daar eens wat een wild gebrul; de wilde dieren komen, Maar die zijn ongevaarlijk, als je van ze ligt te droomen; Ze willen ook hun kunstjes doen, maar zijn niet erg verstandig, En op 't gebied van kunsten zijn ze altijd erg onhandig. Wie zou ze in de wildernis ook kunstjes willen leeren, Daar waar de leeuw de koning is en zelve kan regeeren! Maar beiden zijn ze heel erg lief. Jan gaat den tijger streelen, De leeuw geeft kopjes als een poes, laat met zijn manen spelen. Het kunstje dat hij maken kan, is zoo: hij staat een poosje Met allebei zijn voorste pooten op het leeg kartonnen doosje. De tijger denkt, dat kan ik ook, gaat 't dadelijk probeeren. En werkelijk, hij kent het goed, hoeft het niet eerst te leeren. Dan loopen ze al brullende, te zamen nog een rondje. Jan geeft hen als belooning nu, de helft elk van het klontje.

15 15

16 16 De duikelpop is aan de beurt, die is het knapst van allen, Omdat hij met zijn dikke buik niet op zijn kop kan vallen. Hoog in het circus spant hij, om zijn kunsten uit te voeren, Het touwtje, en hij maakt daarop de griezeligste toeren. Hij stapt er, of hij op den grond gewoon loopt te marcheeren En gooit met alles in de lucht, dat noemen ze jongleeren, En vangt het weer, het potlood en het fleschje en het stopje, Hij is een duivelskunstenaar, dat gekke duikelpopje. Hij neemt de dikke tol en laat die op het touwtje tollen. En ieder denkt: die komen straks nog naar beneden rollen. En als hij klaar is, duikt hij naar beneden zonder schromen, Om, handig als een poes, weer op zijn voeten neer te komen.

17 17

18 18 Maar Teddy, die is ook niet mis, dat is een vlugge drommel, Die leerde kunsten maken in de speelgoedkast met rommel, Met blokken van de blokkendoos en rails en speelgoeddoozen, Dat hij als kunstemaker hoort nu tot de bolleboozen, Hij zet het doosje op zijn kant en gaat daarop marcheeren, Loopt handig voor- en achteruit, kan prachtig balanceeren. Als hij dit kunstje heeft vertoond op allerlei manieren, Tot algemeen verbazen van de menschen en de dieren, Springt hij ook op den kaatsbal, en loopt daarop ook een poosje, Met evenveel gemak en zwier als op 't kartonnen doosje.

19 19

20 20 Nu is alleen nog aan de beurt het kleine tin soldaatje Die zegt: Wat ik voor kunsten maak, - en dat is heusch geen praatje - Is zoo vol doodsverachting, dat je er van staat te beven. Het kunstje dat ik voor je maak, daar waag ik mee mijn leven, Aan d' eenen kant van 't circus moet gaan staan het duikelpopje Moet onbeweeglijk stilstaan met den kaatsbal op zijn kopje. Aan d' and'ren kant laat de soldaat zich in het zand nu glijden: Als hij dan op het fluitje blaast, komt d' auto binnen rijden. Een knal, een schot, wat is gebeurd? Zou den soldaat iets deeren? O neen, die staat heel rustig op, komt vroolijk aan marcheeren, Toen hem de auto overreed schoot hij het duikelpopje Met 'n kogel uit zijn schietgeweer, den kaatsbal van het kopje. Maar van dat onverwachte schot is Janneman geschrokken En uit zijn diepen slaap ontwaakt. Wat kunnen droomen jokken! Geschoten heeft 't soldaatje niet, is ook niet overreden, Maar Jantje's nieuwe broekje is van zijn stoeltje afgegleden.

21 21

Vergelijkbare documenten

MEMORY WOORDEN 1.1. TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 1

MEMORY WOORDEN 1.1. TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 1 MEMORY WOORDEN 1.1 TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 1 ik jij hij zij wij jullie zij de baby het kind ja nee de naam TaalCompleet A1 Memory Woorden 1 2 MEMORY WOORDEN 1.2 TaalCompleet A1 Memory Woorden