Beleidsplan. Hervormde gemeente

Transcriptie

1 Beleidsplan (Thema:Gemeente en ambten ) Hervormde gemeente Hervormde gemeente Hoevelaken Stoutenburg Achterveld

2 Inhoudsopgave Inhoudsopgave...2 De Hervormde gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld...3 Algemeen...3 Wat doen we nu?...4 Wat willen we gaan doen?...4 Hoe denken we ons doel te bereiken?...5 De ambten...6 Bijbels vertrekpunt...6 Gods gemeente in trinitarisch perspectief...6 Ambtsdragers als boodschappers van het Woord...6 Ambtelijke verantwoordelijkheid ten dienste van de gemeente...7 Ambtelijke structuur is een beproefde structuur...7 Gemeenteleden en gemeentewerk...7 Pastoraal, educatief, missionair en ander dienstwerk...8 Praktische regelingen...8 Samenvatting: Wat echt belangrijk is...9 Wat gaan we doen?...9

3 De Hervormde gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld Algemeen De Hervormde Gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld vindt zijn oorsprong in de reformatie. Op 21 november 1594 werd Adrianus Vossius benoemd tot eerste predikant van Hoevelaken, dat tot dan toe een Rooms Katholieke parochie was. Aan deze benoeming is wel het een en ander voorafgegaan. De ambachtsheer van Hoevelaken bezat namelijk het collatierecht 1. De toenmalige ambachtsheer van Hoevelaken moest door het Hof van Gelre gesommeerd worden dat de Rooms Katholieke pastoor moest worden vervangen door de benoemde predikant. Zo kon met behulp van "de Schout van Nijkerk" Adrianus Vossius zijn entree maken. Gedurende meer dan 300 jaar hebben de bewoners van Huize Hoevelaken door het collatierecht grote invloed uitgeoefend op de kerk. In feite waren zij degenen die bepaalden welke predikant het ambt mocht vervullen. Ook na 1922, toen bij grondwetswijziging het collatierecht werd afgeschaft, bleven de bewoners van Huize Hoevelaken hun invloed uitoefenen, tot in 1954 de toenmalige president-kerkvoogd, Mr. N.J. van Aalst, terugtrad. Waarschijnlijk is de invloed van de bewoners van Huize Hoevelaken er ook de oorzaak van, dat zowel van de afscheiding van 1834 als van de Doleantie van 1886 weinig gemerkt is in de kerkelijke gemeente. Door de jaren heen is het aantal leden van de gemeente steeds toegenomen, niet alleen door de groei van het dorp, maar ook door (kerkelijke) grenswijzigingen. Zo werden in 1951 de Hervormde gezinnen, die woonden in de toenmalige gemeente Stoutenburg, overgenomen van de Hervormde Gemeente Leusden. Deze gezinnen waren al overwegend georiënteerd op de kerk te Hoevelaken. Na de wijziging van de grens tussen Hoogland en Hoevelaken in 1960 zijn de Hervormde gezinnen, woonachtig in de buurtschap Vinkenhoef, overgekomen van de Hervormde Gemeente te Hoogland. Intussen groeide het aantal inwoners van Hoevelaken als gevolg van de nieuwbouw van 2000 in 1956 tot ruim 9000 in Niet iedereen voelde zich thuis in de oude Hervormde Gemeente te Hoevelaken en daarom werd in 1969 begonnen met de oprichting van een buitengewone wijkgemeente in wording, hetgeen vervolgens het vertrek van een aantal leden tot gevolg had. Deze buitengewone wijkgemeente is later samengegaan met de plaatselijke gereformeerde kerk in de huidige Protestantse gemeente de Eshof. Vier markante momenten markeren de geschiedenis van de gemeente in de laatste 50 jaar: 1 Collatierecht is het recht om een bepaalde persoon als pastoor voor te dragen bij de bisschop, die deze dan benoemde.

4 - De uitbreiding naar twee zondagse ochtenddiensten in 1963; - Het besluit in 1969 om wekelijkse erediensten te houden in Achterveld; - De stichting van een tweede predikantsplaats in 1988; - De fusie van de Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde kerken en de Evangelisch Lutherse kerk in Dit laatste heeft geleid tot de overgang van ongeveer 10% van de leden naar de nieuw gevormde Hersteld Hervormde Kerk. Wat doen we nu? Zolang men zich heugen kan is de Hervormde gemeente Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld van gereformeerde signatuur. Dit stempelt het gemeentelijke leven, met als hart de erediensten 2. Daarbij mag worden gezegd, dat de gemeente een bevindelijke inslag heeft. Er is sprake van verbondenheid met de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. In de prediking wordt, met de Bijbel als norm, nauwe aansluiting gezocht bij de belijdenisgeschriften als spreekregel van de kerk der Reformatie. De kerkdiensten kenmerken zich door een sobere liturgie, met gebruik van de psalmen en enige gezangen. De kerkenraad telt 11 ouderlingen, 2 predikanten, 6 diakenen en 4 ouderlingkerkrentmeesters. Er zijn 8 wijken voor de ouderlingen. Drie ouderlingen hebben een bijzondere opdracht, namelijk een jeugdouderling, een evangelisatieouderling en een ouderling voor ouderenbezoekwerk. Zij zijn in hun werk niet aan wijkgrenzen gebonden. De wijkouderlingen bezoeken samen met hun bezoekbroeders regelmatig de gezinnen in hun wijk. De diaconale aspecten, zowel binnen als buiten de gemeente worden door de diakenen ter hand genomen. De ouderlingen-kerkrentmeester, geassisteerd door drie kerkrentmeesters-lidmaat, zorgen voor de materiële belangen van de gemeente. De gemeente is gesplitst in twee wijken, maar kent geen wijkkerkenraden. Beide wijken hebben een eigen predikant. De meeste diensten, waarin het Woord wordt verkondigd en de sacramenten worden bediend, worden door eigen predikanten geleid. Het pastorale werk voor de wijk wordt voor een deel door de eigen wijkpredikant gedaan, zoals o.a. kraam-, zieken- en bejaardenbezoek, bezoek bij jubilea en het leiden van rouw- en huwelijksdiensten. Bij het pastoraat spelen ook de wijkouderling en de ouderlingen met een bijzondere opdracht een rol. Wat willen we gaan doen? Het doel blijft de gemeente te bewaren bij het onvervalste Woord van onze Drie-enige God. Daarvoor hebben we met name Zijn hulp en leiding nodig. Ook daar waar we de gemeente door middel van gebed, prediking en gemeentewerk willen toerusten tot haar taak en roeping. Hiertoe behoort onder andere de bevordering van de onderlinge saamhorigheid en liefde. We zullen als gemeente in een voortdurende en heilige omgang met de Bruidegom, als bruid hebben te leven ter versterking van het persoonlijke geloof en tevens hebben te functioneren als een Stad op een berg (een getuigende / wervende gemeente). 2 Zie hierover verder hoofdstuk 2 over de Eredienst

5 Hoe denken we ons doel te bereiken? De gemeente kan alleen blijven bestaan bij de gratie van het Verbond, dat God Zelf sloot. Pleitend op dat Verbond mag ze ook in de toekomst blijvend bidden om de werking van de Heilige Geest. Die is het, Die in alle waarheid leidt. Als kerkenraad van de Hervormde Gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld betreuren we de fusie van de Gereformeerde, Lutherse en Hervormde kerk in De voornaamste bezwaren tegen de Protestantse Kerk in Nederland als voortzetting van deze kerkgenootschappen zijn: 1. De eenheid van de kerken dient te berusten op de Bijbelse grondslag, zoals weergegeven in de belijdenisgeschriften: de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels. 2. In de kerkorde wordt niet alleen gesproken over de genoemde belijdenissen van de Reformatie, maar ook over de concordie van Leuenberg. Dit geschrift staat op gespannen voet met de Dordtse Leerregels, waar er gesproken wordt over de leer van Gods eeuwige verkiezing en verwerping. 3. Vanuit onze belijdenis kennen we de trits de Heilige Doop, de belijdenis en het Heilig Avondmaal. 4. In de nieuwe kerkorde wordt niet meer uitgegaan van het huwelijk, als enige Bijbelse vorm van de relatie tussen man en vrouw. De Hervormde Gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld wil kerk blijven op de huidige basis van Schrift en belijdenis, overeenkomstig het Woord van God. De kerkenraad onderschrijft de Verklaring aangaande de verbondenheid met het Gereformeerd belijden (verwoord in Preambule 1 uit de plaatselijke regeling, die bij dit beleidsplan als bijlage is opgenomen) en onderschrijft ook het Convenant van Alblasserdam (verwoord in Preambule 2 uit de plaatselijke regeling, die eveneens als bijlage bij dit beleidsplan is opgenomen).

6 De ambten Bijbels vertrekpunt De kern van de visie op de gemeente en de ambten wordt verwoord in de Bijbel zelf. Daarom bezien we dit thema vooreerst vanuit bijbels-theologisch perspectief; inzichten vanuit de psychologie en sociologie zijn daarbij helpend. Gods gemeente in trinitarisch perspectief De Bijbel beschrijft de gemeente in trinitarisch perspectief, nl. Vanuit de Vader de gemeente als het volk van God. Vanuit de Zoon de gemeente als lichaam van Christus. Vanuit de Geest de gemeente als de tempel van de heilige Geest. De gemeente is werk van God. Deze krijgt gestalte vanuit Gods verkiezing. De gemeente bestaat uit degenen die door God in Christus verkoren zijn. Hierdoor verricht en verkondigt God zijn werk onder mensen. De catechismus benoemt de gemeente als de plaats waarin het werk en de genade van God naar voren komt. De kerk is lichaam van Christus. Zij is het werk van Christus en Hij is het Subject van de kerk. In de kerk komt het werk van Christus het meest tot uitdrukking. En als het dan het werk van Christus is, hebben ambtsdragers tevens hun mandaat en hoeven zij niet te wanhopen. De gemeente is dan ook direct het werk van de Geest, want de plaats waarin de vergeving van de zonden uitgereikt wordt. Wij benadrukken hier niet spanningsloos over te willen spreken, want Christus heeft daarover uitdrukkelijk geleerd dat binnen zijn lichaam er ranken zijn die vrucht dragen, maar ook ranken die geen vrucht dragen. Ambtsdragers als boodschappers van het Woord De gemeente is dus werk van God, waarbij Hij mensen inschakelt. Het priesterschap aller gelovigen is onlosmakelijk verbonden met het christen zijn. Ambten zijn hiervan onderscheiden als bijzondere gaven door een bijzondere roeping. God roept die Hij wil en hij zal degenen die Hij roept ook bekwaam maken en zorgen voor vrucht (bekwaamheid, begeerte en doen). Ambtsdragers zijn ten opzichte van de gemeente alleen veilig achter het Woord (zoals de predikant achter de grote kanselbijbel). Studie van het Woord gaat voorop, niet de ambtsdrager. Een preek heeft betekenis, maar is in tijd beperkt: Ik stond hier, ga nu weer, want het Woord moet zijn werk doen. Daarna krijgt het verlenging naar het pastoraat. Het Woord verbindt ons zo ook weer met de gemeente. Verbinding tussen ambtsdrager en gemeente loopt dus via het Woord. Het Zo spreekt de Heere is de kern. Dat geeft moed en de kracht om te spreken. Niet het eigen woord, in de hoop dat men het ermee eens is. Na de preek moeten we niet vragen of men het ermee eens is, maar vragen om een zegen en zo de gemeente weer teruggeven aan de Heere. Ambtswerk is erop gericht om het Woord te laten spreken en zijn werk te laten doen. Wie het Woord zo hanteert, en door de Geest wordt geleid, zal zegen ontvangen.

7 De ambtsdrager wordt ingeschakeld, met de uiteindelijke opdracht om zichzelf overbodig te maken. Het ambt is gebonden aan deze bedeling, aan de heilsgeschiedenis. Immers, in de nieuwe hemel zijn geen ambten meer, want Christus is er de grote ambtsdrager, de grote Hogepriester. Dan staat ieder rond het Lam, waarin God alles zal zijn in allen. Ambtelijke verantwoordelijkheid ten dienste van de gemeente Ambtsdragers zijn er opdat de gemeente als het lichaam van Christus zichzelf opbouwt in de liefde. Met dat doel regeren de ambtsdragers de gemeente. Efeze 4 geeft aan dat er meer onderling aanvullende ambten zijn die gezamenlijk werken met hetzelfde doel. Tijdens kerkenraadsvergaderingen spreken en besluiten ambtsdragers samen over wat er speelt in de gemeente. Dit vanuit een totaaloverzicht, met oog en hart voor het geheel van de gemeente. Kenmerken van de kerkenraad zijn: Eenheid, liefde, geduld, wijsheid, ootmoed en zorgvuldigheid in besluiten, rond wat goed is voor de gemeente; niet als vertegenwoordiger van een stroming, maar ten dienste van de gemeente van Christus. Het nemen van besluiten - als het moet ook tegen de wens de gemeente in - vraagt om het leggen van de hand op Bijbel, op het geweten, om eerlijkheid tegenover God. Dan is er ook eerlijkheid naar de gemeente. Ambtelijke structuur is een beproefde structuur Ook de belijdenis en de kerkorde spreken over de gemeente en de ambten. Er is lang over nagedacht in de geschiedenis. De HC is te zien als een samenvatting van datgene waarover de Schrift spreekt, o.a. rond de vraag wat onze enige troost is De NGB ankert in de reformatorische theologie. Over de ambten wordt gesproken als een geestelijke zaak, om daardoor de ware religie te handhaven. De ambtelijke structuur van de kerken is door de tijd heen beproefd gebleken en heeft er voor gezorgd, dat ook in moeilijke tijden de kerk staande bleef. Het is goed om de betekenis van deze structuur vanuit het verleden op haar waarde te schatten, ook als het belijden van de christelijke gemeente meer onder spot en druk komt te staan. Juist dan is het nodig om op de post te blijven en niets te vrezen: Want die bij ons zijn, zijn meer dan die bij hen zijn. Zo kan de kerk doorgaan om zoutend zout te zijn. Gemeenteleden en gemeentewerk Luther zei: Ieder christen heeft de roeping om voor zijn naaste een Christus te zijn. Het is de taak van iedere christen om het goede voor de ander te zoeken en te doen. Dat is op zich zelf geen ambtelijke werk, maar christelijk werk. In het verleden is gebruik gemaakt van o.a. ziekentroosters, godsdienstleraren. Hun werk was niet ambtelijk, maar wel betekenisvol. In de gemeente kan iedereen dienstbaar zijn, als het maar dicht bij het Woord blijft. De roeping is er voor iedereen. De kerkenraad blijft verantwoordelijkheid voor de activiteiten die in de gemeente plaatsvinden. Daarom is verbinding en contact van ambtsdragers met mensen die actief zijn in de gemeente belangrijk. Van daaruit mag ook de hele gemeente worden ingeschakeld. Wie ingeschakeld wordt kan de belijdenisbelofte inlossen (met de jouw geschonken gaven meewerkt aan de opbouw van de gemeente). Door mensen in te schakelen kan ook de betrokkenheid binnen en op de gemeente worden versterkt, naar de

8 mate dat iemand gaven heeft gekregen. Het blijft daarbij de verantwoordelijkheid van de kerkenraad om te zorgen dat gemeenteleden worden toegerust tot het dienstwerk in de gemeente en de gaven worden gecoördineerd ten dienste van het geheel. Pastoraal, educatief, missionair en ander dienstwerk Binnen de gemeente kennen we verschillende ambten, elk met onderscheiden taken en verantwoordelijkheden. We hebben twee predikanten, die zich met name richten op de woordverkondiging (preken), toerusting en crisispastoraat. De acht (wijk)ouderlingen richten zich vooral op het geestelijk leiding geven aan de gemeente en het pastoraat in de verschillende wijken. De zes diakenen richten zich vooral op de materiële noden binnen en buiten de gemeente. De vier kerkrentmeesters (en de drie kerkrentmeesters-lidmaten) richten zich met name op het stoffelijk beheer van de kerkelijke goederen. Op specifieke terreinen zijn er ouderlingen benoemd met een bijzondere taak. Zo kennen we een jeugd-, evangelisatie-, en ouderen-ouderling. Zij geven leiding aan dit specifieke gemeentewerk, coördineren dit, dragen zorg voor intervisie en toerusting en onderhouden de communicatie met de kerkenraad. Zij nemen voluit deel aan kerkenraad, om zo samen zorg te dragen voor het geheel van de gemeente. Behalve de kerkenraadsleden zijn er tal van mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, die geen deel uitmaken van de kerkenraad en geschonken gaven en beschikbare tijd inzetten voor het dienstwerk binnen de gemeente. De kerkenraad geeft hieraan leiding en zoekt mogelijkheden om dit in te passen binnen de structuur van de gemeente. Daarbij kan het nuttig en gewenst zijn om gebruik te maken van adviezen van mensen met ervaring met kinderen, met hulpverlenende ervaring, financiële kennis, etc. In principe zijn er geen taken die niet door gemeenteleden kunnen worden verricht. Er is alle ruimte om vrouwen in te schakelen in de gemeente. Er zijn dan ook geen taken te noemen, die voor vrouwen uitgesloten zijn. Er is Bijbels gezien evenwel geen ruimte voor de vrouw in het ambt. Het betreft hier de regeertaak, die de man toebehoort. Dat staat los van hoog en laag; van meer of minder kwaliteit. Het is gegeven in de scheppingsordening (Efeze 5). Dat is overigens nogal tegendraads in de huidige cultuur. Actieve betrokkenheid van bezoekbroeders bij het wijkwerk is dienstig aan het overdragen van ervaring en de toerusting van gemeenteleden met het oog op toekomstige ambtstaken. Paulus nam ook mensen mee op reis. Ook kunnen oud-ouderlingen worden ingeschakeld voor bezoekwerk. Zo zijn er nog meer voorbeelden te noemen. In volgende hoofdstukken worden de diverse deeltaken als pastoraat, diaconaat en ander dienstwerk nader uitgewerkt. Praktische regelingen Diverse praktische zaken zijn beschreven in afzonderlijke regelingen en besluiten van de kerkenraad, zoals o.a. de wijze van verkiezing van ambtsdragers (in uitwerking van de zesjaarlijkse stemming), deelname aan meerdere vergaderingen (classis), vergaderfrequentie, etc. Dit wordt in dit beleidsplan niet verder uitgewerkt.

9 Samenvatting: Wat echt belangrijk is. 1. Het Bijbels denken is fundamenteel: De gemeente bezien in trinitarisch perspectief, nl. als volk van God (Vader), lichaam van Christus (Zoon) en tempel van de Heilige Geest. 2. De huidige kerkstructuur met gemeente en ambtsdragers is door de tijd heen beproefd gebleken om de ware religie te bewaren en biedt ook vastheid naar de toekomst. 3. Ambtsdragers staan onder het gezag van en schuilen achter het Woord van de drieenige God. Dat ontzorgt. Ze staan niet onder het gezag van de gemeente. Het Woord verbindt wel ambtsdragers met de gemeente. Ambten zijn voorbehouden aan mannen in de gemeente. 4. De ambtsdragers vormen samen de kerkenraad en geven samen leiding aan de opbouw van de gemeente en coördineren de inzet van gaven binnen de gemeente. 5. Het priesterschap aller gelovigen geldt alle gemeenteleden: Iedere christen heeft de roeping om voor zijn naaste een Christus te zijn (citaat Maarten Luther). In dat perspectief is er voor gemeenteleden alle ruimte voor het verrichten van taken in de gemeente. Wat gaan we doen? In het perspectief van het bovenstaande zet de kerkenraad zich de komende jaren in voor de volgende zaken 1. Leiding geven aan de opbouw van de gemeente vanuit de prediking van het Woord, het pastoraat, kring- en verenigingswerk en andere activiteiten binnen de gemeente. 2. Versterken van de eenheid en gemeenschappelijkheid binnen de gemeente door het versterken van actieve en brede betrokkenheid, inzet en ondersteuning van gemeenteleden in het gemeentewerk. 3. Aanstellen ambtsdrager-coördinator-vrijwilligers die ondersteuning kunnen bieden bij het werven en selecteren van gemeenteleden voor diverse taken. 4. Inrichten van jaarlijkse ontmoetings- en toerustingsbijeenkomsten voor leidinggevenden en andere vrijwilligers in de gemeente, onder leiding van resp. de jeugd-, evangelisatie-, ouderenouderling en een van de predikanten. 5. Voortdurende bezinning op het ambtelijke en gemeentelijke werk door het uitwerken van de verschillende deelterreinen van het gemeentewerk. Dit als uitwerking van het algemene perspectief zoals dit in dit hoofdstuk is beschreven.