Bijsluiter: Informatie voor de gebruiker BETAFACT 50 IE/ml poeder en oplosmiddel voor oplossing voor injectie Humane stollingsfactor IX

Transcriptie

1 Bijsluiter: Informatie voor de gebruiker BETAFACT 50 IE/ml poeder en oplosmiddel voor oplossing voor injectie Humane stollingsfactor IX Lees goed de hele bijsluiter voordat u dit geneesmiddel gaat gebruiken want er staat belangrijke informatie in voor u. - Bewaar deze bijsluiter. Misschien heeft u hem later weer nodig. - Heeft u nog vragen? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. - Geef dit geneesmiddel niet door aan anderen, want het is alleen aan u voorgeschreven. Het kan schadelijk zijn voor anderen, ook al hebben zij dezelfde klachten als u. - Krijgt u last van een van de bijwerkingen die in rubriek 4 staan? Of krijgt u een bijwerking die niet in deze bijsluiter staat? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. Inhoud van deze bijsluiter: 1. Wat is BETAFACT en waarvoor wordt dit middel gebruikt? 2. Wanneer mag u dit middel niet gebruiken of moet u er extra voorzichtig mee zijn? 3. Hoe gebruikt u dit middel? 4. Mogelijke bijwerkingen 5. Hoe bewaart u dit middel? 6. Inhoud van de verpakking en overige informatie 1. Wat is BETAFACT en waarvoor wordt dit middel gebruikt? BETAFACT is een geneesmiddel dat behoort tot de groep van de hemostatica (bloedstollingsbevorderende middelen). De werkzame stof is humane stollingsfactor IX, een eiwit dat van nature in het lichaam voorkomt. Dit eiwit heeft als taak voor de normale stolling van het bloed te zorgen en te voorkomen dat een bloeding te lang duurt. Dit middel wordt gebruikt om het tekort aan stollingsfactor IX te compenseren en zo bloedingen te voorkomen en te behandelen bij patiënten met hemofilie-b. Hemofilie-B is een erfelijke ziekte die wordt gekenmerkt door een tekort aan een eiwit dat stollingsfactor IX wordt genoemd. Dit tekort leidt tot stoornissen in de bloedstolling. 2. Wanneer mag u dit middel niet gebruiken of moet u er extra voorzichtig mee zijn? Wanneer mag u dit middel niet gebruiken? U bent allergisch voor één van de stoffen in dit geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6. U bent allergisch voor heparine of een daarvan afgeleide stof. U hebt in het verleden een verlaagd aantal bloedplaatjes gehad als gevolg van een geneesmiddel dat heparine bevatte. Als uw arts u heeft verteld dat u allergisch bent voor heparine, dient u contact op te nemen met uw arts voordat u dit geneesmiddel inneemt.

2 Risico op bloedstolsels Uw arts dient de mogelijke voordelen van behandeling met humane stollingsfactor IX te evalueren vanwege het risico op het ontstaan van stolsels in het bloed (trombo-embolische complicaties): bij patiënten met aanwijzingen voor afbraak van bloedstolsels (fibrinolyse); bij patiënten die zich presenteren met de vorming van meerdere stolsels in het circulerende bloed (diffuse intravasale stolling); bij pasgeborenen; als u pas bent geopereerd; als uw bloedstolling abnormaal hoog is; als u een leveraandoening heeft. Uw arts zal u vragen uw bloed te laten onderzoeken om aanwijzingen voor deze complicaties zo snel mogelijk op te sporen. Risico op voorvallen in hart en bloedvaten Uw arts moet de mogelijke voordelen van behandeling met humane stollingsfactor IX afwegen tegen mogelijke risicofactoren voor hart en bloedvaten. Risico op allergische reacties Vanwege het risico op allergieën (zie rubriek 4) tijdens de toediening van factor IX moeten de eerste injecties met dit middel onder medisch toezicht worden toegediend om een eventuele allergische reactie onmiddellijk te kunnen behandelen. Uw arts zal u informeren over de waarschuwingssignalen voor een allergische reactie (zie rubriek 4). Als een van deze bijwerkingen zich voordoet, staakt u de behandeling onmiddellijk en waarschuwt u een arts zodat deze afhankelijk van de aard en ernst van de reactie de juiste behandeling kan starten. Na herhaalde behandelingen met dit middel kan uw immuunsysteem op factor IX reageren door remmers (antistoffen tegen factor IX) aan te maken. De aanwezigheid van dergelijke remmers kan de werkzaamheid van de behandeling verminderen. Uw arts moet regelmatig bloedonderzoek laten uitvoeren om op de aanwezigheid van deze remmers te controleren en hun hoeveelheid te bepalen. Er is een verband aangetoond tussen de aanwezigheid van factor IX-remmers en het optreden van allergische reacties. Daarom is het volgende van toepassing: Als bij u na het gebruik van factor IX een allergische reactie optreedt, moet onderzoek naar de aanwezigheid van remmers worden uitgevoerd. Als factor IX-remmers worden aangetroffen, is er een hoger risico op het ontstaan van een ernstige allergische reactie tijdens het injecteren van factor IX. Dit middel bevat sporen van andere humane eiwitten dan factor IX. Deze eiwitten kunnen ook een rol spelen bij het optreden van allergische reacties. Informatie over veiligheidsmaatregelen op grond van de oorsprong van BETAFACT Dit middel wordt gemaakt uit menselijk plasma (het vloeibare gedeelte van bloed).

3 Wanneer geneesmiddelen uit menselijk bloed of plasma worden bereid, worden bepaalde maatregelen getroffen om te voorkomen dat infecties aan patiënten worden overgedragen. Deze omvatten: zorgvuldige selectie van bloed- en plasmadonoren om ervoor te zorgen dat dragers van een mogelijke een infectie worden uitgesloten; het testen van elke donatie en plasmapool op aanwijzingen voor virusinfecties; stappen in het productieproces van het geneesmiddel waarmee virussen kunnen worden verwijderd of geïnactiveerd. Ondanks deze maatregelen kan bij toediening van geneesmiddelen bereid uit menselijk bloed of plasma de mogelijkheid van overdracht van een infectie niet volledig worden uitgesloten. Dit geldt ook voor onbekende of pas ontdekte virussen en andere pathogenen (ziekteverwekkers). De maatregelen die worden getroffen, worden verondersteld werkzaam te zijn tegen envelopvirussen als het humaan immunodeficiëntievirus (HIV- of AIDS-virus), hepatitis-b-virus en hepatitis-cvirus. De getroffen maatregelen zijn mogelijk van beperkte waarde tegen bepaalde virussen zonder envelop, zoals het hepatitis-a-virus en parvovirus B19. Een parvovirus B19-infectie kan ernstig zijn bij zwangere vrouwen (infectie van de foetus) en personen met een onderdrukt immuunsysteem of een bepaalde vorm van anemie (bv. sikkelcelanemie of hemolytische anemie). Vaccinatie Uw arts kan aanbevelen dat u een vaccinatie tegen hepatitis A en B overweegt als u geregeld/herhaaldelijk van humaan plasma afgeleide factor IX-producten krijgt. Registratie van partijnummer Het wordt sterk aanbevolen om bij elke toediening van een dosis van dit middel de naam en het partijnummer van het product te noteren, zodat kan worden bijgehouden welke partijen worden gebruikt. Kinderen De opgegeven waarschuwingen en voorzorgsmaatregelen gelden zowel voor volwassenen als voor kinderen. Gebruikt u nog andere geneesmiddelen? Gebruikt u naast BETAFACT nog andere geneesmiddelen, of heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan uw arts of apotheker. Er zijn tot op heden geen interacties tussen dit middel en andere geneesmiddelen waargenomen. Zwangerschap en borstvoeding Het gebruik van dit middel werd niet geëvalueerd bij vrouwen die zwanger zijn of borstvoeding geven. Hemofilie-B komt zeer zelden voor bij vrouwen.

4 Bent u zwanger, denkt u zwanger te zijn, wilt u zwanger worden of geeft u borstvoeding? Neem dan contact op met uw arts of apotheker voordat u dit geneesmiddel gebruikt. Rijvaardigheid en het gebruik van machines Niets wijst erop dat factor IX een effect heeft op het vermogen om een voertuig te besturen of machines te gebruiken. BETAFACT bevat natrium Dit geneesmiddel bevat ongeveer 2,6 mg natrium per ml product (13 mg per injectieflacon van 5 ml, 26 mg per injectieflacon van 10 ml, 52 mg per injectieflacon van 20 ml). Houd hier rekening mee als u een uw zoutinname moet beperken. BETAFACT bevat heparine. Dit geneesmiddel kan allergische reacties veroorzaken en het aantal bloedcellen laten dalen, wat de stolling kan beïnvloeden. 3. Hoe gebruikt u dit middel? De behandeling dient te worden gestart onder toezicht van een arts die ervaring heeft met de behandeling van patiënten met hemofilie-b. Gebruik dit geneesmiddel altijd precies zoals uw arts u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste gebruik? Neem dan contact op met uw arts. Dosering De geschikte dosis en frequentie zijn afhankelijk van: uw gewicht; de ernst van uw hemofilie; de locatie en omvang van de bloeding; uw gezondheidssituatie; (in bepaalde gevallen) de ingreep die u moet ondergaan (bijvoorbeeld operatie, kies trekken, enz.). Uw arts zal aanbevelen dat tijdens de behandeling bloedtests worden uitgevoerd ter controle van: de concentratie factor IX; de aanwezigheid van factor IX-remmers. Op grond van de uitslagen van deze tests kan uw arts beslissen de dosis en frequentie van de injecties aan te passen. De geschikte dosis wordt uitgedrukt in een aantal eenheden (IE). Toedieningsfrequentie Uw arts bepaalt hoe vaak injecties met dit middel moeten worden toegediend. Uw arts zal de frequentie van de injecties aanpassen aan de ernst van de bloeding en de werkzaamheid van de behandeling.

5 Aan het eind van deze bijsluiter in de rubriek speciaal voor zorgverleners is een tabel opgenomen waarin de frequentie en duur van de behandeling voor diverse situaties worden beschreven. Wijze van gebruik en toedieningsweg Dit geneesmiddel moet via infusie in een ader worden geïnjecteerd na bereiding van het poeder met het verstrekte oplosmiddel. Heeft u te veel van dit middel ingenomen? Neem onmiddellijk contact op met uw arts of apotheker. Er is echter geen enkel geval van een overdosering met humane stollingsfactor IX gemeld. Bent u vergeten dit middel in te nemen? Neem geen dubbele dosis om een vergeten dosis in te halen. Heeft u nog andere vragen over het gebruik van dit geneesmiddel? Neem dan contact op met uw arts of apotheker. 4. Mogelijke bijwerkingen Zoals alle geneesmiddelen kan dit geneesmiddel bijwerkingen veroorzaken, al krijgt niet iedereen daarmee te maken. Risico op allergische reacties Overgevoeligheid of allergische reacties kunnen zelden optreden. In sommige gevallen zijn deze reacties verder ontwikkeld tot een ernstige allergische reactie. Allergische reacties kunnen samenvallen met de ontwikkeling van een remmer van factor IX en dit kan de nierfunctie aantasten (zie ook rubriek 2. "Risico op allergische reacties"). De waarschuwingstekens van allergische reacties zijn: zwelling van het gezicht of de keel; branderig of tintelend gevoel op de injectieplaats; koude rillingen; roodheid; jeuk en uitslag; lage bloeddruk; extreme vermoeidheid (lethargie); misselijkheid, braken; rusteloosheid; snelle hartslag; druk op de borst; tintelingen; piepende ademhaling (als bij astma).

6 Als één van deze effecten zich voordoet, stop dan onmiddellijk met de behandeling en raadpleeg een arts om de geschikte behandeling te starten, afhankelijk van het type en de ernst van de reactie. De volgende bijwerkingen werden direct waargenomen met dit middel in klinisch onderzoek en kunnen zich in zeldzame gevallen voordoen (komen voor bij minder dan 1 op de injecties): overgevoeligheid en allergische reacties (zie ook rubriek 2 en 4), hoofdpijn, jeuk, vochtophoping in weefsel door een allergische reactie (allergisch oedeem), misselijkheid, reacties op de injectie (malaise, pijn op de borst), huidreacties op injectieplaats. Twee gevallen van antilichamen (remmers) die de activiteit neutraliseren (bij een nooit eerder behandelde patiënt en een reeds eerder behandelde patiënt) werden in de periode na het in de handel brengen gemeld voor dit middel. De volgende bijwerkingen werden niet waargenomen in klinisch onderzoek met dit middel, maar werden waargenomen bij patiënten die een geneesmiddel gebruikte van dezelfde klasse als dit middel: Bloedstolsels Bloedstolsels kunnen optreden bij het gebruik van factor IX-producten met een lage zuiverheidsgraad. Dit kan: de toevoer van bloed en zuurstof naar het hart blokkeren en een hartaanval veroorzaken, de toevoer van bloed en zuurstof naar de longen blokkeren en een ernstige longstoornis veroorzaken (longembolie), een stolsel doen ontstaan in een ader (veneuze trombose), een stolsel doen ontstaan in de bloedvaten van het lichaam (diffuse intravasale stolling). Dit middel is een factor IX met een hoge zuiverheidsgraad en wordt zelden in verband gebracht met dit soort effecten. Ontwikkeling van remmers Patiënten die factor IX-producten gebruiken kunnen antilichamen aanmaken tegen factor IX (zogenaamde remmers - zie rubriek 2). Deze remmers werden niet waargenomen in klinisch onderzoek met dit middel bij 11 patiënten die nog nooit behandeld waren geweest.

7 Het melden van Bijwerkingen Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker of verpleegkundige. Dit geldt ook voor mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook rechtstreeks melden via het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb, website: Door bijwerkingen te melden, kunt u ons helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel. 5. Hoe bewaart u dit middel? Buiten het zicht en bereik van kinderen houden. Gebruik dit geneesmiddel niet meer na de uiterste houdbaarheidsdatum. Die is te vinden op het etiket en de doos na EXP. Daar staat een maand en een jaar. De laatste dag van die maand is de uiterste houdbaarheidsdatum. Bewaren in de koelkast (2 C tot 8 C). Niet in de vriezer bewaren. Bewaren in de oorspronkelijke verpakking ter bescherming tegen licht. Na reconstitutie dient het product onmiddellijk te worden gebruikt. Het ongeopende product mag uit de koelkast gehaald worden, zonder terug te zetten, voor een maximale periode van 6 maanden bij een temperatuur beneden 25 C. De datum waarop het geneesmiddel uit de koelkast werd gehaald en de nieuwe vervaldatum moeten op de buitenverpakking geschreven worden. Deze nieuwe vervaldatum mag nooit later vallen dan de datum die al vermeld staat op de buitenverpakking. Als het geneesmiddel niet gebruikt is vóór de nieuwe vervaldatum, moet het weggegooid worden. Gebruik de klaargemaakte oplossing onmiddellijk. Gebruik dit geneesmiddel niet als de oplossing troebel is of neerslag bevat. Spoel geneesmiddelen niet door de gootsteen of de WC en gooi ze niet in de vuilnisbak. Vraag uw apotheker wat u met geneesmiddelen moet doen die u niet meer gebruikt. Ze worden dan op een verantwoorde manier vernietigd en komen niet in het milieu terecht. 6. Inhoud van de verpakking en overige informatie Welke stoffen zitten er in dit middel? De werkzame stof is humane stollingsfactor IX in een concentratie van 50 IE/ml na bereiding. Eén injectieflacon 250 IE/5 ml, 500 IE/10 ml, 1000 IE/20 ml humane stollingsfactor IX na reconstitutie. De specifieke activiteit van dit middel is gemiddeld 110 IE/mg totaal proteïne. De andere stoffen zijn: In het poeder: natriumchloride, natriumheparine, lysinehydrochloride, arginine en natriumcitraat In het oplosmiddel: water voor injectie (zie rubriek 2). Hoe ziet BETAFACT eruit en hoeveel zit er in een verpakking?

8 Dit middel wordt geleverd als een poeder en een oplosmiddel voor oplossing voor injectie (in injectieflacons (250 IE/5 ml; 500 IE/10 ml en 1000 IE/20 ml)) met een overhevelsysteem en een filternaald. Dit middel is verkrijgbaar in verpakkingen van 1 stuks. Houder van de vergunning voor het in de handel brengen en fabrikant Houder van de vergunning voor het in de handel brengen en fabrikant LFB-BIOMEDICAMENTS 3, avenue des Tropiques ZA de Courtaboeuf Les Ulis FRANKRIJK Tel: +33 (1) Fabrikant LFB-BIOMEDICAMENTS 59, Rue de Trévise Lille Frankrijk Nummer van de vergunning voor het in de handel brengen: RVG Dit geneesmiddel is toegestaan in de lidstaten van de EER onder de volgende namen: Oostenrijk, Nederland: BETAFACT 50 I.E./ml Tsjechische Republiek, Griekenland, Slovaakse Republiek: BETAFACT 50 IU/ml Frankrijk, Portugal: BETAFACT 50 UI/ml Duitsland: BETAFACT 250 I.E./ 500 I.E./1000 I.E. Hongarije: BETAFACT 50 NE/ml Polen: BETAFACT 250 IU/500 IU/1000 IU Roemenië: BETAFACT 50 UI/ml, pulbere si solvent pentru solutie injectabila Spanje: BETAFACT UI/ml, polvo y disolvent para solución inyectable Deze bijsluiter is voor het laatst goedgekeurd in februari De volgende informatie is alleen bestemd voor beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg: Monitoring van de behandeling In de loop van de behandeling wordt aangeraden het factor IX-niveau te meten om de toe te dienen dosis en de frequentie van de herhaalde infusie te bepalen. Individuele patiënten kunnen een verschillende respons hebben op factor IX, ze laten verschillen in halfwaardetijden en herstel zien. Het kan zijn dat de dosis op basis van het lichaamsgewicht moet worden aangepast bij patiënten met onderof overgewicht. Vooral bij zware heelkundige ingrepen is een precieze monitoring van de substitutietherapie door stollingsanalyse (factor IX-activiteit in het plasma) noodzakelijk

9 Dosering De dosis en de duur van de substitutietherapie hangen af van de ernst van de factor IX-deficiëntie, van de plaats en de ernst van de bloeding en van de klinische toestand van de patiënt. Het aantal eenheden factor IX dat wordt toegediend, wordt uitgedrukt in internationale eenheden (IE), die gerelateerd zijn aan de huidige WHO-standaard voor factor IX-producten. De factor IXactiviteit in het plasma wordt uitgedrukt als een percentage (in verhouding tot normaal humaan plasma) of in internationale eenheden (in verhouding tot een Internationale Standaard voor factor IX in het plasma). Eén internationale eenheid (IE) in activiteit van factor IX komt overeen met de hoeveelheid factor IX in één ml normaal humaan plasma. Behandeling op aanvraag De berekening van de vereiste dosis van factor IX is gebaseerd op de proefondervindelijke vaststelling dat 1 internationale eenheid (IE) factor IX per kg lichaamsgewicht, de factor IXactiviteit in het plasma verhoogt met 1,08% van de normale activiteit. De vereiste dosis wordt berekend met de onderstaande formule: Vereist aantal eenheden = lichaamsgewicht (kg) x gewenste stijging van factor IX (%) (IE/dl) x 0,93. De hoeveelheid en frequentie van toediening dient altijd aangepast te worden aan de klinische doeltreffendheid bij de individuele patiënt. In geval van bloedingen mag de factor IX-activiteit niet dalen onder het vermelde plasmaactiviteitsniveau (in % van de normaalwaarde of IE/dl) in de overeenstemmende periode. De onderstaande tabel kan worden gebruikt voor het bepalen van de dosering in geval van bloedingen en heelkundige ingrepen: Ernst van de bloeding/ Type heelkundige ingreep Bloeding Vroege hemartrose, spier- of mondbloeding Ernstige hemartrose, spierbloeding of hematoom Vereist niveau van factor IX (%) (IE/dl) Frequentie van doses (uren)/ Duur van de behandeling (dagen) Om de 24 uur herhalen. Minstens 1 dag, tot de bloeding gestelpt is zoals blijkt uit de pijn of tot genezing Het infuus om de 24 uur herhalen gedurende 3-4 dagen of meer, tot de pijn verdwenen is en de wond genezen is.

10 Levensbedreigende bloedingen Heelkunde Lichte heelkunde met inbegrip van tandextractie Het infuus om de 8 tot 24 uur herhalen tot het risico verdwenen is Om de 24 uur, minstens 1 dag, tot de genezing Zware heelkunde (pre- en postoperatief) Het infuus om de 8 tot 24 uur herhalen tot de wond voldoende geheeld is, daarna nog minstens 7 dagen behandelen om een factor IX-activiteit van 30% tot 60% (IE/dl) te handhaven. In bepaalde omstandigheden kunnen hogere hoeveelheden dan wat werd berekend, noodzakelijk zijn, vooral als initiële dosering. Profylaxe Voor langdurige profylaxe tegen bloedingen bij patiënten met ernstige hemofilie-b zijn de gebruikelijke doses 20 tot 40 IE van factor IX per kilogram lichaamsgewicht met tussenpozen van 3 tot 4 dagen. Soms, vooral bij jongere patiënten, kunnen kortere toedieningsintervallen of hogere doseringen noodzakelijk zijn. Nog nooit behandelde patiënten De huidige beschikbare gegevens staan beschreven in rubriek 4.8, maar er kan geen aanbeveling geformuleerd worden voor de dosering. Pediatrische patiënten In een klinisch onderzoek werden 13 kinderen jonger dan 6 jaar behandeld met BETAFACT. Voor hen was de dosering vergelijkbaar met die toegediend aan volwassenen (zie ook rubrieken 4.4, 5.1 en 5.2). Reconstitutie: Het poeder met gesteriliseerd water voor injectie klaarmaken zoals aangegeven in onderstaande paragraaf. Inspuiten in de ader. Breng de twee injectieflacons (poeder en oplosmiddel) zo nodig op kamertemperatuur. Was uw handen grondig met zeep en warm water.

11 Verwijder de beschermende capsule van de injectieflacons met poeder en met oplosmiddel. Ontsmet het oppervlak van beide doppen. Zet de injectieflacons op een plat, schoon werkvlak. Verwijder de doorzichtige beschermhuls van het overbrengsysteem en steek de vrijgekomen naald, al draaiende, volledig door het midden van de stop op de injectieflacon met oplosmiddel. Verwijder de tweede beschermhuls van het andere uiteinde van het overbrengsysteem. Houdt beide injectieflacons horizontaal (met het ontluchtingspunt naar boven gericht), prik snel het vrije einde van de naald in de injectieflacon met poeder. Let op dat de naald in de oplossing blijft, dat voorkomt dat het vacuüm voortijdig wordt opgeheven. Plaats het systeem direct rechtop in een verticale positie, met injectieflacon met oplosmiddel boven de injectieflacon met poeder, waardoor het oplosmiddel in het poeder loopt. Verzeker u ervan dat al het oplosmiddel is overgebracht. Richt daarbij de straal van het oplosmiddel zodanig dat het hele oppervlak van het poeder wordt bevochtigd. Wacht tot al het oplosmiddel is doorgelopen. Het vacuüm wordt automatisch opgeheven aan het einde van de transfer (steriele lucht). Verwijder de lege injectieflacon (oplosmiddel) en het transfer systeem. Zwenk de overblijvende injectieflacon voorzichtig een paar minuten lang met een draaiende beweging om het poeder zonder schuimvorming volledig te laten oplossen.

12 Het poeder lost gewoonlijk direct op en zou binnen 5 minuten volledig opgelost moeten zijn. De oplossing moet helder zijn. Gebruik geen oplossing die troebel is of neerslag bevat. Niet mengen met andere geneesmiddelen. Het gereconstitueerde product niet verdunnen. Bewaren na reconstitutie Onmiddellijk gebruiken. De chemische en fysische stabiliteit na reconstitutie zijn echter aangetoond gedurende 3 uur bij 25 C. Toediening: Zuig het product op in een steriele injectiespuit met behulp van de meegeleverde filternaald. Verwijder de naald van de injectiespuit. Verbind de spuit met een intraveneuze naald. Verwijder de lucht uit de spuit, ontsmet de huid en spuit in de ader. Langzaam in de ader inspuiten in één enkele dosis. De dosis mag niet sneller toegediend worden dan 4 ml per minuut.