Hersens, handen en historie

Transcriptie

1 weekblad van de Universiteit Twente nummer 12 Donderdag 2 april 2009 UT N I E U W S CvB volgt architect bij keuze kunstenaar Hersens, handen en historie Zwarte band als bekroning ADVERTENTIE ondernemendheid Toevoeging niet onderscheidend De toevoeging ondernemende universiteit moet je niet meer nodig hebben om te laten zien dat je ondernemend bent. De UT zal echter in tekst en gedrag die ondernemendheid blijven uiten. Dat antwoordde het college van bestuur gisteren op vragen van de universiteitsraad. Vooral Jann van Benthem van de fractie Pro-UT maakt zich zorgen om het verdwijnen van de ondernemendheid in het UT-logo. Een vorige u- raad heeft geadviseerd niet te morrelen aan logo en huisstijl. Nu gebeurt dat in het kader van Route 14 wel. Ik heb daar geen echt argument voor gehoord, aldus Van Benthem. Rector magnificus Ed Brinksma reageerde: Als English Edition Page 6 Newtonstunt. De campus was gisteren het terrein van een ludieke actie van studievereniging Isaac Newton (werktuigbouwkunde). De hele dag waren studenten vanuit diverse invalshoeken bezig om een tientallen meters lange Rube Goldbergmachine te bouwen, die op het eind van de middag als een domino zou omvallen. Aan het weer lag het niet, dat was prachtig. STUNT, zie ook pagina 3 je je beter wilt profileren, doe je dat niet door alleen het oude logo af te stoffen. De nieuwe huisstijl werkt prikkelend en versterkend. TOEVOEGING, vervolg op pagina 3 ut prominent aanwezig in rai Auto op stroom nadert Elektrisch rijden is hot. Ook op de AutoRAI in Amsterdam. De Stichting Natuur en Milieu presenteerde afgelopen dinsdag tijdens de opening van de tweejaarlijkse autobeurs een actieplan om de introductie van schone en slimme auto s te versnellen. Minister-president Balkenende en minister Eurlings namen het plan in ontvangst. Het actieplan is ontwikkeld in samenwerking met de deelnemers, waaronder de UT, van het project C,mm,n (common). Eén miljoen elektrische auto s in Zo luidt de ambitieuze doelstelling van het actieplan. Mirjam de Rijk, directeur van de Stichting Natuur en Milieu, legt tijdens het persmoment uit dat verschillende stappen nodig zijn om dat doel te realiseren. Na een testfase gaan de early adaptors ermee aan de slag. Denk vooral aan bedrijven, de leasemaatschappijen en overheden. Pas daarna komt de verbreding naar de consumentenmarkt. Want: één fout, één geval Prototype van een elektrische auto. Foto: Sandra Pool van slechte publiciteit en we zijn jaren achterop. Op dit moment zijn elektrische auto s duur in aanschaf, in gebruik zijn ze goedkoper, maar het is onduidelijk hoe dat per saldo uitvalt. Er is onzekerheid over de business case. Dus wachten velen nog even af. Zo ontstaat er een situatie waarbij iedereen op elkaar wacht. Om dat de doorbreken is volgens De Rijk een gezamenlijke aanpak nodig. Wij stellen voor een Formule-E team voor elektrisch rijden op te richten, dat de taak krijgt om de beoogde versnelling samen met alle partijen te realiseren. Eén van die partijen zijn de deelnemers van het project C,mm,n, een initiatief van de Stichting Natuur en Milieu. Studenten van de drie technische universiteiten denken na over de auto van de toekomst. Op de autobeurs laten zij de stand van zaken zien. De UT presenteert zich met een rijsimulator. Bezoekers kunnen in een virtuele stad ervaren hoe het is om in 2020 in een c,mm,n auto te rijden. De RAI is een samenkomst van teams die allemaal hard hebben gewerkt om hun uitvindingen hier te tonen, zegt coördinator Sander Veenstra. Collega-universiteiten Delft en Eindhoven legden zich toe op het exterieur, oplaadpunten en de elektrische aandrijving. Werktuigbouwkundestudent Roel Vos van TU/e vertelt: Het grootste probleem van elektrisch rijden is de batterij. Ze zijn zwaar en duur ( euro). De huidige unit weegt 320 kilo en is goed voor 120 kilometer op de weg. Het gewicht van een gewone personenauto is ongeveer 700 kilo, tel de batterij erbij op en je hebt een zwaarteprobleem. Lithium-ion batterijen zijn de meest veelbelovende optie. Ze leveren twee keer zoveel energie per kilogram. De verwachting is dat we dat rond 2020 weer kunnen vermeerderen zonder dat de batterij groter of zwaarder wordt. Ook de levensduur van de batterij is nog onzeker en er wordt hard gewerkt aan de recyclebaarheid. Maar ook dan zijn er nog hindernissen te nemen. Vos: Stopcontacten zijn bijvoorbeeld niet universeel. Dat merk je wel tijdens vakantie in het buitenland. Elektrisch rijden moet daarom wereldwijd ingevoerd worden. Een ander belangrijk ontwikkelpunt is het opzetten van een infrastructuur van laadmogelijkheden. Er zijn verschillende scenario s denkbaar: thuis, openbare laadpunten of oplaadstations. IO-student Christopher uit Delft legt uit: Denk aan een chip met barcode. Die scan je over de oplaadpaal, die klapt open, de stekker gaat erin en opladen maar. De rekening wordt naar huis gestuurd. Toch duurt het nog acht uur voordat de batterij vol is. Daarom moeten er overal van die palen komen, bij elk parkeervak, zodat je steeds weer kunt bijtanken. Snelladen is ook een optie. C,mm,n heeft een Awesome Mobility ontwikkeld waar elektrische auto s binnen vijftien minuten worden opgeladen. Je rijdt de auto over zo n oplaadpunt dat in de grond zit. Een oplaadpaal komt uit de grond omhoog, die zoekt automatisch contact met de accu aan de onderkant van de auto. De paal klikt zich vast en het opladen kan beginnen. Zie reportage op pagina 12

2 utnieuws weekblad van de Universiteit Twente 2 Donderdag 2 april 2009 utnieuws Na een moeizaam proces van twee jaar heeft het CvB vorige week vastgesteld welk kunstwerk er op de binnenplaats van het nieuwe gebouw Carré komt. De bekende kunstenaar Jan van der Ploeg, voorgedragen door de architect van het gebouw Jan Hoogstad, gaat een kleurige en geometrische schildering aanbrengen op het dak van het verzonken laboratorium. Dit tot grote teleurstelling van de UT-adviescommissie Beeldende Kunst (ABK), die een voorkeur had voor een combinatie van twee andere kunstenaars. De commissie is ontstemd en vraagt zich af of haar voortbestaan nog zin heeft. Latifa van Heerde Een bittere pil. Zo noemt ABK-voorzitter Sipke Huismans het besluit van het college van bestuur. Dat legde onlangs het advies van de commissie om de kunstenaars Eja Siepman van den Berg en Frank Sciarone aan te trekken, naast zich neer. Als je de deskundigheid van de commissie respecteert, dan spreek je daar geen veto over uit. De mening van de advies kunstcommissie voor werk in carré vindt geen gehoor CvB volgt architect bij keuze kunstenaar architect heeft de doorslag gegeven en dat vind ik moeilijk te accepteren. Wat is ons advies dan nog waard? Voor Huismans, die jarenlang directeur was van de AKI, komt het CvBbesluit als een anticlimax na een buitengewoon lang proces met een hink-stapsprong verloop. Het begon allemaal in 2006 toen alleen nog maar sprake was van de bronzen torso van Siepman van den Berg die midden in de waterpartij op de binnenplaats van het gebouw zou worden geplaatst. Op het lage dak van het naastgelegen laboratorium zou een begroeiing van vetplanten komen. Eind 2007 kwamen het CvB en architect Jan Hoogstad echter overeen dat er toch een kunstwerk op het laboratoriumdak moest komen. De kunstcommissie, die bestaat uit deskundigen van binnen en buiten de UT, droeg daarop Frank Sciarone voor die aan de hand van duizenden keramieke tegels het idee van stromend water op het dak wilde creëren. De voorkeur van de adviescommissie ging daarbij uit naar een combinatie van de kunstwerken van Siepman van den Berg en Sciarone. Eind 2008 werd op verzoek van de architect een derde kunstenaar toegevoegd, Jan van der Ploeg. Vorige week besloot het CvB dat de Amsterdamse kunstenaar de opdracht krijgt omdat hij de voorkeur heeft van de architect, die vindt dat diens kunst meer in lijn is met de stijl van het gebouw. Waarmee de twee, door de kunstcommissie beoogde, kunstenaars niet meer in het verhaal voorkomen. 3 verdiepingen kantoren WATER Van der Ploeg is zich ervan bewust dat de voorkeur van de adviescommissie naar de twee andere kunstenaars uitging, vertelt hij telefonisch vanuit Chicago. Natuurlijk is het jammer dat niet iedereen achter mijn kunstwerk staat. Maar kunst roept altijd discussie op. Smaken verschillen en dat is maar goed ook. De schildering van de Amsterdamse kunstenaar is gebaseerd op de waterpartij die naast het dak loopt. Op het dak komen zeven halve cirkels in contrasterende kleuren. De exacte kleuren zijn nog niet bekend. Ik heb me laten inspireren door de omgeving en de kleur van het gebouw. Daardoor versterken de schildering en de architectuur elkaar in hoge mate. Voor kunstenares Siepman van den Berg komt het besluit van het CvB om niet met haar in zee te gaan als een onaangename verrassing. Zij heeft de torso inmiddels bijna af. Het is erg jammer, ik heb het beeld net laten vergroten in Parijs. Het advies van kunstadviescommissies wordt in de regel altijd overgenomen. Omdat ik daar nu ook vanuit ging ben ik met veel enthousiasme aan het kunstwerk begonnen. Ook Huismans betreurt dat de torso nooit op de UT te bewonderen zal zijn. Samen met de schildering van Sciarone moest het een landmark worden; een beeldbepalend kunstwerk bij een beeldbepalend gebouw dat de tijd doorstaat. Achter de combinatie van de torso en het kunstwerk van Sciarone 4 verdiepingen kantoren Verzonken laboratorium De binnenplaats van het nieuwe gebouw Carré met links het water en rechts het verzonken laboratorium. Op het dak van het laboratorium staat een ontwerp van de schildering van Jan van der Ploeg. De definitieve kleurstelling moet nog bepaald worden. Foto: Gijs van Ouwerkerk zit een grote inhoudelijke motivatie. De torso verwijst naar de mensen die het gebouw elke dag bevolken. Bij al het onderzoek dat er plaatsvindt, blijft de mens toch centraal staan. Frank Sciarone heeft zich verdiept in wat er in het nanolab onderzocht gaat worden. Bovendien gebruikt hij keramiek, materiaal dat de eeuwen doorstaat. Met alle respect voor Van der Ploeg, maar ik ervaar zijn werk als betrekkelijk willekeurig en eenvoudig. Bovendien heb ik twijfels bij de houdbaarheid van de verf die hij gebruikt. In juni bespreken de kunstenaar en het CvB het definitieve ontwerp. De dakschildering wordt aangebracht voor de oplevering van Carré eind van dit jaar. Onafhankelijk weekblad voor personeel en studenten van de Universiteit Twente jaargang 46. Verschijnt donderdag op de campus; vrijdag/zaterdag buiten de UT. Oplage: exemplaren. Redactie-adres: Vrijhof kamers 215, 216, 217, 228, 219. Postadres: Postbus 217, 7500 AE Enschede. Telefoon: ( ) 2029 zie verder onder redactie. Fax: ( ) redactie: info@utnws.utwente.nl. Internet: of via de homepage van de UT. Redactie: Bert Groenman (hoofdredacteur, 2030) b.s.groenman@utwente.nl Mignon van Dijk (tel. 2028) m.c.vandijk@utwente.nl Latifa van Heerde (3815) l.vanheerde@utwente.nl Paul de Kuyper (4084) p.m.dekuyper@utwente.nl Maaike Platvoet (3815) m.c.platvoet@utwente.nl Sandra Pool (tel. 2936) s.pool@utwente.nl Office-management: Brigitte Boogaard (2029) b.j.boogaard@utwente.nl Vaste medewerkers: Cariene van Aart, Harold de Boer, Supriyo Chatterjea, Nynke Dirven, Henriëtte van Dorp, Robbin Engels, Stijn van Ewijk, Anindita Ganguly, Egbert van Hattem, Joris van Hoof, Hans van de Kolk, Willem Pieterson, Audrey Rhodes, Daniël van Schoot, Ashok Sridhar, Frans van der Veeken, Bauke Vermaas. Automatisering/internet: Martijn Baars Ivar Engel Christina Höfer Foto's: Arjan Reef / Gijs van Ouwerkerk / Frans van der Veeken Redactieraad: prof.dr. E.R. Seydel (vz). Advertenties: Bureau Van Vliet BV, Postbus 20, 2040 AA Zandvoort, Tel Site: zandvoort@bureauvanvliet.com. Advertentietarieven op aanvraag. HOP: UT Nieuws is aangesloten bij het Hoger Onderwijs Persbureau (HOP). Adreswijzigingen: Abonnees (ook studenten) dienen deze schriftelijk door te geven aan de redactie UT-Nieuws Postbus 217, 7500 AE Enschede of per info@utnws.utwente.nl. Stage of buitenlands studieverblijf: studenten die op stage gaan of in het buitenland gaan studeren kunnen UT-Nieuws op schriftelijk verzoek opgestuurd krijgen. Wie prijs stelt op deze (gratis) service zendt een adreswijziging naar de redactie o.v.v. faculteit, stagelocatie en periode (zo nauwkeurig mogelijk). Kopij: Bestemd voor de Infomededelingenrubriek dient per maandag voor uur in het bezit te zijn van de redactie UT-Nieuws. Abonnementen: Jaarabonnement: 40 euro. Abonnementen schriftelijk aan te vragen met vermelding van naam, adres, postcode, plaats, telefoonnummer en bank-/girorekening. Abonnementen kunnen wekelijks ingaan. Betaling via factuur. Het jaarabonnement wordt automatisch verlengd, tenzij men minimaal 1 maand voor afloop van de abonnementsperiode schriftelijk opzegt. Technische vervaardiging: Wegener SpeciaalMedia Bezorging Campus: Motorsportgroep UT, coördinator Reinder Hilarius, tel info@utnws.utwente.nl Copyright UT-Nieuws: Auteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder toestemming van de hoofdredacteur artikelen schema's foto's of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken in enigerlei vorm of wijze. Naam: Syafri Bahar (24) Studie: Master Applied Mathematics, richting Financial Engineering Op weg naar: Lobby in Bastille Ik heb net broodjes gehaald bij de supermarkt en die ga ik nu opeten in de lobby van de Bastille. Daar zit ik wel vaker omdat ze daar van die fijne banken hebben staan. Oorspronkelijk kom ik uit Indonesië maar ik woon sinds zeven maanden hier. Mijn wens was om in het buitenland een opleiding te doen. Het is niet zo dat ik speciaal een voorkeur had voor Nederland. Ik had het geluk dat ik een beurs kon krijgen van het Nederlandse ministerie van onderwijs. Ik heb voor de UT gekozen omdat die een goede reputatie heeft in Indonesië. Het bevalt mij hier zo goed dat ik erover denk om in Nederland te blijven. Het liefst wil ik hier promoveren maar ik moet even uitzoeken wat de mogelijkheden zijn. Misschien ga ik gewoon bij een bedrijf aan het werk na mijn afstuderen, alle opties liggen nog open. In dat half jaar ben ik hier redelijk gewend. Ik woon nu in het centrum van Enschede en ben actief binnen de Indonesische studentenvereniging PPI. Een van de moeilijkste dingen om aan te wennen is de manier waarop jullie eten. Wij eten bijna nooit brood in Indonesië, hoogstens bij het ontbijt. Wij eten vooral veel rijst en bovendien duurt de lunch bij ons ruim twee uur. Maar als ik hier wil wennen moet ik me wel aanpassen aan de gewoontes. Daarom probeer ik telkens een andere lunch om uit te zoeken wat ik lekker vind. Ik weet niet wat Waar gaat dat heen...? er in deze broodjes zit. Zijn dit appelflappen? Dat klinkt lekker. Ik ben benieuwd hoe ze smaken. Foto: Arjan Reef

3 utnieuws weekblad van de Universiteit Twente Donderdag 2 april 2009 ook belangstelling peilen bij zittend personeel Track voor toptalent De werkgroep talentontwikkeling, die zich in het kader van de strategische visie Route 14 bezighoudt met het aantrekken en binden van toptalenten, kijkt niet alleen naar de werving van nieuwe medewerkers, maar ook naar de kwaliteiten bij het zittend personeel. Een inventarisatie moet uitwijzen hoeveel belangstelling jonge UT-onderzoekers hebben voor het tenure tracksysteem. mignon van dijk De werkgroep houdt zich bezig met de ontwikkeling van loopbaanperspectieven voor leidinggevenden, jonge wetenschappers, maar ook ondersteunend personeel, waarbij vrouwelijk talent de speciale aandacht heeft. Tijdens (al gehouden en nog komende) bijeenkomsten van de werkgroep ligt in eerste instantie de nadruk op de invoering van tenure tracks en het vervroegd promotierecht. Een tenure track is een tijdelijke aanstelling van zes jaar, waarin jonge onderzoekers zich moeten bewijzen en bij goed functioneren kunnen doorgroeien van universitair docent naar universitair hoofddocent en uiteindelijk hoogleraar. Gekeken wordt hoe de tenure tracks kunnen worden ingepast in de huidige organisatie en wat dat juridisch betekent. Daarom is nog niet te zeggen, wanneer dit systeem daadwerkelijk wordt ingevoerd. Maar de kans is groot dat het wordt ingevoerd. Volgens wetenschappelijk directeur Dave Blank van MESA+ zijn bij tenure tracks de doorgroeimogelijkheden duidelijker dan bij het huidige functieordeningsmodel UFO. Dat model is te weinig toegespitst op ontplooiing en toekomstperspectieven. UFO kijkt vooral naar past performance, de tenure track is juist op de toekomst gericht. Een tenure track is een prachtig middel om talentvolle wetenschappers aan je te binden. Ze krijgen de mogelijkheid om te laten zien wat ze kunnen en als ze goed hun best doen en aan de eisen voldoen, wordt hun inzet beloond met het vervroegd promotierecht en hebben zij uitzicht op een hoogleraarpositie. Dat is het toetje, de slagroom op de taart. Blank zit samen met collegevoorzitter Anne Flierman, decaan Hubert Coonen en directeur personeelszaken Arjan Brunger in de Hoogleraar en wetenschappelijk directeur van MESA+ Dave Blank. Foto: Gijs van Ouwerkerk werkgroep talentontwikkeling, waarbij zij steun krijgen van de diensten PA&O en Communicatie & Strategie. Men is nu aan het inventariseren hoe groot de belangstelling voor het tenure tracksysteem is bij het zittend wetenschappelijk personeel. Daar zitten ook groeibriljantjes tussen en die moeten niet tussen wal en schip vallen. De hoogleraar is ervan overtuigd dat tenure track sneller toptalenten zal aantrekken. Zowel nationaal als internationaal talent, maar ook Nederlands talent dat nu eerder voor een aanstelling aan een buitenlandse universiteit kiest. Hij wijst er wel op dat er strenge criteria gelden voor tenure trackers. Zij moeten actief betrokken zijn bij het binnenhalen van projecten, aio s aantrekken en dagelijks begeleiden, veel publiceren en zichtbaar zijn als wetenschapper. Daarnaast moeten ze beschikken over onderwijs- en managementkwaliteiten, verduidelijkt hij. De tenure trackers worden jaarlijks beoordeeld. Als zij niet aan de voorwaarden voldoen, wordt hun contract ontbonden en moeten zij een andere functie zoeken. Welk percentage erin zal slagen het complete traject te voltooien, kan Blank moeilijk inschatten. We zullen niet zo streng zijn als in Amerika, waar je dertig procent kans van slagen hebt. Ik denk dat bij ons eerder dertig zal procent afvallen. Ondernemendheid vervolg van voorpagina Collegelid Kees van Ast legde uit dat de ondernemende universiteit niet hoeft te verdwijnen óm de nieuwe huisstijl. Maar als je je positionering vernieuwt, moet je ook nagaan of je je uitingen moet aanpassen. Zeker als je bedenkt hoe wij bekend zijn vijftig kilometer naar het westen en verder. Uit onderzoek blijkt dat de ondernemende universiteit daar geen verbetering in heeft aangebracht. Onze ondernemendheid is bovendien niet meer onderscheidend. Moet je zien wat er in Leiden, Amsterdam en Groningen op het gebied van ondernemendheid gebeurt. Die toevoeging moet je niet meer nodig hebben om te laten zien dat je ondernemend bent. Volgens de URaad ontstaat echter in de media het beeld dat de UT afstand neemt van de ondernemendheid. Het college zegt dit te willen voorkomen, maar kon de raad hierin niet echt geruststellen. Van Ast benadrukte dat de UT uiteraard in woord en gedrag de ondernemendheid zal blijven uiten. Rector Brinksma gaf bovendien aan dat er wordt nagedacht hoe negatieve publiciteit kan worden voorkomen op het moment dat de leus de ondernemende universiteit van de zijkant van de Spiegel moet worden geschroefd. Creatieve actie Autobanden, biljartballen, winkelwagens en een wc-pot. Zomaar een greep uit de talloze materialen die gisteren werden gebruikt bij het bouwen van de grote Rube Goldbergmachine op de Drienerlolaan. Tweeëntwintig teams van vijf tot tien studenten sleutelden in de lentezon een aaneenschakeling van voorwerpen in elkaar die een reactie aan elkaar door moesten geven. Een soort dominospel. De originele operatie, die veel bekijks trok, slaagde. Met wat menselijke hulp. We willen de hoogste, hardste en snelste hebben, wij gaan al die studenten werktuigbouwkunde overtreffen, zegt student Ruben. Samen met studiegenoten van de opleiding industrieel ontwerpen maakte hij een hoge houten baan waar een winkelwagen vanaf moest rijden. De kar zit vast aan een touw dat doorbrandt door autobanden in de fik te steken. Uiteindelijk moet alles gaan vlammen. Het enige probleem is dat de wagen te ver doorrijdt. Daar moeten we nog iets op verzinnen. Elk team kreeg van de organisator, studievereniging Isaac Newton, vijf meter van het traject tot zijn beschikking om vol te bouwen. Hoe, dat mochten zij zelf beslissen. Zo lang de stoeptegel aan het eind van het bouwwerk maar omviel om zo de volgende constructie in werking te stellen. Een van de ingewikkeldste constructies is die van een groep van dispuut WHAP. Een paar pakken ijsthee moeten een bowlingbal laten rollen. Die zorgt er vervolgens voor dat een hamer een touw doorhakt. Daardoor komt een brander onder een pannetje melk terecht. Zodra dat overkookt komt een touw los waardoor er een gewicht op de doortrekknop van een toiletpot valt. Het water van de closetpot brengt de steen die de grens vormt naar het volgende bouwwerk in beweging. De pot is inderdaad smerig, we hebben hem niet schoongemaakt. Maar het is maar stof, we hebben het ding nooit echt gebruikt, vertelt werktuigbouwkundestudent Niels. Zijn team heeft als een van de weinige ploegjes gewerkt aan de hand van een bouwtekening. Om kwart over vier gistermiddag was het tijd voor de grote finale. Een transportbusje zet de hele Rube Goldbergmachine met alle toeters en bellen in werking. Hier en daar heeft de Rube wat menselijke hulp nodig, maar dat mag geen naam hebben. De jongens van WHAP zijn tevreden, net als trouwens Isaac Newton. Ideetje voor de introductie in augustus? Latifa van Heerde Foto's: Frans van der Veeken

4 ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente Donderdag 2 april 2009 Regeling voor topcultuur De universiteitsraad heeft gisteren ingestemd met de nieuwe Regeling Ondersteuning Topsporters en Topcultuur. De bestaande regeling om studenten die op hoog niveau sporten financiële en facilitaire hulp te bieden wordt aangescherpt. Een vergelijkbare regeling gaat gelden voor studenten die op cultureel gebied actief zijn. Doel van de regeling is studenten in staat te stellen zowel hun studie af te ronden als hun sport- of culturele activiteiten te ontplooien. De UT biedt hen studiebegeleiding, afstudeersteun, speciale voorzieningen en een onkostenvergoeding. Om daarvoor in aanmerking te komen, gelden bepaalde voorwaarden. Zo moeten de sporters een Olympisch erkende status hebben of op nationaal dan wel internationaal niveau aan wedstrijden meedoen. Voor cultureel actieve studenten zijn de criteria lastiger vast te stellen. Daarom worden alle aanvragen individueel beoordeeld door een commissie. De Commissie Topcultuur bestaat uit de voorzitter van Apollo, een studentendecaan en het hoofd Cultuurcentrum, Hannah de Vries. Zij noemt de nieuwe regeling zeer vooruitstrevend, omdat zij denkt dat de UT de enige Nederlandse universiteit is met een topcultuurregeling. Ik ben heel erg blij met deze regeling, omdat je daarmee voor studenten die met iets bijzonders bezig zijn een raamwerk kunt bieden voor hun studie en culturele ontplooiing. Hoewel De Vries geen groot aantal aanvragen voor de topcultuurregeling verwacht, heeft ze wel gemerkt dat er behoefte aan is, omdat het Cultuurcentrum in het verleden al eens studenten heeft bijgestaan. We hebben een keer een stijldanspaar gehad, dat danste op internationaal niveau en een jongen die heel goed piano speelde en repeteerde op de Steinway-vleugel in de Vrijhof. Die vragen werden tot nu toe door het Cultuurcentrum afgehandeld. Zo n topcultuurregeling geeft meer waardering voor wat studenten doen en daar hebben ze recht op. Het is ook goed voor je naam als universiteit, als je sport en cultuur zo serieus neemt. Mignon van Dijk ADVERTENTIE 8??Á Ë ËÝj Ë Ë jí jajájj Ë jjwíëájw ÍË Ë? aäáj jáä =#! Ë 0Ë.7-2.Ë 0 Ë.^Ë=!Ë8 Ë 0Ë## Met beschermende kleding en brillen bekijken rector magnificus Ed Brinksma, hoogleraar Bert Huis in t Veld en Ronald Sipkema van Lightmotif het nieuwe lab. Foto: Gijs van Ouwerkerk Nieuw laser microlab Rector magnificus Ed Brinksma en hoogleraar toegepaste lasertechnologie Bert Huis in t Veld hebben dinsdagmiddag in de Westhorst het nieuwe laser microlaboratorium geopend. Omdat het om een semicleanroom gaat, waar de temperatuur en luchtvochtigheid constant moeten zijn en stof moet worden vermeden, droegen ze beschermende kleding, mutsen en brillen. De openinghandeling bestond uit het doorsnijden van een lintje met een laserbundel. In het laser microlaboratorium staan twee lasers, een derde is in aantocht. De lasers bewerken op microschaal allerlei soorten materialen waardoor oppervlakken met bijzondere contacteigenschappen ontstaan op het gebied van wrijving, slijtage of het afstoten van vuil of water. Aan de hand daarvan kunnen nieuwe producten worden ontwikkeld, zoals plastic bekers die niet meer afgewassen hoeven te worden of integraalhelmen waar geen vliegen op blijven plakken. Met de realisatie van het microlab is anderhalf miljoen euro gemoeid. Dat bedrag is betaald door de faculteit Construerende Technische Wetenschappen en het spin-off bedrijf Lightmotif, dat een van de drie lasers zal toepassen. Andere gebruikers van het laboratorium zijn aio s en postdocs van de vakgroep werktuigbouwkundige automatisering en de leerstoel toegepaste lasertechnologie van onderzoeksinstituut IMPACT. Aan het einde van het jaar zullen negen onderzoekers met de nieuwe lasers werken. Mijn job Naam: Hans van Rijn (58) Functie: Medewerker interne dienst Locatie: Cubicus C109 Hans van Rijn (58) Foto: Arjan Reef Het is een beetje rommelig op mijn kantoor want we hebben net een voorlichtingsdag voor nieuwe studenten gehad. Gelukkig heeft niemand last van de spullen want ik zit hier alleen op de kamer. Mijn collega is sinds januari met de vut. In 1988 ben ik begonnen op de UT als inkoper bij het facilitair bedrijf. In een centraal magazijn deed ik inkopen voor de verschillende faculteiten. Helaas is die functie opgeheven. Daarna heb ik in de Horst gewerkt en sinds twee jaar zit ik hier. Het leuke aan deze baan is de afwisseling; ik los storingen op, breng pakjes rond, zorg dat de beamers werken en vervang kapotte lampen. Eigenlijk zorg ik dat alles draaiende blijft in het gebouw. En ik voer de dieren die wij hier hebben, zoals de schildpadden die vlakbij de hoofdingang staan. We hebben ook altijd twee zwerfkatten bij het gebouw gehad. Een daarvan, Dikkop heb ik in januari moeten laten inslapen omdat hij trombose had. De andere kat geef ik nog steeds te eten. Het is leuk en afwisselend werk, geen dag is hier hetzelfde. Dat vind ik wel belangrijk want je zit meer op je werk dan dat je thuis bent. Mijn kantoor zit vast aan dat van de receptie. Met de dames die daar werken kan ik erg leuk praten. Ik heb ook veel contact met de studenten hier. Ze weten mij altijd te vinden als ze iets nodig hebben. En als dat nodig spreek ik ze vermanend toe. Want ze kunnen soms behoorlijk veel troep maken.

5 ut Nieuws weekblad van de Universiteit Twente Donderdag 2 april 2009 De bladen De Vrije Universiteit wil een opleiding tot hindoeïstisch geestelijk verzorger starten. De plannen zijn in een vergevorderd stadium, maar moeten nog worden goedgekeurd door het bestuur van de faculteit theologie. De studie gaat lijken op de imamopleiding: studenten doen een studie religie en levensbeschouwing, waarbinnen maximaal veertig procent van hun studietijd is ingeruimd voor vakken die specifiek met het hindoeïsme te maken hebben. Theologiedecaan Wim Janse wil ook andere religies niet uitsluiten. Als vertegenwoordigers van Afrikaanse of sjamanistische religies het gesprek willen aangaan over een eventuele opleiding zou de faculteit hen niet op voorhand afwijzen, mits ze tot kritische wetenschappelijke reflectie op hun eigen geloof in staat zijn. Met de boeddhisten is de VU al in gesprek. Kees van der Vijver. hoogleraar politiestudies kees van der vijver neemt afscheid Gat tussen wapenstok en vuurwapen te groot Paul de Kuyper Sinds februari is hij met de vut en morgen, vrijdag 3 april, organiseert de faculteit MB zijn afscheidssymposium 30 jaar Politiestudies: terugblik en vooruitzicht, waar diverse hoogleraren, burgemeesters en korpschefs hem zullen uitzwaaien. Maar echt afscheid van het vak neemt Van der Vijver nog niet. De hoogleraar heeft nog diverse bestuursfuncties, is secretaris van de Stichting Maatschappij,Veiligheid en Politie en begeleidt op de UT nog vijf promovendi. Hij sluit zijn loopbaan af als wetenschapper, terwijl hij begon als politieagent. Vanaf het begin wenste ik een combinatie van een praktisch vak en fundamenteel onderzoek. Snel nadat ik was begonnen als politieman, ben ik strafrecht en criminologie gaan studeren.vervolgens heb ik tien jaar onderzoek gedaan op Binnenlandse Zaken.Toen ik de praktijk weer in wilde, heb ik tien jaar bij de politie Amstelland gewerkt.waarna ik naar de UT ben gekomen. Eigenlijk heb ik constant geswitcht tussen onderzoek en praktijk. Hoe kijk je aan tegen het aantal boetes dat de politie moet uitdelen? Toen in 2003 afspraken werden gemaakt dat het aantal boetes omhoog moest, kwam daar veel kritiek op. Eerder waarschuwde de politie. Slechts bij echt gevaar werd er geverbaliseerd. Dat is veranderd in het stellen van normen en het uitdelen van boetes bij overschrijding. Ik ben daar nooit gelukkig mee geweest. Mijn gevoel zegt dat er altijd een relatie moet zijn tussen het gevaar van het gedrag en het verbaliserend optreden. Aan de andere kant leidt dit boetebeleid wel tot minder conflicten. Als mensen gewend zijn aan streng gedrag, is de onvrede minder bij een boete. Hetzelfde geldt voor de conducteurs in de trein. Er ontstaat vooral ruzie als je iemand beboet die zonder kaartje reist als hij ervaart dat er vrijwel nooit gecontroleerd wordt. Dat gebeurt niet als diegene weet dat er altijd kaartcontrole is. Geweld in het openbaar vervoer is veel in het nieuws. Neemt het geweld tegen de politie ook toe? Agressie en geweld tegen de politie nam al veel eerder toe, maar het is minder hevig dan wat je nu in het openbaar vervoer ziet. Mensen willen niet worden aangesproken op hun gedrag, ze accepteren geen gezag. De politie heeft vooral te maken met verbaal geweld. Hoe agenten daarmee om moeten gaan? Je moet er vooral niet voor terugschrik- ken. Net als dat een conducteur niet alleen maar in de eersteklas moet zitten discussiëren, moet ook de politie er bovenop blijven zitten. Je moet normen stellen. Vorige week presenteerde de politie de Taser, een stroomstootwapen dat verdachten met een schok van volt kan doen verstijven. Hoever mag de politie gaan met dit soort wapens? Het probleem is dat het gat tussen de wapenstok en het vuurwapen te groot is. De politie zoekt al ontzettend lang naar een wapen dat daartussen zit. Een agent heeft nooit de bedoeling iemand te doden, maar hij wil wel iemand tijdelijk kunnen uitschakelen. De Taser bestaat in de Verenigde Staten al een hele tijd. In Nederland, en ook in andere Europese Harold de Boer Hij zou zichzelf nooit pionier noemen, maar hoogleraar politiestudies Kees van der Vijver kan wel als zodanig worden beschouwd. Elf jaar geleden zette hij bij de faculteit MB de studierichting veiligheidsstudies op en werd hij directeur van het Instituut voor Maatschappelijke Veiligheidsvraagstukken. De dag voor zijn afscheid geeft hij zijn visie op het boetebeleid van de politie, agressie, geweld en de Taser, het nieuwe stroomstootwapen. Uit Het Lood Bonus Er zijn mensen die met hun handelen hebben bijgedragen aan een ongekende financiële rampspoed. En sommigen onder hen zijn vanwege ditzelfde handelen beloond met een forse bonus. Omdat dat landen, is men er altijd terughoudend mee geweest. Het wapen is natuurlijk ook niet gevaarloos. Als iemand niet tegen zo n schok kan, zijn de gevolgen enorm. Ik ben blij dat de politie dit experiment start. Het is een wapen waarvan we nog niet weten of het toepasbaar is.toen de pepperspray werd ingevoerd bestond er ook veel verzet, nu vinden we dat gewoon. Als in de testfase iemand gewond raakt door de Taser, betekent dat niet zonder meer dat je het gebruik moet stoppen. Je moet je altijd afvragen wat de gevolgen zouden zijn als je in dezelfde situatie een vuurwapen had gebruikt. Het symposium 30 jaar Politiestudies: terugblik en vooruitzicht vindt vrijdag 3 april plaats van 13 tot 17 uur in de Spiegel. nu eenmaal zo was afgesproken. Dat is inderdaad pervers. Maar als werknemers hun werk wel goed doen, zodat het uitmondt in fraaie resultaten, mogen ze daar dan wel in meedelen? Ongeacht hoe hoog dat oploopt? Volgens de jongste mantra niet meer. Zulke prestatiebonussen zetten aan tot het nemen van onverantwoorde risico s, zo wordt nu breed verkondigd. Mogelijk. Maar als het resultaat niet uitgekeerd mag worden aan de werknemers, dan verdwijnt het volledig in de zakken van de aandeelhouders. Is er enige aanwijzing dat die hierdoor niet verleid worden tot het stimuleren van onverantwoord gedrag? Is die hele ellende met ABN niet juist begonnen met De eeuwige student behoort tot het verleden. Het Leidse universiteitsblad Mare schrijft over een enquête van de Landelijke Kamer van Verenigingen (LKvV). Daaruit blijkt dat een groot deel van de studentenverenigingen concrete maatregelen neemt om de studieresultaten van haar leden te verbeteren. Meer dan de helft van de verenigingen heeft een systeem waarin ouderejaars de eerstejaars in hun studie begeleiden.verder zorgt 85 procent van de verenigingen er naar eigen zeggen voor dat de introductieperiode niet overlapt met colleges en werkgroepen van eerstejaars. Het stereotiepe beeld van studentenverenigingen waar alleen maar gedronken wordt en studieresultaten niet belangrijk worden gevonden, moet naar het rijk der fabelen verwezen worden, zo schrijft de LKvV. Een knuffeldier dat kinderen waarschuwt als ze bijvoorbeeld vergeten de televisie uit te doen of de koelkast te sluiten. Dat bedachten de informaticastudenten Mark Bakker en Bart Haakman van de Universiteit van Amsterdam tijdens de demonstratiefair human computer interaction. Hun collega s kwamen met een digitaal bureau dat papierversnippering tegengaat en een iphone-applicatie die werkverkeer terugdringt, maar het energiebesparende knuffeldier won de eerste prijs. De knuffel is overigens nog niet gemaakt, er is slechts een 3D-ontwerp. De kinderen bleken een dik en blauw figuurtje het vrolijkst te vinden. En hij moet vooral vrolijk zijn in plaats van streng.want daar hebben ze hun ouders al voor. De Wageningse bijzonder hoogleraar faunabeheer Ron Ydenberg wordt deels betaald uit gokgeld. Jagersvereniging KNJV sponsort de leerstoel voor een derde deel, met ruim een half miljoen euro voor vijf jaar. Om het geld bij elkaar te brengen hebben de jagers Stichting De Eik in het leven geroepen. Die kwam met het volgende idee: jagers kunnen meespelen in de Sponsor Bingo Loterij en tegelijk bijdragen aan de leerstoel. Meedoen kost maandelijks 6,80 euro. De helft daarvan gaat naar Wageningen, met de andere helft wordt meegespeeld in de loterij. Voorlopig slaat de constructie nog niet aan. Jagers blijken niet zo goklustig. De Rijksuniversiteit Groningen viert dit jaar haar 395-jarig bestaan met een heel scala aan activiteiten in de stad. Afgelopen week werd het startschot gegeven van de festiviteiten, terwijl je eigenlijk zou verwachten dat het echte feest pas over vijf jaar gevierd wordt. Het 400-jarig bestaan van de universiteit, dat moet een groot feest worden, vindt de Groningse rector magnificus Frans Zwarts. Maar toen de lustrumcommissie werd ingesteld, gingen ze direct vol aan de slag met het 395-jarig bestaan en werd het feest toch iets groter dan gedacht. schreeuwende aandeelhouders? Kijken we naar de Nederlandse situatie, dan zien we dat de DSB-bank en de Rabobank tamelijk ongeschonden door de crisis komen. Deze banken keren ook bonussen uit aan hun personeel. Het enige verschil met de andere banken is, dat DSB en Rabo niet beursgenoteerd zijn. Als hebzucht al de bron van alle problemen is, dan moeten we concluderen dat de hebzucht van de aandeelhouder schadelijker uitpakt dan de hebzucht van de werknemer. Hoeveel van de mensen die nu zo tekeer gaan tegen bonussen zijn zelf aandeelhouder? Zij hebben in de jaren voorafgaand aan deze crisis steeds meer macht gekregen. Dat vonden wijze mannen een goed idee om problemen zoals bij Enron en Ahold te voorkomen. Maar kijk nou wat de aandeelhouders met deze extra macht hebben gedaan! De beurskoersen opgejaagd, ongeacht de risico s. En daarvoor zouden ze dan nu moeten worden beloond met een groter stuk van de taart? Dat is pas echt pervers. Ik zal een achterhaalde socialist zijn, maar ik zie het loon naar werk toch bij voorkeur terechtkomen bij degenen van wier arbeid het de vrucht is. Als er vrucht is. En zolang daar keurig inkomstenbelasting over wordt betaald, profiteert de hele samenleving er van mee.