Het Woord van de Gerechtigheid

Transcriptie

1 Het Woord van de Gerechtigheid Nr. 56 juni, juli 2008 pagina 1 Want ieder die nog van melk leeft, is onervaren in het woord van de gerechtigheid (St. vert.): hij is nog een kind (Hebr. 5:13). Het woord van de gerechtigheid staat in contrast tot de eerste beginselen van de uitspraken van God (Hebr. 5:12). Het woord van de gerechtigheid duidt daarom op diepere waarheden waarin God handelt op basis van Zijn gerechtigheid met ons. Het Woord van de Gerechtigheid wil een bijdrage leveren om christenen vertrouwd te maken met de vaste spijs (Hebr. 5:14) van het woord van God om geestelijke volwassenheid mogelijk te maken. Bijbelse waarheden die nauwelijks worden onderwezen en van cruciaal belang zijn om het einddoel van het geloof (1 Petr. 1:9) te bereiken, zullen in het bijzonder onderwerp van aandacht zijn. Het Woord van de Gerechtigheid wordt geredigeerd door Roel Velema roel@velemaweb.nl website: De Poorten van Jeruzalem Deel 6 7. De Waterpoort Verderop was bezig Pedaja, de zoon van Paros (de tempelhorigen woonden op de Ofel) tot bij de Waterpoort aan de oostzijde, en de uitspringende toren (Neh. 3:25-26). Om de betekenis van de Waterpoort te begrijpen, moeten we allereerst de betekenis van water in de Bijbel goed begrijpen. Deze betekenis kunnen we goed zien in Exodus 15: De Israëlieten kwamen in de woestijn bij Mara, maar konden het water daar niet drinken, omdat het bitter was. Mozes wierp een stuk hout in het water en het water werd zoet. Hier zien we twee aspecten van water: dood en leven. Het stuk hout, dat een type is van het kruis van Christus, maakt het verschil uit in de betekenis van het water. Het is water ten dode of water ten leven. In de doop zien we water ten dode. Onze oude mens is met Christus meegekruisigd en het water waarin we worden gedoopt, is een beeld van het graf waarin onze oude mens is begraven. De Waterpoort benadrukt de positieve betekenis van water, want de Waterpoort volgt op de Bronpoort. Het benadrukt de betekenis van water, wanneer wij zijn wedergeboren en wij Christus als Bron hebben ontvangen. Het is het levende water, de Geest van God, dat uit ons stroomt, omdat Christus onze levende Bron is geworden: Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zei Hij van de Geest, welke zij die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was (Joh. 7:38-39). Er is water ten dode en water ten leven.

2 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 2 Om tot wedergeboorte te komen, is water en de Heilige Geest nodig: tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan Hij het koninkrijk van God niet zien (Joh. 3:5). Het verschil tussen het water in Johannes 3:5 en Johannes 7:38-39 is dat er water nodig is om tot wedergeboorte te komen en er stromen van levend water uit ons moeten vloeien nadat wij zijn wedergeboren. Geboren uit water en Geest Het is belangrijk om te begrijpen waar de Heer naar verwees, toen Hij sprak dat we geboren moeten worden uit water en Geest. Waar had het water betrekking op? Er zijn verschillende verklaringen hiervoor gegeven. Sommigen zeggen dat het water betrekking heeft op letterlijk water, bijvoorbeeld het vruchtwater van het ongeboren kind of het water van de doop. Anderen zeggen dat het water een figuurlijke betekenis heeft en het verwijst naar het woord van God. Om het antwoord op onze vraag te geven, zijn een aantal uitgangspunten van belang. Het eerste uitgangspunt is een regel in de Griekse grammatica, die zegt dat als twee woorden in een zin zijn verbonden met hetzelfde voegwoord, beide woorden letterlijk zijn of beiden figuurlijk zijn. In Johannes 3:5 gaat het om de uitdrukking water en Geest. Het woord Geest is letterlijk en daarom moet het woord water ook letterlijk worden genomen. Hoewel wedergeboorte onlosmakelijk is verbonden met het woord van God (vgl. 1 Petr. 1:23), valt deze betekenis van water toch af in Johannes 3:5. Het tweede uitgangpunt is dat we ons goed moeten inleven waar Nicodemus aan had moeten denken, toen de Heer met hem sprak over water en Geest. Het moest betrekking hebben op water en Geest in verband met nieuw leven, met wedergeboorte. Nicodemus had in het Oude Testament moeten denken aan bijbelgedeelten waar water, Geest en nieuw leven tezamen werden genoemd. De verklaring dat het water betrekking heeft op het vruchtwater van het ongeboren kind, is onaannemelijk. Nicodemus opperde dat een mens voor de tweede keer in de moederschoot zou ingaan, maar de Heer wees de natuurlijke lijn af van een geboorte uit de moederschoot. Johannes 3:5 heeft geen betrekking op natuurlijke geboorte. Zo n interpretatie voegt niets toe, want elk kind wordt geboren uit vruchtwater. Het is een open deur dat we eerst natuurlijk moeten zijn geboren, voordat we wedergeboren kunnen worden. Ook een tweede natuurlijke geboorte is uitgesloten om wedergeboren te worden. Ook lijkt het niet aannemelijk dat de doop het onderwerp is in Johannes 3:5. De Heer verweet Nicodemus zijn gebrek aan inzicht, maar dat kon nauwelijks een gebrek aan inzicht zijn in de typologie van de verlossing van Israël uit Egypte. Nicodemus was volkomen onwetend over wat de Heer hem duidelijk wilde maken en zijn verwijzing naar water, Geest en nieuwe leven, moest hem eenvoudig doen denken aan bijbelgedeelten waar deze woorden en begrippen voorkwamen. Het bijbelgedeelte dat voor de hand lag en wat Nicodemus in gedachten had moeten komen, was Ezechiël 36:25-27: Ik zal rein water over u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw afgoden zal Ik u reinigen; een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven. Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt. Om tot wedergeboorte te komen, is water en de Heilige Geest nodig.

3 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 3 Het eerste gedeelte van Ezechiël 36 heeft betrekking op het geestelijk herstel van Israël, wanneer een land op één dag wordt voortgebracht of een volk op eenmaal wordt geboren (Jes. 66:8). Deze geboorte van Israël wordt in Rom. 11:15 beschreven als een leven uit de doden. De gelijkenis met de wedergeboorte is treffend, te meer omdat het volgende hoofdstuk, Ezechiël 37, spreekt van de komende nationale geboorte van Israël en de Heilige Geest die in het volk zal komen (vgl. Ezech. 37:5-6). Ik zal mijn Geest in u geven, zodat gij herleeft en Ik zal u doen wonen in het land (Ezech. 37:14), en Israël zal deel krijgen aan het nieuwe verbond. In Ezechiël 37:9 lezen we: Kom van de vier windstreken, o Geest, en blaas in deze gedoden, zodat zij herleven. De overeenkomst van de Geest en de wind in Ezechiël 37:9 en Johannes 3:8 is treffend. Daarom zijn Ezechiël bij uitstek de hoofdstukken waaraan Nicodemus had moeten denken, toen de Heer met hem over wedergeboorte sprak. Nicodemus wist ook dat de herleving van Israël een herleving van de Israëlieten persoonlijk betekende, zodat hij had moeten begrijpen waarover de Heer sprak. Nicodemus was nog niet wedergeboren, want de Geest was nog niet in Israël (Ezech. 37:8). De Geest en het nieuwe verbond zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden, zodat zowel de wedergeboorte van Israël en het sluiten van het nieuwe verbond in de toekomst ligt. De overeenkomsten met Ezechiël zijn zó treffend, dat we dit als Oudtestamentische basis van Johannes 3 moeten beschouwen. Om de betekenis van water in Johannes 3:5 te begrijpen, moeten we daarom naar Ezechiël voor verder licht. Het woord water komt maar één keer voor in deze twee hoofdstukken, in Ezechiël 36:25: Ik zal rein water over u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw afgoden zal Ik u reinigen. Uit dit vers kunnen we al direct een belangrijke conclusie trekken: het water heeft betrekking op het sprengen over iemand. Dit betekent dat Johannes 3 niet te maken heeft met de doop, want de doop heeft betrekking op onderdompelen. Hoewel de doop van groot belang is voor een ieder die is wedergeboren, is het niet aannemelijk dat de typologie van de verlossing van Israël uit Egypte, waar de doop een belangrijke rol speelt, als basis gold voor wat Nicodemus had moeten weten over wedergeboorte. Johannes 3 heeft te maken met leven uit de doden (Rom. 11:15), zodat Johannes 3:1-16 te maken heeft met nieuw leven, niet met een geestelijke wedloop die onze erfenis op het oog heeft. Hoe kon Nicodemus de erfenis van Israël begrijpen, terwijl de elementen van het nieuwe leven hem nog lang niet duidelijk waren, laat staan door de typologie die deze dingen beschreef. Water en Bloed Wat was nu de functie van het water dat over de persoon werd gesprengd? Het antwoord vinden we in Leviticus 14:5-7. Om een melaatse te reinigen (Lev. 14:1), moest een vogel worden geslacht boven een aarden pot met levend water, zodat het bloed in het water kwam. Een tweede vogel werd daarna gedoopt in de aarden pot met het water en het bloed. Daarna zou dit mengsel de melaatse rein maken en werd de tweede vogel in vrijheid gesteld. De betekenis is prachtig. De Here Jezus is de geslachte vogel in Zijn dood en Hij is de levende vogel in Zijn opstanding. De aarden pot verwijst naar Christus als mens. Het levende water is de Geest die Hem vervulde en ook ons moet vervullen. Het bloed is Zijn vergroten bloed op Golgotha. Johannes 3:5 heeft met sprengen te maken, niet met onderdompelen.

4 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 4 De toepassing is ook duidelijk voor Israël. Israël was melaats en ziek, van de voetzool af tot de schedel is er niets gaafs (Jes. 1:6). De Here Jezus moest sterven, om door water en bloed (vgl. Joh. 19:34), het melaatse Israël te reinigen en gezond te maken. Er is een verschil in de functie tussen het water en het bloed. Dit verschil vinden we in Openbaring 7:14: zij hebben hun waden gewassen en die wit gemaakt in het bloed van het Lam. Het doel van het water en het bloed in Leviticus 14 was om te wassen en om wit te maken. De melaatse werd zevenmaal besprenkeld om hem te genezen door het water en het bloed. Het water wast, maar het reinigende element is het bloed. In Zacharia 13:1 (S.V) lezen we: Te dien dage zal er een Fontein geopend zijn voor het huis Davids, en voor de inwoners van Jeruzalem, tegen de zonde en tegen de onreinigheid. Het bloed is er voor ontzondiging en reiniging, maar het is geen fontein van bloed. Een fontein heeft met water te maken en daarom gaan water en het bloed samen. Het bloed is er voor ontzondiging en reiniging en water is er voor het wassen, het lessen van dorst en verfrissing. Wij hebben het bloed nodig om ontzondigd te worden en het water om te wassen. Maar de Heilige Geest is ook een Fontein van water dat opspringt om leven te geven. De dood van Christus heeft onze straf gedragen, maar de Heilige Geest brengt ons de reddende kracht van die dood. In Leviticus brengt het water ons het bloed; waardoor we worden gereinigd en in vrijheid gesteld. Hierdoor kunnen we deel krijgen aan de goddelijke natuur. Psalm 51:8 leidt naar Psalm 51:12: Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in mijn binnenste een vaste geest. Leviticus 14:1-7 vat Johannes 3 en 4 samen. De twee vogels en het water en het bloed verwijzen naar de dood en opstanding van de Heer, en het levende water verwijst naar het werk van de Heilige Geest om de verlossing in ons tot werkelijkheid te maken. In Hebreeën 9:13 zien we hetzelfde patroon: het smetteloze offer van Christus heeft ons gereinigd, om de levende God te dienen, nadat wij het levende water hebben ontvangen. Het water is in de type in Leviticus 14:6-7 letterlijk en daarom moet het water in de antitype in Johannes 3:5 ook als letterlijk beschouwd worden. Een ander voorbeeld is 1 Johannes 5:5-8: Wie is het, die de wereld overwint, dan wie gelooft dat Jezus de Zoon van God is? Dit is Hij, die gekomen is door water en bloed, Jezus Christus, niet slechts met water, maar met het water en met het bloed. En de Geest is het, die getuigt, omdat de Geest de waarheid is. Want drie zijn er, die getuigen de Geest en het water en het bloed, en de drie zij één. De Heilige Geest past de dood van Christus met de wassende en reinigende werking van het water en het bloed toe, waardoor wij worden wedergeboren uit water en Geest. Wij worden wedergeboren uit water en Geest (hiervan spreekt Johannes 3), maar we dienen de levende God door het levende water van Gods Geest (hiervan spreekt Johannes 4): maar wie gedronken heeft van het water, dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven. Hieruit zien we dat water cruciaal is om tot wedergeboorte te komen en cruciaal is om een overwinnend christenleven te leven: Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit zei Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was (Joh. 7:38-39). Ons grote verlangen is dat ons leven voortdurend een stroom van levend water is dat uit ons mag voortvloeien om onszelf en anderen te lessen en te verfrissen. Water is cruciaal om tot wedergeboorte te komen en water is cruciaal om een overwinnend christenleven te leven.

5 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 5 Stromen van levend water Het grote verlangen van ieder mens is in wezen om een vol leven te hebben. Een christen heeft dit verlangen ook, maar weet dat dit leven slechts in Christus is te verwezenlijken en met het oog op Gods eeuwig doel om Christus met alles te vervullen. In Christus hebben wij de belofte dat stromen van levend water uit ons binnenste zullen vloeien. Het is niet alleen het verlangen van een gelovige, maar ook het verlangen van God dat stromen van levend water voortdurend ons deel zullen zijn. Hoewel we al vele jaren een christen kunnen zijn, kan het zijn dat we pas jaren later worden geconfronteerd met deze grote belofte van de Vader om de Heilige Geest tot de Fontein van ons leven te maken. We kunnen de Heilige Geest hebben ontvangen tot wedergeboorte, maar toch de Heilige Geest niet kennen die stromen van levend water door ons heen laat vloeien. Daarom moeten we onszelf de vraag stellen: Hebben wij de Heilige Geest ontvangen, toen wij tot geloof kwamen (vgl. Hand. 19:1-2). Wanneer we zijn wedergeboren, hebben we de Fontein in ons, omdat we in een levende eenwording met de Heer zijn gekomen. De Geest van God is in ons, maar dat betekent nog niet dat we ervaren dat stromen van levend water uit ons voortvloeien. De enige reden hiervoor is dat om één of meerdere redenen het kanaal ergens is geblokkeerd. Er is niet veel voor nodig om het water van een fontein te stagneren. Abraham groef waterputten. Abraham was een man van geloof en geloof graaft waterputten. De Filistijnen gooiden de waterputten weer dicht, maar Izaäk openden de waterputten weer. Izaäk spreekt van het opstandingsleven, waarmee we komen tot de sleutel om Johannes 7:38-39 te ervaren: de fontein wordt geopend door de opstanding van de Here Jezus Christus. Dit bracht Paulus ertoe om te zeggen: Want ik had niet besloten iets te weten onder u, dan Christus Jezus en die gekruisigd (1 Cor. 2:2). Om de Heilige Geest te ervaren, is de toepassing van het kruis nodig, om ons te verlossen van wie wij in onszelf, in onze ziel, zijn. Het kruis moet de weg vrijmaken voor de Geest van God en daarom moeten we verlost worden van de overheersing van ons natuurlijke leven. Het is daarom mogelijk dat we een goede kennis van de Bijbel hebben, maar toch een leven missen van de zalving van Gods Geest. De reden hiervan is steeds terug te leiden tot een gebrek aan een diepe ervaring van het werk van het kruis. Het kruis is steeds de oplossing voor elk probleem in ons geestelijke leven en om de volheid van de Geest te kunnen ontvangen. Hoe werkt dit in de praktijk? Het kruis leidt naar de Geest en de Geest leidt naar het kruis. Aanvaard vervolging, aanvaard lijden en verwerping. Wanneer anderen de voorkeur krijgen boven ons, dank God, want het is een kans om het kruis toe te passen, opdat stromen van levend water uit ons zullen vloeien. Overvloeiend leven gaat vooraf aan overvloeiend sterven aan onszelf. Wil je jezelf op de voorgrond stellen, laat dan je zwakheid zien (2 Cor. 12:9). Houd afstand wanneer anderen ons prijzen, want het kan zo gemakkelijk een voedingsbodem worden voor ons vleselijk denken. Nederigheid betekent dat we zien en erkennen dat we geen geestelijke bronnen in onszelf hebben en we vanuit dat inzicht leven. Hoe meer wij komen tot het punt dat we geen vertrouwen op onszelf stellen, des te meer zullen we God leren kennen als de God die de doden opwekt (vgl. 2 Cor. 1:9). Zo n leven zal het getuigenis van Jezus weerspiegelen, namelijk een leven dat laat zien dat de dood steeds wordt overwonnen door het opstandingsleven van de Heer. Onze Heer zocht nooit om Zichzelf op de voorgrond te zetten, maar toch kon Hij niet verborgen blijven (Marc. 7:24b). Nederigheid betekent dat we zien en erkennen dat we geen geestelijke bronnen in onszelf hebben en we vanuit dat inzicht leven.

6 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 6 De belofte van de Vader De Bijbel laat duidelijk zien hoe stromen van levend water uit ons binnenste kunnen vloeien. Johannes 8:39 zegt: Dit zei Hij van de Geest, welke zij, die tot geloof in Hem kwamen, ontvangen zouden; want de Geest was er nog niet, omdat Jezus nog niet verheerlijkt was. De verheerlijking van Jezus verbindt de belofte van de Heilige Geest met Pinksteren (vgl. Hand. 5:31), met de belofte van der Vader: En zie, Ik doe de belofte mijns Vaders op u komen. Maar gij moet in de stad blijven, totdat gij bekleed wordt met kracht uit den hoge (Luc. 24:49). Van deze belofte spreekt Handeklingen 1:8: maar gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult mijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde. Er is een wezenlijk verschil om de Heilige Geest te ontvangen om wedergeboren te worden en de Heilige Geest te ontvangen om een getuige van Christus te zijn. De Heilige Geest in Johannes 3:5 verbindt ons typologisch met de Rode Zee (Schelfzee), terwijl de belofte van de Vader ons typologisch verbindt met de Jordaan. De Jordaan markeert de subjectieve werking van het kruis en brengt daarmee direct de belofte van de Vader in beeld. Het is onmogelijk om de strijd in het beloofde land aan te gaan, zonder dat wij de Heilige Geest hebben ontvangen die ons bekleedt met kracht uit de hoge. We zien dit duidelijk in de bediening van de Here Jezus. Terstond nadat Jezus gedoopt was, steeg Hij op uit het water. En zie, de hemelen openden zich, en hij zag de Geest Gods nederdalen als een duif en op Hem komen. En zie, een stem uit de hemelen zei: Deze is mijn Zoon, de geliefde, in wie Ik mijn welbehagen heb (Matt. 3:16,17) Het is opmerkelijk dat de Geest van God als een duif op de Here Jezus neerdaalde na Zijn doop en voordat Hij Zijn publieke bediening begon. De Geest kwam niet in Hem, zoals de Geest ook in gelovigen woont, maar de Geest kwam op Hem. Deze gebeurtenis is een directe vervulling van Oudtestamentische profetie. Zo lezen we in Jesaja 11:2-3: En op hem zal de Geest des Heren rusten, de Geest van wijsheid en verstand, de Geest van raad en sterkte, de Geest van kennis en vreze des Heren; ja, zijn lust zal zijn in de vreze des Heren Opnieuw lezen we hier dat de Geest van God op Hem rust, de Geest van wijsheid, verstand, raad en sterkte. Van kennis en van vrees, van eerbied voor God. In Jesaja 61:1-2 lezen we verder: De Geest des Heren Heren is op mij, omdat de Here mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden gebrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis Opnieuw lezen we dat de Geest van God op Hem is, maar nu wordt bovendien vermeld dat de Geest op Hem is vanwege een zalving. In de volgende verzen in het Nieuwe Testament lezen we: Van Jezus van Nazareth, hoe God Hem met de Heilige Geest en met kracht heeft gezalfd. Hij is rondgegaan, weldoende en genezende allen, die door de duivel overweldigd waren; want God was met Hem (Hand. 10:38). De Geest des Heren is op Mij, daarom, dat Hij Mij gezalfd heeft, om aan armen het evangelie te brengen; en Hij heeft Mij gezonden (Luc. 4:18). Het is onmogelijk om de strijd in het beloofde land aan te gaan, zonder dat wij de Heilige Geest hebben ontvangen die ons bekleedt met kracht uit de hoge.

7 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 7 Want Hij, die God gezonden heeft, die spreekt de woorden Gods, want Hij geeft de Geest niet met mate (Joh. 3:34). We kunnen daarom zeggen dat na de doop van onze Heer bij de Jordaan, de Heilige Geest als een duif op Hem neerdaalde en Hem met kracht zalfde met het oog op de verkondiging van een blijde boodschap. Hij ging uit met de kracht van Gods Geest die Hem niet met mate werd geschonken. Hij was vol van de Geest van wijsheid, verstand, raad, sterkte, kennis en vrees voor God. Dit was de wijze waarop de Heer Zijn bediening begon, en we zien dat de discipelen hun bediening op dezelfde wijze moesten beginnen: maar gij zult kracht ontvangen, wanneer de Heilige Geest over u komt, en gij zult mijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde (Hand. 1:8). In dit vers zien we hetzelfde patroon: de Heilige Geest komt met kracht op hen, met het doel om een blijde boodschap te verkondigen over de hele wereld. Wanneer we het geestelijke verschil zien tussen de Rode Zee en de Jordaan, zien we ook het verschil tussen de Heilige Geest die we ontvangen voor onze wedergeboorte (Joh. 20:22), en de Heilige Geest om de strijd in de hemelse gewesten aan te gaan. De Heilige Geest wordt gegeven om een getuige te zijn van Christus, en ons gebed om de kracht van Gods Geest zal alleen worden verhoord om een getuige van Jezus te zijn. Er bestaat veel verschil van inzicht onder christenen over de vervulling van de Heilige Geest, maar dit verschil wordt voornamelijk veroorzaakt doordat er geen duidelijk verschil wordt gezien tussen de betekenis van de Rode Zee (de Schelfzee) en de Jordaan. Zodra wij de Jordaan geestelijk willen oversteken, zullen we tot het besef komen dat deze fase onmogelijk geleefd kan worden zonder dat de Heilige Geest op ons komt. Het werk van de Heilige Geest dat verbonden is met de Jordaan, kent drie aspecten: 1) de verzegeling van de Heilige Geest voor zekerheid en toewijding (Ef. 1:13), 2) de vervulling met de Heilige Geest om kracht te ontvangen (vgl. Luc. 4:1; Hand. 2:4; 4:8), en 3) de zalving van de Heilige Geest om kracht en geestelijke kennis te ontvangen (Luc. 4:18; Hand. 10:38). De verzegeling van de Heilige Geest In Hem zijt ook gij, nadat gij het woord der waarheid, het evangelie uwer behoudenis, hebt gehoord; in Hem zijt gij, toen gij gelovig werd, ook verzegeld met Heilige Geest der belofte (Ef. 1:13). Hoewel dit vers niet nadrukkelijk stelt dat de verzegeling volgt op onze wedergeboorte, zullen we zien dat dit praktisch wel het geval is. In Johannes 6:27 lezen we: Werkt niet om de spijs, die vergaat, maar om de spijs, die blijft tot in het eeuwige leven, welke de Zoon des mensen u geven zal; want op Hem heeft God, de Vader, zijn zegel gedrukt. Deze verzegeling verwijst ongetwijfeld naar de ontvangst van de Heilige Geest bij de Jordaan. Wanneer wij het getuigenis van Jezus hebben aanvaard en we worden wedergeboren, wordt bezegeld dat God waarachtig is (Joh. 3:33). Dit verbindt ons typologisch met de Rode Zee. Wanneer we het kruis in ons praktisch leven zijn volle plaats geven en we de Jordaan oversteken, ontvangen wij het zegel van de God van de waarheid (lett. het Amen) (Jes. 65:16), dat wil zeggen, van de God die Zijn belofte, de belofte van de Vader, vervult (vgl. 2 Cor ; Ef. 1:13). Hij nu, die ons met u bevestigt in de Gezalfde en ons heeft gezalfd, is God, die ook zijn zegel op ons gedrukt en de Geest tot onderpand in onze harten gegeven heeft (2 Cor. 1:21-22). Wanneer we het geestelijke verschil zien tussen de Rode Zee en de Jordaan, zien we ook het verschil tussen de Heilige Geest die we ontvangen voor onze wedergeboorte en de Heilige Geest om de strijd in de hemelse gewesten aan te gaan.

8 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 8 Vergelijken wij dit vers met Ex. 39:30, dan zien wij dat op het zegel op het hoofd van de hogepriester de woorden De Here heilig stond gegraveerd. De verzegeling heeft daarom te maken met wat na onze wedergeboorte komt om heilig te wandelen. De zalving van de Heilige Geest. 2 Cor. 1:21 verbindt de verzegeling ook met de zalving van Gods Geest. De Here Jezus werd met de Heilige Geest gezalfd na Zijn doop (Luc. 4:18; Hand. 10:38). Wat voor de Heer geldt, geldt ook ons (2 Cor. 1:21; 1 Joh. 2:20). Maar het moet wel toegeëigend worden. In het Oude Testament werden priesters en koningen gezalfd om hun taak uit te oefenen (Lev. 8:12; 1 Sam. 16:15). De zalving verwijst naar de Heilige Geest Zelf, in het bijzonder naar geestelijk inzicht, wijsheid en kennis die nodig is om een getuige van Christus te zijn (vgl. Hand. 10:38). De vervulling met de Heilige Geest Jezus nu, vol van de Heilige Geest, keerde terug van de Jordaan en werd door de Geest geleid in de woestijn (Luc. 4:1). Ook gelovigen werden vervuld met de Heilige Geest (Hand. 2:24), onder anderen met het doel om het woord vrijmoedig te spreken (Hand. 4:31). Het is een opdracht voor christenen om voortdurend vervuld te zijn met Gods Geest (Ef. 5:18). We moeten ons uitstrekken om deze vervulling te ontvangen en vervuld te blijven, opdat stromen van levend water uit ons binnenste blijven vloeien. Ieder christen bezit de belofte van de Vader, maar deze belofte wordt niet door ieder christen toegeëigend. Vandaar dat we de vraag in Handelingen 19:2 lezen: Hebt gij de Heilige Geest ontvangen, toen gij tot het geloof kwam (Hand. 19:2). De Heilige Geest komt in ons bij onze wedergeboorte, maar komt ook op ons, om als stromen van levend water uit ons te stromen. Bijbelspsychologisch is dit verschil gemakkelijk te zien. Bij onze wedergeboorte hecht Gods Geest Zich aan onze geest, zodat er nieuw leven ontstaat. Onze ontzondigde en gereinigde ziel wordt daarbij geënt op onze wedergeboren geest. Maar zolang de Heilige Geest geen vrije doorgang heeft om zich te uiten door ons zielenleven, kan er geen sprake zijn van de kracht van Gods Geest om een getuige van Hem te zijn. De relatie tussen Handelingen 1:8 en het verliezen van onze ziel is daarom cruciaal. Ons zielenleven is het kanaal waardoor Gods geest belemmerd kan worden. Het verliezen van ons zielenleven en de kracht van Gods Geest hebben daarom betrekking op een christen die uit de Jordaan komt, niet op een christen de Rode Zee verlaat. Hoe kunnen wij de Heilige Geest ontvangen? 1. Er moet dorst zijn naar Gods Geest De Here Jezus zei: Indien iemand dorst heeft, Hij kome tot Mij en drinke! (Joh. 7:37). We zullen nooit levend water uit ons zien stromen, wanneer er niet een diepe dorst is naar deze Fontein. We spreken hier niet van de Heilige Geest die nodig is om tot wedergeboorte te komen; we spreken over de Heilige Geest die nodig is om tot de volheid in Christus te komen, waarvan we de kracht ontvangen, omdat Jezus is verheerlijkt. We moeten tot het punt komen dat we overtuigd zijn dat we vervuld moeten zijn met de Geest van God. Maar vaak hebben we dat verlangen niet. We zien tegen de voorwaarden op om te voldoen die de vervulling met de Heilige Geest met zich meebrengt. De relatie tussen Handelingen 1:8 en het verliezen van de ziel is cruciaal.

9 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 9 We willen dat de Heer al het sterven op zich neemt en wij zonder veel lijden in de hemel worden opgenomen om vandaar uit over één of meer steden zullen heersen. Neem toch uit zijn mond de onderwijzing aan, en leg zijn woorden weg in uw hart. Wanneer gij u tot de Almachtige bekeert, zult gij gebouwd worden; wanneer gij het onrecht uit uw tent verwijdert, het gouderts wegwerpt in het stof, het goud van Ofir op de rotsgrond der beken, en de Almachtige uw voorraad gouderts en uw zilverschat zal zijn (Job. 22:22-24), Zijn wij bereid om al onze eigen schatten uit handen te willen geven voor God, ze weg te doen, zodat God Zelf onze voorraad gouderts en zilverschat zal zijn? Hebben we zo n dorst naar God, dat Hij het Zelf is die we willen winnen? Het is een grote ommekeer in ons leven, wanneer we tot het inzicht komen dat het christelijke leven verbonden is met een Persoon. Het kenmerk van zo n leven is dat er een voortdurende uitstraling is van de Heer Zelf in dat leven. De Heer is er niet op uit om ons iemand in onszelf te maken, alleen geleid door geestelijke principes en een doelgericht leven. Nee, wij wandelen in diepe afhankelijkheid van de Heer en zo n leven is nooit zonder principes en doel. Dorsten naar de Heilige Geest is dorsten om God als onze schat te leren kennen. Hoe verder wij groeien in ons geestelijke leven, des te meer zal de Heer Zelf ons doel worden en zullen we verlangen om deze unieke en immens grote Persoonlijkheid te leren kennen. 2. We moeten bidden om de Heilige Geest Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader uit de hemel de Heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden? (Luc. 11:13). We hoeven niet om de Heilige Geest te bidden wanneer het gaat om onze wedergeboorte. Wanneer wij echter komen tot het geestelijke stadium dat wij de woestijn verlaten en het beloofde land willen binnentrekken, moeten wij om de Heilige Geest bidden. Het is een geweldige bemoediging dat God de gave van de Heilige Geest verbindt met Zijn Vaderschap. We ontvangen de Heilige Geest van de Vader uit de hemel als de belofte van de Vader. De belofte is ons gegeven en de Vader is veel meer verlangend om Zijn Geest te geven als kracht voor bediening, dan wij de Geest willen ontvangen. De prijs is hoog en kost ons alles, maar het resultaat is stromen van levend water die de Vader ons heeft toebedeeld. 3. We moeten de Heilige Geest in geloof aannemen Zo is de zegen van Abraham tot de heidenen gekomen in Jezus Christus, opdat wij de belofte des Geestes ontvangen zouden door het geloof (Gal. 3:14). We moeten bidden om de Heilige Geest, maar gebed kan niet zonder geloof. Er is een basis voor ons gelovig gebed en vanuit dat geloof moeten wij pleiten. De belofte van de Geest is de belofte van de Vader en deze belofte ontvangen wij door het geloof. Dit aspect van de Heilige Geest is verbonden met de Geest van Zijn Zoon (Gal. 4:6). De Heilige Geest is daarom verbonden met kindschap, maar ook met zoonschap, en deze twee aspecten moeten we onderscheiden. We ontvangen enerzijds de Heilige Geest om een kind van de Vader te worden en we ontvangen anderzijds de belofte van de Heilige Geest, omdat we door wedergeboorte een zoon van de Vader zijn geworden. Er is een aparte gave van Gods Geest wanneer wij de Jordaan oversteken (vgl. Hand. 2:38). De Heilige Geest is verbonden met kindschap, maar ook met zoonschap, en deze twee aspecten moeten we onderscheiden.

10 Nr. 56 juni, juli 2008 Het Woord van de Gerechtigheid pagina We moeten in gehoorzaamheid wachten op de Heilige Geest En wij zijn getuigen van deze dingen en ook de Heilige Geest, die God hun gegeven heeft, die Hem gehoorzaam zijn (Hand. 5:32). Nadat wij de belofte van de Vader in geloof hebben aangenomen, moeten wij in alles gehoorzaam zijn aan de Heer en ons geheel en al overgeven om alle zonde uit ons leven te weren en ons kruis op ons te nemen. God geeft Zijn Geest aan hen die Hem gehoorzaam zijn. De discipelen moesten tien dagen wachten voordat de Pinksterdag aanbrak. Hierin ligt een diep geestelijk principe. Wij hoeven niet langer op de Pinksterdag te wachten, maar het getal 10, dat verwijst naar een complete periode, is ook van toepassing voor ons. Het laat zien dat de gave van de Geest een voorbereidingstijd kan vragen waarin wij ons hart onderzoeken en ons hele leven aan Hem onderwerpen en Hem gehoorzaam zijn. God heeft een groot verlangen om ons Zijn Geest te geven. Hij geeft Zijn Geest, zodra wij aan de voorwaarden voldoen en wij de woestijn inruilen voor het beloofde land, waar de geestelijke strijd zich in alle heftigheid ontpopt. 5. De Heilige Geest verbindt Zich aan hen die een gekruisigd leven leiden. De Heilige Geest van Pinksteren is ook de Heilige Geest van de Jordaan. Veel christenen denken dat de kracht van de Heilige Geest die ze verlangen te ontvangen, een kracht is die zij naar believen kunnen gebruiken. De kracht van Gods Geest betekent niet dat wij ons zo krachtig voelen, maar dat we ons juist zwak te voelen. De volheid van de Geest vereist de heerschappij van de Geest. Wij moeten ons volledig onderwerpen aan Gods Geest en onze ziel verliezen om de Heilige Geest te ontvangen. De Heilige Geest komt op basis van het doel dat de Heer meer wordt en wij minder worden (vgl. Joh. 3:30). God heeft werken voorbereid, opdat we daarin zouden wandelen (Ef. 2:10). Er is geen enkele reden om bezorgd te zijn over de bediening waarin God ons plaatst. Wat onze aandacht nodig heeft, is een leven te leiden dat zich onderwerpt aan de inwonende Geest. Bediening vloeit voort uit de mate dat Christus is gevormd in ons leven en God is veel meer gericht op wie wij in Hem zijn dan wat wij voor Hem doen. Het kruis leidt naar de Heilige Geest die op Zijn beurt weer diepere kanalen graaft om ons gelijkvormig te maken aan de dood van Christus. In Neh. 3:25-26 zien we dat Padaja ( Hebr. Pedaja ), de zoon van Paros (Hebr. Parosj ), werkzaam was tot aan de Watertoren. De naam Padaja betekent de Here verlost en de naam Paros betekent vlo. Een vlo heeft in de Bijbel de betekenis van iets wat helemaal geen waarde heeft en niets voorstelt (vgl. 1 Sam. 24:14; 26:20). Op dezelfde wijze moeten wij ons natuurlijke leven verloochenen als ongeschikt om het leven in Christus te leven. Dan zijn wij in een positie om de Heilige Geest als gave te ontvangen. Het ontvangen van de Heilige Geest bij onze wedergeboorte is een even grote realiteit als het ontvangen van de Heilige Geest bij de Jordaan. God heeft de gave van de Heilige Geest beloofd aan een ieder die daarom bidt. We moeten op Hem wachten, terwijl we voortdurend een leven zoeken dat gelijkvormig is aan de dood van Christus en onze gebeden niet worden belemmerd. De Waterpoort is de voortdurende uitdaging om te zijn als een besproeide hof en als een bron, waarvan het water niet teleurstelt (Jes. 58:11). Het ontvangen van de Heilige Geest bij onze wedergeboorte is een even grote realiteit als het ontvangen van de Heilige Geest bij de Jordaan.