Het Woord van de Gerechtigheid

Transcriptie

1 Het Woord van de Gerechtigheid Nr. 79 oktober 2010 pagina 1 Want ieder die nog van melk leeft, is onervaren in het woord van de gerechtigheid (St. vert.): hij is nog een kind (Hebr. 5:13). Het woord van de gerechtigheid staat in contrast tot de eerste beginselen van de uitspraken van God (Hebr. 5:12). Het woord van de gerechtigheid duidt daarom op diepere waarheden waarin God handelt op basis van Zijn gerechtigheid met ons. Het Woord van de Gerechtigheid wil een bijdrage leveren om christenen vertrouwd te maken met de vaste spijs (Hebr. 5:14) van het woord van God om geestelijke volwassenheid mogelijk te maken. Bijbelse waarheden die nauwelijks worden onderwezen en van cruciaal belang zijn om het einddoel van het geloof (1 Petr. 1:9) te bereiken, zullen in het bijzonder onderwerp van aandacht zijn. Het Woord van de Gerechtigheid wordt geredigeerd door Roel Velema roel@velemaweb.nl website: Wat is een Christen? Deel 2 Zie, het Lam van God het Lam, dat geslacht is sedert de grondlegging der wereld (Openb. 13:8). Zie, het Lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt (Joh. 1:29). Doch allen, die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in zijn naam geloven (Joh. 1:12). In deze studies houden we ons bezig met de vraag wat een christen is. We hebben gezien dat een christen een persoon is, die in een relatie staat met Christus. Christus is de meest zuivere en fascinerende persoon die ooit op deze aarde heeft geleefd en niemand is met Hem te vergelijken. Hij is God Zelf, die als mens op deze wereld is gekomen; een aanspraak die geen ander zinnig mens ooit heeft gedaan. Een christen is niet te scheiden van Christus. Daarom is de vraag wat een christen is, ook de vraag wie Christus is? Deze vraag stelde Jezus ook aan zijn discipelen: Wie zeggen de mensen, dat de Zoon des mensen is? En zij zeiden: Sommigen: Johannes de Doper; anderen: Elia; weer anderen: Jeremia, of een der profeten. Hij zei tot hen: Maar gij, wie zegt gij, dat Ik ben? Simon Petrus antwoordde en zei: Gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God! Jezus antwoordde en zei: Zalig zijt gij, Simon Barjona, want vlees en bloed heeft u dat niet geopenbaard, maar mijn Vader, die in de hemelen is. En Ik zeg u, dat gij Petrus zijt, en op deze petra zal Ik mijn gemeente bouwen en de poorten van het dodenrijk zullen haar niet overweldigen (Matt. 16:13-18). Christus is de meest zuivere en fascinerende persoon die ooit op aarde is geweest.

2 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 2 Petrus zei dat Jezus de Christus was, de Zoon van de levende God. Hierop antwoordde Jezus, dat God, Zijn Vader, dit aan Petrus had geopenbaard. Petrus was een discipel van Jezus, en stond in een persoonlijke relatie tot Christus, zoals christenen ook, als discipelen van Jezus, in een persoonlijk relatie met Hem moeten staan. Die persoonlijke relatie kan nooit groeien zonder het besef dat er een diepe kloof is tussen het leven van Christus en het leven van de mens. Wanneer we Christus ontmoeten, zien we dat Zijn leven zó totaal anders is dan ons leven. Dat ervoer Petrus ook na de wonderbare visvangst. Petrus viel op zijn knieën en zei: Ga uit van mij, want ik ben een zondig mens, Here (Luc. 5:8). Elk mens die in een persoonlijk contact komt met Christus, zal de diepe afstand ervaren tussen zijn of haar leven en het leven van de Heer, en vroeg of laat erkennen: Ik ben een zondig mens, Here. Een ander persoon die een diepe en radicale ontmoeting had met Christus, was Ezechiël. In Ezechiël 1-3 heeft de profeet een visioen van de Zoon van God in Zijn heerlijkheid en majesteit. Dit visioen maakt zo n diepe indruk op hem, dat hij er zeven dagen over verbijsterd was (Ez. 3:15). Hij was ontdaan van de beroering van zijn geest (vers 14). Het is aan te raden Ezechiël 1-3 goed te lezen en een beeld te vormen van het visioen dat de profeet had gezien. Dit is een visioen van de Zoon van God, die boven alles staat, boven elk mens en boven alle goden die mensen hebben bedacht. Alles is aan Hem onderworpen en alles zal aan Hem verantwoording moeten afleggen. Het is deze verheerlijkte Christus met wie de christen is verbonden. Het is deze Christus, die gezegd heeft: Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde (Matt. 28:18b). Christus, het lam van God Wat voor een persoon is deze verheerlijkte Christus? Wat is de aard en het karakter van de Zoon van God, waarmee een christen is verbonden? Hier is veel over te zeggen, maar de Bijbel stuurt ons wel in een bepaalde richting, wanneer Christus op deze aarde is gekomen en Johannes de Doper Hem aankondigt met de uitroep: Zie, het lam Gods, dat de zonde der wereld wegneemt (Joh. 1:30). Hoewel Christus veel namen heeft, kunnen we Hem het beste begrijpen, wanneer we Hem als het Lam leren kennen. De uitroep van Johannes gaat veel verder dan verwijzing naar Christus die eenmaal om de zonden zou sterven om ons tot God te brengen (vgl. 1 Petr. 3:18). In Openbaring 13:8 lezen we over Jezus, wiens naam niet geschreven is in het boek des levens van het Lam, dat geslacht, is, sedert de grondlegging der wereld (NBG). De Willibrord vertaling zegt: ieder wiens naam niet van de grondlegging van de wereld af geschreven staat in het boek des levens van het lam dat geslacht is. Ezechiël was zeven dagen verbijsterd om wat Hij van de verheerlijkte Christus had gezien.

3 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 3 Toen de mens verdreven werd uit het paradijs, had de Heer een belofte van herstel gegeven. Direct na de zondeval lezen we deze belofte: En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad; dit zal u de kop vermorzelen en gij zult het de hiel vermorzelen (Gen. 3:15). God belooft hier het zaad van de vrouw en kondigt Christus dat Hij de kop van de slang zal vermorzelen. Het vermorzelen van de kop wijst erop, dat de macht van de slang totaal zal worden overwonnen. Van de duivel staat hier geschreven, dat hij het (wijst hier op Christus) de hiel zal vermorzelen. Door de boosheid van de slang zou de Messias lijden; dit wijst dus op het lijden van Christus. De Heer heeft zowel de val als de verlossing van de mens voorzien. Voor de grondlegging der wereld bestond het Lam in Gods ogen reeds als geslacht van der wereld (1 Petr. 1:19,20). Christus stierf niet letterlijk vóór de grondlegging van de wereld, maar de intentie en beslissing was er om Hem tot een offer te stellen, opdat de wereld door Hem behouden zou worden. Voor en sedert de grondlegging van de wereld stond deze belofte God volledig voor ogen. Het Lam van God: verleden, heden en toekomst In Openbaring 22:1-3, dat de toekomst beschrijft na het Messiaanse tijdperk, lezen we: En hij toonde mij een rivier van water des levens, helder als kristal, ontspringende uit de troon van God en van het Lam. Midden op haar straat en aan weerszijden van de rivier staat het geboomte des levens, dat twaalfmaal vrucht draagt, iedere maand zijn vrucht gevende; en de bladeren van het geboomte zijn tot genezing der volkeren. En niets vervloekts zal er meer zijn. En de troon van God en van het Lam zal daarin zijn en zijn dienstknechten zullen Hem vereren. Christus was niet alleen gesteld vóór de grondlegging van de wereld tot het Lam van God, maar hetzelfde Lam zal tot in eeuwigheid op de troon zitten. Hieruit leren we dat Christus als Lam niet alleen betrekking heeft op Zijn volbrachte werk aan het kruis, maar dat Christus bij uitstek kan worden begrepen doordat Hij de natuur van een lam heeft. Het kenmerk van Christus is dat het Zijn natuur is om Zichzelf te geven: God gaf Zijn eniggeboren Zoon (Joh. 3:16). Een christen is een persoon, die verbonden is met zijn leider, en een christen moet daarom de natuur van de Leider, het Hoofd, weerspiegelen. Het grootste kenmerk van een christen is daarom dat het de natuur van een lam weerspiegelt, zelfopofferend, meegaand met de Herder en onzelfzuchtig. Van nature kunnen wij ons deze natuur van het Lam van God niet aanmeten. Wij kunnen ons niet zondermeer aansluiten bij een kerk en van nature proberen als een christen te leven en zelfopofferend te zijn als Jezus, het Lam van God. Er is een onoverkomelijke kloof tussen ons natuurlijke leven en de natuur van het Lam van God. De Bijbel zegt over ons, zoals we van nature zijn: Ook u, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en zonden, waarin gij vroeger gewandeld hebt overeenkomstig de loop dezer wereld, overeenkomstig de overste van de macht der lucht, van de geest, die thans werkzaam is in de kinderen der ongehoorzaamheid, - trouwens, ook wij allen hebben vroeger daarin verkeerd, in de begeerten van ons vlees, handelende naar de wil van het vlees en van de gedachten, en wij waren van nature, evenzeer als de overigen, kinderen des toorns - God echter, die rijk is aan erbarming, heeft, om zijn grote liefde, waarmede Hij ons heeft liefgehad, ons, hoewel wij dood waren door de overtredingen mede levend gemaakt met Christus, (door genade zijt gij behouden) (Ef. 2:1-5). De Bijbel zegt dat wij van nature geestelijk dood zijn en dat wij als kinderen van de ongehoorzaamheid ons bevinden in het kamp van de overste van de macht der lucht, dat is de duivel, de Satan, Gods tegenstander. Er is een onoverkomelijk kloof tussen ons natuurlijk leven en de natuur van het Lam van God.

4 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 4 De aard van Gods tegenstander is hoogmoed, de houding om alles in jezelf te bezitten en je identiteit in jezelf te zoeken. Zelfverwezenlijking is daarom het kenmerk zoals wij van nature zijn. Er bestaat daarom geen mogelijkheid om een persoon te worden die de natuur van Christus zal weerspiegelen, zonder dat we eerst uit het kamp van de duivel worden losgerukt: Daar nu de kinderen aan bloed en vlees deel hebben, heeft ook Hij op gelijke wijze daaraan deel gekregen, opdat Hij door zijn dood hem, die de macht over de dood had, de duivel, zou onttronen, en allen zou bevrijden, die gedurende hun ganse leven door angst voor de dood tot slavernij gedoemd waren (Hebr. 2:14-15). Dit is de situatie zoals wij van nature zijn: geestelijke dood, slaven van de zonde, in de macht van de duivel, met een hart dat arglistig is (Jer. 17:9), een hart waaruit ook voortkomen: boze overleggingen, moord, echtbreuk, hoererij, diefstal, leugenachtige getuigenissen en godslasteringen (Matt. 15:19). Een getuigenis Liegen en stelen, dat deed ik voor ik Jezus ontmoette. De jonge man op de foto is Bojidar. Hij is een Roma, en de Romazigeuners vormen één van de grootste, en meest verguisde, etnische minderheden in Oost-Europa. In Bulgarije maken de Roma bijna 5% van de bevolking van 7,2 miljoen uit. Liegen en stelen, dat deed ik voor ik Jezus ontmoette. Het leven kan moeilijk zijn voor Roma s in Bulgarije, geeft Bojidar toe, om meteen te vervolgen maar dat is geen excuus voor wat ik gedaan heb. Hij werd nieuwsgierig toen hij hoorde dat mensen in een huis in zijn dorp bijeen kwamen. Hij ging eens een kijkje nemen - en hoorde voor het eerst de boodschap van het Evangelie. Bojidar weet nog goed hoe hij zich toen voelde. Ik was gefascineerd door de woorden die broeder Danko (een evangelist) vanuit Gods Woord tot ons sprak; dat God iedereen liefheeft, vertelt hij. Hij wil dat wij gered worden. Bojidar was stomverbaasd dat God hem liefhad, een zigeuner! Hij begon de Bijbelstudie van Danko vaker te bezoeken. Bojidar werd een christen en kwam tot een radicale ontmoeting met Jezus, omdat hij hoorde van de boodschap van het evangelie dat God hem liefhad en hem wilde redden. Bojidar leerde God kennen als het Lam van God, dat de zonde van de wereld wegneemt. Maar hoe kunnen wij een christen worden en verlost worden van onze zondige natuur en de zelfopofferende natuur van Jezus aannemen? Het antwoord is wedergeboorte. Zonder wedergeboorte kunnen we geen christen zijn, want een christen is een persoon, die het leven van God heeft ontvangen. Laten we eens nader bekijken wat wedergeboorte is. Wedergeboorte is de geestelijke geboorte waardoor men een christen wordt. De Bijbel zegt: tenzij iemand geboren wordt uit water en Geest, kan hij het koninkrijk van God niet binnengaan (Joh. 3:5). Geboren uit water en Geest Ons hart is van nature arglistig.

5 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 5 Het is belangrijk om te begrijpen waar de Heer naar verwees, toen Hij sprak dat we geboren moeten worden uit water en Geest. Waar had het water betrekking op? Er zijn verschillende verklaringen hiervoor gegeven. Sommigen zeggen dat het water betrekking heeft op letterlijk water, bijvoorbeeld het vruchtwater van het ongeboren kind of het water van de doop. Anderen zeggen dat het water een figuurlijke betekenis heeft en het verwijst naar het woord van God. Om het antwoord op onze vraag te geven, zijn een aantal uitgangspunten van belang. Het eerste uitgangspunt is een regel in de Griekse grammatica, die zegt dat als twee woorden in een zin zijn verbonden met hetzelfde voegwoord, beide woorden letterlijk zijn of beiden figuurlijk zijn. In Joh. 3:5 gaat het om de uitdrukking water en Geest. Het woord Geest is letterlijk en daarom moet het woord water ook letterlijk worden genomen. Hoewel wedergeboorte onlosmakelijk is verbonden met het woord van God (vgl. 1 Petr. 1:23), valt deze betekenis van water toch af in Joh. 3:5. Het tweede uitgangpunt is dat we ons goed moeten inleven waar Nicodemus aan had moeten denken, toen de Heer met hem sprak over water en Geest. Het moest betrekking hebben op water en Geest in verband met nieuw leven, met wedergeboorte. Nicodemus had in het Oude Testament moeten denken aan Bijbelgedeelten waar water, Geest en nieuw leven tezamen werden genoemd. De verklaring dat het water betrekking heeft op het vruchtwater van het ongeboren kind, is onaannemelijk. Nicodemus opperde dat een mens voor de tweede keer in de moederschoot zou ingaan, maar de Heer wees de natuurlijke lijn af van een geboorte uit de moederschoot. Joh. 3:5 heeft geen betrekking op natuurlijke geboorte. Zo n interpretatie voegt niets toe, want elk kind wordt geboren uit vruchtwater. Het is een open deur, dat we eerst natuurlijk moeten zijn geboren, voordat we wedergeboren kunnen worden. Ook een tweede natuurlijke geboorte is uitgesloten om wedergeboren te worden. Ook lijkt het niet aannemelijk dat de doop het onderwerp is in Joh. 3:5. De Heer verweet Nicodemus zijn gebrek aan inzicht. Nicodemus was volkomen onwetend over wat de Heer hem duidelijk wilde maken en zijn verwijzing naar water, Geest en nieuwe leven, moest hem eenvoudig doen denken aan Bijbelgedeelten waar deze woorden en begrippen voorkwamen. Het Bijbelgedeelte dat voor de hand lag en wat Nicodemus in gedachten had moeten komen, was Ezechiël 36:25-27: Ik zal rein water over u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw afgoden zal Ik u reinigen; een nieuw hart zal Ik u geven en een nieuwe geest in uw binnenste; het hart van steen zal Ik uit uw lichaam verwijderen en Ik zal u een hart van vlees geven. Mijn Geest zal Ik in uw binnenste geven en maken, dat gij naar mijn inzettingen wandelt en naarstig mijn verordeningen onderhoudt. Het eerste gedeelte van Ezechiël 36 heeft betrekking op het geestelijk herstel van Israël, wanneer een land op één dag wordt voortgebracht of een volk op eenmaal wordt geboren (Jes. 66:8). Deze geboorte van Israël wordt in Rom. 11:15 beschreven als een leven uit de doden. De gelijkenis met de wedergeboorte is treffend, te meer omdat het volgende hoofdstuk, Ezechiël 37, spreekt van de komende nationale geboorte van Israël en de Heilige Geest die in het volk zal komen (vgl. Ezech. 37:5-6). Ik zal mijn Geest in u geven, zodat gij herleeft en Ik zal u doen wonen in het land (Ezech. 37:14), en Israël zal deel krijgen aan het Nieuwe Verbond. In Ezechiël 37:9 lezen we: Kom van de vier windstreken, O Geest, en blaas in deze gedoden, zodat zij herleven. De overeenkomst van de Geest en de wind in Ezechiël 37:9 en Joh. 3:8 is treffend. Daarom zijn Ezechiël bij uitstek de hoofdstukken waaraan Nicodemus had moeten We moeten opnieuw geboren worden, uit water en Geest.

6 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 6 denken, toen de Heer met hem over wedergeboorte sprak. Nicodemus wist ook dat de herleving van Israël een herleving van de Israëlieten persoonlijk betekende, zodat hij had moeten begrijpen waarover de Heer sprak. Nicodemus was nog niet wedergeboren, want de Geest was nog niet in Israël (Ez. 37:8). De Geest en het Nieuwe Verbond zijn onafscheidelijk met elkaar verbonden, zodat zowel de wedergeboorte van Israël en het sluiten van het Nieuwe Verbond in de toekomst ligt. De overeenkomsten met Ezechiël zijn zó treffend, dat we dit als Oudtestamentische basis van Johannes 3 moeten beschouwen. Om de betekenis van water in Johannes 3:5 te begrijpen, moeten we daarom naar Ezechiël voor meer licht. Het woord water komt maar één keer voor in deze twee hoofdstukken, in Ezechiël 36:25: Ik zal rein water over u sprengen, en gij zult rein worden; van al uw onreinheden en van al uw afgoden zal Ik u reinigen. Uit dit vers kunnen we al direct een belangrijke conclusie trekken: het water heeft betrekking op het sprengen over iemand. Wat was nu de functie van het water dat over de persoon werd gesprengd? Het antwoord vinden we in Leviticus 14:5-7. Om een melaatse te reinigen (Lev. 14:1), moest een vogel worden geslacht boven een aarden pot met levend water, zodat het bloed in het water kwam. Een tweede vogel werd daarna gedoopt in de aarden pot met het water en het bloed. Daarna zou dit mengsel de melaatse rein maken en werd de tweede vogel in vrijheid gesteld. De Here Jezus is de geslachte vogel in Zijn dood en Hij is de levende vogel in Zijn opstanding. De aarden pot verwijst naar de Here als mens. Het mengsel van water en bloed in Leviticus 14 verwijst naar het water en het bloed op Golgotha (Joh. 19:34; 1 Joh. 5:6). De Geest, het water en het bloed zijn tot één (1 Joh. 5:8). Het bloed in het water betekent dat het water volkomen rein water is. Daarom noemt Johannes 3:5 het bloed niet perse, omdat we worden wedergeboren door het reine water door de dood van onze Heer en door de levendmakende Geest aan de opstandingkant van het kruis. Zo verwijst het water in Johannes 3:5 naar het letterlijke water in Johannes 19:34. Wat is nu een christen? Een christen is een persoon die verbonden is met Christus de grootste persoonlijkheid die er is en die de natuur van Christus door wedergeboorte heeft ontvangen. Deze wedergeboorte vindt plaats doordat onze geest wordt vernieuwd. De vraag of wij zijn wedergeboren, is de belangrijkste vraag die wij ons kunnen stellen: Want besneden zijn of niet besneden zijn betekent niets, maar of men een nieuwe schepping is (Gal. 6:15). De grote vraag die wij ons moeten stellen: Zijn wij een nieuwe schepping? Paulus schrijft: Zo is dan wie in Christus is, een nieuwe schepping: het oude is voorbij gekomen, zie, het nieuwe is gekomen (2 Cor. 5:17). Van nature zijn wij geen nieuwe schepping en een christelijke opvoeding betekent niet dat wij automatisch een nieuwe schepping zijn. Van nature zijn wij zondaren, dat wil zeggen, mensen die Gods doel met hen hebben verloren. Van nature zijn wij niet in Christus, maar in Adam. Om een nieuwe schepping te worden, moeten wij uit Adam worden verwijderd en in Christus worden geplaatst. Dit gebeurt door het kruis waar wij met Christus worden gekruisigd, zodat wij uit Adam worden losgemaakt. In onze opstanding met Christus ontvangen wij dan nieuw leven in Christus en worden wij een nieuwe schepping, om meer en meer de natuur van het Lam te weerspiegelen. Bij de wedergeboorte wordt nieuw leven in onze geest ingeblazen.

7 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 7 Bijbelspsychologisch vindt dan het volgende plaats wanneer we worden wedergeboren: De Heilige Geest heilige der heiligen geest zielziel Godgericht heilige ziel ik -gericht voorhof lichaam materiegericht Wanneer we worden wedergeboren en een nieuwe schepping worden, verbindt Gods Geest Zich met onze geest en ontvangen wij nieuw leven. Dit leven is het leven uit God, waardoor wij God kunnen leren kennen. De geest is dat deel van de mens dat zich met God verbindt. Onze geest is daarom Godgericht. Johannes 4:24 zegt: God is geest, en wie Hem aanbidden, moeten aanbidden in geest en in waarheid. De dood van Adams geest scheidde hem van God en deze geestelijke dood is tot alle mensen doorgegaan (Rom. 5:12). Daarom is een ongelovige dood door overtredingen en zonden (Ef. 2:1). Een mens wordt wedergeboren wanneer de Geest van God zich hecht aan onze geest die dood is. Dit proces noemen we het behoud van de geest en het resultaat is eeuwig leven, dat is nieuw leven in de Geest. Onze geest wordt dan tot nieuw leven gewekt en we worden ons bewust van nieuwe geestelijke zintuigen: Het is de Geest, die levend maakt (Joh. 6:63); Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen [lett. zonen ] van God zijn (Rom. 8:16). Het is belangrijk dat we goed weten wat er gebeurt wanneer we een christen worden. We worden een christen door op het volbrachte werk van Christus te zien en in geloof te aanvaarden dat Christus voor onze zonden is gestorven (Joh. 3:14-16). Deze verzoening vindt plaats op basis van de dood en het vergoten bloed van de Here Jezus Christus. Typologisch vinden we dit verwoord in Exodus 12:13: en wanneer ik het bloed zie, dan ga Ik aan u voorbij. Het bloed en het leven zijn niet te scheiden. Het bloed in Exodus 12 spreekt daarom van de dood van Christus die zijn leven voor ons gaf. Het vergoten bloed beschermt ons tegen het verderf van de verderfengel. We moeten goed weten wat er gebeurt wanneer we een christen worden.

8 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 8 Het bloed van Jezus verlost de gelovige daarom van de slavernij aan de duivel. De gelovige wordt in Exodus 12 bevrijd van de sfeer van de vorst van de duisternis, de duivel. Zo verlost in de antitype het kruis ons van de slavernij van de zonde, terwijl wij in onze opstanding met Christus werden overgebracht in het koninkrijk van Gods Zoon (Col. 1:13). Wil je een christen worden of weet je niet zeker dat je een christen bent? Wil je komen tot het doel dat God met jouw bestaan heeft? Het diepste verlangen dat een mens heeft, is uiteindelijk om te leven. Christus zegt: Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed (Joh. 10:10). Hoe word je dan een christen? Om een christen te worden, moeten we allereerst bidden en tegen de Here zeggen, dat we geloven dat Hij voor de zonden van deze wereld is gestorven. Daartoe moeten wij Christus aannemen als onze persoonlijke Verlosser, waardoor wij een kind van God worden: Doch allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven om kinderen Gods te worden, hun, die in Zijn naam geloven (Joh. 1:12). Wanneer we Hem in gebed aannemen, dan hebben we de macht, de volmacht, om een kind van God te worden, en worden we op dat moment een kind van God. Wanneer je deze keuze hebt gemaakt, kun je de datum in je Bijbel bij Johannes 1:12 zetten, als de datum dat je overgegaan bent van uit de dood in het leven en Gods Geest in je is komen wonen. In het begin zullen we mogelijk geen verandering ervaren, maar als we de Bijbel beginnen te lezen, bijvoorbeeld het evangelie van Johannes, dan zullen we net als Bojidar kunnen getuigen van een veranderd leven. Bekering en wedergeboorte Bekering en wedergeboorte kunnen niet worden gescheiden. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille, Gods kant en onze kant. Bekering leidt altijd tot wedergeboorte. Bekering die niet leidt tot wedergeboorte, is geen bekering in de ogen van God. Bekering betekent omkeren, omkeren naar God. en wie tot Mij komt, zal ik geenszins uitwerpen (Joh. 6:37). Veel christenen hebben geen goed begrip wat wedergeboorte is. Vaak wordt geleerd, dat zij al vanaf de geboorte in een verbond met God zijn betrokken, waarbij de wedergeboorte al wordt verondersteld. De waarheid is echter dat God met christenen nooit een verbond heeft gesloten. Christenen behoren tot het lichaam van Christus en Christus sluit geen verbond met zijn eigen lichaam. Een christen is niet onder de wet van Mozes. De heidenen zijn nooit onder die wet geweest, en de Jood is met Christus gestorven voor de wet van Mozes. Een christen heeft de wet ook niet nodig, want de oude mens is veroordeeld voor de wet en gestorven met Christus (Rom. 6:6,11), en de nieuwe mens leeft uit Christus. God heeft met een christen ook niet het Nieuwe Verbond gesloten, want de sluiting van dat verbond met Israël ligt nog in de toekomst. Christenen hebben echter wel deel aan de zegen en het principe van het Nieuwe Verbond, want dit verbond is gebaseerd op het volbrachte werk van Christus en het principe van dit verbond is dat God Zijn wetten in de harten van de gelovigen legt. Dit alles geldt voor de christen en daarom heeft een christen deel aan de zegen van het Nieuwe Verbond, een zegen die hij of zij in Christus heeft verkregen. Wedergeboorte betekent dat wij leven hebben ontvangen in de opstanding met Christus. Het is duidelijk dat gelovigen in het Oude Testament nog niet wedergeboren konden worden. Om van het Oude Verbond over te gaan naar het Nieuwe Verbond, moest de Jood met Christus sterven aan de wet van Mozes om in zijn opstanding wedergeboren te worden. Het diepste verlangen dat een mens uiteindelijk heeft, is om te leven.

9 Nr. 79 oktober 2010 Het Woord van de Gerechtigheid pagina 9 Wedergeboorte en het Oude Verbond sluiten elkaar uit, want het principe van het Nieuwe Verbond stoelt op de wedergeboorte. Het principe van het Oude Verbond steunt echter op de natuurlijke mens die trachtte de wet van Mozes te houden. Er was een werking van de Geest in de gelovigen in het Oude Testament, maar dit was een werking in de ziel, terwijl de werking van de Geest in het leven van de christen zowel de geest als de ziel omvat. De overgang van het Oude Verbond naar het Nieuwe Verbond houdt een geweldige crisis in. In Romeinen 7 lezen we dat een Jood voor de wet stierf wanneer hij een christen werd. Deze Jood stierf voor de wet door zijn identificatie met Christus in Zijn dood en opstanding. Indien er wedergeboorte zou zijn in het Oude Verbond, zou iemand die wedergeboren was, met Christus vereenzelvigd worden in Zijn dood en opstanding om nieuw leven te ontvangen en wedergeboren te worden. Het is een onmogelijkheid om vanuit een wedergeboren positie opnieuw wedergeboren te worden en dat laat zien dat er geen wedergeboorte is binnen het Oude Verbond. De toepassing van dood en vergoten bloed in Egypte door de Israëlieten was een schaduw van wat zou komen, maar deze schaduw kon niet verder reiken dan de Israëlieten in het vlees. God gebruikte het Oude Verbond om te laten zien dat het vlees God nooit kon behagen, ook niet onder de meest gunstige omstandigheden. De overgang van het Oude Verbond naar het Nieuwe Verbond vindt plaats door de dood en opstanding van Christus; alleen geloof binnen het Oude Verbond zou uiteindelijk de Israëlieten verzekeren van wedergeboorte binnen het Nieuwe Verbond. Hetzelfde geldt voor een Jood die christen wordt. De gelovige in het Oude Testament heeft geen eeuwig leven in de zin van wedergeboorte, van nieuw leven in de Geest, maar wel de zekerheid in het vooruitzicht op dat leven (vgl. Dan. 12:2). Concluderend, een christen is een persoon die een relatie heeft met de unieke Christus, aan wie alle macht in hemel en op aarde is gegeven. De relatie is alleen mogelijk door bekering en wedergeboorte. Wedergeboorte is een begrip en een ervaring die ons door en door bekend moet zijn, want anders kunnen we geen vrucht voor Christus dragen. In de volgende studie hopen we een derde kenmerk van een christen te behandelen. Het overgang van het Oude Verbond naar het Nieuwe Verbond houdt een geweldige crisis in.