Nationale. Vld. Vrienden, complete. Was het. u Guy. gesloten

Transcriptie

1 Nationale nieuwjaarsreceptiee Open Toespraak Alexander De Croo Vld The Egg, Brussel, 14 januari 2012 Beste vrienden, Hartelijk welkom hier in The Egg. De naam van de zaal is ditmaal wel zeer toepasselijk, want het zit hier eivol. Met zoveel volk en zoveel camera s is dit wat Kris Peeters noemt, een discretee bijeenkomst Een ZEER discretee bijeenkomst. Allereerst mijn beste wensen voor het nieuwe jaar. Dat 2012 voor u allemaal een gezond en gelukkigg jaar mag worden, waarin u uw dromen kan waar maken. Bij een nieuwjaarstoespraak past het om kort terug te blikken op het voorbije jaar. Een zeer bewogen jaar. Een jaar met twee gezichten. De eerste helft was er één van complete politieke stilstand. Met partijen die maar niet tot een vergelijk kwamen. Was het onkunde? Was het onwil? Ik weet het niet. Maar het resultaat was wel een politieke loopgravenoorlog. Een oorlog die de geloofwaardigheid van ons land aantastte. Die het vertrouwen van de mensenn in de politiek deed wegsmelten. Die ons allemaal ook de Vlamingen geld dreigde te kosten. Al een geluk dat Guy Vanhengel er was om op de centen te letten. Om de begroting ondanks de impasse niet te laten ontsporen. Dank u Guy. In juli kwam er een kentering. Door ja maar te zeggen tegen de nota van de formateur, kwam er eindelijk schot in de zaak. Konden de onderhandelingen na een verloren jaar, echt beginnen. Vanaf dan hebben acht partijen de moed getoond om de impasse te doorbreken. Om uit hun loopgraven te treden. Om bruggen te slaan. We hebben getoond dat de politiek in ons land wél nog werkt. Dat akkoorden wél nog mogelijk zijn. Daarom dank aan mijn collega s van de zeven andere partijen. Ja, het waren somss harde onderhandelingen. Ja, het waren vaak lange nachten. Ja, wij waren niet de gemakkelijkste. Maar we zijn wel tot een goed resultaatt gekomen. Alles wat jarenlang onmogelijk leek te zijn, bleek toch mogelijk. We hebben BHV gesplitst, we hebben de grootste staatshervorming ooit in de steigers gezet, we hebben een regeerakkoord gesloten dat ons land klaar maakt voor de toekomst. Hoe sommigen het ook hoopten: we 1

2 hebben ons land niet naar de haaien laten gaan. Over die onderhandelingen is al bijzonder veel gezegd en geschreven. Over één zaak bestaat er geen twijfel: Open Vld heeft het verschil gemaakt. Daar zijn vriend en vijand het over eens. Dankzij Open Vld bevat het regeerakkoord vooral besparingen in plaats van belastingen. Dankzij ons staat het bol van hervormingen. Bijvoorbeeld in de wachtuitkeringen voor jongeren die beperkt worden in de tijd. In de werkloosheid waar de uitkeringen sneller dalen. In de brugpensioenen waarvoor de leeftijd wordt opgetrokken. Een hele reeks hervormingen die één doel hebben: ons sociaal model, onze welvaartsstaat versterken. En dat kan alleen maar als er meer mensen meedoen. Als er meer mensen aan het werk gaan en blijven. We zijn daarvoor wel tot het uiterste moeten gaan. Omdat we niet wilden toegegeven op onze fundamentele vraag: ons land grondig hervormen zodat onze welvaart veilig wordt gesteld voor de toekomst. Die vraag, die was niet nieuw. U herinnert zich vast nog mijn nieuwjaarstoespraak in januari Het was mijn eerste toespraak als kersvers partijvoorzitter. In de Bozar in hartje Brussel. Ik schoof toen vijf duidelijke hervormingen naar voor: een gezonde begroting, een moderne arbeidsmarkt, zekere pensioenen, een efficiëntere justitie, en een splitsing van BHV. We weten allemaal hoe het in 2010 verder gelopen is. De politieke wil ontbrak om deze hervormingen door te voeren. Zelfs de splitsing van BHV was ondanks alle dure eden onmogelijk. Het heeft de val van de regering Leterme gekost, vervroegde verkiezingen vereist, sommigen hebben ons overladen met alle zonden van Israël Maar nu, twee jaar later, staat elk van deze vijf hervormingen op de sporen. De begroting wordt gezond gemaakt, de arbeidsmarkt en de pensioenen worden grondig hervormd, een efficiënte justitie staat in de steigers en BHV is gesplitst. Wat twee jaar geleden niet kon, is nu wel een feit. Door vol te houden, door niet toe te geven op onze principes en door als een hechte ploeg naar de onderhandelingen te trekken, hebben we resultaat geboekt. Hebben we ons land terug op het juiste spoor gezet. Hebben we een hervormingsregering op de been gebracht. Kortom, beste vrienden, hebben wij onze verkiezingsbeloftes ingelost. We hebben het regeerakkoord niet alleen in de juiste richting geduwd, we hebben ook drie sterke mensen afgevaardigd. Drie sterke mensen op drie belangrijke hervormingsdepartementen. Laat me beginnen met Maggie. Het moet me van het hart. De manier waarop sommigen haar de voorbije dagen en weken behandelden, vind ik ronduit en ik zeg het rustig, maar daarom niet met minder overtuiging ik vind dat ronduit schandalig. Kijk naar het beleid van Maggie. Er is eindelijk één verantwoordelijke voor het hele asielprobleem. Voor opvang en 2

3 terugkeer. Gedaan dus met de oude ruzies en tegenwerkingen. De misbruiken worden aangepakt. Gezinshereniging wordt strenger. En ons land zal niet langer zoals Maggie het zo duidelijk zei het El Dorado zijn. Geen dure hotels meer. Geen hoge dwangsommen. Maggie, als er zich binnenkort weer iemand geroepen voelt om de vrouw te spelen en niet de bal, weet dan dat wij samen met de grote groep Vlamingen die een menselijk maar kordaat asielbeleid vragen, als één blok achter jou staan. Onze tweede straffe madam in de regering is Annemie Turtelboom. Als minister van justitie is ze the right woman on the right place. Als er één departement is dat een rechtlijnige en gedreven dame als Annemie dringend kan gebruiken, is het wel justitie. Ze heeft een stevig regeerakkoord op zak. Justitie wordt efficiënter en kordater. Straffen worden voortaan niet alleen uitgesproken, maar ook uitgevoerd. Gedaan dus met de straffeloosheid. Annemie, schudt maar eens goed aan de justitieboom. En dan is er onze vice premier, Vincent. Hij is er meteen ingevlogen. Terecht. Vele decennia is er gepalaverd en gestudeerd over pensioenhervormingen. Zijn er witte en groene boeken vol geschreven. Maar het is maar met een liberaal op pensioenen, dat er ook eindelijk iets gebeurd. Dat er nu, na 40 jaar, eindelijk opnieuw een echte pensioenhervorming is. Zodat ook de twintigers, dertigers en veertigers nog een degelijk pensioen zullen hebben. Vincent, Velen NOEMEN zich sociaal. Wij, wij liberalen, wij ZIJN het. Maar we zijn er nog niet. De crisis is nog niet voorbij. In de komende weken en maanden moeten er opnieuw grondige maatregelen komen om de begroting op koers te houden. Om ons land opnieuw te laten aansluiten bij het Europese koppeleton. Waakzaamheid is geboden. Zoals bij de regeringsvorming zullen sommigen de Europese aanbevelingen opzij willen leggen. De begrotingsdiscipline laten varen en kiezen voor de gemakkelijke weg van de belastingen. Ze steken het zelfs niet onder stoelen of banken. Dat bleek deze week opnieuw toen Paul Magnette het nodig vond Europa af te schilderen als boeman. Wie denkt dat Europa onze vijand is, vergist zich. Ik ben daarin zeer duidelijk: de weg die Europa uittekent is de juiste weg uit de crisis. En dat is daarom voor Open Vld ook de enige weg die de regering moet volgen. Want wie denkt dat meer belastingen, meer uitgaven en meer schulden ons uit de crisis zullen helpen, heeft geen lessen getrokken uit de schuldencrisis. Enkel door te kiezen voor besparingen, voor hervormingen, voor groei en voor een gezonde begroting, geraken we er uit. Enkel zo vermijden we dat onze welvaart te grabbel wordt gegooid. Beste vrienden, In 2011 hebben we gedaan wat moest. In 2012 zullen we dat blijven doen. Want dat is onze taak. Niemand anders zal het in onze plaats doen. Kijk naar de anderen. Aan de ene kant heb 3

4 je de roepers, voor wie het nooit genoeg is. Aan de andere kant heb je partijen voor wie alles teveel is. Het resultaat is in beide gevallen hetzelfde: niets. Dat aanvaarden we niet. Wij leggen ons niet neer bij stilstand. Bij het status quo. Dat hebben we duidelijk bewezen. Als Vlaamse liberalen prediken we niet alleen verandering, wij doen het ook. Wij spreken niet alleen over hervormingen, we realiseren ze ook. Wij beloven niet alleen, wij lossen onze beloftes ook in. Open Vld, beste vrienden, is de enige garantie op verandering. Want kijk naar de Vlaamse regering. Zonder ons. Zonder liberalen. Zonder Open Vld. Welke hervormingen hebben zij al doorgevoerd? De interne staatshervorming? Een lachertje is het geworden. De hervorming van het onderwijs? We blijven wachten. Vlaanderen in actie? Veel plannen, veel show, maar geen realisaties. Maar misschien is er beterschap op komst. Begin deze maand erkende de minister president dat ook Vlaanderen zal moeten besparen. Dat is nieuw. Vraag het maar aan Sas, Dirk, Patricia, Marino en al onze andere mensen in het Vlaams Parlement.Telkens ze de Vlaamse regering opriepen om ook te besparen, werden ze weggelachen. Er was geen probleem. Men had zelfs geld teveel. Voor een kindpremie. Voor sauna s en wellnescentra. Voor een derde VRT net. Ja, zelfs voor nog extra premies voor de eigen ambtenaren. Nu klinkt het plots anders. Er zal toch moeten bespaard worden. Een goede zaak, zou je denken. De hoop was van korte duur. Het woord besparingen was nog maar net uitgesproken, of er was weer ruzie in de Vlaamse regering. Tussen N VA en sp.a. Tussen de minister president en de parlementsvoorzitter. Dat belooft allemaal weinig goeds voor de komende weken. Al een geluk dat het niet deze Vlaamse Regering is die onze pensioenen moet hervormen wordt een belangrijk jaar voor onze partij. En wel om twee redenen. Exact 20 jaar geleden werd onder impuls van Guy Verhofstadt de PVV omgevormd tot de VLD. 20 jaar geleden keurden we een baanbrekende beginselverklaring goed. Een beginselverklaring met nieuwe antwoorden op de uitdagingen van toen. Nu, 20 jaar later, is het tijd om deze beginselverklaring te hernieuwen. Daarom organiseren we op 12 mei een congres. De voorbije 20 jaar heeft de wereld niet stil gestaan. Het economisch zwaartepunt schuift weg van Europa. Migratiestromen zijn groter dan ooit. De klimaatverandering stelt ons groeimodel in vraag. Onze welvaart voelt de druk van de vergrijzing. Kortom, nieuwe uitdagingen, waarop we nieuwe antwoorden moeten geven. Als liberalen zijn we per definitie optimisten. Ook in deze moeilijke tijden. Omdat we weten dat we er met pessimisme en fatalisme niet zullen komen. En de mensen in ons land weten dat ook. De Vlaming laat zijn schouders niet hangen. Hij gaat niet in een hoekje zitten kniezen. Als het moeilijk gaat, dan steekt de Vlaming een tandje bij. Dat is waarom we één 4

5 van de meest welvarende regio s zijn geworden. Dat is ook waarom wij sterker uit deze crisis zullen komen. Natuurlijk beleven we moeilijke momenten. We moeten daar ook eerlijk over zijn. Maar we geraken er uit. Niet door de mensen naar de mond te praten, maar door de juiste keuzes te maken. Door niet te blijven hangen in oude recepten, maar door te kiezen voor vernieuwing en verandering. Dat is wat we nu aan het doen zijn in de regering. Veranderen, hervormen, niet om te bruuskeren, maar om onze welvaart veilig te stellen. Dat is ook wat we zullen moeten blijven doen in de komende jaren en decennia. Liberalen zijn in die verandering steeds de voorlopers geweest. Dat is onze opdracht. Wij tonen de weg. Wij geven hoop. Daarom moeten we onze beginselverklaring hernieuwen. Nieuwe bakens uitzetten. Nieuwe inzichten geven. Opnieuw de leiding nemen. Niet met afbraakpolitiek, maar met een positief project. Voor een beter toekomst. Een project dat mensen verenigt in plaats van ze tegen mekaar uit te spelen. Een project dat mensen doet samenwerken in plaats verdeelt. Een project dat kiest voor liberale oplossingen. Voor mensen in plaats van structuren. Voor vrijheid in plaats van vlaggen. Er is nog een reden waarom 2012 belangrijk wordt voor onze partij: de provincie en gemeenteraads verkiezingen van 14 oktober. Ik heb er alle vertrouwen in. Als we in Brussel het verschil kunnen maken, kunnen we dat ook in alle Vlaamse gemeenten en provincies. We hebben sterke mensen, die op een positieve manier aan politiek doen. Die een hoopvol project hebben voor hun stad, gemeente of provincie. Zij zullen ook op ons kunnen rekenen. Onder leiding van Marino en Patricia, haalt de partij alles uit de kast om u te steunen. Met Route 2012 zijn liefst 22 verschillende initiatieven in de steigers gezet. Zeer concrete en bruikbare acties, die u helpen om een sterke lijst te maken, een goede pre campagne te organiseren of een opvallende verkiezingscampagne te voeren. Noteer alvast 2 juni in uw agenda, want dan houden we onze Dag van de Kandidaat. U mag er gerust op zijn. Ik zal er alles aan doen opdat Gabriel, mijn jongste zoontje, op 14 oktober een stevige verkiezingsoverwinning krijgt voor zijn eerste verjaardag was het jaar van het wantrouwen. Door de ellenlange regeringsvorming. Door de blokkages en de stilstand moet het jaar worden van het vertrouwen. Vertrouwen hebben in onze eigen kracht en vertrouwen geven aan de mensen. 5

6 Door te hervormen. Door richting te geven. Zeker in deze moeilijke tijden. Dat vertrouwen moeten, kunnen en zullen wij geven. Niet alleen in woorden, ook in daden. Handen uit de mouwen. Ik heb er alvast goesting in. Ik dank u. 6