RICHTLIJN VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD

Transcriptie

1 Voorstel voor een RICHTLIJN VAN HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD tot wijziging van Richtlijn, 89/647/EEG van de Raad met betrekking tot de aanvaarding door toezichthouders van schuldvernieuwingscontracten en vereveningsovereenkomsten ("verevening bij overeenkomst") /* COM/94/105DEF - COD 94/0099 */ Publicatieblad Nr. C 142 van 25/05/1994 blz Voorstel voor een richtlijn van het Europees Parlement en de Raad tot wijziging van Richtlijn 89/647/EEG van de Raad met betrekking tot de aanvaarding door toezichthouders van schuldvernieuwingscontracten en vereveningsovereenkomsten ("verevening bij overeenkomst") (94/C 142/10) (Voor de EER relevante tekst) COM(94) 105 def. - 94/0099(COD) (Door de Commissie ingediend op 28 april 1994) HET EUROPEES PARLEMENT EN DE RAAD VAN DE EUROPESE UNIE, Gelet op het Verdrag tot oprichting van de Europese Gemeenschap, inzonderheid op artikel 57, lid 2, Gezien het voorstel van de Commissie, Gezien het advies van het Economisch en Sociaal Comité, Overwegende dat in bijlage II van Richtlijn 89/647/EEG van de Raad van 18 december 1989 betreffende een solvabiliteitsratio voor kredietinstellingen (1), gewijzigd bij Richtlijn 92/30/EEG (2), is bepaald op welke wijze op rente en wisselkoersen betrekking hebbende posten buiten de balanstelling bij de berekening van het vereiste eigen vermogen voor kredietinstellingen moeten worden behandeld; Overwegende dat de onderhavige richtlijn overeenstemt met de werkzaamheden van een ander international forum van banktoezichthouders op het gebied van de aanvaarding door toezichthouders van bilaterale verevening, met name de mogelijkheid om het vereiste eigen vermogen voor bepaalde transacties op basis van het netto- in plaats van het brutobedrag te berekenen, op voorwaarde dat er rechtens bindende overeenkomsten bestaan krachtens welke het kredietrisico tot het nettobedrag wordt beperkt; Overwegende dat de regels voor aanvaarding van verevening door toezichthouders, die naar verwachting in breder internationaal verband zullen worden vastgesteld, voor internationaal opererende kredietinstellingen en groepen kredietinstellingen in een groot aantal landen, waarvan de kredietinstellingen met de kredietinstellingen van de Gemeenschap concurreren, de mogelijkheid van een verlaging van de eigenvermogensvereisten zullen scheppen; dat voor kredietinstellingen die hun statutaire zetel in de Europese Gemeenschap hebben, slechts wijziging van Richtlijn 89/647/EEG dezelfde mogelijkheid van aanvaarding van bilaterale verevening door de toezichthouders kan scheppen, waardoor zij onder dezelfde voorwaarden kunnen concurreren; dat de regels evenwichtig en geschikt zijn om de toepassing van maatregelen van bedrijfseconomisch toezicht op het kredietwezen verder te versterken; Overwegende dat in het licht hiervan deze richtlijn in overeenstemming is met het subsidiariteitsbeginsel, aangezien het doel van deze richtlijn slechts kan worden bereikt door een geharmoniseerde wijziging van bestaande wetgeving van de Gemeenschap, HEBBEN DE VOLGENDE RICHTLIJN VASTGESTELD:

2 Artikel 1 Bijlage II van Richtlijn 89/647/EEG wordt vervangen door de bijlage bij de onderhavige richtlijn. Artikel 2 Artikel 1 laat onverlet de aanvaarding door toezichthouders van bilaterale vereveningscontracten die vóór de inwerkingtreding van de voor de tenuitvoerlegging van deze richtlijn noodzakelijke wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen zijn gesloten. Artikel 3 1. De Lid-Staten doen de nodige wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen in werking treden om uiterlijk op 31 december 1994 aan deze richtlijn te voldoen. Zij stellen de Commissie daarvan onverwijld in kennis. Wanneer de Lid-Staten deze bepalingen aannemen, wordt in die bepalingen naar de onderhavige richtlijn verwezen of wordt hiernaar verwezen bij de officiële bekendmaking van die bepalingen. De regels voor deze verwijzing worden door de Lid-Staten vastgesteld. 2. De Lid-Staten delen de Commissie de tekst van de belangrijke bepalingen van intern recht mede die zij op het onder deze richtlijn vallende gebied vaststellen. Artikel 4 Deze richtlijn treedt in werking op de twintigste dag volgende op die van haar bekendmaking in het Publikatieblad van de Europese Gemeenschappen. Artikel 5 Deze richtlijn is gericht tot de Lid-Staten. (1) PB nr. L 386 van , blz. 14. (2) PB nr. L 110 van , blz. 52; rectificatie in PB nr. L280 van , blz. 59. BIJLAGE "BIJLAGE II BEHANDELING VAN OP RENTE EN WISSELKOERSEN BETREKKING HEBBENDE POSTEN BUITEN DE BALANSTELLING 1. TOEPASSINGSGEBIED EN KEUZE VAN DE METHODE Na toestemming van hun toezichthoudende autoriteiten kunnen de kredietinstellingen een van de onderstaande methoden kiezen om de risico's te bepalen die verbonden zijn aan de in bijlage III genoemde transacties. Rente- en valutacontracten die op erkende beurzen worden verhandeld en waarvoor aldaar dagelijkse margevereisten gelden, en wisselkoerscontracten met een oorspronkelijke looptijd van veertien dagen of minder worden hiervan uitgezonderd.

3 2. METHODEN Methode 1: Benadering gebaseerd op de evaluatie van de marktwaarde. Stap a): Door het toekennen van een marktwaarde aan de contracten ('marking to market`) worden de vervangingskosten van alle contracten met een positieve waarde verkregen. Stap b): Ten einde een waarde te bepalen voor het potentiële toekomstige kredietrisico (1) wordt het totaal van de theoretische hoofdsommen of waarden in de boeken van de kredietinstelling vermenigvuldigd met de volgende percentages: Stap c): De som van de vervangingskosten en het potentiële toekomstige kredietrisico wordt vermenigvuldigd met de risicowegingsfactoren die in artikel 6 aan de betrokken tegenpartijen zijn toegekend. Methode 2: Benadering gebaseerd op het 'oorspronkelijke risico`. Stap a): De theoretische hoofdsommen van ieder instrument worden vermenigvuldigd met de onderstaande percentages: (1) Met uitzondering van op één valuta betrekking hebbende 'floating/floating`-renteswaps waarvoor alleen de vervangingskosten worden berekend. Stap b): Het aldus verkregen oorspronkelijke risico wordt vermenigvuldigd met de risicowegingsfactoren die in artikel 6 aan de betrokken tegenpartijen zijn toegekend. 3. SCHULDVERNIEUWINGSCONTRACTEN EN VEREVENINGSOVEREENKOMSTEN ('VEREVENING BIJ OVEREENKOMST`) a) Vormen van verevening die door de toezichthouders mogen worden aanvaard De toezichthoudende autoriteiten mogen de volgende schuldvernieuwingscontracten en vereveningsovereenkomsten als risicoverminderend aanvaarden: i) bilaterale schuldvernieuwingscontracten tussen een kredietinstelling en haar tegenpartij, krachtens welke wederzijdse vorderingen en verplichtingen automatisch worden gesaldeerd, zodat bij deze schuldvernieuwing één nettobedrag wordt bepaald en aldus één rechtens bindend nieuw contract ontstaat dat in de plaats van de vroegere contracten treedt; ii) andere bilaterale vereveningsovereenkomsten tussen de kredietinstellingen en haar tegenpartij. b) Voorwaarden voor aanvaarding De toezichthoudende autoriteiten mogen een schuldvernieuwingscontract of vereveningsovereenkomst slechts onder de volgende voorwaarden als risicoverminderend aanvaarden:

4 i) de kredietinstelling heeft een schuldvernieuwingscontract of vereveningsovereenkomst met haar tegenpartij, waaruit juridisch één verplichting ontstaat die alle, onder het contract c.q. de overeenkomst vallende transacties omvat, zodat ingeval een tegenpartij door wanbetaling, faillissement of liquidatie niet aan haar verplichtingen voldoet, de kredietinstelling slechts een vordering tot ontvangst of een verplichting tot betaling heeft van de nettowaarde van het bedrag van de ongerealiseerde winsten en verliezen op de transacties waarop het contract c.q. de overeenkomst van toepassing is; ii) de kredietinstelling heeft de toezichthoudende autoriteiten schriftelijke en met redenen omklede juridische adviezen overgelegd, waaruit blijkt dat, in geval van een rechtsgeding, de bevoegde rechterlijke en bestuurlijke autoriteiten tot de bevinding zullen komen dat in de in punt i) beschreven gevallen de vorderingen en verplichtingen van de kredietinstelling beperkt zijn tot de nettowaarde als omschreven in punt i), krachtens: - het recht van het rechtsgebied waarin de tegenpartij statutair is opgericht en, indien het een buitenlands bijkantoor van een onderneming betreft, eveneens het recht van het rechtsgebied waarin het bijkantoor is gevestigd; - het recht dat van toepassing is op de afzonderlijke transacties die onder het contract c.q. de overeenkomst vallen, en - het recht dat van toepassing is op contracten of overeenkomsten die noodzakelijk zijn ter uitvoering van het schuldvernieuwingscontract of de vereveningsovereenkomst; iii) de kredietinstelling beschikt over procedures om in het licht van mogelijke wijzigingen in het toepasselijke recht voortdurend na te gaan of de door haar aangegane schuldvernieuwingscontracten en/of vereveningsovereenkomsten rechtsgeldig zijn. De toezichthoudende autoriteiten moeten, na in voorkomend geval met andere betrokken toezichthoudende autoriteiten overleg te hebben gevoerd, ervan overtuigd zijn dat de verevening bij overeenkomst krachtens het recht van alle betrokken rechtsstelsels rechtsgeldig is. Indien een van deze toezichthoudende autoriteiten niet van de rechtsgeldigheid van verevening bij overeenkomst krachtens het recht van zijn land overtuigd is, mag het betreffende schuldvernieuwingscontract of de betreffende vereveningsovereenkomst voor geen van de tegenpartijen als risicoverminderend worden aanvaard. Overeenkomsten waarin een 'afhaak`-beding is opgenomen, worden niet als risicoverminderend aanvaard. Voor een soepel functioneren van de interne markt dienen de Lid-Staten ernaar te streven dat hun bevoegde autoriteiten de vereveningsovereenkomsten uniform beoordelen. c) Gevolgen van de aanvaarding i) Schuldvernieuwingscontracten In plaats van de betreffende brutobedragen mag het nettobedrag dat uit een schuldvernieuwingscontract resulteert, worden gewogen. Op deze wijze kunnen bij toepassing van methode 1: - voor stap a) de vervangingskosten, en - voor stap b): de theoretische hoofdsommen of waarden in de boeken van de kredietinstelling

5 worden berekend met inaanmerkingneming van het schuldvernieuwingscontract. Bij toepassing van methode 2 kan voor stap a) de theoretische hoofdsom worden berekend met inaanmerkingneming van het schuldvernieuwingscontract; de percentages van tabel 2 zijn van toepassing. ii) Overige vereveningsovereenkomsten Bij toepassing van methode 1 kunnen voor stap a) de vervangingskosten voor contracten die onder een vereveningsovereenkomst vallen, worden berekend door de actuele denkbeeldige netto-vervangingskosten die het gevolg zijn van de overeenkomst, in aanmerking te nemen. Voor stap b) mag met de vereveningsovereenkomst slechts rekening worden gehouden bij wisselkoers- en vergelijkbare contracten, waarvan de theoretische hoofdsom gelijk is aan de kasstromen, indien de te vorderen of uit te betalen bedragen op dezelfde datum vervallen en in dezelfde valuta luiden. Bij toepassing van methode 2 kunnen voor stap a): - voor wisselkoers- en vergelijkbare contracten, waarvan de theoretische hoofdsom gelijk is aan de kasstromen, indien de te vorderen of uit te betalen bedragen op dezelfde datum vervallen en in dezelfde valuta luiden, de theoretische hoofdsommen worden berekend met inaanmerkingneming van de vereveningsovereenkomst; op dergelijke contracten is tabel 2 van toepassing; - voor alle overige contracten waarop een vereveningsovereenkomst van toepassing is, de toe te passen percentages worden verlaagd overeenkomstig tabel 3: "