Jaargang 16 Nummer 1 Prijs 2,25

Transcriptie

1 Geestelijke vorming, vernieuwing & missionaire gemeenteopbouw Jaargang 16 Nummer 1 Prijs 2,25 Materiaal voor 13 weken geloofsopbouw 1 Voorjaar 2012 Jezus volgen is niet vrijblijvend

2 Inhoudsopgave Van de redactie Gespreksgroepen Jezus: een man met een geschiedenis Dr. Chris Wright Jezus hield stand waar de eerste mens faalde Larry McCall Wie is de mens? Wie ben ik? Drs. Wim Rietkerk Licht reizen is prettig reizen Ds. Jan van Langevelde Jezus volgen is niet vrijblijvend Marleen Ramaker Jezus navolgen in een duistere wereld Trevor Hudson Levend water ontvangen en door geven Ds. Leendert Vreugdenhil Gemeenschap-worden betekent de ander zoeken en welkom heten Noor van Haaften Niet doen, maar zijn Ronald Koops Kortebaanchristenen met een waxinelichtjesgeloof Drs. Yme Horjus De vreugde van verwachting Billy Graham De invloed van Satan niet onderschatten Drs. Aad Kamsteeg De wijsheid bij God zoeken Drs. Jan van der Wolf Door de Geest ontstaan prachtige nieuwe dingen Ds. Gert Hutten 40-dagen-dagboek Openstaan voor Gods liefde en waarheid Jezus volgen is niet vrijblijvend In dit nummer denken we na over de vraag wat navolging van Jezus eigenlijk inhoudt. Als Jezus meer is dan een goed en bijzonder mens, maar zoals Hij zegt de Zoon van God, wat betekent dit dan? Welke plaats heeft Hij in mijn denken en toewijding en wat verwacht Hij van mij? Wil ik beschikbaar zijn voor Zijn bedoeling met mijn leven en wil ik van Hem leren? De volgorde die we als redactie kozen ook terug te vinden in de opzet voor gespreksgroepen benadrukt allereerst Zijn unieke en centrale positie, om van daaruit door te denken over Zijn opdracht om Hem na te volgen. Hij gaf daarbij de nabijheid en kracht van Zijn Geest, die ons meer en meer op Jezus wil laten lijken en ons wil helpen Zijn Woord te begrijpen en toe te passen in de praktijk van ons leven. Ook waakzaamheid en een alerte geest krijgen aandacht, want we zijn allemaal bekend met de mogelijkheid van verkilling, vervlakking en groeiende afstand, waardoor Jezus betekenis en invloed kleiner kan worden in de praktijk van het leven. Maar ook de opdracht om alert te blijven en Hem te blijven verwachten wordt benadrukt. Een nummer om zelf te lezen en door te geven. De artikelen in dit nummer kunnen in vier groepen verdeeld worden. De kringleden kunnen als voorbereiding op de ontmoeting de artikelen voor zichzelf lezen en overdenken. In de groep wordt dan de rode draad van de artikelen besproken. Voor degenen die weinig ervaring hebben: op de GROEI-website staat bij magazines in de linkerkolom onder thema s de rubriek Praktische toerusting. Hieronder staan verschillende artikelen, bijvoorbeeld: werken als team een bijbelkring: waarom en hoe? de vorming van gespreksleiding mentorschap anderen helpen groeien in geloof onderlinge communicatie omgaan met conflicten en een eenvoudige uitleg van het Evangelie: de zin van leven. 1. De unieke en centrale betekenis van Jezus (pag. 6-21) In het eerste artikel belicht Chris Wright de historische achtergrond van Jezus Christus. Daarbij legt hij een verbinding tussen het Oude en het Nieuwe Testament. In het daaropvolgende artikel lezen we over Jezus verzoeking door Gods tegenstander. Maar Jezus hield als Zoon van God en Zoon van mensen stand, waardoor Hij Zijn opdracht kon aanvaarden en volbrengen. Wim Rietkerk benadrukt daarna dat Jezus ons als unieke mensen ziet en ons tot onze bestemming wil laten komen. Wij zijn voor Hem geen nummer want elke mens heeft voor Hem en Zijn Vader in de hemel waarde en betekenis. 2. Jezus radicaal leren navolgen (pag ) In de volgende vier artikelen wordt navolging belicht en Jezus verlangen dat we door Hem ingezet willen worden besproken. Allereerst schrijft Jan van Langevelde dat navolging begint met een roeping. Wat betekent dit? Marleen Ramaker werkt dit verder uit door het gevaar van vrijblijvendheid uit te werken. Wat zegt Hij Zelf daarover en waarvoor worden we gewaarschuwd? Daarna volgt een indringende studie van Trevor Hudson over de vraag hoe we als Gods kinderen onze plaats in een donkere en verziekte wereld moeten innemen; Een illustratie vanuit Jezus leven wordt hierna uitgewerkt door Leendert Vreugdenhil. 3. Onderlinge verbondenheid (pag ) In haar artikel over een gemeenschap zijn, stelt Noor van Haaften dat individualisme gemeenschapszin ondermijnt. Toch roept de Bijbel op tot onderlinge verbondenheid. Juist in deze tijd van drukte, vereenzaming en afstandelijkheid. Een prikkelend en evaluerend artikel voor persoonlijk en gemeenschappelijk leven. Ronald Koops benadrukt hierna de echtheid en nederigheid die nodig is ten aanzien van God en elkaar vooral in het kader van de gemeente omdat gerichtheid op God zal verbinden en herstellen. 4. Waakzaam blijven en leven met verwachting (pag ) Waakzaam zijn met het oog op Jezus terugkeer: Yme Horjus belicht het vanuit een gelijkenis van Jezus waarbij o.a. het gevaar van waxinelichtjeschristendom aandacht krijgt. In het artikel daarna gaat Billy Graham in op de kracht van het kunnen uitzien naar een eeuwige toekomst. Geloven we dat Christus Zijn koninkrijk gaat vestigen? Toch hebben we nu nog met moeite, strijd en aanvechting te maken, omdat Gods tegenstander werkt en wil vernietigen. Aad Kamsteeg geeft aandacht aan deze werkelijkheid, waarbij hij stelt dat de volmaaktheid nog moet komen. Daarna volgt een artikel van Jan van der Wolf. Willen we groeien in onderscheidingsvermogen en wijsheid? Gert Hutten benadrukt tenslotte de blijvende betekenis van Gods Geest in ons leven en in dat van de gemeente. Welke plaats en autoriteit krijgt Hij? 2 3

3 Bijbelstudie Dr. Chris Wright Jezus: een man met een geschiedenis De Engelse theoloog en oudtestamenticus Chris Wright schrijft in zijn boek Jezus leren kennen door het Oude Testament over de bijzondere historische achtergrond van Jezus. Volgens hem geeft de evangelist Mattheüs bewust in de eerste verzen van hoofdstuk 1 die geschiedenis weer. In de regel beginnen mensen met het lezen over Jezus geboorte vanaf vers 18, maar hij wil het belang van die introductie benadrukken. In het volgende fragment geeft hij hierbij zijn boeiende toelichting. Het Oude Testament spreekt al over Jezus, de beloofde Verlosser. Volgens de evangelist Mattheüs zullen we het verhaal over Jezus komst niet kunnen begrijpen wanneer we het niet zien in het licht van een veel langer verhaal, dat vele eeuwen eerder begint, maar dat uitkomt bij de Jezus die u wilt leren kennen. En dat langere verhaal is de geschiedenis van de Hebreeuwse Bijbel, of wat de christenen het Oude Testament zijn gaan noemen. Dat is het verhaal dat Mattheüs vertelt in de vorm van een stamboom, de voorouders van de Messias. Het eerste vers is de samenvatting van het geheel: Jezus, de zoon van David, de zoon van Abraham. Met deze twee namen geeft hij de markeringspunten voor de drie delen van zijn verhaal: van Abraham tot David; van David tot de Babylonische ballingschap; van de ballingschap tot Jezus zelf. Tijdperken Voor alle joden die hun Bijbel kenden (en de algemene opvatting is dat Mattheüs in eerste instantie schreef voor joodse christenen), riep iedere naam verhalen op, gebeurtenissen, tijdperken in hun geschiedenis en herinneringen aan hun nationale verleden. Het was een lang verhaal, maar Mattheüs verdichtte het tot zeventien verzen. ( ) Wat Mattheüs ons leert door zijn verhaal hiermee te beginnen, is dat wij Jezus alleen goed zullen begrijpen als we Hem zien in het licht van dit verhaal, waarvan Hij de vervulling en de climax is. Dus als wij de bladzijde van het Oude naar het Nieuwe Testament omslaan, zien we een verband tussen die twee, dat van groter belang is dan wij er gewoonlijk aan hechten. Het is een essentieel historisch tussenspel dat de twee grote aktes van Gods verzoeningsdrama verbindt. Het Oude Testament vertelt het verhaal waarvan Jezus de vervulling is. Dit betekent niet alleen dat we Jezus moeten zien in het licht van de geschiedenis van het Oude Testament, maar ook dat Hij van Zijn kant licht op deze geschiedenis werpt. Je kunt een reis beter begrijpen en Het Oude Testament vertelt het verhaal waarvan Jezus de vervulling is. waarderen als je de bestemming kent. En als je door de geschiedenis van het Oude Testament reist, maakt het zeker verschil wanneer je weet dat deze leidt naar Jezus en dat Hij er betekenis aan geeft. Laten we enkele punten bekijken met betrekking tot Jezus, waarop Mattheüs ons wijst door middel van het begin van zijn verhaal. Jezus was een echte jood In de joodse samenleving waren geslachtsregisters een belangrijke manier om vast te stellen of iemand behoorde tot Gods volk. In 1 Kronieken 1-9 en Ezra 2 en 8 vindt u voorbeelden hiervan. Je stamboom bepaalde je afkomst en status. Jezus was dus niet zomaar iemand. Hij was een bepaalde persoon, geboren in een levende 4 5

4 Bijbelstudie Hij behoort tot een volk dat bestaat om zegen te brengen aan de rest van de mensheid. cultuur. Zijn achtergrond, voorouders en wortels waren gevormd en beïnvloed, evenals die van al Zijn tijdgenoten, door de geschiedenis en lotgevallen van Zijn volk. ( ) Het Evangelie wijst ons op de individualiteit van Jezus, en Mattheüs verankert Hem in de geschiedenis van het joodse volk. Er zijn (en die zijn er altijd al geweest) mensen die niet zoveel ophebben met het jood-zijn van Jezus. Toch is dit het allereerste feit over Jezus waarvan het Nieuwe Testament ons op de hoogte brengt en Mattheüs onderstreept het op talloze wijzen in de rest van zijn evangelie. Het zijn juist dit jood-zijn van Jezus en Zijn diepe wortels in de Hebreeuwse geschriften die ons de sleutel bieden om te begrijpen wie Hij was, waarom Hij kwam en wat Hij leerde. Jezus was een echt mens Hij was de zoon van Abraham. Op het moment dat Abraham voor het eerst verschijnt in het Oude Testament, in Genesis 12, is het toneel al goed bezet. Genesis 10 schetst het beeld van een wereld met verschillende volken, de geografische en politieke werkelijkheid. Het is een wereld van echte mensen, die wij als zodanig hadden herkend als we erbij waren geweest; niet een soort mythologisch utopia vol helden en monsters. Dit is een menselijke wereld waarvan de zondige hoogmoed wordt beschreven in het verhaal van de toren van Babel in Genesis 11. En dit is de wereld waarin en waarvoor God Abram riep als het uitgangspunt voor Zijn grootse verzoeningsproject voor de mensheid. Nu was het cruciale punt van Gods belofte aan Abram niet alleen dat hij een zoon zou krijgen en daardoor afstammelingen die bijzonder gezegend zouden worden door God, maar dat God door dat volk van Abram zegen zou brengen over alle volken op aarde. Dus hoewel Abraham (want later werd in het licht van deze belofte zijn naam veranderd) het begin is van een bepaald volk, Israël, en hun unieke geschiedenis, staan hij en zijn volk in een universeel perspectief: één volk ten gunste van alle volken. Als Mattheüs Jezus aankondigt als de Messias, de zoon van Abraham, betekent dat dus niet alleen dat Hij behoort tot een bepaald volk (een echte jood), maar ook dat Hij behoort tot een volk dat bestaat om zegen te brengen aan de rest van de mensheid. Hij deelde die missie, en bovendien was Hij, als de Messias, gekomen om dit eindelijk mogelijk en werkelijk te maken. Een individueel persoon, maar met een universele betekenis. Op verschillende plaatsen laat Mattheüs in dit meest joodse van alle vier evangeliën de universele betekenis van Jezus uitkomen voor wie niet tot het volk Israël behoren. De eerste keer hier in het geslachtsregister, met een onverwacht en bijna onopvallend element: in zijn lange lijst met voorvaders, noemt Mattheüs maar vier moeders, allemaal in de verzen 3-6: Tamar, Rachab, Ruth en Batseba. Mogelijk noemt Mattheüs hen omdat hun huwelijken niet altijd volgens het boekje waren, en wilde hij daarmee aantonen dat er bijbelse precedenten waren voor de afwijkendheid van Jezus geboorte uit een ongehuwde moeder. Maar waarschijnlijk is een andere overeenkomst tussen deze vier vrouwen belangrijker. Ze waren allemaal, vanuit joods perspectief, buitenlanders. Tamar en Rachab waren Kanaänieten (Genesis 38, Jozua 2), Ruth was een Moabitische (Ruth 1), Batseba was de vrouw van Uria, een Hethiet, en dus waarschijnlijk zelf ook Hethitische (2 Samuel 11). Hiermee onderstreept Mattheüs de universele belofte van Jezus, de afstammeling van Abraham: Jezus de jood en de joodse Messias, had heidens bloed! Jezus was de zoon van David Mattheüs maakt hier aan het begin duidelijk dat hij in de loop van zijn evangelie erop zal voortborduren en aantonen dat Jezus de verwachte Messias uit het koninklijke geslacht van David was, die aanspraak kon maken op de titel Koning der Joden. Hij onderbouwt dit door Jezus stamboom na te trekken via de lijn van de koningen van Juda na David (vv. 6-11). Dit stelt waarschijnlijk een officieel geslachtsregister voor, terwijl Lukas (3:23-38) Jezus echte biologische voorouders (of beter, die van Jozef, zijn wettelijke maar niet biologische vader) volgt. De twee stambomen spreken elkaar niet tegen, maar volgen twee verschillende lijnen in dezelfde stamboom van David tot Jezus. De bewering dat Jezus de davidische Messias was, reikte veel verder dan het genealogische aspect. Het ging gepaard met de verwachting dat de komst van de ware zoon van David zou samenvallen met ingrijpen van God zelf om Zijn Koninkrijk te stichten. Het betekende de heerschappij van Gods gerechtigheid, bevrijding van de verdrukten, het herstel van de vrede onder de mensen en in de natuur. Verder was aan de opdracht van de Messias ook verbonden het vergaderen van alle volken. De universele draagwijdte van de afstamming van Abraham was niet tenietgedaan door de afstamming van David. In feite bestond er in de oudtestamentische verwachting een verband tussen deze twee. Door de zoon van David, de erfgenaam van Gods belofte aan David, zou de belofte aan Abraham zelf worden vervuld. Psalm 72 is een mooie illustratie hiervan. Het is een gebed voor de davidische koning, met het opschrift Van Salomo. Naast het vooruitzien naar welvaart en gerechtigheid, bezingt het ook deze hoop en verwachting: Jezus is het einde van de voorbereidingstijd Aan het einde van zijn geslachtsregister, in vers 17, maakt Mattheüs een optelsom, voordat hij verdergaat met de geboorte van Jezus: Al de geslachten dan van Abraham tot David zijn veertien geslachten en van David tot de Babylonische ballingschap veertien geslachten en van de Babylonische ballingschap tot de Christus veertien geslachten. Mattheüs heeft een voorkeur voor drieën en zevens in zijn presentatie van de feiten. Beide symbolische getallen staan voor volheid en perfectie. En drie dubbele zevens leggen daar nog eens extra de nadruk op. Het is voor Mattheüs geen kwestie van statistiek of historische nieuwsgierigheid. In dat opzicht is zijn beschouwing niet strikt nauwkeurig, want in zijn stamboom slaat hij verschillende generaties over (wat trouwens in de oudtestamentische genealogie veel voorkwam). Hij geeft veeleer een schematisch overzicht, met een theologische bedoeling. Hij maakt duidelijk dat de oudtestamentische geschiedenis uiteenvalt in drie ongeveer even lange perioden: van het basisverbond met Abraham tot de instelling van de monarchie onder David; Jezus is dus het einde van de lijn van het verhaal van het Oude Testament. van David tot de verwoesting en het verlies van de monarchie in de Babylonische ballingschap; van de ballingschap tot de komst van de Messias zelf die de enige was die de troon van David kon bezetten. Jezus is dus het einde van de lijn van het verhaal van het Oude Testament. Dit verhaal is volledig afgewikkeld als voorbereiding op Hem; de bestemming en het hoogtepunt ervan zijn nu bereikt. Het Oude Testament is vol hoop voor de toekomst. Het kijkt ver vooruit naar 6 7

5 Boeksignalement een verwacht slot. Deze gerichtheid, of dit eschatologisch vertrouwen (van het Griekse eschaton, het laatste of finale ), is een fundamenteel onderdeel van het geloof van Israël. Het was geworteld in hun ervaring en hun conceptie van God als een God die voortdurend ingreep in de geschiedenis met een uiteindelijk doel, werkend aan zijn gewenste bestemming van de aarde en de mensheid. Net zoals Mattheüs die geschiedenis heeft samengevat in zijn geslachtsregister, is zijn concluderende beschouwing in vers 17 duidelijk dat de vervulling van de geschiedenis nu geschied is. De Messias is gekomen. In die zin is Jezus het einde. Hetzelfde klinkt door in de dringende woorden van Jezus over het Koninkrijk van God: De tijd is vervuld, het Koninkrijk van God is nabij. Jezus is ook een nieuw begin Het evangelie van Mattheüs (en dus het Nieuwe Testament) opent letterlijk met de woorden: Een verslag van de genesis van Jezus, de Messias... Een joodse lezer associeert deze woorden onmiddellijk met Genesis 2:4 en 5:1, waar exact dezelfde uitdrukking wordt gebruikt in de Griekse vertaling van de Hebreeuwse tekst. Hetzelfde woord in het meervoud (genesis), geboorten, geslacht (Statenvertaling) komt nog verschillende keren voor in het boek Genesis aan het begin of einde van een stamboom of een episode, en het markeert verschillende belangrijke onderdelen van het boek. Het feit dat een zorgvuldige auteur als Mattheüs hier het woord genesis gebruikt, kan nauwelijks toeval zijn. Deze echo van het boek Genesis is bedoeld om ons te laten realiseren dat de komst van Jezus de Messias een begin markeert, of beter: een nieuwe schepping. God begint iets nieuws. Goed nieuws, dat zeker. Jezus is dus niet alleen het einde van het begin (terugkijkend); Hij is ook het begin van het einde (vooruitkijkend). Zoveel betekenis schuilt er dus in de eerste zeventien verzen van Mattheüs. Evenals de proloog van het evangelie van Johannes, zij het veel indirecter, zet hij de kosmische dimensie van de betekenis van Jezus uiteen, alvorens Hem in den lijve op het toneel te voeren. Wij zien Jezus in het bijzondere van zijn context van de joodse geschiedenis, en toch met de universele betekenis die aan die geschiedenis was verbonden sinds de belofte aan Abraham. Wij zien Hem als de messiaanse erfgenaam van het geslacht van David. Wij zien Hem als het einde en ook als het begin. Alleen als we de betekenis van het verhaal tot zover kunnen begrijpen, zijn we in staat de volle draagwijdte van het Evangelie zelf te begrijpen. Om over na te denken / gespreksvraag: Lees Genesis 12:1-3, Psalm 2 en Jesaja 55:3-5. Wat zeggen deze gedeelten over Jezus betekenis? GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Dit fragment van dr. Chris Wright is met toestemming overgenomen uit Jezus leren kennen door het Oude Testament, Novapres Hoenderloo. We zijn ons bewust dat het een pittig fragment is, daarom kan herlezing gewenst zijn, maar ook lezing van het gehele boek over de plaats van Christus in het Oude en het Nieuwe Testament. Chris Wright schreef ook De God die ik niet begrijp (Vuurbaak Barneveld) en De bijbelse missie, een uitgave van Plateau Barneveld. Schitterende beelden Coby van der Zee schreef in het kader van de Kringserie een aantal bijbelstudies over identiteit. Zij is al vijfentwintig jaar werkzaam in kerkelijk toerustingswerk. En sinds 2004 heeft ze ook een praktijk, Dynanoia, voor o.a. supervisie, intervisie en coaching. Volgens de auteur leven vragen rondom identiteit breed in de samenleving. Mensen leven vaak met onzekerheid over wie ze zijn en hun eigen unieke betekenis. Dit kan dan doorwerken in hun geloofsbeleving en verwachting. Wat houdt bijvoorbeeld het bijbelse begrip beelddrager van God zijn in? Bij de behandeling van de acht bijbelstudies wordt begonnen bij de schepping en eindigt het bij het beloofde komende Koninkrijk van God, dat zijn voltooiing zal krijgen. Een schitterend beeld dat ons ook in het hier en nu kan inspireren. Andere voorbeelden uit deze Kringserie: Van harte gegund met missionaire bijbelstudies door Henri Wijnne en Anja van Maanen-Hoekman en Handoplegging en ziekenzalving door dr. Mart-Jan Paul. Ark Media i.s.m. IZB Amsterdam 64 pag. 6,95 ISBN Van binnenuit Er verscheen nog een boekje met bijbelstudies over de Psalmen in de serie Praten met de Bijbel. De bedoeling van deze serie is persoonlijk en samen met anderen in gesprek te gaan met de Bijbel. Zo verscheen in een eerder deeltje Heldere hoofden, warme harten naar aanleiding van de eerste brief van Johannes. In Van binnenuit worden acht Psalmen besproken. HGJB-medewerkster Eline van Vreeswijk schreef met een team de bijbelstudies aan de hand van de zogenaamde SOLVAT-methode, waarbij het gesprek met de Bijbel gestimuleerd wordt. Jes! Zoetermeer 90 pag. 9,50 ISBN Hoe lees je de Bijbel? Jan Vermeer schreef dit boek met het oog op praktische tips voor (beginnende) bijbellezers. Zo benadrukt hij het belang van een dagelijkse vaste tijd en plaats, een plek waar je niet te snel wordt afgeleid. Naast de Bijbel (in zijn boek worden verschillende vertalingen toegelicht) is het goed om een notitieboekje en een pen bij de hand te hebben en gebruik te maken van een leesplan (in de bijlagen worden hiervoor suggesties gegeven). Het vraagt wel oefening, want er kan sprake zijn van afleidende gedachten of andere zaken die om voorrang strijden. Maar vraag God in gebed om Zijn nabijheid en rust. Om een helder zicht op de concrete betekenis van Gods Woord voor eigen leven. Een op de praktijk afgestemd boekje, dat zeker veel te bieden heeft. Ark Media Amsterdam 64 pag. 7,95 ISBN Dit geloof ik Er verscheen voor jongeren een bijzonder beeldboek over geloven in eenvoudige taal. Het is bedoeld als een introductie en samenvatting van de belangrijkste geloofsonderwerpen, waarbij ook gedacht is aan kinderen die met een beperking worstelen en geholpen worden door de eenvoudige verwoording en heldere beelden. Elke les bestaat uit een beeldles, een bijbelles en een tekstles. Onderwerpen die aan de orde komen zijn: zelf geloven, God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest, zo geloof ik, leven met een beperking, het avondmaal, en het grote feest als Jezus terugkomt. Als bijlagen volgen dan nog: het Onze Vader, de tien geboden en de geloofsbelijdenis in eenvoudige taal, met afbeeldingen. Het is een initiatief van Stichting GELOOF.NU, Buijten & Schipperheijn Amsterdam 96 pag. 19,50 ISBN

6 Bijbelstudie Larry McCall Jezus was pas in de Jordaan gedoopt door Johannes. Daar had Jezus zich op één lijn gesteld met de gevallen mensheid. Hoewel Hij Zelf zonder zonde was, identificeerde Hij zich met andere mensen, waardoor Hij liet zien dat Hij de God-mens was. Jezus hield stand waar de eerste mens faalde Op de Judese oevers van de Jordaan had Jezus de geweldige instemming van Zijn Vader ervaren. Jij bent Mijn geliefde Zoon, in Jou vind Ik vreugde (Lukas 3:22), had de geruststellende stem uit de hemel gezegd. Daar had Jezus ook de bezielende kracht van de Heilige Geest ervaren die in zichtbare vorm op Hem was neergedaald. Wat een troostrijk moment moet dat zijn geweest voor de dertigjarige timmerman. Onmiddellijk na die geweldige ervaring werd Jezus door de Heilige Geest naar de kale, eenzame Judese wildernis gevoerd. Wat deed Hij daar? De Judese wildernis was een heuvelachtige, rotsachtige, hete en droge plek. Jezus bevond Zich door een goddelijke opdracht in deze onvruchtbare heuvels. De Heilige Geest had Jezus daar met een specifiek doel naartoe gebracht om oog in oog met Satan te staan. De Zoon werd door goddelijke leiding naar de wildernis gebracht om daar Zijn trouw aan Zijn Vader te laten beproeven en te bewijzen. Veertig dagen lang vastte Jezus. Hij was alleen met Zijn Vader zonder ook maar een hapje eten dat Hem zou kunnen afleiden. Dit moet een tijd geweest zijn waarin Hij Zijn missie op aarde overdacht, een tijd waarin Hij gemeenschap met Veertig dagen lang vastte Jezus. Hij was alleen met Zijn Vader zonder ook maar een hapje eten dat Hem zou kunnen afleiden. Satan zou zijn best gaan doen om de toewijding van Jezus te vernietigen. Zijn hemelse Vader ervoer en een tijd van voorbereiding op Zijn openbare bediening die Hem te wachten stond. Zoals Israël veertig jaar in de woestijn doorbracht, zo was Jezus veertig dagen in de woestijn. Toen kwam de Satan. Satan begon zijn aanval toen Jezus honger had en ongetwijfeld zwak en moe was. Satan ging Jezus verzoeken, de laatste Adam, die hem deed denken aan de manier waarop hij met de eerste Adam had afgerekend. Satan zou zijn best gaan doen om de toewijding van Jezus te vernietigen om de heiligheid van Jezus kapot te maken. Zou Satan deze man ertoe kunnen brengen Zijn toewijding aan Zijn Vader vaarwel te zeggen en Zijn eigen doel en plezier na te gaan jagen? Satan sloeg drie keer toe, en drie keer bood Jezus hem weerstand. De verleiding om zelfzuchtig te zijn Over de eerste aanval is geschreven in Lukas 4:3. Daar lezen we: De duivel zei 10 11

7 Bijbelstudie tegen Hem: Als U de Zoon van God bent, beveel die steen dan in een brood te veranderen. Kun je je voorstellen hoe hongerig Jezus geweest moet zijn na veertig dagen vasten? Elk van de duizenden stenen binnen Zijn blikveld moet Hem hebben doen denken aan het platte brood dat Hij bijna elke dag van Zijn dertig jaar op deze aarde had gegeten. Satan deed een aanval op Jezus trouw aan Zijn hemelse Vader door een beroep te doen op Zijn gerechtvaardigde en fysieke behoefte aan voedsel, zoals Hij ook had gedaan bij Adam en Eva (Genesis 3:6) en bij de kinderen Israëls (Psalm 78:18). Satan deed een aanval op Jezus trouw aan Zijn hemelse Vader door een beroep te doen op Zijn gerechtvaardigde en fysieke behoefte aan voedsel. Maar Satan gaf een draai aan zijn verlokking door te proberen Jezus Zijn gewettigde verlangen naar voedsel te laten bevredigen op een verkeerde manier. Die poging werd voorafgegaan door de woorden als U de Zoon van God bent : In feite zou deze zin evengoed vertaald kunnen worden als aangezien u de Zoon van God bent. Eigenlijk zei Satan: Profiteer maar van dat Zoonschap! Kijk, je hebt honger. Je hoeft niet te wachten totdat je Vader in je behoeften voorziet. Misschien doet Hij dat wel niet! Je hebt de macht om in je eigen behoef ten te voorzien. Kom op. Je hebt de macht. Gebruik die toch! Neem wat je nodig hebt! Wees onafhankelijk! Wees zelfzuchtig! Vertrouwensrelatie Hoe reageerde Jezus op de verleiding om zo in Zijn behoeften te voorzien? Hij citeerde Deuteronomium 8:3 en antwoordde: Er staat geschreven: De mens leeft niet van brood alleen. Waarom zou Jezus dit specifieke vers citeren? Het lijkt alsof Jezus tegen Satan wilde zeggen: Het zijn niet zozeer de materiële dingen die tellen in het leven, als het vertrouwen op en de trouw aan wat God zegt. Jezus gaf aan dat de mens meer is dan een dier met fysieke behoeften. Hij is een spiritueel wezen dat in een bijzondere verhouding tot God zelf staat. De hoop van de mens is niet zozeer gevestigd op wat hij kan krijgen, als op degene die het schenkt niet zozeer op het geschonkene, als op de schenker. Jezus bood duidelijk weerstand aan de Satan en behield Zijn heiligheid door de tegenstander deze boodschap te geven: Ik kan mijn Vader vertrouwen. Ik vertrouw niet zozeer op wat Hij schenkt, maar veeleer op Hem als mijn Vader. Ik heb vertrouwen in mijn hemelse Vader. Ik hoef de dingen niet in eigen handen te nemen. Ik zal niet zelfzuchtig zijn! Ik zal trouw blijven aan mijn hemelse Vader. Verleiding van succes Jezus had standgehouden, maar de Satan kwam nogmaals bij Hem en wilde Jezus loswrikken van Zijn trouw aan Zijn Vader. In Lukas 4:5-7 lezen we hoe Satan Jezus een panorama laat zien van alle koninkrijken op aarde. Hij probeerde Jezus af te brengen van diens toewijding aan het zoeken naar de wil en de eer van Zijn Vader. Hij probeerde Jezus ervan te overtuigen dat Hij succesvol zou moeten zijn. Satan impliceerde dat hij zelf de eigenaar was van alle koninkrijken van de wereld. Hij probeerde Jezus te bekoren met de woorden: Ik geef u de macht over dat alles en ook de roem die ermee gepaard gaat, want ik kan daarover beschikken en ik geef het aan wie ik wil (Lukas 4:6). Volgens Psalm 2 waren alle volkeren beloofd aan de Messias. Niettemin probeerde de grote bedrieger Jezus te bekoren en zei in feite: Denk eens even goed na, Jezus. Je kunt al deze koninkrijken in je macht krijgen zonder de schande en pijn van het kruis te hoeven doorstaan! Zou dat niet geweldig zijn? Je kunt de kroon krijgen zonder het kruis; dat is echt de gemakkelijkste weg! Zo n aanbod zou echt aanlokkelijk zijn geweest. Er zat echter wel een addertje onder het gras. Er was een prijs die Jezus zou moeten betalen als Hij op het aanbod van Satan wilde ingaan. Satan zei: Als U in aanbidding voor mij neervalt, zal dat allemaal van U zijn. Satan probeerde Jezus ertoe te brengen hem te aanbidden in plaats van Zijn hemelse Vader. Opnieuw weigerde Jezus Zijn heiligheid te compromitteren, Zijn toewijding aan Zijn hemelse Vader. In plaats van de duivel te aanbidden wees Jezus hem terecht door te verwijzen naar Deuteronomium 6:13: Heb ontzag voor de Heer, uw God, dien Hem en zweer alleen bij Zijn naam. Wat impliceerde Jezus hier? Hij zei: Alleen God is soeverein. Alleen Hij is onze aanbidding en ons dienen waard. Wat het ook moge kosten, we moeten alleen God aanbidden. Jezus kwam niet naar deze aarde om succesvol te zijn in de ogen van de wereld. Hij kwam niet om gediend te worden, maar om te dienen en Zijn leven te geven als losgeld voor velen (Mattheüs 20:28). Jezus zou niet misleid worden door Satans bedrieglijke plannetje om Hem succesvol te maken door het kruis te omzeilen. Jezus was bereid Zijn heiligheid te handhaven, Zijn trouw aan Zijn hemelse Vader. Hij was bereid om het pad te volgen dat voor Hem was uitgestippeld door de Vader, hoe vernederend en pijnlijk die weg ook zou kunnen worden. Iets spectaculairs doen Satan viel Jezus nog een keer aan. Jezus was tijdens Satans verzoekingen om zelfzuchtig en succesvol te zijn standvastig gebleven in Zijn trouw aan Zijn hemelse Vader. Bij zijn derde verzoeking riep Satan Jezus op om spectaculair te zijn: De duivel bracht Jezus naar Jeruzalem en zette Hem op het hoogste punt van de tempel, en hij zei tegen Hem: Als u de Zoon van God bent, spring dan naar beneden. Want er staat geschreven: Zijn engelen zal Hij opdracht geven om over u te waken. En ook: op hun handen zullen zij u dragen, zodat u uw voet niet zult stoten aan een steen (Lukas 4:9-11). Wat vermetel van Satan om Gods eigen woord te gebruiken (Psalm 91:11-12) bij zijn listen. In wezen vroeg hij aan Jezus: Weet je zeker dat je hemelse Vader werkelijk om je geeft? Kun je echt vertrouwen op Zijn woorden van liefde en geruststelling? Misschien zou je zijn betrokkenheid moeten bewijzen. Dwing de hand van God de Vader. Laat Hem Zijn liefde en zorg maar eens bewijzen. Doe iets spectaculairs om zeker te weten dat Hij je werkelijk zal beschermen. Spring maar! Opnieuw liet Jezus Zijn heiligheid zien Zijn onverminderde trouw aan Zijn hemelse Vader. Opnieuw wees Hij de pogingen van de tegenstander van de hand door uit Deuteronomium te citeren: Stel de Heer uw God niet op de proef. Toen Israël in de woestijn leefde (net zoals Jezus tijdens deze verzoekingen), weigerden ze te geloven in Gods woord. De Hebreeën wilden bewijs zien dat God werkelijk om hen gaf. Ze wilden spectaculaire bewijzen van Gods betrokkenheid bij hen. Gods commentaar op deze houding was dat de Israëlieten verharde harten hadden. Hoewel de Israëlieten (en tevoren Jezus was bereid om het pad te volgen dat voor Hem was uitgestippeld door de Vader, hoe vernederend en pijnlijk die weg ook zou kunnen worden. Adam) niet op Gods woord hadden vertrouwd, bleef Jezus wel standvastig! We zouden Jezus antwoord aan Satan als volgt kunnen parafraseren: Gods woord is genoeg. Ik vertrouw op Hem. Ik hoef Hem niet op de proef te stellen. Dat is geen vertrouwen, maar hoogmoed. Het is goedkoop om van God te eisen dat Hij iets doet, als toevoeging op Zijn reeds geopenbaarde wil, om zo Zijn liefde voor Mij te 12 13

8 Boeksignalement bewijzen. Vertrouwen past nooit trucjes toe. De geopenbaarde wil van de Vader is voor Mij genoeg. Wegwezen, Satan. Je kunt mij niet wegtrekken van Mijn hemelse Vader. Ik zal op Hem vertrouwen, Ik zal Hem trouw blijven! Lukas vertelt in hoofdstuk 4 vers 13: Toen de duivel Jezus aan al deze beproevingen had onderworpen, ging hij voor een tijd bij Hem vandaan. Onze eigen heiligheid Hoe beïnvloedt dit verhaal over de heiligheid van Jezus jou en mij? Ten eerste herinnert het ons aan de geweldige hoop die we hebben in Jezus onze overwinnende Leider! Ook al doorstond de eerste Adam de beproeving in de hof van Eden niet en ook al doorstond Israël de beproeving in de woestijn niet, Jezus kwam er wel met vlag en wimpel doorheen. Zijn heiligheid Zijn toewijding aan Zijn Vaders prioriteiten en verlangen bleef onaangetast en onbeschadigd tijdens deze confrontatie met de vijand. De eerste Adam faalde, de laatste Adam overwon! Jezus is degene die net als wij in elk opzicht op de proef is gesteld, met dit verschil dat Hij niet vervallen is tot zonde (Hebreeën 4:15). Als gelovigen kunnen ook wij overwinnen. Maar wij zegevieren in dit alles glansrijk dankzij Hem die ons heeft liefgehad (Romeinen 8:37). Als mensen die in Christus zijn, zijn we niet langer slaven van de zonde. Satan kan geen aanspraak op ons maken. We zijn vrij om te weigeren toe te geven aan Satans snode plannen. Hij heeft ons gered uit de macht van de duisternis en ons overgebracht naar het rijk van Zijn geliefde Zoon (Kolossenzen 1:13). Ten tweede is Jezus hier het voorbeeld bij uitstek van heiligheid. In Johannes 5:30 legde Jezus uit: Ik richt Mij niet op wat Ik zelf wil, maar op de wil van Hem die Mij gezonden heeft. Als gelovigen hebben we de verplichting om te wandelen zoals Jezus. Zoals onze Heer deed in de Judese woestijn, zo kunnen en moeten ook wij de snode plannen van de Satan weerstaan. We zijn ook geroepen om zonen en dochters van God te zijn. We moeten wandelen op een manier die de roeping die we ontvangen hebben waardig is (Efeze 4:1), en een leven leiden van gehoorzame trouw aan de Vader, die ons geroepen heeft. Satan zal proberen ons te verleiden, zoals bij Adam, de Israëlieten en Jezus, om zelfzuchtig, succesvol en spectaculair te zijn. In navolging van Jezus voorbeeld moeten ook wij Satans plannen weerstaan door te vertrouwen op Gods woord. Net als Jezus moeten we onverminderd trouw blijven aan de prioriteiten, het doel en het plezier van onze hemelse Vader. Net als Jezus moet het ons genoegen zijn om de wil van onze Vader te doen (Johannes 4:34). We moeten bereid zijn om Gods woord te gebruiken als een zwaard in onze handen. Satan is zowel subtiel als onverschrokken. Maar als Gods kinderen die in de Geest wandelen, met het zwaard van Gods woord in onze handen, zijn we meer dan overwinnaars door Hem die ons heeft liefgehad (Romeinen 8:37). Om over na te denken / gespreksvraag: Lees Hebreeën 4:15 en denk na over de betekenis hiervan in eigen leven. GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Dit fragment is met toestemming van de uitgever overgenomen uit Wandelen zoals Hij, Voorhoeve Utrecht, waarin de predikant Larry E. McCall ingaat op de kern van het christen-zijn. Hij studeerde Grieks en theologie. Break Iedereen verlangt van tijd tot tijd naar een time-out, een moment van rust en overdenking. De auteur, Niels van Donselaar, probeert in dertig stukjes het thema rust in de breedste zin van het woord uit te werken. Hij doet dat aan de hand van drie onderdelen: In het eerste deel laat hij aan de hand van oudtestamentische verhalen zien dat God een bron van rust is in Wie we ons vertrouwen kunnen stellen. In deel 2 staan de Psalmen centraal, waaruit blijkt dat we in alle openheid emoties en vragen bij Hem bekend kunnen maken. In deel 3 komen vooral uitspraken van Jezus aan bod: de uitnodiging om bij Hem te komen voor rust en nieuwe moed. Ark Media 127 pag. 4,95 ISBN Pa, wees een vent! Nico van der Voet, docent ethiek en spreekvaardigheid aan de Christelijke Hogeschool Ede en auteur, schreef al meerdere boeken. In dit boek benadrukt hij vooral de belangrijke plaats van de vader in het gezin. Hij noemt het een opvoedingsboek voor vaders, waarbij hij zoekt naar een eigentijdse invulling van de klassiek christelijke kijk op huwelijk en gezin. Hij schrijft in zijn voorwoord dat hij zijn ogen niet sluit voor de werkelijkheid van meer varianten op het traditionele huwelijk en gezin, maar hij werkt dit niet verder uit. Met de titel wil de auteur duidelijk maken dat een vader een kerel kan zijn uit één stuk: betrouwbaar en bereid, zijn verantwoordelijkheid voor gezin en opvoeding serieus te nemen. Zo haakt hij in op vragen als: waarom ben je vader geworden, wat betekent het voor je? En wat houdt evenwichtig opvoeden voor je in? Vorm je als man daarbij een team met je vrouw? En bovenal: wil je het vader-zijn beleven en vorm geven met God, onder Zijn leiding en zorg? Boekencentrum Zoetermeer 176 pag. 14,90 ISBN % anders Tim Chester, gemeentestichter en toerustingswerker missionair kerkzijn, gaf zijn boek als ondertitel Gods bevrijdende kracht in ons leven mee. Gods genade maakt vernieuwing en verandering mogelijk, waarbij Zijn Geest ons van binnenuit gaat veranderen en ons meer en meer op Christus wil laten lijken. Een citaat uit zijn inleiding: Misschien ben je pas christen geworden en probeer je de gewoonten uit je oude manier van leven te veranderen. Of je bent al langer christen en je hebt het gevoel dat je niet verder komt: toen je net geloofde groeide je snel, maar nu lijk je een beetje in slaap gesukkeld. Wellicht ben je een christen die afschuwelijk in zonde is gevallen en vraag je je af hoe je ooit weer op het juiste spoor kunt komen. Je kunt iemand zijn die andere christenen helpt groeien maar niet precies weet hoe Het boek benadrukt dat er hoop is op verandering. De auteur geeft daarbij veel aandacht aan de dagelijkse praktijk. Om het groepsgesprek met elkaar te stimuleren en te ondersteunen is bij de uitgever digitaal ook een gesprekshandleiding te downloaden. Plateau Barneveld 218 pag. 14,90 ISBN Onverwachte ontmoetingen met God Joni Eareckson Tada al meer dan veertig jaar verlamd leerde in het proces van lijden veel van God maar ook van anderen die bereid waren zich vast te klampen aan Zijn nabijheid. Het voorbeeld van Jezus, die gehoorzaamheid leerde uit hetgeen Hij heeft geleden (Hebreeën 5:8), bleek betrouwbaar te zijn. In dit kleine geschenkboek deelt ze verschillende ervaringen uit haar leven. Ze schrijft: Met ons vertrouwen in Hem werd nooit bedoeld dat we ons comfortabel zouden voelen alleen dat we dicht bij Hem zouden blijven. Zoeklicht Doorn 174 pag. 11,95 ISBN

9 Geloof en mens-zijn Drs. Wim Rietkerk Het is een gedachte die ons enerzijds fascineert, getuige de vele toekomstfantasieën in sciencefictionboeken, films en cartoons. Maar anderzijds benauwt het ons ook, want dan zal de mens zijn geheim verliezen. Wat is dan nog de zin van het mens-zijn? En is er dan nog plaats voor geloof en liefde? In een wereld in de houdgreep van IT en big business vragen steeds meer mensen zich af: wie ben ik nu eigenlijk? Ben ik alleen maar een paar onbeduidende data in de computer? Een cijfertje in de productiestatistieken? Een voorgeprogrammeerde robot? Wie zich een zielloos nummer voelt, voelt zich naamloos, een wezen zonder uniekheid en eigen identiteit. Wat is de mens? Wie ben ik? God creëert geen kopieën maar originelen. Belofte In Openbaring 2:17 wordt een belofte aan de gemeente in Pergamum gegeven, die precies op deze vragen ingaat. Wie overwint, die zal Ik geven van het verborgen manna, en Ik zal hem een witte steen geven en op die steen een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet, dan die Wie zich een zielloos nummer voelt, voelt zich naamloos, een wezen zonder uniekheid en eigen identiteit. Wat is de mens? Wie ben ik? Wie is de mens? Wie ben ik? Is de mens een robot? Een deel van de technologische gemeenschap voorspelt dat we omstreeks 2030 machines met kunstmatige intelligentie zullen kunnen maken, waardoor de mens zijn uniekheid zal verliezen. Zullen we uiteindelijk ontdekken dat de mens niets anders is dan een mechanisch samengesteld geheel? hem ontvangt. Wat was er aan de hand met deze gemeente dat Jezus uitgerekend aan hen deze belofte geeft? Ieder van de zeven gemeenten die een brief ontvangt, spreekt Hij anders aan. En aan iedere gemeente geeft Hij een andere belofte. Aan Efeze geeft Hij de belofte dat zij zullen eten van de boom des levens. En aan Filadelfia dat zij een zuil in het huis van God zullen zijn. Steeds symbolen voor dat wat voor die gemeente het meest bijzonder en nodig is

10 Geloof en mens-zijn Bij aardse macht is voortdurend de dreiging aanwezig dat het eigene van de mens wordt uitgewist. Naamloos Maar aan Pergamum geeft Hij de belofte van een witte steen met een naam erop. Waarom? Dat lezen we direct in de aanhef van de brief: Ik weet waar gij woont, daar waar de troon van de satan staat. We weten dat Pergamum het centrum was van de keizercultus in dat deel van Klein-Azië. Pergamum had op een berg midden in de stad een enorm tempelcomplex, allereerst gewijd aan Zeus, maar toen Augustus, de Verhevene, aan de macht kwam, werd dit tempelcomplex gewijd aan de keizer. Van heinde en ver trokken de mensen naar deze tempelgebouwen om daar de keizer offers te brengen. De keizercultus was geen vrijblijvend, onschuldig bedrijf. De keizer beloofde zijn burgers de pax Romana, de Romeinse vrede, bescherming en welvaart. Maar dan moesten zij hem wel goddelijke hulde bewijzen, hun vrijheid opgeven en zich geheel en al onderwerpen aan zijn totalitaire macht. Zo werden zij een verlengstuk van die totalitaire macht, pionnen op het schaakbord van de keizer. Een pion is naamloos. Misschien dat u nu begrijpt waarom Jezus juist deze brief met deze belofte afsluit. Overal waar een totalitaire macht de mens in zijn greep krijgt, of het nu gaat om een despotische vader, een dogmatische kerk of een politiek machtsapparaat, daar voelt de mens zich niets anders dan een radertje in een machine, een naamloos nummer. Jezus als keizer Bij aardse macht is voortdurend de dreiging aanwezig dat het eigene van de mens wordt uitgewist. In het rijk van Caesar wordt de mens een ding, een gebruiksartikel. Deze brief stelt het rijk van Jezus Christus in scherp contrast tegenover het rijk van Caesar. Direct in de aanhef verschijnt Jezus met het tweesnijdende, scherpe zwaard, het symbool van Augustus. Augustus wordt altijd afgebeeld met dwars over zijn lijf een enorm lang tweesnijdend scherp zwaard, het keizerlijke attribuut. Jezus verschijnt hier aan deze gemeente met zo n zelfde zwaard. Proeft u de ironie? Alsof Hij wil zeggen: Ik ben de echte keizer, in macht ga Ik Augustus ver te boven. Waar Hij aan de andere gemeentes verschijnt als sleuteldrager, goede herder en advocaat, daar verschijnt Hij aan Pergamum als de machtige imperator. Unieke naam Maar, Jezus presenteert zich als de keizer die ieder van de Zijnen bij name kent. Hij zegt: Ik geef een ieder die volhoudt een witte steen met een naam erop, ieder met een eigen en unieke naam. Jezus heeft het volste recht om in deze wereld te verschijnen als de Heer waarvoor alles baan moet maken. Zo verwachtten de Joden Hem ook. Zij dachten dat Hij desnoods een leger op de been zou brengen en zo de dingen radicaal naar Zijn hand zou zetten. Maar waar Jezus verschijnt, daar gebeurt precies het omgekeerde. Daar zien we een man die werkt met individuen. Twaalf mensen traint Hij. Hij verblijft een nacht met Nicodemus en Hij gaat eten met Zacheüs. Hij doorstaat de hitte van de dag bij de bron met de Samaritaanse vrouw. In al die contacten leren we Jezus geheim kennen, namelijk dat mensen in Zijn nabijheid zichzelf durven te zijn. Maskers vallen weg en de gevierde prediker Nicodemus blijkt ineens in zijn hart een twijfelaar te zijn, een zoeker. De keiharde belastingambtenaar Zacheüs blijkt opeens een eenzaam man. De Samaritaanse vrouw komt tot ware zelfkennis. Jezus is een keizer die zijn mensen niet massaal beheert en bestuurt, maar die met iedereen persoonlijk contact zoekt. Zijn hoogheid gebruikt Hij om ieder van de Zijnen terug te voeren naar hun ware identiteit. In Zijn aanwezigheid durven de mensen hun eigen slechtheid onder ogen te zien, omdat ze weten dat ze dwars door alles heen gedragen worden en niet verworpen. En tegelijkertijd durven ze hun eigen gaven te onderkennen en in te zetten. Minder- en meerderwaardigheidscomplexen vallen weg en mensen komen tot zichzelf. De witte steen In het verlengde hiervan ligt de dubbele belofte aan het eind van de brief aan Pergamum: Wie volhardt, hem zal Ik geven het verborgen manna en de witte steen. Beide beelden gaan terug naar Israëls woestijntijd. Het verborgen manna kreeg Israël toen het onderweg was naar het beloofde land. Dagelijks ontving het op deze woestijntocht de voeding, de kracht die nodig was om verder te kunnen gaan. Hier zegt Jezus: Ik beloof aan u ieder persoonlijk het verborgen manna. Verborgen, want het speelt zich van binnen af. Er zit iets intiems in dit beeld. Hij belooft ons Zijn nabijheid, die ons uit de moeite opheft en ons opnieuw kracht geeft om voort te gaan. Hij is onze Keizer, die voor ieder van de Zijnen in de gaten houdt wat hij of zij dagelijks nodig heeft. Wie voor Christus kiest en volhoudt, krijgt onderweg bemoediging. En op het eind van zijn weg ontvangt hij een witte steen. Ook dit beeld stamt uit de woestijntijd, toen God aan Mozes de beschrijving gaf hoe de hogepriester eruit moest zien. Hij moest een borstplaat dragen met twaalf edelstenen met daarop de twaalf namen van de stammen van Israël. Die moest hij op zijn hart dragen als hij dienst deed in de tempel. Twaalf stenen met twaalf namen. Die namen waren niet domweg etiketten zoals onze namen. Iedere naam had een inhoud en betekenis. In de Bijbel is een naam nooit zomaar een naam. Als iemand bij ons Visser heet, dan zal niemand denken dat hij visser is. Als in de Bijbel iemand Visser heet, dan kun je ervan op aan dat hij visser is. Een naam duidt in één pennenstreek aan wat iemands wezen is. Daarom veranderen de mensen van naam als ze door een diepe verandering zijn heengegaan. Naomi, de lieflijke, zegt als ze zonder man en zonder zonen uit Moab terugkeert: noem me niet meer Naomi, noem me Mara, de verbitterde. Een naam onthult iemands levensgeheim. Zoals de hogepriester in Minder- en meerderwaardigheidscomplexen vallen weg en mensen komen tot zichzelf. het Oude Verbond de namen van de twaalf stammen van Israël op het hart droeg bij zijn dienst in de tempel, zo draagt Jezus als de hogepriester van het Nieuwe Verbond de namen op zijn hart van de talloze schare, de , de twaalf stammen van Israël vermenigvuldigd met het werk van twaalf apostelen. Hij draagt ze niet als een naamloze massa, maar Hij kent ze ieder bij name, tot in het diepste van hun wezen. In aardse rijken worden namen uitgewist, maar in het rijk van Christus wordt het meest eigene van de mens eruit gehaald. Wie Jezus leert kennen, merkt dat hij door de omgang met Christus pas wordt wie hij eigenlijk is. J.H. Bavinck zegt bij dit gedeelte: Jezus nivelleert niet, maar Hij regenereert. Hij maakt mensen niet tot nummers; Hij maakt nummers tot mensen. Daarvoor is een witte steen nodig. Gratie Een witte steen. Wit is de kleur van vergeving. Eerst moet het vuil worden afgewassen. Wit is de kleur van de rechtvaardiging door het geloof. Dit beeld van de witte steen had ook een maatschappelijke achtergrond. Soms werd in het Romeinse Rijk gratie verleend aan ter dood veroor

11 Accent deelden. De keizer liet dan op voor hem kenmerkende wijze een onpersoonlijke zak rondgaan, waarin negen zwarte stenen zaten en één witte steen. Eén op de tien kon vrijspraak krijgen. Wie in deze zak greep en daaruit een steen haalde wist dat dit zijn lot bezegelde. En wat een ongelooflijke ervaring was dit voor degene die uit de zak de witte steen pakte en wist dat het leven voor hem lag. De witte steen is de steen van allen die gratie krijgen. Gratie door het kruis van Christus. Maar daarmee stopt het niet, op deze witte steen komt een naam. Een naam, die niemand weet dan wie hem ontvangt. En dat is voor mij het mooiste deel in de Bijbel. Er zal een dag komen waarop Hij het verborgen ik van ieder van de Zijnen zal ontsluiten. Op die steen wordt een naam geschreven die ons tot in onze diepste kern weet te treffen. Dat wat niemand weet en wat we ook zelf vaak alleen maar bij benadering vermoeden, ons allerintiemste levensgeheim. Een naam, die alleen Hij begrijpt die ons gemaakt heeft en hij die hem ontvangt. Zo intiem en persoonlijk leidt de Here ons tot onze bestemming. En ik maak me sterk dat als Hij die naam opgeschreven heeft, Hij een pas terugdoet en zal zeggen: Zo is het goed, zo was je bedoeld, zo had Ik je gedacht. God creëert geen kopieën, maar originelen. Iedere steen, ieder mens apart zal zich opgenomen weten in het grote orkest van Gods nieuwe mensheid. Geen twee instrumenten gelijk. Allen uniek om zo gezamenlijk het magistrale concert aan te heffen waarmee we God zullen prijzen. Zo rijk en veelkleurig is God die de mens schiep naar Zijn beeld. Hij gaf allen een naam en aan ieder een andere. Wie Jezus toelaat in zijn leven, die wordt niet van zijn persoonlijkheid bevrijd maar naar zijn eigenlijke persoonlijkheid toe geleid. Hij verliest zijn oude naam en krijgt er een nieuwe voor in de plaats. Een naam die ons onszelf doet kennen zoals we nu reeds door Hem gekend zijn. Kroonstuk Wie is de mens? Zijn wij mensen robots, onbetekenend, naamloos? Als je let op de Caesars van deze wereld, dan zou je het soms gaan vrezen. Maar je moet alleen letten op wat God van je denkt. Wat God van ons denkt, heeft Jezus duidelijk gemaakt met dit beeld van de witte steen met een naam erop. In dat beeld zat ook een stilzwijgend appèl aan de gemeente van Pergamum: volg de Caesar niet na, laat je niet imponeren, maar volg Jezus Christus na. De wereld is vol Caesars. Waar zij gevolgd worden, daar worden mensen nummers. Maar wie kiest voor Jezus, mag weten dat er iemand is die niet rust voordat Hij ieder van ons heeft toegevoerd naar dat uiteindelijke scheppingswerk dat God in ons allen wil volmaken, totdat we zijn geworden het kroonstuk van Zijn schepping. Bijbelleessuggesties: Openbaring 2: Korinthe 13:12b Johannes 10:11-18 Om over na te denken / gespreksvragen: 1. Heeft u zich wel eens een nummer gevoeld? Wanneer? 2. Bij Christus mag u worden wie u werkelijk bent. Wat is uw ervaring? 3. Is echte groei en verandering mogelijk? Hoe? GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Drs. W.G. (Wim) Rietkerk is emeritus Nederlands-gereformeerd predikant en internationaal voorzitter van L Abri, het in 1955 door dr. Francis Schaeffer opgerichte netwerk van studiegemeenschappen. Hij schreef verschillende boeken, waaronder Ik wou dat ik kon geloven, De kunst van het loslaten en In dubio. Voor meer informatie over het Nederlandse werk van l Abri in Eck en Wiel: De liefde die voeten wast Als Ik, jullie Heer en jullie meester, je voeten gewassen heb, moet je ook elkaars voeten wassen. Johannes 13:14 Aangezien de meesten van ons niet letterlijk elkaars voeten wassen, laat ik gewoon maar het verhaal van Dawn Husnick spreken. In mijn jaren op de spoedeisende hulp heb ik Jezus elke dag Zijn koninkrijkswerk zien doen, in en door een groep van Zijn volgelingen. Het was een praktisch getuigenis van de kerk. Eén dag, die met kop en schouders boven de andere uitstak, veranderde mij voorgoed. Het was de dag waarop ik Jezus zag. Verzeker jij kamer 15, Dawn?, riep mijn hoofd, toen ik net naar de balie kwam. Er stonden twee beveiligingsbeambten bij de deur. Ze spanden hun spieren als uitsmijters die op het punt stonden in te grijpen bij een dronkenmansruzie. Met grote ogen liep ik langs hen heen om alles klaar te zetten. Terwijl het laatste slot dicht klikte, arriveerden de paramedici met mondkapjes al met de vastgebonden N. op hun brancard. Vanwege de stank zochten mensen op de gang met afgewend hoofd een goed heenkomen. Eenmaal in de kamer zag ik dat N. s voeten omwikkeld waren met plastic draagtassen, bij de enkels vastgezet met kleefband. De stank was niet te harden toen de paramedici zijn gezwollen, met schimmel aangekoekte voeten blootlegden. Nadat ik N. had ingestopt en zijn vitale functies had gecontroleerd, verliet ik de kamer en liep terug naar de wachtkamer met tien andere patiënten. Even later hoorde ik andere verpleegkundigen kibbelen over wie N. onder zijn hoede moest nemen. Naast de gebruikelijke onderzoeken en testen had de wachtarts een grondige douche bevolen, waarbij ook de voeten met Betadine geschrobt, met antibiotica gezalfd en met niethechtend verband verbonden moesten worden. Het hoofd van de afdeling keek mijn kant op. Dawn, wil jij N. alsjeblieft doen? Die akelige voetenklus hoeft niet. Spons hem alleen maar af. Ik knikte, haalde de spullen en wachtte tot een van de beveiligers de deur van de douche opendeed. (...) Deze arme drommel had niemand die om hem gaf. Ik vroeg me af wat voor verleden hij had. Hoe was hij op deze eenzame, troosteloze plek beland? Niemand op de hele afdeling keurde hem immers een blik waardig, niemand stak een hand naar hem uit. Ze negeerden hem en zijn gebroken leven doelbewust. Maar terwijl ik dezelfde neiging voelde.., kon ik het niet. Iets trok me naar hem toe. De grijnzende veiligheidsbeambten hielpen me hem naar de douche te brengen. Een spoor van afbrokkelende restjes straatafval lieten we achter ons. Eenmaal in de douchecabine stalde ik de shampoo, zeep en handdoeken uit alsof het een vijfsterrenhotel was. De komende tien minuten zou ik deze vergeten man als een koning behandelen. In deze tien minuten wilde ik hem de liefde van Jezus laten zien. Ik pakte de voetspons en besloot de schrobbeurt met Betadine toch te doen, zodra de gewone douchebeurt achter de rug was. Ik belde de facilitaire dienst en vroeg om twee teilen en een stoel. Na het douchen schoof ik het plastic gordijn opzij en hielp hem naar de troon, met de warme handdoeken en de twee teilen op de vloer ernaast. Toen ik knielde en voorzichtig zijn gezwollen, rottende voeten pakte, brak mijn hart en draaide mijn maag zich om. De meeste teennagels waren zwart en kromden zich over de toppen. De huid was ruw, gescheurd en er kwam slijmerig pus uit. De tranen stroomden over mijn wangen terwijl ik met mijn gehandschoende handen de bruine zeep zacht over zijn verwonde voeten verspreidde. Ondertussen was het doodstil in de ruimte. De eerder spottende bewaker begon me de handdoeken aan te reiken. Terwijl ik de laatste voet afdroogde, keek ik op en voor de eerste keer ontmoetten de ogen van N. en de mijne elkaar. Hij had een helder moment en was er helemaal bij. Hij huilde en zei zacht: Dank je. Op dat moment was ik het die Jezus zag. Hij was er de hele tijd bij geweest, precies zoals Hij had gezegd. Scot McKnight Uit: Het credo van Jezus, De Vuurbaak Barneveld 20 21

12 Jezus leren kennen Ds. Jan van Langevelde Wat neem je als discipel van Jezus mee en wat laat je achter Licht reizen is prettig reizen Het is al weer even geleden dat ik met een groep theologen naar Jordanië en Syrië reisde. Bij het verzamelpunt op Schiphol kregen de meeste deelnemers op hun kop van de reisleider: ze hadden veel te grote en zware koffers bij zich, vond hij. Daarbij sprak hij de gevleugelde woorden: Licht reizen is prettig reizen. Zelf had hij inderdaad maar een heel klein koffertje bij zich, dat zelfs als handbagage mee het vliegtuig in mocht. Licht reizen is prettig reizen. Aan dat gezegde moest ik denken bij het lezen over de roeping van de eerste discipelen. Simon en Andreas, Jakobus en Johannes heten ze. Als Jezus hen aan de oever van het meer ontmoet en achter zich aan roept als leerlingen, moeten ook zij zelfs bijna letterlijk hun koffers pakken. Het historische moment waarop hun navolging van Jezus begint, vraagt om keuzes: wat neem je als discipel mee en wat laat je achter? Wat heb je in het spoor van de Meester nodig en wat is ballast? Het gewone van de roeping Een adembenemend moment is het waarop Jezus het leven van die vier kerels binnenstapt. Als de Heiland langskomt, hebben ze letterlijk en figuurlijk de handen vol aan de netten, want ze leven van de visvangst. Kijkend naar de hoofdrolspelers en het decor lijkt roeping dus eigenlijk niets bijzonders. Jezus roept gewone mensen en Hij doet dat met voorliefde in alledaagse situaties. Logisch natuurlijk, want ze worden juist ook geroepen om er te zijn voor gewone mensen in alledaagse situaties. Wat roeping echter zo uniek maakt, is de Roeper en het wonder dát Hij roept. Later herinnert Jezus hen hieraan als Hij tegen Zijn discipelen zegt: Niet gij hebt Mij, maar Ik heb u uitgekozen (Johannes 15:16). Het is dus maar de vraag of die vissers Hem wel gezien zouden hebben als Hij hen niet Zélf nadrukkelijk op en in het oog had gehad. Dat heel gerichte, zoekende kijken mogen we inlezen in de ogen van Jezus als Mattheüs in vers 18 schrijft: Toen Hij langs de zee van Galilea ging, zag Hij twee broers. Let op, er staat niet: Hij zag iets in hen ; nee, Jezus zág ze en Hij zag in hen wat Hij van hen wilde maken. Ook dát is een geheim in de roeping om Jezus na te volgen: roeping sluit niet aan bij ónze mogelijkheden, maar laat Gods mogelijkheden zien. Van gewone vissers kan Hij vissers van mensen maken. Zelfs onze verlegenheden zijn voor God gelegenheden. Jezus kwam, zag en riep: Kom achter Mij. Het gebeurt allemaal heel doelbewust en zonder veelbelovende of zwaar op hun geweten inwerkende omhaal van woorden. Jezus vraagt ook niet óf de mannen Hem willen volgen, maar Hij roept hen, onvoorwaardelijk: Kom achter Mij en Ik zal mensenvissers van jullie maken. Mooi, hoe Jezus ook hun taal spreekt. Niks geen hoogdravend theologisch vakjargon, maar gewoon uit hún leven gegrepen en daarom recht door hun hart: kom achter Mij. Wij moeten roeping dus niet ingewikkelder ( geestelijker of mystieker ) maken dan het wat Jezus betreft is. Natuurlijk, het moment waarop het gebeurt kan ons verrassen. Maar wat er vervolgens gebeurt, kan zelfs een kind begrijpen: Zijn roeping betekent dat Hij ons leven op een Jezus roept gewone mensen en Hij doet dat met voorliefde in alledaagse situaties. kruispunt zet. Daarbij laat Hij er geen misverstand over bestaan welke kant Hij zelf uitgaat. En dat wij dus moeten kiezen... Of Hem volgen, óf een andere weg. Roeping tot relatie Bij roeping gaat het zo bezien dus ook éérst over de vraag of we met Jezus werkelijk een relatie aan willen gaan. Of we Hém willen navolgen; leerling willen zijn van de Meester. Daarna zal het pas duidelijk worden welke weg Hij met ons gaat en welke taak Hij voor ons heeft weggelegd (wisten die kerels veel wat Jezus met mensenvissers bedoelde...?!). In het verlengde hiervan ligt ook deze geestelijke les voor een discipel: God roept niet tot erebaantjes. Die bestaan in Zijn spoor niet. Als er sprake is van eer in de zin van voorrecht, genade, dan betreft dat de relatie, niet de taak. Dat je Hém mag volgen, dát maakt discipelschap zo uniek. Zelfs als slaaf voel je je in Zijn koninkrijk nog de koning te rijk. Wat navolging kost... Even kort en krachtig als de roeping is ook het antwoord van Simon en Andreas. Vers 22 23

13 Jezus leren kennen 20: Zij nu lieten terstond hun netten liggen en volgden Hem. Christus roepstem blijkt een opmerkelijke overtuigingskracht te bezitten. Als de Meester spreekt, maakt de Geest de beide mannen voor andere stemmen doof, zodat ze tot onbevangen overgave kunnen komen. In het antwoord dat Jakobus en Johannes even later op hun roeping geven, horen we dit wonder nóg duidelijker doorklinken. Van hen lezen we immers dat ze niet alleen hun netten en hun vissersboot, maar ook hun vader achterlaten om Jezus te volgen (vers 22). Ook dát hoort bij de roeping tot navolging: de keuze van het hart om de relatie met Jezus aan te gaan en Hem daarom metterdaad te volgen, brengt nieuwe op het oog ingrijpende keuzes met zich mee. De discipelen gaan een drempel over. Een nieuw stuk van hun levensweg begint. Hun huis, hun agenda, hun hart was tot dat moment gevuld met oude en Roeping sluit niet aan bij ónze mogelijkheden, maar laat Gods mogelijkheden zien. vertrouwde dingen. Maar als Jezus komt moeten ze kíézen, selecteren. Niet alles van hun oude leven kunnen ze vasthouden en meenemen als ze vanaf nu achter Jezus aan gaan. Ze zullen dingen moeten opgeven, loslaten en achterlaten. In de roeping door Jezus ligt grote winst, maar navolging van Hem kent ook zijn prijs. De dilemma s die zich daarbij onmiddellijk voordoen, zijn net als de roeping basaal en vragen om een resoluut besluit. Onze vissersboot? Die past niet in de koffer dus die laten we hier. Pa? Is ook te zwaar om mee te lopen sjouwen, dus... Contract Hoe is het mogelijk dat deze vissers bij zo n levensveranderende beslissing geen voorwaarden stellen? Dat ze niet eerst de kleine lettertjes in het contract willen lezen voordat ze hun handtekening zetten? Geen schadeloosstelling voor hun bedrijf eisen en in hun discipel-cao geen ziektekostenverzekering en een onkostenvergoeding bedingen? Voor een stukje kunnen we dat wel verklaren; maar het is slechts een klein stukje. Als we deze zelfde roepingsgeschiedenis namelijk bij Lukas nalezen (zie hoofdstuk 5), dan wordt duidelijk dat die mannen Jezus al wel wat langer kenden dan vandaag. In ieder geval weten we van Andreas zeker dat hij op dat moment reeds een leerling was van Johannes de Doper. Via Johannes hadden Jezus en Andreas elkaar al enigszins leren kennen. En datzelfde gold daarmee vermoedelijk ook voor zijn broer Simon en de andere twee. Ze zullen er wellicht ook bij zijn geweest toen hun leermeester die onvergetelijke woorden sprak, wijzend op Jezus: Zie het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt (Johannes 1:29). Ze wisten ongetwijfeld al iets af van de bijzondere bediening van Jezus (Johannes 1:35-42). Toch maakt het hun onmiddellijk en onvoorwaardelijk gehoor geven aan Jezus roeping er niet minder indrukwekkend om. Wat navolging oplevert Het andere is ontegenzeggelijk ook waar: de geestelijke rijkdom van de roeping maakt veel natuurlijke rijkdom heel betrekkelijk. Dezelfde dingen die gisteren nog zó kostbaar waren, devalueren vandaag in het licht van de relatie met Jezus, en omgekeerd. Navolging brengt een nieuwe inboedelverzekering met zich mee. De vissers hebben met z n vieren ruimschoots genoeg aan één koffer... Als Simon en de anderen een paar jaar later op dit keerpunt in hun leven terugkijken, zeggen ze: Wij hebben alles (!) prijsgegeven en zijn U gevolgd (Mattheüs 19:28). Ja, zegt Jezus dan, dat klopt; jullie hebben om Mij te volgen een flinke prijs betaald, maar spijt zullen jullie er nooit van krijgen, want jullie zijn Mij gevolgd in de wedergeboorte. Een ieder die huizen of broers of zussen of vader of moeder of kinderen of akkers heeft prijsgegeven om Mijn Naam, zal vele malen meer terugontvangen en het eeuwige leven erven (Mattheüs 19:29 e.v.). Jezus roepstem zet een mens op een kruispunt. Hij moet kiezen. Allereerst in termen van relatie: wil je Jezus als Meester? Vervolgens ook wat de levensrichting betreft: wil je Hem volgen, waar Hij ook heen gaat? En in dat spoor ontkomen hart, huis, relaties en agenda niet aan een selectie. Maar het is voor een goed doel. Kingsize Licht reizen is prettig reizen. Dat geldt ook voor discipelen die in Jezus voetstappen gaan. In Zijn nabijheid heb je feitelijk maar weinig van jezelf nodig. Het past om zo te zeggen gemakkelijk in de handbagage. Daarbij blijken zij bovendien van het weinige dat ze hebben mákkelijker uit te delen dan de mensen die hun bagage niet aangesleept krijgen. Een discipel met een hart dat vól is van de rijkdom in Christus trekt in navolging van zijn Meester gunnend en gevend en delend door het leven. Ik zal haar daarom nooit vergeten, mevrouw Schenk. Ze ging mee met een reis naar Israël. Toen ze op Schiphol aankwam, had ze maar een klein koffertje bij zich. Ik was ditmaal zelf reisleider en prees haar: Licht reizen is prettig reizen, mevrouw Schenk. Het was haar zo te zien beter dan de andere reisgenoten gelukt om een hoop ballast thuis te laten. Tijdens de bustochten die we door Israël maakten, kwam een paar keer per dag een doosje langs met Wilhelminapepermunten: niet van die kleintjes dus, die ruimte besparen, nee, de grootste pepermunten die er zijn. Van mevrouw Schenk, werd er keer op keer bij gezegd. Wat bleek? In haar kleine koffertje had ze de meeste ruimte vrijgehouden voor twee dingen: pepermunten om uit te delen én voor álle reizigers een cadeautje, zelfs voor mijn vrouw en kinderen die niet eens mee waren Dát zijn koffers van topkwaliteit, Kingsize. Jezus discipelen hebben ze graag bij zich op de weg van het Koninkrijk. Bijbelleessuggesties: Handelingen 20:33-35 Efeziërs 4:17-24 Om over na te denken / gespreksvragen: 1. Jezus roeping vraagt keuzes. Lees in dit verband Mattheüs 6:25-34 en 10:9-10 en overdenk de consequenties hiervan. 2. De relatie met God begint met de roeping. De navolging staat vervolgens in het teken van groei en vrucht dragen. Lees en mediteer over het geheim van de blijvende relatie tussen Christus en de gelovige aan de hand van Johannes 15: Discipelschap betekent een leerschoolvoor-het-leven doorlopen. Overdenk aan de hand van voorbeelden uit het leven van de discipelen hoogte- en dieptepunten. 4. In de navolging van Christus geschoolde leerlingen ziet God deze graag uitgroeien tot leraren. Lees en overdenk de ernstige woorden uit Hebreeën 5: GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Dat je Hém mag volgen, dát maakt discipelschap zo uniek. Ds. Jan van Langevelde is predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerk in Zwolle

14 Discipelschap Marleen Ramaker Jezus volgen is niet vrijblijvend Een christelijke levensstijl houdt de erkenning van het gezag van Jezus Christus in. Jezus stelt Zijn volgelingen in Lukas 6:46 een doordringende vraag: Waarom noemt u Mij: Heere, Heere, en doet niet wat Ik zeg? Een vraag die ons erbij bepaalt dat het mogelijk is om Jezus te volgen, zonder echt Zijn woorden te laten doordringen in ons hart, denken, doen en laten. Woorden die ons in beweging zetten en ons veranderen in mensen die meer gaan lijken op Jezus. Navolging van Jezus begint met een roeping. We weten en voelen ons aangesproken. We gaan op weg. Toch kunnen we in de dagelijkse praktijk tegen vragen en struikelblokken aan lopen. Want hoe gaan we om met onrecht, met lastige vragen uit het verleden, of met de oproep van Jezus om Hem de eerste plaats te blijven geven? En hoe ontdekken we de richting die Hij bedoelt voor ons leven? Welke overtuigingen hebben we eigenlijk en waarin is correctie nodig? Hoe kom je tot een mening die strookt met Jezus leven en opdracht? Bereidwillig luisteren Voor mij betekent het stil worden voor God veel. Het houdt in dat ik bereid moet zijn me innerlijk af te stemmen op Gods Woord en na te denken over wat Jezus ons zegt over Zijn Vader, over geloofsvertrouwen en over Zijn verlangen voor ons leven. Over de belofte dat mijn identiteit mag liggen in Zijn aanvaardende liefde en vergeving en in de belofte dat Hij inzicht en visie wil geven. Hij noemt Zich de Goede Herder, die Zijn schapen bij de naam roept. Elk schaap mag zo leren Zijn stem te verstaan. In Johannes 14:21 zegt Hij verder dat het handelen op dat wat duidelijk wordt een voorwaarde is om Hem beter te leren kennen. Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft, en wie Mij liefheeft, hem zal Mijn Vader liefhebben; en Ik zal hem liefhebben en Mijzelf aan hem openbaren. Bereidwillig luisteren en handelen is dus een belangrijke sleutel om gaandeweg meer zicht te krijgen op vragen en situaties. Laten bevestigen Jezus woorden zijn solidair met dat wat de Vader wil. Hij zegt in Johannes 7:16: Mijn onderricht is niet van Mij, maar van Hem, die Mij gezonden heeft. Als iemand de wil heeft om Zijn wil te doen, zal hij van dit onderricht weten of het uit God is, of dat ik vanuit Mijzelf spreek Jezus en de Vader zijn één. Als volgeling van Jezus betekent het dat Hij wil dat ik bij vragen en onduidelijkheden het Woord van Zijn Vader en van Hem serieus neem en handel op dat wat duidelijk is. Dat ik vertrouw op Zijn belofte dat Hij het gaandeweg wil bevestigen, door het werk van Zijn Geest. Gods Geest ruimte geven Het is verder goed bij een belofte stil te staan uit Johannes 16. Jezus zegt in de verzen 13 en 14: Wanneer de Geest van de waarheid komt, zal Hij u de weg wijzen in heel de waarheid, want Hij zal niet vanuit Zichzelf spreken, maar wat Hij gehoord zal hebben, zal Hij spreken, en de toekomstige dingen zal Hij u verkondigen. Die zal Mij verheerlijken, want Hij zal het uit het Mijne nemen en het u verkondigen. Alles wat de Vader heeft, is het Mijne; daarom heb Ik gezegd dat Hij het uit het Mijne zal nemen en het u zal verkondigen. Gods Geest wil onze ogen meer en meer openen voor Zijn waarheid, Zijn bedoelingen en aanwijzingen, op allerlei terreinen van het leven, zoals onderlinge relaties, ethische vragen, onze betekenis en invloed in de samenleving en onze manier van leven in onze werkkring, buurt en vriendennetwerk. Maar wat te doen wanneer een en ander Bereidwillig luisteren en handelen is een belangrijke sleutel om gaandeweg meer zicht te krijgen op vragen en situaties. onduidelijk is? Bijvoorbeeld wanneer een stel samen verder wil en de een wil trouwen en de ander liever kiest voor samenwonen? Wat is dan een goede keuze? Jezus belooft licht te geven wanneer we bij Hem en Zijn Woord te rade gaan. Het eerlijke, zoekende gebed is dan belangrijk. Bijvoorbeeld: Here God, wilt U ons duidelijk maken wat U zou willen. Wij willen 26 27

15 Accent elkaar trouw zijn maar welke vorm is dan het meest naar Uw wil? Help ons om zo objectief mogelijk na te gaan wat U hierover hebt te zeggen. God zal een onderzoekende geest en open denken niet teleurstellen. Een voorbeeld uit Handelingen 17:12. Toen Paulus in Berea was en met mensen over het God zal een onderzoekende geest en open denken niet teleurstellen. Evangelie gesproken had, ontvingen zij het Woord met grote bereidwilligheid en onderzochten dagelijks de Schriften om te zien of die dingen zo waren. Wij kunnen niet slechts leunen op wat de mening van de meerderheid is, maar moeten tot een eigen doordacht standpunt komen. Omdat we volgeling zijn van Christus en toegewijd willen zijn aan Zijn Woord. Mildheid Te midden van allerlei meningen is het wel belangrijk dat we respect tonen voor andere visies en ons niet veroordelend opstellen of zelfs neerbuigend. Wanneer we onze keuzes in een houding van gebed en in afhankelijkheid van Gods Geest handen en voeten willen geven, moeten anderen zich toch bij ons op hun gemak voelen. Zij observeren wie we zijn, hoe we leven, welke keuzes voor ons belangrijk zijn en wat voor ons daarin bepalend is. Op die manier kunnen we een brief van Christus of een geur van Christus zijn die aantrekkelijk is en waarin we de Heer eren die ons leven inhoud en richting geeft. Om over na te denken / gespreksvragen: 1. Lees Psalm 119:9-16. Wat staat hierin over Gods Woord? Geloof ik dat? 2. Lees nu 1 Johannes 4: Geloof ik dat God het goede zoekt en wil, ook voor mijn leven? In hoeverre uit ik mijn vertrouwen in Zijn liefde en wil? 3. Bespreek met elkaar het accent door John Stott op de volgende pagina. GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Marleen Ramaker heeft vanuit de praktijk van toerustingswerk en spreekster diverse boeken geschreven en cursussen samengesteld die gericht zijn op geloofsopbouw, persoonlijkheidsvorming en onderlinge relaties. Zij coördineert de redactie van GROEI. In het kader van deze studie noemen we een van haar boeken: Levenslessen van Jezus. Dit boek is digitaal aan te vragen: redactie@groei.org. Zie ook informatie onder gespreksmateriaal, Citaat De kernvraag voor de kerk is: wie is heer? Heerst de kerk over Jezus Christus en kunnen we na wat aanpassen en manipuleren kiezen wat wij aangenaam vinden, terwijl we links laten liggen wat we minder leuk vinden? Of is Jezus Christus onze leraar en Here, en moeten we Zijn onderricht gelovig gehoorzamen? Hij vraagt het nog steeds aan ons: Waarom noemt u Mij: Heere, Heere, en doet niet wat Ik zeg? (Lukas 6:46). Wie belijdt dat Jezus Here is, maar Hem niet gehoorzaamt, bouwt zijn levenshuis op het zand. En in het bovenvertrek zei Hij dit: Wie Mijn geboden heeft en die in acht neemt, die is het die Mij liefheeft (Johannes 14:21). John Stott Uit: Radicaal discipelschap, Novapres Hoenderloo i.s.m. GROEI Discipel van Jezus Veel mensen kijken ervan op wanneer ze horen dat de volgelingen van Jezus Christus in het Nieuwe Testament slechts drie keer christenen worden genoemd. De belangrijkste passage is Handelingen 11:26, waar Lukas schrijft dat Jezus discipelen in Antiochië voor het eerst christenen worden genoemd. Antiochië, in Syrië, was een internationale gemeenschap. Uiteraard had de kerk daar eveneens een internationale samenstelling. Het was dan ook gepast dat de leden er christenen werden genoemd: ze deelden een toewijding aan Christus die de verschillen in afkomst oversteeg. Uit het gegeven dat het woord christen op nog twee andere plaatsen voorkomt, kun je concluderen dat de naam ingeburgerd begon te raken. Wanneer Paulus voor koning Agrippa terechtstaat en hem een directe vraag stelt, reageert Agrippa fel: U overtuigt mij bijna om christen te worden (Handelingen 26:28). De apostel Petrus, die zijn eerste brief schreef terwijl de vervolging begon toe te nemen, maakt daarom onderscheid tussen mensen die lijden als misdadiger en iemand die als christen lijdt (1 Petrus 4:16), namelijk omdat zo iemand bij Christus hoort. Beide woorden (christen en discipel) veronderstellen een band met Jezus; iets sterker misschien in het geval van discipel, omdat daarbij uiteraard sprake is van een relatie tussen leerling en leraar. De twaalf leerlingen trokken op met Jezus als Zijn discipelen voordat ze apostelen werden, en in de hoedanigheid van discipelen ontvingen ze onderricht van hun Heer en leraar. Zou het niet mooi geweest zijn wanneer het woord discipel de eeuwen daarna de gangbare naam was gebleven? Dat had de christenen er wellicht meer van doordrongen dat ze discipelen van Jezus waren, en dat dit discipline van hen vroeg. Werkelijk discipelschap vraagt om het hele hart ( ). Radicaal discipelschap Waarom radicaal discipelschap? Het antwoord ligt voor de hand. Binnen de christelijke gemeente kun je verschillende gradaties van betrokkenheid onderscheiden. Jezus licht dit zelf toe in de gelijkenis van de zaaier. Het zaad reageert verschillend omdat het niet in dezelfde bodem terechtkomt. Van het zaad dat op rotsachtige grond valt, zegt Jezus dat het verdort omdat het geen wortel had. Wij komen meestal niet tot radicaal discipelschap doordat we selectief te werk gaan: we kiezen die verplichtingen die ons wel schikken en blijven uit de buurt van alles wat een offer van ons vraagt. Maar Jezus is onze Here en Hij vraagt gehoorzaamheid aan Zijn gezag. We hebben het recht helemaal niet om kieskeurig te zijn. De kerk heeft een dubbele verantwoordelijkheid met betrekking tot de wereld om ons heen. Aan de ene kant is er de opdracht te leven, te dienen en te getuigen in die wereld. Aan de andere kant moeten we er niet door bezoedeld worden. We mogen ons niet terugtrekken uit de wereld om daardoor heilig te blijven, maar we mogen ons ook niet aan de wereld aanpassen en daarmee onze heiligheid prijsgeven. ( ) Jezus spreekt in zijn Bergrede over huichelaars en heidenen en voegt daaraan toe: Word dan aan hen niet gelijk (Mattheüs 6:8). En Paulus schrijft aan de Romeinen: En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word innerlijk veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid (Romeinen 12:2). Dit is het radicale discipelschap waartoe God oproept; de radicale weigering je aan te passen aan de omringende cultuur. Hier klinkt een aansporing om een christelijke tegencultuur in het leven te roepen; een aansporing tot onvoorwaardelijke betrokkenheid ( ). Waar het om gaat bij een christelijke levensstijl, is dat we het gezag van Jezus Christus erkennen. John Stott Uit: Radicaal discipelschap, Novapres Hoenderloo i.s.m. GROEI 28 29

16 Geloof en praktijk Trevor Hudson Heb de zondaar lief en haat de zonde. Jezus navolgen in een duistere wereld Veel krantenkoppen herinneren je aan de grimmigheid van de duistere wereld waarin we leven. Dergelijke koppen hebben vaak een negatief effect op ons. Ze dragen bij aan een toenemend gevoel van zorg en angst. We komen in de verleiding er cynisch, bitter en vijandig van te worden. En bij mensen die proberen in de rust van God te wandelen, roepen deze koppen een brandende vraag op: Hoe kunnen we op een positieve manier in het leven staan te midden van het kwaad en de zonde die ons omringen? Allereerst moet je de realiteit van deze zondige wereld erkennen. Vervolgens kun je een bepaalde houding aannemen ten opzichte van die wereld. Het is een houding die voortkomt uit Gods relatie met ons. Om te ontdekken wat het voor ons betekent een bepaalde houding aan te nemen, gaan we eerst kijken naar Gods benadering en wat die voor ons betekent als we willen leven in Zijn Geest. Hoewel God ernaar verlangt Zijn droom in onze levens werkelijkheid te zien worden, probeert Hij dat niet te realiseren door te oordelen. Gods houding ten opzichte van de wereld Het is opvallend dat God, ook al moet de toestand van de wereld Zijn hart breken, de wereld niet veroordeelt. Een van de belangrijkste verzen is in dit verband te vinden in het evangelie van Johannes. Daar staat dat God zijn Zoon niet naar de wereld heeft gestuurd om een oordeel over haar te vellen, maar om de wereld door Hem te redden. Met andere woorden: God heeft niet alle moeite genomen om Zijn Zoon te zenden zodat Hij met beschuldigende vinger naar ons kon wijzen of de mensen kon vertellen hoe slecht ze zijn. Hij kwam om te helpen, te herstellen, te genezen en om de wereld weer recht te zetten. Hoewel God ernaar verlangt Zijn droom in onze levens werkelijkheid te zien worden, probeert Hij dat niet te realiseren door te oordelen. Mensen reageren altijd negatief op veroordelingen. Alleen positieve acceptatie verandert mensenharten. Daarom blijft God van ons houden als we slechte dingen denken, zeggen of doen. Dit wordt nog eens extra duidelijk als we kijken naar het kruis. Ondanks al het kwaad dat Jezus werd aangedaan, kon niets Hem tegenhouden de mensen lief te hebben en te accepteren. Deze onvoorwaardelijke acceptatie betekent niet 30 31

17 Geloof en praktijk dat God het kwaad door de vingers ziet. In het leven van Jezus kunnen we zien dat dit niet het geval is. Jezus overwon het kwade door het goede te doen. Hij begon bij Zichzelf, zag Zijn eigen verleidingen onder ogen en weerstond ze. Hij vergaf mensen die verlamd waren door de zonde. Hij bevrijdde hen die vastzaten Met Gods hulp is het mogelijk een streep te trekken tussen de mens en zijn zondige daden. in de greep van demonische machten. Hij verwelkomde mensen die zich aan de rand van de samenleving bevonden. Hij reinigde de tempel van onbetrouwbare geldhandelaars. Door deze acties en meer liet Hij geen twijfel bestaan over Gods houding ten opzichte van mensen in nood. In Gods hart is plaats voor hen en Hij doet goede dingen voor hen. Niet afwijzen Heb de zondaar lief en haat de zonde. Veel mensen hebben moeite met deze uitspraak. Hoe kan ik het gedrag van iemand afkeuren en toch van hem houden? Vooral als wat hij doet mij en anderen pijn doet? Hoe kan ik de persoon los zien van zijn daden? Ons voorbeeld is natuurlijk God. Zoals we gezien hebben, houdt God onvoorwaardelijk van de mens. We hoeven er niet aan te twijfelen dat God geheel afkeurend staat tegenover dingen als corruptie, geweld, onrechtvaardigheid, seksuele uitbuiting en alle andere vormen van kwaad. Deze dingen staan lijnrecht tegenover Gods goedheid. Ook wordt de liefde die we voor elkaar mogen voelen erdoor ondermijnd. Met Gods hulp is het mogelijk een streep te trekken tussen de mens en zijn zondige daden. Het is niet gemakkelijk en we zullen er veel om moeten bidden, maar het is mogelijk. Gods liefde vereist dat we het proberen. En op die manier kunnen we, net als God, misschien een helende factor zijn in hun levens. Ik wil nogmaals benadrukken dat het onvoorwaardelijk accepteren van mensen niet betekent dat alles maar moet kunnen. Als je Gods voorbeeld wilt volgen, moet je een vuist maken naar de dingen die Gods hart doen breken. Dat betekent dat je soms een oordeel moet vellen over juist en onjuist, over goed en kwaad, over waarheid en leugen. Er kunnen bijvoorbeeld op het werk oneerlijke zakenpraktijken plaatsvinden waar je tegenin moet gaan. Of een situatie van misbruik die je aan de kaak moet stellen. Dat betekent echter niet dat je mensen die erbij betrokken zijn, moet veroordelen. Je kunt de zonde haten en de zondaar liefhebben. Dit principe kun je heel duidelijk zien in het leven van Nelson Mandela. Hij verwierp de apartheid en alles wat dat systeem met de mensen deed. Hij heeft er zijn hele leven tegen gestreden. Toch bleef hij in contact met de mensen die ingezet waren als instrument van dit slechte beleid en hij accepteerde hen. Dan denk ik vooral aan zijn relatie met de gevangenbewaarders, van wie hij er zelfs een uitnodigde bij zijn installatie als president aanwezig te zijn. Het was een prachtig gebaar en zo liet hij zien dat hij mensen kon accepteren zoals ze waren, zelfs als hij het totaal oneens was met wat ze hadden gedaan. Doe zo veel mogelijk goede dingen In tegenstelling tot sommige hedendaagse volgelingen, had Jezus er geen problemen mee om weldoener genoemd te worden. Dit was een van de interpretaties die mensen die Hem goed kenden aan Zijn acties gaven. Hij werd omschreven als een man die als weldoener door het land trok. Er was niets passiefs aan Jezus reactie op de zondige wereld. Hij deed zo veel mogelijk goede dingen. Op die manier liet Hij iets zien van Gods houding en hoe wij dat ook kunnen doen. We kunnen er meteen mee beginnen. Er zijn talloze mogelijkheden om in ons leven van alledag zo veel mogelijk goede dingen te doen. We kunnen stoppen met liegen en beginnen met de waarheid te spreken. We kunnen praktische hulp aanbieden aan mensen die met hun schijnbaar onbeduidende dingetjes van het alledaagse leven bezig zijn. We kunnen beleefd en vriendelijk zijn. We kunnen misdaad, corruptie en andere vormen van geweld een halt toeroepen. We kunnen proberen menselijke nood en lijden waar mogelijk te verlichten. We kunnen steun betuigen aan initiatieven die erop gericht zijn van onze gemeenschap een veiligere en betere woonplaats te maken. Op al die manieren, en er zijn er nog veel meer, kunnen we Gods licht door ons heen laten schijnen in deze donkere wereld. In een notendop In onze zoektocht naar rust en vrede moeten we oppassen dat we geen afstand nemen van de menselijke worstelingen die om ons heen plaatsvinden. Zelfs als de stille wateren van ons innerlijke leven daardoor in beroering worden gebracht! Als we geconfronteerd worden met het kwaad, kunnen we proberen Gods houding te weerspiegelen. Hij maakt onderscheid tussen de zonde en de zondaar. Hij verlangt ernaar dat er zo veel mogelijk goede dingen in een mensenleven worden gestopt. Als we daarin Zijn voorbeeld volgen, accepteren we de zondige wereld zoals hij is en niet zoals we hem graag zouden hebben. Als we proberen deze dingen te doen, komt er misschien een dag dat de krantenkoppen er heel anders uitzien. Bijbelleessuggestie: Mattheüs 5:13-16 Om over na te denken / gespreksvraag: 1.Wat zou het voor jou betekenen om Gods niet-oordelende houding te weerkaatsen naar mensen in jouw omgeving? 2. We weten dat het uiteindelijke herstel komt wanneer Jezus Christus als Rechter terugkomt. Lees in dit verband Handelingen 17:30 en 31. Waarbij bepaalt Petrus ons in 2 Petrus 3:9 en 10? Wat betekent Gods liefde en geduld voor onze houding ten opzichte van anderen? GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Trevor Hudson is predikant, pastoraal therapeut en retraiteleider en woont in Zuid-Afrika. Dit artikel werd met toestemming overgenomen uit zijn boek Gebed om rust, een uitgave van Boekencentrum Zoetermeer. Citaat Ieder van ons is gevormd door ervaringen uit het verleden. Velen van ons, eerlijk is eerlijk, proberen aan die ervaringen te ontsnappen. Sommigen van ons met een arme achtergrond proberen op Wall Street te ontsnappen aan de herinnering van ontberingen. Sommigen van ons werden als kind verwaarloosd en worden misschien verleid om nooit en te nimmer een kind op de wereld te zetten, in een poging zodoende onze eigen pijn af te schermen. Jakobus komt met een ander advies. In plaats van ons verleden te ontvluchten, dringt Jakobus er bij ons op aan om ten gunste van anderen terug te denken aan je eigen ervaringen. Misschien heb jij overwegend mooie herinneringen. Misschien kom je uit een betrokken gezin, een zorgzame kerkgemeenschap, een vriendelijke buurt. Maar eigenlijk maakt dat niet uit. Ieder van ons kan zijn herinneringen omzetten in een bediening waarbij je je naaste liefhebt als jezelf. ScotMcNight Uit: Het credo van Jezus, Vuurbaak Barneveld 32 33

18 Getuigende levensstijl Ds. Leendert Vreugdenhil Levend water ontvangen en doorgeven Elk mens probeert die dorst op zijn eigen manier te lessen. Als je dat buiten Jezus om doet, helpt het niet. Het is Loofhuttenfeest in Jeruzalem. Zojuist heeft een priester een kruik water bij het altaar uitgegoten ter herinnering aan het water dat God uit de steenrots deed stromen toen Israël nog door de woestijn zwierf. Het volk zong daarbij woorden van de profeet Jesaja: Dan zult gij met vreugde water scheppen uit de bronnen des heils (Jesaja 12:3). Wat Jezus zegt, betekent in feite dat die messiaanse profetie in Hem wordt vervuld. Die bronnen van heil, waar het volk over zong, worden in Hem ontsloten. Het uur van de vervulling is nabij. Jezus presenteert zichzelf als de ware, geestelijke steenrots. Ik ben een bron van levengevend water, zegt Hij. Maar er is meer: Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Door het geloof in Jezus kunnen we dus niet alleen onze dorst lessen met het water uit de rots, maar worden wij op onze beurt ook zelf weer zo n bron van levend water voor anderen. De Here Jezus benoemt de Geest hier in het beeld: stromen van levend water. Water geeft verzadiging voor wie dorst heeft, reiniging voor wie vuil is, verkwikking voor wie zich lamlendig voelt. Dat is een prachtige typering voor wat de Heilige Geest doet als Hij ons in verbinding brengt met Jezus Christus. Verzadiging Water geeft verzadiging voor wie dorst heeft. Alle mensen hebben dorst. Dorst naar geluk. Dorst naar een zinvol leven. Dorst naar acceptatie en liefde. Elk mens probeert die dorst op zijn eigen manier te lessen. Maar als je dat buiten Jezus om doet, helpt het niet. Of het helpt maar tijdelijk. Dat komt omdat we zijn gescha- pen om te leven in gemeenschap met God. Als je zonder God leeft, blijft er een leegte, die nergens anders door gevuld kan worden. Alleen als je Christus vindt als je Redder en Koning, vind je verzadiging. Hij heeft je lief zoals je bent. Hij stelt geen voorwaarden vooraf. Hij komt je leven binnen en helpt je om orde op zaken te stellen. Hij raakt je hart aan en gaat je leven van binnenuit vernieuwen. Je dorst naar een zinvol bestaan komt in Hem tot rust. Reiniging Water geeft reiniging. Zo wordt de Heilige Geest aan ons gegeven om ons leven te reinigen, te heiligen. Hij wil ons bevrijden van de macht van de zonde en ons vernieuwen naar het beeld van de Heer Jezus. Hij doet dat door ons met Jezus te verbinden, zoals ranken aan een wijnstok. Bij Jezus vinden we vergeving van onze zonden, telkens weer, maar ook genezing voor ons hart. Met vallen en opstaan gaan we leren om een nieuw leven te leiden. Het blijft Water geeft verzadiging voor wie dorst heeft, reiniging voor wie vuil is, verkwikking voor wie zich lamlendig voelt. stukwerk, je komt er nooit mee klaar, maar je bent onderweg. Het is Gods verlangen om ons leven te reinigen van al het vuil van de zonde. En naar de mate waarin we ruimte geven aan de Heilige Geest, zal Hij Zijn heiligend werk in ons verrichten. Verkwikking Water geeft ook verkwikking. Als je moe en bezweet bent van je werk kun je enorm opknappen van een fijne douchebeurt. Dat gevoel van lamlendigheid verdwijnt. Je wordt er een ander mens van. Als je vermoeid en belast bent van het leven met al zijn zorgen en zonden, kun je 34 35

19 Getuigende levensstijl door de Heilige Geest tot een ander mens worden gemaakt. Dan valt er een pak van je hart. Dan zie je weer gat in de toekomst. Dan kun je het leven weer aan. God heeft ons immers geschapen als bijzondere, unieke mensen? Veel mensen zijn van zichzelf vervreemd. De Heilige Geest wil ons aan onszelf teruggeven. Zodat we weten wie we zijn, welke gaven Hij ons gegeven heeft en hoe we daarmee anderen kunnen dienen. Door dat toerustend werk van de Heilige Geest ga je duidelijker beseffen wie je bent en wie je door Gods genade zijn mag. Zo komt je leven in bloei te staan. Wat een verkwikking! Regenbak Wat een rijkdom vinden we in Jezus Christus! Wat een overvloed is er in de Heilige Geest. Maar er is nóg meer: Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Er waren in het oude Israël twee manieren om aan water te komen. De ene manier bestond daarin dat men een grote regenbak in de rotsen had uitgehouwen, waarin zo veel mogelijk water werd opgevangen. Dat met zorg werd bewaard voor Door het toerustend werk van de Heilige Geest ga je duidelijker beseffen wie je bent en wie je door Gods genade mag zijn. droge tijden. Dat water werd natuurlijk bestemd voor eigen gebruik. Als je iedereen uit je regenbak liet putten, raakte de put snel leeg. De andere manier om aan water te komen, was putten uit een bron. Een bron heeft enorme voordelen boven een regenbak. Het water dat in een regenbak wordt bewaard, is na verloop van tijd vies en op den duur niet meer te gebruiken. Daarentegen is bronwater altijd helder en fris. Daarnaast: het water uit een regenbak is beperkt, maar een bron stroomt altijd. Dat water kan zonder beperking worden benut. In een bron is altijd overvloed: genoeg voor iedereen. De vervulling met de Heilige Geest betekent dat je niet op een regenbak lijkt, maar op een bron. Veel mensen zoeken Gods zegen alleen maar voor zichzelf. Gezondheid, geluk en emotionele ervaringen. Maar het grote doel van God gaat veel verder. Hij wil ons op onze beurt maken tot een zegen voor anderen. De vervulling met de Heilige Geest wil niet alleen zeggen dat ons eigen hart verzadiging vindt bij God, maar dat we tegelijk een kanaal worden waardoor de zegeningen van God naar anderen stromen. Levend water De vervulling met de Heilige Geest betekent daarom dat we levend water ontvangen én doorgeven. Dat we beschikbaar zijn voor God en door Hem gebruikt worden voor anderen. Hij wil met onze ogen naar anderen omzien, met onze voeten naar anderen toe gaan, met onze handen anderen goeddoen, met ons hart anderen liefhebben. Als je alleen maar wilt ontvangen voor jezelf, ben je als een regenbak. De kwaliteit van stilstaand water gaat zienderogen achteruit. En als je in je geloofsleven enkel gericht bent op je eigen voordeel, zal al gauw de matheid toeslaan en de vreugde eruit verdwijnen. Ongetwijfeld ligt hier de oorzaak van een flink aantal geloofsfrustraties. Doorgeven God wil ons tot een bron maken. Bij Hem mogen we het levend water ontvangen om het vervolgens weer aan anderen door te geven. Dat betekent dat er een verband is tussen binnenkamer en buitenwereld, tussen spiritualiteit en engagement. In de persoonlijke omgang met God en de gemeenschappelijke aanbidding, ontvangen we de kracht om anderen lief te hebben en te dienen. Zonder die toerusting met kracht van omhoog (Lukas 24:49) redden we het niet. De vervulling met de Heilige Geest hebben we absoluut nodig. We kúnnen ook met de Heilige Geest vervuld worden! Jezus is verheerlijkt. De verheerlijkte Jezus schenkt ons de gave van zijn Geest (Handelingen 2:33). Je mag die gave aanpakken en in ontvangst nemen. Hoe doe je dat? Hoe kun je de vervulling met de Heilige Geest ontvangen? In de woorden van Jezus wordt duidelijk dat we de volheid van Gods Geest heel eenvoudig ontvangen, namelijk langs de weg van dorst hebben en komen en drinken. Dorst hebben betekent: verlangen. Komen tot Jezus betekent: het van Hem alleen verwachten. En drinken staat voor: geloven. Als wij verlangen naar de vervulling met de Heilige Geest, als we erom bidden, dan mogen we ook geloven dat God ons gebed verhoort. En dan mogen we Hem daarvoor danken en prijzen. Toen de Here Jezus Zijn discipelen bij een andere gelegenheid onderwijs gaf over het gebed, zei Hij: Indien dan gij, hoewel gij slecht zijt, goede gaven weet te geven aan uw kinderen, hoeveel te meer zal uw Vader in de hemel de Heilige Geest geven aan hen, die Hem daarom bidden? (Lukas 11:13). Open handen Voel je je dan sterk? Nee, maar juist des te meer afhankelijk van de genade en de kracht van God. De kracht van de Heilige Geest maakt ons niet tot onafhankelijke mensen. Integendeel, we hebben Hem elke dag weer nodig. Daarom is de vervulling met de Heilige Geest niet een status die je eens en voorgoed hebt bereikt, maar een proces waarbij je elke dag weer met open handen voor God staat. Biddend, afhankelijk en vol van verwachting. Zo zul je kracht ontvangen, de kracht van de Heilige Geest (Handelingen 1:8). Kracht om te getuigen, kracht om lief te hebben, kracht om te dienen, kracht voor een heilig leven. Kracht om te wandelen met God en Zijn vriendschap te beantwoorden. Je zult een bron zijn, waar anderen door gezegend worden. Je zult naar de woorden van Franciscus liefde brengen waar haat is, vrede waar strijd is, vreugde waar verdriet is. Ja, je zult iets van het leven van Jezus doorgeven aan een wereld in nood. Niet omdat jij zo bijzonder bent, maar omdat Jezus zo bijzonder is en omdat Hij in je hart woont. Bijbelleessuggestie: Johannes 7:37-39 Om over na te denken / gespreksvragen: 1. Water geeft verzadiging, reiniging en verkwikking. Hoe beleven wij de verkwikking zoals in dit artikel beschreven? 2. Leven uit de bron heeft te maken met het werk van Gods Geest. Wat is Zijn betekenis voor ons leven? 3. Leren ontvangen en doorgeven: hoe kunnen we meer gevende mensen worden? GROEI JAARGANG 2012 NR. 1 Info Ds. L.M. Vreugdenhil ( ) was hervormd predikant en schrijver van verschillende boeken, zoals: Discipelschap, Ontmoetingen met Jezus, Eens zal je nooit meer huilen en Vriendschap met God. Dit artikel is met toestemming van de uitgever overgenomen uit Vriendschap met God (Boekencentrum Zoetermeer). Citaat Christenen met uitstraling zijn geen mensen die van zichzelf uitstraling hebben, maar mensen die dag in dag uit met de ogen van hun hart kijken naar Jezus en telkens opnieuw onder de indruk raken van zijn genade en zijn glorie. Jos Douma Uit: Jezus uitstralen, worden als Hij, Kok Utrecht 36 37

20 Boeksignalement Radicaal Discipelschap Waarom koos de auteur, dr. John Stott, voor deze titel? Voor hem ligt het antwoord voor de hand. Wij komen meestal niet tot radicaal discipelschap doordat we selectief denken en te werk gaan. Maar als Jezus de eerste plaats in ons leven heeft gekregen, vraagt Hij toewijding aan Zijn bedoelingen voor ons leven. Hij zegt: Waarom noemt u Mij Here, Here, en doet niet wat Ik zeg? (Lukas 6:46). De auteur benadrukt dat we het recht niet hebben om kieskeurig te zijn, omdat het uiteindelijk gaat om toewijding van ons hart en onze wil. John Stott was wereldwijd bekend als bijbelleraar, auteur, predikant en inspirerend leider op het gebied van zending en evangelisatie. In juli 2007 stopte hij op 87-jarige leeftijd met al zijn publieke taken. In de zomer van 2011 overleed hij. Dit is zijn laatst geschreven boek. Novapres i.s.m. Groei 128 pag. 12,90 ISBN Wat je moet doen als je niet meer weet wat je moet doen Dr. Henry Cloud en dr. John Townsend schreven dit heldere en beknopte boekje om mensen te helpen problemen het hoofd te bieden. Het boekje is verdeeld in acht korte hoofdstukken met praktische levenslessen, die worden voorafgegaan door een prikkelend citaat. De schrijvers proberen duidelijk te maken dat als je de problemen in je leven met God aanpakt, er wel eens heel verrassende dingen kunnen gaan gebeuren. Ze stimuleren de lezers om met alle pijn naar God te gaan en geven concrete aanwijzingen hoe je hiermee aan de slag kunt gaan. De problemen, beproevingen en de pijn van het leven laten emotionele, relationele en spirituele verwondingen na. Als je lijdt, heb je er meer dan ooit behoefte aan dat God een weg baant in je leven. ( ) Hoe toegankelijker je voor Hem bent, hoe meer je kunt groeien, genezen kunt worden en Zijn weg kunt vinden. Met welk probleem je in je leven ook te maken hebt, zorg dat je het niet voor God verbergt. Boekencentrum Zoetermeer 100 pag. 10,90 ISBN Het nieuwe Leven Dat bijbellezen belangrijk is en het leren nadenken over de toepassing ervan in het dagelijks leven weten we. Toch is het in de praktijk niet altijd makkelijk. Het nieuwe Leven wil hierbij een stimulans en hulpmiddel zijn. Naast de bijbeltekst van Het Boek maken de toelichtende teksten en de achtergrondinformatie het makkelijker om door de verschillende bijbelboeken heen te gaan. Het is een hulpmiddel en stimulans om meer oog te krijgen voor het unieke van het Oude en het Nieuwe Testament maar ook voor de eenheid van Gods Woord. Deze editie bouwt voort op de vertrouwde tekst uit Het Leven, een uitgave die veel mensen heeft geholpen. In deze versie zijn enkele nieuwe elementen toegevoegd, waaronder de tweekleurendruk (blauw en zwart) en de toevoeging van een cd-rom met daarop de bijbeltekst van Het Boek. Jongbloed Heerenveen 1964 pag. 70,- ISBN Herziene Statenvertaling De Herziene Statenvertaling (HSV) is ook verschenen met de Psalmen. Deze is in twee uitvoeringen en geschikt voor school en catechese. De schoolbijbel bevat naast de bijbeltekst in de Herziene Statenvertaling: Psalmen 1773 en 12 gezangen, met daarnaast Ere zij God en Een vaste burcht is onze God. Verder de belijdenisgeschriften, klassieke en hertaalde formulieren, belijdenisvragen van Voetius en belijdenisvragen CGK. Ook zijn een aantal kaarten toegevoegd rondom verschillende tijdsperiodes en de zendingsreizen van Paulus. Deze bijbel is zowel in hardcover (linnen) als in flexibele band beschikbaar. Jongbloed Heerenveen Hardcover 35,- ISBN Een plaats van genezing Joni Eareckson Tada raakte veertig jaar geleden verlamd als gevolg van een duik in ondiep water. Ze heeft ondanks haar verlamming geleerd haar talenten te ontwikkelen en God te dienen. Ze schrijft boeken, richtte de stichting Joni and Friends op om gehandicapten wereldwijd te ondersteunen, ze schildert door de penselen in haar mond te houden, ze spreekt op diverse conferenties maar ook via radio-uitzendingen. Ze schrijft dat ze min of meer gewend is geraakt aan haar situatie en God dankt voor alle mogelijkheden die ze gekregen heeft om over God te vertellen. Volgens haar is haar rolstoel de sleutel in haar leven hoe zij het Evangelie mag verkondigen. Alhoewel Joni verlangde naar totale genezing van haar verlamming, is ze nu ook in staat te danken voor het leven dat ze heeft. Joni heeft echter te maken gekregen met een nieuwe strijd: sinds een aantal jaren heeft ze last van chronische pijn in haar heupen. Dat beïnvloedt haar leven dusdanig dat ze dagenlang liggend moet doorbrengen. De worsteling die ze heeft met het mysterie van het lijden en de pijn en Gods almacht hierin, heeft ze aan het papier toevertrouwd en dat resulteerde in dit boek: Een plaats van genezing. Doordat ze dit boek schrijft in de periode van haar eigen worsteling, is veel daarvan herkenbaar voor de lezer. De sfeer die het boek uitademt is opgewekt en humoristisch. Joni heeft ervoor gekozen om, ondanks alle pijn, zich vast te klampen aan God en Zijn beloften. Ze zegt hierover: Door te lijden leer je belangrijke lessen over jezelf, en dat blijft niet bij theorie lijden betekent leren uit ervaring. Lijden maakt je leeg vanbinnen, zodat je je door geloof kunt laten vullen met Gods Geest. Wat het voordeel precies is? Gods proces van geestelijk zandstralen kan iets heel moois onthullen niet slechts aan de buitenkant, maar aan de binnenkant. En misschien zien mensen dan iets in je een nieuwe houding van genade, vreugde of vrede wat ze nog nooit eerder gezien hebben, of wat al jaren aan het zicht onttrokken was. Verder zegt ze: Ik kan misschien niet veel doen wanneer ik geplaagd word door intense pijn, maar dit kan ik wel: Zijn aanwezigheid inademen en mijn dankbaarheid uitademen. Ik ben nog steeds in staat Zijn genade en vergeving in te ademen en daarop te reageren met lofprijzing en liefde. Ik kan nog steeds Zijn goedheid en constante hulp inademen: het ligt nog steeds in mijn macht om te erkennen dat Hij bij me is. Soms zal er, behalve de engelen, niemand zijn die het ziet, maar wanneer ik deze dingen doe, draag ik toch bij aan Zijn luister. Door wat ik doe verhoog ik Zijn naam, bevestig ik Zijn reputatie en verheerlijk ik Hem. En dat maakt mijn leven oneindig waardevol. Naast een eerlijk geschreven verhaal over haar eigen ervaringen, geeft Joni ook praktische handvatten hoe je God kunt betrekken bij de beproevingen in je leven. Dat gaat dan niet alleen om lichamelijke beproevingen, maar over alle mogelijk moeilijke dingen die op je weg kunnen komen. De duidelijke boodschap van dit boek is: ga naar God en volg Hem, ongeacht de omstandigheden. Novapres Hoenderloo 207 pag. 19,95 ISBN