Zo n plek is het dorp Neve Shalom / Wahat al-salam in Israël.

Transcriptie

1 VREDE Bron van ontmoeting In onze schoolgids wordt verwezen naar het kunstwerk in Mijdrecht, een bron waaruit water ontspringt. We lezen: Aan het bassin zijn zitelementen aangebracht; ontmoetingsplaatsen in de school. Ook Kerst kan gezien worden als een moment van ontmoeting: een ontmoeting met het kind Jezus, een ontmoeting met de ander en de Ander. We willen daarom dit jaar stil staan bij ontmoeting. Ontmoetingen doen iets met ons. Wanneer we de ander ontmoeten, echt ontmoeten, blijkt vaak dat onze vooroordelen niet kloppen en de ander niet zo vreemd is als we dachten. We lijken er misschien zelfs wel een beetje op. Verbazing en verwondering zijn het gevolg. Toen Jezus eens na een vermoeiende reis bij een waterbron ging uitrusten, raakte hij aldaar in gesprek met een Samaritaanse vrouw. Alhoewel Joden en Samaritanen elkaar doorgaans niet zo goed begrepen, ontstond bij deze waterbron een bijzondere ontmoeting. In de tijd van Jezus waren het de Samaritanen en de Joden die het niet zo goed met elkaar konden vinden. Vandaag de dag zijn dat de Palestijnen en de Joden. Toch zijn er gelukkig ook voorbeelden van plekken en momenten dat er wél ontmoetingen tussen Palestijnen en Joden plaatsvinden. Zo n plek is het dorp Neve Shalom / Wahat al-salam in Israël. V E E N L A N D E N C O L L E G E Daar hebben Palestijnen en Joden, Moslims en Christenen, ervoor gekozen samen te leven en elkaar te ontmoeten. Carried by the wind (lyrics) We hopen deze kerst op veel bijzondere momenten van ontmoeting. Jochem Quartel It is the 6th century. This is where it all began. My tired body has passed away, but my once-tortured spirit is finally free now. My name is.... I've crossed the edge where time disappears. My life has been taken by the charm of the seer. My conscience is clear, I committed no sin. My spirit roams free now, carried by the wind. My mission has failed, the spell has been cast. I wasn't the first one and I won't be the last. This can't be the end, so let it begin. my message will reach you, carried by the wind. Out here on Mars I now realize Mankind has vanished, tears fill my eyes. There must be a world I can live in. My spirit will find it, carried by the wind...

2 Ontmoetingen in het VeenLanden College Pagina 2 ONTMOETING

3 Ontmoetingen in The School of Peace VREDE Pagina 3

4 Maandag: Carried by the wind De figuurlijke betekenis van bron is datgene waaruit iets voortvloeit, oorsprong. Alle muziek is ontstaan uit de bron van inspiratie van de componist, het maakt niet uit in welke stijl of vorm de componist componeert, inspiratie is het startpunt. Daarna volgt het ambachtelijke werk om de compositie vorm te geven. Op papier of zoals het tegenwoordig ook kan, met een muzieknotatieprogramma op de computer. Om de muziek tot klinken te laten brengen heeft de componist musici nodig die de partituur tot hoorbare klanken omzet. Hierbij komt een proces op gang wat specifiek voor muziek geldt: de ontmoeting. Aldus Merlijn Twaalfhoven, componist van Carried by the wind. Ontmoeting tussen componist en degene die zijn muziek tot klinken brengt, maar verder in het proces ook de ontmoeting van de musici met het publiek. De fysieke aanwezigheid van de musici met hun publiek zorgt ervoor dat de passie voor muziek overgebracht kan worden op het publiek. Dit contact leggen met het publiek is een belangrijke communicatievorm die muziek heeft. Maar muziek heeft meer in zich, het kan grenzen overschrijden, in vele opzichten. Grenzen tussen verschillende culturen, landsgrenzen, oorlogsgrenzen. Iemand die zich met hart en ziel inzet om culturele en maatschappelijke verschillen te doorbreken door grote muziekprojecten te organiseren is de Nederlandse componist Merlijn Twaalfhoven. In vaak grootschalige projecten op bijzondere locaties brengt hij kunst in verband met de samenleving. Hij werkt vaak op plekken waar grote maatschappelijke verschillen tot spanningen of conflicten leiden, zoals in Israël. Carried by the wind is een muziekproject dat zich afspeelt rond de afscheidingsmuur in Bethlehem. De musici stonden aan weerszijden van de Israëlische scheidingsmuur opgesteld. Door gelijktijdig de compositie tot leven te brengen, geven de musici uiting aan de hoop op een toekomst zonder muren en angst. Ontmoeting staat hierbij centraal. De ontmoeting tussen mensen van verschillende culturen met een verschillend geloof op een historisch plek. Maar juist die ontmoeting waardoor er begrip voor elkaars situatie zou kunnen ontstaan is bijna niet mogelijk door de politieke situatie. Daarom dit muziekproject om over die grenzen heen door de muziek elkaar te leren kennen en te ontmoeten. Een inspirerende gedachte voor kerst Inge Westra Maar juist die ontmoeting waardoor er begrip voor elkaars situatie zou kunnen ontstaan.. Tip: bekijk het filmpje op youtube: Carried by the wind Merlijn Twaalfhoven (filmpje van 10 minuten) Gedicht: twee culturen Ik heb twee culturen en ik kan ze samen combineren. Hier en daar ben ik raar en zo zie je het maar. Twee vlaggen met verschillende kleuren, de ene vlag met blauw,wit en rood, dat is waar ik ben geboren. De ander met rood en en een groene ster dat is waar mijn ouders vandaan komen. Trots ben ik zeker en ik zou geen van beiden kunnen missen. Die twee culturen zijn heel erg belangrijk in mijn leven. Ontmoeting,... Carmen de Rijk VM1B Pagina 4 ONTMOETING

5 Dinsdag: Ontmoeting met Georgy en Andrea In het uiterste oosten van Roemenië, diep in de provincie Moldavië, stond een kindertehuis. Ogenschijnlijk niets bijzonders want Roemenie stond er vol mee. Maar dit kindertehuis was, toen we er kwamen, nooit eerder bezocht door iemand uit het Westen. En dat was voor kinderen en verzorgers best bijzonder, het ontmoeten van omdat het voor die ene mens iemand van iets zal betekenen. ver die, Niets is mooier dan ontmoeten, naar het leek, ook nog belangstelling had voor hun wel en wee. We kwamen er min of meer bij toeval midden jaren '90. Rondtrekkend door Roemenië, samen met mijn Marianne, om op diverse plaatsen te kijken hoe het gegaan was met vanuit Nederland gefinancierde projecten, kwamen we in het noordoosten van dat land, een gebied waar toen domweg geen kampeerplaats of hotel was te vinden. We besloten enkele nachten onze tent op te slaan in een zomerkamp voor kindertehuiskinderen, georganiseerd door een hulpverleningsorganisatie waar we veel mee samenwerkten. Enkele tientallen tenten stonden op de helling van een heuvel, met aan de voet een groot grasveld en plek voor een kampvuur. Maar die avond bleef het kampvuur uit en stortte de regen met bakken uit de hemel. wat in de tenten lag was doorweekt. Ook kleding van de kinderen. En zo zagen we een van de kinderen, Georgy, in een oud, nat trainingspak en vroegen hem 'heb je niet even iets anders om aan te trekken, zo word je ziek'. Maar het werd al snel duidelijk dat zijn hele garderobe bestond uit dat ene trainingspak. Dat verbaasde ons overigens beduidend meer dan dit kind. Al snel kregen we informatie over de situatie in het kindertehuis waar hij woonde en we besloten om na afloop van het zomerkamp met Georgy naar zijn tehuis te rijden om die situatie nader te bezien. Dat werd een bijzondere ontmoeting, niet alleen met de leiding van het tehuis, maar ook Dit artikel kan 100 tot 150 woorden bevatten. met een jong meisje, Andrea, geboren met een hazenlip en In nieuwsbrieven kunt u vrijwel alle onderwerpen na een slechte behandelen. medische U kunt ingreep, kort na haar geboorte, artikelen plaatsen waarin wordt ingegaan op nieuwe technologieën in uw vakgebied. Ook nooit kunt meer u trends behandeld. in het bedrijfsleven Het was of de haar economie grote bespreken wens om of nog voorspellingen eens doen. Als de nieuwsbrief alleen intern wordt verspreid, kunt u ingaan op nieuwe pro- geopereerd te worden, er dan wat mooier uit te zien en bovenal gemakkelijker te kunnen eten. We dachten na over hoe dat te verwezenlijken, meenden iemand te weten die dit zou willen financieren en we overlegden ter plekke met tehuisleiding en een vertegenwoordiger van een hulpverleningsorganisatie. De operatie werd afgesproken, voor Georgy kochten we in een naburig dorp de meest noodzakelijke kleding, en we vertrokken. Via de hulpverleningsorganisatie hebben we enkele keren bericht gehad over hoe het beiden verder verging. En het leven ging verder met de dingen van de dag. Zeker is dat deze "toevallige" ontmoeting levens veranderde. En dat gaat ook gebeuren met het project dat het Veenlanden College nu gaat starten. Omdat het voor die ene mens iets zal betekenen. Hier of daar. Niets is mooier dan 'ontmoeten'. Dirk Jan Warnaar De volgende morgen bleek de situatie ietwat ernstig. Veel van Blij om jou te zien... VREDE Pagina 5

6 Gedicht: de één is niet de ander... De één is niet de ander, de ander niet de een. Ieder mens is anders, zoals jij is er geen een. Een blonde of een zwarte, een grote of wat klein. Het zal toch eens wat wezen, als we hetzelfde zijn. Maak kennis met je buren, of mail een verre vriend. Ga lekker avonturen, zeg dat hij dit verdient. Je dag zal goed gevuld zijn, verhalen zijn je buit. Al je boze gevoelens eruit. Mike Duikersloot VM1B Neve Shalom / Wahat al-salam Dit dorp in Israël, gelegen tussen Arabisch. Jeruzalem en Tel Aviv, is in 1970 Anno 2010 telt dit dorp ruim vijftig gesticht door broeder Bruno Hassar. gezinnen waarvan de helft Joods en de Hij had destijds de droom dat er een andere helft Arabisch is. Het kent een andere weg naar vrede mogelijk moest democratische bestuursvorm en is als zijn: Joden en Arabieren c.q. Joodse en een coöperatie georganiseerd. Als dorp Palestijns-Arabische Israeliërs zouden is het officieel in Israël erkend en met wederzijds respect voor elkaar in onderdeel van een grotere gemeente. vrede samen moeten kunnen Men is niet gelieerd aan leven. Zo stichtte hij zijn enige politieke partij. Meer Oase van Vrede ofwel 'Neve Wie zegt dat vrede niet Shalom' in het Hebreeuws, mogelijk is... 'Wahat-al-Salam' in het dan 300 families staan op een wachtlijst om toegelaten te worden tot het dorp. Neve Shalom ~ Wahat al Salam ligt precies halverwege Jeruzalem en Tel Aviv en vanuit het dorp kijk je uit over de Ayalon Vallei. Bruno Hassar Pagina 6 ONTMOETING

7 Hallo! Dag mevrouw, hé een nieuwe juf! Dat waren zo de reacties toen ik (Maaike Lok) op een VMBO-school in Vinkeveen op uitnodiging van de docent Levensbeschouwing, iets kwam vertellen over Neve Shalom/Wahat al-salam. Mijn komst was niet onvoorbereid. De docent had al het een en ander verteld over het vredesdorp in Israel. In het lesboek dat gebruikt wordt in de lessen Levensbeschouwing stond een heel hoofdstuk over het Joods-Palestijnse conflict met daarbij een beschrijving over de wijze waarop een aantal mensen in Israël willen aantonen dat ondanks verschillen in geloof, levensbeschouwing en politieke opvattingen het mogelijk is om op één stuk grond te leven. De leerlingen hadden zelfs een brief geschreven aan een (fictieve) inwoonster van het dorp (zie brief van Samuel aan Nadia). Leuk, om zo te beginnen over een verhaal van vrede en gelijkwaardige behandeling van twee bevolkingsgroepen. Want dat gebeurt in Neve Shalom/Wahat al-salam. De naamgeving laat dat al zien: twee talen maar in één gemeenschap. Geen kibboets maar een dorp waar Joden en Palestijnen met elkaar leven met respect voor elkaars geloof en politieke overtuiging. Het is moeilijk om voor jonge mensen het probleem tastbaar/invoelbaar te maken. Want, kunnen zij zich enigszins voorstellen welke haatgevoelens er leven bij de verschillende bevolkingsgroepen? Welke impact het heeft als je vader, broer of oom vermoord is door iemand uit de andere bevolkingsgroep en je leert om stenen te gooien als reactie? Dan is praten en respect opbrengen voor die ander toch ver te zoeken? Toch proberen de inwoners van Neve Shalom/Wahat al-salam dat elke dag. Dat is geen gemakkelijke opgave. Er leven echt geen heiligen in het dorp. En toch. Dat heb ik geprobeerd duidelijk te maken aan de leerlingen. Moeilijk! Zij zien het probleem niet zo. Eén van hen zei: Zet Amerika bij wijze van muur tussen beide groepen in; z e kunnen dan niet bij elkaar komen en het geweld is opgelost. Het is lastig uit te leggen dat het zo niet werkt. Op mijn vraag hoe zij dachten dat het probleem ook nog opgelost zou kunnen worden, waren de meningen redelijk unaniem: twee staten: een Israëlische en een Palestijnse, maar ja..de problemen liggen iets genuanceerder! Het was leuk om zo met jongeren te discussiëren en te laten zien hoe in het dorp aan hun leeftijdsgenoten, zowel van binnen als van buiten het dorp, getoond wordt hoe vrede en respectvolle omgang geleerd wordt. Beste Nadia, We hebben dat in de klas aan de hand van werkvormen van de School for Peace nagespeeld. Dat zorgde voor veel gelach en plezier. Ik heb de leerlingen beloofd dat ik hun brieven zou vertalen en opsturen aan de leerlingen van de school in Neve Shalom/Wahat al-salam. Natuurlijk zal ik die vragen om te reageren naar hun Nederlandse leeftijdgenoten. De ervaring leert echter dat de Oosterse instelling anders is dan de Westerse wat maar zeggen wil dat het niet zeker is of er een reactie komt. Maar, niet geschoten is altijd mis!! Wat ik in ieder geval hoop is dat deze leerlingen onthouden dat er mensen zijn die geen stenen gooien als er meningsverschillen zijn maar proberen de dialoog, ondanks alles, gaande te houden. Aldus Maaike Lok, die vorig jaar het VeenLanden College bezocht en met de leerlingen van de brugklas heeft gepraat over het dorp Neve Shalom/ Wahat al-salam. In deze wil ik vertellen over wat ik vind van de manier zoals jullie leven met de Joden. Ik vind het super dat jij en je familie samen leven met de Joden, omdat rondom Neve Shalom er wordt gevochten tegen elkaar. Ik vind dat jullie een goed voorbeeld geven aan iedereen, want dan zou er nu rond Israël in vrede worden geleefd. Andere Palestijnen zijn juist boos op de Joden omdat ze hun land willen inpikken, terwijl de Joden vinden dat het hun land is omdat ze er eerder hebben gewoond. En dat jullie samen leven met mensen die jullie als (Islam) verdenken van veel terrorisme. Ze zeggen dat jullie veel geweld gebruiken en al jullie vijanden neer willen schieten. Maar jullie zijn net als de barmhartige Samaritaan die ondanks de ruzie tegen elkaar (vanwege macht en geloof) toch jullie vijanden liefhebben. Zoals jullie met z n allen samenleven in vrede, zo zou dat overal moet zijn, in plaats van haat. Ik hoop dat jullie het zo volhouden samen en dat anderen een voorbeeld aan jullie nemen. Groeten Samuel VREDE Pagina 7

8 Woensdag: Gesprek met een Samaritaanse vrouw ( Johannes 4:1-30) In de tijd van Jezus was er veel onbegrip tussen de Joden en de Samaritanen. De Joden zagen de Samaritanen als tweederangs burgers. Dat Jezus bij een bron een ontmoeting heeft met een vrouw is al niet in overeenstemming met de regels van die tijd, maar dat dit ook nog eens een Samaritaanse is, is al helemaal ongehoord! Deze ontmoeting staat beschreven in de Bijbel, in het evangelie van Johannes: Toen Jezus hoorde dat aan de farizeeën verteld werd dat hij meer leerlingen maakte en er ook meer doopte dan Johannes Jezus doopte overigens niet zelf, zijn leerlingen deden dat, verliet hij Judea en ging weer naar Galilea. Daarvoor moest hij door Samaria heen. Zo kwam hij bij de Samaritaanse stad Sichar, dicht bij het stuk grond dat Jakob aan zijn zoon Jozef gegeven had, waar de Jakobsbron is. Jezus was vermoeid van de reis en ging bij de bron zitten; het was rond het middaguur. Toen kwam er een Samaritaanse vrouw water putten. Jezus zei tegen haar: Geef mij wat te drinken. Zijn leerlingen waren namelijk naar de stad gegaan om eten te kopen. De vrouw antwoordde: Hoe kunt u, als Jood, mij om drinken vragen? Ik ben immers een Samaritaanse! Joden gaan namelijk niet met Samaritanen om. Jezus zei tegen haar: Als u wist wat God wil geven, en wie het is die u om water vraagt, zou u hém erom vragen en dan zou hij u levend water geven. Maar heer, zei de vrouw, u hebt geen emmer, en de put is diep waar wilt u dan levend water vandaan halen? U kunt toch niet meer dan Jakob, onze voorvader? Hij heeft ons die put gegeven en er zelf nog uit gedronken, en ook zijn zonen en zijn vee. Iedereen die dit water drinkt zal weer dorst krijgen, zei Jezus, maar wie het water drinkt dat ik hem geef, zal nooit meer dorst krijgen. Het water dat ik geef, zal in hem een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft. Geef mij dat water, heer, zei de vrouw, dan zal ik geen dorst meer hebben en hoef ik ook niet meer hierheen te komen om water te putten. Toen zei Jezus tegen haar: Ga uw man eens roepen en kom dan weer terug. Ik heb geen man, zei de vrouw. U hebt gelijk als u zegt dat u geen man hebt, zei Jezus, u hebt vijf mannen gehad, en degene die u nu hebt is uw man niet. Wat u zegt is waar. Daarop zei de vrouw: Nu begrijp ik, heer, dat u een profeet bent! Onze voorouders vereerden God op deze berg, en bij u zegt men dat in Jeruzalem de plek is waar God vereerd moet worden. Geloof me, zei Jezus, er komt een tijd dat jullie noch op deze berg, noch in Jeruzalem de Vader zullen aanbidden. Jullie weten niet wat je vereert, maar wij weten dat wel; de redding komt immers van de Joden. Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid. De vrouw zei: Ik weet wel dat de messias zal komen (dat betekent gezalfde ), wanneer hij komt zal hij ons alles vertellen. Jezus zei tegen haar: Dat ben ik, degene die met u spreekt. Op dat moment kwamen zijn leerlingen terug, en ze verbaasden zich erover dat hij met een vrouw in gesprek was. Toch vroeg niemand: Wat wilt u daarmee? of Waarom spreekt u met haar? De vrouw liet haar kruik staan, ging terug naar de stad en zei tegen de mensen daar: Kom mee, er is iemand die alles van mij weet. Zou dat niet de messias zijn? Toen gingen de mensen de stad uit, naar hem toe. Pagina 8 ONTMOETING

9 De kribbe tussen west en oost Ik zie naar beide kimmen uit: Van t oosten reist de vorstenstoet En uit het westen juicht u zoet Een Griekse herdersfluit Geluksverlangens tegemoet. Hier staat uw kribbe, midden in De feesten van mijn fantasie. Ik weet, naar welke kant ik zie, Niet wat ik meest bemin, Die optocht of die melodie. Ik weet, dat gij de wijsheid zijt Gods allerinnigst denken en Dat ik in u geborgen ben, Terwijl gij ligt en schreit Om uwe moeder, die ik ken. Uw kribbe tussen west en oost, Voor beider heidendom een spot, Wijst de vervulling van het lot, Dat gij voor allen koost: Gering te zijn en kind van God Ik hoor de Griekse herdersfluit, Ik zie de morgenlandse stoet: De koning, die de herder groet, De stal, die God omsluit. En ik, die mij bekeren moet, Ik zie naar beide kimmen uit. Anton van Duinkerken (Uit: en al mijn levensdagen stonden in uw boek, Huub Oosterhuis) Ik zie jou en jij ziet mij. Ik zie jou en jij ziet mij. We zien elkaar allebei. Nu ik jou ontmoet, staat mijn hart in volle gloed. Ik zie jou en jij ziet mij. We zien elkaar allebei. Ik heb jou daarna een brief gestuurd... om te zeggen dat het niet lang meer duurt. Ik zie jou en jij ziet mij. We zien elkaar allebei. Om jou dan eindelijk weer te zien en te groeten. En je voor een tweede keer te ontmoeten. Robin Quick VM1A Alleen. De sneeuw dwarrelt langs de ramen, daken worden langzaam wit. De tijd is weer gekomen, Kerst! Dat betekent toch liefde, warmte, gezelligheid en samenzijn? Maar niet voor mij. Waarom moest JIJ deze aarde verlaten? En zit ik hier nu alleen?! Ooit komt de tijd dat weer samen zijn, Dan volg ik jouw voetsporen. De voetsporen naar de hemel Nadine van der Vis Mandy Groen in t Wout B2A VREDE Pagina 9

10 Donderdag: Oase van vrede Hoewel er veel vijandschap bestaat tussen Palestijnen en Joden wordt er ook gewerkt aan vrede. Het bewijs dat beide groepen in vrede samen kunnen leven wordt al een aantal jaren geleverd in een speciaal dorp tussen Tel Aviv en Jeruzalem. Het heet in het Hebreeuws Neve Sjalom en in het Arabisch Wahat al Salam. Dat betekent in beide gevallen Oase van Vrede. In dit dorp wonen Joden en Palestijnen in vrede met elkaar. Arabische en Joodse kinderen De leerlingen van de basisschool in de Oase van Vrede. gaan naar dezelfde basisschool en krijgen er les van zowel Joodse als Palestijnse Door het geld dat jullie Met je mentorklas wordt leraren. met de klas ophalen, kundit jaar geld opgehaald nen Palestijnse en Joodse voor dit dorp. kinderen naar deze school De school in het dorp toe, waar hen geleerd wordt namelijk door de wordt elkaar te ontmoeregering van Israël niet of ten, te respecteren en nauwelijks gesubsidieerd. samen in vrede te leven. Heftige ontmoetingen In Neve Shalom/Wahat al-salam, een dorp in Israël, wonen Joden en Palestijnen vreedzaam samen. Dat doen ze om te laten zien dat je best in één land kunt leven ook al verschil je in godsdienst, levensbeschouwing en cultuur. Dat wordt al geleerd in de basisschool maar met name in de ontmoetingen van de School for Peace voor jongelui tussen de 12 en de 18 jaar. Deze ontmoetingen zijn best heftig want in het dagelijks leven in Israël beschouwen Joden en Palestijnen elkaar als vijanden. In Neve Shalom/Wahat alsalam leren ze in dialoog met elkaar respect op te brengen voor de ander met zijn geloof en cultuur. Dat betekent Pagina 10 niet dat ze ineens geen Jood of Palestijn meer zijn maar wel dat ze na de ontmoetingsbijeenkomsten in het dorp begrijpen wat de ander bezielt en ge- looft en daar respect voor leren opbrengen. Tip: Kijk het filmpje op youtube: jewish arab peace song. ONTMOETING

11 Wij ontmoetten elkaar op mijn eerste levensdag. Je keek naar me en zei, dit is mijn kleine zusje. En je pakte me vast met een brede lach. Je ging zitten met mij in je armen, en je gaf me een kusje. We zijn jarig op dezelfde dag, we delen alles met elkaar. En je moet weten dat ik je heel erg mag, we hebben haast altijd gein met elkaar, maar Soms hebben we ook weleens ruzie. Gelukkig komen we dan altijd tot de conclusie: we kunnen niet zonder elkaar, want anders is het leven veel te zwaar. Deze ontmoeting was het meest speciale in mijn leven, niemand kan mij een betere zus geven! Jasmine van Vugt B2A Pagina 11 ONTMOETING

12 In de nacht... Ik loop langs de gracht. Ik zie jou daar zitten. In het holst van de nacht. Daar zo in de kou. In een hoekje helemaal alleen. Ik kan er niet tegen. Waar moet je nou heen? Je kan je niet bewegen. Het is Kerst, iedereen is thuis. Iedereen is gezellig aan het eten, Maar jij hebt geen thuis. De wereld van jou en mij, twee verschillende planeten. Ik wil hulp halen. Maar ben ik op tijd? Ik wil niet falen, Het is te laat. Je ademt niet meer, waarom moet dit gebeuren? Het doet me zo zeer. Joyce Rodenburg B2A De ontmoeting Een ontmoeting met een persoon die je leven kan veranderen. Een ontmoeting met een persoon die niet is als alle anderen Een ontmoeting met een persoon die je raken kan door iets wat hij zegt. Een persoon, die als vriend voor jou is weggelegd. Een persoon die er voor je zal zijn als je verdriet hebt en pijn. Een persoon met wie je vreugde kan delen Een persoon, niet één uit velen. Een persoon bij wie je jezelf kan zijn ook al voel je je verdrietig en klein. Een persoon in je leven die in staat is jou goede vriendschap te geven. Romy Bras B2A Kristallen van sneeuw... Zonder om me heen te kijken, fiets ik door de lege straat. Alles lijkt nog zo verloren, alsof de sneeuw nooit meer vergaat. Ik sluit me af van al mijn zorgen, sneeuwvlokjes dwarrelen om me heen. Denkend aan de dag van morgen, voel ik mij toch zo alleen. En plots tussen al die vlokjes, viel er één wel heel erg op. Als duizend glazen kerstklokjes, zette jij de tijd stop. Die ene blik was al genoeg voor mij om altijd stil te staan. En toch na al die lange jaren, lijkt de tijd steeds terug te gaan. Lennart van Schalkwijk B2A Die ene dag... Het is nu kerstmis, ik moet steeds vaker aan je denken. De gezelligheid die we hadden, ik wil je weer zien Met Kerst krijg je altijd veel geschenken. Maar op mijn verlanglijstje sta jij op nummer 1, want de tijd die wij samen hadden, die geef ik een Clarice Egbers B2A VREDE Pagina 12