11 september Kinderpretland

Transcriptie

1 Eénendertigste jaargang 3 e editie. september 2013 In deze Vlag en Wimpel een uitgebreid verslag van de jeugdovernachting. De dames Maud en Nina hebben uit eigen beweging een erg leuk stukje geschreven en onze nieuwe l(ij)der heeft een hartverscheurend stukje uit zijn dagboek met ons gedeeld. Ook onze fietstocht was een daverend succes. Al had Harrie er wat buikpijn van, wij hebben ervan genoten. Helaas staat de herfst alweer voor de deur. Tijd voor de gezellige avonden met een kaarsje aan op de bank. De feestdagen alweer in aantocht (snel he?). Speciaal voor die periode hebben we een workshop bonbons maken geregeld. Lekker!!! Mail of brievenbus Wisten jullie dat je onze post ook via de mail kunt ontvangen. Een grote groep maakt hier al gebruik van. Geef je op via ons mailadres oranjehoek@outlook.com. Bevalt het je toch niet en wil je de post weer gewoon in de brievenbus ontvangen? Laat het ons dan even weten en we passen het weer aan. 11 september Kinderpretland Helaas waren er weer weinig kindjes aanwezig. De 7 kinderen die er waren hebben zich goed geamuseerd. Vrijdag 7 Juni gingen we op buurtkamp. We kwamen bij de stegel bij elkaar en werden daar met busjes naar Woutershof gebracht. Toen we daar aankwamen gingen we alle kamers verkennen. De jongens natuurlijk bij elkaar op 1 grote kamer. En wij als 3 meiden ook bij elkaar. s Avonds gingen we een boswandeling maken door de koeien. Daarna een gezellig kampvuur met snacks van Mr. Bennie Mora die erg lekker waren! Toen gingen we maar eens naar boven. De leiding snurkte vrij snel maar de meeste kids zijn wakker gebleven.

2 Zaterdag morgen werden we opgeroepen en gingen we buiten ontbijten. Daarna was het activiteit met 12 houten palen een katapult maken voor ieder team. Na veel geknoop mochten we waterballonnen pakken, om die daarna te werpen met de katapult naar het andere team. Dat ging erg moeilijk dus gooide de leiding ons maar zeiknat. Daarna mochten we een lunchpakket maken en de busjes in. En werd ons verteld dat we 10 km gingen kajakken. We kwamen daar aan en aten ons lunchpakket op. Daarna konden we onze kajakken in. In het begin ging het vrij moeizaam toen we het kotsbeu waren gingen we wisselen van kajak. Onderweg hebben we veel liedjes gezongen met Bennie en hadden we er weer lol in. Iedereen zat onder de modder en wou douchen. Toen reden we nog naar een speeltuin waar we een lekker ijsje hebben gegeten. Daarna was het echt tijd om naar huis te gaan. Toen werd de bbq aan gezet en gingen we smullen. Daarna weer een flink waterballonnen gevecht en weer waren we zeiknat. We hoopten op een spooktocht maar dat werd hem niet. Maar gingen naar de zolder een spannend levend bordspel spelen. En weer een kampvuur met mini snacks van Mr. Mora. Iedereen was dood op en vielen allemaal snel in slaap. De volgende morgen werden we weer wakker geroepen en moesten we alles inpakken en poetsen en werden we flink gecommandeerd door de luie Bennie die alleen maar op zijn luie kontgat zat!! Uiteindelijk had hij 3 doekjes opgeruimd. Tenslotte gingen we de busjes in en was het kamp geslaagd! Nicolle Patricia Robert Bennie Remi Bedankt!! Veel groetjes Maud & Nina.

3 Liefste dagboek, Helaas kan ik nu pas schrijven omdat ik het afgelopen weekend ben opgetrommeld als lijder van een groep kinderen uit de buurt. Dit was het weekend waarmee ik had ingestemd zonder vooraf te weten dat er non-alcohol disclosure gelde. Maar goed, ik heb er het beste van proberen te maken. Dag 1 (vrijdag ): Na enkele voorbereidingen te hebben getroffen was het dan toch eindelijk zover. De busjes waren gehaald, het hout was geladen en de snacks waren klaar voor gebakken te worden. Om 19:30u kreeg ik te zien wat voor gespuis de buurt kwam afleveren zodat ouder/verzorger zelf een weekend vrij kon hebben. Tot mijn verbazing kwamen er een aantal kinderen opdraven die niet opleefden tegen het verwachtingspatroon dat me de avond vooraf urenlang uit mijn slaap had gehouden. Ze kwamen in ieder geval over als brave, meegaande kinderen die er in ieder geval veel zin in hadden om het thuisfront voor het weekend achter te laten. Nadat een enkeling innig afscheid had genomen van hun vertrouwde habitat, werden ze als vee in de bussen gedreven om op transport te gaan naar Woutershof (Kinrooij België). Eenmaal aangekomen werd het verkennen van de omgeving belangrijker geacht dan het uitladen van de busjes en het klaarmaken van de slaapruimtes. Binnen no-time was de groep verspreid over het terrein. Daar stond ik dan, lief dagboek, als een herder die zijn stapel bij elkaar moest houden zonder dat hij weet welke schaapjes bij zijn kudde horen. Gelukkig was de redding nabij, Patricia gaf een kreet waar menig rockband zanger jaloers op zou worden. Daar kwamen de schaapjes terug om toch maar te doen waar ze eigenlijk geen zin in hadden, luisteren. Ondertussen had ik al geschoten hoe de verdeling in groep vorm had aangenomen. Nadat eindelijk de eerste adrenaline-rush uit de systeempjes was, konden we plaatsnemen en een kleine voorstel ronde doen. Om de laatste stoot overtollige energie uit de kinderen te krijgen zijn we begonnen met een rondje blokvoetbal. Naïef dat ik was (en natuurlijk de groep niet kennende) dacht ik dat de conditie van een stel puberende tieners lager was dan die van hard-werkende mannen (hieronder schaar ik Remi & Robert). Toen van mijn mede staf de tong letterlijk op de kin hing, begon de jeugd pas warm te draaien. Vanaf dat moment wist ik het zeker, het zou een hele opgave zijn om deze groep in de nacht te voorzien van de nodig uurtjes slaap. Gelukkig hadden we nog een activiteit in petto, het lopen van een tocht.

4 Toen de jeugd er na een hoop gezeur lucht van kreeg dat we een tocht gingen lopen veranderde de sfeer tot een ietwat grimmig geheel. Links en rechts hoorde ik fluisterende geluiden vanuit de groep over een spokentocht. Een fenomeen wat schijnbaar diepe kerven heeft geslagen in het geheugen van menig tiener. Echter; wij hadden alleen een tocht, de spoken waren uitverkocht Na dit maar liefst 10 keer te hebben gezegd heb ik maar de hoop opgegeven. Tijdens de tocht leek het alsof de groep niet stil te krijgen was. Totdat we gingen inspelen om het mooie natuurlijke gegeven bij kinderen; hun fantasie. Omdat we de tocht vooraf al gelopen hadden wisten we dat er een wild rooster was waar we overheen moesten. Tijd om een beetje in te spelen op de drukte van het wild wat wij hadden meegenomen. De groep jongens, die veruit het meeste kabaal maakten, liepen een stukje voorop. Toen ik hun eenmaal had bijgehaald vertelde ik hun dat er in de tocht een stuk was waar een kudde wilde koeien liep die geleid werd door een stier en dat wanneer we deze groep zouden kruisen de kinderen heel stil moest zijn en moest letten op de gebaren die de stier maakte. Na enkele preken van de tieners over hoe pedagogisch onverantwoord het was om in de schemer aan te zetten tot zo een tocht, besloot de groep toch maar door te gaan. Het was ineens merkwaardig stil, zo stil dat je het gras hoorde groeien. Na ongeveer een half uur van doodse stilte besloot ik de onrust maar weer te laten wederkeren door een felle schreeuw naar de andere leiding met de vraag of ze al koeien hadden gezien. Vol schrik en ongeloof vanuit de groep daalde de gedachte langzaam in dat er geen sprake was van een groep koeien met als leider Bulletje. Waar wij, als leiding, merkbaar plezier hadden van de grap waren de kinderen druk aan het discussiëren wie er nou het meeste schrik had. Eenmaal terug op het terrein hebben we aan het kampvuur, onder het genot van wat snacks, nog nagepraat over de tocht. Een voor een ging de jeugd zich opmaken voor wat nachtrust, althans dat dacht ik. Het laatste dat ik me herinner was dat ik wakker werd van wat harde geluiden om 4.00u in de nacht. Ach ja, lief dagboek, nachtrust moet ik maar vergeten op zo een weekend

5 Dag 2 (zaterdag ): Vroeg in de ochtend toen wij als leiding alweer fris en fruitig naast onze bedjes stonden, klaar voor de volgende dag van dit stralende weekend, bleken onze schaapjes nog schaapjes te tellen. Na enig aandringen gingen de oogjes open en kwamen ze deelnemen aan het ontbijt. Na het ontbijt stond er een teambuild activiteit op het program. De jeugd moest een katapult bouwen van sjorpalen en vervolgens elkaar bestoken met waterballonnen. Toen er na ongeveer 45 minuten twee constructies stonden die ergens wel wat weghadden van katapulten gingen ze elkaar proberen te beschieten met de ballonnen. Dit ging echter minder goed dan aanvankelijk gedacht. Remi, Robert en ik besloten ze maar een handje te helpen omdat er niemand nat werd. De katapulten werden snel vergeten en het geheel ontplooide zich als een leuk watergevecht. Naderhand werden lunchpakketjes gemaakt om mee te nemen naar de volgende activiteit.

6 Op verzoek van ons stapte de jeugd in de busjes en reden we naar de opstapplaats om te gaan kanoën/kajakken. We zouden als een groep een tochtje varen van ongeveer 6km. We hadden ervoor gezorgd dat iedereen een tweepersoons kajak kreeg op de dames van de groep na. Zij kregen een driepersoons kano om de barre, wilde wateren te trotseren. Na ongeveer 5 minuten had de hele groep een voorsprong van ongeveer 20minuten op de dames en de daarbij blijvende leiding. Dit kwam mede doordat de betreffende personen er blijkbaar lol in hadden om elk stukje wal van dichtbij te bekijken. Als een stuiterbal gingen ze van de ene kant naar de andere met af en toe een rondje midden op het water. Het eerste half uur hoorde we nog geen klaagzang (wat overigens best indrukwekkend was), daarna begon de moed in de schoentjes te zakken. Het ene geklaag maakte plaats voor het andere; het was een rot boot, de peddels waren niet goed, de stroming stond verkeerd etc. etc. Natuurlijk waren we de rest van de groep al lang uit het zicht verloren (ik heb gehoord dat dit kwam door Nicole, die aanmoedigde als een voorman op een slavengallei; dit zijn slechts geruchten Al moet ik zeggen dat ik inderdaad wel ritmische tromgeluiden heb gehoord). Toen wij als leiding er ook genoeg van hadden om achteruit te peddelen en de klaagzang aan te horen, besloten we onze 1-persoons kajak af te geven aan de dames en zelf in de driepersoons boot te stappen. Nog voor we goed en wel weer onderweg waren gingen de dames in hun 1-persoonskajak er als een speer van tussen. Misschien lag het dan toch wel een beetje aan de boot maar dat moet je natuurlijk niet toegeven.

7 Eenmaal terug aan wal, besloten we om de kleintjes te trakteren op een ijs. Hiervoor zijn we naar een speeltuin in de buurt gereden. Na de ijs kon de jeugd nog in de speeltuin spelen. Enkele lieten zich dit geen twee keer zeggen terwijl andere klaarblijkelijk nogal verontwaardigd reageerden Dat ga ik echt niet doen, ik ben al 12. Deze zin was amper uitgesproken en daar zaten ze toch bovenin het klimrek. Dit begrijp ik tot op de dag van vandaag nog steeds niet, lief dagboek. Na een klein uurtje hebben we de roedel weer opgetrommeld en zijn we terug gereden naar ons kampterrein. Eenmaal aangekomen hebben we lekker gebarbecued. Lief dagboek, help mij eraan te herinneren dat dat wanneer je Robert een barbecue laat regelen je duidelijk moet instrueren dat hij moet inkopen voor het aantal personen dat meegaat minus 50% van de groep. Dan nog zal je teveel hebben. Het smaakte gelukkig goed en de haren op mijn armen zijn weer langzaam terug aan het groeien. De barbecue werd afgesloten met een traditioneel waterballonnen gevecht (zelfs Nicole kon zich hier niet buitenschot houden). Toen de rust was wedergekeerd en de troep van de ballonnen, katapulten en barbecue was opgeruimd, gingen we levend stratego spelen in het bos aansluitend aan ons terrein. De hoeveelheid tijgermuggen hier was onvoorzien. Na drie potjes en 200 bulten verder besloten we nog een rondje te doen op ons eigen terrein. Ondertussen was de leiding druk bezig met het opbouwen van het avondspel. Het avondspel was een levend variant van het oude spel Atmosfear (youtube: zoeken op atmosfear grafmeester). Dit is van origine een bordspel begeleid door een dvd. Het was een nogal hectisch geheel maar de opmaak ervan was zeer mooi! Een aparte ruimte was voorzien van een uitvergrote variant van het bordspel opgemaakt met kaarsjes en doodskoppen etc. De DVD zelf werd afgespeeld op een groot scherm. Toen het spel was afgelopen zijn we met z n allen aan het kampvuur gaan zitten en hebben we geprobeerd de laatste snacks op te eten. Schijnbaar had de voorgaande avond toch wel indruk gemaakt op de jeugdigen want ze lagen warempel al om 01.00u TE SLAPEN!! Nadat de troep was opgeruimd zijn ook wij maar onder de wol gekropen.

8 Dag 3 (zondag ): Nadat we s ochtends een stevig ontbijt hebben genuttigd (eigenlijk een tweede barbecue), zijn we begonnen de slaapvertrekken te restaureren naar de staat van onze aankomst. Na langdurige controles en verbeteringen mochten we van Woutershof afscheid nemen en onze weg terug zoeken naar Nederlands turf. Hier stonden de ouders/verzorgers hun kroost al op te wachten met een verdacht uitgeruste blik. Schijnbaar hadden zij wel enige nachtrust genoten! Als laatste rest mij nog, lief dagboek, te vermelden dat de jeugd zich voorbeeldig heeft gedragen en dat ik nu al overweeg me wederom op te geven voor volgend jaar. Wellicht veranderen deze gedachten nog als de jeugd is mee geweest naar de spooktocht van Soerendonk in Oktober. Tot de volgende keer, Bennie 15 juni Forelvissen 15 juni gingen we met de vereniging forelvissen in Heijoord te Neeritter. Een activiteit voor jong en oud. Helaas was het niet erg geweldig weer maar het was tenminste droog. Veel vis is er niet gevangen maar we hebben het erg gezellig gehad.

9 23 juni fietstocht/bbq Dit jaar hadden we iets anders bedacht dan de gewone fietstocht. Op aanraden van Anita Nielissen zijn we informatie gaan inwinnen voor een fietstrein. Dat zag er leuk uit en ook de jongste onder ons konden mee dus waarom niet. Op 23 juni kwamen we met ongeveer 80 fietsers samen bij de microbar. Daar stonden de treinen opgesteld. In groepen van ongeveer 14 personen vertrokken we. Via foto s moesten we een route door keent/moesel rijden. Harrie had gezorgd voor de organisatie van spellen en de foto s. Met spellen als basketballen, Nederland puzzelen en een hele reeks vragen beantwoorden konden we punten verzamelen. Met de hulp van heel wat vrijwilligers konden al deze spellen gerealiseerd worden, een speciaal bedankje voor die vrijwilligers. Rijden in zo n trein leidde hier en daar tot hilarische momenten. Erg leuk. Halverwege de route hadden we gelukkig een pauze bij de drankpost. Het fietsen was erg zwaar dus die pauze konden we goed gebruiken. Na lekker iets gegeten en gedronken te hebben konden we weer met nieuwe energie onze weg vervolgen. Na een uurtje of 2-3 gefietst te hebben kwamen we eindelijk bij ons einddoel. Met de terrasjes in zicht ging het fietsen plots een stuk makkelijker. Bij de microbar stond een heerlijke BBQ op ons te wachten. Aangevuld met de leden die alleen kwamen BBQ-en waren we met zo n 120 leden aanwezig. Wat een geweldige opkomst!!! Mede daardoor werd het weer een gezellige avond. Groetjes Patricia

10 Ik (Harrie) nam dit jaar de taak op me om dit jaar de fietstocht met fietstrein te regelen. Op de computer iets opzoeken is geen probleem meer, dus dat was snel gevonden. Na de nodige telefoontjes en berichtjes was alles geregeld en zouden we op 23 juni aan de fietstocht beginnen. Er hadden zich 81 personen aan gemeld.(een geweldig aantal) Ik had het idee om iedere groep via een foto naar verschillende locaties te sturen met onderweg posten waar je een spel moest doen of vragen moest beantwoorden. Het was een hele puzzel maar voor mij ook een uitdaging. Alles wat ik heb gedaan is heel goed gecontroleerd maar toch is tijdens de tocht op de een of andere manier iets fout gegaan. Dit was voor mij flink balen. De posten wisten op een bepaalt moment niet meer welke groep er nog moest komen. Ik denk dat ik op die dag 5 kg ben afgevallen van het op en neer fietsen.(maar dat was ook nodig) De dag dat we de fietstocht hadden dacht ik, dat valt letterlijk en figuurlijk in het water, want de vooruitzichten van het weer waren erg slecht. Later op de dag heb ik de goden bedankt voor het weer dat we vandaag hebben gehad. Want het was volgens velen toch wel pittig om op een skelter vooruit te komen. Als ik na afloop mensen spreek over deze route waar fouten in zitten en ik krijg dan toch nog complimenten dan krijg ik het er koud van. Het grote voordeel in dit soort groepen is dat ze het voor hun plezier doen en dat kon je onderweg ook zien en horen. Hierbij wil ik dan ook iedereen bedanken dat ze hieraan mee gedaan hebben. Na afloop van de tocht was er een geweldige bbq bij de micro bar. Hier kon je zien dat er weer veel en goed werk aan was gedaan. Na afloop kon in ieder geval niemand zeggen dat er te weinig was. Ik had heel lekker gegeten en ben na afloop moe maar zeer voldaan naar huis gegaan. Nogmaals allemaal, bedankt. Groetjes Harrie

11 De nieuwe activiteiten voor het komende kwartaal. (alle datums zijn onder voorbehoud) 11 september 12 oktober 20 oktober 02 november 15 november 24 november 13 december Kinderpretland Spooktocht Jeugdbowlen Avondspeurtocht Workshop bonbons maken Sinterklaasviering Kerst workshop Oproep!!! Als iemand nog een geweldig, briljant of gewoon een goed idee heeft voor een activiteit laat dat dan weten. Stuur je ideeën naar of spreek één van ons even aan. Alle ideeën zijn welkom. Belangrijke gegevens Voorzitter: Remi Smeets Penningmeester: Heidi Smeets Bankgegevens: Rabobank t.n.v. penningmeester bv de Oranjehoek weert Secretariaat: Patricia Jorissen Aanmelding voor lidmaatschap of insturen stukjes voor de Vlag en Wimpel. Overige bestuursleden: Robert Jorissen Harrie Stultiens We hebben ook een Hyves-pagina. Kijk eens op