Nieuwsbrief. Stichting De Ezelsociëteit - Zeist ~ Winter

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Stichting De Ezelsociëteit - Zeist ~ Winter In dit nummer o.a.: Goofert en Felix bespreken... Vrienden voor het leven Muildier Muffin Nimbus & Piccolo Op dit omslag prijkten Nona (17) en Nikita (27)

2 Stichting De Ezelsociëteit Algemene informatie Doelstellingen - Een thuis bieden voor bejaarde en invalide ezels; - Opvang en herplaatsing van ezels; - Informatiepunt over de Europese paarden- en ezeltransporten van en naar het buitenland; - Het geven van informatie over de gezondheid, het gedrag en het houden van ezels; - dit doen we met de geweldige expertise van de Universiteit Utrecht, faculteit Diergeneeskunde en de Holistische praktijk voor dieren Den Hoek uit De Bilt; - Opname van ezels welke door de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming (LID) en de Dierenpolitie (bel 144 redt een dier), in beslag zijn genomen; De Dierenpolitie is nog steeds in functie en actief. - Het bejaardenhuis van Stichting De Ezelsociëteit is gevestigd in Zeist. In Bunnik is een dependance waar bijvoorbeeld de hengsten worden opgevangen. - De Stichting bestaat uit een vaste club van circa 30 vrijwilligers, inclusief het bestuur. - Wij zijn alle dagen open, van maandag tot en met zondag van tot uur. Stichting De Ezelsociëteit Zwitsersekade HZ ZEIST T : (0343) F : (0343) Internet: info@ezelsocieteit.nl Colofon Rabobank IBAN nummer: NL04 RABO t.n.v. Stichting De Ezelsociëteit te Zeist. ING IBAN nummer: NL19 INGB t.n.v. Stichting De Ezelsociëteit te Zeist. Kamer van Koophandel: Druk: Van Ek Drukkerij, Driebergen Vormgeving: Edwin Knol, Webmaster: Jolanda Rietveld Ontwerp website en beheer: Why Donate Bezoekers en donateurs zijn altijd welkom in de ezelopvang en het ezel bejaardenhuis in Zeist. U kunt met eigen ogen zien en meemaken waar wij uw geld aan besteden. - Wij geven 2 x per jaar een nieuwsbrief uit, deze is ook op onze website te lezen. - Giften zijn altijd zeer welkom. - Op de achterpagina van deze nieuwsbrief vindt u voorbeelden wat wij met uw giften doen. - De boekhouding wordt verzorgd door: Kantoor der Kerkelijke Administraties: - De jaarrekeningen, jaarverslagen, statuten, stichtingsbestuur etc. zijn te bekijken op onze website. En op papier in het kantoortje in de Opvang in Zeist. - Het Stichtingsbestuur is dagelijks tussen of voor de ezels aan de gang in de Opvang in Zeist. - De opvang is dagelijks open voor bezoek tussen en uur. Dus ook op zon en feestdagen! Zijn uw naam en/of adresgegevens niet juist? Of gaat u verhuizen? Dan kunt u dat nu doorgeven aan ezel Goofert via info@ezelsociëteit.nl of bellen met nummer Stichting De Ezelsocieteit heeft vanaf 2001 een ANBI status Stichting de Ezelsociëteit is aangemeld en in toetsing bij het CBF: Centraal Bureau Fondsenwerving. We hopen en verwachten in 2017 het CBF keurmerk te mogen voeren. Comité van aanbeveling: -Prof. Dr. Gerard van Koten -Dierenarts Dr. Thijs van Loon -Dierenarts Drs. Yteke Elte. Kijk ook eens op onze website: Nooit meer eenzaam Nee, deze ezel staat niet in de gevangenis, al lijkt dat wel zo. De foto is gemaakt in de kliniek van Diergeneeskunde in Utrecht. En hij komt net uit de paardendouche, zijn haar is nog vochtig. Jos heet deze kleine, knappe en stoere ezelhengst. Hij is 9 jaar oud en het directe gevolg van onze 1e opleiding dag voor de Politieagenten met taakaccent Dierenwelzijn, cluster Oost! Een wijkagente, uit cluster Oost dus, spotte de ezelhengst eenzaam op een weitje. En zij hoorde van de eigenaren, een jong stel, dat zij de ezel 5 jaar geleden voor hun huwelijk hadden gekregen. Hengsten kosten geen droppie en niemand wil ze hebben. Als een schattig hengstveulen gaat ontdekken waarvoor hij o.a. op de wereld is, dan zijn de rapen gaar: hij moet weg. Dat Jos al 9 jaar is, is bijzonder. De meeste ezelhengsten zijn dan al gesneuveld. De eigenaren wisten niet dat 1 ezel zielig en strafbaar is, ezels zijn, net zoals paarden, echte kuddedieren. Behoudens het Jos (9 jaar) Nee, deze ezelhengst staat niet in de gevangenis, al lijkt dat even zo. De foto is gemaakt in de kliniek van Diergeneeskunde in Utrecht en hij komt net uit de paardendouche, zijn vacht is nog vochtig. Jos heet deze kleine, knappe en stoere ezelhengst. eenzaam zijn en veel te lange hoeven was Jos in goede conditie. Het jonge stel deed opgelucht afstand van Jos, vrijwilligers Theo en Harry haalden Jos op. Na de paardendouche ging Jos naar de hoefsmederij van Diergeneeskunde in Utrecht. Daar werd Jos vakkundig door orthopedische hoefsmid Jan de Zwaan van zijn slofhoeven afgeholpen. Alles beleefde deze ezel met een dikke grijns op zijn kop. Gezellig hier, overal paarden, mensen en zelfs *soortgenoten. Wat een leuke ezel, riepen de dierenartsen en studenten tussen Jos zijn gebalk door. Tja, een leven als hengst in een kudde, dat kunnen we hem niet geven. Wel een leven met ezelkameraad Noah. Samen zijn deze 2 ex hengsten vertrokken naar een geweldig fijn en liefdevol pleegadres in Friesland, bij Britt en Rudolph. *In de tijd dat Jos in de kliniek logeerde, stonden er meer ezels van de Ezelsociëteit voor behandeling. Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 2 Stichting de Ezelsociëteit pagina 3

3 Goofert bespreekt... met zijn nieuwe assistent Felix (16) Kleine intro over Felix: Ondeugend dus en superslim, een ontsnappings- deskundige. Zelfs in de kliniek van Diergeneeskunde weet hij de deuren te openen! Felix is regelmatig de klos om een zieke ezel bij te staan, zoals op dit moment met Corné, die aan een fistel/darm probleem geholpen wordt. Felix is een immer vrolijke ezel, ooit uit medelijden gekocht door een ezelsvriend op de Paardenmarkt in Zuidlaren. Felix was toen een zielig ezels-hengst-veulentje. De ezelsvriend bezat alleen een stadstuintje en vroeg ons Felix op te halen. Felix is veel ziek geweest, zijn start was gewoon niet goed. De laatste jaren gaat het goed met deze pretletter....dat elektricien Leo bang was dat ik het lichtknopje onrechtmatig zou bewerken Goofert: jee, wat is er veel gebeurd Felix, in het laatste halfjaar. We wonen in nieuwe, ruime stallen, zonder tocht en vocht. En gezellig ook zo met zijn allen in de royale loophal. Door de grote ramen, gelukkig zonder tralies, zien we buiten de regen kletteren. In de ligboxen, het woord zegt het al, is het goed liggen in het stro. Felix: Ja, het was ook wel lachen dat elektricien Leo zo bang was dat ik de lichtknoppen onrechtmatig zou bewerken... Ik zag tot mijn vreugde dat onze vrijwilligers een trapje moesten pakken om het licht aan en uit te doen! Leo had mij dus door. Goofert: mmm, ik wil met bespreken beginnen, met Fiona (28) en Cesta (15), moeder Fiona en Cesta Dat moest wel, want Greetje is niet meer. Ook Elisabeth is op 22 september ingeslapen. In de vorige nieuwsbrief stonden deze 2 oude ex werkezels nog zo mooi op de foto. Greetje was 10 jaar met pensioen bij ons, Elisabeth 11 jaar en 7 maanden! Vooral van Elisabeth hadden we dat nooit gedacht, ze kwam bar slecht binnen in Alle vrijwillige werkers in de Ezelsocieteit hebben van de oude merries genoten en met een glimlach afscheid genomen. Goofert heeft ondeugende Felix uitgezocht als assistent. Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 4 Stichting de Ezelsociëteit pagina 5

4 en dochter, die opgehaald werden bij een oude dame. Ik vond het een sneu stelletje, Fiona broodmager en Cesta een te dikke knapperd. Ik zag nog meer dierenartsen bij ons aan het werk dan normaal. Gelukkig zag ik ook, dat vrijwilliger John en Fiona op elkaar vielen. Zo kreeg Fiona een zorgzame buddy. Fiona was zo uitgemergeld omdat haar tanden en kiezen niet bijgehouden waren. Dat eet al niet lekker. Felix: Bleek ook niet dat Fiona al langer aan de Ziekte van Cushing leed? Daar wordt je toch ook mager van? Afijn, het gaat nu al weer veel beter met Fiona. De medicijnen doen hun werk. Naast alle bakjes met bejaardenvoer wat zij krijgt. Dáár ben ik wel jaloers op. Ze kan steeds langer met John in het bos wandelen. Goofert: met Cesta is het niet goed gegaan. We ontdekten dat het binnenwerk van Papillion Goofert & Felix bespreken... Cesta s hoeven dramatisch slecht was. Te vaak hoefbevangen geweest in haar leven, vertelde de dierenarts. Röntgenfoto s wezen uit, dat de hoef bezig was los te komen, een pijnlijk en ongeneselijk proces. Cesta is op 25 november van haar pijnen verlost. Felix: ik kreeg een brok in mijn keel toen ik zag hoe Fiona afscheid van haar dochter nam. Ze ging er naast liggen, rollen en maakte rauwe geluiden. Ze beet zichzelf ook in haar schouder. Arme Fiona, ze zocht troost bij John, liep dan weer terug om te kijken. Dan weer terug, Fiona beukte aldoor met haar hoofd tegen John aan. Na 10 minuten liep ze weg, John meevoerend. Regelrecht het bos in: lopen! Goofert: effe wat anders nu. Er kwam een dier binnen, geen paard en ook geen ezel. Een muildier werd er gezegd, pas 18 maanden oud en hij heet Muffin. Hij komt apart in deze nieuwsbrief te staan. Jewel, Amber en Luna kwamen in onze dependance in Bunnik binnen. De eigenaresse kon er niet meer voor zorgen. Ik heb ze nooit gezien, ze zijn naar een fijn pleegadres gegaan. Felix: zeg, is die Fransoos nog binnen gekomen, die oudere ezelhengst? Ia en Mia Goofert: ja nou. Daar heb ik wel wat over te vertellen. Het duurde best lang voor al zijn gezondheidspapieren rond waren. Niet alleen in Nederland willen veel instanties daar zich mee bemoeien. Papillon, dat betekent Vlinder, kwam om uur in de ochtend in Bunnik aan. Bea voert daar de scepter, ik heb haar vaak gezien, een stoere 2-bener. Vrachtrijder Wim, die gelukkig Nederlands sprak, opende de klep en daar stond, heel rustig, tussen schapen en geiten, een stoere hengst. Dat was Papillon gewend op zijn oude adres, schapen en geiten, vertelde Wim. Wim geloofde niet dat Papillon een hengst was, zo lief en rustig. Per slot was Wim 2 dagen, in de nacht werd er gerust door iedereen, én 1100 kilometer met de dieren op pad geweest. In die vroegte en in het donker keken Wim en Bea of zij iets konden ontdekken aan hengst artikelen. Bea haalde er zelfs een zaklamp bij. Nee dus. Papillon ging kalm op stal, lekker uitrusten van de reis. Na een halve dag ontdekte Papillon dat hij ezelsburen had, o.a. Artiest, een grote ruin. Artiest, die hele grote oren heeft, gooiden deze meteen plat en hij snoof waarschuwend. Dat was het 1e teken dat Papillon wèl een hengst kon zijn. Het 2e teken kwam van de andere kant: daar stond merrie Maud. Nu raakte Papillon geheel van de kook, in geen jàren had hij ezels, laat staan merries gezien. Hij snoof, balkte, brieste en wilde de stenen muur over klimmen, die gelukkig hoog was. Bea hoorde en zag, Papillon is een echte en stoere hengst. De volgende dag kwam dierenarts Aukje en hij is pas 17 jaar oud zoals genoteerd in zijn Franse papieren. Een leuke ezel zegt iedereen. Nou, ik heb het niet op hengsten. Felix: waarom moest hij daar weg Goofert? Zijn er geen opvangen in Frankrijk? Goofert: jawel, 1 opvang maar die zat vol en wil sowieso geen hengsten opvangen. Dan rest de slacht, niet naar het buitenland gelukkig. Er wordt in Frankrijk gewoon ezelsworst gemaakt en gegeten. Ik moet er zelf niet aan denken maar wij ezels, worden gegeten. Net zoals paarden, koeien enz. Afijn, Papillon ontsprong de dans omdat een Nederlandse dame, ene Rietje, die vlakbij een vakantiehuis heeft, zich zijn lot aantrok. Rietje hoorde dat de eigenaar van Papillon huis en haard had verkocht. Papillon moest weg. Rietje heeft de verhuizing geregeld en betaald. Nu zijn wij aan zet. Want Papillon wordt wel gecastreerd, anders moet hij eenzaam blijven en dat is helemaal niks. Felix: wat een verhaal. Wat is er verder binnen gekomen, Ia en Mia natuurlijk, in Zeist. Lieve ezels, hun eigenaresse is ernstig ziek. Onze hoefsmid Jan was niet erg te spreken over de kwaliteit en staat van hun hoeven. Dat moet eerst verbeteren voordat zij naar een pleegadres kunnen. Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 6 Stichting de Ezelsociëteit pagina 7

5 Goofert & Felix bespreken... Petunia en Froukje Ik vind ze ook schuw, een hoef optillen is al een probleem. Zal wel over gaan. Wat ik akelig vond was, dat we Petunia zijn kwijt geraakt, de moeder van kleine Froukje. Goofert: ja en zo snel. Het was in een paar uur bekeken. De dierenartsen in de universiteitskliniek hadden er ook moeite mee. Froukje werd meteen bij de bejaarde merries op stal gezet en dat ging goed. Froukje is wel klein, maar pittig. Iedere dag loopt zij een paar rondjes achter Ia en Mia aan, die bang voor haar zijn. Geweldig vindt Froukje dat, je ziet haar genieten. Voordeel om in een kudde te wonen is, dat je na de dood van je kameraad, troost vindt bij de anderen en bij de vrijwilligers. Felix: Op onze pleegadressen zijn 3 ezels overleden: Ivar, Corien en Zaza. Die heb ik nooit gezien. Ik weet wel dat deze ezels heel lang en gelukkig bij hun pleegadres hebben gewoond. Wij zijn daar dankbaar voor. Dan hebben we nog Tom en Flint, in Friesland. Goofert: dat komt in de volgende nieuwsbrief Felix, dat is ook een heel verhaal. Als laatste wil ik vertellen over de ezelshengsten Noah en Josh. O nee, die krijgen een aparte pagina! Je hebt het goed gedaan Felix. Je lolbroekerij is achterwege gebleven, bedankt! Felix: graag gedaan. Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 8 Stichting de Ezelsociëteit pagina 9

6 Kennis is macht Nog net op tijd... Ezelhengsten hebben weinig tot geen marktwaarde, niemand wil een hengst. Veel ezelhengstveulens komen van kinderboerderijen. Er wordt dan een goed tehuis gezocht. Andere woorden voor, hij gaat naar een handelaar. Ezelhengsten hebben weinig tot geen marktwaarde, niemand wil een hengst. Veel ezelhengstveulens komen van kinderboerderijen. Er wordt dan een goed tehuis gezocht. Andere woorden voor, hij gaat naar een handelaar. Zo verging het ook Noah, hij kwam, slechts 5 maanden oud, bij een paardenhandelaar terecht. Ezelsveulens moeten zeker 1 jaar bij hun moeder blijven en zij zijn pas met 4 jaar volwassen. Een oud vrijwilligster van ons, die naar Friesland was verhuisd, spotte het veulentje die na 2 maanden al ernstig verzwakt was. Dat zag de paardenhandelaar ook wel en hij verkocht het beestje vlot aan Brigitte. Zij bracht Noah snel naar de dependance van de Ezelsociëteit in Bunnik. Beheerder Bea zag meteen hoe Noah eraan toe was en met liefdevolle verzorging, aansterkende hapjes en rust is Noah er bovenop gekomen. Dierenarts Aukje meldde wel dat het nog maar net op tijd was. Na 4 maanden was Noah zover dat hij gecastreerd kon worden. Ondertussen hadden we al een leuke vriend voor Noah gevonden. U weet wel, Jos die via de Dierenpolitie bij ons binnenkwam. Het stel is net verhuisd naar Friesland en hebben daar hun ezelvilla betrokken met personeel: Brigitte en echtgenoot Rudolph! Wat een prachtig einde, weer 2 ex ezelhengsten gelukkig gemaakt! Donderdag 29 september begon om uur als een gewone dag voor de ezels. Ontbijthooi en medicijnen uitdelen. Extra voer voor de bejaarde ezels werd klaargemaakt en geserveerd. De stallen werden schoongemaakt, het terrein aangeharkt en geveegd. Later werden zoals altijd de hooinetten om uur uitgedeeld. Alle ezels stonden lustig te happen tot Dieske, onze meest oplettende ezelruin van verbazing een pluk hooi uit zijn mond liet vallen. Het terrein liep vol met 37 enthousiaste politieagenten! En 3 mensen van de Landelijke Inspectiedienst Dierenbescherming, maar die herkende Dieske niet... De Politieagenten kwamen net uit de collegezaal van de faculteit Diergeneeskunde Universiteit Utrecht waar zij basis lessen hadden gevolgd, nee, niet alleen over ezels. Ook over paarden, pony s, koeien, geiten en schapen. Allemaal dieren die de agenten tegenkomen na een melding naar: 144, red een dier. De in 2010 opgerichte Dierenpolitie werd, ondanks het onmiddellijke succes, door de politiek snel om zeep geholpen. Wel kregen reguliere agenten de vraag of zij taak-accenthouder Dierenwelzijn wilden zijn. Dat is gelukt. De meldingen kunnen gaan over kinder- en/of zorgboerderijen, hobbyboeren, de industriële veesector, paardenmarkten en particulieren. De Dierenpolitie agenten hadden behoefte aan meer kennis, vooral ook over ezels en muildieren. Waar kan je dat allemaal beter halen dan bij Diergeneeskunde in Utrecht en bij de Ezelsociëteit in Zeist? De Korpsleiding vond het een goed idee en het resultaat mag er zijn. Zelfs de middagopleiding in de nieuwe kantine van de Ezelsociëteit, over wet en regelgeving van het in beslag nemen van dieren werd gretig gevolgd. Alle ezels zijn er trots op! (wij ook). Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 10 Stichting de Ezelsociëteit pagina 11

7 Muildier Muffin Zijn moeder is een Welsh pony en zijn vader een ezelhengst. Muildieren zijn geweldige leuke, maar ook moeilijke dieren. Muilen, ze erven de kracht van het paard en de slimheid van de ezel. ze erven de kracht van het paard en de slimheid van de ezel Dit mooie en lieve muildier is pas 18 maanden oud en hij moest wegens persoonlijke omstandigheden weg. Muildieren zijn enorm werklustig, zo maar op een weitje zetten, daar worden ze ongelukkig van. Muffin woont momenteel in Bunnik, waar hij graag de hele dag door de boel op stelten zet. Je kan een muildier ook niet zomaar alleen bij ezels zetten, een paard of pony erbij, dat maakt hem happy. In Bunnik sloot hij meteen vriendschap met Fleur, een oude Shetlander. Op de achtergrond loopt Artiest, die wil echt niks met hem te maken hebben! We hopen een pleegadres te vinden waar met Muffin gewerkt wordt en waar paarden/ pony s wonen. Er is een mooi gezegde: een paard geef je een bevel, aan een ezel stel je een vraag, maar met een muildier moet je onderhandelen, iedere dag! Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 12 Stichting de Ezelsociëteit pagina 13

8 Familie De Bruin Een ezel adopteren Hoe werkt het? U kiest één van onze ezels uit. Dat kost 150,- per jaar, (een hoger bedrag mag ook, zie periodieke schenkingen) Natuurlijk kunt u per maand 12,50 betalen. U krijgt een certificaat met daarop een foto van uw ezel en uw naam en 2 x per jaar krijgt u een update zodat u op de hoogte blijft hoe het met de ezel gaat. Een adoptie ezel uitzoeken Een adoptie-ezel kunt u kiezen via onze website. Daarop staan alle te adopteren ezels met een foto vermeld. Maar het allerleukste is natuurlijk om naar Zeist te komen en zelf uw ezel uit te kiezen. Of eigenlijk wordt u uitgekozen, want dat is wat er gebeurt als u de boswei inloopt en even afwacht. Wie zal het worden? Lieve oude Tulla, bescheiden Kleo, goedmoedige bonte Goofert, de broertjes Shrek & Charly. Alle 25 ezels die permanent in de opvang en het ezel-bejaardenhuis in Zeist wonen hebben hun eigen verhaal. Wat is het verhaal van Tulla? Tulla (28) en zoon Mannis (24) werden 4 jaar geleden opgenomen in De Ezelsocieteit. Hun hoogbejaarde eigenaresse kon niet meer voor hen zorgen. Tulla floreerde niet erg en we kwamen er al snel achter dat zijn aan een chronische ziekte leed: *Cushing. Mede dankzij de altijd voortreffelijke zorg van de Universiteit Utrecht, faculteit Diergeneeskunde, is Tulla met medicijnen gestabiliseerd en verbeterd. Mooi was om te zien hoe Tulla meteen een innige vriendschap sloot met Vonkey, een superlieve merrie, ook bruin van kleur. Dat vond Mannis niet leuk en hij gedroeg zich zo schandelijk, dat we aldoor in moesten grijpen. Hij is er nu aan gewend zijn moeder te delen met zoveel andere ezels. Mannis is eindelijk op kamers. Tulla *Cushing is een hormonale aandoening waarvan de oorzaak ligt in de hypofyse, een onderdeel van de hersenen. Deze ziekte, tegenwoordig bekend onder de naam PPID (Pituitary Pars Intermedia Dysfunction) komt vooral voor onder ezels en paarden die ouder zijn dan 15 jaar.l Wilt u ons werk op een meer persoonlijke manier steunen? De vaste bewoners in de opvang in Zeist kunnen allemaal geadopteerd worden... Heeft u na het lezen van dit stuk nog vragen over het adopteren van een ezel? Mail dan naar adoptie@ezelsocieteit.n Periodieke schenking Een andere manier om ons werk voor de ezels te steunen en een manier waarbij u zelf belastingvoordeel kunt hebben is door het aangaan van een periodieke schenking. De Belastingdienst stelt via internet een schenkingsakte (overeenkomst) terbeschikking en regelt op deze wijze meteen de aftrek. Dit kan al vanaf een bedrag van 150,- euro per jaar. De schenking wordt aangegaan voor een periode van 5 jaar en geldt alleen voor Stichtingen die zijn aangewezen als een Algemeen nut beogende instelling (ANBI). Wij zijn er zeer mee geholpen, want het betekent dat we zeker zijn van inkomsten en u heeft belastingvoordeel! Wilt u meer informatie hierover? Mail dan naar info@ezelsocieteit.nl Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 14 Stichting de Ezelsociëteit pagina 15

9 Vrienden voor het leven Nimbus & Piccolo We ontvingen een noodkreet uit de Ardennen, van een Nederlands echtpaar, die er 15 jaar geleden gingen wonen. Willen jullie onze ezels ophalen, wegens ernstige ziekte van mijn echtgenoot kunnen we niet meer voor hen zorgen. Vrijwilligers Theo en Harry rukten uit met bus en trailer. En troffen een mooie, maar erg eenzame locatie aan. Dat stille, in de natuur, had Piccolo niet aangetast, omdat hij als veulen van een liefdevolle fokker kwam. Nimbus had dat geluk niet, hij was als jonge ezel slecht behandeld. En schuw voor vreemde mensen gebleven. Piccolo liep slecht, hij was 6 maanden geleden dusdanig verkeerd en hard gevallen, dat een knieband gescheurd was. De ezels zijn voorzichtig geladen en voorzien van papieren naar hun nieuwe huis in Zeist. Piccolo is een makkelijke knuffel ezel, wel behoorlijk gehandicapt. In de Universiteitskliniek in Utrecht konden ze er niets mee. Hij kan er zeker nog een aantal jaren mee vooruit. Pijn heeft hij niet, hij is beperkt. Nimbus kan geweldig met andere ezels opschieten, met mensen is een ander verhaal. Met liefde en geduld gaat het steeds ietsje beter. Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 16 Stichting de Ezelsociëteit pagina 17

10 Wij mensen kunnen veel van dieren leren... zo ook van de ezel. Baron, dichter, toneelschrijver en politicus George Granville, die leefde van 1666 tot 1735, schreef ooit deze tekst: Geduld is de trots van een ezel, Die onder zijn last stapt en zich rustig houdt. Daarmee willen alle ezels, vrijwilligers en bestuur jullie het volgende wensen... Fijne feestdagen... en veel geduld en liefde voor 2017 Stichting de Ezelsociëteit winter pagina 18 Stichting de Ezelsociëteit pagina 19

11 Stichting De Ezelsociëteit De ezels geholpen, dankzij uw steun! Alle ezels worden eerst in Zeist of in Bunnik opgevangen. In één van de ruime stallen kan de ezel een beetje op verhaal komen. Goed eten en drinken is heel belangrijk. En véél, heel veel, liefde en aandacht. Daarbij komt ook de hulp van dierenartsen, de hoefsmid, de tandarts, de fysiotherapeut enzovoorts. Voor alle duidelijkheid: Alle donaties komen ten goede aan het ezelwerk! Wat doen we met donaties? Heel erg veel. Enkele voorbeelden hiervan: - Het aanschaffen van geurig fijn hooi, goudgeel stro en vooral de speciale voeders voor onze oude ezels. Bijvoorbeeld een zak Seniores, een compleet voer voor ezels die bijna tandeloos zijn, kost 9,75. Een maand Seniores voor 1 oude ezel kost 19,50. - Een tandartsbehandeling kost gemiddeld 75,00. Bij een oude ezel kan het nodig zijn dat een tandarts halfjaarlijks nodig is. - 1 x per jaar enten tegen Tetanus en Influenza kost gemiddeld 35,00 per ezel. - Stalbedekking, een lekker dik stromatras voor de ezel om op te liggen wat bestaat uit een mengsel van stro en AllSpan. Voor een maand lekker en schoon liggen kost dat 24,50 per ezel. - Bekappen door de hoefsmid van 1 ezel kost ons (met korting) 20,00. - Grootste kostenpost voor de ezels zijn de medische kosten bij de dierenarts. - Alle ezels in de opvang in Zeist en Bunnik een week lang kunnen voorzien van wortels en andere groentes kost 35,00. - Een ezelhengst een toekomst geven en dat betekent veilig in de Universiteitskliniek castreren, kost gemiddeld 350,00 euro. - Speciale schoenen voor een hoefbevangen ezel kosten minimaal 25,00 en daar doet de ezel 6 weken mee.