jaargang 19 nummer 6 w a t e r s t a d

Transcriptie

1 jaargang 19 nummer 6 1

2 2 jaargang 19 nummer 6 10% KORTING voor alle WTAC-Waterstad Waterstad leden op vertoon van clubkaart // klantenkaart

3 jaargang 19 nummer 6 3 september 2011 Colofoon Toerclub WTAC Waterstad Opgericht 30 oktober 1992 Aangesloten bij N.T.F.U. onder nummer Clubgebouw Martin Luther Kinglaan Hellevoetsluis Tel.: Dagelijks bestuur Voorzitter: W.Roodbol Secretaris: J. v.d. Oever Heer van Borselenweide NM Hellevoetsluis Tel: wtacwaterstad@upcmail.nl Penningmeester: W.J.Zoutewelle Tel: wtac.penningmeester@telfort.nl Commissies Routecommissie: H.P. Balkhoven PR commissie: K.Nieuwland Clubkleding C. van Straten Tenellalaan 23, H'sluis Tel: Advertenties K.Nieuwland c.j.nieuwland@versatel.nl Tarieven: A4 110,= p/j A5 60,= p/j Redactie B.H.J. van Doorn A.P. vd Blinklaan AX Vierpolders clubblad.wtac@upcmail.nl Ereleden D.P.Sanders C.Kramer R.v.Genderen Bank ABN-Amro t.n.v. WTAC Waterstad Website Beste fietsers en lezers, Beetje komkommertijd zo aan het eind van het seizoen. Te merken aan de kopij die ik ontving en aan de fietsactiviteiten. De wil is er wel om nog wat kilometers te maken, maar het weer ligt nogal eens dwars; elke dag met fietsplannen is een uitgebreide analyse van de buienradar noodzakelijk, niet altijd met even veel succes overigens.lees de verslagen van de Hoyertocht er maar op na. Een beetje tegenwicht voor al die slecht weer verhalen biedt de bijdrage van "Jantje",Terug naar Volterra. Doet me verlangen naar de volgende vakantie, maar eerst de winter maar eens door zien te komen. Alle populaire weervorsers houden niet op ons een mooie nazomer te voorspellen, dus daar vestigen we, tegen beter weten in, onze hoop maar op. Kopij voor volgend nummer ontvang ik graag voor 10 oktober a.s. Bart Jan Inhoud: Van de voorzitter 4 Van de secretaris 5 Even voorstellen 6 Gedragsregels toerfietsen 8 Hoyertocht 80 km 10 Verjaardagen september 11 Even voorstellen 12 Waasdorptocht 13 Hoyertocht 140 km 16 Collage barbeque 18 Terug naar Volterra 22 Sponsortocht Alpe d'huzes 32 Clubkleding/programma 33

4 4 jaargang 19 nummer 6 Van de voorzitter Zomerleed Wat een zomerleed. Na een schitterend fietsvoorjaar een kletsnatte zomer met af en toe een redelijke fietsdag. De financiële wereld op zijn kop. Dalende beurskoersen. De olieprijs daalde met 20 % en aan de pomp tweemaal twee eurocent. Europese leiders die, mede door eigen nationale belangen, niet tot overeenstemming kunnen komen om de financiële ellende in de knoflooklanden het hoofd te kunnen bieden. Waar velen van ons in de toekomst tot hun 67-ste jaar mogen werken genieten ze daar al jaren van hun pensioen. Gelukkig dat onze premier geniet op de nationale dansfestivals. Positief is wel dat enkele Nederlandse wetenschappers de aangekondigde muggenplaag met twee weken hebben uitgesteld. Ze vinden waarschijnlijk dat we al genoeg zomerellende over ons heen hebben gekregen. Het eerste milieuvriendelijk zwembad heeft zijn deuren geopend. Ik mis het bericht dat we wel in groene zwemkleding moeten aantreden. En maar hopen dat het water niet groen is. Het bad wordt op temperatuur gehouden door atoomgroene stroom!!!. In de tweede kamer veel commotie over de financiële vergissing van premier Rutte en secondant de Jager. Na vele malen excuus ging men weer over tot de orde van de dag. Zo was het toch? Ze dronken wat, deden een plas en alles bleef zoals het was. De foto anderdaags op de voorpagina gaf het bewijs. Van de Tour genoten, spannend tot het laatst. Jammer dat Geesink na zijn val voor de rest anoniem de Tour uitreed. Helm af voor Evens maar ook voor Gilbert. Daar waar hij aan de start verschijnt, huivert de rest. Als vereniging blijven we groeien. Zorgelijk is dat het aantal mensen, dat bereid is zitting te nemen in commissies en of bestuur niet parallel loopt met de groei van onze vereniging. Een trend die vele verenigingen treft. Helaas ook een maatschappelijke trend die funest kan worden voor vele verenigingen. Bij te weinig mankracht vallen juist de extra dingen die nu nog georganiseerd worden, weg. Als fietsclub hebben we altijd gepromoot zoveel mogelijk in clubkleding te fietsen. Een mooie uitstraling naar buiten, zeker ook voor onze sponsoren. We overwegen dan ook om het dragen van kleding met capuchon, bestuurlijk, te verbieden. Met moet altijd herkenbaar zijn. Deze regel op voorhand want na de zeer trieste gebeurtenissen in Engeland weet je maar nooit hoe dat overwaait naar ons land. Er wordt nogal wat gehyped. Een prettig najaar gewenst met rustig fietsweer en vele veilige fietskilometers. Mocht je tijdens een tochtje gepasseerd worden door oudere fietsers met een nogal lage trapfrequentie en een snelheid van boven de dertig, schrik niet zij hebben geen hulp van boven maar onderen. Willem Roodbol

5 jaargang 19 nummer 6 5 Van de secretaris Over het weer zullen we het maar niet hebben, dit is voer voor de klimatologen. Wat zeker is is dat we alweer naar het najaar gaan. Begin september staat de 2-daagse op het programma, als organisator hiervan doe ik natuurlijk mijn uiterste best om hier goed weer voor te regelen. Om te voorkomen dat ik de zwakke schakel van de groep ga worden staat er voor deze 2-daagse nog een meerdaagse training rond de Bodensee op het programma voor mij. Training zal echter hoofdzakelijk inhouden het kwalitatief testen van de onderweg passerende terrassen. Misschien gaat de 2-daagse nog een zware dobber worden. Volgende maand moet de eerste opgave voor de tochten voor 2012 alweer bij de NTFU ingeleverd worden. Uw routecommissie is in ieder geval alweer druk bezig om er volgend jaar weer een gevarieerd programma van te maken. In het najaar wordt ook de jaarlijkse Bike Motion beurs gehouden in de jaarbeurs van Utrecht. Kaartverkoop voor dit evenement dat van 14 t/m 16 oktober wordt gehouden is begonnen. Je hebt gelijk Budd, we hadden de Marmotte wel samen kunnen rijden. Uiteindelijk zat er 2 seconde tussen onze eindtijd! Een herkenbaar verhaal wat je geschreven hebt. Alleen de verzorging deel ik je mening niet maar dit zal in het feit zitten dat ik in de eerste startgroep gezeten hebt, jij bent 70 minuten later vertrokken. Voor mij was de standplaats geen camping maar een hotel in het dorp Vaujany. Voor de kenners van de omgeving, inderdaad niet direct een plekje om elke dag een fietstocht vandaan te houden. Laatste 6-7 km gemiddeld 10% omhoog, is wel een leuke training maar je kunt overdrijven natuurlijk! Organisatie is in mijn ogen toch wel wat verbetert. Bij de startbescheiden zat ditmaal zelfs een rood led lampje wat op de fiets gemonteerd diende te worden voor het passeren van de donkere tunnels. Jammer dat ik er na de Marmotte pas achter kwam waarvoor dit diende. Alberto Contador is hier zelfs in het voorjaar tijdens een training door een overijverige agent van de fiets gehaald vanwege geen verlichting op de fiets. Zal het ook wel meegespeeld hebben dat het een Spanjaard is en geen Fransman! De veiligheid is bij de Marmotte al jaren een heikel onderwerp. Om de veiligheid nog beter te garanderen is de afdaling van de Glandon de laatste edities geneutraliseerd, deze telt niet mee in de tijdregistratie. Op diverse locaties zijn er nu camera s geplaatst waarvan de beelden eenvoudig op het internet na het intikken van je startnummer terug te zien zijn. De beelden die van mij op de top van de Galibier zijn gemaakt laten in ieder geval niets

6 6 jaargang 19 nummer 6 aan de verbeelding over! De laatste 2-3 km waren weer een behoorlijke lijdensweg. In de afdaling van bijna 50 km naar Bourg D Osions redelijk herstelt en vol goede moed aan de beklimming van de Alp d Huez begonnen. Pantani kon niet alleen rustig op zijn wolk blijven zitten, waarschijnlijk heeft hij lachend met zijn hoofd geschud toen hij mij naar boven zag gaan! Uiteindelijk binnen in uur en inderdaad 2 seconden langer over gedaan dan Budd. Ook voor mij was dit inmiddels alweer de 5e deelname aan de Marmotte en bij vertrek was de gedachte dat dit voorlopig ook wel de laatste zou zijn. Maar ja, inmiddels weer enige tijd verder. Opnieuw weer een aantal nieuwe leden ingeschreven; Peter en Magda Biesheuvel, Richard Bakker en Paul Buik. Hartelijk welkom bij de vereniging en veel veilige fiets km s toegewenst. Totaal aantal leden van de vereniging komt hiermee op 234. In het vorige clubblad vermelde ik nog een tussenstand over de snelst groeiende vereniging, waarbij de NTFU een geldbedrag beschikbaar stelt voor de vereniging die de meeste nieuwe leden inschrijft. Helaas is er op dit moment niets over te melden daar de NTFU geen recente gegevens beschikbaar heeft. Jaap van den Oever Even voorstellen Beste Waterstad Dames en Heren, Mijn naam is Arie Vermeule en ben 44 jaar maar dat wisten jullie al. Ik fiets sinds enkele jaren op recreatieve basis maar wil dit wat meer continuïteit geven. Ik ben woonachtig in Hellevoetsluis waar ik ook als fysiotherapeut werkzaam ben. Verder ben ik getrouwd en heb 1 fantastische dochter van bijna 8 jaar. Naast het fietsen op de racefiets zit ik zo af en toe ook op de mountainbike om wat rond te fietsen in de noord-brabantse bossen. Ik heb begrepen dat de club op woensdagavond en zondagmorgen fietst en ik zou graag op de zondag ochtend mee willen fietsen. Naast het fietsen zijn het de bergen die mijn interesse wekken. Onlangs heb ik nog een onderneming gestart om de top van de montblanc te beklimmen. Voor overige gegevens en/of interesse's moeten we maar eens naast elkaar komen fietsen. Mvg en hopelijk tot snel Arie Vermeule

7 jaargang 19 nummer 6 7 Gedragsregels toerfietsen bij WTAC Waterstad. Verwacht wordt dat ieder lid van WTAC Waterstad zich hieraan houdt tijdens het fietsen van de officiële aangemelde clubritten. Als we ons aan deze regels houden blijft het fietsen voor iedereen binnen de groep veilig en leuk. Dit komt tevens het imago van onze club en het toerfietsen in zijn algemeenheid ten goede. Er wordt als groep gereden, dus: Samen uit, samen thuis! WTAC Waterstad is een toerfietsvereniging. De tochten zijn geen wedstrijd. Iedereen houdt zich aan de verkeersregels. Er wordt geen afval op de weg of in de berm gegooid. Het dragen van een helm is verplicht. Bij officiële aangemelde clubritten wordt er altijd in clubkleding gefietst. We houden rekening met elkaar, dus: Bij een klim wachten we bovenaan tot de laatste boven is. Na een bocht en/of lastige situatie, houden de voorste fietsers tempo in totdat de groep weer aaneengesloten is. Bij pech wordt er gewacht en geholpen bij de reparatie. Nieuwe deelnemers aan een groep worden opgevangen en begeleid. Iedereen doet een deel van het kopwerk en krijgt daar ook de kans voor. Als iemand het tempo niet aan kan wordt er gewacht en het tempo aangepast. Als iemand meerdere weken het tempo niet aan kan, wordt de betreffende persoon hierop aangesproken en wordt er verwacht dat deze met een groep met een lagere snelheid gaat fietsen. Iemand die duidelijk moeite heeft met het tempo, mag op de tweede rij fietsen. Als iemand aanzienlijk beter is dan de overige deelnemers gaat deze niet op kop rijden en het tempo bepalen. Beter is helemaal achteraan fietsen of bewust anderen uit de wind houden. De voorste rijders bepalen de richting en geven dat duidelijk aan: richting aangeven met arm en roepen. Bij twijfel rustig rechtdoor fietsen (indien mogelijk). Obstakels (paal, gat) worden tijdig en duidelijk aangegeven door de voorste rijders en daarna doorgegeven. Een kruising wordt als groep overgestoken. Auto tegen en auto achter worden duidelijk hoorbaar doorgegeven. In de bebouwde kom wordt het tempo aangepast aan de situatie. Nooit abrupt van richting veranderen of remmen. Iedereen wordt geacht deel te nemen op een goed onderhouden fiets. Handhaving van bovenstaande regels is uiteraard geen zaak voor alleen bestuur, spreek elkaar aan op wangedrag!

8 8 jaargang 19 nummer 6

9 jaargang 19 nummer 6 9

10 10 jaargang 19 nummer 6 Hoyertocht 80 km, 28 augustus 2011 s Ochtends om 07:00 uur naar de buienradar gekeken. De weersverwachting zag er redelijk goed uit. Er waren geen grote regenwolken te zien in onze omgeving. Om 08:00 uur was er nog steeds geen vuiltje aan de lucht en dus prima weer om de Hoyer tocht te gaan rijden. Toch zag het er tussen 08:30 en 09:00 uur ten noorden van Hellevoet dreigend uit, maar in het zuiden was het helder weer. En de Hoyer tocht ging in zuidelijke richting. Om 09:00 uur stonden 13 deelnemers klaar voor de 80 km. Ton (de Koning) was de wegkapitein en ik was voorrijder met routekennis. Met een redelijke zijwind reden we richting Oudenhoorn en vandaar in een min of meer rechte lijn naar de dijk langs het Spui bij Zuidland. Daarna hadden we de wind in de rug tot aan Buienradar uur het pontje bij Hekelingen. Na de pont direct linksaf naar Oud- Beijerland met een aanwakkerende rugwind en een lekker zonnetje. Bij Oud-Beijerland heeft Ton het café voor de koffiestop gebeld, dat we er aan kwamen. We moesten niet te snel rijden, omdat het café pas om 11:00 uur open zou zijn. Tijdens het bellen was Jannie ons gepasseerd. Zij reed in haar eentje als D-groep deze tocht. Ton was wat bevreesd geworden voor de terugweg met de harde tegenwind en kwam op het briljante idee om Jannie niet alleen te laten fietsen. Hij gaf mij het stokje over en ging zelf verder samen met Jannie. Vanaf Oud-Beijerland via Zinkweg naar Zuid-Beijerland hadden we stevige zijwind of wind tegen. Na Zuid-Beijerland hebben we voor de koffiestop eerst nog een lusje door een mooi bosgebied gereden. Na dit bosgebied begon het tot onze verrassing te regen en moesten flink doortrappen om nog redelijk droog bij de koffiestop aan te komen. Jannie en Ton hadden de lus door het bosgebied maar gelaten voor wat het was en zaten al lekker aan de koffie. Een van onze leden had in het café op z n iphone gekeken hoe de buienradar (rond 11:00 uur) er uit zag voor na de Buienradar uur koffie. Dat was wel even anders als toen we weg reden uit Hellevoetsluis. Er kwam namelijk een flinke regenwolk op ons af. Wachten had geen zin en allemaal hadden we na de koffie ons regenjasje aangedaan. Inmiddels was ook de wind aangewakkerd tot windkracht 5/6, dus de sterke mannen met de neus in de wind. En ja hoor bij Nieuwendijk begon het te regenen. Richting Goudswaard kregen we wind

11 jaargang 19 nummer 6 11 en regen in de rug. Bij Goudwaard hebben we het advies bij nat weer van Bart Jan opgevolgd en hebben de route langs het Spui links laten liggen en hebben de doorgaande weg naar het pontje gevolgd. Kleddernat stonden we op de pont. We besloten om de route niet verder te volgen en de kortste weg naar Hellevoetsluis te nemen. De gehele weg naar Hellevoetsluis hadden we harde wind tegen en de groep was niet bij elkaar te houden. De krachtsverschillen werden te groot. In 2 groepen zijn we verder gereden. Ondanks de onverwachte regen hebben we een leuke tocht gehad, waarbij we de conclusie hebben getrokken dat in perioden met onbestendig weer je niet volledig op de buienradar kunt vertrouwen. Kijk maar naar de buienradar plaatjes van 09:00 uur en 11:00 uur. Alex van der Knaap Verjaardagen september 01 sep Paul Buik 03 sep Ton de Koning 03 sep Hans van der Valk 04 sep Cor Waaijenborg 07 sep John Crielaard 07 sep Joop Broekhuizen 09 sep Ron van der Laan 11 sep Peter Knape 11 sep Alex Dorst 13 sep Ton Pack 13 sep Wil Korbee 13 sep Marcel Verkleij 13 sep Leo Vermaat 16 sep Marcel Bakker 17 sep Martien Kievit 18 sep Ralph van de Grijp 19 sep Vincent Ruinaard 21 sep Joop Hartog 23 sep Hans Andeweg 24 sep Marijke Maring 24 sep Michel Groenendijk 29 sep Ad van Gastel 30 sep Rob van Mourik Goud van oud, wie kent ze nog?? Zie ook pag. 33

12 12 jaargang 19 nummer 6 Even voorstellen Beste Waterstad leden, Ik ben Joop van Bommel, 66 jaar, gehuwd, 2 zoons en 2 kleinzoons. Om te beginnen, waarom ben ik lid geworden van Waterstad. Eenvoudig omdat het mij te vaak overkomt dat ik denk, ik zou moeten gaan fietsen, maar, het regent of er is weer wat anders waardoor ik de trainingsrit uitstel. Ik zoek dus gelijkgestemden om mee te kunnen trainen, de kilometers moeten tenslotte gemaakt worden. Ik ben gepensioneerd, na ruim 40 jaar bij Shell te hebben gewerkt, nu krijg ik zo af en toe nog wel eens de vraag of ik ergens een probleem kan helpen oplossen, vorig jaar nog even in Dresden geweest en ik we zijn, samen met echtgenote een half jaar naar China geweest en tenslotte doe ik nog wat advieswerk bij een klein groothandels bedrijfje in Stellendam. Wat de wielrennerij betreft, daar ben ik enige jaren intensief mee bezig geweest, onze jongste zoon vond het nodig om aan wedstrijdsport te gaan doen, waardoor ik op een gegeven moment bij PRC Delta in het bestuur terecht ben gekomen, eerst als lid, toen penningmeester en tenslotte als voorzitter. Doordat de toerclub Voorne Putten onderhuurder van het clubhuis werd, dat hebben we in die periode nieuw gebouwd, ben ik lid geworden van TCVP, maar gestopt nadat ik ook stopte als bestuurslid van PRC Delta. Naast fietsen, zo nu en dan werken etc. trekken we er graag met onze camper op uit, tijdens de laatste Tour de France hebben we de aankomst op de Alpe d Huez nog meegemaakt, samen met een fors aantal mede camperaars op de skiwei, waar overigens alles perfect was geregeld zoals water etc. wat voldoende is, omdat we verder alles zelf aan boord hebben, waarbij elektriciteit het belangrijkste is. Hoewel ik al jaren vond dat ik me weer eens aan moest sluiten bij een vereniging, is het er nu dan toch eindelijk van gekomen. Ik hoop in elk geval nog een fors aantal jaren met jullie mee te kunnen fietsen, ik ben in elk geval alvast maar wat aan het bij trainen en daarnaast tracht ik voor de conditie 1 tot 2 maal in de week te spinnen in de sportschool. Groet, Joop van Bommel

13 Zondag 2 oktober 2011 Fysio Waasdorp Tocht Tocht met voorrijders (TT) Afstand 75 km Start vanuit ons clubhuis 09:00 uur. (M.L. Kinglaan 9, Hellevoetsluis) Na afloop soep met een broodje. Coördinatie: Henk Balkhoven Tel: of Voor informatie over onze ritten en vereniging

14 FIETSVAKANTIES NAAR MALLORCA In voor en najaar 2011 organiseert HEJATOURS groeps en individuele vakantie reizen naar Mallorca. Behalve dat je er fantastisch kunt fietsen, is er op Mallorca van alles te beleven.vooral de maanden april en mei en oktober zijn ideaal om er sportief bezig te zijn. Aangename temperaturen en er heerst een gezellige sfeer. Uitstekende race, hybride en mtb fietsen staan met de juiste frame-maat en afstelling tot Uw beschikking. Uitdagende bergroutes, fraaie kustroutes met vergezichten over zee, het mooie binnenland verkennen, het is allemaal mogelijk op dit fietsparadijs in de Middellandse Zee.Wij verzorgen Uw complete fietsvakantie, bestaande uit vliegticket, hotelaccommodaties en fietshuur. Verblijf in **** appartement hotel Fontanellas Play in Can Pastilla (zuidkust) 2- persoons app. op basis HP en inclusief fietshuur vanaf 425,- pp per week * INFORMATIE OVER HET HOTEL Ligging : direct aan zee en boulevard. Ruime appartementen met zeezicht + groot balkon. Dit hotel heeft een binnenzwembad en een buitenzwembad. Ruime fietsgarage en fietsverhuur direct bij het hotel. Het hotel ligt op 7 km van Palma de Mallorca en heeft een korte transfer van 10 minuten naar het vliegveld. Verblijf in *** appartement hotel Ivory Playa in Alcudia (noordkust ) 2- persoons app. op basis HP en inclusief fietshuur vanaf 450,- pp per week * INFORMATIE OVER HET HOTEL Ligging : 50 meter van een bijzonder fraai zandstrand. Ruime appartementen met uitzicht op groot zwembad. Fietsverhuur in het hotel met fietsgarage. Ideale ligging voor het maken van fietstochten naar de west en oostkust en het binnenland. Transfer van en naar het vliegveld met een shuttle bus. (60 minuten ) Aangegeven prijzen zijn exclusief vliegticket en gelden voor de maanden april, mei en oktober. Overige maanden op aanvraag. Vliegtickets zijn onderhevig aan vraag en aanbod, hoe eerder Uw reservering, hoe voordeliger Uw vliegticket. Jan Vlietstra Voor reserveringen en informatie : Herman Limburg of of INFO@HEJATOURS.NL

15 jaargang 19 nummer 6 15

16 16 jaargang 19 nummer 6 Hoyertocht Tholen 140 km Zondag 28-8 jl. stond de Hoyertocht op het programma, een tocht die bij onze leden inmiddels berucht is omdat het weer bij deze rit altijd erg slecht is ondanks het feit dat de rit toch in de zomermaand augustus staat geprogrammeerd. Ook dit jaar was het weer raak; de week voorafgaand was al niet best met ronduit herfstachtig weer en de voorspellingen voor de zondag waren niet al te best. Toch leek het zondagochtend mee te vallen; de buienradar zag er redelijk schoon uit, wel een strook buien, maar die leken noordelijk van ons fietsgebied langs te trekken en de weerkundigen voorspelden dan wel toenemende buienactiviteit, maar die zitten er toch meestal naast. Wel stond er een stevige wind. In het clubgebouw meldden zich dan ook een kleine 40 moedigen aan de inschrijftafel om aan de 80 of 140 km deel te nemen. Zelf startte ik met 24 m/v in de 140 km tocht die naar Tholen zou gaan. De wind woei uit zuidelijke richting dus richting Haringvlietdam langs de N57 reden wij direct al tegen de wind in. Nog voor de dam meldde één van de gastrijders zich bij mij af omdat het voor hem te zwaar werd, hoewel er toch rustig werd gestart; de 80 km zou voor deze deelnemer een betere keuze zijn geweest. Ook na Stellendam op Flakkee bleven we de wind (schuin) tegen houden. Na slechts enkele kilometers klonk voor de eerste, en niet voor de laatste, keer de gevreesde kreet lek. Bandje wisselen ging aanvankelijk vlot totdat de buitenband terug om de velg moest; dit bleek met de hand vrijwel onmogelijk. Gelukkig had ik mijn voor mij onmisbare bandenopleg-handje bij me en kon ik eindelijk iets terug doen voor alle hulp die mij in de loop der jaren is verleend bij bandenpech en in no-time had ik met mijn apparaatje de band terug op de velg. Zonder verdere problemen reden we verder Flakkee over, de wind overwegend schuin tegen en soms van opzij, naar de Philipsdam. De lange saaie weg over deze dam was met de tegenwind zeker niet het meest inspirerende gedeelte van de rit. Gelukkig sloegen we al snel weer af om door een natuurgebiedje naar het eiland Tholen te rijden waar in Sint Annaland gestopt werd voor de koffie met punt. Hoewel de lucht steeds dreigender werd besloot de grootste helft van de deelnemers de koffie buiten op het terras te nuttigen. Echter toen het 2 e bakkie werd besteld begon het lichtjes te regenen en besloten we toch maar dit binnen op te drinken. De regen leek niet echt door te zetten en vol goede moed begonnen wij aan het rondje

17 jaargang 19 nummer 6 17 over Tholen; eerst nog wind tegen maar na Stavenisse en Sint Maartensdijk steeds meer mee. Helaas konden we niet over het mooie fietspad langs de Oosterschelde omdat dit was afgesloten wegens dijkwerken. Via een kleine omweg door de polder konden we de oorspronkelijke route weer oppikken. Net voor het plaatsje Tholen sloegen we linksaf om via mooie dijkjes weer richting Philipsdam te gaan, nu lekker pal voor de wind die flink aantrok. Helaas werd de lucht steeds zwarter en het duurde dan ook niet lang tot een enorme stortbui losbarste. Gewoon maar doorrijden om niet al te koud te worden leek het beste en dat deden we dus ook maar en al snel zaten we weer op de Philipsdam waar het even wat droger werd. Wel sloeg de lekduivel hier weer 2 keer toe en moesten we wachten op de winderige dam, met onze natte kleren geen pretje; de 2 e keer besloten we een klein stukje door te rijden om onder een viaduct een beetje beschut te kunnen staan. Verder Flakkee weer terug op; al snel trok de lucht weer helemaal dicht en werden we getrakteerd op een nog hevigere bui met het leek wel ijswater. De weg stond zowat blank en het zicht werd erg slecht, de wind kwam inmiddels weer van de zijkant en het geheel werd wat onoverzichtelijk. Aanvankelijk reed ik redelijk voorin de groep; toen ik even de benen stil hield werd ik voorbij geflitst door een paar man die niet meer omkeken, zeker bang de slag te missen; zelf merkte ik toen dat er een aantal af waren; met nog 1 rijder zakte ik af naar de achterblijvers. De rest van de groep keek niet meer om en reed door; we hebben ze niet meer terug gezien. Maarten Ducrot zou dit waarschijnlijk het nieuwe toertocht rijden noemen. Met het overblijvende kleine groepje reden we de tocht verder uit. Na Herkingen werd de weg zowaar weer droog en begon het zonnetje te schijnen zodat we weer een beetje op konden warmen en toen we de wind bij Stellendam weer echt mee kregen konden we de rit toch redelijk ontspannen uitrijden. Na de dam nam ik afscheid van de Hellevoeters en reed lekker voor de wind uit naar Vierpolders, waar ik m n fiets, na hem nog even met de tuinslang te hebben bewerkt, met 160km op de teller in de garage parkeerde. Voorrijders en overige assistentie bedankt voor jullie hulp. Bart Jan

18 18 jaargang 19 nummer 6 Barbecue 13 a

19 jaargang 19 nummer 19 6 augustus 2011

20 20 jaargang 19 nummer 6

21 jaargang 19 nummer 6 21

22 22 jaargang 19 nummer 6 Terug naar Volterra, Nog een keer terugschakelen gaat niet. Daar ligt het ook niet aan. M n gretigheid nekt me weer eens. Te overmoedig door het goede resultaat van Trois Ballons (205km 5cols in 9uur) een maand eerder. Gelukkig ziet niemand me ploeteren en kan ik alleen maar kwaad worden op mezelf. Ook nog eens te laat weggegaan op de dag. Dus de hitte en omschakeling naar dit gebied zijn ook nog eens een tegenstander. Van de vorige twee jaren weet ik dat deze klim (4km) voor geen meter loopt en met in m n achterhoofd dat het laatste gedeelte van de klim ook nog eens vies lang doorloopt neig ik naar afstappen en m n beide inmiddels opgewarmde bidons in een keer leeg te drinken. Maar afstappen is mij m n eer te na. Zelfs tijdens Trois Ballons met hetzelfde te zware verzet (39x25) ben ik niet afgestapt op de moorddadige laatste klim na 200km Plance de Belle Filles. Dus ook vandaag gaat dat niet gebeuren, boven bij de driesprong zoek ik wel even de schaduw Na twee dagen rijden zijn we weer op dezelfde camping als de afgelopen twee jaar aangekomen. Een ideale omgeving voor strand,zwembad en het Toscaanse binnenland. Waar het echt geweldig fietsen is. Als je op een (vereiste) detailkaart kijkt kun je met gemak mooie stille stukken om te fietsen vinden. De keren dat je iemand tegenkomt zul je zelfs verschrikt opkijken. Alleen niet die ene klim naar Volterra Ook het gegeven dat Betinni een dorp verder op woont, maakt het geheel alleen nog maar meer illuster. Juist met deze woorden overtuig ik m n overbuurman(van de camping) om met mij mee te fietsen. Het verzet op z n fiets verraad dat er heuvel op wel mogelijkheden zijn met zo n Tripple. Echter niets is minder waar, na de eerste klim vanaf de camping laat ik hem logischerwijs maar de zeezijde (lees vlakke Toscane) zien. Zelf besluit ik, om na hem de weg naar de camping te hebben verteld mezelf eens te testen. Eindelijk kom ik bovenaan bij de driesprong en zoek de schaduw. Nog voordat ik m n bidon kan grijpen zie ik vanuit het dorpje een Italiaanse renner in dezelfde afdaling duiken als waar ik ook naar toe moet. De warme bidon gaat snel weer op z n plek en als een kamikaze stort ik me in diezelfde afzink. De gesoigneerde uiteraard zonder helm rijdende Italiaan op het Taiwanese Carbon is al uit het zicht. Maar even verderop als de weg iets omhoog loopt, krijg ik hem in het vizier. M n adrenaline doet me even de verzuring vergeten, m n Italiaanse Deddachici staal geeft geen krimp. Als ik het stukje omhoog geheel op het buitenblad heb genomen zit ik op 100mtr van hem. In het daaropvolgende stukje afdaling zit ik voor de afslag van het dorpje vlakbij de camping halverwege met een mooie uitremactie in z n wiel. De Italiaanse automobilisten die toch wel wat gewend zijn staan er denk ik nu nog. En de Italiaan? Die is niet gediend van mijn aanwezigheid. In plaats van dit te vertalen in een hard tempo, besluit deze Italiaan na de eerst volgende bocht water te moeten tappen bij een bron net buiten het dorpje. Als ik hier een dag later met de auto nog langs rij zie ik in het Duits geschreven kein trinkwasser. Ik besluit mezelf nog eens te pijnigen en rij weer richting diezelfde klim van 4km, na een iets beter verloop laat ik me bij terugkomst leeggereden op een strandstoel zakken. Als ik twee dagen later wat vroeger klaar sta, besluit ik in de buurt van de camping te blijven en driemaal diezelfde klim van 4km te pakken. Uiteraard gaat dit nu vele malen beter. De klim die mij meer pijn kan doen vlakbij, langs de andere kant van het dorpje

23 jaargang 19 nummer 6 23 bij de camping laat ik wijselijk letterlijk nog links liggen, die komt later m n vakantie wel. Deze klim komt uit op dezelfde hoogte als de 4km lange echter is die klim 2,5km... Als ik op weg ga voor rit drie nog diezelfde week, neem ik m n camera mee. Het plan is om de Ruta del Vino te rijden. Een betrekkelijk vlakke rit langs werkelijk schitterende eeuwen oude wijn velden. Vanaf de camping kom ik langs de afslag Kein trinkwasser snel op de route. Via het vesting stadje Bolgheri (het stadje is net zo mooi als de naam) rij ik het vlakkere gedeelte op, waarna de wijngaarden in aantal toe nemen. Aan de schitterende Cipresse oprijlanen te zien, zijn deze wijngaarden al eeuwen oud. De steile korte klimmetjes maken langzaam plaats voor langere stukken vals plat. Na 35km kom ik aan een grote splitsing. De klim die links omhoog gaat ligt er mooi bij. Weliswaar aan de zon kant, maar boven ligt een schitterend dorpje waar ik besluit te pauzeren. Na de pauze de dezelfde klim nu af en volg m n weg terug langs de kust lijn. Ruta del Vino, als ik een goed tempo heb op een kilometers lange rechte weg, glijden m n gedachten af naar een andere Vino. Die heeft een dag eerder gedwongen de Tour moeten verlaten, door in een onbeduidende afdaling in de Vendee van de weg te geraken. Veel heb ik over hem geschreven, maar je kunt hem geen geruisloze comeback verwijten. Na zijn doping affaire. Iets waar de bekendste doping zondaar van Nederland een voorbeeld aan kan nemen. Thomas Dekker heeft een boek en een documentaire nodig om te laten zien hoe zielig en onbegrepen hij wel niet is na z n Epo cocktails. Nou we hebben het gezien Thomas. Het tweede huis in Lommel en het appartement in Lucca liegen er niet om, je kunt het zwijggeld maar beter goed investeren toch? Openlijk vraag ik me eigenlijk nog steeds af of er een normale fietsdrager op die Porsche 911 van Dekker kan? Op het moment dat ik dit stuk schrijf, heeft hij zelfs geen fietsdrager meer nodig. Zijn fiets een Carrera Veleno ( 8000,-) beschikbaar gesteld door zijn sponsor voor een maand Math Salden, is in een onbewaakt ogenblik uit de openstaande berging in Lucca gestolen. Zijn ze nu helemaal betoeterd zal Thomas gedacht hebben. Ongelooflijk, nee zo n aandacht en comeback had Vino niet nodig. Het geplande afscheid aan het eind van het jaar op de wielerbaan van Kazachstan gaat helaas niet door, voor de 37jarige Kazak. Ook de vlucht naar Kazachstan voor Rini Wagtmans is inmiddels geannuleerd. Na 58km arriveer ik op de camping, op wat later zou blijken de warmste dag van m n vakantie. Enthousiast haal ik mijn vrouw over om deze route een dag later ook eens met de auto te rijden.