18 december 2016 AM Wierden 4de Advent (Voormoeders van Jezus) Mattheüs 1:6 De vrouw van Uria

Transcriptie

1 18 december 2016 AM Wierden 4de Advent (Voormoeders van Jezus) Mattheüs 1:6 De vrouw van Uria Wierden: Orgelspel Mededelingen en welkom door de ouderling van dienst Filmje en daarna vier adventskaarsen aansteken door: Emma (KND-leiding Carmy Rozemuller / Sanne Schippers. Er is van tevoren een filmpje gemaakt van de kinderen, die in de Adventstijd de kaarsen aansteken, met het gedichtje. Dan hoeven ze in de dienst alleen de kaars maar aan te steken, is wat minder spannend) Aanvangslied: Psalm 51:5 (n.a.v. de geschiedenis van David met Bathseba) 5. Schep in mij, God, een hart dat leeft in 't licht, geef mij een vaste geest, die diep van binnen zonder onzekerheid U blijft beminnen, verwerp mij niet van voor uw aangezicht. Ontneem mij niet uw heilge Geest, o God, laat in uw heil mijn hart zich nu verblijden, en richt geheel mijn wil op uw gebod, dan zal ik zondaars op uw wegen leiden. Stil gebed, votum en groet (staande) Leefregel - Ik wil je vandaag laten nadenken over één regeltje uit die geschiedenis van David en Bathseba: 'De volgende morgen schreef David een brief aan Joab die hij aan Uria meegaf' (2 Sam.11:14). Het was geen lange brief. Als je de tekens optelt in het Hebreeuws of in Nederlandse vertaling, heb je niet veel meer dan een Twitterbericht. Maar net als in onze wereld soms, was het geen ongevaarlijke Tweet. Een paar woorden kunnen dodelijke gevolgen hebben. Maar ook God heeft van die Tweets verzonden. Wat goed is en wat de Here van u vraagt, is: recht doen, getrouwheid lief te hebben en ootmoedig wandelen met de Here uw God (Micha 6:8) (124 tekens); of die andere: gij zult de Here uw God liefhebben met hart en ziel, met al uw verstand en energie, en heb uw naaste lief als u zelf (116 tekens). Mooie woorden, zegt niemand wat van, maar als wij ons er niet aan houden, is dat met dodelijke gevolgen soms voor onze medemensen... Vandaar: Verootmoediging We belijden voor U, Here God, en tegenover elkaar, dat we in onze gedachten, in onze woorden en in onze manier van doen, vaak niet zijn, zoals U van ons verwachten mocht en zoals onze medemensen het van ons nodig hebben. Voor onze zondigheid vragen we U om vergeving, en we bidden dat mensen om ons heen de kracht en de liefde ontvangen om ons telkens opnieuw te vergeven als we hen daar om vragen. We doen een beroep op Uw en hun geduld in de naam van Jezus alleen, uit genade. En leid ons weer verder op de weg tot het eeuwige leven. Amen. Een oude traditie in de Adventstijd: geen genadeverkondiging als antwoord van God op jouw gebed, maar stilte, leren wachten op wat God graag geeft, maar dat Hem tegelijk zóveel kost: ons vergeven. Stilte, wachten, maar in de verte hoor je al iets aankomen... Harpmuziek: O holy night (Danique van den Heetcamp) 1

2 Gebed om de Heilige Geest (woorden NLB 675:1) Geest van hierboven, leer ons geloven, hopen, liefhebben door uw kracht! Hemelse Vrede, deel U nu mede aan een wereld die U verwacht! Wij mogen zingen van grote dingen, als wij ontvangen al ons verlangen, met Christus opgestaan. Halleluja! Eeuwigheidsleven zal Hij ons geven, als wij herboren Hem toebehoren, die ons is voorgegaan. Halleluja! Amen Vertrek KND: Ga je mee op zoek naar het koningskind? Ga je mee op zoek naar het koningskind? Ga je mee op zoek, want wie zoekt, die vindt. Ga je mee op zoek naar het koningskind? Want wie zoekt, die vindt! Ga je mee op reis? Wie weet lang en ver. Ga je mee op reis? Kijk, daar is de ster! Ga je mee op reis? Wie weet lang en ver, kijk daar is de ster! We hebben die ster, daar in het westen gezien. De mooiste van de mooiste, de lichtste bovendien. Er is een kind geboren, een kind als nooit tevoren. Een heel bijzonder koningskind misschien Ga je mee op zoek tralalala... Want wie zoekt, die vindt! (3x) Schriftlezing: Mattheüs 1:4 Aram verwekte Amminadab, Amminadab verwekte Nachson, Nachson verwekte Salmon, 5 Salmon verwekte Boaz bij Rachab, Boaz verwekte Obed bij Ruth, Obed verwekte Isaï, 6 Isaï verwekte David, de koning. David verwekte Salomo bij de vrouw van Uria,... Lied: NLB 738:3 (melodie NLB 441; tekst van regel 6 daarop aangepast!) 3. Kom zing het lied van Tamar, die opkomt voor haar recht. En zing het lied van Rachab, en haar geloofsgevecht. En zing met Ruth uit Moab: in Uw gemeente thuis. En zing ook van Bathseba die mee bouwt aan Gods huis. 2

3 2 Samuël 11: 1 Bij het aanbreken van het voorjaar, de tijd waarin koningen gewoonlijk ten strijde trekken, stuurde David opnieuw een leger eropuit, onder leiding van Joab en zijn aanvoerders, om de Ammonieten te verslaan en Rabba te belegeren. Zelf bleef hij in Jeruzalem achter. 2 Op een keer stond hij aan het eind van de middag op van zijn rustbed en liep wat heen en weer over het dak van het paleis. Beneden zag hij een vrouw die aan het baden was. Ze was heel mooi om te zien (10de gebod: gij zult niet begeren). 3 Hij liet uitzoeken wie ze was, en men zei hem: Dat is Bathseba, de dochter van Eliam, de vrouw van de Hethiet Uria. 4 David liet haar bij zich komen en sliep met haar (7de gebod: gij zult geen echtbreuk plegen). (De voorgeschreven periode van onthouding na haar onreinheid was juist verstreken.) Daarna ging ze terug naar huis. 5 Enige tijd later merkte ze dat ze zwanger was. Ze liet dat aan David berichten, 6 waarop David aan Joab opdracht gaf om Uria naar hem toe te sturen. 7 Uria meldde zich op bevel van Joab bij David, die hem vroeg hoe Joab en het leger het maakten en hoe het er met de oorlog voorstond. 8 Vervolgens zei hij: Ga naar huis en ontspan u wat. (9de gebod: gij zult geen vals getuigenis spreken) Toen Uria het paleis verliet, kreeg hij nog een geschenk van de koning mee. 9 Maar Uria ging niet naar huis; hij bleef slapen in het poortgebouw van het paleis, bij de knechten van zijn heer. 10 Toen men David verteld had dat Uria niet naar huis was gegaan, zei hij tegen hem: U hebt toch een lange reis achter de rug. Waarom bent u niet naar huis gegaan? 11 Uria antwoordde: De ark en het leger van Israël en Juda zijn ondergebracht in hutten, opperbevelhebber Joab en zijn manschappen bivakkeren in het open veld; zou ik dan naar huis gaan om te eten en te drinken, en te slapen met mijn vrouw? Zo waar u leeft, dat doe ik niet! 12 David zei tegen Uria: Blijf ook vandaag nog hier, dan laat ik u morgen teruggaan. Uria bleef die dag dus nog in Jeruzalem. De dag daarop 13 nodigde David hem bij zich aan tafel en voerde hem dronken. Toch ging Uria s avonds niet naar huis, maar legde zich opnieuw te slapen bij de knechten van zijn heer. 14 De volgende morgen schreef David Joab een brief, die hij aan Uria meegaf. 15 In de brief stond: Stel Uria op waar het hevigst wordt gevochten en geef hem geen rugdekking, opdat hij wordt getroffen en sneuvelt. (6de gebod: gij zult niet doden) 16 Joab onderzocht waar de verdediging het sterkst was, en stelde Uria juist daar op. 17 De verdedigers van de stad deden een uitval naar Joab. Er vielen slachtoffers onder de soldaten van David, en ook Uria vond de dood. 18 Joab liet aan David verslag uitbrengen van de strijd 19 en beval de bode: Als je de koning het hele verloop van de strijd hebt verteld, 20 en als hij dan woedend tegen je uitvalt: Waarom hebben jullie je zo dicht bij de stad gewaagd? Jullie konden toch weten dat ze vanaf de muur zouden schieten! 21 Zijn jullie soms vergeten hoe Abimelech, de zoon van Jerubbeset, in Tebes aan zijn einde is gekomen? Een vrouw heeft toen vanaf de stadsmuur een maalsteen op zijn hoofd gegooid, zodat hij stierf. Waarom hebben jullie je dan zo dicht bij de muur gewaagd? dan moet je zeggen: Ook uw bevelhebber Uria is omgekomen. 22 De bode ging naar David en vertelde hem alles wat Joab hem had opgedragen. 23 Hij zei tegen David: Onze tegenstanders waren sterker dan wij en deden een uitval naar ons. We dreven ze terug tot voor de poort, 24 maar toen namen de boogschutters ons vanaf de muur onder schot en sneuvelden er soldaten van de koning. Ook uw bevelhebber Uria is omgekomen. 25 David droeg de bode op om tegen Joab te zeggen: U moet er maar niet te slecht over oordelen; de oorlog eist nu eenmaal zijn tol. Houd moed! Heropen de aanval op de stad en maak haar met de grond gelijk. 26 De vrouw van Uria kreeg bericht dat haar man was gesneuveld, en ze treurde om haar echtgenoot. 27 Toen de rouwtijd voorbij was, nam David haar bij zich aan het hof. (8ste gebod: gij zult niet stelen) Zij werd zijn vrouw en baarde hem een zoon. Naar het oordeel van de HEER was het wel degelijk slecht wat David had gedaan. 3

4 Harpmuziek: een variatie op Pachelbel's Canon (Danique van den Heetcamp) Preek Lied: NLB 315:1,3 1. Heb dank, o God van alle leven, die zijt alleen Uzelf bekend, dat Gij uw woord ons hebt gegeven, uw licht en liefd' ons toegewend. Nu rijst uit elke nacht uw morgen, nu wijkt uw troost niet meer van de aard, en wat voor wijzen bleef verborgen werd kinderen geopenbaard. 3. Gemeente, aan wier aardse handen dit hemels woord is toevertrouwd, o draag het voort naar alle landen, vermenigvuldigd duizendvoud. Een stem zegt: roep! Wat zoudt gij roemen op mensengunst of -heerlijkheid? 't Verwaait als gras en weidebloemen. Gods woord bestaat in eeuwigheid! (kinderen komen hierna terug uit de nevendienst) Kinderlied: Advent is kijken naar wat komt Advent is kijken naar wat komt, hoewel er weinig zicht is. Je steekt een kaars aan in de nacht, omdat je iets van God verwacht een wereld waar het licht is. Advent is kijken naar wat komt, zoals toen, lang geleden, Er werd een kind van God verwacht, een kind van licht, een kind vol kracht, een kind dat zorgt voor vrede Advent is kijken naar wat komt Advent is durven hopen. Het kerstkind is een nieuw begin. We slaan een weg van vrede in. Die moet je verder lopen. Advent is kijken naar wat komt Advent is durven dromen. Is licht zien in de duisternis, geloven dat God met ons is en dat zijn rijk zal komen. Bevestiging ambtsdragers: Als nieuwe jeugdouderlingen: Marieke Bakhuis en Richard Kranendonk; als diaken: Jolanda Booij. Zij zitten nu nog in de kerk op hun eigen plaats, (Formulier en vragen: zie ook Dienstboek dl. 1, blz ) De kerk van Jezus Christus wordt in deze wereld uitgebreid en bij elkaar gehouden door onze Here Jezus Christus. 4

5 Hij maakt daarbij onder andere gebruik van mensen, aan wie Hij in de kerk een bijzondere taak toevertrouwt. Deze taak wordt een ambt genoemd naar het voorbeeld van het Oude Testament waarin bepaalde mensen geroepen werden om koning, priester of profeet te zijn. Hun taak is om gelovigen toe te rusten tot dienst en getuigenis in de wereld, en tot opbouw van de kerk (Ef.4:12). Zij kunnen deze taak volbrengen ziende op Hem, Die gekomen is om ons te dienen (Marc.10:45). De dienstbaarheid in Christus naam, en de priesterlijke taak, krijgt gestalte in het ambt van de diakenen. Vanouds hebben zij de taak om de maaltijd van de Here zó te bedienen dat de armen niet beschaamd worden gemaakt (Hand.6:11, 1 Cor.11:22). Zij zamelen de gaven van de gemeenteleden in om iedereen die hulp nodig heeft binnen of buiten de kerk, dichtbij of veraf (Gal.6:10) te laten delen in de liefde van Christus. Metterdaad en met gebed komen zij op voor het recht van de arme, die om hulp roept, de ellendige én wie geen helper heeft (Ps.72:12). Zo bevorderen zij dat armen en rijken elkaar ontmoeten, want allemaal zijn zij schepselen van de Here (Spr.22:2). Zij herinneren de gemeenteleden telkens weer aan deze verbondenheid met alle mensen en met de hele schepping, als zij aan het Avondmaal het brood en de wijn laten rondgaan. Zo zullen we alert blijven op de wederkomst van de Here Jezus. Een andere bijzondere taak is die van ouderling. Het is een regerende taak. Zoals de oudsten in Israël het vol vertegenwoordigden (Ex.24:9), en tegelijk het opzicht hadden over dat volk (Num.11:16), zo zijn er in de kerk van Christus ouderlingen aangesteld om de gemeente aan haar roeping te houden: een koninkrijk van priesters en een heilig volk te zijn (Ex.19:6, 1 Petr.2:9). Door op te treden als vertrouwenspersonen en als geweten van de gemeente in deze tijd, bemoedigen zij ons om discipel van Christus onze Heer te blijven. Hoe houd je je geloof levend en hoe zou je een levende gemeente kunnen zijn als mensen niet telkens opnieuw belangeloos worden opgezocht? En hoe zouden de predikanten de opdracht van de Goede Herder: Hoed mijn schapen (Joh.21:16) kunnen vervullen, als zij daarbij niet op de medewerking van ouderlingen en pastorale teams mochten rekenen? Alle ambtsdragers samen hebben de verantwoordelijkheid als kerkeraad om de gemeente en zichzelf, in vieren, leren en dienen (Hand.20:29-31) bij de heilsgeheimen te bewaren (Ps.25, Matth.6:33). Nu jullie klaar staan om je ambtswerk te beginnen: herinner je altijd dat dit de kudde van Christus is, die aan je hoede wordt toevertrouwd. Hij haar verworven door Zijn bloed (Handelingen 20:28), het is Zijn kerk. Aanvaardt dan je dienst met blijdschap, bouw deze gemeente mede op, voed jezelf met de woorden van het geloof en de goede leer (1 Tim.4:6) en bidt in je zwakheid om de kracht van de Heilige Geest (2 Cor.12:9). Nieuwe ambtsdragers, ik vraag je naar voren te komen om voor God en zijn gemeente oprecht antwoord te geven op de volgende vragen: Voel je je geïnspireerd door de Heilige Geest om aan deze speciale taak in de gemeente te beginnen? Aanvaard je de Bijbel als de enige regel voor ons geloof en leven? En help je ons om alles wat tegen Gods bedoelingen in gaat te bestrijden? Beloof je trouw te zijn in de vervulling van je ambt, met liefde voor de gemeente en voor mensen die op je pad komen; beloof je te zwijgen over wat vertrouwelijk is in je taak; en beloof je om je taak te vervullen overeenkomstig de orde van onze kerk? (diaken) Jolanda Booij, wat is daarop je antwoord? We bidden voor jou tot God, dat Hij onze kerk mag maken tot een gemeenschap waar liefde woont en waar mensen ruimte vinden om ook met zorgen en verdriet te komen. 5

6 Dat Hij ons leren wil om het gezicht van Christus te herkennen in wie arm, hongerig, uitgestoten en gevangen zijn, opdat we het leven met hen delen, gastvrij zijn en niet nalaten te bezoeken wie gevangen zitten. (ouderling) Marieke Bakhuis, Richard Kranendonk, wat is daarop je antwoord? We bidden voor jullie tot God, dat er ruimte, aandacht en liefde zullen zijn in onze gemeente, van jong en oud, voor ieder die op onze weg komt. Dat in alles wat we doen en zeggen Gods liefde zichtbaar wordt, opdat we elkaar tot troost kunnen zijn. Dat Hij ons zal aanmoedigen om Hem te blijven dienen en bij elkaar te blijven als Zijn gemeente, als het lichaam van Christus. Lied: Sound of silence Disturbed (Uitleg Richard) Gemeente mag ik je vragen allemaal te gaan staan: Gemeente van Christus, ontvang alle ambtsdragers als dienaren van God. Stel je onder de leiding van de ouderlingen en geef acht op wat zij te zeggen hebben en bewijs hen de eer waarop ze recht hebben als herders van Christus kudde. Voorzie de diakenen steeds van goede middelen, zodat ze hun taak zonder zorgen verrichten kunnen en toon hen hartelijke bereidheid om voor jullie deel en naar jullie vermogen mee te werken in de dienst aan onze naasten. Ontvang pastorale medewerkers, bezoekers en andere contactpersonen, evenals de oproepen vanuit het college van kerkrentmeesters steeds met een open hart, zodat onze gemeente steeds meer het kenmerk zal dragen van onderlinge liefde, zodat we daar aantrekkingskracht mee ontwikkelen tot eer van God en tot heil van de wereld. Mogen zij zo op u rekenen dat hun dienst hen niet zwaar zal vallen van uw kant? Wat is daarop jullie antwoord? Lied: NLB 340b (samen het geloof met goede woorden verwoorden) (staande) Gebed Collectes (kinderen mogen uit de oppas gehaald) Slotlied: NLB 442:1,2 (staande) 1. Op U, mijn Heiland, blijf ik hopen. Verlos mij van mijn bange pijn! Zie, heel mijn hart staat voor U open en wil, o Heer, uw tempel zijn. O Gij, wien aard' en hemel zingen, verkwik mij met uw heilge gloed. Kom met uw zachte glans doordringen, o zon van liefde, mijn gemoed! 2. Vervul, o Heiland, het verlangen, waarmee mijn hart uw komst verbeidt! Ik wil in ootmoed U ontvangen, mijn ziel en zinnen zijn bereid. Blijf in uw liefde mij bewaren, waar om mij heen de wereld woedt. O, mocht ik uwe troost ervaren: doe intocht, Heer, in mijn gemoed! Zegen Na de zegen krijgen de kerkenraad met de nieuwe leden evenals de oudkerkenraadsleden van wie in deze dienst afscheid genomen is de gelegenheid om als eerste het kerkgebouw te verlaten. Zij gaan in het OC staan, en daar heeft de gemeente de gelegenheid om hen de hand te drukken. 6