`t Jubje Kwartaalblad van het Interkerkelijk Gospelkoor JUBILATION. uit Bunschoten-Spakenburg

Transcriptie

1 `t Jubje Kwartaalblad van het Interkerkelijk Gospelkoor JUBILATION uit Bunschoten-Spakenburg

2 Jaargang 10 Februari 2013 Inhoudsopgave. Blz. 2 : Van de redactie. Blz. 3 : Bericht van onze dirigent. Blz 4 : Ervaringen van een invaldirigent. Blz 6 : Jarigen en belangrijk data. Blz. 8 : Afscheid van onze bassist. Blz 9: Impressie van ons optreden in Amersfoort Blz 10: Impressie optreden in de Blinkeert. Blz 11: de lekkere corner. Blz 13: Gedicht. Blz 14: Een kijkje bij... Blz. 16: Colofon

3 Van de redactie Het is inmiddels al februari, dus weer tijd voor een nieuw Jubje. In dit Jubje kunnen jullie een bijdrage lezen van Ruud over hoe het jaar voor hem begon, Erica over haar ervaringen als inval- dirigent en Robert die een afscheidsrede houdt. Van het optreden in de Blinkert heeft de moeder van Robert een verslagje geschreven. Over het optreden in Amersfoort heeft Gerleen haar beleving op papier gezet. Daarna volgen drie recepten waarvan je misschien krijgt om het uit te proberen. Er staat ook en mooi gedicht in over zingen. In het interview komen jullie meer te weten over Marion van Kwawegen. Iedereen die heeft bijgedragen aan de inhoud van Jubje heel erg bedankt. Het een goed gevulde editie geworden. Ik wens jullie veel leesplezier. Patricia. -02-

4 Bericht van onze dirigent... Lieve mensen, Allereerst hartelijk dank voor de mooie koorkaart en de vele persoonlijke kaarten met fijne en bemoedigende woorden. Na 2 weken ziekenhuis ben ik nu alweer 2 weken thuis aan het herstellen. Wat een beroerde start Woensdag 2 januari enkele pijnaanvallen die ik kon wegzuchten. Donderdag niets aan de hand, zelfs nog gaan sporten in de Pellikaan. Vrijdagochtend, net buiten, e e n pijnaanval en daar ging ik. Ik kan me van deze dag, o.a. ambulancevervoer, heel weinig herinneren. Zaterdagochtend een CT-scan, zaterdagmiddag een spoedoperatie aan de dikke darm vanwege o.a. een darmperforatie en een verstopping. Bij de operatie hebben ze een tumor van 5 cm verwijderd, gelukkig geen uitzaaingen maar wel wat weefsel met kwaadaardige cellen. Een en ander betekent dat ik tijdelijk met een stoma door het leven ga om de darmen rust te geven en over ongeveer 2 weken met een chemokuur van 6 maanden ga starten. Daarna volgt in september oktober een hersteloperatie van de stoma. Uiteindelijk ben ik na dit hele traject weer een gezond mens en aan dit gegeven klamp ik mij ook aan vast. Op dit moment voel ik mij prima. Alles gaat wel in een iets lagere versnelling maar ik slaap en eet goed en maak elke dag een wandeling van minimaal een half uur; m.n. bewegen doet mij erg goed. Gelukkig beı nvloedt mijn goede conditie het herstelproces op gunstige wijze. Ik ben erg blij dat Erica het aangedurfd heeft mijn taak over te nemen; ik heb hier veel vertrouwen in! Toezeggingen over het komende half jaar kan ik moeilijk doen. Ik hoop, op de momenten dat ik mij goed voel tijdens de chemo, toch wel (enkele) repetities te kunnen leiden. Ook hoop ik van harte dat we ons koor ondanks deze aanpassing/beperking bij elkaar weten te houden. Gezien de goede sfeer en leiding moet dat zeker lukken. Wanneer ik voldoende aangesterkt ben kom ik zeker een keertje langs; nog niet voor een kopje koffie want koffie heb ik sinds mijn uitschakeling nog niet gedronken. Met alle steun en bemoedigingen uit mijn omgeving en de kracht van God, ga ik met wilskracht en vertrouwen het genezingsproces in. Veel liefs, Ruud -03-

5 Ervaringen van een inval-dirigent Het is 'the day before', zondag 3 februari, een optreden met mijn kinderkoor in 'de Reddingsark' in Baarn. HELP! Een heleboel afzeggingen op het laatste moment. Ik heb maar 8 kinderen op het podium. Gelukkig zijn mijn beste zangertjes overgebleven, en met behulp van microfoon weten we toch een geweldig optreden neer te zetten, de hele kerk klapt en zingt enthousiast mee. POEH! Zullen we het morgen ook zo voor elkaar krijgen? De eerste zenuwen slaan toe, maar ik voel me gesterkt door wat er vandaag gebeurd is. Maandag 4 februari. Vandaag is het zover. Oeioeioei, eerst maar eens goed naar de WC. Dan nog een ochtend werken op de Guido. M'n collega is op cursus, dus moet de 'zaak' alleen draaien, en maandag is vaak al een drukke dag. Gelukkig, hoef ik even niet aan vanavond te denken Op een stil moment loop ik langs de boeken en zie daar een boek staan: 'muziekleer'. Ha, laat ik die maar eens doornemen, wie weet staan er nog goede tips in! Hmmm, niks dat ik niet al weet. Toch speelt het door m'n hoofd: is het handig om Jubilation ook wat notenschrift bij te brengen? Wie weet iets om bij het inzingen mee te nemen Kwart over 1: bibliotheek afsluiten en naar huis. Een hele auto vol jongens die liever meerijden, dan dat ze op de fiets 13 km. moeten rijden in weer en wind (en regen). Na m'n taxirondje even eten, stofzuigen en dan gauw een map klaarmaken voor vanavond. Toch handiger om alles op volgorde in 1 map te hebben zitten Heb ik nog tijd om even wat door te spelen? Ja, gelukkig, m'n eerste lesklantje belt af, een half uurtje extra tijd. O, dat rottige nummer 'blijf mij nabij'! Zo lastig te spelen met al die kruizen! 't Gaat wel, maar dan moet ik niet meezingen Dan een mailtje van Joke: ik ben ziek. Potjan#@*#. Een hoge sopraan minder, en we moeten wel flink hoog. Toch maar proberen mee te zingen dan en een paar noten overslaan die te moeilijk zijn om te spelen. Nog een paar lessen geven, gelukkig is manlief al vroeg thuis en begint gelijk een lekker stamppotje boerenkool klaar te maken, zodat ik om 10 over half 6 kan beginnen te eten. 6 uur klaar. Snel omkleden, mascaraatje op en een borstel over m'n tanden. Het moet maar zo, want om 10 over 6 staat Patricia voor de deur om me op te halen. Tot nog toe heb ik geen tijd gehad voor echte zenuwen, maar nu, in de bus. Poeh, 10 keer nakijken en nadenken: heb ik alles bij me, ben ik niks vergeten, heb ik de goede map meegepakt, watertje in m'n tas? Bij aankomst blijkt er al een flink aantal bewoners klaar te zitten. Lieve help, 't duurt nog zeker een half uur!! Prikkende ogen die toekijken hoe alles opgezet wordt, hoe ik de stand van de piano uittest. En warm!!!! Of komt dat door de zenuwen? Vriendelijk glimlachend naar het publiek probeer ik stoer te zijn en niks te laten merken. Dan alle koorleden die staan te wachten en te kijken. Er zijn er die me heel lief veel sterkte wensen. Fantastisch lief, maar eigenlijk wordt ik er alleen maar zenuwachtiger door. Maar ja, als ze het niet doen, denk ik dat ze me 'niet moeten'. Eigenlijk kan niemand het goed doen. Ligt helemaal aan mij. Dan nog even inzingen. O help, niet voorbereid. Gelukkig zijn er koorleden die suggesties doen: weer uit de brand geholpen Dan: op naar de zaal. Inmiddels zit het goed vol, ook boven op de galerij zitten mensen. Het eerste nummer. Zenuwen gieren door m'n keel. Een geïmproviseerd voorspel. Zouden Rolf en Edco kunnen volgen wat ik doe? Ik durf het koor niet aan te kijken, zo geconcentreerd ben ik op m'n bladmuziek. Maar wat doet Jubilation het goed! Op het juiste moment inzetten, en prachtig 4 stemmig gezongen. Niemand houdt te lang aan. -04-

6 Ik voel een glimlach op m'n gezicht verschijnen. Dan: morgenwind. Oei, nu moet ik echt dirigeren. Maar dat gáát, dat had ik de repetities al gemerkt. Ook hier gaat het (bijna) helemaal goed. U bent de maker, daar gaan we jagen, ik hou het ritme niet gelijk met het koor en het combo. Balen, t klinkt rommelig. Niet te lang bij stilstaan, nieuw lied, nieuwe kans. Ondertussen komt buiten mijn gezichtsveld Ruud binnenwandelen met zijn vrouw. Gelukkig heb ik het niet gemerkt, ik raak erdoor van mijn apropos. Wat ontzettend leuk dat hij komt! Wat een ontzettende druk voel ik nu op mijn schouders belanden. 't Is pauze. Eerst maar eens even wat drinken, ik ga zometeen wel naar Ruud, 't is nu toch veel te druk om hem heen Heerlijk, er komt iemand langs met lekkere hapjes en er staat een dienblad vol met allerlei verschillende soorten drinken! Even m'n gezicht deppen met koud water. Zo, daar knapt een mens van op! Op naar Ruud. Wat fijn om hem weer te zien! Even 'huggen', en dan vertelt hij me dat hij zó blij is dat ik zijn taak waarneem. Dat hij daar een heleboel rust door ervaart Ohhhh, een hele last valt van me af. Ik voel me gesterkt door zijn woorden, en nu durf ik wel weer verder met het optreden, ook al zit hij erbij Vreemd genoeg (maar wel mooi) zingen we na de pauze nog beter dan er vóór! Kwam er vóór de pauze wel af en toe een (flauw) applausje, na de pauze klinkt het applaus veel harder, vooral na 'lead me Lord'. Of verbeeld ik me dat? Ik merk dat ik groei in mijn rol van 'dirigent'. Durf meer aan te geven, durf het koor inmiddels weer aan te kijken. De reacties uit het publiek ontroeren me: 'mooi he?' en 'Is dit al de laatste? Niet? O, gelukkig'. Daar doe je het toch voor? Met veel overtuiging hoor ik het publiek achter me meezingen met de samenzangnummers. Het kippenvel verschijnt op mijn armen als we 'wat de toekomst brengen moge' zingen. Oude tekst en melodie, maar als je erover na gaat denken 't Blijft ook zo machtig actueel! Dat was dan mijn eerste optreden als jullie 'dirigent'. Een optreden met een uiterst korte voorbereidingsperiode, met een hoop stress. Maar: 'YES, we did it!' Dank jullie wel voor jullie bemoedigende woorden, alle hulp en suggesties die me aangeboden zijn. En hoe het verder gaat? Wat de toekomst ook brengen moge, vertrouwend loop ik aan des Vaders hand. Dit wens ik ook jullie toe! Een hartelijke groet van Erica. -05-

7 -----Jarig-----Jarig-----Jarig-----Jarig-----Jarig-----Jarig---- Arie van Beelen Edco Wallet Adrie Klarenbeek Erica Groenesteijn Alinda de Graaf Heleenka Hartog Hans Hoddenbagh Tina de Graaf Evelien Mastebroek Gerleen Scholten Margreet Huijgen Reinie van de Groep Marion v Kwawegen Claudia vd Scheur Rolf Mastebroek Evelien Koelewijn Riet Haandrikman Bert van den Akker Jan Haandrikman Mennie ter Beek Voor in je agenda: Zondag 2 juni 2013 Kerkdienst, aanvang uur Dienst Met Belangstellenden, Vogelplein te Amersfoort. Zondag 7 juli 2013 Kerkdienst, aanvang uur Stichting Sherpa, Zandheuvelweg 4 te Baarn. Zondag 6 juni 2014 Zangdienst. aanvang uur Leusden-Zuid. Voor een actueel overzicht zie de agenda op:

8 ADVERTENTIE Pianolessen voor iedere leeftijd, van beginner tot gevorderde. Neem gerust contact op voor meer informatie of een gratis proefles. -07-

9 Afscheid van onze bassist... Een terugblik from the low-end Twee jaar heb ik bij 'het koor' mogen vertoeven, in zo'n zin dat ik een beetje gewend ben geraakt aan de bezette maandagavonden, de onregelmatige uitvoeringen, de onontkoombare uitdaging om toch elke keer weer toonbaar en voorbereid voor de dag te komen. Deze routine werd bruut verstoord door een plotselinge verhuizing naar onze zuiderburen, wat een spijtig gebeuren bleek. Een vlug afscheid was daar niet bij, en ik mocht met kerst terug komen; een thuis-concert nog wel. Het begon allemaal als een ietwat verlegen jongetje dat vanachter de piano druk zijn best deed om zijn omgeving te imponeren met al die lage noten. Hoewel Erica een goede en geduldige leermeesteres was, ging toch allemaal niet zo optimaal en moest er een eigen muziekstandaard komen. Eerst werd deze gevuld met ellenlange banen van aan elkaar geplakte partituur, maar later kwam er toch een deftige map - nu ja, deftig, de auto-stickers uit de basisschoolperiode zaten er nog op. Ietwat ongemakkelijk was het dat eerste half jaar wel met al die dames, maar later kwam ik toch iets lekkerder in mijn vel en werd er vrolijk meegegrapt terwijl, of Ruud of Evelien een afkeurende blik mijn richting op wierp. Die moesten we dan maar voor lief nemen. Kerst was, naast Pasen, de drukste en weldegelijk de meest speciale tijd van het jaar. Niet alleen vanwege het feit dat die leuke fluitiste - die zo bleek, ook nog een even zo leuk zusje tussen de alten had zitten - weer een paar keer mee kwam spelen, maar ook vanwege de vele uitvoeringen, uitgebreide koffie-cateringen en natuurlijk de eeuwige eindejaarsborrel ten laste van Ruud. Gezelligheid alom dus. Zo af en toe kwam ik ook tussen het koor te staan, wat altijd een groot feest was. Een serieuze blik, een serieus nummer: 'Ride the Morning Wind'. Kon ik toch even laten zien aan het publiek dat ik ook wat andere noten op mijn zang had, en heb ik ondertussen veel geleerd als het aankomt op het snel lezen van noten en, aangevuld wat snelle opmerkingen van Erica, ook andere muziektheorie. Niet te vergeten is mijn grote en getrouwe vriend Rolf met wie ik een drummer versleet en vele gezellige avonden, voor de repetitie, bij hem thuis 'druk oefenend' heb doorgebracht. Helaas, of gelukkig, kwamen we niet verder dan een goeie kop koffie en een lekkere koek, want de beeldbuis stond altijd aan en een lekkere sofa klaar, maar dat is een beroepsgeheim. Over die twee jaar is er zeker veel gebeurd. Samen met mijn trouwe chauffeuse Marianne, aan wie ik veel dank verschuldigd ben, heb ik een totale afstand van minstens twee keer de omtrek van de aarde afgelegd, heb ik noten gespeeld verspreid over ongeveer dertig manuren, en Ruud keer met zijn armen op en neer zien zwaaien. Het zal een gezellig hoofdstuk uit mijn fictieve memoires worden waarvan ik met net zo fictieve tranen afscheid ga nemen. Gelukkig laat ik jullie niet bassistloos achter, wat een hele opluchting is. Voor vanavond staat de auditie aan de deur en dan zie ik jullie allemaal nog een laatste keer, voordat ik echt ribbedebie ben. -08-

10 Impressie optreden in Amersfoort 10 december Ons optreden bij de Kerstallen tentoonstelling te Amersfoort. Op 10 december jl. gingen we zingen bij de Kerstallen tentoonstelling in de Sint Ansfridus kerk te Amersfoort. De kerk was lekker warm en sfeervol aangekleed met diverse kerstallen uit verschillende werelddelen. We misten wel de echte Maria, Jozef, baby Jezus en een ezel. Toen iedereen aanwezig was, begonnen de muzikanten de spullen klaar te zetten. Wij, die moesten zingen, miste een warming up voor onze stembanden. Er waren wel wat mensen die zachtjes neurieden en voor zichzelf zongen. Daarna begon het grote optreden. Er waren niet veel mensen aanwezig. Na elk gezongen lied was het applaus erg groot. De Kerstliederen vielen goed in smaak. Na afloop kreeg iedereen een lekker kopje koffie of thee met een plakje cake. Het was geen Spakenburgse Keek. We kunnen terugkijken op een Gezegende avond! Ik wens jullie allemaal een Gezegende Kerst en een knallend oud en nieuw! Met vriendelijke groet, Gerleen Scholten -09-

11 Impressie de Blinkert, Op zondagochtend 23 december jl. was Jubilation te gast in De Blinkert in Baarn, een verpleeghuis voor zieke dak- en thuislozen. Dit zijn mensen die soms erg op zichzelf zijn en een verleden hebben waardoor ze niet direct in de rij staan voor activiteiten, laat staan voor bijeenkomsten op zondagochtend. Het was dan ook best spannend of er daadwerkelijk bewoners zouden komen. Het koor was stipt op tijd present, stelde zich op en begon met warmzingen. Een enkele vroege bewoner had zich al toegang verschaft tot 'De Herberg', zoals de recreatiezaal tegenwoordig heet, en genoot van de gezellige drukte. Heel, heel langzaam druppelden er meer mensen binnen. De geestelijk verzorger en de zorgmedewerkers spanden zich in om zoveel mogelijk bewoners te enthousiasmeren voor het koor. Uiteindelijk was de zaal redelijk gevuld en moesten we hier en daar zelfs een beetje schuiven om alle mensen met rolstoelen en rollators een goed plekje te geven. Persoonlijk vond ik het erg fijn dat aan het begin van de uitvoering in heel eenvoudige taal het evangelie werd verteld. Samen met de gedichten en de prachtige liederen was het optreden van Jubilation een waardige invulling van de zondagochtend. Wat mij opviel was dat bewoners die vaak toch onrustig en aan de wandel zijn, de aandacht lang konden vasthouden. Er werd meegezongen, gefotografeerd, intens meegeluisterd en genoten. Bij het slot van het lied 'Eeuwig duurt Zijn glorie', waarbij het koor de sterren van de hemel zong, keek een oude dame mij hoofdschuddend aan en zei vergoelijkend: "Ach ja, dat is modern he?" Voor mijzelf was 'Kind uit de hemel' het mooiste nummer, dat deed vooral het combo echt fantastisch! Namens de bewoners van De Blinkert wil ik jullie allemaal hartelijk danken voor de mooie uitvoering en ik hoop dat door jullie stemmen het evangelie nog lang en op veel verschillende plaatsen mag klinken. Marjolein Westerveld (Moeder van Robert, red.) -10-

12 Spinazie-vis salade Je hebt nodig: Een blok spinazie uit de vriezer ( geen alla creme ) Een pakje witvis ( dat kan zijn kabeljauw, panga, koolvis) ook uit de vriezer 1 ui Een pakje roomkaas Aardappel puree ( 2 zakjes aardappel puree voor ovenschotel volgens mij van honig) 1 eetlepel mosterd Zakje geraspte kaas (belegen) Je laat de spinazie en de vis ontdooien ( heel erg goed uit laten lekken en droog deppen vanwege het vocht wat je anders in je schotel krijgt. Je snijdt de ui in fijne blokje. In een pan fruit je de ui, dan doe je de roomkaas erbij en de eetlepel mosterd. Dat wordt dan een soort prutje. Je maakt de aardappel puree klaar, en pak de ovenschaal. Eerst een klein bodempje van aardappel puree, dan de droog gedepte vis erop, dan smeer je de vis in met het prutje (ui, roomkaas, mosterd) Dan de goed uitgelekte spinazie, de rest van de aardappelpuree erover en de geraspte kaas. Oven voorverwarmen 220 gr. Ovenschotel zo'n 25 min op 200gr. Even je kaas in de gate houden dat dit niet te hard gaat. Anders even de eerste 10 min afdekken met aluminiumfolie ( iedere oven is anders natuurlijk) Wij vinden het heerlijk! -11-

13 Recept rouwkost salade. De salade wordt opgemaakt in een af te sluiten bak of schaal. Bestaat uit opgebouwde laagjes van ingrediënten die ik in onderstaande volgorde ga noemen. De ingrediënten dienen zeer fijn gesneden te worden! ijsbergsla- halve ui- bleekselderij drie stengels- halve groene paprika- zoetstof poederplusminus 225 gram bevroren doperwten- potje Helman mayonaise (of yogonaise)- plusminus 225 gram jong belegen kaas- twee zakjes uitgebakken spekjes. Let op volgorde en goed over de gehele bak verspreiden! Een dag van te voren bereiden, belangrijk omdat de smaak moet doortrekken in de laagjes! De schaal afgedekt in de koelkast bewaren. Eet smakelijk. Volgend recept kip salade. Benodigdheden: Drie kipfilet- anderhalf kipbouillonblokje- zoete druiven (pitten verwijderen) plusminus 230 gram- eventueel een zoete appel- vier of vijf bleekselderij stengels- plusminus 115 gram pecan noten - plusminus 450 gram Helman mayonaise. De ingrediënten dienen klein gesneden te worden, ook de druiven! Kipfilet minuten koken in bouillon en na afkoelen ook in fijne dobbelsteentjes snijden. Eet smakelijk. -12-

14 Gedicht... Zingen Zingen kan je over allerlei dingen over een bloem, verdriet of je zegeningen. Zingen doe je wanneer je vrolijk bent of wanneer je een bepaalde blijdschap kent. Maar ook wanneer je droevig of bang bent, kan je door het zingen worden verwend. Door het zingen kan je je angst of verdriet verbergen, zodat het niet te veel van je gaat vergen. Door te zingen kan je ook prijzen Gods Grote Naam, dan kan je het werk ook beter aan. Het zingen geeft je kracht en moed en je leven wordt hierdoor gevoed. Door te zingen kom je uit de put, je krijgt dan ook wat meer fut. Muziek of het zingen brengt een bepaalde prikkeling teweeg, je hoofd is dan niet meer leeg. Je danst of zingt vrolijk mee, je voelt jezelf heel tevree. Zingen kan je ook overal doen; Onder de douche, op je fiets of in het plantsoen. Iedereen mag toch weten waar jij zo vol van bent; Een club, God of iemand die iedereen kent. Waar je hart vol van is loopt je mond van over. Net zoals je een boom herkent aan zijn lover. -13-

15 Een kijkje bij... Marion van Kwawegen. Een kijkje bij Marion. Al heel lang in de planning maar in 2012 niet meer gelukt. Dus meteen maar zo snel mogelijk een afspraak in 2013 gemaakt. Het wordt tenslotte ook tijd voor een nieuw Jubje, nietwaar? Marion woont samen met haar man Martijn en zoontje Micha van 3 jaar in een nieuwbouwwijk van Bunschoten. De huizen in hun buurt staan er nog maar zo'n 5 jaar. En ongeveer zo lang zijn Marion en Martijn ook getrouwd. Precies doet het er niet toe want ze moesten zelf enigszins nadenken welk jaar het ook al weer was... Het geeft niet, als je maar gelukkig bent met elkaar en dat zijn ze, volgens mij. In de gang hangt een trouwfoto van ze met een grote vrachtwagen. Je raadt het al, Martijn is vrachtwagenchauffeur en tja, dan is het toch een grote wens dat er getrouwd wordt in zijn eigen vrachtwagen. Na enig wikken en wegen is Marion er mee akkoord gegaan en is ze op de grote dag met behulp van een trap in de vrachtwagen geklommen. Je moet tenslotte wat voor elkaar over hebben... Vol trots vertelt ze over hun zoontje en laat ze een foto zien. Een schattig, guitig, blond jochie. Hij gaat nu 4 middagen naar de peuterspeelzaal. Dan kan hij ook leren spelen met andere kinderen. Hij had een beetje een taalachterstand en problemen met de concentratie maar inmiddels heeft hij daar begeleiding voor en ze merkt duidelijk dat het nu beter gaat. Naast Micha en het huishouden heeft Marion ook nog een baan van 20 uur. Op haar 19e is ze de opleiding 'helpende verzorgende' gaan doen bij de Amandelhof in Zeist. Het was werken en leren tegelijk. Dat heeft 2 jaar geduurd. Daarna de opleiding 'verzorgende i.g.'. Dan leer je ook medicijnen toedienen en spuiten. Nadat Micha geboren was heeft ze een poos in de thuiszorg gewerkt. Ze had gesolliciteerd bij De Zilvermeeuw dat toen gebouwd werd en daar mocht ze komen werken toen het klaar was. Een tehuis voor dementerende ouderen. Het is een kleinschalig tehuis met 8 bewoners en ze heeft het naar haar zin. Het ligt in de planning dat ze in 2014 samen gaan met De Haven. Het werk betekent dag-, avond- en nachtdiensten. Als hobby heeft ze zingen. Hoe kan het ook anders. Ze heeft bij Fontana gezongen maar dat is opgehouden te bestaan. En toen is ze een poosje gestopt. In die tijd werd ze zwanger en kwam Micha. Daarna begon het toch wel weer te kriebelen. En aangezien Irma haar zus is (zie interview in een vorig Jubje) was de stap niet zo groot om bij Jubilation terecht te komen. Ze heeft het er erg naar haar zin, vindt het heerlijk om op maandagavond te gaan en vindt het een gezellig koor waar iedereen met iedereen kletst. Ze begrijpt dat Ruud het wel eens wat minder vindt als er tijdens de repetitie ook zo gekwebbeld wordt. Mochten er commissies zijn die zitten te springen om versterking dan is Marion bereid om zich in te zetten mits ze goed ingewerkt wordt. Voor solo zingen voelt ze een stuk minder en dat laat ze graag aan anderen over. Ze is inmiddels een jaar lid. Ze houdt erg van opwekkingsliederen en ook thuis staat er regelmatig een cd op. Micha kan het ook al waarderen. Wie weet een aankomend lid over een (heel) aantal jaar. Van haar man hoeven we niks te verwachten in deze, helaas. Ook lezen doet Marion graag. De Eva vindt ze een leuk blad en daarnaast leest ze graag oorlogsboeken en andere spannende boeken. Maar met Micha in de buurt is het soms moeilijk, hij wil natuurlijk graag aandacht en dus wordt het 'leesuurtje' in bed gehouden of als hij er even niet is. Daarnaast is het de ambitie om 2 keer per week 's avonds nog een uurtje te wandelen. Soms met Irma samen en soms alleen. De zussen hebben een goeie band al was Marion wel een nakomertje in het gezin. Ze schelen 12 jaar en Marion weet nog goed dat er op de trouwdag van Irma bij haar wel een paar tranen weggepinkt moesten worden omdat ze het zo jammer vond dat Irma het huis uit ging. Ze heeft nog een broer die 8 jaar ouder is en nog een zus die 13 jaar ouder is. Het valt me op dat er mooie gedichtjes op het prikbord in de w.c hangen (voor zover ik zonder leesbril nog iets lezen kan...). Als ik er naar vraag begint ze enthousiast te vertellen dat ze samen met Martijn afgelopen jaar een Alpha-cursus hebben gevolg. Dat is heel waardevol geweest voor hen beide en ze kan zeggen dat het geloof voor haar heel anders is geworden. -14-

16 Ze vertelt dat het nu met haar hart is in plaats van met haar hoofd. Inmiddels komt Martijn erbij zitten. (tot hier heeft hij op de achtergrond van achter zijn computer zo half mee zitten luisteren) Het komt op me over dat hij hiermee beaamt wat Marion zegt. Het heeft hun geloof veranderd en veel persoonlijker gemaakt en daarnaast is het fijn geweest om in een groepje mensen die je vertrouwt, dingen te kunnen delen die je niet met iedereen bespreekt. Ze gaan dit jaar dan ook met dezelfde mensen een Bijbelstudiegroep beginnen. Inmiddels is het al weer bijna 10 uur en tijd om naar huis te gaan. Nog even een paar korte vragen zoals we gewend zijn: Ik hou van: vakanties Ik hou niet van: slecht weer Ik eet graag: stamppot rauwe andijvie Ik lust geen: sperziebonen Lezen doe ik: graag...in de bank Mijn favoriete boek: oorlogsboeken Qua muziek luister ik graag naar: Michael W. Smith en opwekkingsliederen Het mooiste lied uit het Jubilationrepertoire vind ik: Rose of Bethlehem Een leuk t.v. programma vind ik: Goede tijden, slechte tijden Je kunt me wakker maken voor: niks Mijn favoriete vakantiebestemming is: Cyprus (zijn we op huwelijksreis geweest, heerlijk!) Mijn droom is: gezondheid en geluk Ik heb Marion gevraagd of ze een gedicht wil uitzoeken dat haar aanspreekt zodat we dat als afsluiting hier nog aan toevoegen. En hiermee wil ik je hartelijk bedanken voor je gastvrijheid, gezelligheid en openheid. Het was mooi om je wat beter te leren kennen! -Marianne Gods glimlach in gewone dingen De zon die door de wolken breekt Een vogel die opeens gaat zingen Een buurman die zijn hand opsteekt De vreugde van verfrist ontwaken De rozen die te bloeien staan Een maaltijd die ons goed mocht smaken De rust als het werken is gedaan Gods glimlach in gewone dingen Dat maakt het leven rijk en goed Zijn onverdiende zegeningen Genieten met een blij gemoed -15-

17 COLOFON Voorzitter: Penningmeester: Secretaris: Evelien Mastebroek Tinja Huijgen Henriëtte van der Waal Albertha Heuveling Maria ter Beek Muzikale leiding: Dirigent: Ruud Widdershoven Drummer: Edco Wallet Gitarist: Rolf Mastebroek Basgitaar: Bert Pianiste: Erica Groenestijn Redactiecommissie: Marianne Lensink Patricia Overeem Bert van den Akker Bank: RABObank Spakenburg Afmelden bij ziekte/verhindering: Albertha Heveling Repetitieruimte: De Woelige Hoek Kuijperstraat 20 Spakenburg