TROOST door SINCOLLECTIEF en t,arsenaal mechelen i.s.m. Arenberg, MAF en GEN2020

Transcriptie

1 TROOST DOCUMAP 1

2 TROOST door SINCOLLECTIEF en t,arsenaal mechelen i.s.m. Arenberg, MAF en GEN2020 SINCOLLECTIEF werd in 2011 opgericht maar heeft al twee bijzondere voorstellingen gemaakt: H&G (grimmiger) en Troost. In oktober gaan ze in première met Rumble in da jungle, een muziektheaterspektakel rond topbokser Mohammed Ali. Meer bepaald zijn legendarische gevecht tegen George Foreman in Kinshasa in Troost is een coproductie van SINCOLLECTIEF en kadert in een traject dat SINCOLLECTIEF en t,arsenaal samen willen afleggen. De eerste samenwerking kwam er tijdens de tiendaagse De andere canon in t,arsenaal waar SINCOLLECTIEF de voorstelling H&G (grimmiger) bracht. De coproductie Troost is de volgende stap in dit gezamenlijke parcours. In het najaar van 2013 volgt een nieuwe samenwerking, Rumble in the jungle. t,arsenaal werkt ook graag samen met Ikram Aoulad en Junior Mthombeni buiten de SINCOLLECTIEF context. Beiden maakten deel uit van de cast van Verre vrienden (coproductie t,arsenaal en Theater Malpertuis) en Ikram Aoulad speelt ook mee in Rosie en Moussa, de brief van papa, een muziektheatervoorstelling van t,arsenaal. t,arsenaal gelooft in SINCOLLECTIEF en in een samenwerking op lange termijn. Voor Troost nodigde SINCOLLECTIEF de hiphopgroep NoMoBS uit om samen deze voorstelling te maken. Dit collectief verovert stilaan de muziektheaterscène. Ze doen dat op hun zeer persoonlijke manier. SINCOLLECTIEF slaagt erin om in de smaak te vallen bij een publiek dat vertrouwd is met theater maar bereikt ook doelgroepen, vooral jongeren, die nog nooit een stap in een theater hebben gezet. SINCOLLECTIEF engageert zich om culturele en sociale grenzen te verleggen TROOST DOCUMAP 2

3 INHOUDSTAFEL 1. WIE IS SINCOLLECTIEF? Toekomstige projecten 6 2. DE VOORSTELLING Inspiratiebronnen en referenties Milla/Yemaya en Jabaar/Elegua 9 3. DE CAST/BIO S Junior Mthombeni Ikram Aoulad Fikry El Azzouzi Andrew Claes NoMoBS DE PERS OVER SINCOLLECTIEF SPEELLIJST H&G (grimmiger) Troost Rumble in da jungle Jihadisten van bij ons (werktitel) INFO/CONTACT 37 TROOST DOCUMAP 3

4 1. WIE IS SINCOLLECTIEF? SINCOLLECTIEF is een jong Vlaams/Antwerps collectief dat in 2011 werd opgericht. Drijvende krachten zijn Junior Mthombeni, Ikram Aoulad, Cynthia Schenkels, Fikry El Azzouzi en Nadia Benabdessamad. SINCOLLECTIEF is enthousiast en gelooft halsstarrig in een betere wereld. Elke reflex daar naartoe start op microniveau in hun eigen omgeving. Momenteel opereren ze nog vanuit VZW DUNIA-GLOBE, een vzw die in Mechelen zetelt en artiesten logistiek ondersteunt. In de toekomst wil SINCOLLECTIEF een autonome organisatie worden. SINCOLLECTIEF is ontstaan en werkt vanuit de noodzaak en de goesting om iets nieuws te doen, om een verhaal te brengen dat inhoudelijk dichtbij de realiteit ligt en bij wat er dagelijks te beleven valt. SINCOLLECTIEF wil zich door de stad laten inspireren; de stad tonen zoals ze is, met alle kleuren en verhalen, maar ook met de grauwheid. Tegelijkertijd wil SINCOLLECTIEF de stereotypes die heersen in de beeldvorming rond diversiteit terug in evenwicht brengen met professioneel muziektheater als belangrijkste instrument. The single story creates stereotypes, and the problem with stereotypes is not that they are untrue, but that they are incomplete. They make one story become the only story Chimamanda Adichie the danger of a single story, ted.com 2009 Last but not least wil SINCOLLECTIEF theater maken voor die doelgroepen die maar moeizaam lijken deel te nemen aan de hogere cultuur, met name theater. SINCOLLECTIEF zoekt deze doelgroepen actief op in scholen, opleidingscentra en jeugdwerkingen, in samenwerking met informele partners en ervaringsdeskundigen. Voor hen wil SINCOLLECTIEF een positieve voorbeeldfunctie invullen, meer nog, SINCOLLECTIEF wil deze jongeren enthousiasmeren voor de culturele wereld. Op de vooravond van stedelijke verjonging en verkleuring wil SINCOLLECTIEF deze tendens doortrekken naar Vlaamse podia en media. Een slapende massa wakker maken, als potentieel publiek aanboren en nieuw talent toeleiden naar de juiste theater- en/of muziekopleidingen. SINCOLLECTIEF wil professioneel theater maken van hoge kwaliteit en gebruikt hiervoor hedendaagse/herkenbare muziek en tekst om zo een breder publiek aan te trekken. Het debuut van SINCOLLECTIEF, de voorstelling H&G (grimmiger), een hedendaagse remake van Grimms Hans en Grietje, ging in 2011 in coproductie in première tijdens het Mestizo Arts Festival in de Arenbergschouwburg in Antwerpen. H&G (grimmiger) is urban en intercultureel muziektheater over ontwortelde jongeren, zoekend naar houvast in de gejaagdheid van het stadsleven. In een stijl en vorm vol live muziek, straatpoëzie en hip hop krijgt het sprookje van de gebroeders Grimm een verschroeiende shot sociale relevantie toegediend. H&G (grimmiger) was in november 2011 ook in t,arsenaal in Mechelen te zien tijdens de tiendaagse De andere canon. In het seizoen toert deze voorstelling door Vlaanderen (speellijst zie verder). SINCOLLECTIEF over H&G (grimmiger): Het verplaatsen van een verhaal dat deel uitmaakt van het westerse collectieve geheugen naar de hedendaagse straatcultuur, is een beweging waarin cultureel erfgoed verbroedert met culturele diversiteit. H&G (grimmiger) doet er alles aan om deze beweging zowel in het creatieproces als in het eindproduct door te voeren. M.a.w. Grimms Hans en Grietje interculturaliseren. TROOST DOCUMAP 4

5 H&G (grimmiger) kan beschouwd worden als urban theatre. Maar wat is urban theatre? Michael De Cock schreef er in Courant 99 van VTi een artikel over. Een urban thema, in een urban verhaal verteld met urban middelen kunnen we dan niet spreken van iets wat we urban theatre mogen noemen? We zijn wel op zoek naar een vorm van urban theater, ja, zegt SINCOLLECTIEF-lid Junior Mthombeni. Ook in ons woordgebruik en onze manier van spreken. Wij gebruiken de straattaal. Die is veel korter, directer en erg beeldend. Maar ook in de vorm, door met slam poets te werken en door de muziek, rappers En door een aantal herkenbare dingen uit de straat: het enige decor is zwerfvuil waarin gedanst wordt. In H&G (grimmiger) werd de jungle, of het oerwoud, een leeg en kil betonnen bos. Concrete jungle, dat was het idee, vervolgt Mthombeni. H&G (grimmiger) gaat heel erg over de stad. Dus om ons verhaal te vertellen zijn we op zoek gegaan naar expressiemiddelen uit die stad vandaag. Daarom doen ook rappers als Sifort en Gloria mee. Ze waren van bij het begin bij het verhaal betrokken. Ook Gerardo Salinas van Mestizo Arts Festival (MAF) gelooft dat SINCOLLECTIEF een vorm kan zijn van urban theatre. Zowel qua thema als qua manier van werken, legt hij uit. Want deze voorstelling is net zoals de hele urban scene van onderuit ontstaan. Het is geen initiatief dat van bovenuit is opgelegd. En SINCOLLECTIEF probeert ook heel erg om de urban artists van bij het begin te betrekken. Dat is een grote kracht, ook al houdt het vandaag nog een gevaar in. Want vaak wordt het om die reden in de socio-artistieke hoek gedrumd. Ook al kiest SINCOLLECTIEF nu duidelijk voor een urban style en urban thema s, dit sluit niet uit dat ze in de toekomst ook andere stijlen en verhalen in hun creaties zullen verwerken. Misschien gaan ze ooit zelfs nog met repertoire aan de slag. Begin 2013 ging de tweede voorstelling van SINCOLLECTIEF in Mechelen in première: Troost, een coproductie met t,arsenaal. Daarvoor, begin februari, werd al een voorstelling gespeeld in de Arenbergschouwburg in Antwerpen. In Troost krijgt de (live) muziek nog een veel prominentere en belangrijkere rol dan in H&G (grimmiger). Via t,arsenaal dat als coproducent ondersteunt en zijn netwerk ter beschikking stelt, kan SINCOLLECTIEF als opstartend theatergezelschap het reilen en zeilen van de sector beter leren kennen. Voor Troost werkten zij samen met regisseur Michael De Cock en scenograaf Stef Depover. Voor meer info zie: Het blijft echter een absolute ambitie en streven van SINCOLLECTIEF om zichzelf als onafhankelijke structuur uit te bouwen en verder te ontwikkelen. Voor SINCOLLECTIEF is het belangrijk dat in het veld nieuwe initiatieven die meer kleur en diversiteit brengen en die de canon van binnenuit vernieuwen op eigen kracht kunnen bestaan. In de toekomst droomt SINCOLLECTIEF ervan om een autonoom muziektheatergezelschap te worden. Dingen maken zoals Spike Lee, maar dan voor theater Spike Lee (Atlanta, 1957) is een Amerikaans filmmaker en -regisseur. Hij maakt sociaal bewogen films. Racisme is een belangrijk thema in zijn werk. De films Malcolm X en Do the right thing zijn daar goede voorbeelden van. De muziek in Do the right thing is van Public Enemy. Andere motieven die regelmatig in het werk van deze filmmaker/regisseur zitten verweven zijn criminaliteit, het stadsleven, en de invloed die de media op mensen hebben. SINCOLLECTIEF heeft dezelfde drijfveren, ambities en interesses. Daarom dus dat SINCOLLECTIEF dingen wil maken zoals Spike Lee, maar dan voor theater. TROOST DOCUMAP 5

6 1.1 TOEKOMSTIGE PROJECTEN In het najaar van 2013 staat een nieuwe samenwerking tussen SINCOLLECTIEF en t,arsenaal gepland. In oktober 2013 openen ze het MESTIZO ARTS FESTIVAL met Rumble in da jungle. Een muziektheaterspektakel dat inzoomt op de epische bokswedstrijd tussen Mohammed Ali en George Foreman in Kinshasa Deze keer werken ze samen met de muzikanten van de urban big band B.U.R.K.A. en spoken word artiesten uit Antwerpen. De aftrap van dit ambitieuze muziektheaterproject werd gegeven met een boksmatch waarin Junior de handschoen opnam tegen de Belgische en Europese bokskampioen Sugar Jackson, tijdens de openingsavond van het Mestizo Arts Festival op 20 oktober Rumble in da jungle speelt op 19 oktober 2013 tijdens het MAF in Antwerpen, en op 11 december tijdens het GEN2020 festival in Mechelen. SINCOLLECTIEF plant in het najaar van 2014 een theaterproductie rond identiteit en radicalisering. Van oktober 2013 tot oktober 2014 doen ze in samenwerking met Kif Kif uitgebreid research rond het fenomeen en meer bepaald naar de "ingredienten, kenmerken en voedingsbodem." Wat gebeurt er momenteel met jongeren die radicaliseren? Wat werkt en wat niet? Zijn er al jongeren teruggekeerd? Worden ze (op)gevolgd? Hoe herken je radicalisering? Kan er een profiel geschetst worden van geradicaliseerde jongeren? En waarom vertrekken ze naar een andere uithoek van de wereld om een oorlog te voeren die (schijnbaar) niet van hen is? Waar ligt onze verantwoordelijkheid als maatschappij? Tal van vragen over iets wat we kennen of niet meer herkennen. Op 23 oktober, tijdens MAF 2013, geeft het SINCOLLECTIEF (i.s.m. Monty, t,arsenaal mechelen, Kif Kif, MAF en Arenberg) het startschot aan het researchtraject door opiniemakers en deskundigen uit te nodigen voor een open gesprek. TROOST DOCUMAP 6

7 1. TROOST DOCUMAP 7 foto: Lucila Guichon

8 2. TROOST DE VOORSTELLING Stap binnen in de wereld van SINCOLLECTIEF en ontdek een bijzonder universum SINCOLLECTIEF laat zich voor Troost opnieuw inspireren door de stad, met alle kleuren en verhalen, maar ook met de (g)rauwheid. Dit keer krijgen SINners Ikram Aoulad en Junior Mthombeni versterking van de NoMoBS. Deze hiphoppers mixen Engels, Frans, Nederlands en Arabisch in hun teksten en injecteren een brok energie en dynamiek op de scène. Zij, een keiharde zakenvrouw die haar brood verdient met drugsdealen. Hij, een ogenschijnlijk slungelige, maar gevaarlijk verslaafde jongeman. Ze delen een verleden. In hun kindertijd waren ze de beste vrienden. Tot hebzucht, imago en verslaving zich kwamen moeien. De rauwe grootstad wordt het bevreemdende decor van Troost. Tegen deze achtergrond is de constante spanning te snijden. Het onheil is nooit veraf... In een vertroebelde wereld van consumptie, individualiteit en lijden zijn wij allemaal op zoek naar troost. Troost om gehoord en erkend te worden. Troost om niet te vergaan van verlatenheid en isolement. Maar wat als troost je raison d être wordt, als je er afhankelijk van wordt? In Troost volgen we het verhaal van Milla, een sterke en gewiekste zakenvrouw/muziekproducente, en Jabaar, haar oude jeugdvriend en notoire koffiedrinker. Een moeizaam gesprek, een oude vriendschap die zwaar op de proef wordt gesteld door gulzigheid en destructie. Milla s affectie voor haar oude vriend kan het onmogelijk halen van haar principes. Eten of gegeten worden Troost vertelt het verhaal van een gebroken vriendschap tussen een man en een vrouw. Je voelt constant een spanning tussen deze twee personages, Milla en Jabaar. Enerzijds is er de vertrouwdheid vanuit het verleden, anderzijds is er de breuk en de spanning die nu tussen beiden hangt. In Troost wordt koffie als een metafoor voor destructie gebruikt. Meer centraal staat de vreemde vriendschapsband tussen de twee hoofdpersonages. TROOST DOCUMAP 8

9 2.1 INSPIRATIEBRONNEN EN REFERENTIES Fikry El Azzouzi, auteur van de roman Het Schapenfeest, schreef de tekst voor Troost. De theatertekst In de eenzaamheid van de katoenvelden van de Franse auteur Bernard-Marie Koltès ( ) inspireerde de auteur en de makers. Deze briljante, duizelingwekkende dialoog tussen een gebruiker en een dealer zette hen aan het denken. Samen met Fikry El Azzouzi besloot SINCOLLECTIEF de karakters (gebruiker/dealer) te verwerken in een heel nieuwe tekst, waarin meer ruimte kon gemaakt worden voor muziek en de personages nog meer te manoeuvreren in een alledaagse herkenbare realiteit. Fikry El Azzouzi en de makers lazen ook werk van de hedendaagse Britse auteur Dennis Kelly ( 1970) die met zijn stukken zoals Puin een eigen, bijzonder universum creëert gebaseerd op de harde realiteit, de onderbuik van de stad. Tegelijk rauw en poëtisch. Ook de wereld van de goden en de geesten, gebaseerd op de Yoruba, djins, sangoma en Sukuya overtuigingen, vormen een bron waaruit SINCOLLECTIEF inspiratie put voor een omkaderend verhaal in Troost. Bijna al deze overtuigingen hebben muzikaliteit als belangrijkste component. Muziek als instrument om de religieuze band tussen goden en mensen te versterken, muziek als directe lijn naar de godenwereld om hen aan te spreken en op te roepen. 2.2 MILLA/YEMAYA EN JABAAR/ELEGUA Troost vertelt het verhaal van Milla en Jabaar maar ook dat van Yemaya en Elegua. Yemaya en Elegua wonen in de wolken. De koningen en koninginnen die daar wonen hebben elk een functie: ze heersen over water, aarde, vuur en lucht. Vanuit de wolken kijken ze neer op de aardbewoners. Ze bekijken hun werk op de aarde fronsend, glimlachend en soms verbijsterd. Yemaya is de koningin van het water; zij wordt beschouwd als de godin van de vruchtbaarheid. Ze is ziedend op haar zoon Elegua, die al geruime tijd op de aarde dwaalt en begerig is geworden naar aardse geneugten zoals koffie. Yemaya besluit neer te dalen en Elegua een les te leren. Ze zoekt en vindt Elegua in de vorm van Jabaar. Zij zelf neemt de vorm aan van Milla, de oude jeugdvriendin van Jabaar. Milla en Jabaar hebben, net als Yemaya en Elegua, een vertrouwensrelatie, maar die van Milla en Jabaar is verstoord door hun verleden. Vroeger waren ze vrienden. Ze speelden samen, hadden dezelfde herkenbare zorgen en beslommeringen. In elkaars gezelschap konden ze vluchten voor de realiteit. In hun gezamenlijke verleden nam Milla de rol op van oudere zus, of zelfs van een moederfiguur, die Jabaar bewaakte en beschermde. Ze vonden troost bij elkaar. Tot die dag, de dag met de hond en de oude man. Een onuitwisbare gebeurtenis die hen uit elkaar drijft en de vriendschap tussen hen tekent In het heden waar Troost zich afspeelt, staan de confrontatie en het conflict tussen de twee personages centraal. De spanning is te snijden. De dialoog is vlijmscherp en gespijsd met straattaal waarin je als toeschouwer ook een zekere poëzie kunt ontdekken. Stukken tekst worden slammend (spoken word) op de bühne gebracht, ondersteund door de muzikanten. TROOST DOCUMAP 9

10 Zij: een sterke en sluwe zakenvrouw. Een vrouw die straat leeft, kauwt en vervolgens uitspuugt. Straat is een plek die zij domineert en waar zij lucratieve zaakjes kan doen. Ze dealt in koffie. Koffie als metafoor voor heroïne. Maar alleen de beste koffie. Milla is hard, steenhard. Haar lijf is beplakt met stukjes beton. Ze leidt een leven waarin ze op een wrede manier anticipeert op mogelijke risico s, dat is het referentiekader dat zij kent en als norm hanteert. Milla is een militant lesbische jonge vrouw die getraumatiseerd is door haar jeugd. Ikram Aoulad als Milla in Troost Heb je nooit een moment gehad: nu is het genoeg geweest. Ik moet ermee ophouden. Stoppen om met hem rond te trekken. Als kind was hij wel leuk, lang en stuntelig en een beetje kinderachtig, maar als je een kind bent, dan is kinderachtig zijn niet zo erg. Tenzij je opgroeit in de wijk waarin wij zijn opgegroeid. Daar ben je gezien als je kinderachtig bent. Jabaar is altijd al een bleiter geweest. Ik heb veel gasten voor hem in elkaar moeten slaan. Als zo een man slaag krijgt van een meisje, weet je wel hoe vernederend dat is? Zeker als het van zo een schattig meisje is. Weet je waarom Jabaar zo een sissy is? Dat komt omdat zijn vader zijn vriend is. Het enige wat ik kan herinneren van mijn vader is dat hij grote handen had. Grote harige handen. Ze waren even groot als mijn hoofd. Hij sloeg mij daar ook mee. Maar mijn vader deed het liever met de kabel. Tot ik er paars uitzag. Mijn vader had vreselijke driftbuien, en dan kon hij heel lief zijn. Hij kuste mijn paarse plekken en zei: Kijk eens Milla, wat een mooie paarse kleuren heb je gekregen. Je bent net een prinsesje nu. Mijn klein regenboogprinsesje. Ik mocht ook touwspringen met vaders kabel. Of we speelden cowboy en indiaantje met zijn kabel. Vader maakte eens een schommel van de kabel en dan duwde hij mij. Maar hij moest harder duwen. Harder, riep ik. Harder. Mijn vader werd kwaad, sloeg mij met zijn harige handen en kuste daarna mijn gele plekken. Dat vond ik raar. Waarom krijg ik van een kabel paarse plekken en van harige handen gele? Heel vreemd? Mijn vader bedoelde het goed, hij zag een afranseling als training, zodat ik later nooit nog slaag ging krijgen. Van niemand. Een vrouw die kan incasseren, die laat zich nooit doen. Ik heb mij nooit laten doen en ik val nog liever dood dan dat ik mij ooit laat doen. TROOST DOCUMAP 10

11 Hij: een slungel, een beruchte koffiedrinker. Afhankelijk van zijn koffietjes. In Milla s wereld heeft Jabaar het gemakkelijk gehad in vergelijking met haar. Maar Jabaar is gulzig en verslaafd. Dat maakt hem onvoorspelbaar en gevaarlijk. Ondanks het feit dat hij zich maar al te graag manifesteert als een sukkel. Hij teert op zijn verleden met Milla en verwacht eindeloos krediet. Junior Mthombeni als Jabaar in Troost Ben je tegen mij bezig? Praat je tegen mij? Ben je tegen mij bezig? Praat je tegen mij? Ben je tegen mij bezig? Praat je tegen mij? Ben je tegen mij bezig? Praat je tegen mij? Als kind keek ik graag naar Robert De Niro en Al Pacino. Jackie Chan was ook oké. Allemaal films van mijn vader. Ik keek altijd samen met Jackie. Jackie is mijn hond. Gekregen van mijn vader. Jackie is een hoe kan ik nu weten van welk ras Jackie is? Ik hoef dat toch niet te weten? Ik ben toch geen racist? Films, popcorn en Jackie, dat was mijn vaders opvoeding. Zo hield hij mij koest. Hoe moest hij het anders doen? Ik had geen moeder, ik hoef geen moeder. Wat ben je met een moeder als je films, popcorn en Jackie hebt. Ik hoorde wel verhalen over mijn moeder. Dat ze hippie is bij een of andere sekte. Dat ze zich laten ombouwen heeft als man. Of dat ze dood is? Met al die verhalen heb je echt geen moeder nodig. Mijn vader was een player. Dus ik had veel interim-moeders. Af en toe waren er wel moeders bij die mij tips gaven. Maar de meesten kwamen gewoon naast mij zitten om mijn popcorn op te vreten. Eigenlijk haat ik moeders. Ik zie het nut van een moeder niet in. Weet je wat ik nog meer haat? Honden. In het begin viel het wel mee met Jackie. Ik ging er mee wandelen. Af en toe speelde ik met hem. Jackie at samen met mij popcorn, Jackie keek graag naar maffiafilms. Maar een hond kan niet mijn beste vriend zijn. Een hond moet zijn plaats kennen. Dat had Jackie niet, hij kende zijn plaats niet. En daardoor kon ik hem niet meer rieken of zien. Jackie moest dood. Maar dan ook echt dood. Zelf kon ik het niet. Ik heb daar een te goed hart voor. Dus vroeg ik het aan Mila. Zij draait haar hand er niet voor om. Meer nog, zij geniet van zulke dingen. Ze deed rattenvergif in Jackies hondenbrokken. Kom lelijk mormel, hier is je laatste avondmaaltijd, zei Milla en ze schoot in de lach. Dat was niet grappig. Mila is niet grappig, dat weet iedereen, want als ze een grap vertelt, dan doet iedereen alsof. Gelukkig kan ze met haar eigen grappen wel lachen. Want dat zou pas zielig zijn. Mijn vader was mijn vriend. Hij heeft voor mijn ontmaagding gezorgd. Hij bracht mij naar de hoeren. Het was een lelijke oude vrouw met grijze haren en valse tanden. Voor mijn eerste keer wou hij niet te veel geld uitgeven. TROOST DOCUMAP 11

12 Op een oude fiets heb ik leren rijden en jij zult op een nog oudere fiets leren rijden, zei mijn vader. Voor we begonnen legde de oude hoer haar vals gebit in een glas water. Voor die prijs kon ze het best zonder tanden doen. Niet dat het oog ook wat wilt, ik hield ze gesloten. Al bij al viel het mee, het was snel voorbij. Ik heb er geen trauma s aan overgehouden en ik ontdekte dat ik een machtig wapen heb. Mijn vader bedoelde het allemaal goed. Mijn vader was mijn vriend. TROOST DOCUMAP 12

13 3. DE CAST/BIO S Ikram Aoulad en Junior Mthombeni (spel en concept), NoMoBS (live muziek door Salahdine Ibnou Kacemi, Saïd Boumazoughe, Mike De Ridder en Jahya Affane), Fikry El Azzouzi (tekst), Michael De Cock (regie), Stef Depover (vormgeving), Andrew Claes (soundscape), Lotte Stek (kostuums) en Felix Goossens (technische leiding) met dank aan WALPURGIS, CC Deurne en ccbe Berchem foto: Stef Depover TROOST DOCUMAP 13

14 3.1 JUNIOR MTHOMBENI Muzikant en acteur Junior Mthombeni ( 1972) groeide op in Mechelen. Hij heeft een Zuid-Afrikaanse vader en een Vlaamse moeder. Junior zette als zesjarige zijn eerste stappen in de wereld van de percussie en trad als kind van nog geen tien al op met grote namen zoals o.a. Dudu Pukwana en Johnny Dyani. Als twintiger kwam Junior via zijn muziek in het theater terecht. Voor het stuk Abjater wat so lag van Tone Brulin in de KNS, kreeg Junior zowel voor zijn acteerprestaties als voor de muziek uitstekende recensies. Junior stond vervolgens op de planken met Rif Raf (KNS), Carmen 1936 met Alida Neslo (de Nieuwe Amsterdammer), Blauwe Dozen (Arca Theater) en Stemmen Uit Het Niets (Zuidpooltheater). Later werd Abjater wat so lag nog gespeeld op het Grahamstown Festival in Zuid-Afrika. Hoewel zijn acteercarrière op rolletjes liep, droomde Junior nog steeds van een carrière als muzikant. Hij liet het theater achter zich en speelde bij groepen als Baba Sissoko, Afrobeat Association, Wawadadakwa, Chris Joris & Bob Stewart Band, Kellvyn Bell, Dean Bowman, El Tattoo Del Tigre, Neppy Noya, Zeker Weten, Divan Express, Descarga des Amberes, African Jazz Pioneers, maar vooral bij de Internationals. Junior ging echter opnieuw als acteur aan de slag en in 2011 maakt hij samen met o.a. Ikram Aoulad deel uit van SINCOLLECTIEF. Beiden speelden in het seizoen ook mee in Verre vrienden, een coproductie van t,arsenaal mechelen en Theater Malpertuis (herneming najaar 2013). Junior Mthombeni is vol energie en heeft een goede komische feeling. Door Ikrams en Juniors aanwezigheid krijgt de voorstelling in een bredere context een extra betekenis." Johan Thielemans Cobra.be In de zomer van 2013 maakten Junior en Ikram ook deel uit van de bijzondere locatievoorstelling Hannibal, van t,arsenaal mechelen, Le Manège Mons Maubeuge, Zomer van Antwerpen, Moussem, GEN2020 en Steunpunt Tewerkstelling vzw/metaalbad. In het seizoen is Junior Mthombeni ook een van de drijvende krachten achter het spetterende theaterconcert Amigos (6+), een productie van GEN2020, t,arsenaal mechelen en Davidsfonds/Infodok. Naast muzikant en acteur is Junior ook een jongerencoach, die (artistieke) processen begeleidt in opdracht van VDAB, ccbe, Kras vzw, Stad Antwerpen, enz. foto s: Stef Depover TROOST DOCUMAP 14

15 3.2 IKRAM AOULAD Na wat omzwervingen kwam Ikram Aoulad ( 1978) terecht bij Off Tv vzw voor de opleiding van videoreporter. Daarna verzorgde ze voor het Zuiderpershuis in Antwerpen enkele jaren heel wat camerawerk. Tezelfdertijd werd het satirische sketchprogramma De Fatima s opgestart, waar Ikram mee verantwoordelijk is voor concept, redactie, productie, camerawerk en spel. De Fatima s is een driekoppig collectief van jonge Marokkaans-Belgische vrouwen die maatschappijkritische filmpjes maken. In 2006 en 2007 deed Ikram redactie- en productiewerk voor tv en radio, o.a. voor Radio Donna, Thuis en Kaat & Co. In 2006 volgde ze een workshop acteren bij OPENDOEK. Hierna speelde ze mee in de productie Club Ah!med, een jongerenproject van Union Suspecte i.s.m. HETPALEIS in Antwerpen, en vertolkte ze enkele gastrollen in o.a. de tv-series Witse en Los. In 2011 vormde Ikram Aoulad samen met Junior Mthombeni en Nadia Benabdessamad het theatercollectief SINCOLLECTIEF. Vorig seizoen vroeg regisseur en auteur Michael De Cock haar om voor t,arsenaal mechelen mee te werken aan de muziektheatervoorstelling Rosie en Moussa, de brief van papa. Deze voorstelling toert nog volop door Vlaanderen. Ikram maakt ook deel uit van de cast van Verre vrienden, een coproductie van t,arsenaal en Theater Malpertuis die zeer goed onthaald werd door pers en publiek en die in het najaar van 2013 opnieuw door Vlaanderen reist. "Ikram Aoulad is een fijne verschijning, kwetsbaar en niet zonder dreiging. Zonder veel te zeggen draagt ze een mysterie in zich. Johan Thielemans Cobra.be In de zomer van 2013 maakten Junior en Ikram ook deel uit van de bijzondere locatievoorstelling Hannibal, van t,arsenaal mechelen, Le Manège Mons Maubeuge, Zomer van Antwerpen, Moussem, GEN2020 en Steunpunt Tewerkstelling vzw/metaalbad. In het seizoen wordt de samenwerking tussen Ikram en t,arsenaal verder gezet met het spetterende theaterconcert Amigos (6+) van GEN2020, t,arsenaal mechelen en Davidsfonds/Infodok én met De handen van Fatma (Moussem, t,arsenaal mechelen en SINCOLLECTIEF), dat in de context van de herdenking van 50 jaar Marokkaanse migratie past. TROOST DOCUMAP 15

16 3.3 FIKRY EL AZZOUZI Fikry El Azzouzi is geboren en getogen in het Waasland ( 1978). Geïnspireerd door zijn verwondering en ergernis over de actualiteit schrijft hij een wekelijkse column voor De Morgen. In april 2010 presenteerde Fikry zijn debuutroman Het Schapenfeest, uitgegeven door Van Gennep. Deze tragikomische roman vertelt over de doldwaze verwikkelingen in het leven van de elfjarige Ayoub. Het boek werd lovend onthaald in Vlaanderen en Nederland, en intussen is de auteur volop bezig aan zijn tweede roman. Sinds februari 2012 maakt hij deel van het SINCOLLECTIEF. Samen met en voor hen schreef hij het scenario voor Troost. In opdracht van GEN2020 (traject + platform voor grensverleggend theater, schreef Fikry de tekst IJdele Dagen die geregisseerd werd door Mesut Arslan (Platform 0090) en die tijdens het Mestizo Arts Festival 2012 in de Arenbergschouwburg gespeeld werd. De voorstelling was ook te zien tijdens het GEN2020- festival, begin december 2012 in t,arsenaal in Mechelen en in augustus 2013 op Theater aan Zee in Oostende. Na zijn theatertekst Troost schrijft hij in het seizoen mee aan de tekst van De handen van Fatma (Moussem, t,arsenaal mechelen en SINCOLLECTIEF). Fikry El Azzouzi schreef ook één van de verhalen voor het boek Verre vrienden (verschijnt eind oktober 2013, Davidsfonds/Infodok), waar Michael De Cock en Gerda Dendooven 10 nieuwe/jonge pennen en penselen zochten om de kinderliteratuur meer te kleuren en te kruiden. Hij werkt ondertussen ook verder aan een tweede roman. 3.4 ANDREW CLAES Saxofonist, producer en electronica whizzkid Andrew Claes ( 1982, Antwerpen) verzorgt de soundscape van Troost. Hij is onder andere bekend van groepen als BRZZVLL en STIJN. Hij werkte mee als gastmuzikant op platen van o.a. Dez Mona, Othin Spake, Butsenzeller, The Go Find, Marco Bailey. Daarna leverde hij een bijdrage aan de soundtrack van de film My Queen Karo en aan theaterproducties van o.a. Wunderbaum, In Vitro, Jan Fabre, Barre Weldaad, nona en KunstZ. TROOST DOCUMAP 16

17 3.5 NoMoBS Het collectief NoMoBS (No Mo BullShit) is begin 2012 opgestart door producer/rapper Salahdine Ibnou Kacemi. Nadat ze in hun jonge jaren samen op school hebben gezeten, kwamen Salah en Said Boumazoughe a.k.a Eazy- Lo elkaar via kennissen terug tegen in de Antwerpse muziekwereld. Samen maakten ze hun eerste hits bekend, AK up in this b**** en Straatsoldaat. Dit was Eazy-Lo s introductie bij het Kielse publiek, tevens ook die van Salah die toen beter gekend was onder de naam IMAM. Na een tijdje bracht Eazy-Lo een oude bekende mee; de Franse rapper Yahya Affane a.k.a. R8. Het klikte meteen tussen de drie, waardoor er een aantal nummers als Imma gorro zijn uitgebracht. Na deze laatste samenwerking werd het eventjes stil, maar dat hield Salah niet tegen. Tijdens deze periode besloot hij om het NoMoBS-project te ontwikkelen. In de zomer van 2011 stelde Mike De Ridder a.k.a. pirriporro, ook een oud klasgenoot van Salah, zijn mixtape Check voor aan het grote publiek. De gelijknamige videoclip gaf de doorslag; Mike werd als laatste puzzelstuk bij de groep toegevoegd. De eerste officiële track The anthem is in januari 2012 gelanceerd. Een paar maanden later volgde de hit Zehma ; deze twee tracks verschenen samen in mei op de No Mo BullShit EP. De eerste videoclip Zehma is in juli uitgebracht. Na 1,5 maand op youtube hebben deze gasten al meer dan hits. Ondertussen staat de teller op meer dan hits. Zoals veel jongeren willen zij hun wijk vertegenwoordigen, en ook dienen als voorbeeldfiguren. Hun teksten zijn vaak een maatschappijkritiek op de verloedering van de hiphopcultuur. De hiphopcultuur is in de Verenigde Staten gestart als de stem van verzet, op dit moment vertegenwoordigt zij vaak de oppervlakkige en materialistische schijn (bling-bling cultuur). Net deze thema s kaarten zij aan; voor alle duidelijkheid zehma is het Marokkaanse woord voor zogezegd. Ze mixen Frans, Nederlands, Arabisch en Engels in hun teksten. Op straat wordt deze lingo nog uitgebreid met Lingala, Turks, Wolof en Slavische talen, afhankelijk van de wijk waar je bent opgevoed. TROOST DOCUMAP 17

18 zehma patron?! OH, zehma ghataar (bangelijk) beetje cash, beetje coke, zehma Escobar zehma Pablo?! OH, zehma shefaar (gangster) zehma poppin' bottles, zehma mokkes m3ak fe dar (bij u thuis) circus-act astemblief, met puberkak op den beat in de club met schapen als fans, m'n IQ da zakt a'k da zie maar ok ik haat, cava! voorwa? speciaal omda ge kuddengedrag promoot en solo nergens sta, voorda! (haha) qua level kaka, wilde mij testen ofwa? moete kik mijn skills degraderen, maar blijf den beste, nana! verfoei da karikatuur van Amerika, bah! blabla van begin tot eind op track, wa zegge ze dan? nada! c'est ça! foto: Stef Depover TROOST DOCUMAP 18

19 TROOST DOCUMAP 19

20 TROOST DOCUMAP 20