de Dukenburger Info-magazine voor Dukenburg - 7 e jaargang nummer 9 - december 2014 Amir Hadjseiddjawadi

Transcriptie

1 de Dukenburger Info-magazine voor Dukenburg - 7 e jaargang nummer 9 - december 2014 Amir Hadjseiddjawadi

2 Colofon De Dukenburger is een onafhankelijk blad voor het stadsdeel Dukenburg. Het verschijnt negen keer per jaar en wordt gratis verspreid. Het is mede mogelijk gemaakt door de gemeente. Er is een bijdrage verkregen uit het budget wijkactiviteiten/bewonersinitiatieven van de gemeente Nijmegen. Adres Zwanenveld 63-55, 6538 RP Nijmegen Telefoon: Internet: Redactie René van Berlo (hoofdredacteur) Toine van Bergen Janwillem Koten Peter van Kraaij Bart Matthijssen Hette Morriën Theo Vermeer Tekstcorrectie Gon van der Werff Foto s Jacqueline van den Boom ( Rob Alving ( Peter Saras Theo Vermeer en anderen (zie bij de artikelen) Vormgeving René van Berlo Correspondenten Tolhuis-Teersdijk: Jacqueline Veltmeijer Zwanenveld: René van Berlo Lankforst: Janwillem Koten a.i. Malvert: Janwillem Koten Meijhorst: José Sol Aldenhof: Toine van Bergen Weezenhof: Gaby Petermann De Zevensprong: Hans Veltmeijer Dromen over Dukenburg: Inge van den Hoogen Stichtingsbest Ton Strik (voorzitter) Qader Shafiq (secretaris) Günay Acuner-Kasar (penningmeester) Drukwerk Drukkerij Hendrix Oplage: stuks Bezorging Op alle adressen in Dukenburg met uitzondering van de adressen met een NEE-NEE-sticker door Axender Cuijk. Klachten over bezorging: telefoon (0485) of wil.rikken@axender.nl Volgend nummer Kopijsluiting: zondag 11 januari 2015 Verspreiding: woensdag 28 januari 2015 Foto voorpagina Amir Hadjseiddjawadi voor zijn filiaal van de Subway in Winkelcentrum Dukenburg (Foto: Jacqueline van den Boom) 2 Belangrijkste maatregelen rond Oud en Nieuw Hotspots en hotshots Gemeente, politie, brandweer en overige wijkprofessionals hebben een analyse gemaakt van de fysieke hotspots in de stad die een relatie hebben met brandveiligheid en de hotspots waaraan een openbaar-orde-risico kleeft. Deze probleemgebieden houden we rond de jaarwisseling extra in de gaten. Hetzelfde is gedaan voor de zogenaamde hotshots: jongeren, jongerengroepen en volwassenen die tijdens de vorige jaarwisseling strafbare feiten hebben begaan. Zij worden goed in de gaten gehouden of gewaarschuwd, en als dat nodig is aangepakt. Verblijfsontzegging en samenscholingsverbod De eerder genoemde hotspots zijn gebieden waarvoor een verblijfsontzegging kan worden opgelegd aan personen die de openbare orde verstoren of dreigen dat te doen. De burgemeester waarschuwt de hotshots schriftelijk om zich rond de jaarwisseling te gedragen. Als ze zich toch misdragen of zich in het verleden ernstig hebben misdragen, krijgen ze alsnog een verblijfsontzegging. In de APV is al een algemeen samenscholingsverbod opgenomen. Dit verbod geldt voor de hele gemeente. Als zich ernstige ordeverstoringen voordoen of de vrees daarvoor bestaat, kan dit artikel worden toegepast. Bij het niet voldoen aan dat bevel kan iemand worden opgepakt en vervolgd. Cameratoezicht Tijdens de jaarwisseling wordt actief gebruik maakt van het reeds bestaande cameratoezicht. Camerabeelden van risicolocaties worden tijdens de jaarwisseling rechtstreeks uitgekeken op het politiebureau. Daarmee kan snel worden opgetreden bij verstoringen van de openbare orde. De brandweer werkt ook dit jaar met camera s op helmen, de politie met camera s op de schouders van een aantal poli- tiemensen. Deze camera s dragen bij aan de veiligheid van de hulpverleners en het uit de anonimiteit halen van daders. Voorlichting Onder het motto voorkomen is beter dan genezen is dit jaar ook veel aandacht voor het geven van voorlichting. Over stadsbrede maatregelen en gedragsregels communiceert de gemeente onder meer via lokale en wijkgerichte media en websites. Jongerenwerkers geven voorlichting op scholen over de gevaren van vwerk. Activiteiten voor jongeren De jongerencentra zijn in de kerstvakantie een aantal extra dagen open. Daarnaast worden stadsbreed en in de wijken uiteenlopende activiteiten georganiseerd. Tijdens verschillende activiteiten wordt ook voorlichting gegeven, bijvoorbeeld over vwerkpreventie en gedragsregels. Zie www. tandemwelzijn.nl voor een activiteitenoverzicht. Opruimacties Jongeren van 12 tot 18 jaar die door de politie zijn aangehouden voor bijvoorbeeld vwerkoverlast of vernieling rond de jaarwisseling worden aangepakt met een lik-op-stuk-beleid. Via een zogenaamde Halt-afdoening moeten ze op 1 of 2 januari met de DAR of gemeentemedewerkers vwerk opruimen. Schade voorkomen Ook dit jaar probeert de gemeente schade te voorkomen door afvalbakken en andere huftergevoelige objecten weg te halen of te beschermen. Ook plekken waar veel afval of brandbaar materiaal ligt, worden opgeruimd. Bewoners kunnen in de periode voorafgaand aan de jaarwisseling onveilige situaties melden bij bureau Toezicht & Handhaving. Dit via telefoonnummer of team-wijken@nijmegen. nl. Toezichthouders zijn 31 december t/m op straat. Daarna zal de politie middels telefoon: bereikbaar zijn. Tekst: gemeente Nijmegen

3 In dit nummer Jacqueline van den Boom 16 NIEUWS UIT DE WIJKEN Dukenburg algemeen 25 Tolhuis-Teersdijk 26 Wethouder Bert Frings over de zorg 10 Amir Hadjseiddjawadi Lammy Reijnen Valeria 12 6 De straat van de week Tolrechtstraat Helena en Janwillem SPARK 28 Zwanenveld 28 Lankforst 30 Malvert 30 Meijhorst 32 Aldenhof 35 Weezenhof 36 De Zevensprong 38 En verder: Maatregelen rond Oud en Nieuw 2 Mevrouw Steens Column Qader Shafiq 9 Verzorgingstehuizen 11 Column Janwillem Koten 13 Column Guus Kroon 14 Nieuwe dienstregeling 14 Duukjes 18 Btsite zoekt vrijwilligers 18 Wijkserviceteam 19 Column Johan Dorst 19 Kunst en cult 20 Belhamels Ontmoetingskerk 20 Column Adil Jbilou 22 Mijn huisdier: Dexter 22 Dromen over Dukenburg 23 Dukenburg op weg naar de Pietenshow ENVV 25 Mozaïekvoortuin in Tolhuis 27 B en W in Zwanenveld 29 AED in Lankforst 30 Nieuwe zaak in Malvert 31 Nieuwbouw in Meijhorst 32 Leven in Lindenberg-Aldenhof 35 Hart voor de Weezenhof 36 Bosonderhoud Uilenbosje 39 Verbouwing wijkcentrum 41 StAAD 43 Agenda 44 Belangrijke nummers 47 3

4 De straat van de week Evenals de Tolboekstraat, Tolgeldstraat, Tolgrensstraat, Tolhekstraat en Tolwachterstraat ligt de Tolrechtstraat in de wijk Staddijk. Deze wijknaam is voor het eerst op 30 mei 1968 door burgemeester en wethouders vastgesteld. Pas sinds 1971 is de wijk Staddijk een van de negen wijken in het stadsdeel Dukenburg. Woonwagencentrum Het regionaal woonwagencentrum aan de Teersdijk werd op 21 september 1967 geopend. Dit nieuwe centrum kwam in de plaats van het woonwagenkamp aan de St. Teunismolenweg (De Draaiom). De 70 à 80 standplaatsen waren genummerd aan de Teersdijk. Het centrum had een eigen school (Casimir Terburgschool), maatschappelijk centrum en kapel. Deze voorzieningen zijn begin jaren 90 verdwenen. Tolrechtstraat In het kader van de herstructurering van het Woonwagencentrum Teersdijk heeft de gemeenteraad op 1 december 2010 de namen Tolgeldstraat, Tolgrensstraat, Tolhekstraat en Tolwachterstraat vastgesteld. In raadsvoorstel 156/2010 staan onder meer de volgende argumenten: De naam Teersdijk roept van oudsher associaties op met het woonwagencentrum. De gemeente en de bewoners willen daarvan af. Met hen is dan ook in het verleden afgesproken, dat in geval van herstructurering de mogelijkheid van andere straatnamen zal worden bekeken, welke niet direct geassocieerd worden met het woonwagencentrum. De (wijziging van de) naamgeving van de meest noordelijk gelegen straatgedeelten komen later aan de orde (en zal tijdig ter besluitvorming worden aangeboden) nadat mede in het kader van de huisnummering de bewoners aan de Teersdijk zijn geïnformeerd en de planning van de verplaatsing van het overige gedeelte van de woonwagens bekend is. Op 1 februari 2012 is de naamgeving van de meest noordelijk gelegen straatgedeelten conform raadsvoorstel 13/2012 gewijzigd in Tolboekstraat en Tolrechtstraat. Het besluit is op 9 februari 2012 gepubliceerd in gemeenteblad GB en op dezelfde dag ingeschreven in het adressenregister dat deel uitmaakt van de Basisregistraties adressen en gebouwen. Volgens de BAG is de begindatum 1 februari In het raadsbesluit staat niets over de datum van inwerkingtreding. De adressen van de standplaatsen die genummerd waren aan de Teersdijk zijn volgens de BAG gewijzigd op 26 november 2012 (documentnummer ). Van de 23 plaatsen die in het kader van de herstructurering zijn verdwenen, lagen er elf aan de kant van de Tolrechtstraat. De overgebleven 30 standplaatsen in deze straat hebben een nieuw huisnummer en nieuwe postode 6537 TZ (was: 6537 TS) gekregen. De huisnummering in de Tolrechtstraat loopt nu van nummer 2 (was: Teersdijk 165) tot en met nummer 60 (was: Teersdijk 85). Er zijn geen oneven huisnummers in de Tolrechtstraat. De naam van de Teersdijk is niet gewijzigd. In de wijk Tolhuis ligt het voormalige tolhuis (bouwjaar 1839) waar de wijk en de straten naar genoemd zijn. Het pand is ontworpen door stadsarchitect Pieter van der Kemp ( ) en in 1853 met een verdieping verhoogd. Tot 1908 werd hier tol geheven. Hoewel Teersdijk 210 het enige historische pand in deze wijk is, staat het nog altijd niet op de gemeentelijke monumentenlijst. De school voor woonwagenkinderen was genoemd naar pater C.A. Terburg ( Vanaf 1932 heeft hij het pastoraat onder de Nijmeegse woonwagenbewoners samen met anderen vorm gegeven. Pater Terburg was als bisschoppelijk gedelegeerde verbonden aan de R.K.Vereniging van Woonwagenliefdewerken die in 1946 in Nijmegen werd opgericht. Omstreeks 1975 is bij de bouw van de wijk Tolhuis een deel van de Teersdijk van de kaart geveegd. Een gedeelte van de weg ten zuidwesten van de zogenaamde 52 e straat is niet bij de naamgeving betrokken. Na ruim 100 meter is de oorspronkelijke weg zelfs helemaal verdwenen. In totaal ontbreekt er in de wijk Tolhuis circa 350 meter. Sinds 1984 loopt het laatste deel van de Teersdijk in de wijk Staddijk dood bij Rijksweg 73 (A73). Het wegvak tussen het Knooppunt Lindenholt en het Knooppunt Rijkevoort is in 1986 geopend. Het gedeelte aan de andere kant van de A73 ligt sinds 1 januari 1984 in de gemeente Wijchen en heeft de naam Oude Teersdijk gekregen. Het bruggetje dat de wijk Tolhuis met het woonwagencentrum verbond is in 2000 tijdelijk weggehaald. In eerdere jaren vonden hier rond de jaarwisseling ongeregeldheden plaats. Is het bruggetje niet meer teruggeplaatst, of is het later opnieuw weggehaald? Een raadsbesluit als bedoeld in artikel 9 van de Wegenwet heb ik niet aangetroffen. Tekst: Rob Essers 4

5 Michiel van de Loo en Rob Essers Ruim vijf jaar geleden was de Dukenburger ook te gast bij Jana Kortenray en Jopie Dorland. Ze voelden zich op dat moment in hun voortbestaan bedreigd door een gemeente die maar één ding voor ogen leek te hebben: weg met die woonwagens en andere bouwsels op vier wielen en daarna braaf integreren met de rest van Tolhuis. Hoog tijd om in het kader van de Straat van de Week opnieuw de balans op te maken. Wanneer we op een druilerige dinsdagochtend bij het inmiddels 46 jaar getrouwde echtpaar aankomen, verontschuldigt Jana zich. Ze had voor de hernieuwde kennismaking graag nóg een paar bewoners van het centrum uitgenodigd, maar door het plotseling overlijden van een 82-jarige bewoonster is alles en iedereen in rouw gedompeld. Later in de week zal de begrafenis plaatsvinden in de St. Anthonius Abtkerk aan de Dennenstraat. Voor veel bewoners van het woonwagencentrum is het kerkhof daar de laatste rustplaats. Jana, 66 jaar, is geboren aan de St Teunismolenweg, tot voor vijftig jaar de eerste Nijmeegse uithoek voor woonwagenbewoners. We hebben nog rondgetrokken, in Brabant en omgeving Amsterdam. We waren seizoenarbeiders en we gingen waar werk was, vaak op het land, aardappels rooien bijvoorbeeld, altijd keihard werken. Jopie, 67, is geboren aan de Heiweg. Hij leerde Jana kennen in een kroeg in de Lange Hezelstraat. Jopie: Het was ook mijn eerste kennismaking met het leven in een woonwagencentrum. Ik werd er meteen geaccepteerd, en bij mij thuis werd er ook niet moeilijk over gedaan. Mijn vader had een vrouw uit Schotland, ook geen voor de hand liggende keuze. Woonwagenwet Nederland is een regeltjesland. Prima voor mensen die altijd keurig binnen de aangeharkte paadjes van het huisje-boompje-beestje blijven, maar minder prettig als je huisje in dit geval een woonwagen is. In de zestiger jaren kwam er een woonwagenwet die het voortaan verbood met de wagens rond te trekken. De wagens en hun bewoners moesten in regionale centra ondergebracht worden. Voor Nijmegen en omgeving werd dat het terrein in de oksel Jana Kortenray en Jopie Dorland van de A73 en de Van Rosenburgweg. Jopie: We hebben Aldenhof, Malvert en Meijhorst gebouwd zien worden. We zaten hier net toen de eerste bewoners daar de sleutel kregen. Je had er vroeger boomgaarden, landbouwgrond en hier en daar een boerderijtje. We stonden eerst in carré-vorm. Er was ook nog een voetbalveld, waar de Teersdijkse Boys speelden, allemaal jongens van het centrum. Gevarengeld Veel mensen van de St Teunismolenweg wilden toentertijd graag hierheen. We kregen bijvoorbeeld ineens allemaal een wc, dat was daar niet. Ook schtjes en zelfs douches; dat wassen ging vroeger in teiltjes. De overheid had welzijnswerk op de centra verplicht, want het onderwijs moest beter worden. Zo kwamen er ook in Nijmegen bij het centrum een school, een kerk, gymzaal, clubhuis en een crèche. Jana: De eerste onderwijzers kregen gevarengeld, niet omdat er ooit iets gebeurd was, maar het paste wel precies in het algemene beeld dat er heerste. Woonwagenbewoners werden gecriminaliseerd. Het niveau van het onderwijs was blo, buitengewoon lager onderwijs, we kregen er weer een etiket bij. Het centrum werd ook met slagbomen afgeschermd. Integreren Het idee van de overheid hierachter was duidelijk: de woonwagenbevolking moest volledig integreren in de burgermaatschappij. Maar juist het tegenovergestelde gebeurde en de overheid verloor de controle over de centra. De wet werd gewijzigd en er moesten weer kleinere centra komen. Om hun daden kracht bij te zetten werd een aantal grote centra in het land met veel machtsvertoon ontruimd. Er kwam verzet van alle kanten. Burgers wilden geen woonwagenvolk in de bt, en de woonwagenbewoners zagen families uit elkaar gerukt worden door alwéér een gedwongen verhuizing. Pas in 1999 zag men in Den Haag in dat de woonwagenwet discriminatie in de hand hielp en werd ze afgeschaft. Staanplaatsen Jopie: Hier zijn nu 82 staanplaatsen. Door de natlijke aanwas waren ze snel allemaal opgevuld. De man van de SRV kwam wekelijks een paar keer langs, en voor de andere boodschappen konden we ook al snel in Dukenburg terecht. Uit Tolhuis brachten de moeders hun kroost hier naar de crèche. Dat ging prima. De moeders deden met van alles mee, toen ze eenmaal wisten dat we hier niet met pijl en boog en een botje door de neus rondliepen, haha. Vooroordelen Jana en Jopie zijn inmiddels gewend aan alle vooroordelen. Jopie: We hebben een brede rug en een dikke huid. We worden er niet meer moe van, maar als we aangevallen worden, verdedigen we ons. Gelijke monniken, gelijke kappen, zeg ik altijd, maar dat is in Nederland vaak ver te zoeken. Als wij er straks niet meer zijn en onze kinderen of kleinkinderen willen hier wonen, dan gaat eerst de h van de staanplaats omhoog van pakweg 90 naar 220 5

6 euro, ze moeten een inkomen uit reguliere arbeid hebben, een aantal jaren ingeschreven staan en een bewijs van goed gedrag overleggen. Dat is misschien in een paar ándere wijken van Nijmegen ook zo, maar wel weer een uitzondering. Jana maakt zich boos: Wist je dat wanneer hier vroeger een ziekenauto moest komen er voor de veiligheid altijd twee politieauto s meekwamen? Ik kan me daar nu nog ontzettend kwaad over maken. Niet alleen de ambulance kreeg vroeger politiebegeleiding, toen burgemeester Guusje ter Horst voor het eerst bij het centrum op bezoek kwam, stond de Mobiele Eenheid op enkele honderden meters paraat om zó in te kunnen grijpen. Jana: Daar was ik ook woest over. Toen Thom de Graaf daarna als burgemeester zijn bezoek aankondigde, heb ik meteen gezegd dat-ie die M.E. thuis moest laten. Dat-ie anders ook niet hoefde te komen. Woningen In 2007 werd aan de bewoners van het centrum een plan gepresenteerd, waarbij tot zo n 400 woningen gebouwd zouden gaan worden, pal naast het centrum, tegenover Tolhuis. Daarenboven moesten er brandgangen gerealiseerd worden op het centrum, waardoor 11 van de 79 wagens zouden moeten verdwijnen. Die bewoners zouden voorrang krijgen bij het toewijzen van een woning in de nieuwe wijk. Er werd zelfs gefantaseerd over een nieuw te creëren waterplas met - waarom ook niet? - drijvende woningen. En alweer is integratie het toverwoord, want de gemeente vond dat het centrum té geïsoleerd van de stad lag. Een plek die de gemeente eerder voor ze gereserveerd had, zoals het óók elders in het land met woonwagencentra gebeurd was: diep verscholen aan de rand van een industrieterrein of op een veldje net buiten de bebouwde kom. Vier wielen De crisis doemde op, en in plaats van een fraaie waterpartij met drijvende woningen in een nieuwe wijk met honderden huizen, begon de gemeente in 2011 met de bouw van twintig hwoningen pal naast het centrum. Jopie: De gemeente was al gestopt met het verhuren van woonwagens en zo willen ze het hier verder verstenen. Met een takelwagen heeft men daarna een aantal wagens opgetild en verplaatst om te voldoen aan de brandveiligheidseisen. Jana: De mensen waarvoor hier geen plek meer was, konden naar de overkant van de straat, in een van die twintig woningen. Ze zijn nu allemaal bewoond, maar lang niet iedereen is daar gelukkig. Als ze konden kiezen, stonden ze weer hiertussen, op vier wielen. Ik ken ook ex-woonwagenbewoners die nu in een prachtig huis ergens in een buitenwijk wonen, met alle luxe en comfort die je kunt wensen, maar die dat allemaal op willen geven voor weer een woning op vier wielen. Chalets De twintig woningen staan opgesteld in vier rijen van vijf. Ze ogen als vakantiechalets op een willekeurig recreatiepark. Jana: Toen de Gelderlander hierover schreef, en wij onze bezwaren tegen de gang van zaken hadden uitgelegd, waren op internet de anonieme reacties niet van de lucht. We kregen ladingen vuiligheid over ons heen. Het leek wel een open riool, zó erg dat ik het niet kon nalaten daar óók op te reageren. Ik heb mijn naam daar wél onder gezet en uitgelegd waar ze me konden vinden als ze nog meer commentaar hadden. Toen bleef het stil. Jopie: Gelukkig is niet iedereen zo. We hebben altijd begrip en hulp gehad van bewonersgroepen uit Tolhuis. En in de gemeenteraad waren er ook mensen die het altijd voor ons opnamen, zoals Chantal Teunissen en Anneke Arzbach. Jana: Mensen zien ons graag als iets aparts, maar dat zijn we niet. Toen vorige maand burgemeester Bruls hier was, verbaasde hij zich erover dat het zo rustig was en maar weinig mensen aanwezig waren. Alsof hier niemand werkt. Jopie: Om half vijf, vijf s morgens, vertrekken de eerste naar hun werk. Ook de vrouwen. Ik heb zelf mijn leven lang in de bouw gezeten. De kinderen gaan naar school en als het even kan, leren ze allemaal door. Maar het is hier niet veel anders dan in een volkswijk. Daar hangen ze ook aan elkaar. Natlijk gebeurt er wel eens iets, maar de wijkagent heeft het rustig hier. Het vergrijst nu een beetje, maar er zijn ook jonge gezinnen. We zijn niet uit te bannen, we zullen altijd blijven. Onzinargument Aan de andere kant van Teersdijk zou de boerderij naast de Hippe Kip omgebouwd wor- We zochten Lammy op in Woonwagencentrum Teersdijk. Nu daar de huisnummers en de straatnaam Teersdijk veranderd zijn in Tolstraten was het even zoeken. We zijn benieuwd of deze mutaties al op adressenlijsten zijn veranderd. De weg naar Lammy was snel gevonden dankzij hulpvaardige medebewoners. Op bezoek bij Lammy Reijnen Oudste bewoner Lammy is met zijn 91 jaar de oudste bewoner en woont nog steeds in zijn zelf gebouwde woonwagen uit In 1967 was het als het ware een dorp op zich, met eigen kerk en pater, school, bthuis, speeltuin, voetbalveld en sociaalculturele en opbouwwerkers. Dukenburg was nog niet gebouwd. Boerderijen, koeienweiden en natgebieden bepaalden het landschap.nog geen Berendonck en stadspark Staddijk. Vóór 1967 was het woonwagencentrum te vinden bij de St. Teunismolen aan de Graafseweg nabij een 40 meter hoge gasopslaghouder. Er is later aan de Staddijk- Noord tijdelijk nog een subkampje geweest. 6

7 den tot een seksclub. De gemeente wilde de vergunning niet afgeven, omdat veel woonwagenbewoners fel tegen zouden zijn. Jana: Onzin, dat argument werd gebruikt, omdat de gemeente het zelf niet zag zitten. Er was hier niemand tegen, want er staan genoeg bomen en ander groen tussen. Die seksboerderij is trouwens nooit in bedrijf geweest. Op de plek waar het gemeentebest in 2007 nog een heel nieuwe wijk in gedachten had, komt nu een nieuw uitvaartcentrum van Dela. Als blijk van goede wil sponsorde Dela de AED - automatische externe defibrillator die onlangs op het terrein van het centrum werd geplaatst. Jopie: We konden ook gaan kijken in een crematorium dat vergelijkbaar is met wat hier komt. Het zal wel drukker worden, maar de gemeente heeft beloofd dat ze de verkeerssituatie zullen aanpassen om de overlast zoveel mogelijk te beperken. Ik ben benieuwd of ze de belofte gaan houden deze keer. Tekst: Michiel van de Loo Foto s: Jacqueline van den Boom Toen was Tolhuis inmiddels bebouwd. De kinderen van de Teersdijk gaan al weer jarenlang naar de wijkschool de Dukendonck, vroeger ook naar de toenmalige Priktol. Lammy vertelt voluit na hem gevonden te hebben in zijn werksch, waar hij bezig is met klussen. Hij fietst nog dagelijks. Het moet echt slecht weer zijn, wil hij niet op pad gaan. Hij geniet van het fraaie groen en de sport op de nabijgelegen Staddijk. De verhalen over zijn werk en opleiding, de oorlogstijd en zijn uitvindingen in zijn bewogen leven komen los. Maar eerst laat hij trots een foto zien met een groot houten zijkant van een klassieke (pipo-) woonwagen met paard, gemaakt ter gelegenheid van een woonwagencentrumlustrum. Soms was er dan een optocht. Vervolgens bewonderen we de door zijn kleindochter op school geknutselde miniatwoonwagen. Lammy volgde in de oorlogsjaren op opleidingsschip Hollands Glorie in Dordrecht een schippersopleiding. De praktijk leerde hij op een sleepboot voor de Rijn, de binnenvaart van rederij Slesch. Daar woonde hij op zijn vaartochten. Lammy heeft iets met water. In zijn jeugd was hij een goede zwemmer en zwom zelfs de Waal over. Het waren gevaarlijke oorlogsjaren voor de scheepvaart, maar oppassen ook voor de vele ondiepe plaatsen van de Rijn. De gevolgen van de oorlog ondervond hij bij het zien van de gebombardeerde steden, zoals in het Roergebied. In Nijmegen was het eveneens heel gevaarlijk. Als hij naar het centrum moest, was het oppassen geblazen tijdens de straatgevechten of voor de Duitsers die je konden aanhouden. Na de oorlog had Lammy zijn eigen bedrijf. Hij genoot een vervolgopleiding lassen en draaien. Eigen bedrijf Op het Woonwagencentrum Teersdijk had hij een eigen loods en sloperij van vrachtwagens. Hij hielp aannemer Weijers bij de weg- en wegenbouw op het centrum. Een groot probleem was de vervuilde grond. Laswerk deed hij verder bij sloperij De Ruiter nabij het kanaal en op scheepswerf Bodewes. Hij werkte verder bij metaalbedrijf Huibers in de voormalige spoorwegloodsen op de Ooijsedijk. Op het woonwagencentrum laste hij onderstellen van (vracht)auto s. Na zijn arbeidzaam leven is hij gaan klussen en uitvindingen bedenken. Hij ontwierp apparaten en toestellen die te maken hebben met op- en neergaande bewegingen, die zo energie of mechanische motoriek leveren. Denk aan de hulpmiddelen bij gehandicaptensport. Ook voor de fun, bijvoorbeeld een mechanische stier of een ander spel. Paddenstoelachtige toestellen, die door de deining van het zeewater op en neer gaan en energie leveren, een proef daarmee in Portugal. Of een roeiboot gemaakt van het dak van een Volkswagenbusje. Bedacht, gemaakt en alweer het volgende in gedachten Tekst en foto: Theo Vermeer 7

8 Jacqueline van den Boom, huisfotograaf van de Dukenburger Het gaat altijd om kleine dingen waardoor een foto af is wanneer iemand in een grote ruimte zit en iets aan het vertellen is. Ik pik dan het moment wanneer hij of zij even mijn kant opkijkt. Het gaat altijd om die kleine dingen waardoor een foto af is. Naamsbekendheid Ruim drie jaar geleden was er een bijeenkomst in de bovenzaal van Landhuis De Duckenburg over Dromen over Dukenburg. Daar heeft zij René van Berlo, de hoofdredacteur van de Dukenburger, ontmoet aan wie zij liet weten belangstelling te hebben om voor dit magazine als vrijwilliger te fotograferen. Uitgangspunt was om meer naamsbekendheid te krijgen als fotograaf. Dat werkt: Jacqueline krijgt tegenwoordig betaalde opdrachten van onder andere de gemeente Nijmegen. Ik mag daar veel voor doen. En doordat bijvoorbeeld een wethouder die ik fotografeer de foto s waardeert, word ik weer voor een volgende opdracht gevraagd. Ik neem de rust om juist het moment zo te pakken, met net dat lachje dat ze van zichzelf herkennen. Dat zegt Jacqueline van den Boom. Al een flink aantal jaren verzorgt zij foto s voor de magazines in Dukenburg, Lindenholt en Neerbosch-Oost. Het fotografiewerk voor de wijkbladen doe ik op vrijwillige basis, vertelt Jacqueline, maar ik ben professioneel fotograaf en fotografie is mijn vak. Ik heb daarvoor doorgeleerd zoals dat heet, zegt zij met een glimlach. Jacqueline volgde in Den Haag de kunstacademie en is daarna begonnen bij Gerrit Schreurs, waar zij zes jaar als assistent-fotograaf heeft gewerkt. Daarna heb ik zes jaar gewerkt bij een industrieel ontwerpbureau, NPK Industial Design. Tegelijkertijd heb ik mijn eigen zaak opgestart. Omdat we met een jong gezin liever niet in de Randstad wilden blijven, zijn we naar Nijmegen verhuisd. Jacqueline krijgt haar opdrachten vanuit heel verschillende richtingen. Ik maak familiefoto s en zakelijke portretten, maar ik ben ook 8 industrieel fotograaf. Dat betekent dat ik bijvoorbeeld de ontwerpen van producten van het begin tot het eind vastleg. Ik heb klanten die producten sturen die ik fotografeer, waarna alles weer retour gaat. De foto s verst ik dan via internet. Mensen fotograferen is natlijk heel anders, want bij het fotograferen van producten staat alles stil. Je kunt zelf het licht bepalen en je kunt nog eens weglopen. Daarna staat alles er nog precies hetzelfde als voorheen. Bij het fotograferen van personen heb je iemand tegenover je met een verhaal. Een object heeft dat misschien ook wel, maar dat is toch wel iets totaal anders. Het moment Jacqueline onderscheidt zich vooral vanwege het feit dat zij een foto van iemand probeert te maken zoals die zichzelf ziet. Ik neem de rust om juist het moment te pakken, met net dat lachje dat ze van zichzelf herkennen. Dan krijg ik reacties binnen zo van: o, dat is hij echt! Je kunt ook heel gemakkelijk foto s van iemand maken als die aan het praten is of zo, maar dat ziet er vaak heel raar uit. Ik let ook altijd op Fotoboek Dukenburg Naast het ontwikkelen van een klantenkring is Dukenburg als onderwerp ook steeds meer gaan leven en boeien: zo is het idee van een fotoboek over Dukenburg ontstaan. Jacqueline is de initiatiefnemer en heeft daar een aantal anderen bij betrokken om mee te doen. Ik ben nu zo leuke dingen aan het doen! Af en toe komt daarbij geld binnen en dat is wel fijn. Natlijk kan dat ook omdat ik gezegend ben met een man die zijn bijdrage levert. Vennen Een van de leukste dingen die Jacqueline de laatste tijd heeft gedaan, is het fotograferen van de Overasseltse en Hatertse Vennen, voor en na de omvorming. Die foto s komen binnenkort in Museum Wijchen te hangen. Ook stond er laatst een artikel in de Gelderlander over mij en het fotoboek Dukenburg. Over naamsbekendheid gesproken! Dat kwam omdat ik Jacqueline van Ginneken van de Gelderlander heb aangeschreven vanwege haar boek over Dukenburg. Ik wilde wat weten over het oplage-aantal en de kosten. Zij vond meteen het idee van een fotoboek zo leuk dat zij daarover een interview wilde. Aanvankelijk zei ik: kom maar over twee jaar terug als het boek af is, maar zij wilde nu èn over twee jaar een interview. Tekst: Gerard van Bruggen en René van Berlo Foto: Jacqueline van den Boom

9 Mevrouw Steens-Hermsen (rechts) op de receptie met naast haar haar trotse zoon. Mevrouw C.Th. (Ciel) Steens-Hermsen: 100 jaar! Woensdag 26 november werd mevrouw C.Th. Steens-Hermsen 100 jaar, en in zeer goede gezondheid! Zij woont nog geheel zelfstandig - zonder hulp van de thuiszorg - in haar appartement van de flat Leuvensehof, al sinds Het jaar daarvoor werd zij weduwe nadat zij in 1940 getrouwd was met Piet Steens. Mevrouw zorgt nog iedere dag voor zichzelf, kookt dagelijks en houdt het nieuws bij via de televisie en de krant. Zij is goed op de hoogte van de politiek en volgt alle debatten op tv. Naar voetbal kijkt zij ook graag, en met name NEC en het Nederlands elftal hebben haar belangstelling. Het lopen gaat haar goed af, hoewel haar kinderen willen dat zij buiten haar rollator meeneemt voor alle zekerheid. ( Dan voel ik me toch oud!, grapte ze eens.) Enkele jaren terug woonden ook nog twee zussen van haar in dezelfde flat. Helaas zijn zij inmiddels overleden, evenals haar enige broer. Greet, de derde zus die ook al bijna 86 jaar is, gaat nog enkele keren per week naar haar toe om even samen koffie te drinken en bij te praten. Nyma Vóór haar huwelijk werkte mevrouw Steens bij kunstzijdefabriek Nyma in Nijmegen, waar zij dagelijks lopend naar toe moest. In de flat heeft zij jarenlang gezorgd voor koffie bij allerlei gelegenheden. Nu doet ze daar nog graag mee met bingo en sjoelen. Op 78-jarige leeftijd ging zij op bezoek bij haar kleinkind op Aruba, waar zij erg van ge- noten had. Zo goed als elke zondagmorgen komen er kinderen, klein- en achterkleinkinderen bij haar op bezoek. Receptie Aan mevrouw Steens werd door de bewonersvereniging op de dag van de verjaardag een receptie aangeboden in de ontmoetingsruimte. Daar was het druk, ook omdat mevrouw Steens vier kinderen, zeven klein- en elf achterkleinkinderen heeft. Als grote verrassing kwam ook kleinzoon Paul, piloot en wonend in Amerika, over om zijn oma te feliciteren. s Avonds had de hele familie met 35 mensen nog een etentje ter ere van haar bijzondere verjaardag. Burgemeester Ook burgemeester Hubert Bruls kwam s morgens met een boeket bloemen langs om geluk te wensen namens de gemeente. Tijdens de receptie was er tevens een delegatie van het gezelligheidskoor Dukenburgs Glorie dat enkele fraaie Nederlandse liedjes ten gehore bracht voor de 100-jarige. Nul Enkele weken geleden zei mevrouw Steens nog tegen mij: Och, eind november ga ik gewoon weer bij 0 beginnen! (Met dank aan Joke Leander, dochter van mevrouw Steens, voor de verstrekte informatie.) Tekst: Peter van Kraaij Foto: Jacqueline van den Boom Aarden aan de Waal Het migrantenbestaan kent momenten waarop de pijn van ontworteling hevig gevoeld wordt. Ruim twintig jaar geleden kwam ik als asielzoeker naar Nijmegen. Hier woonde ik samen met een kleine groep lotgenoten in een tijdelijke woning. Anderhalf jaar lang wist ik niet of ik in Nederland mocht blijven. Ik wist niet of mijn dierbaren in mijn geboortestad, die in de vlammen van oorlog brandde, nog leefden. Met lezen en wandelen schudde ik de gevoelens van angst en onzekerheid van me af. Mijn nieuwsgierigheid hielp mij deze nieuwe wereld te ontdekken. Soms leidde het tot teleurstellingen. Zoals toen ik halte voor halte de route van buslijn 5 naar Berg en Dal volgde. Het woord berg was een van mijn vroegste Nederlandse woorden. De heimwee in mij bracht mij helemaal naar het Duitse dorp Wyler, maar ik trof geen berg aan. Ik werd een kind van de stad aan de Waal. Laatst hing een groep vluchtelingen aan mijn lippen, omdat ik ze zou vertellen hoe ze aan een relevant netwerk kunnen komen dat hun participatie op de arbeidsmarkt mogelijk zou maken. Veel van deze mannen en vrouwen moesten jaren op een verblijfsvergunning wachten. Ze zijn Nederland dankbaar voor het veilige nest. Ze willen hier graag aan de slag. Ik tekende een boom met diepe wortels en vervolgens een zaag waarmee de boom ontworteld wordt. De verwijderde stam die een lange route naar acculturatie aflegde, komt naar een ander land. De overlevingsdrang zorgt ervoor dat de stam nieuwe scheuten krijgt en uiteindelijk hier aardt. Op de oorspronkelijke wortels groeien nieuwe takken en bladeren. Het enten van de afgesneden boomstam op de achtergebleven wortels is niet mogelijk. De mensen: je familie, vrienden en collega s die je daar om je heen had, moet je hier in de nieuwe samenleving compenseren Wij rouwden samen om ons verleden, maar waren het met elkaar eens: kijk vooruit! Een paar dagen later zat ik aan een kroegtafel met een groep vrienden en kennissen. Ongeveer na elk nieuw drankje wisselden we van onderwerp. Toen de dreigende wereldellende ISIS ter sprake kwam, barstte een aanwezige vrouw in tranen uit: Ik heb twee zonen en wil niet dat zij de ellende van de oorlog meemaken. Ik ben bang voor jullie moslims. Jullie hebben hier niets te zoeken Ze keek mij, de enige niet-autochtoon, aan. Ik schrok want zij kon een werkgever, een collega, arts of docente zijn. De politieke kortzichtigheid en polariserende mediasensaties bepalen de verhouding tussen haar en mij hier in Nijmegen. Dit terwijl we allebei uit dezelfde tap drinken. Qader Shafiq (Foto: Jacqueline van den Boom) 9

10 Amir Hadjseiddjawadi Een goede onderneming begint bij de ondernemer zelf Subway Dukenburg vierde onlangs zijn derde verjaardag. Amir Hadjseiddjawadi begon dit filiaal op 22-jarige leeftijd. Daarmee was hij de jongste franchisehouder van Subway. Amir is geboren in Teheran, de hoofdstad van Iran. In 1993 kwam hij naar Nederland. Eerst woonde hij op verschillende plekken in Noord- Brabant. Sinds 2012 is Nijmegen zijn thuis. Ik heb handel en economie gestudeerd, ver- Amir Hadjseiddjawadi praat met burgemeester Hubert Bruls tijdens het bezoek van B en W aan Zwanenveld op 18 november. Links: Cevdet Aktas van Cafétaria de Brabantse Poort. 10 telt Amir. Daarna heb ik een jaar onafhankelijk werk gedaan, gescheiden van elkaar. Ik was onder andere verkoper en vertegenwoordiger. Ik wilde voor mezelf beginnen als leidinggevende. Dat lukte bij Subway. Dat bedrijf is sinds 2001 de grootste fastfoodketen ter wereld, groter dan McDonald s. Zwanenveld Op 1 juli 2011 ben ik in Amerika geslaagd voor mijn Subway-franchiseformule. Ik heb er dertien dagen school voor gevolgd. Toen kwam ik terug in Nederland en ben ik met dit filiaal begonnen. Eerst zat hier Totaal Gemak. Die ging weg. Toen heb ik de zaak overgenomen. Subway was al jaren bezig een filiaal in Winkelcentrum Dukenburg te openen. Ik zag hier potentie in. Er zijn winkelcentrumpassanten en er is een station. Op mijn initiatief richten we ons ook op bedrijven en hebben we een bezorgservice. Subway doet dit normaal gesproken niet. Terras Het pleintje voor de zaak stond vol met fietsen. Er waren lelijke plantenbakken. Een terras was volgens de gemeente niet mogelijk. Ik wilde er bankjes hebben. Daar ben ik anderhalf jaar mee bezig geweest. Toen zetten ze nog meer fietsen voor de winkel. Toen zag de gemeente het wel zitten en werd het een terras. Theo Oteman van de State Off Art Metalstore hier tegenover heeft me geholpen. Met de tijd mee De zaak loopt goed. De doelgroep heb ik vergroot door met de tijd mee te gaan: bestellen via app en web en dan bezorgen. Ik ben heel actief met catering voor bedrijven. Ik ben heel perfectionistisch. Er is een goed, sterk team. Ik ben ook een erkend leerbedrijf. Er zijn inclusief mezelf zes medewerkers en twee tot drie stagiaires. Dit filiaal is nu na drie jaar helemaal klaar. Vandaar dat ik op zoek ben naar uitbreiding. Ik ben druk bezig met een tweede filiaal. Mijn motto is: een goede onderneming begint bij de ondernemer zelf. Doelen zijn altijd haalbaar zolang je er zelf vertrouwen in hebt. Willen is kunnen. Tekst: René van Berlo Foto s: Jacqueline van den Boom

11 Bewoners Dukenburgse verzorgingstehuizen in onzekerheid Voor veel bewoners van de Dukenburgse verzorgingstehuizen de Doekenborg en de Orangerie breken onrustige tijden aan. Er is veel onzekerheid over hun toekomst. Kunnen ze wel blijven of moeten ze verhuizen? Een oude boom moet je niet meer verplanten. Dat gezegde lijkt ook hier op te gaan. Maar misschien gaat het toch gebeuren. Over enkele jaren sluiten de twee Dukenburgse verzorgingstehuizen. Sommige bewoners uit de Doekenborg in Aldenhof gaan over enige jaren verhuizen naar nieuwe zorgappartementen die boven winkelcentrum Weezenhof gebouwd moeten worden, zo luidt het plan. En voor bewoners van de Orangerie komt er onder andere nieuwbouw bij de Wollewei in Malvert. Recht op dezelfde zorg De vraag is wel of de verzorgingstehuizen zich helemaal aan de landelijke regels houden. Volgens de nieuwe Wet Langdurige Zorg verdwijnen de verzorgingstehuizen. Maar mensen die nu al in een verzorgingstehuis wonen, houden hun recht op dezelfde zorg die ze nu ook hebben. Op de website van de Doekenborg staat echter vermeld dat huidige bewoners van dit verzorgingstehuis in de toekomst weer zelfstandig gaan wonen. Weezenhof Als er nieuwe zorgwoningen boven winkelcentrum Weezenhof komen zal er zeker sprake zijn van een toename van veiligheidsrisico s. Zonder 24 s-toezicht kan het zomaar voorkomen dat een vergeetachtige oudere vergeet het gas dicht te draaien als hij of zij een ommetje gaat maken. De gevolgen kunnen funest zijn, ook voor het winkelcentrum. Onlangs hield de brandweer een oefening in een woonvorm voor ouderen in Westervoort waar ouderen niet gelijkvloers wonen. Ze moeten eerst een trap af om buiten te komen. De oefening zou een falikante mislukking geworden zijn als er echt brand geweest was. De brandweer in Nijmegen heeft aangegeven aan deze redacteur dat ze actief bezig is met voorlichting aan ouderen over brandpreventie. Afgelopen oktober is een groot aantal ouderen uit onze stad op bezoek geweest op de brandweerkazerne om nader geïnformeerd te worden. En er komen nog meer activiteiten gericht op preventie. Maar praktijkoefeningen in wooncomplexen voor ouderen zijn er voor zover bekend nog niet geweest. De Doekenborg Vera Bax-van Rooij, locatiemanager van de De Doekenborg Doekenborg, meldt in een schriftelijke reactie dat het huidige gebouw op termijn dichtgaat omdat het als verouderd wordt beschouwd dan wel omdat er niet genoeg bewoners overblijven. Verhuizing zou sowieso noodzakelijk zijn. Er wordt, zo stelt ze, voor de huidige bewoners van de Doekenborg wel maatwerk geleverd. Afhankelijk van de zorgvraag kan er plaats zijn in een woonvorm met 24 s-toezicht. Die komen ook op de toekomstige locatie boven het winkelcentrum in de Weezenhof. Alternatieven zijn (mits er plaats is): de Meiberg in Meijhorst, de Dageraad in Weezenhof of woonzorgcentra van de ZZG zorggroep elders in de stad. Je kunt je afvragen hoe verouderd de Doekenborg en de Orangerie zijn. En of huidige bewoners de dupe moeten worden van bedrijfseconomische problemen omdat er door overlijden van bewoners, vrijwillige verhuizing van sommigen en gebrek aan nieuwe instroom van bewoners kamers leeg komen te staan. Kan verh van deze leegstaande kamers aan woningzoekenden geen extra inkomsten opleveren? Veel ouderen zien op tegen weer een verhuizing. Zoals hierboven al aangegeven: een oude boom moet je niet meer verplanten. Tekst: Toine van Bergen Foto: Jacqueline van den Boom 11

12 De lange weg van Het verhaal Via het OuderKindCentrum in Brede School de Meiboom kwam de redactie in contact met Valeria. Bij de eerste kennismaking liet de, van geboorte Kazachstaanse, Dukenburgse het prachtige haakwerk zien waaraan zij werkt op de donderdagochtend tijdens Stich n Bitch. In het latere gesprek over haar leven vertelde Valeria eerlijk dat ze intussen verslaafd is aan haken. Ze volgde één middag cursus bij De Vingerhoed en schoolde zichzelf verder via internet. Iers kant vormt voorlopig haar favoriete techniek. Ik kan niet ophouden. Deze uitspraak van Valeria slaat op de mooie spulletjes die zij haakt of op een andere manier maakt. Babyslofjes in diverse uitvoeringen, prachtige elegante sjaals, maar ook het spandoek waarop ze haar visitekaartje in gebreide letters aanbracht. Dat spandoek deed eerder jarenlang dienst als tekoop-vlag bij het huis waarin Valeria met haar vriend Mathé en haar zoon Arseni nu woont. Maar ook als je Valeria vraagt naar haar bewogen levensverhaal kan ze eigenlijk niet goed ophouden. Want het is veel en emotioneel. Haar Kazachstaanse geboorteplaats Ust-Kamenogorsk* ligt ingesloten tussen de bergen in een verre noordoostelijke uithoek tegen de grenzen van China en Siberië aan. Kazachstan is vele malen groter dan Nederland. Ook de steden tellen duizenden bewoners en zijn groot. Toch werd Valeria s geboortestad, waar ze overigens als kind al in het geheim gedoopt werd, op een gegeven moment klein. Te klein wel te verstaan. Vanwege zijn betrokkenheid bij de politieke oppositie moest de echtgenoot van Valeria stad en land ontvluchten. Het gezin telde behalve de ouders een dochter van twaalf en een zoontje van tweeëneenhalf jaar. In kille letters op papier is het snel gelezen, maar Valeria stond voor de loodzware beslissing één gezinslid achter te laten in Kazachstan. De wet schrijft dat daar voor. Het tienermeisje ging niet mee op de gedwongen reis naar een onbekende bestemming, zij bleef bij haar oma. 12 Valeria vervolgt, uiterlijk rustig: Het was in 2000, we moesten een flink bedrag betalen om te kunnen vertrekken. Waar we naar toe gingen was onbekend. Het werd Nederland, waarvan

13 Ust-Kamenogorsk naar Dukenburg van Valeria we drie dingen wisten: kaas, tulpen en Hollandse aardappelen. We waren aldoor bang en onzeker, vooral de kleine Arseni, dat heeft nog lang gedd ook. Het opvangcentrum in Dwingelo voelde als een gevangenis. We hadden onderdak en eten, maar we verbleven er tweeëneenhalf jaar zonder toekomst. We mochten geen Nederlands leren. Bellen met onze dochter was moeilijk en kostbaar. Er was dan ook weinig contact. Elk moederhart kan de pijn meevoelen. Aardige Drentenaren Mensen van de Dwingelose kerk waren intussen zo vriendelijk een Russische bijbel te regelen, zodat het gezin kon weten waar de preek over ging. Toen na die tweeëneenhalf jaar bleek dat hun asielprocedure was afgesloten maar een nieuwe gestart, mochten ze wel hier blijven: dakloos! Valeria zakte geestelijk in een neerwaartse spiraal. Via de creche voor haar zoon Arseni was ze in contact gekomen met een Drents echtpaar. Hij was psycholoog en zij leidde de creche van Arseni. Valeria moest steeds bij haar zoontje blijven en hielp dan een handje mee in de kinderopvang. Daar bood spontaan een Drents echtpaar privé het gezinnetje onderdak. Een hartoperatie van de gastheer maakte hieraan echter na enige tijd een einde en er volgden drie lange, bange jaren van dakloosheid. Rondom Dwingelo was wel geregeld een andere plek waar ze konden verblijven, maar geen eigen huis. Tot het generaal pardon van Rita Verdonk eindelijk een verblijfsvergunning opleverde, een uitkering en een mooi huis in Oosterwolde. Arseni kon lopend naar school. Valeria hielp intussen administratief mee bij het vluchtelingenwerk. Zo assisteerde zij Afghaanse nieuwkomers bij het schrijven van brieven en regelde contacten met de woningstichting. Zij begon al doende de o zo moeilijke Nederlandse taal te leren. Haar echtgenoot stelde zich sociaal niet open voor het nieuwe leven en een echtscheiding was het gevolg. Valeria liet de moed niet zakken, maar zorgde dat ze aan de slag kwam als docent wiskunde, waarvoor ze in Kazachstan was opgeleid en praktijkervaring opdeed. Haar Russische papieren waren hier geaccrediteerd. Vervolgens stopte Valeria met het lesgeven op de havo; het werd niet wat ze ervan had verwacht. In Kazachstan werkte ze eerder namelijk al tot groot genoegen met haar moeder als schoonheidsspecialiste in een eigen studio. Een pedicureopleiding op hbo-niveau van een jaar lang in Heerenveen bracht uitkomst. Ook haalde zij haar rijbewijs. Intussen hadden Valeria en Mathé elkaar leren kennen. Mathé, Brabander uit Breda, zag het niet zitten om in Friesland te gaan wonen. Valeria geeft eerlijk toe dat ze zich in Friesland vaak buitengesloten voelde, als men ging zitten praten in het Fries. Door werk te vinden in Nijmegen, konden Mathé en Valeria met Arseni in Dukenburg komen wonen. Hier startte de dappere en als moeder zo beproefde Valeria haar eigen studio aan huis. Meijhorst Dit is het adres van de studio voor pedicure, harsen, gezichts- en nekmassage. Ook te bereiken via e mail nulzes @gmail. com of door het toetsen van dit nummer ( ). Mathé en Valeria zijn intussen vrijwilligers bij de Zonnebloem geworden. Zij verzorgen onder andere het vervoer heen en terug van mensen bij een Zonnebloemactiviteit. Daar vraagt de organisatie 3 euro voor. Dit bracht Valeria op het idee om voor ditzelfde bedrag cliënten die slecht ter been zijn naar haar studio te halen. Zo pakt ze haar nieuwste leven opnieuw goed op; de pedicurepraktijk wordt goed bezocht en Valeria fleurt helemaal op. Het feit dat klanten met grote tevredenheid terugkomen zegt genoeg, constateert ze voldaan. Met haar getrouwde dochter in Kazachstan is het contact goddank beter. Afgelopen zomer zagen ze elkaar in Rusland in levende lijve. Valeria, die erachter kwam dat ze nog steeds staat ingeschreven als burger van Kazachstan, had natlijk een prachtige tas voor haar dochter gehaakt. Valeria is intussen nog maar 50 procent Russisch, hoor, merkte Mathé op. De andere helft is ze Nederlands. Ja, haakte Valeria eerlijk aan, ik zei na vijf dagen in Rusland al ik wil naar huis. *Industriestad met inwoners. Tekst: Hette Morriën Foto: Peter Saras Het WMO-spook nadert snel Binnenkort komt de WMO in handen van de gemeente. Hoewel men in Nijmegen alles doet wat mogelijk is, wordt ook hier de WMO-zorg versoberd. Per 1 januari moet men de WMO-zaak draaiende hebben. Dan komen nog meer taken af op de vrijwilligers van wie velen toch al overbelast zijn. Een van de zaken waar ik me toch zorgen over maak is: hoe zullen de ouderen het er gaan afbrengen die mentaal achteruit zijn gegaan. Zoals u weet worden alleen nog maar zeer zwaar gestoorde gevallen opgenomen. Dat betekent dat mensen voor zich zelf moeten zorgen die dat eigenlijk niet goed meer kunnen. Ze hebben geen besef meer van geld en veiligheid. Gevolg kan zijn dat ze vergeten de waterkraan dicht te draaien of het gas onaangestoken open laten staan. Dat is niet alleen voor betrokkene gevaarlijk maar ook voor de omgeving. Gevaar dreigt dus. De brandweer schat in dat in de toekomst meer ouderen omkomen door brand. De vraag is wie men aansprakelijk kan stellen voor de schade. Kan men dat vergen van een demente dame van 87 jaar die nauwelijks een goed besef heeft wat ze doet? Wie gaat haar verzekeren en hoe zullen de buren reageren wanneer de boel is ondergelopen? Er zijn wel beveiligingen tegen onheil te bedenken, maar in de meeste huizen waar deze ouderen wonen ontbreken die nog. Wie gaat deze beveiligingen betalen? Van iemand met alleen een AOW tje kun je dat niet eisen. Naar mijn mening heeft men de mogelijkheden van zelfzorg voor deze groep zwaar overschat. Het alternatief zal zijn dwangverpleging, waarbij de oudere aan stoel of bed wordt gekluisterd afhankelijk van de beschikbare hulp. Ze zijn dan eenzame gevangenen in eigen huis geworden. Je hoopt dat er dan geen calamiteiten zijn. Ik maak me ernstige zorgen. Maar wellicht ben ik te somber. Dat hoop ik dan maar. Janwillem Koten (Foto: Jacqueline van den Boom) 13

14 G WE FSE AA GR HAVENW Malvert ER E AT G WE FSE AA W 5 HA TE RT SE GR W Hatert Weezenhof Het Broek 83 EN SEW Nieuwe dienstregeling bus en trein ALRI ST. W HE EN W ES SE EN CKW UM OS 8 M EW UM M.O.B. Complex H FS HE RE C N. NL RO AA AA Elshof 331 Weezenhof. SLN GRAAFSE RE N LAA N GR K RD DIJ PU IDE RG AD W EF GROOTSTALSELA 6 6 ST SE EN 5 LUS ZU UM HE ILIP ERW EBAA OM ET PH OOST 3 25 O Sporthal Grootstal Hatert BO N VA PAU F Grootstal E 8 BE Dorpshuis ES REE RTSEW T HA H 4 RGW TBE BOE 9 W Verz. tehuis La Verna W NIJM er Me UID G ST WE EN OO VAN 6 W SE RT 6 TER ark enstein AN G. V s en jch Wi Cult. centrum t Mozaiek Bibliotheek Zwembad De Meerval Verz. tehuis Portiuncula 4 9 Wollewei EL AP Speeltuin De Blije Dries M DR EEREE F ERD 4 Sporthal Meijhorst 5 S TR. Canisius Wilhelmina Ziekenhuis Vredehof Lankforst N VA OS TE RW N ON Gemeente Kantoor TR. ERS CHE AAT STR teel hen Raadhuis N AA ELL STE KA ES U N TW ELZENST R. ER MM DO Meijhorst 15jaar is er naar. Allerlei The Wasps ENB tijd van het De Hoogbroek sc Hazekamp Sportpark 4 A73 terugblikken op 2014, op diverse gebieden. De Wijchert Golfterrein vv DVE / TGB Burggolf. R 99 T Graag Sinds juli 1968 ben Valendriesdoe ik Emee. KERS Sportpark MA AldenLAT Alverna SCH 561 ik Dukenburger en ik ben daar best trots hof Recreatiegebied Stadspark 563 De Berendonck Staddijk op. De Ik Campus zal dat ook uitdragen bij kritische Golfterrein Alverna 565 Burggolf aal Wijchen Mozaiek geluiden563 van565 buiten af. Intern - zo hoort Wijchense Ven vv Trajanus dat - kan ik mijn ergernissen kwijt middels N LAA AVID vv/hc ING D bereikt, deze column. Of ik er veel meekonheb ZOW Oosteris natlijk de vraag, maar kwaad kan het sche Tuinpark Ski-centrum niet. Wijchense 15 Berg De klok op het busstation, het ontbreken AAN ASL E G R E ND 9 A van W voetpaden langs de Van ApelterenbouS A Bus en trein in Dukenburg AR levard, het versmallen van de Teersdijk, de M AL T E mensen D' rommel561 die sommige (dezelfde) Kerkeveld Heiveld achterlaten en die altijd door (dezelfde) mensen vrijwillig wordt opgeruimd zijn 99 een paar van die ergernissen. En niet te Z 561 RK Op 14 december wijzigt de dienstregeling PA vergeten het honden- en kattenleed voor de van bus en trein. In dit artikel staan de lijmens! OverasseltseBoskant N Bullenkamp AA en NL nen die Dukenburg aandoen. VE De kerkklokkennoluiden op zondag. Dat is Hatertse Vennen PA erg dorps en Lunen nostalgisch. Dukenburgers 6025 ook iets dorps, maar Trein stein groeten elkaar. Dat ispsychiatrisch Centrum - in mijn beleving - waardevol en kenmerop 14 december 9 De Schatkuilopent het vijfde Nijmeegse Nijmegen kend. Houden zo! station: Nijmegen Goffert. In de ochtend- en K VAL Sportpark Winkelsteeg SLO TE Crematorium Jonkerbos Jonkerbos 6 NE OE AT GRTRA S Gemeentewerf Dukenburg Goffert Sportpark Vossedijk St. Ann Goffert Stadion Goffertpark S ERBO JONK P. S R. U NIE Wijchen Oost EW GS UR ENB DUK 4 Dukenburg vv Oranje-Blauw E NIEUW STEVE BIKO PLEIN 331 Teersdijk Goffertbad Sanadome Prof. Mr. W.P.J. Pompekliniek EW E G W WE EN B ST AN GH LIN ER M KA AS SE URG LA YL R W DOO.P G Uilenboom WE NS HU N SC U Hogeschool RGW Gelderland EW UW NIE SW BOIEUWEW Tolhuis VAN APELTERENW W J. TIO W R. YS SET BU EONT LLVL GBEA GA VAN Terugblik Groene Woud Station Wijchen Sporthal Olympic Sporthallen RW TA 6015 G WE Wijchen Oost VA N 8 Stadspark De Goffert JONKERBOS PLEIN Winkelsteeg Zwanenveld URGW Winkelc. Dukenburg SENB Streekschool RO VAN Hofsedam STA Brabantse G EW FS AA GR MUNTW FSE AA GR W Station Goffert Station Dukenburg NeerboschOost WIJC E W 331 Sportpark De Dennen HENSE W HENS WIJC WIJCHENSEWE n Nijmegen-Heyendaal Noord TAKENHOF PLEIN Verz. tehuis Weegbree VAN 7 SE ER ENAK SCHO ORD De Voorsten- De Geerkamp kamp Bijsterhuizen Zuid EEK DW NO vv Orion / vv Trekvogels PALKERPLEIN De Kluijskamp Neerbosch-Oost EW FS AA GR Heseveld DE AT SA RA RO AST LIM EW M ertinium ooster O BR G EN E IJP W K.v.K. Lindenholt RGW DA LS K E E 2 ENBE Monuta / Rustoord SB OE GR LE WIL Woezik rtpark oezik RAN Bijsterhuizen KWA Noord KK EN K CH SCHOENAKER A326 Holtgesbroek Wedesteinbroek 11 6 AT UL A PA RSTR GE RU SS G Hegdambroek Bijsterhuizen TWE POS De Gildekamp Lindenholt B E RG 7 W 7 IJP A73 Leuvensebroek De Hoefkamp OE BR G EN WE Sporthal Horstacker Lindenholt West K Zellersacker 2 2 BO 5 Acker l Ma a s-waalkanaa W KSE 7 LA AN G ER 565 GE LD ER SE Hillekensacker NE A M STR. ERSTRA VAN POLD ERSVELD TW HAZ ELAA RSTR DUNKL Wezel EN SS HE RG BE KW IC Jachthu middagspits tussen Weezenhof en Centraal De Station rijden voortaan door naar Plein Hoge Brug A73 Andere buslijnen Sportpark De Broeklanden Aan de lijnen 2, 6, 9, 15 en 99 verandert niets. Maldens Lijn 7, CS - Station Dukenburg - Wijchen, Broek 561 rijdt voortaan nietheide verder dan Bijsterhuizen. Lijn OverasseltseBlankenberg middagspits rijden voortaan vier treinen tussen en 11, Beuningen - Station Dukenburg - Heijen5 Hatertse Vennen 561 Vanwaar deze terugblik? Als u dit leest, ben Valenberg Wijchen, Dukenburg, Goffert en Centraal Sta- daal - CS, rijdt alleen nog van maandag tot en ik formeel Dukenburg uit, want ik ben gaan tion v.v. Twee van deze treinen komen uit/gaan met vrijdag. Lijn 12, Druten - Nijmegen, komt Nebo Klooster n wonen direct aan de andere kant van het SIONSWE G naar Den Bosch en verder. Op Centraal sluiten niet meer in Dukenburg. Lijn 13, Wijchen Nederasselt spoor. Volgens de gemeente is dat Lindenalle treinen aan op de intercity's naar Arnhem Dukenburg - Heijendaal - CS - Oosterhout, holt. Maar ik zal postcode 6538 houden, - Utrecht en verder. De rest van de dag rijden rijdt voortaan niet verder dan Lent Thermion. dus blijf ik Dukenburger. Ik krijg zelfs twee 6014 in Dukenburg twee keer per treinen beide 9 magazines thuis: de Dukenburger en 561 kanten op (zondag overdag één keer per ). Burchtstraat Schoonenburg Lindenholt Leeft. Als je dan niet goed op de 561 Voortaan rijden ook op zondag overdag geen hoogte blijft, weet ik het niet. Worsum 9 Grave Buslijn 4 bussen door de Burchtstraat. Dit komta73door Sleeburg Wijchen Overasselt Grave U bent niet van mij af, als het van de rede belangrijkste 9wijziging voor -het busverkeer de vele evenementen die tegenwoordig in het 99 Uden 561 dactie mag. Ik doe mee aan Dukenburgse in Dukenburg betreft lijn 4. Tot nu toe rijdt centrum plaatsvinden. Dit betekent dat alleen activiteiten en vrijwilligerswerk. Ik blijf alles 561 deze bus van Centraal Station via de Willems- nog maar van dinsdag tot en met vrijdag overhe 99 kritisch, maar opbouwend volgen. Overasselt weg en Hartertseweg naar Aldenhof. Vanaf 14 dag bussenvogelzang door de Burchtstraat rijden. Menve Er is in Dukenburg veel te doen. Misschien Ewijkdecember rijdt hij van Aldenhof door naar Sta- sen die in het centrum willen zijn en van lijn kunnen we weer eens inventariseren M tion Dukenburg en aan het andere einde van 331 gebruik maken, kunnen op zaterdag tot en hoeveel eigenlijk en is het nuttig energie Grave 9 Centraal Station naar Plein met maandag uitstappen op de Nassausingel. te bundelen om te komen tot nog betere Degenen die met lijn 2, 4 of 6 reizen kunnen mogelijkheden. Laat dit laatste mijn nieuwbuslijn 331 terecht op Plein Na rijden op jaarswens zijn voor u en voor Dukenburg. Lijn 331 blijft van Weezenhof naar Arnhem alle dagen bussen door de Burchtstraat. en Velp rijden. Op de Wijchense- en GraafseFijne feestdagen. weg stopt hij alleen bij halte Neerbosscheweg/ Tekst: René van Berlo Guus Kroon (Foto: Bart Noordijk) Station Goffert. De extra ritten in ochtend- en Lijnennetkaart: Breng SE LR A W Walrick ruïne W T. S UT DR Ma W SE EN Verz. teh Malderbu aal kan al Wa as- JAN J. LU 14

15 De redactie van de Dukenburger heeft vanaf het allereerste begin van het bestaan van dit stadsdeelmagazine een wijze, zeer geleerde senior in de gelederen. In dit artikel schrijven zijn collega s elk een stukje over hem. Veel Dukenburgers kunnen hem uittekenen in zijn kostuum, zomer- en winter-, en zijn hoofddeksel: De man met de hoed uit de Weezenhof. Op de leeftijd van 84 jaar, enkele weken voor de 50 e viering van zijn huwelijk met Helena, verzuchtte hij: Als ik nog jong was dan zou ik wel voor de krant willen schrijven. Wat een gulle lach opleverde bij zijn toehoorders, want Janwillem heeft in zijn leven zoveel geschreven dat je het in kilometers niet eens kunt uitdrukken. Mogelijk de omtrek van de aarde en terug. Een kleine opsomming: wetenschappelijke artikelen, genealogisch onderzoek, ongetwijfeld brieven aan familie, vrienden en bekenden, kopij voor websites, zeven jaargangen de Dukenburger en niet te vergeten de wijkbladen die daaraan vooraf gingen. Een charmante gewoonte van Janwillem is de begroeting van dames: met een handkus! Janwillem, die een grote mensenkennis bezit, komt op hen die met hem samenwerken duidelijk over als een echte familieman. Zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen gaan vóór zijn talloze bezigheden. En ook voor andere naaste verwanten, vrienden en bekenden staat hij onmiddellijk klaar in goede en slechte tijden. Aimabel Ik ken Janwillem eigenlijk pas een paar jaar via de Dukenburger. Wat mij als eerste te binnen schiet bij Janwillem, zoals ik hem meemaak tijdens de redactievergaderingen en bij andere gelegenheden, is een bijzonder aimabele, wijze, markante en belangstellende man met de Gedicht Janwillem en Helena 50 jaar gehuwd bij elkaar! Krijg dat maar eens voor elkaar! Beiden zijn voor mij ook een echt paar, Ze staan al bijna 40 jaar voor Dukenburgs wijknieuws klaar. Samen met mij, Theo, fietsen, lopen en rijden we overal waar Janwillem en ik het nieuws vergaar. De smeerolie van ons stadsdeel. Dit compliment van de Gelderlander viel ons ten deel. Helena, kreeg van mij de nodige telefoontjes, heel veel voor verbinding met Janwillem: Ja hallo met Janwillem. Wat kan ik voor je doen? Steeds klinkt het aangenaam en vriendelijk, nu en toen! Janwillem en Helena nodige dosis humor. Tijdens werkbezoeken voor de Dukenburger hoor ik regelmatig van geïnterviewden: O, dan ben je een collega van die meneer (Van) Koten, de professor met de hoed die ik afgelopen week nog ergens tegenkwam! En de professor wordt dan zeker niet gekscherend bedoeld, maar uit waardering en als een soort van troetelnaam. Volgens mij kent zowat iedereen hem in Dukenburg. Zo noemde ook Frederieke, de buitengewoon sympathieke en mooi ogende activiteitenbegeleidster bij Woonzorgcentrum De Doekenborg, hem steevast de professor. Met haar had Janwillem destijds een interview over NLdoet daar. En hij noemde Frederieke maar liefst hoofdcoördinator van alle activiteiten, een titel waar zij verguld mee was maar bezijden de waarheid viel. Gedreven Het is ongelooflijk hoe gedreven Janwillem nog steeds is. 84 jaar en hij gaat nog overal op af. De Dukenburger heeft geen correspondent in Malvert? Janwillem vult het gat en jaagt maandelijks op nieuwtjes. De gemeente of een andere organisatie hebben een informatieavond? Janwillem gaat er naartoe en doet verslag. Nooit is een beroep op hem vergeefs, tenzij hij naar Duitsland moet voor een bezoek aan zijn nazaten. Trouwens ook een hobby van hem: genealogie, het onderzoek naar de familiegeschiedenis. Hij heeft nooit verteld hoever de familie Koten teruggaat in de historie, maar het moet ver zijn. Janwillem heeft tot nu toe een heel rijk leven gehad. Hij heeft aan diverse universiteiten gewerkt en woonde in Afrika en Syrië. Zijn ervaringen zijn zeer leerzaam voor ons. Ook binnen de redactie stelt hij zich soms op als de professor. Maar wij professoren gewoon terug! Anekdotes In de redactievergaderingen van ons wijkblad zorgt hij regelmatig voor leven in de brouwerij door zich soms wat minder te storen aan de agendavolgorde. Dat levert heel wat hilarische anekdotes en uitweidingen op. Behalve senior-redacteur van de Dukenburger is onze Janwillem ook nog lid van het best van de Zevensprong, een overkoepelend best van alle Dukenburgse wijkplatforms. Hij is dus niet alleen drager van mooie hoeden maar wisselt ook nog wel eens van pet. Jongensachtig Een mailtje met aanhef: Beste Lieden. Dat kan maar van één iemand zijn: Janwillem! De man die traditionele omgangsvormen koppelt aan soms jongensachtige humor ( Wie is geschikt voor de voorkant van de Dukenburger?). Een man ook met een enorme staat van dienst, getuige de serie titels die je tegenkomt als je bij hetzelfde mailtje omlaag scrollt: Dr jw koten Kningt ON, MD, PhD, MCPath, DTM&H, DPH, FCOM Hoe geleerd en gelauwerd ook, Janwillem is gewoon gebleven, zoals dat heet. Oprecht geïnteresseerd in de medemens (zie zijn columns) en met hart voor de zaak. Ik denk dat ik namens alle redactieleden spreek als ik zeg: Janwillem, we hopen nog heel lang van je kwinkslagen, wijze woorden en schrijfkunst te mogen genieten! Tekst: de redactie van de Dukenburger (min 1) Foto Janwillem en Helena: Jacqueline Veltmeijer Overige foto s: Jacqueline van den Boom 15

16 16

17 Wethouder zorg en welzijn Bert Frings Mensen zijn voortaan betrokken bij de beslissing over hun zorg De belangrijkste vraag is: wat hebt u nodig? Dat zegt wethouder Bert Frings over de veranderingen in de zorg. Natlijk gaan er dingen mis per 1 januari. Maar er is een vangnet: een helpdesk bij wie mensen terechtkunnen. Op 1 januari vinden grote veranderingen in de zorg plaats. Tot nu toe regelde de gemeente onder andere hulp in de huishouding, rolstoelen, woningaanpassingen, vervoer en hulpmiddelen. Dat blijft zo. Voortaan gaat de gemeente meer hulp en ondersteuning regelen, bijvoorbeeld woonbegeleiding, dagopvang of jeugdhulp. Het Rijk organiseert alleen nog de zorg voor mensen die in een instelling wonen of thuis intensieve verzorging en verpleging krijgen. Ongerustheid Deze veranderingen leiden tot grote ongerustheid. Er wordt flink bezuinigd. Elke gemeente kan het gekorte zorgpakket deels naar eigen smaak invullen. De situatie kan dus in Nijmegen anders zijn dan in Arnhem. Er gaat heel veel veranderen, bevestigt Frings. Alles wat met zorg (care) te maken heeft, komt naar de gemeentes. Dat is 8 miljard euro per jaar. Alles wat medisch is (cure) gaat naar de zorgverzekeraars. Dat is ongeveer 65 miljard. Het rare is: de care kan volgens de regering goedkoper, de cure niet. AWBZ en jeugdzorg vallen onder care. Op de AWBZ wordt 20 tot 25 procent bezuinigd, op de jeugdzorg 4 tot 15 procent. De cure mag 1,5 procent groeien! Geen schoonheidsprijs Ik snap die grote zorgen, vervolgt Frings. Elke bestder die zegt dat hij precies weet wat er gebeurt, kletst uit zijn nek. Het hele proces verdient geen schoonheidsprijs. Een voorbeeld: alle cliënten van de AWBZ met indicatie 5 of hoger kregen in oktober te horen dat ze voor 11 november moesten beslissen of ze over willen gaan naar de gemeente of naar een zorgverzekeraar. Dat gaat om mensen. Eens met veranderen Toch ben ik het ermee eens dat de gezondheidszorg wordt veranderd. Ten eerste: nu medicaliseren we een probleem. Dan krijg je er geld voor beschikbaar. Als je bijvoorbeeld dyslectisch bent, wordt dit medisch tegen hoge kosten aangepakt, terwijl je dezelfde resultaten op een andere manier goedkoper kunt bereiken. Ten tweede: Als we met de huidige situatie doorgaan moeten we straks 40 procent van alles wat we verdienen aan de zorg betalen. Er is 174 miljoen euro beschikbaar voor de zorg in Nijmegen. Dat is inclusief organisaties als Tandem. Maar het kan de gemeente meer gaan kosten. Er zijn namelijk twee open eindes waarop de gemeente geen enkele invloed heeft: 1. de huisartsen blijven verwijzen, de gemeente betaalt en 2. de rechter beslist, de gemeente betaalt Nijmegenaren die in de zorg zijn, komen naar de gemeente. Iedereen heeft de angst: ben ik mijn zorg kwijt? Dat gaat niet gebeuren. Iedereen die een indicatie voor jeugdzorg heeft, houdt volgend jaar dezelfde aanbieder als in Mensen met een AWBZ-indicatie houden voorlopig dezelfde zorg, maar niet per se bij dezelfde aanbieder. We hebben aan de zorgorganisaties gevraagd: we willen zorg. Regel dat als clubs gezamenlijk. Als je samenwerkt, kun je de mensen beter van dienst zijn. Ze krijgen 80 procent van het budget van Daar moeten ze alles voor doen. Wijkteams Er komen elf sociale wijkteams in Nijmegen. In Dukenburg heeft het team een dubbele bezetting. In de teams zitten praktijkdeskundigen, zoals wijkverpleegkundigen en maatschappelijk werkers. Elk team kijkt samen met de cliënt of er mensen in zijn of haar omgeving zijn die kunnen helpen. Als die er niet zijn kan er professionele hulp komen. Kinderen, vrienden of buren zijn nooit verplicht om te helpen. In verschillende stadsdelen werken al sociale wijkteams. In 75 procent van de gevallen is de uitkomst zoals nu: professionele begeleiding is nodig. 15 procent heeft familie, vrienden of btbewoners als hulp. 10 procent heeft een combinatie. 100 procent van de mensen gaf voor de nieuwe situatie een hoger rapportcijfer dan voorheen. De reden: ze zijn zelf betrokken bij de beslissing. Ze houden de touwtjes in handen. Keukentafelgesprekken De sociale wijkteams gaan met alle mensen die zorg nodig hebben praten. Dat zijn de zogenaamde keukentafelgesprekken. Frings: De belangrijkste vraag is: wat hebt u nodig? Neem altijd iemand die je vertrouwt mee naar zo n gesprek. Als je die niet hebt: er zijn cliëntvertegenwoordigers beschikbaar. Mensen zijn tot veel meer bereid dan we denken. Ik vertrouw enorm op de professionals als ze samen met cliënten de zaak bespreken. Ik kan niet per persoon zeggen of er wel of geen veranderingen plaatsvinden. Zelfsturend Zijn wij in staat om mensen te laten meedoen doordat ze hun problemen oplossen en zo lang mogelijk de regie over hun eigen leven voeren? Daar gaat het om. We gaan wel ongelijkheid tussen gemeentes creëren. Dat vind ik niet erg. Dat heb je met de gemeentelijke belastingen ook. We gaan terug naar de kleinschaligheid, dat je iedereen kent, bijvoorbeeld door de wijkverpleegster. De grote fusies zijn voorbij. We gaan naar zelfsturende teams in een gebied die zelf alles regelen in de bt. Tekst: René van Berlo en Michiel van de Loo Foto: Jacqueline van den Boom 17

18 Duukjes 18 Duukjes zijn gratis, niet-commerciële advertenties voor lezers van de Dukenburger. Ook een advertentie plaatsen? E- mail naar Koffer over? Voor het ludiek inrichten van de entree in haar flatje, is een jonge vrouw op zoek naar een koffer uit de jaren dertig vorige eeuw. Zo n harde koffer met van die houten banden er omheen. Contact via Voetballers gevraagd Voor de zondagochtend, Leeftijd (met een knipoog): 25 tot 93 jaar. Minimum ervaring: nihil. Tel V.V. de Trotters. Het trapveld bevindt zich aan de Donderbergweg, Overasselt, naast het kantoor van Staatsbosbeheer. Na afloop van de match wordt er een drankje gedronken bij Sint Walrick. Klaverjassers gezocht Begin januari 2015 willen we beginnen met klaverjassen in de middag. We hebben al enkele enthousiaste klaverjassers maar we zijn nog op zoek naar meerdere klaverjassers. Welke dag komt u het beste uit. Geef dit door aan ons en wij proberen er mooie klaverjasmiddagen van te maken. Het is de bedoeling om 1 maal per 14 dagen te kaarten. De speellocatie is Café de Teersdijk, Graafseweg 985, 6603 CH te Wijchen. Voor informatie kunt u bellen naar (024) Collectanten gezocht Amnesty International zoekt in Dukenburg vrijwilligers die een paar willen collecteren. De organisatie komt wereldwijd op voor de slachtoffers van mensenrechten. De collecte-opbrengst wordt gebruikt om dit werk voort te zetten. Amnesty is onafhankelijk en niet gebonden aan een politieke overtuiging of godsdienst. Daarom neemt de organisatie geen geld aan van overheden of politieke groeperingen. Wordt u één van de enthousiaste collectanten die op pad gaan om geld in te zamelen. Aanmelden of meer informatie? Kijk op Of mail naar collecte@amnesty.nl. U kunt ook contact opnemen met de collecte-coördinator in Dukenburg: Nelly IJpelaar, (024) of NellyAmnesty@yahoo.com De Wijkwebsite voor en door Dukenburgers Btsite is op zoek naar vrijwilligers Ken jij de btsite van Dukenburg al? Dedukenburger.nl is een online communicatieplatform waar zo veel mogelijk informatie over jouw wijk op één plek te vinden is. Daarnaast kun je er, eenmaal gratis ingeschreven, ook zelf hulpvragen stellen bijvoorbeeld of iemand jou een paar dagen kan helpen bij het uitlaten van je hond. Of met welke btbewoner je misschien korte tijd kan meeliften omdat je auto tijdelijk naar de garage is. Om online zoveel mogelijk informatie te verzamelen over de wijken in Dukenburg, heeft de btsite hulp nodig. Er zijn mensen nodig die online willen bijdragen. Dat kan achter de schermen, door bezig te zijn met de site en het beheer ervan. Als je ervaring hebt met social media, dan is dat vast iets voor jou! En als je geen ervaring hebt met social media, maar er wel graag over wil leren, dan helpen we je daarbij graag. graag over hun bt schrijven, in de wijk foto s nemen, btactiviteiten bezoeken en daar een verslagje van willen maken en op de btsite willen zetten. Gewoon mensen die zich betrokken voelen bij hun wijk of bt en dat willen laten zien! Veel tijd hoeft dit allemaal niet te kosten. Je mag zelf aangeven hoeveel uren je beschikbaar hebt. Bovendien werk je met een leuke groep mensen die zich allemaal betrokken voelen bij dit project, hard werken om de site actueel te houden en regelmatig bij elkaar komen voor overleg. En ja, het is vrijwilligerswerk, dat we samen doen. Je draagt met je inzet voor de btsite bij aan een online verbindingspunt in Dukenburg. Zodat mensen straks vanaf 2015, wanneer het er echt toe gaat doen ook in hun bt digitaal snel en eenvoudig de zorg kunnen vinden die ze nodig hebben. En als ze het niet kunnen vinden, er gemakkelijk in hun bt om kunnen vragen. Want uiteindelijk is dat het doel van de btsite. Snel en gemakkelijk toegang tot informatie over hun eigen bt. Dus doe jij mee? Neem dan contact op via: webredactie@dedukenburger.nl Ook zoekt dedukenburger.nl mensen die juist voor de schermen gaan staan en aan de bt willen uitleggen hoe de btsite werkt en wat de btsite kan betekenen voor mensen in de wijk. Dat betekent vooral in persoon gaan praten met mensen, uitleg geven over het gebruik van de site en helpen met presenteren. Tekst: Rogier Teerenstra Daarnaast zoekt de webredactie Door onze mensen specialisaties die Foto: en Jacqueline ruime ervaring van den Boom kan Fysiotherapie Dukenburg zeggen dat fysiotherapie helpt! Wij zijn trots Onze op praktijk het bijzondere met reeds samenwerkingsverband 40 jaar ervaring beschikt dat over therapeuten Ons team staat die gespecialiseerd voor u klaar zijn om in: u te Fysiotherapie Bekkenfysiotherapie Dukenburg en NEC (volwassenen Nijmegen begin en kinderen) dit seizoen helpen Oedeemtherapie met lichamelijke klachten. Bezoek zijn aangegaan. Psychosomatische Fysiotherapeut fysiotherapie en aankomend manueel voor Haptonomie meer informatie onze website of bel therapeut Jan Bedrijfsfysiotherapie Meurs verzorgt de medische begeleiding het Geriatrische secretariaat. fysiotherapie Onze praktijken bevinden Manuele therapie Sportfysiotherapie van Voetbal Academie NEC/FC Oss. Rob Langhout, 25 jaar zich op slechts 3 km afstand van het Medische fitness Psychologie praktiserend manueel therapeut en docent, ondersteunt de Goffertstadion in de wijken Weezenhof en Osteopathie medische staf van de profs met blessurepreventie. Aldenhof te Nijmegen. Ons team staat voor u klaar om u te adviseren of te behandelen bij lichamelijke of psychische klachten. Ook consulten of second opinions zijn mogelijk. Bezoek voor meer informatie onze website of bel het secretariaat. Onze praktijken bevinden zich in Nijmegen Dukenburg in de wijken Aldenhof en Weezenhof. Fysiotherapie Dukenburg Locatie Aldenhof DZ Nijmegen Locatie Weezenhof EE Nijmegen en info@praktijkdukenburg.nl T

19 Wijkserviceteam van de Bel- en Herstellijn op pad We spraken met enkele medewerkers van de Bel- en Herstellijn, die bezig waren een veel voorkomende herstelwerkzaamheid te verrichten. Die van de losliggende trottoirtegels. Via de Bel- en Herstellijn van de gemeente Nijmegen komen de meldingen binnen. Van de medewerkers hoorden we hoe een en ander in zijn werk gaat. De melding wordt genoteerd op het klantcontactcentrum en komt op de meldinglijst. Vervolgens komt op een opdrachtformulier met datum wat de inhoud is van de melding en de plaats waar hersteld moet worden. De medewerkers gaan op pad met dit opdrachtformulier. Vertrouwd gezicht Een vertrouwd gezicht in de bt is de wagen van de Wijkservicedienst met daarop vermeld de Bel- en Herstellijn inclusief het meldnummer (bereikbaar van maandag tot en met vrijdag van 8.30 tot ). Losliggende stoeptegels? Kapotte lantaarnpalen, overhangend groen of kapotte speeltoestellen? Zaken die uw leefomgeving vervuilen of gevaarlijk maken, kunt u melden. U kunt hiervoor ook gebruik maken van het formulier in de Digitale Balie op Er is ook een app Bel en Herstel voor melding. Het gaat niet om groot onderhoud, dat is voor de aannemer. Wel om kleiner reparatiewerk in de openbare ruimte, het grijs en het groen. Ook indien er acuut gevaar is, maar de klus te groot, kan een tijdelijke oplossing door dit team soelaas bieden om dit weg te nemen. Bij levensgevaar direct 112 bellen. Met gereedschap, waaronder een drilmachine, gaat het team op weg. Zo wordt de bestrating hersteld, mits minder groot dan 25 vierkante meter. Andere zaken zijn onder andere een invalideninrit herstellen, paaltjes en hekwerk repareren, zout strooien bij btcentra en scholen bij gladheid, takken snoeien en meenemen bij gevaar en banken in openbaar gebied weer op orde brengen. Elektrische klussen doen ze niet. Melding is wel mogelijk, bijvoorbeeld van kapotte lantaarnpalen worden wel met nummer (plaats waar deze staat) genoteerd. Ook problemen met rioolputten kunt u melden. Idem mankementen aan speeltoestellen en speeltuintjes. Graffiti en kapotte verkeersborden ook. Dukenburg met het vele groen en bestrating, een stadsdeel dat over twee jaar 50 wordt, brengt natlijk het nodige werk mee. Voorbeeld is de wortelopdruk van inmiddels flinke bomen. Overigens, het team mag wortels die dikker zijn dan 4 centimeter niet verwijderen. Een andere oorzaak van losliggende tegels kan een kapotte riolering zijn. Navraag bij de medewerkers leerde ons dat hun werk gewaardeerd wordt en dat het belangrijk is te melden. Bijvoorbeeld een losliggende stoeptegel kan bij valpartijen ernstige gevolgen hebben. De waardering voor de herstelwerkzaamheden uit zich ook als ze van een dankbare bewoner een kop koffie krijgen. Tekst en foto: Theo Vermeer Oliebollen op 30 december Het was weer geweldig; de Klaasmarkt van de Ontmoetingskerk op 7 november. Zoveel spullen, zoveel mensen, zoveel medewerkers en zoveel oliebollen. De hele dag door een rij voor de kraam. Maar ze zijn dan ook erg lekker; een geheim, maar heel goed recept. De opbrengst van de Klaasmarkt en dus ook van die oliebollen was voor het werk van de Ontmoetingskerk. Natlijk is dat geld goed besteed, want er gebeurt heel veel in en rond die kerk. Maar die oliebollen brachten ons op nog een idee. Zoals al wel vaker gemeld in dit blad zijn we in de Ontmoetingskerk ook bezig geld in te zamelen voor een schoolproject in Pakistan. We hebben onszelf tot doel gesteld om in een jaar tijd euro bij elkaar te brengen om een hostel te kunnen bouwen in Skardu. Wilde Ganzen vermeerdert dat bedrag dan met 55 procent. Net hebben we een bloembollenactie gehouden en ook op die beroemde Klaasmarkt was er een loterij voor Skardu met als hoofdprijs een ballonvaart. Maar we zijn er nog lang niet. We zitten nu op een slordige euro. Ons grandioze idee is om met het recept, het materiaal en de mensen van de Klaasmarkt ook voor oud en nieuw oliebollen te gaan bakken. We staan op dinsdag 30 december weer te bakken op dezelfde plek, vlak voor de kerk. We hopen er dan ook heel veel te verkopen. Vanaf tien staan we er. U kunt, als u wilt, ook vooraf bestellen (lijst in de hal van de kerk). Het grappige is dat door deze acties Nijmegen-Dukenburg een begrip is in een klein dorpje hoog in het noorden van Pakistan. Als we het bedrag bij elkaar krijgen en het hostel volgend jaar wordt gebouwd, willen we er in 2016 nog een keer heen en zullen dan ook daar oliebollen gaan bakken, zien wat zij er van vinden. Meer weten over dit project? Kijk op www. ontmoetingskerk.net bij Hushe. Johan Dorst, predikant Ontmoetingskerk (Foto: Bart Noordijk) 19

20 Belhamels De Ontmoetingskerk heeft een traditie van jaren om in de maand januari veel vrijwillige medewerkers in het zonnetje te zetten met een subtiel gebaar. Schertsend noemen de pastors het kleinigheidje altijd hun kerstpakket. Met de toespraak van óf Joska van der Meer óf Jeanne Rens beiden pastor wordt het kleinigheidje al gauw een bijzonderheid. In de eerste maand van dit jaar was er voor de vrijwillige en een enkele betaalde medewerk(st) er(s) uit het veld Ondersteunen een belletje dat je kunt laten rinkelen als je iets van een ander gedaan wilt hebben. De bemensing van het secretariaat kreeg een lauwerkrans aan belletjes en de kosters een wat kleinere deurbel. De vrijwilligers die de bellen bedienen zijn belhamels. Draag het belletje met je mee, bind het aan de veters van je schoenen, suggereerde pastor Jeanne. De gepensioneerde secretaresse die jaren geleden altijd trouw te vinden was achter het bureau in de kerk, merkte op: Dat doet me denken aan dat liedje van Wim Sonneveld Zij kon het lonken niet laten, waarbij de cabaretier als Nikkelen Nelis een bellenkrans om zijn hoof had. Daarnaast een armband en een enkelband van belletjes, een tamboerijn en een trommel met stok op zijn rug gebonden. Die instrumenten ondersteunden het hilarische liedje met uiteraard veel jingle bells. Mocht nu de oplettende lezer in Dukenburgse dreven mensen tegenkomen met een belletje in de kleur rood, groen, blauw of zilver, dan is dit een belhamel, een vrijwilliger van de Ontmoetingskerk. Kunst en cult Tekst: Hette Morriën Foto: Peter Saras Google Wie dagelijks via Google de digitale snelweg kiest, zal het herkennen. Het spel dat Google speelt met de letters van de eigennaam. Op de dag bijvoorbeeld dat de kubus van Rubik 40 jaar bestond (maandag 19 mei) stond Google te lezen in de bekende blokjes, waarbij de draaiende beweging niet ontbrak. Met Moederdag zag je een moeder met twee kinderen fietsen en elke Desirée Hendriks en vrijwilligers secretariaat fietser was ook weer een letter van Google. De dag van de Europese Verkiezingen was het logo uitgevoerd in blauw met geel en de tweede g van Google was een stembus. Donderdag 12 juni, de aftrap van het WK voetbal: Google-mannetjes met armpjes en beentjes spelen de bal, met op de achtergrond het kenmerkende landschap van Brazilië. De daaropvolgende weken werd op alle mogelijke manieren met de naam Google voetbal gespeeld, met de letters g o l en e in de hoofdrol. Dit letterspel moet het werk zijn van een zeer creatief persoon of een van ideeën borrelend reclameteam. Hoogtijdagen zoals Halloween, Kerstmis en Oud en Nieuw leveren ook steevast lettertekeningen op. Tekst: Hette Morriën 20 Goed nieuws: per 1 januari is de chipknip verleden tijd