Bouwreis Sri Lanka 14 t/ 21 mei 2011

Transcriptie

1 Bouwreis Sri Lanka 14 t/ 21 mei 2011 Bouwreizigers klaar voor vertrek! Het is weer bijna zover een nieuwe groep bouwreizigers gaat bouwen in Sri Lanka van mei. Deze keer is het een iets andere bouwreis omdat de bouwers allen ook deelnemers zijn aan de Vebego Strategic Management Course. Behalve met de handen bouwen aan het Sambodhi Institute, gaan zij ook hun kennis inzetten voor het Senehasa Senior Home. Dit is het bejaardenhuis wat in november 2009 is opgeleverd en waar de exploitatie tot op heden (nog) niet duurzaam is georganiseerd. Samen met locale betrokkenen gaan zij op basis van behoefte werken aan een aantal cases om ondernemerschap en zelfvoorzienendheid te stimuleren met als doel inkomsten genereren zodat men zelf de exploitatie kan regelen. Een duurzame bouwreis met een dubbele uitdaging. De groep zal via de blog het thuisfront op de hoogte houden van de vorderingen en belevenissen. En wie zijn de deelnemers: Margot Boehmer - Vebego Personeelsdiensten, Henk Touring - Alpheios, Sietske de Jong - Westerveld, Chantal Prins - Prisma / Home at the Office, Ben Theeuwen - Licom Schoon, Evert Aarts - Hago Schiphol, Steven de Schepper - Assist Belgie, Irma Willemse - Hago, Rob Stoll - Hands to Work, Diana Kockelkoren - Vebego PPA, Nanneke Zelle - Hago, Joost Tibosch - Proteion Schoon, Bas Kooijman - Vebego PPA en Boudewijn Heusinkveld - Hago. Helaas zijn er (om diverse redenen) ook een paar thuisblijvers. Zij hebben de belangrijke taak om als achterwacht en back up te functioneren en hun collega's ter plaatse met raad en daad bij te staan. Dit zijn: Fleur van Zandbeek - van Zandbeek Communicatie, Monique Alleleijn - Hago, Jos Merx - Assist NL, Peter Hagenaar, Chris de Vuyst - Alpheios België, Ton Goedmakers - Vebego CH. Natuurlijk vinden alle deelnemers het geweldig als het thuisfront meeleeft en meeleest, dus op de blog zal geprobeerd worden dagelijks wat te vertellen. Wij gaan op naar een bijzondere en productieve bouwweek! Op naar het nieuwe jaar Zaterdag 14 mei en zondag 15 mei 2011 En toen was de tijd aangebroken om te vertrekken naar Sri Lanka! Inmiddels is het hier uur s avonds; een tijdverschil van 3,5 uur met jullie in Nederland. We zitten nu met z n allen (uitgezonderd Steven en Henk, die rond dit tijdstip in Amsterdam op het vliegtuig stappen en die we morgen mogen verwelkomen) in openluchtbar aan het strand bij Hotel Moon Beam. Een beetje in een roesje weliswaar. Niet alleen vanwege de prachtige eerste indrukken van dit land. Maar het feit dat de meesten sinds gisterochtend wakker zijn, maakt dit alles nog onwerkelijker. 1

2 Eerst even terug naar gisterenmiddag 12 uur op Schiphol. Toen begon de reis. De ontmoeting in Amsterdam was, in tegenstelling tot de meeste bouwreizen, niet heel erg onwennig. We hebben natuurlijk al veel tijd met elkaar doorgebracht tijdens de Strategic Management Course, het afgelopen anderhalf jaar. Maar toch blijft het ondernemen van zo n reis spannend. De vlucht ging prima! Na een tussenstop middenin de nacht in Dubai, zijn we doorgevlogen naar Colombo. Daar waren we dan: zomaar opeens in Sri Lanka. De warmte, maar vooral de hoge luchtvochtigheid, is erg wennen. In de bus misten we een collega: JOOST. Na zijn tripje terug naar het vliegtuig, kwam hij drie kwartier later gelukkig weer aan bij de bus. Wél met zijn vermiste lenzenvloeistof, maar zonder lenzen. Maar zo goed voorbereid als Joost is, heeft hij natuurlijk een reservesetje bij zich. Na een bustrip van ruim vier uur (wat een bijzonder verkeer hier), kwamen we eindelijk op de plaats van bestemming aan. Maar wat is het die lange reis waard geweest! Na even opfrissen en/of een duik in de zee genomen te hebben, zijn we het Senehassa huis gaan bezoeken. Na een warm welkom kregen we de mogelijkheid om de bewoners te leren kennen. Wat een geweldig aardige en lieve mensjes! Ze zijn zo oprecht blij met hun nieuwe kamers! We hopen in ieder geval dat we er in slagen om deze week enkele nieuwe ideeën uit kunnen werken, die hen kunnen helpen bij het zelfstandig runnen van het tehuis. Na deze korte kennismaking (want we komen hier nog wel meer deze week), mochten we nog een bezoek brengen aan de zondagsmarkt even verderop. Alweer een hele belevenis! Al die geuren, mensen en zoveel indrukken, die lastig te beschrijven zijn Op dit moment is alles in voorbereiding voor Full Moon, aanstaande dinsdag. We hebben het geluk hierbij te kunnen zijn, want dan wordt het nieuwe jaar (en eeuw) 2600 gevierd. Overal zijn al ontzettend kleurrijke vlaggen en lampions te zien. Dit maakt Sri Lanka nog meer bijzonder! Morgen volgt de eerste volle bouwdag in het Sambodhi tehuis. Nu gaan we, genieten van de zeegeluiden op de achtergrond, een hapje eten. We hopen jullie deze week mee te kunnen nemen in bijzondere ervaringen. Deze eerste dag blijkt in ieder geval zeker een voorbode te zijn van nog heel wat fantastische en inspirerende momenten. Besides courage, we need skills. Besides money, we need morality. Besides intelligence, we need compassion! (spreuk op een van de muren van het Senehassa huis). Tot morgen! De eerste bouwdag Lieve volgers in Nederland en België, Na een over het algemeen goede nacht (afgezien van het plakken en de klamboe) konden de Sri Lankese locals onze echte David Haselhoff(s) aanbidden. Zij werden in de mooie golven vergezeld door twee wonderschone wannabe Pamela s. Vervolgens het eerste ontbijtje. Eenvoudig maar met lekker fruit. Na het ontbijt vertrokken wij naar de bouwplaats: het Sambodi House. Hier troffen wij ontzettend lieve mensen aan. Wij werden ontvangen door de bewoners en onze collega-bouwvakkers. Allen kregen wij een mooi bloemetje. Guna, de monnik, verwelkomde ons met een leuke 2

3 ceremonie. Een vuurtje en wierook werd aangestoken. Annette ontving een mooie bloemkrans en wij kregen een mooi rood-wit-blauw armbandje door de dames zelf gemaakt. Vervolgens kregen wij een rondleiding door het complex. De bewoners vonden het leuk om ons te ontmoeten en sommige momenten hebben een grote indruk achter gelaten. Alle bouwvakkers werden voorzien van een Vebego-shirt. De club werd verdeeld in schilders en metselaars. De keuken-brigade bestond uit onze geblesseerde Henk Toering en Hergen, de vliegende bezem. Boudewijn en Ben hebben op een VCA-verantwoorde wijze de roze kamer gemaakt. Verder werden de boeiboorden geschilderd en puin geruimd. Rondom een van de gebouwen komt een dezer dagen een mooi betonnen pad. Aangezien morgen de feestdag Full Moon gaat plaatsvinden en het jaar 2600 start was het een komen en gaan van mensen en kinderen. Ook deze dames dienen namelijk in het zonnetje gezet te worden met liedjes zingen en samen eten. De lunch bestond vandaag uit producten die door het keukenteam gezamenlijk zijn ingekocht. Een lekker frisse sandwich, kip, rijst en een groenteschotel. Wij wisten niet dat Henk over deze vaardigheden beschikte. Hij heeft beloofd thuis wekelijks een keer te koken. Omdat morgen de feestdag is en de bouwvakkers vrij zijn werd besloten vandaag ook in de middag onze fysieke krachten te tonen op de bouwplek. De zweetdruppels vloeiden rijkelijk en de flesjes water verdampten letterlijk. Om half vier uur eindigde werkdag en friste iedereen zich een beetje op om vervolgens naar het Senehasa huis te gaan om aldaar een mooie presentatie over thee te krijgen. Onderweg werden Henk Pinckers en Steven de Schepper opgepikt die een dagje later zijn vertrokken. Zij waren schijnbaar op de hoogte dat vandaag de hele dag werd gebouwd. In het huis hebben wij ook met de overige mensen kennis gemaakt die ons gaan helpen met de business-cases. Een dokter, een verpleegster, de theeproducent met zijn wonderschone vriendin (helaas!!!). Toch handig dat de dokter in de buurt was. Henk s wonden werden netjes verzorgd. Om zes uur kwamen wij aan bij het hotel. Schijnbaar waren er weer drenkelingen geconstateerd waardoor onze strandwachten de zee weer indoken. Even opfrissen een drankje en met de verschillende TucTuc s naar het restaurant voor het avondmaal. Jammer dat we naar twee minuten alweer moesten uitstappen!!! De nodig Pawns passeerde ook vanavond weer de revue. Tevens werd genoten van een lekker glaasje wijn of het lokale bier. Op de terugweg was er een house-tuctuc en een opgevoerde TucTuc (maar we zijn allemaal veilig aangekomen). Momenteel genieten wij van een heerlijk drankje op het terras van ons hotel met de ruisende zee op de achtergrond. Super toch?! 3

4 Veel groetjes en liefs uit Sri Lanka Loop niet voor me, loop niet achter, loop naast me! Dinsdag 17 mei Zojuist zijn we terug van ons diner. Vanaf het hotel was het een wandelingetje over het strand naar het restaurant. Stel je voor, donker, strand, ruisende golven, volle maan en een fijne groep mensen. Een mooi plaatje. Over mooie momenten gesproken. We hebben vandaag een boeddhistische tempel bezocht. We zijn ontvangen door een Nederlandse monnik. Hij heeft ons, in onvervalst Amsterdams, uitgelegd wat de essentie van het boeddhisme is. Het was bijna alsof de monnik een onderdeel was van onze opleiding, met zijn woorden over mens zijn. Dit soort momenten kun je niet uitleggen dat moet je ervaren. Hoewel we graag nog langer met hem hadden gesproken zijn we naar de tempel gegaan. Rondom de tempel, op de markt, op de trap, in de tempel was het een enorme drukte. Wat wij vandaag leerden is dat New Moon 1 maal in de 50 jaar met een heel groot feest wordt gevierd. De gemiddelde boeddhist maakt dit feest dan ook maar 1 maal in zijn leven mee. Behalve veel mensen die bloemen komen brengen voor de Boeddha, zijn we onderdeel geweest van een processie. Trommels, fluit en vlaggen gevolgd door mensen die bloemen aan Boeddha aan gaan bieden. Wij proberen ons onopvallende tussen de srilankanen te mengen. We doen wat zij doen, de bloemen aanraken en een groet maken, maar al gauw vallen we toch door de mand. In eerste instantie hebben we het niet in de gaten maar als de groep om ons heen groter wordt beseffen we dat wij de attractie zijn. Blijkbaar zijn we toch blanker en langer dan de rest. Zoals bekend zijn is deze groep gevraagd hoe het Senahasa huis zelfvoorzienend zou kunnen zijn. De opdracht aan onze groep is om 4 cases te onderzoeken op haalbaarheid. In de afgelopen dagen hebben we al kennis gemaakt met lokale mensen om ons te helpen bij onze opdracht. En ook vandaag zijn deze mensen weer aanwezig om al onze vragen en onduidelijkheden weg te nemen. Na een gezamenlijke aftrap hebben we ons in de 4 groepen verdeeld. Onafhankelijk van elkaar kwamen tot de conclusie dat wij erg westers denken en dat hier gewoon heel anders gaat. Dat is ook onze uitdaging. Morgen gaan 2 van onze mensen in gesprek met de lokale mensen om te onderzoeken hoe en of we ons denken op een lijn krijgen. Een grote uitdaging. Voor vandaag laten wij het hierbij. Morgen ochtend staan onze David s(hasselhoffs) weer klaar in de branding. Waarbij wij onze David Dolfijn Hasselhoff speciaal willen bedanken voor het redden van Henk Pinckers uit de branding. Namens de hele groep doen Steven en Irma jullie vele groeten. 4

5 Kleurrijk Sri Lanka Lieve volgers in Nederland en België, Vanochtend zaten we met z n allen weer vroeg aan het ontbijt. Wel met een dubbel gevoel, want Henk Toering heeft besloten zijn bouwreis voortijdig af te breken. De verwonding aan Henk zijn kuiten was dermate, dat een langer verblijf in Sri Lanka medisch gezien onverstandig is. Henk P. is samen met Henk T. op de terugreis naar Nederland. Het begin van hun reis verloopt vooralsnog niet voorspoedig. Ze zijn inmiddels acht uur onderweg richting het vliegveld. Ze hebben de hele busreis onderdeel uitgemaakt van één lange Boeddhistische processie; máár ze hebben in ieder geval genoeg gezien. Henk P. is vanochtend nog wel meegegaan naar het Sambodhi huis om mee te bouwen. Daar heeft hij de bewoners nog op professionele wijze geëntertaind met zijn dwarsfluit. De bouw is vanochtend goed opgeschoten. De werkzaamheden bestonden vandaag voornamelijk uit het verven van de deuren, kozijnen en binnen- en buitenmuren. En ook is de betonnen vloer van de veranda gestort. Tijdens de lunch arriveerden ook Nanneke en Diana weer met de tuktuk, die deze ochtend in het Senehassahuis zijn geweest om daar nog extra informatie in te winnen ten behoeve van de businesscase. Na een frisse duik in de zee na aankomst in het hotel, hebben we onze ideeën verder vormgegeven. Om 16.00u hebben we de beide Henken ;) uitgezwaaid (de live verslaglegging hiervan is te verkrijgen bij Evert) en is de rest van de groep vertrokken naar Galle. In deze kuststad staat een door de Nederlanders gebouwd fort, dat gelukkig de tsunami heeft doorstaan. Hier hebben wij een tijdje doorgebracht en genoten van het prachtige uitzicht over zee en de rest van de stad. Ondertussen viert nog steeds heel Sri Lanka op hun eigen bijzondere wijze feest mensen staan in rijen voor de vele tempels te midden van duizenden gekleurde lichtjes en andere versieringen. Super dat wij dit mee mogen maken! We hebben gegeten op Unawatuna Beach. Vanwege de boeddhistische feestdag wordt er vandaag eigenlijk geen alcohol geschonken. Maar omdat ze ons toch een plezier wilde doen, hebben zij een creatieve oplossing bedacht: bier in theepotten en theekopjes. Als dat geen klantwaardering is?! Na een gezellige avond op het strand zijn we met de bus teruggebracht naar het hotel. Even nog een laatste drankje in het hotel om vervolgens ons bed op te zoeken. Henk en Henk zijn nog steeds onderweg maar gelukkig gaan ze hun vliegtuig in ieder geval wel halen. Welterusten en tot morgen, Alle bouwers. 5

6 De laatste bouwdag Beste volgers in Nederland en België, Bijgekomen van het emotionele afscheid van de Henkies, stond vandaag in het teken van onze laatste bouwdag bij het Sambodhihuis. Bij aankomst hebben we verbaasd getuige kunnen zijn van het kokosnoot plukken wat door zeer lenige, gespierde mannen met een sisaldoek tussen de voeten werd gedaan. Zelden zo snel iemand een boom in zien klimmen. Na wederom een zweterige ochtend op de bouwplaats hebben we met veel trots het nieuwe gebouw nagenoeg kunnen opleveren. Aan het einde van de ochtend was het aantal opzichters vanuit Sri Lankaanse kant met bijbehorend commentaar groter dan het aantal werkers. Het afscheid van de meisjes en vrouwen van het Sambodhihuis en alle bouwvakkers, schilders e.d. ging gepaard met een groot lunchbuffet opgeluisterd door de plaatselijke Eagles ondersteund door onze eigen Steven de Vlaamse troubadour. Op deze laatste gezamenlijke lunch hadden ze het bestek voor een keer achterwege gelaten en werden we verzocht met onze handen te eten. Altijd goed te weten met welke hand je je billen. Na de lunch brak het feestje pas goed los en werd er door (bijna) iedereen gezongen, gedanst en muziek gemaakt. Al met al een vrolijke bende. Met name de meisjes van het Sambodhihuis namen volop deel. Voor ons was het wel even wennen toen het aloude Srilankaanse gebruik: de polonaise, werd ingezet. Omdat we als groep de meisjes en vrouwen van het Sambodhihuis iets waardevols wilden geven hebben we met behulp van onze Srilankaanse vrienden lakens, ondergoed, kussenslopen en diverse women s needs gekocht. Na een emotioneel afscheid vertrokken we vervolgens naar het hotel om onze business cases verder uit te werken. Natuurlijk wel na een verfrissende duik in de metershoge warme golven die op het palmenstrand vervolgens uiteenspatten. Jullie begrijpen dat dit natuurlijk lichtelijk overdreven is en dat we ons letterlijk in het zweet hebben gewerkt, achter de laptop in de schaduw op het terras. We hebben zelfs onze achterblijvers in Nederland aan het werk gezet om voor ons zeer belangrijke informatie te achterhalen. Vanavond hebben we alweer ons laatste avondmaal in Sri Lanka. We waren zeer verrast door een grote barbecue op het strand en konden ons tegoed doen aan diverse lekkernijen. Waarschijnlijk wordt het vanavond voor velen van ons op tijd naar bed vanwege de wekker morgenochtend om 5:30. Het blijkt namelijk dat niet ver van ons hotel zeeschildpadden rond 6 uur s ochtends aan wal komen en gevoerd worden door locals. Dit willen we natuurlijk op onze laatste dag niet missen. Aan het einde van het diner werden we nog verrast door Ingeborg en Annette. Zij hadden voor de hele groep een aandenken aan Sri Lanka geregeld: Een boeddhistische steen die in de fundamenten van de huizen in Sri Lanka wordt ingemetseld gevuld met diverse gelukgevende kruiden (we hopen dat we nog door de douane komen) en bedeltjes. Veel groeten van alle bouwers 6

7 Zaterdag 21 mei Weer thuis En dan zit je weer thuis, gewassen en wel aan je eigen keukentafel. Ja, we zijn dus door de douane gekomen en nee, de zee schilpadden zijn niet gezien. Het was wel een mooie wandeling over het strand (volgens de paar vroege vogels die mee zijn geweest). Als je zo thuis zit lijkt het een eeuwigheid geleden dat we in Sri Lanka waren maar het was toch echt nog maar gisterenochtend. Vrijdagochtend zijn we vertrokken naar het Senahasa huis om daar eerst nog de laatste vragen door te nemen met de expert om vervolgens de case in de groep te bespreken. We starten met onze presentatie bij onder toeziend oog van de Boeddha. Zonder beamers, flip overs, in een kring met onderbrekingen in het Nederlands en het Sri Lankaans, bespreken we onze bevindingen. Halfweg de sessie moeten we verkassen omdat we in de weg zitten voor het gebed met de Boeddha. Zo gaat dat in Sri Lanka. We pakken de banken en stoelen weer op en improviseren gewoon weer verder op de veranda van het reisbureau. Inhoudelijk zullen we je hier niet belasten met de cases (op te vragen bij de deelnemers) maar samengevat kunnen we zeggen dat wij mogelijkheden zien voor het Senahasa huis om zelfvoorzienend te zijn. Dit zal niet zonder slag of stoot gaan maar Rome is ook niet in een dag gebouwd. Door daar te zijn, te bouwen, te werken met de mensen daar, te vragen en de cultuur te ervaren hebben wij een advies kunnen geven dat aansluit bij de lokale behoeften, mogelijkheden en beperkingen. Eind juni zullen we onze bevindingen en zeker ook onze vragen en aanbevelingen presenteren aan het bestuur van de Vebego Foundation. We lunchen in het Senahasa huis. Zoals het op zijn Srilankaans hoort te gaan is er verwarring over of de dames van het Samboda huis nog komen om afscheid te nemen. Eerst komen ze wel, dan komen ze niet of toch weer wel of dan toch maar niet meer. Als we dan uiteindelijk weg rijden, worden de dames net afgeleverd met de tuk-tuk. Ze springen in de bus en na een laatste hand en groet, nemen we dan toch echt afscheid van elkaar. Na de lunch terug naar het hotel zodat we ons gereed kunnen maken voor vertrek. Er wordt een duik genomen, fris gedoucht en koffers gepakt. Dat fris douchen is overigens echt fris omdat er alleen maar koud water uit de kraan komt. Of je vervolgens zo lang fris bent is maar de vraag omdat door de hoge luchtvochtigheid het zweet binnen notime weer op je gezicht en rest van je lijf staat. Steven heeft in 2005, in de eerste bouwreis, gebouwd aan huizen die ongeveer langs onze route staan. Hij wil daar graag gaan kijken. Een aantal van ons besluit mee te gaan. Uiteindelijk vertrekken we om 3 uur in een soort van colonne. Een bus met koffers, een bus met mensen rechtstreeks naar het hotel waar we dineren en een groep die de plek gaat zoeken waar Steven het huis heeft meegebouwd. We hebben het adres mee en een chauffeur die zou moeten weten waar het is. Opvallend is dat geen enkele straat een zichtbare straatnaam heeft en de huizen geen nummers. De enige manier om echt achter de juiste straat en huis te komen is vragen. Hihi, zou dat de reden zijn dat de bussen geen 7

8 navigatie hebben. Terwijl de chauffeur rondvraagt voelen wij ons als van Opsporing Verzocht. Zeker als we in de juiste straat zouden moeten zijn, maar de naam geen bellen doet rinkelen, om vervolgens te horen te krijgen dat de bedoelde man in januari is overleden. Zijn vrouw blijkt nog wel in het gebouwde huis te wonen en algauw vinden we het juiste huis. Dan blijkt zij niet thuis te zijn. We kijken rond, Steven schrijft een briefje in het Sri Lankaans (ongekend talent) en we maken foto s voor thuis. Het doet ons deugd te zien dat zowel het huis, maar ook de rest van de buurt er goed onderhouden uitziet. Hier hebben we echt een bijdrage geleverd. Dan stappen wij weer in de bus om naar Colombo te vertrekken. Gelukkig blijft ons een herhaling van de busreis van de Henken bespaard! Met 4 uurtjes, exclusief de stop, zijn we in het hotel. We poedelen daar wat, eten en frissen ons (weer) op. Op het plein tegenover is het groot feest ivm New Moon, veel mensen en veel mooie verlichtingen. Wij zijn echte mazzelkonten dat we dit mee mogen maken. De rest van de reis verloopt net zoals die van de vorige bouwploeg. Wachten, vliegen, weer wachten en dan weer vliegen naar Amsterdam. We zijn allemaal blij weer thuis te zijn. Het was een mooie, bijzonder week! Wij danken iedereen voor het lezen van onze verhalen en de reacties die we hebben gekregen. Ondanks dat je zo ver weg bent voelt Nederland dan toch wat dichterbij. Irma 8