Poerim 2015/5775 Lezingen: Exodus 17:8-16/ Jesaja 14:12-15 (en Esther 4 bijna aan het eind)

Transcriptie

1 Poerim 2015/5775 Lezingen: Exodus 17:8-16/ Jesaja 14:12-15 (en Esther 4 bijna aan het eind) De geschiedenis van Esther staat niet op zichzelf. We weten dat de Joden herhaaldelijk bedreigd zijn met uitroeiing en nu ook weer in onze tijd. Waar komt dat vandaan en wat leren we uit de geschiedenis van Esther voor onze eigen tijd? Als Israël nog maar nauwelijks verlost is uit Egypte, worden ze in de woestijn belaagd en laf aangevallen door Amalek. Het allereerste volk dat er opuit is Israël als volk om te brengen. Hier manifesteert zich voor het eerst de geest van het antisemitisme! Amalek. Wat weten we over dit volk? Volgens Genesis 36:12 was Amalek een kleinzoon van Ezau. De strijd tussen Ezau en Jacob ging over het verbond dat God met Abraham en zijn nageslacht via Jacob sloot, niet via Ezau! Dat was dus een geestelijke strijd. Als personen verzoenden Jacob en Ezau zich wel met elkaar, maar je leest nergens dat Ezau zich ook verzoende met God en Zijn keuze voor Jacob. En het lijkt erop dat je die onverzoenlijke geest terugziet in het nageslacht van Ezau, bij het volk van Amalek. Dit is een geestelijk principe, dat ook nu nog geldig is. Als er ergens in het voorgeslacht van iemand een zonde is begaan waardoor Satan rechten heeft gekregen, en die zonde wordt niet beleden en in het licht gebracht en verzoend door het bloed van Jezus, dan blijft Satan rechten houden. En zo kan het gebeuren dat ziekte, ongelukken, zelfmoord e.d. in een gezin binnenkomen, die hun oorzaak hebben in onbeleden zonde van het voorgeslacht. Satan is sluw en kent zijn rechten, maar Jezus heeft ze verbeurt verklaart op Golgotha. Dat moeten we echter wel toepassen! Terug naar Amalek: Amalek als eerste volk onder de heidenen probeert dus Israël te vernietigen, maar hij wordt verslagen door de samenwerking van 4 mannen van God: Aaron en Hur die Mozes op de berg ondersteunen; Mozes die bidt, met de hand op Gods troon, terwijl Jozua de strijd in het dal voert. Het eindigt hiermee, dat God verklaart dat Hij een strijd heeft met Amalek van generatie op generatie. Maar ook dat Hij de herinnering aan Amalek van onder de hemel geheel zal uitwissen. (Ex. 17:8-16) Niet alleen Amalek zal uitgeroeid worden, maar zelfs de herinnering aan hem!! Dat betekent dus dat Yad VaShem en alle herinneringen aan de Holocaust verdwenen zullen zijn! 1

2 De volgende keer dat we Amalek tegenkomen is, als hij samenspant met Moab tegen Israël. Bileam geeft daar een hele opmerkelijke profetie over Amalek: Toen Bileam Amalek zag, hief hij zijn spreuk aan, en zei: Amalek is de eerste (letterlijk het hoofd) van de heiden volken, maar zijn einde is dat hij ten onder gaat. (Num. 24:20) De uitdrukking ten onder gaan kun je ook vertalen met verloren gaan. Het is hetzelfde woord, dat we kennen uit Joh. 3:16, waar staat: Want God heeft de wereld zo liefgehad, dat Hij zijn eniggeboren zoon heeft gegeven opdat niemand verloren gaat. We weten daar uit dat God geen strijd voert tegen mensen, Hij komt ons tegemoet in Jeshoea en doet alles om deze wereld en zijn bewoners te verlossen. We kunnen dus ook gerust concluderen, dat Amalek niet alleen en in de eerste plaats staat voor een fysiek volk, maar voor een antisemitische geest, die er alles aan is gelegen dat God niet tot de voltooiing van Zijn verbond met Israël komt. Een voltooiing die zal uitlopen op het koningschap van Jeshoea op de troon van David in Jeruzalem. In een andere situatie komen we Amalek tegen bij koning Saul. Als koning Saul strijdt tegen de Amalekieten, spaart hij hun koning, Agag, terwijl God uitdrukkelijk had bevolen hem te doden! Het wordt de val van Saul! En vandaag in onze lezing van het boek Esther komen we Amalek weer tegen. Nu als het gaat over Haman, de Agagiet. Dus een afstammeling van genoemde Agag. Ik las in mijn Bijbelse encyclopedie een interessante opmerking: Waarschijnlijk is Agag geen eigen naam, maar een functie naam: zoals je spreekt over de Farao van Egypte, spreek je dan over de Agag, de machthebber van Amalek. De betekenis van de naam Agag: hoogverheven/ oorlogszuchtig. Haman, de Agagiet, zou je dus ook Haman, de hoogverheven vorst van Amalek kunnen noemen. Als je het hebt over een hoogverheven vorst, anders dan Jeshoea, moet ik denken aan wat er staat in Jesaja 14:13-15 over Lucifer: hoe bent u uit de hemel gevallen, Morgenster, Lucifer, zoon van de dageraad! ( ) u zei in uw hart: Ik zal opstijgen naar de hemel; tot boven Gods sterren zal ik mijn troon verheffen, ik zal zetelen op de berg der ontmoeting,(har Hamoëd!) aan de noordzijde. Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten, ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste. Is dat niet precies zoals Haman zich presenteert in zijn hoogmoed? Maar dan profeteert Jesaja verder: Echter u bent in het rijk van de dood neergestort, in het diepst van de kuil...hoorde u dat?.. 2

3 De berg der ontmoeting, aan de noordzijde, waar Jesaja hier over spreekt is de Tempelberg!! (Zie ook Ps.48:2,3) En daarop concentreert zich de aandacht van alle antisemitische machten van onze tijd! Zoals deze geest in Haman zijn kop opstak om het volk van Esther te vernietigen, zo steekt deze antisemitische geest nu zijn kop op in de Islam. Hij doet er alles aan om Gods verbond met Israël (en ook met ons door Jeshoea) te vernietigen. Naar mate de dag van Jeshoea s komst nadert, worden zijn methoden steeds bruter en wanhopiger. En dat zien we. Onze strijd is echter niet tegen mensen, maar tegen de boze machten in de hemelse gewesten, zegt Paulus. Jeshoea bemoedigt ons als Hij zegt van deze tijd: Als je dan al deze dingen ziet gebeuren, hef je hoofd op, want je verlossing is nabij! Hij heeft al overwonnen en Hij zal komen om te regeren vanaf de Tempelberg. Ja Hij en niet Lucifer en wij mogen bij Hem horen. Ik wil nog graag iets zeggen over de situatie van Esther en haar volk en die van de Joden vandaag. Het twee stammen rijk, Juda, was in ballingschap naar Babel gevoerd. Jeremia profeteerde dat ze daar 70 jaar zouden blijven en dat dan vervolgens een zekere Kores door God gebruikt zou worden, om het volk terug te laten gaan. Dat gebeurt en is te lezen in Ezra 1:1-3 Ondanks dit wonder zijn er toch Joden die niet gaan. Zelfs als later Nehemia ook gaat, blijven er nog steeds Joden achter in Babel. Kennelijk hebben ze het er zo goed dat ze er de voorkeur aan geven te blijven. En zo belanden we in de tijd van Esther. Het is nu 120 jaar geleden dat ze weggevoerd zijn. 120 jaar, dat is ongeveer 3 generaties! Drie generaties in een heidense cultuur, waar je op een gegeven moment vrijwillig voor kiest, dat zegt iets! Is er daarom zo weinig Godsbesef over, dat de naam van God niet voorkomt in het boek Esther? Nu naar onze tijd: Ik moet denken aan de situatie van veel Russische Joden, die ik ontmoet heb in de tijd dat ik in Jeruzalem woonde. Zij en hun voorouders hebben 80 jaar onder het atheïstische communisme geleefd. En bij velen is er nauwelijks nog Godsbesef. En toch..! Temidden van de neerkomende raketten in de eerste Golfoorlog in Israël, kwamen ze aliyah maken!! En als je vroeg waarom? Dan was het antwoord heel vaak: Eigenlijk weet ik het niet, behalve dat ik een innerlijke drang ervoer om te gaan! In een andere situatie ontmoette ik in Jeruzalem een joodse vrouw uit Amerika. Ze was opgegroeid in Israël, maar had zo genoeg van alle strijd daar, dat ze op zoek ging naar een vredige plek op de wereld. Vond die op het platte land van Amerika en vond ook nog een Joodse echtgenoot en kreeg twee kinderen en had alles wat haar hart begeerde. Toen ik naar de reden vroeg waarom ze op 3

4 dat moment in Jeruzalem was, gaf ze er twee: haar man moest zaken doen, maar zij was meegekomen om te zien of ze misschien toch zouden terugkeren. Toen ik daarover mijn verbazing liet merken, zei ze: My soul has no peace! God is aan het werk! Voor veel Joden in de wereld vandaag geldt dat ze een goed bestaan hebben opgebouwd en zich thuis voelen in het land waar ze wonen en dat niet graag verlaten. Net als de Joden ten tijde van Esther in dat gigantische wereldrijk van Ahasveros. Maar God bewerkt iets en dat gebeurt niet zonder het gebed van Zijn kinderen. Alleen Hij weet wanneer het juiste tijdstip is aangebroken om die gebeden te beantwoorden. Zoals (onze) Esther ook al aangaf afgelopen shabat: Onze gebeden zijn als reukwerk voor Gods aangezicht en Hij bepaalt wanneer de schaal met reukwerk zo vol is, dat hij uitgegoten wordt over deze wereld om Gods rechtvaardige gerichten te voltrekken. (Openbaring 5:8 en 8:4,5) Hoe bidden we dan? Als de strijd op Golgotha is beslist, en dat geloven we (!) dan mogen wij vanuit de overwinning van Jeshoea onze gebedsstrijd voeren. Mozes zei: met de hand op de troon. Dat is de troon, waar nu Jeshoea zit aan de rechterhand van de Vader, het Lam dat geslacht is voor ons! Alleen onder de bescherming van Zijn bloed zijn we veilig en alleen vanuit zijn overwinning kunnen we medearbeiders zijn, net als Aaron en Hur en Jozua. En net als Esther, opgeroepen door Mordechai: Lezen: Esther 4:6-17. Leerpunten voor ons m.b.t. gebedsstrijd: 1. Dit is een strijd die we niet alleen aan kunnen, we hebben elkaar nodig! 2. Laten we niet denken, dat wij de dans wel ontspringen. We horen via Jeshoea bij Gods verbondsvolk, Israël. De vijand zal ons niet ontzien! 3. God heeft ieder van ons een unieke plaats geschonken in Zijn Koninkrijk en daarbij een geest van kracht, liefde en bezonnenheid. (2Tim. 1:7) We mogen dus als Esther onze plaats innemen. 4. Esther riep op tot vasten. Vasten heeft niet alleen te maken met eten en drinken laten staan, maar vooral met een verbroken en nederig hart voor God. Denkend aan het vervolg van de geschiedenis van Esther: 5. Alleen als we de scepter van Jeshoea aanraken als erkenning van Zijn Koningschap in ons leven, kunnen we vrijmoedig zijn in ons vragen. 6. Uiteindelijk zal Gods gramschap over de vijand, zoals die van Ahasveros over Haman, de volledige verlossing van Israël en ons bewerken. Ons deel nu, daarin mag zijn het vullen van de wierookschalen met onze gebeden. 4

5 Maar voordat we in groepjes uit elkaar gaan voor gebed wil ik eerst nog graag gezamenlijk een gebed uitspreken om elk spoor van antisemitisme bij ons en eventueel in ons voorgeslacht en zijn eventueel effect te verwijderen. Gebed voor bevrijding van een geest van antisemitisme: 1. Ik vraag vergeving voor alle zonden m.b.t. antisemitisme in mijn leven en dat van mijn voorgeslacht. 2. Ik bekeer me er van. Ik wil er niets meer mee te maken hebben! 3. Ik verwerp het totaal en wijs ook elke samenwerking in woord en daad met deze geest van antisemitisme af, in de naam van Jeshoea. 4. En nu verbreek ik alles wat mij, mijn echtgenoot en nageslacht, gebonden heeft gehouden in deze situatie en alles wat daarmee verband houdt. 5. Hiermee ontneem ik in de naam van Jeshoea en Zijn overwinning op Golgotha elk recht aan de geest van antisemitisme in mijn leven: in Zijn naam heb je te gaan! 6. Ik nodig de Heilige Geest uit voor een totale inwoning op elk terrein van mijn leven. 7. Geliefde Jeshoea we danken U voor Uw verlossingswerk en we vragen nu om uw bloed tot bedekking en verzegeling van dit hele proces. Aan U alle eer en glorie, amen! Amerongen, 4 maart