In mei gaat de schop weer de grond in

Transcriptie

1 14 13e jaargang 16 april 2008 redactioneel onafhankelijk magazine van de Hanzehogeschool Groningen foto: Pepijn van de Broeke Minerva s Most Talented * Zernikecampus op de schop * Vicepremier Rouvoet over maakbaarheid van de samenleving * Kiezen voor aparte minors * Business in het buitenland * Van Hemert maakt film over dementie * Studenten over kinderen en carrière

2 HG-campus: de gebouwen staan er, nu de inrichting nog In mei gaat de schop weer de grond in Boonstra gerust. Het feit dat we afhankelijk zijn van andere partijen levert nou eenmaal risico s op. Volgens Boonstra is het in ieder geval zeker dat de eerste boom begin mei wordt geplant. Een belangrijk moment, vind ik. Daar gaan we vast nog wel een klein evenement van maken. Een artist-impression van het nieuwe Zernikeplein Eerst de Toren, toen Sportstudies. Wie denkt dat de Zernikecampus wel zo n beetje af is, heeft het mis. Het is tijd voor de inrichting van de ruimte eromheen. En misschien toch ook voor een reus van zeven verdiepingen. Hans Boonstra, programmamanager van Zernikecampus, beleeft spannende tijden. Voor 1 oktober moet het Zernikeplein zijn veranderd in een Amerikaans aandoende campusomgeving, inclusief gazons, bomen, hagen, waterpartijen en een fontein. Daarnaast komen er op verschillende plekken terrassen, openen enkele winkels hun deuren en wordt het plein beter verlicht. Nu, vijf maanden voor de metamorfose, is het nog lang niet zover. Boonstra staat voor een pittige klus. Het is inderdaad een scherpe deadline, maar als er wat druk op staat, is er vaak een beetje meer mogelijk. We willen het echt op 1 oktober afhebben, want dan begint het lustrumjaar officieel. Zeker weten, we gaan het halen. Maar er moet wel heel hard worden gewerkt. Het kan zijn dat de fontein in september niet spuit, maar op 1 oktober is het af Op 25 april wordt bekend wie het werk mag aannemen. Begin mei begint de aanleg. Het liefst hebben we alles klaar voor het begin van het schooljaar, maar misschien dat er dan nog wat kleine dingen moeten gebeuren. Het kan zijn dat de fontein nog niet spuit, bijvoorbeeld. Maar op 1 oktober moet het er echt netjes bij liggen. Ik heb, toen we aan dit project begonnen, gezegd dat er nergens een schop de grond in zou gaan zonder dat we weten of het in september gereed is. Daar houd ik me aan. Omdat de Hanzehogeschool het Zernikeplein deelt met de Rijksuniversiteit Groningen (RUG), was overleg noodzakelijk. De deadline die de HG in gedachten had, kwam in gevaar toen bleek dat de RUG minder haast had. We zijn er uiteindelijk weer uitgekomen, stelt In dezelfde week dat de plannen voor het Zernikeplein bekend werden gemaakt, verscheen er een klein nieuwsbericht op Blackboard: Skets maakt voorlopig ontwerp nieuwbouw stafdiensten Hanzehogeschool. Groot nieuws, want er waren geen concrete plannen voor een nieuw gebouw. Waarom al in zo n vroeg stadium een bericht plaatsen? Dat heeft te maken met regels bij het verstrekken van opdrachten, legt Ton Snelleman uit. De projectmanager van de afdeling Vastgoed: Als een opdracht meer dan twee ton kost, moet je Europees aanbesteden en mogen meerdere architecten een aanbieding doen. Nu gaat het hier om een voorlopig ontwerp, dus de kosten zijn aanzienlijk lager dan twee ton. We hoeven dus niet aan te besteden, maar het leek ons goed om open kaart te spelen. Vandaar het berichtje. Waarom Architectuurstudio Skets en niet een andere architect? Vorig jaar november kwam Skets met een heel goed idee. Er was al veel en lang nagedacht over een geschikte locatie voor een nieuw kantorengebouw, maar bij iedere locatie waren er bezwaren. Waarom doen we niks met het C-gebouw?, vroeg Skets zich af, het is onooglijk en eigenlijk al afgeschreven. Daar hadden ze helemaal gelijk in. Daarnaast zagen we nog een paar grote voordelen. Als je iets doet met het C-gebouw, bespaar je op grond. Bovendien kun die locatie makkelijk koppelen aan bestaande voorzieningen, zoals de kantine in het Atrium. Genoeg reden dus om tegen Skets te zeggen: werk maar uit. Skets heeft in z n voorlopige plan een gebouw van zeven verdiepingen in gedachten. De begane grond is bestemd voor onderwijs. Op de overige zes etages kunnen stafbureaus en bedrijven worden gehuisvest. Maar Snelleman benadrukt dat de kogel nog lang niet door de kerk is. Niets is in kannen en kruiken. Het voorlopige ontwerp dient straks als idee waarmee je een besluitvormingstraject kunt starten. Dan begint het proces dus pas echt. Chris Wind 2 HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]

3 Colofon HanzeMag is het redactioneel onafhankelijke magazine van de Hanzehogeschool Groningen. Het blad verschijnt tweewekelijks. INHOUD Redactie-adres Zernikeplein 7, A0.04 en A0.05, Groningen Postadres Postbus RM Groningen telefoon: fax: Internet: via Redactie Chris Wind - hoofdredacteur c.f.wind@pl.hanze.nl Boudewijn Otten - (eind)redacteur j.b.m.otten@pl.hanze.nl Luuk Steemers - redacteur lu.a.steemers@pl.hanze.nl Rina Tienstra - redacteur r.h.tienstra-de.knegt@pl.hanze.nl Loes Vader - redacteur j.l.c.vader@pl.hanze.nl Fotografie Pepijn van den Broeke - Robert van der Molen loexproduxies Illustraties Xiao Feng Chiu & Mathieu van der Bij Sam Peeters Leo van der Reest Barbara Stok Basis lay-out Art Studio - Groningen Productie Redactie HanzeMag & Grafi sche Industrie De Marne B.V. Oplage: Advertenties Bureau Nassau , info@bureaunassau.nl Abonnementen 60 euro per jaar , hanzemag@org.hanze.nl 9 19 Pagina 4 Rondvraag: André Rouvoet, Minister voor Jeugd & Gezin, is enthousiast st over het kindgebonden budget dat de komende jaren wordt ingevoerd. Hoe denken HG-studenten eigenlijk over carrière en kinderen? Pagina 6 Drie studentes van Minerva organiseren hun eigen driedaagse expositie, Minerva s Most Talented. In plaats van afwachten tot we ontdekt worden, bonjouren we onszelf richting kunstwereld. Pagina 7 Tijdens een sales-training bij Vastgoed & Makelaardij leert redacteur Rina Tienstra hoe je een product aan de man brengt. Pagina 9 Vicepremier Rouvoet en de Leidse hoogleraar Kinneging kruisen de degens over de maakbaarheid van de samenleving. Veel mensen noemen het betutteling of moraalridderij. Maar zo is het niet. Pagina 10/11 Thema: Minors, even iets heel anders. De HG stimuleert studenten om buiten hun opleiding te snuffelen. Vijf studenten vertellen waarom zij kozen voor een minor die niet bepaald voor de hand lag. Pagina 12 Ondernemers die zaken doen in het buitenland, lopen tegen heel wat culturele problemen aan. Lector Jeanine Deen geeft tips tijdens het symposium De Nieuwe Ondernemer. Veel Chinezen zien de hond het liefst op hun bord, opgediend in een fijn sausje Pagina 13 Marthe viert haar 22e verjaardag, ardag, maar een ster- vende duif gooit bijna roet in het eten. Hij kijkt me hulpeloos aan. Tranen dreigen. Kom op zeg, het is een duif! Pagina 15 Uitwonen: Tweedejaars Minerva Erin Groenewoud gebruikt haar kamer in de Korrewegwijk vooral als atelier. Wonen doet ze eigenlijk bij vriend Henk. Maar dit is hét plekje voor mezelf, hier werk ik het liefst. Pagina 17 Een educatieve film maken is een kwestie van geduld en aandacht. Kees van Hemert werkte twee jaar aan een film over dementie. Hij heeft al vele educatieve films gemaakt, maar deze is wel heel bijzonder. Misschien wel mijn beste. Ik vind hem eigenlijk ook wel iets voor een breder publiek. Pagina 19 Legal Alien: Jamilla uit Oeganda kende Nederland alleen van de film Ocean s 13. Ze moest lang wennen aan het land en het onderwijs, maar nu gaat het allemaal een stuk makkelijker. If you want to see the rainbow, you have to be willing to stand the rain. Pagina 20 Leeuw doet een boekje open over haar eetrituelen: Ik kwak de hete uiensaus op de binnenste ring van de pizza en smeer er knoflooksaus overheen. Vervolgens eet ik met mes en vork het midden op, daarna doop ik de randen in de overgebleven saus. [14] APRIL WOENSDAG HANZEMAG 3

4 RONDVRAAG Kindgebonden? André Rouvoet, Minister voor Jeugd & Gezin, is enthousiast over het kindgebonden budget dat de komende jaren wordt ingevoerd. Dat budget kunnen ouders besteden aan kinderopvang. Maar ze kunnen het ook zélf houden als ze besluiten om minder te gaan werken: zo kunnen ze tijd vrijmaken om hun kinderen zelf op te vangen. Wat is jouw idee over carrière en kinderen? Ik wil geen kinderen met een kerel die carrière maakt, terwijl ik thuis mag zitten TJules van Meeteren (21), derdejaars Sportontwikkeling Toen ik klein was, was er altijd iemand thuis, mijn vader s avonds en mijn moeder overdag. Ik denk dat het geen verschil maakt of de man of de vrouw thuisblijft. Zelf zou ik graag fulltime werken. Als mijn vrouw of vriendin dat ook wil, zouden we kunnen afspreken om allebei minder te werken. Dat hoeft niet eeuwig te duren, hoor. Maar in de periode voordat het kind naar de basisschool gaat, is het goed als de ouders er zijn. Tot op die leeftijd heb je de meeste invloed op wat ze later gaan doen. Janna Sportel (24), vierdejaars Maatschappelijk Werk & Dienstverlening Je krijgt geen kinderen om ze vijf dagen per week naar de crèche te brengen. Je moet het samen oplossen, waarbij misschien degene die het meest verdient wat meer blijft werken. Er moet ook geld in het laatje komen. Eigenlijk zou er totdat het kind naar de basisschool gaat, iemand thuis moeten zijn. Dat kan ook een goede oppas zijn. Daar heb ik als kind goede ervaringen mee gehad. Na de basisschool maakt het niet meer zo veel uit. Kinderen moeten ook leren met eigen verantwoordelijkheid om te gaan. Marco Broesder, (22), derdejaars Financial Services Management Romano is drieënhalf. De ene week is hij bij mij, de andere bij z n moeder. Gaat best. Hij heeft een oppas en oma, mijn moeder, vindt het leuk om een handje bij te springen. Later wil ik vier dagen per week werken. Best lastig bij een financiële instelling. Maar als het lukt, draai ik de ene week meer uren en in de week dat Romano er is minder. Mocht ik toch aan fulltime vastzitten, dan zit er niks anders op: meer oppas en meer oma. En ondertussen zoveel mogelijk van die jongen genieten. Mocht het toch fulltime worden, dan zit er niks anders op: meer oppas en meer oma. Helena van der Wal (22), tweedejaars Sociaal Juridische Dienstverlening Uit onderzoek is gebleken dat vrouwen vlak na hun afstuderen veel tijd aan hun loopbaan besteden. Jaren later, zeggen sommigen, zien ze een kind als de ultieme levensvervulling. Ik weet niet hoe dat bij mij zal gaan. Zoals ik het nu zie, wil ik in ieder geval erg graag werken en leren. Mijn ouders waren allebei echte carrièrejagers en ik heb daar eigenlijk nooit last van gehad. Ik was juist trots op ze. Ik zou in ieder geval nooit kinderen willen met zo n kerel die carrière aan het maken is, terwijl ik thuis mag zitten. Nanne Hildenbrant (21), derdejaars Civiele Techniek Ja, later wil ik wel kinderen. Maar eerst moet alles op regel, huisje-boom-beestje. Daar hoort voor mij een vast contract bij, fulltime, met een inkomen waarvan je je kinderen het beste kunt geven. Ik hoop ook op een goede band met mijn baas. Dan is er misschien iets te regelen, in vier dagen kan ik makkelijk veertig uur maken. Dan heb ik een dag voor het kleintje, of de kleintjes. Bovendien ga ik optimaal gebruikmaken van regelingen als ouderschapsverlof. En het hangt natuurlijk ook van mams af. Maar die is er nog niet. Daniëlle Moolenaar (19), eerstejaars Fysiotherapie Voor mij is het allemaal nog erg ver weg. Pas over een jaar of elf, tegen mijn dertigste, wil ik aan kinderen gaan denken. Voor die tijd staat mijn carrière voorop. En daarna Ik denk dat ik dan een dag of drie in de week wil werken tot de kinderen een jaar of tien zijn. Mijn man of vriend moet hetzelfde doen. Als je allebei zestig procent verdient, moet je toch aardig kunnen rondkomen. Ik ga zeker niet minder werken dan mijn partner. Zelfontplooiing vind ik daarvoor te belangrijk. En als hij méér zou verdienen? Ha, dat gaat echt niet gebeuren. 4 HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]

5 En weer winnen de Duitsers KORT NIEUWS Football is a simple game; 22 men chase a ball for ninety minutes and at the end, the Germans win, zei voormalig topspeler Gary Lineker ooit. Ook op de HG gaat deze regel op. Acht internationale teams streden op 4 april tijdens Kick Off 2 om de titel beste voetbalteam van International Business & Management. De Duitsers van Team Tante Käthe wonnen in een spannende finale met 2-1 van Team Survivors. Voor de meeste toeschouwers was het hoogtepunt echter de cheerleadershow in de pauze. Twee jaar geleden vond de eerste editie van Kick Off plaats, ter ere van het tienjarige bestaan van de International Business School. Foto: Pepijn van den Broeke Studenten stinken niet in poepoproep Gert Hofstede, docent Moleculaire Biologie, stuurde alle studenten van het Instituut voor Life Science & Technology een oppoep om op de eerste dag van april hun uitwerpselen in te leveren. Hij had, zo schreef hij, de verse ontlasting nodig om een in-vitromodel van de dikke darm te maken. Twee studenten, gelokt door een beloning van vijftien euro voor hun grote boodschappen, trapten in de aprilgrap. Gêne!, erkent Hofstede. Zelf zou ik het ook niet doen. Maar het is goed dat iedereen er nu over praat, want ik ga dit onderzoek binnenkort écht doen. Ik hoop erachter te komen hoe het lichaam omgaat met bepaalde onafbreekbare suikers die tegenwoordig in afslankproducten zitten. Regouin bezorgd over resultaten buitenland-onderzoek Het rendement van een studie of stage in het buitenland moet omhoog. Dat concludeert HG-lector Internationalisering Maarten Regouin na zijn enquête over buitenlandervaringen (zie: Gewezen buitenlandgangers zijn zeer positief over de effecten van het verblijf in den vreemde op hun persoonlijke ontwikkeling en hun taalvaardigheid. Over de vakinhoudelijke relevantie van het buitenlandverblijf zijn de studenten minder positief. Regouin ontdekte dat van de studenten die een gedeelte van hun studie in het buitenland volgden, slechts 48 procent vindt dat ze daar veel wijzer van is geworden. Van de ex-stagiairs is twee derde te spreken over de vakinhoudelijke relevantie. FEZ en P&O kiezen voor Ictopus Automatiseringsbedrijf Ictopus zal een nieuw geautomatiseerd administratiesysteem maken voor de stafbureaus Personeel & Organisatie en Financieel-Economische Zaken van de Hanzehogeschool. Ictopus kwam de afgelopen weken als beste uit de bus tijdens de Europese aanbesteding voor de opzet van een systeem waarin verschillende geautomatiseerde administraties doelmatiger met elkaar overweg kunnen. Het systeem zal naar verwachting tegen het einde van 2008 de bestaande systemen grotendeels vervangen. Ictopus, een bedrijf met vestigingen in Eindhoven, Elsloo en Nieuwegein, installeerde een vergelijkbaar systeem eerder op de Hogeschool Zuyd. Oud-SPH-studenten winnen Jeugdzorg-prijs Drie oud-studenten Sociaal Pedagogische Hulpverlening hebben de landelijke Bergse Bos Jeugdzorg Prijs voor hbo-werkstukken in de wacht gesleept. De eerste prijs (500 euro) ging naar Inês Dos Santos Campos (foto) voor haar scriptie over sport en ADHD. De stimuleringsprijs van 300 euro was voor Annelies Bloem en Marion van der Laan voor hun website com. Engineering zoekt naam voor zonneboot Zes studenten Engineering loven een prijs uit voor degene die een naam bedenkt voor hun zonne-energieboot. De boot zal eind juni meedoen aan de Frisian Solar Challenge, de elfstedentocht voor zonneboten. De Hanzehogeschool doet met twee boten mee. De Aqua Nova (gevaren door oud-studenten) en de boot zonder naam. Degene die de winnende naam bedenkt, wint een VIP-arrangement tijdens de Solar Challenge (info: [14] APRIL WOENSDAG HANZEMAG 5

6 Minerva s Most Talented exposeert BIJ DE LES FRICK Stoeipoezen, scherven en spierwitte handen Lieve pers, in plaats van afwachten tot we ontdekt worden, bonjouren wij onszelf richting kunstwereld, zo maken Elise Wessels, Karina Bakx en Marjolijn Prins hun driedaagse expositie Minerva s Most Talented wereldkundig. Dat belooft wat. Waarom wachten met exposeren totdat we afgestudeerd zijn? We hebben vertrouwen in onszelf. We zijn ambitieus. We zijn jong talent. We zijn hip, pocht Marjolijn Prins met een glaasje rode wijn in de hand na de opening van Minerva s Most Talented. Bij de ingang van de expositieruimte aan de Oosterhamrikkade 5, een antikraakpand van CareX, heeft de kunstenares Drie bosnegertjes en een dood banaantje tentoongesteld. Als ze omhoogkijken naar de hangende figuren, glijden de bezoekers uit over de ketchupvlek naast het kunstwerk. Rode voetstappen kleuren de vloer. Het is voor het eerst dat we met ons werk naar buiten treden. We twijfelden of we ons eigen werk ook moesten tentoonstellen, omdat we het erg druk hadden met de organisatie. Maar ik heb het toch maar gedaan. Even eerder opende de koningin de expositie van de tien ateliergenoten van D3. De strak in het kapsel staande moeder van één van de tien exposerende kunstenaars onthulde drie semi-stoeipoesfoto s van de organiserende meiden. Maar er is natuurlijk meer te zien. De eyecatcher op de begane grond is het grote in zwart-wit- en grijstinten uitgevoerd schilderij van Walter van Pijkeren: een troosteloze parkeergarage. Bezoekster Maartje Winkels, vierdejaars Kunst & Media aan de Rijksuniversiteit, is meer gecharmeerd van de kleine boekjes en Foto: Pepijn van der Broeke de installatie van Leonie Huinink. Ik zag eerst haar prachtige boekjes, maar je vindt bijna alle elementen die daarin voorkomen driedimensionaal terug aan de muur. Ze gebruikt veel verschillende technieken, vormen van was en zelfs elektrische motortjes. Normaal houd ik meer van schilderijen en plaatjes, maar ik vind dit heel mooi. Volgens derdejaars Kunst & Media Stefanie Bakx, de zus van organisator Karina, is het spraakmakendste werk boven te zien. Ik ben heel benieuwd wat daar allemaal gebeurd is In het midden van de grote donkere zolder staat de schitterende installatie van Anna-Joh Vos te pronken. Op een simpele eettafel met een wit damasten tafelkleed liggen veertien paren gipsen handen in verschillende posities van spanning en ontspanning. De nagels van de kunsthanden zijn rood of zwart gelakt. Rondom de handen figureren lege en gebroken wijnglazen, de vloer is bedekt met glasscherven. Daarachter draait onafgebroken een film van een familiefeest uit de jaren zeventig met een zich steeds herhalende kinderstem op de achtergrond. Mijn installatie heeft geen titel maar de film is echt. Hij is gemaakt op de trouwerij van mijn ouders, verklaart Anna-Joh. Mijn werk gaat over de disharmonie van levens, generaties, moeders en kinderen. Maar de kijkers mogen zelf bepalen wat ze er allemaal in ontdekken. Rina Tienstra Dadendrang Soms zet het bestuur van de Hanzehogeschool leidinggevenden op een zijspoor. Jarenlang trokken die leiders de kar (vonden ze), gaven ze de toon aan (meenden ze) en was hun woord het laatste (dachten ze). Zwart-op-wit penden ze glorieuze doelen neer. Binnen drie jaar is HG-instituut Huppelepup het grootste Huppelepupinstituut van Nederland. Of: de instroom van nieuwe studenten stijgt de komende vier jaar met 7,5 procent. Ze hadden te hoog gegrepen, die dromende deans en dadendrangerige directeuren. Winderig beenden ze naar Waterloo, waar ze arriveerden op bijltjesdag. Doel niet gehaald, oordeelden de vroede vaderen van het College van Bestuur, kop eraf! Een onthoofding is op de HG nooit publiek. Het bestuur erkent nooit openlijk dat het een slechte hand van werven heeft. De afgeschotene weet dat hij moeilijk elders emplooi vindt als hij opzichtig mank loopt. Daarom valt de guillotine op de HG altijd geruisloos. Het enige wat je hoort is: het overleg was goed. En goed was het overleg. Het zijspoor blijkt van zilver. De gevelde hoge boom krijgt een stek op de Eregalerij van de Oude Glorie. De versierselen van zijn notabiliteit mag hij houden, z n privileges en z n salaris. Hij mag een project managen, senior-adviseur van het College worden, of lector van Teen of Tander. Kortom, je kunt je een droever lot voorstellen. Lector Internationalisering, Maarten Regouin, hield een enquête onder reislustige studenten. Krap de helft van de studenten die in het buitenland studeerden, vindt dat ze daar veel wijzer is geworden. Bij stagiairs in het buitenland ligt dat een pietsje hoger (65 procent), maar ook dat houdt niet over. Zo oordelen dus de studenten die graag naar het buitenland wilden. Weifelende studenten zullen, met Regouins onderzoek in het achterhoofd, besluiten om in Nederland te blijven. Vorig jaar heeft het College de directeuren opgestookt om meer studenten naar het buitenland te sturen. Sommige directeuren papegaaiden: het aantal Huppelepupstudenten in het buitenland stijgt met x procent. Wie o wie? Voor welke directeur met een te zonnige x moeten we een plaatsje in de Eregalerij inruimen? Reageren? hajo.frick@gmail.com Hajo Frick 6 HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]

7 BIJ DE LES Vastgoed & Makelaardij Foto: Pepijn van den Broeke Leon van Rijn spot een zee-arend op de campus In de rubriek Bij de Les leert Rina Tienstra bij Vastgoed & Makelaardij hoe je zelfs met het Brugmodel nog de boot in kunt gaan bij de Waddenvereniging. Op een bepaald moment zie je de lichtjes in de ogen van studenten verschijnen. Ze gaan ontvangergericht communiceren. Maar je hebt er natuurlijk ook droeftoeters bij. Dan is het oefenen geblazen, oefenen, oefenen, oefenen. Of je nu huizen verkoopt of sponsors wilt werven, een sales-training is een beproefde methode om de fijne kneepjes van het verkopen te leren. Leon van Rijn (47) is sales-coach bij Vastgoed & Makelaardij. Zijn collega Benn Bergmann (50) is docent Sales, Marketing & Economie. Maar vandaag niet. Vandaag spelen ze dat ze de voorzitter en de secretaris van de Waddenvereniging zijn. Ze zoeken een gadget voor een ledenwerfactie. Vijf derdejaars gaan dat aan ze slijten. Zij spelen de verkopers van Partners in Sales BV, groot in kleine geschenken. De sales-training werkt met het Brugmodel. De studenten volgen vijf workshops om het verkopen in de praktijk te oefenen. Als ze vijf stempels op hun strippenkaart hebben, (non verba sed acta staat er op de eerste strip: geen woorden maar daden), als ze hun toets halen én als ze het sales-assessment doorstaan, hebben ze het Nima-A-certificaat in de pocket. Maar als je de roze checklist van het Brugmodel bekijkt, zie je dat het geen makkie wordt. Gaat het ze lukken een hebbedingetje aan de man te brengen? De meeste leden vlogen niet de deur uit voor een ledenwerfactie Bart Strijk bijt het spits af. Hij gaat op voor de eerste strip op de strippenkaart. Als ijsbreker informeert hij naar de stand van zaken bij de Waddenvereniging. Hoe doet u dat nú, leden werven? Van Rijn neemt een slok koffie uit zijn Feyenoordmok en steekt van wal. Smeuïg verhaalt de Rotterdammer over de pogingen om de Waddenclub te laten groeien. Schoolreisjes met vmbo ers, bijvoorbeeld: Die Marokkaanse jongens zaten de hele dag met ipods op hun kop. Ze gooiden blikjes Red Bull naar de zeehondjes en riepen de hele dag: Jaap, wanneer mogen we naar huis? De actie lid-werftlid ging ook niet van een leien dakje. Misschien hebben we wat aan de harde kern: talking around, working around, dachten we. Maar de meeste leden vlogen niet de deur uit voor een ledenwerfactie. We zijn net begonnen met lespakketten voor de basisschool, vult collega Bergman aan. Dat werkt wel aardig. Bart vat de informatie samen, keurig volgens het Brugmodel. Vergeefs maakt hij de koppeling naar zijn product. Stop, roept Van Rijn. Welke elementaire vraag stelde Bart níet? Hoe kan ik u helpen, mompelt Ronald van der Meer. Ik help u om iets te vinden waardoor de mensen aan uw vereniging denken, gaat Bart onverdroten verder. Een leuk ding. Dat ze denken: oh leuk, dat is van de Waddenvereniging. De mensen moeten er wel echt iets aan hebben, mijmert Van Rijn hardop. Een collector s item bijvoorbeeld, zoals die sweater. Wat is uw budget?, informeert Bart voorzichtig. Niets, boort Van Rijn een illusie de grond in. Ik zou wíllen dat we geld hadden. Dus u wilt een give-away en er geen geld voor betalen?, concludeert Bart. Patstelling. De beurt gaat naar Ronald. Ik verwacht nu wel iets van je, anders krijg je geen stempel, dreigt Van Rijn. Ronald vat de eisen van de klant nóg maar eens een keer samen en gaat direct over tot actie. Ik heb iets dat goed in uw concept past. Hij zet een mini-verrekijker voor Van Rijns neus. De voorzitter gaat uit z n dak bij deze briljante vondst. Hij pakt de verrekijker, tuurt uit het raam en ontwaart zowaar een zee-arend op de campus. Kat in t bakkie, denkt de toeschouwer, de buit is binnen. Maar nee. Op de valreep gaat het toch nog mis door gebakkelei over prijs en levertijd. Ronald komt met een bedrag zonder btw, opdruk- en verpakkingskosten. Elke keer als ik enthousiast ben, gaat de prijs weer omhoog, sombert Van Rijn. Ik zie het zuinige gezicht van Jan-Gerard de penningmeester al voor me, moppert Bergmann. Van Rijn concludeert dat de koop na een uur helaas nog steeds niet is gesloten. In zijn mini-college over ontvangergericht communiceren appelleert hij aan de waarde van een product in vergelijking tot de prijs. U betaalt 7,95 euro inclusief. Als u er duizend aanschaft, krijgt u ze voor 4,65 per stuk. En daarvoor krijgt u ook nog een nieuw lid. Wat wilt u nog meer? We gaan stempelen, mannen. Rina Tienstra [14] APRIL WOENSDAG HANZEMAG 7

8 ACTUEEL Op de fi ets naar Nepal Op 2 april begonnen Lianne van den Brand (24) en Sanne Oorebeek (27) aan een fietstocht van 8350 kilometer in 195 dagen. Burgemeester Jacques Wallage gaf het startschot en zwaaide de stoere meiden, samen met familie, vrienden en sponsors, uit op de Vismarkt. Lianne van den Brand (links op de foto), pas afgestudeerd aan de opleiding Maatschappelijk Werk & Dienstverlening aan de Hanzehogeschool, heeft samen met negen andere Groningse studenten de stichting Didi opgericht. Stichting Didi, Nepalees voor grote zus, wil een opvanghuis oprichten voor slachtoffers van huiselijk geweld, vrouwenhandel en prostitutie. Ik ga op de fiets naar Nepal, zei ik tegen Sanne. Ga je mee? Sanne had verder toch niets te doen en nu staan we hier, de banden vol met wind. We fietsen nog een rondje door Groningen om vrienden en familie gedag te zeggen en vertrekken dan richting Duitsland. De route die Lianne en Sanne fietsen, loopt via Duitsland, Oostenrijk, Hongarije, Roemenië, Bulgarije en Turkije naar Iran, waar ze op het vliegtuig stappen naar New Dehli. Vanaf Dehli is het nog zo n duizend kilometer naar Bharatpur in Nepal. We twijfelen nog een beetje over Iran, maar we hebben onze moeders beloofd in ieder geval niet door Pakistan en Afghanistan te fietsen. We willen met deze tocht zoveel mogelijk geld bij elkaar trappen voor de stichting. Iedere sponsorcent gaat naar het opvanghuis, voor de rest betalen we alles zelf. Je kunt Lianne en Sanne volgen op Studenten, docenten, medewerkers. Iedereen die maar wil kan Sanne en Lianne steunen met een bijdrage: rekeningnummer t.n.v. stichting Didi, Groningen. Weg met de rompslomp Eindelijk, het is er. Mijn administratie, een organiser voor de uitwonende student. Niels van Duijn en Peter-Jan Brouwer, eerstejaars Small Business & Retail Management, maken met hun projectgroep Studpromo een simpele witte ordner en informatieve tabbladen die een eind maakt aan administratieve chaos. Peter-Jan: Als uitwonende student krijg je ineens te maken met heel veel papieren rompslomp. Paperassen van school, de Informatie Beheer Groep, verzekeringen, salarisstroken van je bijbaan, belastinggegevens, alles komt meestal op een grote stapel achter in je kast of in een la terecht. Een rotzooitje dus. Studenten zitten vaak ook met vragen als: wat voor stappen moet ik ondernemen om mijn te veel betaalde belasting terug te krijgen, en wat is de voordeligste inboedelverzekering? Dat soort vragen worden allemaal beantwoord op de tabbladen in de ordner. We maken geen reclame, we geven alleen informatie. Niels: We moesten voor onze mini-onderneming een product verzinnen en verkopen. Zoiets als dit was er gewoon nog niet. We hebben een onderzoekje gedaan onder vijftig uitwonende studenten en er was veel belangstelling. Voor het luttele bedrag van 5,95 euro heb je straks in no-time je zaakjes op orde. Het enige wat je verder nog nodig hebt is een perforator. INGEZONDEN Frick is dom Natuurlijk mag Hajo Frick in zijn column een beetje om zich heen schoppen. Maar hij gaat te ver als hij medewerkers die zich inzetten voor onze veiligheid belachelijk maakt (HanzeMag 13). Op het moment dat er geen waterdruk is, is er geen bluswater. Daarom kan de HG het zich niet permitteren grote hoeveelheden mensen in de gebouwen toe te laten: dat gaat tegen alle veiligheidsvoorschriften in. Daarnaast wordt het een smeerboel in de toiletten, dus vanuit hygiënisch oogpunt bekeken is het ook al onverantwoord. Een kind kan het bedenken, toch? En dan is Hajo s koffieverslaving van minder belang! Kor Dijkstra, Hoofd Bedrijfshulpverlening Blote voorkant Jullie zouden veel mensen een plezier doen als jullie de volgende keer een mannelijk persoon op de voorkant te zetten. Het gehalte vrouw (in bepaalde posen) is wel erg hoog. Ronald Kloeze, Medewerker Onderwijsbureau, Gezondheidsstudies HOEKJE MELKWEG Tijd Ik heb de tijd, ik sta er op! Studentenhulpverlening Praktijk Hoek Melkweg u. Moeite met nee zeggen of in een groep spreken? ASSERTIVITEITSTRAINING Start woensdag 2 april. Platformtheater.nl ga eens uit ons dak the art of having fun 8 HANZEMAG WOENSDAG 16 APRIL 2008 [14]

9 Vicepremier Rouvoet in debat met aartsconservatief Kinneging Thuis zijn bij de kinderen is leuker dan veel betaald werk Hoever kan de overheid gaan in het maken van de samenleving? Daarover debatteerden vicepremier André Rouvoet en de Leidse hoogleraar Andreas Kinneging in de aula van het Academiegebouw van de Rijksuniversiteit. Het debat spitste zich vooral toe op Rouvoets beleidsterrein jeugd en gezin. Ze hebben veel gemeen, stelt voorzitter hoogleraar Hedendaagse Geschiedenis Doeko Bosscher van de Rijksuniversiteit Groningen de mannen voor die vanavond de degens kruisen. Rouvoets voornaam is André, die van Kinneging Andreas, en beiden zijn in 1962 geboren, een maand na elkaar. Bosscher somt ook de verschillen op. Vicepremier Rouvoet, Minister van Jeugd & Gezin, is bekend geworden als leider van de ChristenUnie. De Leidse hoogleraar Rechtsfilosofie Kinneging is een van de oprichters van de conservatieve denktank de Edmund Burke Stichting, een propagandist van het conservatisme. Ik verklap niet wie van ons het oudste is, lacht André Rouvoet in zwart pak en streepjeshemd, die zijn visie op de maakbaarheid van de samenleving geeft, maar ik ben geboren op 4 januari. Geloof in de maakbaarheid van de samenleving is overschatting van de macht van de mens, vindt de vicepremier. Het kabinet wil de sociale samenhang verbeteren en grenzen stellen aan asociaal gedrag, tabak, alcohol, en islamitisch activisme. Veel mensen noemen dat betutteling of moraalridderij. Maar zo is het niet. De regering wil een bondgenoot zijn van de samenleving. We willen bijvoorbeeld pas in een gezin ingrijpen als de veiligheid van het kind in het geding is, bijvoorbeeld bij mishandeling. Ons doel is dat de ouders uiteindelijk hun eigen verantwoordelijkheid hernemen. Volgens Rouvoet hebben burgers te hoge verwachtingen van de invloed van de overheid. Dat ligt ook aan de hijgerigheid van de politici. Constant komen ze met nieuwe voorstellen op basis van krantenberichten. Dat leidt niet tot oplossingen. Christelijk realisme kan ons behoeden voor vertrouwen in de maakbaarheid van de samenleving. fouten maken is simpeler dan goed doen Foto s: Pepijn van den Broeke nister het daar eigenlijk wel mee eens. Beste Andreas, reageert Rouvoet, er komt naast de kinderbijslag een kindgebonden budget. Mensen kunnen dat naar eigen keuze inzetten. Ze kunnen de kinderopvang ermee betalen, maar ook ervoor kiezen om minder te gaan werken. Dat moet je juist toejuichen. Breek het nu niet af! Kinneging gelooft niet in dat kindgebonden budget. Mensen hebben de afgelopen jaren het gevoel gekregen dat ze niet meetellen als ze geen werk hebben. Die nadruk op betaald werk moet weg. Als minister kun je zeggen dat ouders vaker thuis moeten zijn. Dat zou een enorme invloed hebben. Ook moet je benadrukken dat het leuk is om thuis bij Andreas Kinneging, markante kale kop en zwarte bril, vraagt zich af waarom het regeringen zelden lukt de samenleving in positieve zin te beïnvloeden. Veel vaker werkt overheidsbemoeienis averechts. Dat komt volgens de Leidse hoogleraar doordat fouten maken simpeler is dan goed doen. De maatschappij bestaat uit allerlei structuren, zoals clubs, bedrijven en gezinnen. De overheid mag die structuren nooit vervangen. Het gaat bijvoorbeeld niet goed met de gezinnen. Dertig tot vijftig procent van de huwelijken strandt tegenwoordig. Kinderen krijgen daardoor veel blauwe plekken op hun ziel. En wat doet de Minister van Jeugd & Gezin? Allerlei instanties mogen zich van hem bemoeien met de gezinnen. Ze nemen de gezinnen gewoon over. Volgens Kinneging faalt het beleid van Rouvoet omdat de hoofdoorzaak van de gezinsproblemen niet wordt aangepakt. Werk, werk, werk, dat is het adagium van de afgelopen kabinetten. Ook van dít kabinet. Vaders en moeders hebben tegenwoordig allemaal drukke betaalde banen. Dat is slecht voor de binding en de aandacht die kinderen krijgen. Het is veel beter als er structureel iemand thuis is, net als vroeger. En zeker in de eerste levensjaren van het kind kan de vrouw dat het beste doen. Volgens mij is de mide kinderen te zijn, veel leuker vaak dan werken. Ik heb dat zelf gedaan, dus ik spreek uit ervaring. En studenten moet je er op wijzen dat een opleiding alléén niet tot geluk leidt. Dan zijn ze beter voorbereid als ze op hun dertigste kinderen willen. Merkwaardig, vindt Rouvoet, de regering mag ineens wél ingrijpen om jouw conservatieve ideeën te verwezenlijken. Dat werkt nooit. Als je constateert dat zaken niet goed lopen, moet je voorzichtig tegensturen. Wat jij wilt, beste Andreas, is op de snelweg ineens je auto keren, en dan zie je heel veel spookrijders. Luuk Steemers [14] APRIL WOENSDAG HANZEMAG 9