InTactualiteiten. Beste lezer(s),

Transcriptie

1 InTactualiteiten April 2012 Beste lezer(s), Het jaar 2012 is al weer een behoorlijk eindje gevorderd, wanneer deze editie op de deurmat valt. Nu de groene winter achter ons ligt en de voorspellingen van de horror winter te vroeg zijn geweest, rest ons nu hopelijk een mooi voorjaar en zonnige zomer We kijken terug op een mooi kerstseminar in Zenderen. Het was weliswaar niet wit, zoals afgelopen jaar, maar daarom niet minder sfeervol. Het nieuwe jaar is voor de groepen alweer volop in gang en ook de groep Doetinchem gaat weer van start nu we een nieuwe groepsleider hebben gevonden in Thomas Pardijs! Thomas veel plezier en succes gewenst! Bij het servicebureau wordt er al weer gewerkt aan de planning voor het nieuwe seizoen. Seminar We hebben ons laatste seminar van het seizoen al weer gehad op 13/14/15 april! Een seminar met een heel nieuw thema: Zin erin!! De deelnemers van dit volgeboekte seminar hebben het allen erg gewaardeerd en willen graag weer een seminar met dit thema v oor het volgende seizoen! Onder leiding van Sandra Tibbe, ervaringsdeskundige InTact en ondergetekende hebben we het thema besproken met onder meer de volgende ondersteunende opdrachten/ activiteiten: Het huis waar je woonde, Aantal woonadressen, Veilige, vertrouwde plek, Handen (welk werk is door je handen gedaan in je leven?). Een uitdagend weekend vol zaken om gewoon te doen en uit te wisselen. Zeiltocht 2012 Ook is de voorbereiding voor de zeiltocht 2012 in volle gang. De boot is bijna vol en de deelnemers kunnen niet wachten om aan boord te gaan. We zijn ook dit jaar weer te volgen op Twitter!! ( IntactZelfhulp). Vaar op het web dus met ons mee en wie weet is volgend jaar voor jou een mooie gelegenheid? 1 Oproep In het vorige nummer hebben we een oproep gedaan om zaken aan te leveren voor een nieuwe rubriek die we willen gaan starten. De bedoeling van deze rubriek is dat je op zoek kunt gaan naar lotgenoten met eenzelfde hobby en bijvoorbeeld een fietsclub of een kookclub kunt starten. De eerste oproep in deze rubriek is binnen en wel van Rob Los! Heb je misschien een leuke of originele naam voor deze rubriek dan gewoon mailen!! Voor Vrienden zijn net als sterren, je ziet ze niet altijd, maar je weet dat ze er zijn. nu houden we het maar even bij Contactualiteiten. We hebben dit voorjaar ook twee leuke wandeltochten (mee) georganiseerd in het kader van het thema: Wandelen tegen stigma. De eerste heeft plaats gevonden op 31 maart in de omgeving van Enschede en de tweede op 21 april bij Elburg. Van de wandeling in Hof van Espelo vind je een verslag en een paar sfeerfoto`s verderop in deze InTactualiteiten. Een echte prestatie is echter geleverd door Johan van de groep Enschede. Hij heeft op zondag 22 april de halve marathon van Enschede uitgelopen (ondanks hagel en regen.)! De groep heeft hem natuurlijk aangemoedigd en leuke foto`s gemaakt. Johan, van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!! Mocht je zelf ook iets willen delen met je lotgenoten, dan graag de kopij voor de volgende InTactualiteiten mailen naar: info@intactzefhulp.nl. Of versturen naar: post bus 154, 7400 AD Deventer. Wat dat betreft is er nooit teveel kopij. Alle trouwe lezers een fijne zomer gewenst! En houd het volgende in gedachten: Het geluk is daar waar men het vindt en zelden waar men het zoekt Hartelijke groet, Anne-Marie Luiten Telefoon info@intactzelfhulp.nl

2 Dit wil ik even kwijt Ik spring maar eens in de pen. Iedere keer als de InTactualiteiten uitkomt, hoor ik: oh wat een leuke stukjes en wat leuk om te lezen. Maar als ik dan vraag: zou jij niet eens iets willen schrijven?, hoor ik altijd hetzelfde verhaal. Ik kan niet schrijven of mijn verhaal is niet interessant. Dat is jammer, want jouw verhaal kan een ander steunen in zijn herstel! Lezers vinden (h) erkenning in de verhalen van de schrijvers en dat is nu net waar het om gaat bij InTact. Ieders verhaal is interessant, ook jouw verhaal! Het is hartstikke fijn om te lezen dat andere mensen het ook moeilijk hebben gehad of misschien nog steeds hebben en hoe ze hier mee omgaan. Daar leren we allemaal van. Het zijn jouw woorden en gevoelens die je op papier zet, dus dat kan niet verkeerd geschreven worden. En jullie willen toch ook de InTactualiteiten blijven ontvangen? Wij zijn met zijn allen de Je hebt je ogen niet gekregen om ze dicht te doen. makers, dus ook jij! Dus, lieve lezers van de InTactualiteiten: ik vraag jullie, wat is jullie verhaal? Ik wil jullie verhaal ook zo graag horen!! Het mag natuurlijk ook wat anders zijn, wat je instuurt. Een gedichtje of gewoon iets waar je tegenaan gelopen bent en waar je een reactie op zou willen van andere lezers. Of wil je reageren op iets wat je gelezen hebt. Of misschien wil je gewoon iets kwijt. Net zoals ik nu. En denk nu niet: ik stuur niets in, laat een ander het maar doen, want daar schieten we natuurlijk niets mee op! Dus stuur je verhaal naar: Heb je niets met internet? Geen punt! Je kunt je verhaal of gedicht of wat je ook maar kwijt wilt ook sturen naar: InTact zelfhulp voor verslaafden en hun naasten Institutenweg PH Enschede De moedigen onder jullie: alvast veel succes en hartelijk dank!! Dorien Mijn verhaal Hoi, ik heet René. Ben 39 jaar en verslaafd aan wiet/hasj. 20 jaar lang mijn hobby en leven. Alles wat ik deed, had met wiet te maken. Ben nu 13 maanden nuchter. Heb daar wel 4 jaar over gedaan, kliniek in en uit. 3x 1 week crisis. 1x 3 weken crisis en 1x DD (dubbele diagnostiek) in Deventer van 4 maanden. De verwijzer die ik in het begin had, had me ook al snel opgegeven en dacht dat het me toch niet zou lukken om clean te blijven. Ben daarom ongeveer een jaar bij Tactus weggebleven. Geloofde er niet meer in. Maar ik wilde wel graag veranderen, ook voor mijn zoon en familie. Ik wilde een ander leven gaan leiden. Ik ben teruggegaan naar Tactus en heb gevraagd om een andere verwijzer. Die kreeg ik. Met haar kon ik beter praten en voelde ik me serieuzer genomen. Ik heb toen veel actie ondernomen, maar als het weer moeilijker werd, viel ik weer terug in gebruik. Ik heb de Vers-training (borderline training) gedaan én afgemaakt. En dat was het keerpunt, want ik had nog nooit iets afgemaakt. Dat heeft me in laten zien dat ik wél iets kon. Waardoor ik ook de kracht had om door te gaan. Ik ben nu 2,5 jaar bij de InTactgroep in Deventer, en dat is ook heel fijn. We gaan om de 3 maanden ongeveer naar een seminar weekend. Daar bespreken we een thema. Een van de thema`s is mentale weerbaarheid en wordt gegeven door Gerbrand Martini. Ik heb van hem geleerd de rust te vinden en te aarden. Wat ik niet kon, was ontspannen en rust in mijn hoofd krijgen. Gerbrand heeft me geleerd orde/ontspanning en rust in mijn hoofd te krijgen en te kunnen controleren. Ik heb dan ook wel 6 privélessen van Gerbrand gehad en kreeg huiswerk mee om thuis te oefenen. Ik ben daar ook weer sterker van geworden. Ik kan nog uren doorschrijven, maar dat kan nu niet. Wat ik wel wil zeggen, is dat ik nog steeds leer en vecht. Het gaat wel steeds makkelijker, omdat ik opensta voor nieuwe dingen. Tot zover. Groet, René 2

3 Dagboek van een opname (deel 2) Zondag 9 Januari 2011 Gisteravond lekker onder de zonnebank geweest en in de sauna. Ook nog even lekker gezwommen. Vanmorgen kon ik moeilijk mijn bed uit komen. Ik lag nog zo lekker. Heerlijk geslapen. Gedoucht, aangekleed en daarna ontbeten. Om 10 uur begonnen met creatieve therapie. We moesten een boom en de zon tekenen. Daarna werd de tekening geanalyseerd. Mijn boom stond wel stevig geworteld, maar had niet genoeg voeding. Ook stond hij niet echt in de zon. Het klopte wel wat ze zei. Ik ben wel sterk, maar durf niet voor mezelf te kiezen en cijfer mezelf altijd weg. Loop mezelf hierdoor altijd voorbij. Daarna een moeilijk, maar leuk voorbeeld uitgekozen om na te schilderen. Als je het niet meer trekt, moet je duwen. Daarna hadden we groep. Wat hier precies de bedoeling van was, was me in het begin niet duidelijk. Maar het begon met wat zullen we doen. Wandelen, een spelletje of iets therapeutisch. Hierdoor ontstonden uiteraard verschillende meningen. De opzet was non verbaal met elkaar communiceren. Uiteindelijk ging een aantal mensen iets vertellen zonder dat we erop mochten reageren. Sander vertelde dat hij van het discussiëren zo moe werd. Hij gaat bijna naar huis. Hij vertelde dat hij het gevoel kreeg om ergens tegenaan te moeten slaan. Hij heeft altijd de gevoelens die zijn vader oproept verzacht en opgekropt. Hij houdt veel van zijn vader en heeft veel respect voor hem, maar ze zitten samen in een eigen bedrijf. En zijn vader domineert hem zodat hij zich niet kan ontwikkelen en zijn ideeën uit kan werken. Hij had woede en verdriet en onmacht om zijn vader en moest huilen. Dat maakte iets in mij los. Ik had verdriet om zijn verdriet, maar huilde gelijk om het gemis van pappa die veel te jong gestorven is. Dit is een van de dingen waarvan ik weet dat ik hier moet verwerken. Bij de lunch trok ik het ook niet en ben naar mijn kamer gegaan en zit nu te schrijven en te huilen. En dit is nog maar het begin, weet ik. Ik heb het moeilijk, maar laat het wel even toe. Daarvoor zit ik uiteindelijk hier. Het is tenslotte geen vakantie. Gelukkig zit ik wel in een fijne groep. Echt fijn. Ik bel nu maar even niet naar huis. Misschien vanavond bij de beltijd. 3 Uiteindelijk heb ik wel even gebeld, maar Jan was aan het hardlopen. Hij kon me door de wind niet goed verstaan. `s Middags nog even lekker getraind. In het weekend zijn de therapieën maar tot 1 uur. Dan ben je vrij om bezoek te ontvangen. Omdat het mijn eerste weekend is, mag ik nog geen bezoek ontvangen. Dus ik ben nu op mezelf aangewezen. Wel mogen we dagelijks op vaste tijden bellen, gelukkig `s Avonds heerlijk gegeten. Vooraf coquilles en hoofdgerecht lamscurry met rijst. Als toetje bladerdeeg met pudding en fruit. Sowieso ligt hier de hele dag fruit voor het pakken en echt lekker fruit. Ook koffie en sapjes en koekjes kun je nemen wanneer je wilt. Ik ben moe. Het is half 9, even wat proberen te lezen en dan slapen. Maandag 10 jan 2011 Vandaag een druk programma gehad. Van 9 tot 11 uur intake en afhankelijkheid. En mijn eerste één op één gesprek met Roberto (mijn hoofdbehandelaar). Was allemaal pittig, maar het luchtte op. Vooral besproken wat ik denk dat ik moet verwerken. De groep weet nu ook iets meer van mijn achtergrond. Ook heb ik nu mijn kamer gekregen! Ik ben helemaal happy. Wat een mooie kamer en een prachtig uitzicht!! Hier kan ik echt mezelf even terugtrekken en van genieten. `s Avonds weer heerlijk gegeten. Garnalensalade en pikante kip met groenten. Toetje was kwarktaart, maar dat heb ik niet genomen. Sterk he? Ook nog even lekker in de sauna geweest en onder de zonnebank. En 25 min baantjes getrokken. Het is nu negen uur, en ik ben op. Ga nu lekker slapen. Ben benieuwd hoe mijn nieuwe kamer slaapt. Dinsdag 11 januari De eerste nacht op mijn nieuwe kamer heerlijk geslapen. Ik kon mijn bed bijna niet uitkomen. Merk dat de vermoeidheid er nu helemaal uit komt. Ben al doodop als ik opsta. Het eerste uur ging over terugvalmanagement. Omdat ik om 10 uur een afspraak had, moest ik als eerste. De punten waren: 1) Welke stressoren ken je? 2) Hoe uit zich dit? 3) Wat voel je hierbij? 4) Hoe ga je hier mee om, wat doe je om het op te lossen? 5) Wat wil je ermee, wat is je doel? Telefoon info@intactzelfhulp.nl

4 Recht is de combinatie van rede en macht. (J. Goudsblom) Mijn antwoorden op de vragen waren: 1) Claire (dochter). Ik stress om niet te hoeven stressen. Perfectie. Geen nee kunnen zeggen. 2) Zorgen en regelen 3) Verdriet, angst, vermoeidheid 4) Constant voor iedereen klaar staan en mezelf voorbij lopen 5) Handvatten krijgen, zodat ik er mee om kan gaan en minder angst heb en het een plek kan geven en voor mezelf kan leren kiezen. Het was pittig. Ik weet niet eens meer wat er allemaal gezegd is. Ik heb in ieder geval uitgelegd dat er, toen ik gisteren mijn intake had, telefoon voor mij was. Dit gebeurt nooit tijdens een gesprek. Mijn hart klopte in mijn keel. Ik dacht dat er iets met Claire was. Maar ze hadden mijn kamer nodig. Uitgelegd dat ik min of meer verwacht dat mijn dochter ergens tijdens mijn opname nog een zelfmoordpoging zal doen om te kijken of ik dan wel kom. En dan blijft ook de angst dat het een keer kan lukken. Dat is vermoeiend, die constante angst dat de telefoon weer kan gaan en dat het nu wel gelukt is. Open brief: Aan de NIET alcoholist. Op een goede dag, beste vrienden, zal ik de moed vinden om jullie te vertellen dat ik lijd aan de ziekte die alcoholisme heet. Waarom dit moed vergt? Alleen, omdat jullie zo weinig weten van die ziekte, ben ik bang voor jullie reactie. In feite is het niet dramatischer om te zeggen Ik ben alcoholist, dan om te zeggen ik ben diabeet of ik ben allergisch voor pillen. Maar zolang jullie niet méér weten van de feiten, ben ik bang dat jullie oordeel zowel mijn maatschappelijk aanzien, als onze vriendschap zal aantasten. Ik wilde dat jullie wisten dat alcoholisme een ziekte is die iedereen kan treffen. Ongeacht maatschappelijke positie, intelligentie, geestelijke rijpheid, morele opvatting of eerdere ervaringen met drank. En dat de symptomen van de ziekte zich alleen manifesteren nadat het lichaam alcohol heeft opgenomen. Ik wilde dat jullie wisten dat alcoholisme niet moet worden gelijk gesteld met overmatig 4 Om 10 uur een gesprek gehad met Mieke. Mieke is psycholoog en gespecialiseerd is in burnout. Ik weet niet meer duidelijk wat er allemaal besproken is. Het was een beetje aftasten en vragen wat ik moet/wil verwerken, maar meer nog wat en hoe we dingen aan gaan pakken ed. Er is nog geen behandelplan, dus nog even afwachten. Wel aan Roberto gevraagd of ik een massage kan krijgen. Mijn lichaam doet gewoon pijn van vermoeidheid. Ik heb begrepen dat dit kan, dus die kans pak ik. `s Middags een test gehad bij de Fysiotherapeut. O.a. een looptest van 6 minuten. En lichamelijke klachten besproken. Aardige jongen. Hierdoor was ik te laat om Mindfullness mee te maken. Straks lekker eten. Een salade met 4 kazen en Wraps. Heerlijk! Oh ja, en niet vergeten dat ik vandaag met de groep ook nog ongeveer anderhalf uur buiten gewandeld heb. Nog even buiten gezeten. Wat een mooi uitzicht. Vanavond bijtijds naar mijn kamer, even lekker tutten en misschien wat lezen. Ben erg moe. Ik denk misschien lekker vroeg slapen. En natuurlijk Jan bellen. Max (kleinzoon) had de brief al. Ben benieuwd of Jan hem ook al heeft. drinken. Veel mensen drinken te veel. En hoewel dat schade berokkent aan hun gezinsleden of hun loopbaan, berokkenen ze zichzelf geen blijvende schade. Daarentegen betekent het lichamelijk onvermogen van de alcoholist om met alcohol om te gaan, dat zelfs een geringe hoeveelheid drank hem dichter bij het verlies van zelfcontrole, geestelijke ontwrichting en voortijdige dood brengt. Ik wilde dat jullie wisten dat de ziekte, hoewel ze progressief en ongeneeslijk is, tot staan kan worden gebracht door geen alcohol meer toe te laten in het lichaam. En dat de slachtoffers kunnen gered worden voor een volwaardig en constructief leven. Het toekomstige lijden van miljoenen slachtoffers zou in hoge mate kunnen worden verminderd, indien begrip voor het probleem en kennis van de waarschuwingssignalen meer bekend zouden zijn. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.

5 Ik wilde dat jullie wisten welke gemoedsrust neerdaalt op de alcoholist die innerlijk weerstandsvermogen heeft gevonden om zijn toestand eerlijk onder ogen te zien en de uitdaging van blijvende nuchterheid te aanvaarden. Ik wilde dat jullie wisten hoeveel hoop en hulp er is, ingeval jullie zelf of iemand die je kent de ziekte mocht oplopen. Als jullie mij willen helpen, dan volgen hier een paar eenvoudige aanbevelingen. Alsjeblieft, denk niet dat jullie de drank moeten wegsluiten als ik in de buurt ben. Het feit dat ik alcoholist ben, betekent niet dat ik mezelf in een roes wil drinken, hoewel ik dat misschien wel in jullie aanwezigheid heb gedaan, toen ik de aard van mijn probleem nog niet kende. Integendeel, nu ik weet dat alcohol als vergif op mij werkt, wens ik de verschijning van mijn rouwbericht zolang mogelijk uit te stellen. Alsjeblieft, doe nooit, maar dan ook nooit, ook niet bij wijze van de zogenaamde grap, alcohol in mijn frisdrank of in die van een ander. Of ik nu opzettelijk of per ongeluk alcohol binnen krijg, dezelfde reacties zullen worden ontketend en de ziekte zal zich weer actief in werking zetten. Verslag werkveldlezing Saxion hogeschool Deventer (door Rick Kamphuis) Op donderdag 26 januari jl. ben ik als ervaringsdeskundige mee geweest met Patrick Loomans (stagiair bij Tactory) om een werkveldlezing te houden op Saxion hoge school in Deventer. Ik voelde me erg vereerd, omdat ik mee mocht om mijn verhaal te doen. Dit was een goede les voor me, omdat ik de opleiding medewerker maatschappelijke zorg met ervaringsdeskundigheid volg. Ik was erg zenuwachtig omdat dit een heel andere doelgroep betrof dan waar ik normaal voorlichting aan geef. Hoe zouden ze over me denken? Voor zover ik wist hadden deze mensen niets met verslaving en dan ga ik vertellen over hoe ik een groot deel van mijn leven heb verprutst door afhankelijk te worden van verschillende soorten poeders, het zogenaamde instant geluk. Ik dacht dus dat ik me maar moest concentreren op hoe mijn leven er nu uitziet!!! En met de wetenschap dat ik alleen mijn collega s van die dag met enige regelmaat zou terug zien, dacht ik: 5 Alsjeblieft, laat deze aanbeveling je niet van je stuk brengen, laat me zonder commentaar nippen aan mijn frisdrank of koffie. En wanneer jullie aan gasten vragen wat zij willen drinken, vraag het dan ook aan mij. Ik kan immers voor mezelf beslissen, want ik ben merkwaardig genoeg blij met mijn gedwongen nuchterheid. Luisteren kan heel veel zeggen In feite veel, veel blijer dan ik ooit was in mijn geregelde uitspattingen en mijn langdurige katers. Ik voel geen afgunst ten opzichte van mijn vrienden die openlijk en normaal kunnen drinken. Maak er ook een gewoonte van eerst nietalcoholische dranken aan te bieden aan je gasten. Het helpt de alcoholist die het moeilijk heeft om een keuze te maken. Zeg niet dat ééntje geen kwaad kan en verplicht mij niet agressief te worden indien jullie blijven aandringen. Dat ééntje maakt voor mij het verschil tussen leven en dood. Alsjeblieft, aarzel niet om mij iets te vragen over alcoholisme. Het kan mij niet schelen of jullie vraag voortkomt uit nieuwsgierigheid of uit belangstelling, zolang ik maar iemand kan helpen met zijn of haar probleem. Gijs van Ingen wat kan me gebeuren!? Ik ontmoette Patrick in de trein in Arnhem en we gingen op weg. Het was erg gezellig en we hadden gespreksstof genoeg. We hadden een lunch in het vooruitzicht, waar ik mij erg op verheugde. Maar toen het zover was, vulden de zenuwen mijn maag en kon ik niet meer dan 2 broodjes op. Patrick had een sterk team van 4 personen meegenomen, namelijk Adri Hulshoff, Anko Untied, zichzelf en mij, Rick Kamphuis, natuurlijk. De bedoeling was dat we drie klassen psychologiestudenten zouden voorlichten. Toen Patrick en ik ons een kop koffie hadden verorberd en in de kantine zaten kwam Anko binnen en nam plaats aan onze tafel. Tijdens de lunch begon het langzaam vol te druppelen en verergerden mijn zenuwen. Toen nam ook Adri plaats aan onze tafel die nog even de hand-outs had uit geprint. We liepen naar het lokaal waar de lezing werd gehouden en langzaam maar zeker kwamen de genodigde studenten binnenvallen. We startten de werkveldlezing. Patrick is student Toegepaste Psychologie en Telefoon info@intactzelfhulp.nl

6 loopt stage bij Tactory arbeidsre-integratie. Hij begon de lezing met uit te leggen waarom hij voor psychologie heeft gekozen als opleiding en waarom hij bij Tactory stage loopt. Dat psychologie zijn interesse had gewekt, doordat hij gefascineerd was over het waarom. Waarom doen mensen wat ze doen? Zo introduceerde hij de komende sprekers en wat zij gingen vertellen. Toen nam Anko Untied het woord en hij vertelde dat het belangrijk is om bij de begeleiding van verslaafden of psychiatrische patiënten in hun re-integratietraject, uit te gaan van de mogelijkheden. De beperkingen kent men immers wel, maar werken demotiverend om als uitgangspunt te nemen. Verder had hij een formule voor de studenten die een belangrijke rol kan gaan spelen in hun toekomstige werk als psycholoog. Namelijk E=K x A (effectiviteit= kwaliteit x acceptatie). Verder had hij wat leuke woordspelingen die, gekoppeld aan verslaving, een makkelijk ezelsbruggetje vormen. LSD= Luisteren, Samenvatten en Doorvragen en BOB= Beeldvorming, Oordeelvorming en Besluitvorming. Op deze manier gaf Anko ze nog wat waardevolle informatie mee voor de toekomst. Adri Hulshoff begon zijn lezing met het shockeren van de studenten. Hij had namelijk een visie op papier gezet, die erg cynisch is. Op deze manier wilde hij de studenten uitdagen en zo hun interesse wekken. Vervolgens weerlegde Adri deze stellingen op een mooie manier en vertelde hij hoe het wel moest zijn. Hij legde bijvoorbeeld uit waarom verslaafden als zwakkeren worden gezien door de samenleving en o.a. waar het woord junkie vandaan komt. En hoe iemand van kansarm naar kansrijk gaat als hij/zij weer bepaalde risico`s durft te nemen. De zin: Professioneel werken houdt in dat jij moet doen wat ik zeg, klopte helemaal volgens Adri, als ik het zou zeggen!!! Dat vond ik natuurlijk wel een leuke uitspraak. Iedereen moet hard werken, behalve ik. Klopt ook. Als alles goed gaat in de begeleiding doet de cliënt namelijk het harde werk. Het was een lachwekkende lezing, maar erg sterk onderbouwd. De ervaring en kennis van Adri kwam hier goed tot uiting. Ik had al wel eens stukken van Adri gelezen (bv uit het boek Verslaving) en hem weleens kort ontmoet toen ik zelf werkzaam was bij de fietsenfabriek in Deventer, maar hij bevestigde het beeld dat ik van hem had als pionier in/bij Tactus. Namelijk dat deze man weet waarover hij praat aangaande verslaafden en verslaving. 6 Toen werd het woord aan mij gegeven als ervaringsdeskundige. Ik vertelde kort over mijn verleden als verslaafde en hoe dat langzaam was ontstaan en ik na vele pogingen uiteindelijk clean ben geworden. Maar omdat het hier een psychologie klas betrof, had ik mij er op voorbereid ze iets op dat vlak mee te geven. Ik vertelde hoe mijn laatste behandeling eruit heeft gezien: detox, diagnostiek, klinische behandeling met inzicht gevende therapie, resocialisatie, begeleid wonen. En hoe mijn leven er tegenwoordig uit ziet. Ik vertelde, dat als iemand mij 3 jaar geleden had verteld, dat ik hier vandaag voor de klas zou staan om mijn ervaring te vertellen en getrouwd zou zijn en vader van een zoon, ik die persoon zelf een langdurige behandeling had geadviseerd. Over de inzicht gevende therapie vertelde ik dat ik, bij eerdere pogingen om clean te blijven, terugviel doordat ik in mijn vroegere omgeving (Enschede) terugkwam en ontzettende trek kreeg. Ik wist niet wat er gebeurde, maar ik kreeg het gevoel dat ik weer ziek werd van onthouding. Dit is het zogenaamde Pavlov-effect. Mijn onderbewuste koppelde die omgeving aan gebruik waardoor er craving ontstaat. Kortweg, je lichaam bereidt zich voor op het krijgen van een dosis drugs. Op de hand-out staat wat een verslaafde voelt, denkt en doet. Dit is het G schema van RET (Rationele Emotieve Therapie): Gevoel,

7 Gedachte en Gedrag. In de therapie heb ik geleerd hier een G voor en achter te plaatsen, namelijk Gebeurtenis en Gevolg. Als je van het gevolg een gebeurtenis maakt, wordt het leven een aaneenschakeling van een 5G schema. Als je dus een bepaald gedrag of gevolg hebt, kun je dit uitwerken en veranderen door oefening. De gedachten kun je uitdagen en checken op waarheid. Op die manier krijg je een ruim inzicht in je gedraging. Rust komt van binnenuit, zoek het niet aan de buitenkant Onder het kopje Hoe begeleid je een verslaafde?, heb ik hetzelfde idee als Anko geplaatst. Hij vertelde namelijk, dat je uit moet gaan van de mogelijkheden en dat je het gevoel krijgt dat je de beslissing zelf neemt. Het opleggen van regels en wetten werkt volgens mij averechts. Net zoals de motivatie bij afkicken uit de verslaafde zelf moet komen, werkt dat ook zo bij andere vormen van begeleiding!!! Ik denk dat behandelaren naast de verslaafden moeten staan en niet er boven. Anders is de kans groot, dat iemand zich gaat afzetten en terugvalt. Ik heb dit helaas meerdere keren mee moeten maken in mijn proces. Ook heb ik verteld dat er de laatste decennia veel is veranderd op deze manier in de behandelvisie. Vroeger werkte men met hiërarchisch, therapeutische gemeenschappen. Goddank behoren deze tot het verleden. Ik heb hier korte ervaring mee gehad in mijn eerste opname in Groningen ergens in de jaren 90 en de naweeën ervan in behandelsettings van o.a. Tactus en Iriszorg. Maar ook de ervaring die ik had toen ik in een psychose was beland en tussen het wal en schip viel wat betreft behandeling. De verslavingszorg kon me niet opnemen, omdat ik psychotisch was en de psychiatrie niet omdat ik verslaafd was. Tegenwoordig hebben we gelukkig de dubbel D behandeling waar mensen met zo n dubbele diagnose of in een andere vorm kunnen worden geholpen. In die tijd was dat niet en helaas viel dat voor mij uit in een staatsvakantie op de tralische eilanden. Wat ik ook verteld heb, is dat het belangrijk is dat een re-integratietraject al vroeg in de behandeling opgestart wordt, omdat je dan de mogelijkheid krijgt over je behandeling heen te kijken en perspectief hebt voor je toekomst. Bij Tactory kwam ik de folder tegen Van cliënt tot student, met het verhaal van Arjan Noteboom. Ik heb toen direct een kopie laten maken en zijn telefoonnummer gevraagd, omdat ik dat ook graag wou. Hij was destijds groepsleider van InTact in Zutphen en ik ben toen de InTactgroep gaan bezoeken. Met Anko zijn we toen een plan van aanpak gaan maken en later hebben Peter en ik de groep van Arjan overgenomen en is InTact mijn stageplek geworden. In mijn behandelingen heb ik altijd hoop onttrokken aan mensen die ervaringsdeskundig waren, zowel bij Iriszorg als Tactus. Het gaf me de zekerheid dat het mogelijk is om af te kicken en een stabiel bestaan op te bouwen. Dat het leven me de situatie zou geven, waarin ik nu verkeer heb, ik nooit durven dromen. Maar zoals die mensen mijn hoop waren, wil ik hoop zijn voor anderen. Het is mogelijk!!! Ik vond het een erg leerzame dag en voelde me helemaal gewaardeerd toen er na één van de voorlichtingen een meisje naar me toe kwam en vertelde hoe trots ze op me was. Terwijl ze me niet kende! Ik had een kippenvel momentje. Ook stuurde Patrick een mail door die hij had gehad van een paar studenten, die mij wilden bedanken voor de moed die ik getoond had om zo open mijn verhaal te doen. Nou mensen, daar groei ik natuurlijk 2 meter van Vriendelijke groet, Rick De 10 tips voor nooit meer Stress Je kan van heel veel dingen zeggen, dat ze mooi zijn of juist niet. Je kan alleen dan weer niet zeggen hoe een ander dat dan ziet. 7 Geef je aandacht aan één ding tegelijk Doe vooral dingen die je leuk vindt Durf nee te zeggen Kom altijd 5 minuten eerder op een afspraak Geniet van het moment en ontspan Vermijd gestreste situaties of personen Luister meer en praat minder Gebruik de kracht van positief denken Wees af en toe alleen met jezelf Vergeet nooit te lachen Telefoon info@intactzelfhulp.nl

8 Wandeling in Enschede in het kader van Beweeg mee project. Op 31 maart is een wandeling georganiseerd door Fonds Psychische Gezondheid (Erica van Broeckhuijsen) en InTact Zelfhulp voor verslaafden en hun naasten (Rob Smaal). De wandeling vond plaats in Hof van Espelo in Enschede. Wandeling Hof van Espelo Voorbereiding Na een eerste, voorbereidend gesprek tussen Erica en Rob zijn 500 flyers gedrukt en is een persbericht verstuurd naar de locale media. De flyers zijn verspreid onder locaties van Aveleijn, Mediant en Tactus in Enschede en omgeving. Ook zijn flyers achtergelaten in de bibliotheek en het koetshuis van Hof van Espelo. Deelnemers van de InTact zelfhulpgroep Enschede hebben zelf ook geflyerd. Ook tijdens de Open dag van de zorg is geflyerd bij de stand van InTact. Het persbericht heeft geresulteerd in een interview bij RTV Losser-Oldenzaal. Erica en Rob waren daarbij aanwezig. Het interview duurde drie kwartier en was geslaagd! onder het genot van koffie met gebak, welkom geheten en is een aantal stellingen met betrekking tot vooroordelen naar psychische gezondheid en verslaving uitgedeeld. De bedoeling was om daar tijdens de wandeling van gedachten over te wisselen. De wandeling zelf was zeer geslaagd! De sfeer was goed en ontspannen in een inspirerende omgeving. De afstand was 3 kilometer en het tempo was stevig. Na de wandeling is er nog nagepraat bij een frisdrankje en een hapje. De reacties waren positief. Er werden plannen gemaakt voor een herhaling! Ik kijk terug op een geslaagde middag, ondanks de matige belangstelling. Dit initiatief is zeker voor herhaling vatbaar! De deelname zal moeten groeien door nog meer bekendheid (mondeling en in plaatselijke media). De wandeling De wandeling vond plaats op 31 maart vanaf 14 uur. De opkomst viel helaas wat tegen: 12 deelnemers, waarvan 4 buitenstaanders. Voordat de wandeling begon, werd iedereen, Rob Smaal 5 april 2012 Gefeliciteerd Johan Op zondag 22 april is in Enschede de marathon gehouden. Groepslid Johan van de groep in Enschede heeft de stoute (hardloop) schoenen aangetrokken en de halve marathon uitgelopen (ruim 21 km!). Wij als groep Enschede hebben hem natuurlijk aangemoedigd. Zie foto s. Rob Smaal namens groep Enschede 8

9 Open dag Zorg en Welzijn 2012 Op 17 maart jl. was de Open dag van de zorg. De toegestroomde geïnteresseerden werden ontvangen in de IJsselzaal, waar er koffie met gebak stond en frisdrank en lekkere hapjes. Op drie afgesproken tijden werd er een voorlichting gegeven in de Marszaal door Colette en Rick. Colette vertelde over het behandelaanbod en de opbouw van verslaving. En Rick vulde dit als ervaringsdeskundige uit eigen ervaring aan. Vragen stond vrij voor de mensen en dat deden ze dan ook!!! Hierna werden ze rondgeleid door een deel van de kliniek en de detox/crisisafdeling. Het was een geslaagde dag voor Tactus aan de Piet Heinstraat in Zutphen! Je weet nooit wat je kunt, tot je het probeert 9 Telefoon info@intactzelfhulp.nl

10 ConTactualiteiten Rubriek voor vraag en aanbod activiteiten. Let op! Het is géén relatierubriek! GEZOCHT: Vrijwilliger ontmoetingsruimte Wij zoeken een vrijwilliger die zich in wil zetten voor de ontmoetingsruimte op de locatie Piet Heinstraat 27 in Zutphen. Deze ruimte wordt ingericht voor klinische en ambulante cliënten, die behandelmodules volgen op deze locatie. Wij willen hen de mogelijkheid bieden om een kopje koffie te drinken tussen de verschillende modules die gegeven worden. Daarnaast is het een ruimte waar cliënten elkaar kunnen ontmoeten voor een gezellig praatje of om ervaringen te delen. Wij zoeken een gastvrije vrijwilliger die affiniteit heeft met de doelgroep en de cliënten extra aandacht biedt in de vorm van een luisterend oor, het aangaan van een praatje of het aanbieden van een kopje koffie of thee. Als vrijwilliger ben je op dinsdag, woensdag en/ of donderdag van 8.30 tot uur aanwezig. Je kunt deelnemen aan de lunch en, als je wilt, mag je op het einde van de dag aanschuiven voor een warme maaltijd. Interesse om eens verder kennis te maken? Neem dan contact op met Rob Los, Hoofd Bedrijfsvoering. Telefoonnummer: Recht is de combinatie van rede en macht. (J. Goudsblom) Praktische zaken Op tijd komen Het is heel belangrijk dat je op tijd bij de groep bent! Als je toch te laat komt aanschuiven is dat toch steeds weer een verstoring van het gesprek. Weet je vooraf dat je wat later bent, dan is het minder storend als de anderen dat weten. Bel dus even een ander lid om dit door te geven. Afmelden Wanneer je verhinderd bent om de groep te bezoeken is het raadzaam om dit even door te geven aan de groepsleider, zodat hij/ zij weet hoeveel mensen hij/zij kan verwachten. Kennismaken met de groepen Wil je als professional eens kennismaken met de groepen, schroom dan niet even contact te leggen met de groepsleider en een afspraak te maken. Je bent van harte welkom! Nieuwsbrief InTact per mail Veel mensen ontvangen inmiddels deze nieuwsbrief per mail. Wil jij dat ook, geef ons dan even een seintje en mail je naam en mail adres naar Wil je hem niet meer ontvangen, doe dan hetzelfde, onder vermelding van Nieuwsbrief InTact STOP. Nieuwsbrief InTact als download De nieuwsbrief InTact is nu ook te downloaden vanaf de website van InTact: Nieuwsbrief InTact per post Kun je door ziekte of omdat je bijvoorbeeld tijdelijk in een kliniek zit niet naar de groep komen, geef dit dan even door en wij sturen, zo nodig, de nieuwsbrief per post naar je toe! 10 Colofon nieuwsbrief InTact De nieuwsbrief InTact bevat informatie voor allen die lid zijn van of geïnteresseerd zijn in activiteiten van de zelfhulpgroep InTact. Deze nieuwsbrief verschijnt 4x per jaar. Redactie Anne-Marie Luiten, Evelien Tuasela, Dorien Spoelstra en afdeling communicatie Redactiesecretariaat InTact t.a.v. redactie InTact Postbus 154, 7400 AD DEVENTER Afbeeldingen Flickr Drukker Graphic Improvements Waar vind ik een InTact zelfhulpgroep? Almelo Hengelo Deventer Doetinchem Dronten/Harderwijk Enschede Groningen Hardenberg Zutphen Almere Apeldoorn Zwolle Beneden-Leeuwen