Extern Resterende data seizoen : 3 maart, 24 maart, 21 april, 12 mei (alleen SJ1 en SJ2)

Transcriptie

1 Nu rijpt de aarde als een jonge bruid Nog even, en haar schoot breekt bloeiend open. Een crocusje komt stil omhoog gekropen En proeft de zon En blijft er dan maar uit. Gerard den Brabander De aarde rijpte als een jonge bruid. Sta mij toe als voorzitter even kort vooruit te kijken naar wat 2007 ons zal brengen. Hopelijk weer enkele kampioensteams op dit moment lijken het derde en het vierde en de avondteams A, C en D de belangrijkste kandidaten -, aldus Reinier in het januarinummer. Ook het tweede kwam stil omhoog gekropen en proefde de zon en geloofde weer dat eens de aarde zou openbreken. Het voorjaar nadert en we zijn nu net over de helft van de rit. Moet de hoop van onze voorzitter al worden bijgesteld? Jazeker, zowel het derde als het vierde legde het loodje en dat was vooral voor het derde een geduchte tegenvaller. Het vierde weerde zich goed tegen de favoriet. Vanuit de tweede klasse ineens doorstoten naar de promotieklasse is misschien ook wel wat veel gevraagd. Daar staat tegenover dat het tweede, zij het met enige moeite, zijn kansen intact liet evenals de avondteams. De kansen van het eerste, en men had een wel zeer speciale zonnebril nodig om die te zien, zijn definitief van de baan. Dat laatste geldt in mindere mate voor het zesde, maar die kregen in een vroeg stadium al de schaduw van de koploper over zich heen en het zal niet meevallen om daar nog uit te komen. Het vijfde heeft zich wel even in de zon mogen koesteren, maar wist van tevoren al dat de lucht zou gaan betrekken, de bui die het nu over zich heen kreeg was echter niet verwacht. Het zevende tenslotte zette zijn geslagen reeks onverdroten voort. Op weg naar een record lieten ze voor de zekerheid maar een paar borden onbezet. De stemming echter blijft erin, net zoals tussen het CDA, de PvdA en de ChristenUnie tijdens de onderhandelingen voor een nieuw kabinet, en hun mentaliteit blijft ongebroken. Hoe het ook verder afloopt dit seizoen, aan het eind wacht een generaal pardon voor ieder die dat nodig heeft. Daar zijn we heel genereus in. Genereuzer dan met een fust voor de kampioenen.

2 STUKKENJAGERS-AGENDA Intern 7 februari Stukkenjagers Open, ronde 7 14 februari Groepen, ronde 5 donderdag 22 februari avondcompetitie 28 februari Stukkenjagers Open, ronde 8 7 maart Groepen, ronde 6 14 maart avondcompetitie 21 maart Stukkenjagers Open, ronde 9 28 maart Groepen, ronde 7 4 april Groepen 8 + simultaan D 11 april inhaalavond 18 april Groepen, ronde 9 Extern Resterende data seizoen : 3 maart, 24 maart, 21 april, 12 mei (alleen SJ1 en SJ2) Toernooien Het Eksakt Kersttoernooi vindt elk seizoen rond de Kerst plaats. Het Weekendtoernooi zal in 2007 voor de twaalfde keer worden gehouden, en wel op augustus. Het Stukkenjagers Open vindt elk seizoen plaats op 9 woensdagavonden. Zie agenda; de resterende data in 2007 zijn 7 februari, 28 februari en 21 maart. Stukkenjagers-info Opgericht: September 1973 Speellokaal: Grand Café Restaurant De Kerktuin, Heuvelring 120, Tilburg, Interne competitie: Elke woensdagavond vanaf uur Externe competitie: 1 x per 4 weken op zaterdagmiddag, uur Evenementen: Eksakt Kersttoernooi, Eksakt Weekendtoernooi, Stukkenjagers Open Contributie: 73 euro per seizoen. Overmaken op giro , ten name van penningmeester Stukkenjagers, Tilburg. Bestuur: Reinier Jaquet (voorzitter, , rwjaquet@yahoo.com), Andries Deliën (secretaris, , awdelien@hetnet.nl), Paul Vermee (penningmeester, , paul.vermee@wxs.nl), César Becx (interne-competitieleider, / w, c.becx@home.nl), Maurice Peek (externe-competitieleider, , maurice_peek@hotmail.com). Materiaalbeheer: Andries Deliën Clubblad: De Stukkenjager verschijnt minimaal 9 keer per jaar, steeds op de woensdag na een ronde van de externe competitie. Kopij inleveren uiterlijk op maandagavond na de externe competitie bij Theo Mulder, Noordstraat 115 of 117, 5038 EH Tilburg, , mkerremans@planet.nl Daarnaast ten behoeve van de digitale versie ook graag alle kopij naar c.becx@home.nl Website: wordt beheerd door Mark Huizer. Contact via webmaster@stukkenjagers.nl Clubavond voor één keer op donderdag In verband met de nasleep van carnaval zal de clubavond in die week niet op woensdag maar op donderdag 22 februari zijn. Er zijn dan vooral thuiswedstrijden van de avondcompetitie; behalve dan van Stukkenjagers C, want die zijn vrij.

3 Meanwhile on Een selectie van berichtjes, geplukt van onze onvolprezen website: Supereindsprint van Herman Grooten ( ) In de laatste twee ronden van het Gibraltar Open heeft Herman Grooten de ban weten te breken. Door zeges op Fabiano Caruana (2492) en IGM Alon Greenfeld (2556) eindigde hij op een mooie 6 uit 9. Petra Schuurman remiseerde in de slotronden twee keer tegen lager gerate tegenstanders en eindigde op 4,5 uit 9. De nieuwe ratinglijst is er ( ) De KNSB-ratinglijst van 1 februari is verschenen. Bij elf Stukkenjagers is er sinds 1 november 2006 een mutatie opgetreden. Winst was er voor Petra Schuurman (+70), Mart Nabuurs (+66), Gerben Veltkamp (+51), Peter Lode (+44), Sam Michielsen (+31) en Herman Grooten (+2). Door Bianca Muhren (-5), Jiri Obels (-18), Frank Wuts (-21), Toon Mentink (-28) en Mark Haast (-59) werden er punten ingeleverd. Dichterbij een IM-norm ( ) Drie Stukkenjagers hebben zondag meegedaan aan de Belgische Interklubs. Mark Huizer en Wiebe Cnossen kwamen deze keer in de tweede afdeling in actie voor Eynatten 3. Mark speelde remise met Erik Both, terwijl Wiebe Cnossen een gewonnen stelling niet afmaakte tegen een andere Spijkenisse-coryfee, Desirée Hamelink, en zelfs nog verloor. Remko van der Burght (KGSRL 2) zette weer een stap richting zijn eerste IM-norm door Marc Ghysels te verslaan. Hij heeft nu nog een half punt uit twee partijen tegen behoorlijke tegenstand nodig. Geen promotie in Wijk aan Zee ( ) Frans Konings is er niet in geslaagd te promoveren naar de Grootmeestergroep C van het Corus-toernooi. In de slotronde verloor hij zondag van rivaal Dennis Ruijgrok, die daardoor de felbegeerde groepswinst binnenhaalde. Met 6 uit 9 scoorde Frans wel een TPR boven Een groep lager remiseerde Bram van den Berg met Patriek Tromp. Hij zal minder te spreken zijn over zijn 4 uit 9. Remco Sprangers op kop ( ) In de vierde ronde van het Tilburgs Districtskampioenschap won Remco Sprangers van Huub Leemans (De Wolstad) en is met 4 uit 4 de enige koploper, een halfje voor Eric de Moor (DSC), Wilbert Kocken (De Wolstad) en Bert-Jan Panjoel (Schavo). De andere deelnemende Stukkenjagers opereerden met wisselend succes. De resultaten, met tussen haakjes de totaalscore uit vier partijen: winst voor Stefan Hess (3) en ook voor Erik Dignum (2) tegen Roel Backhuis (1), zeges voor Guus Vermeulen (2,5) en Jeroen van de Rijt (2), een regleentaire zege voor Bastiaan van de Rijt (2) en een nederlaag voor Leo van Gelder (1). In de prijzen! ( ) Bij het Druiventros-rapidtoernooi in Berkel-Enschot, op zaterdag 13 januari, zijn twee Stukkenjagers erin geslaagd op het podium te komen. In de A-groep deelde Frans Konings met 5,5 uit 7 de eindzege met grootmeester Vyacheslav Ikonnikov, Hans Groffen (Vlissingen) en Dirk van Dooren (HSC Helmond). Erik Dignum wist hier slechts één punt te vergaren. In de C-groep deelde Bastiaan van de Rijt achter Jessica de Haas (HSC Helmond) de tweede prijs. Hij scoorde 5,5 uit 7, een half punt meer dan Theo Mulder die vijfde werd. In de B-groep scoorden Kienfong Lie Kwie en Toon Mentink respectievelijk 4 en 2 punten uit 7 partijen. Stukkenjagers in Corus ( ) Afgelopen weekend traden al drie Stukkenjagers in het strijdperk, bij de weekendvierkampen in Wijk aan Zee. Mart Nabuurs en Luuk Koelman slaagden erin hun groep te winnen; beiden scoorden 2,5 uit 3. Reinier Jaquet remiseerde alledrie zijn partijen. De nieuwe FIDE-ratings ( ) Op de FIDE-ratinglijst van 1 januari 2007 is bij slechts zeven Stukkenjagers sprake van een

4 mutatie. Vier leden boekten winst: Petra Schuurman (2275, +37), Steff Helsen (2115, +8), Ivar Heine (1959, +8) en Herman Grooten (2387,+1). Verlies is er voor Bianca Muhren (2290, -46), Mark Haast (2028, -5) en Toon Mentink (1776, -2). Externe, de verslagen Achter de feiten aan? Na twee opeenvolgende overwinningen zag het er voor Stukkenjagers 1 wel weer oké uit. Winnen van Utrecht 2 thuis en we deden zowaar mogelijk weer mee om de topplekken. Er vanuitgaande dat je de komende rondes van alle op het moment hoger geklasseerde ploegen wint. De wedstrijd begon om 13.00u en er moest wat voortgemaakt worden, want rond half zeven werden wij geacht de speelzaal te verlaten om boven in de hoge toren te gaan spelen van Brasserie De Kerktuin. Ik gaf zelf het goede voorbeeld in de volgende buitengewoon droevige partij. Arlette van Weersel - Bram van den Berg 1.Pf3 c5 2.e4 d6 3.c4 Pc6 4.Pc3 Pf6 5.d4 cxd4 6.Pxd4 g6 7.Le2 Lg7 8.Le3 in deze overbekende stelling produceer ik de volgende mindere zet!" #$ % $ % & '$ ( $ $ $ $ ) *+, -. ( + / (!" #$ $ & '$ ( $ $ $ $ ) *+, + / Pg4?? 9.Lxg4 Lxg4?? gefrustreerd door het feit dat ik zo slecht kan schaken doe ik gelijk nog een slechte, na Lxd4 Lxd4 Lxg4 sta ik slecht of verlies een pion, maar in ieder geval geen stuk 10.Pxc6 Lxd1 11.Pxd8 In deze stelling sta ik gewoon een stuk achter en kan opgeven, wat gebeurt hier echter ik speel Lc2. Later ga ik analyseren met mijn tegenstandster en die beweert gewoon met droge ogen: Fritz geeft hier Txd8 als beter. Wat ik nergens op vond slaan omdat ik toch een stuk achter sta en opgeven is opgeven. Ik check het alleen net nog even en volgens Fritz is Lh5 het minst slechte, namelijk 2.29 Lc2 12.Kd2 Lxc3+ 13.Kxc2 1 0 en opgegeven, want dit is voor niemand motiverend om door te spelen behalve voor de tegenpartij. Zo zaten we om 13.25u gelijk lekker in de wedstrijd. Ik naar beneden biertje gedronken en maar eens rondgekeken bij mijn teamgenoten. Gelukkig volgde de 1-1 ook erg snel op een bord waar ik dat niet gelijk verwacht had. De volgende stelling kwam in de analyse langdurig op het bord

5 -.! % " #$ ( & '$ $ $ $ $ $ ) *+, + / ! % " #$ ( & '$ $ $ $ $ $ ) *, + / Vincent Diepeveen had hier wit tegen Remko vd Burght. Vincent speelde hier Kd1 en baalde daar zo van, om in zijn bewoordingen verder te gaan: In vluggertjes heb ik hier al 10x Kd2 gedaan en dat wint natuurlijk makkelijk voor wit. Tijdje geanalyeerd en dit zag er inderdaad wel speelbaar uit, maar zeker niet gewonnen voor wit. Gelukkig kwam na een halfuurtje ons aller (toekomstig IGM) Pepijn Obels binnen met de opmerking, wit heeft het hier verkeerd gedaan: Na Kd1 Dxh1 Pd2!! sta je beter met wit. Vincent speelde echter Kd1 Dxh1 Kc2?? En nu is het gelijk kat in het bakkie voor zwart, al wil ik u de slotstelling van deze partij wel laten zien. De laatste zwarte zet was hier uiteraard Txb3..wat staan ze mooi hè, die witte stukken. Zo stond het 1-1 en gezien de borden was alles mogelijk. Fré stond met wit de hele tijd een stukje beter, totdat hij een ontzettende bok schoot en in één zet een toren wegblunderde waarmee Utrecht weer op voorsprong kwam, 1-2. Maurice stond mijns inziens de hele tijd wat beter en buitte dit dan ook uit gedurende de middag, een soepel punt viel hem ten deel: 2-2. Gerben gaf in de opening een pion weg, rommelde zich helemaal terug, won een kwaliteit en leek beter te staan, zijn tegenstander kreeg echter een vrije f-pion op f6 en toen was er geen houden meer aan. In verloren stelling maakte Gerben toen ook nog een blunder, 2-3. Mark had zelfvertrouwen gekregen na zijn vorige overwinning en ging deze keer ook lekker van start. *+ ( +, / '-. $ $ $ ) #$ $ &!$ % $ " Laura Bensdorp Mark Clijsen Hier speelde Laura 15. Lf3?? na 15. b4 16.Pe2 b3! 17. Kb1 bxa2 ging Mark er vervolgens dwars doorheen op de damevleugel, zo stonden we weer gelijk: 3-3. Ook Frans speelde lang geen gekke partij met de witten tegen Pauline van Nies en ging er uiterindelijk dwars doorheen, ik heb me echter een uur geconcentreerd op zijn handschrift, maar ik kan er niks leesbaars van maken op het eind, dus deze partij houdt u mogelijk nog van ons tegoed. Zo stonden we eindelijk 4-3 voor en een overwinning leek in de maak.

6 Erik stond de hele partij wel oké en had een flinke plus op de klok, in hun aller wijsheid besloten Erik en dhr. Van der Linde het te laten aankomen op de tijdnood. 20 zetten, waarbij Erik nog 4 minuten had en zijn tegenstander 40 seconden. Hierin bleek Erik helaas de minst handige van de twee en hij trok dan ook aan het kortste eind. Helaas Erik, volgende ronde beter! 4-4. Nog niks aan de hand, want op het moment dat Erik opgaf deed Marlies hetzelfde tegen Petra die na een tegenvallend Gibraltar hier in mijn ogen een heel goede en strakke partij afleverde en de verdiende 5-4 binnentikte. Aan Herman was nu de zware taak een volgens mij kansloos verloren eindspel te keepen in het hoge torentje..hier heb ik helaas niks meer van meegekregen en uiteindelijk werd het dan ook 5-5. Volgende ronde, Enschede (Dr. Max Euwe) uit, dat wordt weer een makkie. Bram van den Berg Stukkenjagers 2: alles is anders (2) De kranten staan bol van de speculaties over het motto van Balkenende IV. Bij Stukkenjagers 2 doen we daar minder moeilijk over: tijdens het traditionele teamontbijt voor de wedstrijd tegen UVS kwam ik op de ronduit geniale vondst om de slogan van de vorige match te prolongeren: Alles is anders. Het was meteen ook mijn laatste flonkering van die dag. Op weg naar de 9 uit 9 kreeg ik in de opening een pion cadeau, om daarna alleen nog maar eindeloos te piekeren over spoken die er niet waren. In plaats van a tempo af te wikkelen naar een riante stelling verzeilde ik in een gelijk eindspel, ging daarin te ver en kreeg het lid op de neus. Ook Steff hield zich keurig aan de teamopdracht. Hij verkwanselde zijn perfecte score door zijn pluspion in het eindspel opzichtig in de aanbieding te doen: remise. Bij Peter Huibers duurde het wat langer voordat het motto inzonk. Aan het eerste bord leek hij als een leeuw zijn ongeslagen status te verdedigen. Gelukkig kon ik hem tijdens de break - er moest naar zolder verhuisd worden - duidelijk maken dat zulks niet de bedoeling was. Eenmaal boven gooide hij er het bijltje dan ook vlot bij neer. Maar we wisten waar we het voor deden: we wilden onze tot nu toe minder bedeelde teamleden de ruimte geven om de zaken om te keren. Het was even onduidelijk of Jiri Obels de boodschap had begrepen. Zoals gebruikelijk probeerde hij zijn idool Frank Wuts te kopiëren door razendsnel te spelen. Gelukkig trof hij deze keer een diepzeedenker die zich in tijdnood geen raad wist met zijn ratingoverwicht en extra materiaal, zodat Jiri door deze zege weer terug is op 50%. Als tweede brak Mark Huizer met het recente verleden. Ik zat ernaast: je zag het witte overzicht met de zet groeien, Mark heerste op de halfopen c-lijn, de loper op b2 had vrij zicht, en het paard op f4 was een reus. Voeg daarbij dat Marks concentratie geen moment verslapte, en je begrijpt dat de zwartspeler vlot bezweek. Ook Reinier toonde zich een volgzaam teamlid. Hij werkte de hatelijke nul weg in een partij waarin hij geen moment de controle verloor. Toch bleek de teamdiscipline nog niet op kadaverniveau. In één geval was daarvoor een geldig excuus. Karel Storm, vorige keer nog uitblinkend als chef-kok, liet deze keer zonder bericht verstek gaan bij het teamontbijt, en miste aldus de strategische aanwijzingen. Een nieuwe nul was het onvermijdelijke gevolg. Ernstiger was de ongehoorzaamheid van Ruud Feelders: geheel tegen de instructies won hij zoals gebruikelijk. Omdat we mede daardoor weer met 4,5-3,5 wonnen ben ik bereid dit door de vingers te zien, maar dit was eens en nooit meer. César P.S. Het leek wel alsof ook de andere thuisspelende teams mijn directieven hadden geadopteerd. De andere topscorers (Gerben Veltkamp, Bram van den Berg, Joost Op t Hoog, Toon Mentink en Pepijn Obels) brachten samen een halfje in. Alleen Gertjan Thomassen vertoonde eigenzinnig gedrag.

7 Stukkenjagers III op herhaling Door een 3-5 nederlaag in de voor het kampioenschap in klasse 1A cruciale thuiswedstrijd tegen EVS uit Valkenswaard lijkt ook dit seizoen de titel buiten bereik van het derde team te blijven en ziet het ernaar uit dat een eindklassering in de subtop het nog maximaal haalbare is. Puur rekenkundig behoort het kampioenschap nog tot de mogelijkheden, maar inmiddels zijn we op de ranglijst door drie andere teams ingehaald en de kans dat we die alledrie nog achterhalen lijkt te verwaarlozen. Een fikse tegenvaller, maar in de huidige teamsamenstelling zouden we vermoedelijk toch niet veel te zoeken hebben in de promotieklasse. Op de nederlaag tegen EVS, op papier geen gemakkelijke maar zeker ook geen onneembare horde, viel niet veel af te dingen. Natuurlijk waren er hier en daar kansen op meer, maar tijdens de wedstrijd heeft het er eigenlijk op geen enkel moment naar uitgezien dat we zelfs maar één matchpunt zouden gaan pakken. Ondanks de lichtpuntjes: prima partijen van Gertjan en verloren zoon Mark, waren we op zeker vier borden tijdens de beslissende momenten niet scherp genoeg zodat beslist niet het maximale rendement uit een aantal stellingen gehaald werd en er kostbare punten verloren gingen. Toon had een nagenoeg ideale voorbereiding achter de rug: een reünie in een goed café met oud-voskianen die een nacht en een deel van de ochtend in beslag had genomen, naar verluidt zelfs gepaard gaand met wilde seks (Ongetwijfeld zal nog blijken in hoeverre dit laatste deel van het verhaal als apocrief moet worden afgedaan.). Hoe het ook zij: kan het nog optimaler voor een ras-stukkenjager? Tijdens zijn partij trok onze man onvervaard ten aanval en had toen hij de beslissende klap wilde uitdelen bijna alles uitgerekend. Zijn tegenstander, waarschijnlijk verontwaardigd over het feit dat zijn voorbereiding niet aan die van Toon kon tippen, legde het rekenkundige lek pijnlijk bloot en won groot materiaal. Hoewel hij nog wat van die materiële achterstand kon wegwerken, ging Toon strijdend ten onder. Lex, Jim en ik deelden zijn lot; weliswaar niet in voorbereiding, maar wel in resultaat. Lex, goed in vorm dit seizoen, dacht in de opening een kans op groot voordeel gemist te hebben, al viel dat bij de analyse achteraf nog wel mee, maar had niets te klagen over zijn stelling. In een zeker niet mindere stand overzag hij een paardvork die hem een kwaliteit en de partij kostte. Jim, in het dagelijks leven toch kampioen van Oirschot en ommelanden, kan dit seizoen zijn draai maar niet in Tilburg vinden. Hij werd zodanig verrast door een combinatie op g3 dat hij de remisemaker die hij nog steeds bij de hand had, over het hoofd zag en de vlag streek. Zelf had ik, min of meer noodgedwongen, een pion geïnvesteerd in een koningsaanval die achteraf kansrijker bleek te zijn dan ikzelf tijdens de partij dacht. Een weliswaar fraai ogend maar niet geheel correct dame-offer van mijn tegenstander dat, als ik diep genoeg had kunnen kijken, tot niet meer dan remise had moeten leiden, bracht me zozeer van mijn stuk dat ik de smalle weg naar remise niet kon vinden, na ruim nadenken een rasechte grafzet produceerde en roemloos ten onder ging. Vindt u de smalle weg naar remise? De even onvermijdelijke als onverbiddelijke posttraumatische analysehulp Fritz had er weinig moeite mee! * +, / '$ $ ( $ ) #$ &!% " Mijn tegenstander, Mark van de Meerakker (1787), met wit heeft zojuist zijn dame geofferd voor een toren en een erg vervelende promotiedreiging op c8. Mijn eerste hoop dat dit een te optimistische aanpak was, vervloog snel en ook mijn zoektocht naar een sluitende of tenminste kansrijke remisevariant was tevergeefs. De eerste variant die zich opdrong was 28. Pf Kh1 Dxf4 met matdreiging op h Lxf3 Dxf Kg1 Dg4+ leidt dan tot eeuwig schaak en de inmiddels felbegeerde remise, maar eerst is wit nog aan de beurt. Er hangt een volle toren op e8 en slaan op f3 is niet verplicht als wit de matdreiging maar kan verhelpen. Dat kan alsvolgt: wit speelt 30. Txe8+ waarna zwart niets beters heeft dan 30. Lf8 gevolgd door 31. Txf8+ - Kxf8 32. c8d+ - Kg7 33. Dc3+ - Pe5 en zwart is helaas uitgepraat. Geen remise in deze variant dus en andere zetten lijken ook niet te werken. Zoveel zag ik nog, maar meer dan dat ook niet. De hangende toren op e8 en de promotiedreiging op c8 werden me duidelijk te veel en zonder veel illusies op een goede afloop produceerde ik de vreselijke grafzet Kf8?? Ik zal de lezer de rest besparen want na 29. Tc1! werd ik

8 snel opgeknoopt. Voor degenen die de zakdoeken hebben uitgewrongen en opgeborgen, staat verderop in dit clubblad aangegeven hoe het wel had gemoeten voor zwart. Als schamele troost voor al het bovenstaande schaakleed produceerde de helft der onzen wel fatsoenlijk schaak. Pepijn die aan een prima seizoen bezig is, bouwde met wit in een Siciliaanse partij snel een drukstelling op. Hoewel die uiteindelijk net niet voldoende bleek voor de winst, is hij geen moment in verliesgevaar geweest en Pepijns score van 3,5 uit 4 (!) mag beslist gezien worden. John won met wit aan bord 2 in het middenspel een pion, maar die bleek eenvoudig geblokkeerd te kunnen worden. Omdat hij niet veel tijd meer had, de winst in de partijstelling niet haalbaar leek en de totale match al niet meer gewonnen kon worden, gaf hij maar remise. Pas in de analyse bleek dat de slotstelling toch nog wel aanknopingspunten voor een winstpoging bood. Het overige onheil was toen al geschied. Een duidelijk lichtpunt, zowel in sfeer als schaaktechnisch, was de come-back van Mark in ons team. Nog enigszins onzeker omdat hij al ruim een half jaar niet meer gespeeld had, liet hij aan bord 5 met zwart zien dat hij het schaken nog niet verleerd is. Met nauwkeurig spel drong hij zijn tegenstander in het defensief en maakte het keurig af. De mooiste partij van de dag kwam van Gertjan die met zwart aan bord 1 toch niet bepaald een makkelijke tegenstander had met een 2000+rating. In een gecompliceerde Benoni offerde Gertjan zijn pion op d6 in ruil voor verwikkelingen die al snel gunstig voor hem uitvielen. Enige materiaalwinst in combinatie met een doorgebroken c-pion waren voldoende het volle punt. Daarmee komt hij op een prachtige totaalscore van 4 uit 4, steeds behaald aan de topborden van het team, dus tegen sterke spelers. Een fikse stijging op de ratinglijst en een mogelijke transfer naar het tweede (?!) volgend seizoen gloren voor hem aan de horizon. Er resteren nog drie wedstrijden dit seizoen. Begin maart spelen we in Woensel tegen WLC. Slechts bij winst daar houden we nog een kans op een hoge klassering en valt er, afhankelijk van de andere uitslagen, misschien nog vaag te hopen op iets meer dan dat. Tot het zover is, houden we ons bezig met handhaven en voorbereiden! Joost Op t Hoog Volgend seizoen dan maar? 4½ -3½. Het zijn slechts kille cijfers, maar in dit geval wél cijfers met een verhaal. Een verhaal van het Vierde, maar nu eens zonder happy ending. Na tien wedstrijden niet verloren te hebben (De Pion 4 was twee seizoenen geleden de laatste die ons pootje wist te lichten in eveneens een kampioenswedstrijd) vond het Vierde bij directe concurrent Waalwijk zijn Waterloo. Hoewel weinigen ons van tevoren veel kans zullen hebben toegedicht, lijkt het toch zeer de vraag of de nederlaag terecht was. Zelf vind ik van niet, hoewel de meningen daarover binnen het team verdeeld zijn. Lange tijd zat een overwinning in de lucht en dat deed een aantal Waalwijkers tijdens de wedstrijd dan ook verzuchten dat ze ook wel met een gelijkspel tevreden zouden zijn. Een gelijkspel zou overigens gezien de achterstand in bordpunten en het verschil in zwaarte van het programma (wij o.a. het beresterke Gardé, en Waalwijk tegen de onderste drie) onvoldoende voor ons zijn geweest. Winst heeft er dus zeker ingezeten, ondanks het feit dat sommige partijen toch wel een zeer bizar verloop kenden. Vooral Mark (winnen na een wonderlijk offerspektakel) en Erik (remise ondanks knullig verlies van een volle toren in de opening) maakten het zeer bont. Bij mij was er minder spektakel op het bord (een eenvoudige remise) en ook Anton, Frank en Peter kwamen niet verder dan remise. Helaas zagen Sander en Oscar een min of meer gelijke stelling met het vorderen van de wedstrijd steeds minder worden met verlies als uiteindelijk resultaat. Met deze nederlaag lijken de promotiekansen toch wel zeer klein te zijn geworden. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, dus rest ons niets anders dan de overige wedstrijden maar te winnen. Want om een seizoen te wachten met promotie lijkt me geen goed idee. Arend-Jan

9 Sinterklaas en de Wet van Murphy Begin februari, hier en daar steken de blauwe kopjes van de krokusjes al boven de grond en kijken nieuwsgierig en verwachtingsvol de wereld in. Het is prachtig weer, zo vol lente dat het één van ons in de bol is geslagen. Hij is al op de fiets op weg naar Oosterhout. Wij staan intussen gezellig in het zonnetje te keuvelen op de parkeerplaats. Vol verwachting klopt ons hart. Het nieuwe jaar is alweer een maand oud, Sinterklaas ver weg en de eerste ronde staat voor de deur. We zijn compleet en we hebben er zin in. Het eerste deel van de middag verloopt in overeenstemming met de opgewekte sfeer op de parkeerplaats. Marcel laat zijn Oran Oetang uit en die peuzelt al na vier zetten een pion op g7 en een toren op h8 naar binnen. Het heeft nog wat voeten in aarde, maar natuurlijk komt zijn huisdier uiteindelijk met een punt aansjouwen. Ook Inge gaat voortvarend van start, na een uurtje ga ik eens tellen bij haar bord en kom tot een pionnenvoorsprong van drie stuks. Dat moet genoeg zijn, zeker wanneer daar even later ook nog een toren bijkomt. Door schade en schande wijs geworden kijk ik alleen nog maar vanuit de verte naar haar bord en onthoud ik me van elke verbale uiting. Ik beperk me tot het noteren van een verticaal streepje. Maar dan! Dan komen de eerste haarscheurtjes. Ik zie Geertjan zijn boeltje bij elkaar pakken en op mijn vragende blik volgt de mededeling Ik ben niet in mijn hum vandaag. Ik weet genoeg. Ook Peter redt het niet. Moe van het fietsen? Op tijd terug willen zijn in Tilburg om op de fiets nog te genieten van de zon in plaats van in het donker in de kou terugrijden? Wie het weet mag het zeggen. Feit is dat er in de opening iets mis ging en dat de reparatiewerkzaamheden uiteindelijk ten koste van een stuk gingen. Echter, geen man overboord. Guus V. had zich op zijn beurt meester gemaakt van een stuk en gewonnen. Luuk stond uitstekend, Guus H. had een gelijke stelling en zelf stond ik een tikkeltje beter. Gezien de stand bood ik remise aan, maar dat werd na een rondgang langs de borden om dezelfde reden geweigerd. En toen begon het. Sinterklaas bleek te bestaan en nog in het land te zijn ook.. Op weg naar huis vond Guus later dat het verloop van deze middag het beste bewijs was dat God niet bestaat. Sinterklaas dus wel. Sterker nog, wij tellen één Sinterklaas in drie personen. Guus deed een strik om zijn remisestelling na hem eerst netjes te hebben ingepakt. Hij maakte er nog net geen gedicht bij. Zelf wikkelde ik af naar een pionneneindspel. Ik was, gezien de stand bij Luuk, nog steeds tevreden met remise, maar had de winst op de schoen. In de volgende stelling schoof ik de zaak dicht met h5, g5 in de veronderstelling dat er dan geen doorkomen aan zou zijn. Tot mijn grote chagrijn bleek ik aan de andere kant in tempodwang te komen en werd ik er geruisloos afgezet. En dat terwijl ik met fxg4 Kxg4 de tempodwang op de koningsvleugel aan mijn tegenstander had kunnen opdringen. Over grafzetten gesproken. Tot overmaat van ramp overzag Luuk in een straalgewonnen stelling een gevaarlijk torenoffer. Hij had er wel naar gekeken, maar dacht dat alles won. Met een profylactisch loperzetje had hij de angel uit de dreiging kunnen halen, toen hij dat naliet kreeg hij het offer voor zijn kiezen en dame en toren op bezoek, die nauwkeurig samenwerkend zijn prachtige stelling met de grond gelijk maakten. Wat een overwinning had moeten worden werd een 5-3 nederlaag.

10 Hij zegt er zelf het volgende van: Verschrikkelijk. Had het hele weekend zo'n pesthumeur dat ik nu ruzie heb met mijn vriendin. De stand na de 30e zet van zwart. Marcel heeft me net in het oor gefluisterd dat we met 3-4 achter staan. Dat wordt dus 4-4, want wit staat niet alleen een pion voor die over enkele zetten gaat promoveren, de zwarte loper op c8 is ook nog eens een dood stuk. Heerlijk om op deze manier het team te redden. Direct winnend - dat zag ik wel - is 31.Le2 om na 31...Dh3 verder te gaan met 32.Db6. Zwart kan niets op de koningsvleugel. Maar pion b6 lonkt én ik zie mat gloren. Bovendien is mijn tegenstander zwaar in tijdnood. 31.Dxb6 Df3 32.Dd8+ Ruim voldoende, maar 32.Te1 dekt alles en is wel zo makkelijk Tf7 33.Dxc8?? A tempo gespeeld. 33.Dc7+ Kf6 33.De5 - dekt e3 - Kf7 34.Tf1 is uit. 33..Dxe3+ 34.Tf2 en wat kan zwart doen tegen Tb7 en mat op de volgende zet? 34..Txg3+ Godverdegodverdekut. Plots werken de zwarte stukken optimaal samen. Het loopt achter elkaar naar mat. 35.hg3 Dxg3 36.Tg2 Dxe3+ 37.Tf2 Tg6 38.Kf1 Dxd3+ 39.Te2 Dxb1 en mat in vier. 0-1 Als je dan murw en moegebeukt met de staart tussen de benen De Kerktuin binnenschuifelt en aan de bar alleen nog maar aan bier kunt denken, volgt daar de genadeklap: Peter deelt mee na dit seizoen te zullen stoppen, het spel kan hem niet meer voldoende boeien. En wij dan? Boeien wij niet meer? Niet?? Maar Inge toch zeker wel? Sinterklaas slaat ons met de wet van Murphy om de oren. Theo M. Lente in aantocht Overwinning in de zak Sinterklaas strooit roet Gennep Stukkenjagers 6 2,5-5,5 Gennep is ver weg. En zeker als je daar op donderdagavond naar toe moet om vooruit te spelen. Zowel Leo van Gelder als Eric van Dongen waren afgelopen zaterdag verhinderd. Als je dan als teamleider te horen krijgt: Andries, maak je geen zorgen. Het komt helemaal voor elkaar, dan ben je toch wel een beetje trots. Met twee zwaarbevochten remises kwamen ze terug. Op de Stukkenjagers-site werd terecht melding gemaakt van deze gave prestatie. Als team ga je dan ook met een goed gevoel op pad. Het zonnetje scheen, de weg was droog en we begonnen redelijk op tijd aan onze wedstrijd. Zelf heb ik toch altijd een kwartier nodig om te wennen aan de omgeving. De muziek uit het café die altijd tot me doordringt, de spelers die al vrij snel dicht achter mij gaan staan om op het bord te kunnen kijken. Pas als ik over die kleine irritaties heen ben, kan ik echt rustig gaan spelen. Gennep is een mooie dorpsclub. Op hun site was te zien dat ze met vijf tot zes sterke borden konden komen. In ieder geval was hun rating gemiddeld een stukje hoger dan de onze. In het kleine speelzaaltje viel het wel mee. Hun sterkste speler van dik 1900 zat er niet bij. Prettig voor mij, want ik zat aan het eerste bord. De eerste tien zetten van het Konings-Indisch gingen vrij snel. Maar vanaf zet 10 (voor mij een nieuwtje) werd het zwoegen en vechten om de partij niet te laten kantelen. Tot de 40 e zet duurde de strijd, beide spelers konden remise afdwingen. Eerder had Jeroen van de Rijt al remise afgedwongen: In een Slavische partij met een tempo meer, kwam ik er goed uit. Op de 19 e zet gaf ik remise. Pal daarna zag ik Bas Rosheuvel een mooi offer doen. Zijn verslag: Leuk om weer een keertje in te mogen vallen in het 6 e. Op bord 4 speelde ik met zwart tegen Ronnie Rutten. Reeds na 9 zetten had ik een stellingoverwicht weten te creëren door passief spel van mijn tegenstander. Op de 13 e zet had ik waarschijnlijk een winnend loperoffer kunnen brengen, maar door slechte ervaringen met offers tegen Peter Lode bij de interne competitie, besloot ik

11 rustig door te ontwikkelen om op zekere winst te spelen. Op de 19 e zet kreeg ik wederom een verleidelijk offer in het vizier en nu was het wel direct beslissend. De voorsprong tegen Gennep was gerealiseerd en werd niet meer uit handen gegeven. Ook Bastiaan van de Rijt won. In het begin kwam ik onder druk te staan. Maar door zorgvuldig te reageren, kwam ik er goed uit. Ik had goed ontwikkeld en zwart niet. Hij maakte een fout. Toen had ik een vork. Anders had het langer geduurd, voordat ik won. Mijn halfje aan bord 1 zorgde dus voor het vierde punt. De wedstrijd verliezen was dus niet meer aan de orde. Een halfje van Maykel of Jan zat er dik in. Jan: Met zwart kwam ik gelijk uit de opening. In het vroege middenspel overzag mijn tegenstander Lxf2 met pionwinst. Daarna was de partij gewonnen, zeker toen zwart dacht de pion terug te winnen en daarbij een lopervork overzag. Maykel speelde ondertussen rustig, zeg maar onverstoorbaar verder. Echte winstkansen zaten echter zo diep verborgen in het eindspel, dat hier met recht gesproken kon worden van een langdurig dynamisch evenwicht. Maykel kloof de stelling af tot op het bot. Hij wilde per se winnen. Zijn remise verdient een randje. De volgende tegenstander is de Kemppion. Op 3 maart spelen we dan gelukkig thuis. Dat is niet zo ver. Andries Niks nie wandelen De schrik zat er goed in. De dreiging van een voettocht naar Oosterhout sloeg dusdanig in de benen dat twee teamleden er bij voorbaat al vanaf zagen. Alleen de door de wol geverfden en door de jaren grijs en wijs geworden routiniers wisten beter en meldden zich rustig en zonder wandelschoenen, maar met een paar debutanten die zich van geen kwaad bewust waren op de parkeerplaats. Of ze daar goed aan deden staat te bezien. Het was schitterend weer voor een voettocht en zo ver is Oosterhout nou ook weer niet. In ieder geval minder ver dan Canossa en dat gaat er van komen als ze zo doorgaan. Er gaan geruchten dat er via Jan van de Dries al contact is opgenomen met Co Adriaans die bij Willem II op dit punt een reputatie heeft opgebouwd. Maar goed, met anderhalve auto en opgewekt gemoed werd er bij een 2-0 achterstand aan de klus begonnen. Wij speelden met het vijfde in dezelfde zaal en waren wel compleet, dus kwantitatief genoot het zevende voldoende psychologische support, maar kwalitatief zette dat geen zoden aan de dijk. Hoewel, wat was nou helemaal het verschil met ons? Zij 2 uit 6 en wij 3 uit 8. En als je dan ook nog naar ratings kijkt dan bleek dat D4 om een of andere reden hun vierde team sterker hadden bezet dan hun derde. Zo bezien dus een alleszins acceptabel resultaat. Dat werd nog onderstreept toen ik na anderhalf uur spelen behoefte kreeg aan een consumptie en aan de bar de woorden van de tegenstander van Cees Z. opving: "Zo, ik heb remise en daar ben ik heel gelukkig mee." De andere Kees boekte hetzelfde resultaat, maar hoe diens tegenstander daar over dacht is me niet bekend. Verder deed alleen Raoul nog een duit in de zak. Nog even en ze komen in aanmerking voor het Guiness Book of Records. Winst voor alle avondteams! Theo M. Stukkenjagers A en Stukkenjagers D hebben hun kampioenskansen intact gehouden. In Breda sloeg SJ A onverbiddelijk toe tegen De Baronie A. César Becx, Ruud Feelders, Reinier Jaquet en Lex Karstens lieten er geen gras over groeien: 4-0. Een stukje verderop, in Waspik, verdedigde SJ D zijn koppositie met verve door Wasbord te verslaan. Dankzij zeges van Jiri Obels, Bastiaan van de Rijt en Leo van Gelder en een remise van Jeroen van de Rijt werd het 3,5-0,5 voor de onzen. In het verre Almkerk heeft Stukkenjagers B, zonder koplieden Bram van den Berg en Ivar Heine, een verrassende zege geboekt op De Watertoren A. Aan de borden 1 en 3 wonnen Mark van den Berg en Roel Backhuis hun witpartijen van hoger gerate spelers. De remises van Peter Lode en Arend-Jan Meerwijk deden de rest: 3-1 winst. Ook Stukkenjagers C, dat tegelijkertijd tegen De Watertoren B aantrad, boekte een 3-1 zege, dankzij winstpartijen van Mart Nabuurs, Toon Mentink en Guus Vermeulen. Alleen Theo Mulder verloor.

12 We lusten ze rauw! Reeds voor de derde keer liet Stukkenjagers A een uitwedstrijd voorafgaan door een etentje bij een van de teamleden thuis. Vorig seizoen ging de weg naar Almkerk via huize Feelders, en bracht het bezoekje aan D4 ons naar de Oosterhoutse buitenwijk waar Reinier domicilie heeft. Deze keer stond De Baronie A op het menu en wat lag er meer voor de hand dan dit te combineren met een gastronomisch voorafje chez Lex? Onze teamleider had traditiegetrouw een motto voor de match bedacht. Omdat er op forse tegenstand werd gerekend viel de keuze op de opruiende yell We lusten ze rauw. Wij, nietsvermoedende leden, reageerden enthousiast en probeerden de strijdkreet uit, eerst voorzichtig, daarna voluit scanderend en zelfs homerisch lachend, als indianen die net de werking van het spiegeltje hebben doorgrond. Ons enthousiasme sloeg om in verbazing, toen bij het opdienen van de hamburgers bleek dat het wedstrijdmotto met onmiddellijke ingang van kracht was verklaard. Ook de hamburgers zelf zullen zeker niet gedacht hebben dat het einde al zo nabij was. Manmoedig ondergingen zij en wij het lot, maar de opluchting was groot toen de vrouw des huizes op tijd arriveerde om de tweede portie te bereiden. Voldaan bereikten we Steunpunt Boeimeer, waar De Baronie na pakweg 43 jaar Levensschool vorig seizoen naartoe is verhuisd. Al snel bleek dat Lex peptalk optimaal uitpakte. Stukkenjagers A speelde de beste wedstrijd uit zijn lange, lange historie. Aan allevier borden bleven de Baronistas zonder kans, waarbij vooral Lex een compliment verdient voor zijn sterke Wolga-partij. Wij zijn benieuwd naar zijn slogan voor de volgende match. Eerst het rauw, dan het gaar zal, zeker bij zijn teamgenoten, hoge ogen gooien. César De mannen van C De mannen moesten het voor het eerst helemaal zelf doen. Hun TL koesterde zich in de zon op de rots van Gibraltar. Wat ze daar nog meer deed? Met haar gezang, als een Sirene, voorbijvarend schaakvolk verleiden op haar rots te pletter te lopen. Ondertussen werd ik opgezadeld met de verantwoordelijkheid van TL én chauffeur. Dat was te veel van het goede. Verliezen is erg, maar als enige van acht(!) Stukkenjagers verliezen in het verre Almkerk is erger. Mij bewust van de verantwoordelijkheid om als TL het goede voorbeeld te geven opende ik voorzichtig, totdat ik kans zag mijn eigen verleidingskunsten te kunnen tentoonspreiden. Ik speelde bewust geen a6 om het paard te verleiden naar b5 te springen met aanval op a7 en daarna op de T op c8. Het idee was na Pb5- alsnog a6, Pa7-Tca8 en zijn paard zou geen velden meer hebben. Simpel? Zeker, maar zonder gevaar voor mij en je weet maar nooit. Argeloos speelde ik daarom e6 waarna inderdaad Pb5 volgde, maar nu met aanval op de ongedekte pionnen op zowel d6 als a7. Het ging van kwaad tot erger, behalve pionverlies zag ik geen kans ook nog kwaliteitsverlies te vermijden, en dat na zo'n 12 zetten! Ik had zin om onmiddellijk het voorbeeld van Anand tegen Topalov te volgen en op te geven. Maar ja, die dubbele verantwoordelijkheid. Enerzijds de demotiverende werking van zo'n snelle opgave voor het team en anderzijds mijn verantwoordelijkheid als chauffeur. Mezelf kennende zou ik om de tijd te doden en de nare smaak weg te spoelen veel bier tot mij nemen, en dat terwijl er gewaarschuwd was voor opgevroren binnenwegen en voorzichtigheid geboden was bij op- en afritten. Ik koos dus voor, wat ik Toon altijd verwijt, schaamteloos lang doorspelen tot ver in een dik verloren eindspel. Verliezen is erg, als enige verliezen erger, maar met het schaamrood op de kaken vanwege het vertoonde spel verliezen is het ergst. Conclusies: 1. Mijn capaciteiten tot verleiden zijn tot 0 gereduceerd. 2. Mijn capaciteit tot verwerking van nederlagen neemt met het vorderen van de leeftijd eerder af dan toe. Het wordt tijd een van onze psychologen te raadplegen. Voor de goede orde; Mart, Toon en Guus wonnen natuurlijk. Mart tamelijk vlot, Guus in de aanval na eerst een matdreiging te hebben gepareerd en Toon in een eindspel met ongelijke bakkers en een pionnetje meer. Het belangrijkste verschil bij een dichtgeschoven

13 pionnenstructuur was dat de Almkerkse bakker gedoemd was als een pion te functioneren, terwijl die van Toon vrij kon ronddartelen ter ondersteuning van de oprukkende vrijpion. Al met al een 3-1 overwinning waar iedereen tevreden mee was en waarmee ik moet leren leven. Met een inspirerender TL worden we zeker kampioen! Theo M. Uitslagen en standen KNSB 1A Stukkenjagers 1 Utrecht Purmerend Groningen 2 5,5-4,5 VAS Philidor Unitas Dr. Max Euwe 5,5-4,5 Euwe LSG 2 4,5-5,5 KNSB 1A Mp Bp LSG x 7 4½ 5½ 5½.... 7½ 2. Groningen ½ 3 x 7½ ½ 4½ 3. Philidor ½ 5½ 2½ x ½ 4. VAS 6 26½ 4½. 6 x. 6 5½. 4½. 5. Euwe ½... x 7½ 5 6½ 4½. 6. Stukkenjagers ½ x ½ 7. Utrecht ½ 5 5 x 5½.. 8. Unitas 4 22½.... 3½ 3 4½ x 5½ 6 9. Dr. Max Euwe ½ 2 5½ 5½.. 4½ x. 10. Purmerend ½ 5½ 2½.. 2½. 4. x KNSB 3H Stukkenjagers 2 UVS 4,5-3,5 DJC Voerendaal De Toren Arnhem GESS 5,5-2,5 Brunssum - Geleen 3,5-4,5 Veldhoven HMC 3 3,5-4,5 KNSB 3H Mp Bp DJC Stein 8 26½ x 3½ Stukkenjagers ½ x. 3½ 4½.. 5 4½. 3. Voerendaal ½ 3. x ½ 4. Veldhoven ½. x. 3½ 5½. 4 4½ 5. De Toren Arnhem 6 21½ 3 3½.. x.. 4½ 5 5½ 6. HMC Calder ½. x 3½ Geleen 4 16½ ½. 4½ x 4½.. 8. Brunssum 3 18½ ½. 3½ x 4½ 4 9. UVS ½ ½ x. 10. GESS 1 15½.. 2½ 3½ 2½ x NBSB 1A Raadsheer - Vughtse Toren 8-0 Staunton - HMC Calder Gardé 2 - WLC 2-6 Stukkenjagers 3 - EVS 3-5 NBSB 1A Mp Bp EVS 7 21½ x ½ Raadsheer 6 22½. x ½ 3. WLC 6 20½.. x. 5 2½ Stukkenjagers ½ 3 5. x 4.. 7½ 5. Staunton x Vughtse Toren 2 10½ 1½ 0 5½.. x 3½.

14 7. HMC Calder 5 2 8½ ½ x. 8. Gardé ½ 2 ½... x NBSB 1B Waalwijk - Stukkenjagers 4 4½ - 3½ Triple-Pion - HMC Calder Gardé - Vianen DVP Checkmate - Kemppion 4½ - 3½ NBSB 1B Mp Bp Waalwijk 8 21½ x 4½ 4½ 7½ Stukkenjagers ½ x.. 5½ 4½. 5½ 3. Checkmate ½. x 4. 4½ Gardé 5 17½ ½. 4 x HMC Calder ½.. x. 6 5½ 6. Kemppion ½ 3½ 2. x Triple-Pion 2 12½ x 5½ 8. Vianen DVP 2 0 8½. 2½. 1 2½. 2½ x NBSB 2A D4 3 - Stukkenjagers Baronie 3 - BSV EGS - DSC RSG - De Pion 4 2½ - 5½ NBSB 2A Mp Bp BSV x.. 6 5½. 5 6½ 2. EGS x RSG x 5. 2½ 5½. 4. Baronie x. 6½. 5½ 5. Stukkenjagers ½ 2½... x 4½ 3 5½ 6. De Pion ½. 4 5½ 1½ 3½ x.. 7. D ½ 3 3 2½. 5. x. 8. DSC 2 0 8½ 1½ 2. 2½ 2½.. x NBSB 2C Gennep - Stukkenjagers 6 2½ - 5½ Kemppion 2 - HMC Calder De Vrijpion - Eindhoven Nuenen - De Kentering 4-4 NBSB 2C Mp Bp Eindhoven x 4½. 4½ Stukkenjagers ½ x.. 5½ Nuenen x Kemppion ½. 4 x. 5½ Gennep 3 14½. 2½ 2. x De Kentering ½. x 4½. 7. De Vrijpion 2 13½ ½ x. 8. HMC Calder x NBSB 3B D4 4 - Stukkenjagers Baronie 4 - Oisterwijk 2-6 EGS 2 - Rochade Wasbord - De Pion 6 4½ - 3½ NBSB 3B Mp Bp D ½ x 5½ Oisterwijk 6 20½ 2½ x 6½ ½ 3. Rochade ½. 1½ x

15 4. EGS ½ 3. 3 x. 4½ Baronie x De Pion ½... 3½ 4 x 3½ 5½ 7. Wasbord 2 10½ ½ x. 8. Stukkenjagers ½ 2.. 2½. x NBSB Avond 1A D4 - 't Paardje A 2,5-1,5 Staunton - BSV A 0,5-3,5 Schavo B - BSV B 2,5-1,5 Baronie A - Stukkenjagers A 0-4 NBSB Avond 1A Mp Bp BSV A 8 14 x. 2½ 4 3½ Stukkenjagers A 7 12½. x.. 2 2½ D4 6 10½ 1½. x.. 3½ 3 2½ 4. BSV B x 2½ 1½ Staunton 3 6½ ½ 2. 1½ x. 2½. 6. Schavo B 3 6½. 1½ ½ 2½. x Baronie A 1 4½ ½ 2 x. 8. 't Paardje A 0 2½ 0 0 1½ 1... x NBSB Avond 1B De Wolstad A - Baronie B 3,5-0,5 Son en Breugel A - HMC Calder A 1-3 Schavo A - Rochade 2,5-1,5 Watertoren A - Stukkenjagers B 1-3 NBSB Avond 1B Mp Bp De Wolstad A 8 14½ x 3½ 3½.. 3½ HMC Calder A 6 9½ ½ x.. 3 2½. 3½ 3. Schavo A 6 8 ½. x 2½.. 2½ 2½ 4. Stukkenjagers B ½ x 1½ Son en Breugel A ½ x. 1½ 2 6. Baronie B 2 5½ ½ 1½. 0. x. 3½ 7. Watertoren A ½ 1 2½. x. 8. Rochade 1 4½. ½ 1½. 2 ½. x NBSB Avond 2C Son en Breugel B - HMC Calder B 0,5-3,5 Schavo C - Schijndel 1-3 Watertoren B - Stukkenjagers C 1-3 NBSB Avond 2C Mp Bp Stukkenjagers C 8 13 x HMC Calder B 4 7. x 2½ 1.. 3½ 3. Schijndel 3 7½. 1½ x Zandloper x Schavo C x Watertoren B x 3 7. Son en Breugel B 2 4½ 0 ½ x NBSB Avond 2B Baronie C - Watertoren C 2,5-1,5 Unk A - DSC 2-2 De Wolstad B EGS 2-2 Wasbord - Stukkenjagers D 0,5-3,5 NBSB Avond 2B Mp Bp Stukkenjagers D 7 11 x. 2 2½.. 3½ 3 2. Baronie C 6 9½. x 2 2½ 3. 2.

16 3. De Wolstad B 5 8½ 2 2 x.. 2 2½. 4. Watertoren C 4 8½ 1½ 1½. x 2½ DSC 3 7½. 1. 1½ x EGS x Wasbord 3 6½ ½ 2 1½... x 2½ 8. Unk A 1 5½ ½ x Programma avondcompetitie Stukkenjagers A D4 A Stukkenjagers B De Wolstad A Stukkenjagers D Baronie C N.B. Deze wedstrijden worden op donderdag 22 februari in De Kerktuin gespeeld! Stukkenjagers C is vrij Programma 3 maart Dr. Max Euwe (Enschede) Stukkenjagers 1 GESS (Sittard) Stukkenjagers 2 WLC (Eindhoven) Stukkenjagers 3 Stukkenjagers 4 Triple-pion Stukkenjagers 5 De Baronie 3 Stukkenjagers 6 De Kemppion 2 Stukkenjagers 7 De Baronie 4 De wedstrijdformulieren Stukkenjagers 1 Utrecht Remko van der Burght V. Diepeveen (2313/2315) 1-0 Herman Grooten A. Schwartz (2240/2252) 0-1 Maurice Peek R. Beekman (2256/2221) 1-0 Petra Schuurman M. Bensdorp (2223/2254) 1-0 Gerben Veltkamp Pieter Nieuwenhuis (2190/2225) 0-1 Frans Konings P. van Nies (2148/2136) 1-0 Bram van den Berg A. van Weersel (2150/2165) 0-1 Erik Nicolai M. van der Linde (2107/2160) 0-1 Mark Clijsen L. Bensdorp (2060/2112) 1-0 Fré Hoogendoorn A. Bouwmeester (2207/2199) 0-1 Stukkenjagers 2 UVS 4,5-3,5 Peter Huibers P. Haselager (2187/2136) 0-1 Steff Helsen Maarten van Rooij (1994) rem César Becx L. Peters (2009) 0-1 Mark Huizer R. Bisschops (2004) 1-0 Reinier Jaquet J. Spoorenberg (1968) 1-0 Jiri Obels R. van de Plassche (2075/2103) 1-0 Ruud Feelders T. Willemsen (1929) 1-0 Karel Storm Pepijn van Erp (1991*) 0-1 Stukkenjagers 3 EVS 3-5 Gertjan Thomassen A. van Osch (2019) 1-0 John Greunsven P. Rietra (1889) rem Joost Op t Hoog M. van de Meerakker (1787) 0-1 Lex Karstens W. Maes (1710*) 0-1 Mark van Beurden H. Al Zuhairy (1817*) 1-0 Jim Stada R. van der Pasch (1778) 0-1 Toon Mentink L. Smits (1637) 0-1 Pepijn Obels T. Berben (1643) rem Waalwijk Stukkenjagers 4 4,5-3,5 W. Schreurs (2067*) Sander Funk 1-0 T. Prangers (2032) Peter Lode rem

17 F. Liefrink (1954) Oscar van Ewijk 1-0 R. Waeterschoodt (1909) Erik van Ingen rem S. van Dijk (1923) Frank Dujardin rem N. Pol (1901) Arend-Jan Meerwijk rem H. Sinnige (1819) Mark van den Berg 0-1 H. Remmers (1857) Anton van der Meulen rem D4 3 Stukkenjagers J. Sulman Luuk Koelman 1-0 C. Vermeiden (1646) Guus Vermeulen 0-1 A. Klassen (1761) Peter Buitenhuis 1-0 H. Szöke (1644) Theo Mulder 1-0 P. Wahl Marcel Rispens 0-1 S. Sammon (1693*) Geertjan ten Hacken 1-0 L. Beukema (1209*) Inge Gaasbeek 0-1 M. Vandermeiren Guus van Heck 1-0 Gennep Stukkenjagers 6 2,5-5,5 S. Egavonic (1735) Andries Deliën rem F. Beumer (1756) Eric van Dongen rem T. Noij (1747) Maykel van Rijen rem R. Rutten (1698) Bas Rosheuvel 0-1 H. van Ijzendoorn (1578) Leo van Gelder rem M. van der Hoogen (1574) Jan Otten 0-1 C. Drissen Bastiaan van de Rijt 0-1 J. Mooren (1464*) Jeroen van de Rijt rem D4 4 Stukkenjagers Th. Avontuur (1858) Paul Pollen 1-0 J. Goud (1520) N.O. 1-0R K. Keyzer (1783) Raoul Lemmen 0-1 D. Snijders (1627) N.O. 1-0R P. den Boer (1942*) Marco Kemmeren 1-0 K. Pfaffenhöfer (1614) Pieter Pulmans 1-0 C. Boersma (1485) Kees Gelens rem W. Maanders (1621*) Cees Zoontjens rem De Baronie A Stukkenjagers A 0-4 W. van der Linden (1919) César Becx 0-1 M. Antonissen (1932) Ruud Feelders 0-1 H. Huijbregts (1798) Reinier Jaquet 0-1 K. van Dongen (1693) Lex Karstens 0-1 De Watertoren A Stukkenjagers B 1-3 S. van Dijk (1923) Mark van den Berg 0-1 M. van Loon (1839) Peter Lode rem J. van Dongen (1775) Roel Backhuis 0-1 P. den Uyl (1554*)-Arend-Jan Meerwijk rem De Watertoren B Stukkenjagers C 1-3 F. Beumer (1528) - Mart Nabuurs 0-1 A. van Esch (1626) - Toon Mentink 0-1 A. Huijsman (1568*) - Guus Vermeulen 0-1 C. van Maastrigt - Theo Mulder 1-0 Wasbord Stukkenjagers D 0,5-3,5 B. Posthumus (1748) Jiri Obels 0-1 W. Smeur (1537) Leo van Gelder 0-1 H. Mandemakers (1565*)-Bastiaan van de Rijt 0-1 L. den Dunnen (1637)-Jeroen van de Rijt rem

18 Grafzet? Ik blijk hardleers. Twee dagen na mijn in Almkerk opgelopen blauwe plekken speelde ik voor de interne tegen Pepijn, onze kleine reus, en opnieuw ontsnapte me een onnozel pionzetje dat mijn stelling vanuit de opening rijp voor de sloop maakte. In deze uit het Frans ontstane stelling keek ik verlekkerd naar de zwarte diagonaal en dacht ik mij de zet f6 te kunnen permitteren. Die zet moet er toch ooit van komen en waarom dan niet nu? Dat werd me snel duidelijk. Er volgde Dg4, toch niet zo ongebruikelijk in het Frans, en ja hoor, opnieuw twee pionnen en prise. In arren moede maar weer terug met die loper, waarna Dxe6s De7, Dxe7 Pxe7 omdat anders de pion op d5 ook nog verloren gaat. Vervolgens begon Pepijn s paardje vrolijk door de stelling heen te galopperen en kreeg ik het gevoel van hot naar her gejaagd te worden. Pb5 Kd8, Pd6 met dezelfde ellende aan de andere kant Kc7, Lf4 Pg6, Lg3 Pgxe5, Pf7 Tg8, 0-0?! Ziet er logisch uit, maar geeft me wel tegenkansen met a5, na Pxe5 fxe5, Pxe5 axb4, Ld3 b3! Kwam de volgende stelling op het bord en werd het een heksenketel: Er volgde Pf7s Kc6, cxd5 Kxd5 in de vuurlinie, maar het alternatief is de loperdiagonaal onderbreken, bovendien heeft de K daar geen toekomst Lxh7s Ke6, Pd8s Txd8, Lxg8s Kf6, Lh4s te enthousiast g5, Lg3 Lxa3s eindelijk worden de rollen omgedraaid, Kb1 Le4s, Ka1 Txg8, Txd7 Ta8! Ik zat achter de zwarte stukken en deze stelling zat zo in mijn kop dat ik pas achteraf merkte dat ik het bord t.o.v. de vorige diagrammen had omgedraaid In deze stelling dacht ik kat in het bakkie, maar had Pepijn nog een verrassing in petto met Lb8 en ik trapte erin. Helemaal gefixeerd op het aftrekschaak en mat met Lc1 zag ik mijn luchtkasteel in duigen vallen vanwege de blokkade op a7. Maar was het een luchtkasteel? Natuurlijk niet, zoals Pepijn meteen na afloop liet zien. Niet schrikken, gewoon negeren Lc1,T of L a7 b2s, Ka2 b1d en mat. Tsja, als je je dat door je tegenstander moet laten vertellen, dan verdien je ook niet te winnen. Gezien het partijverloop had ik daar nog vrede mee ook. Zoals gezegd, ik trapte erin en speelde Txb8, waarna tig zetten later remise niet meer te vermijden bleek. Maar nu terug naar de titel en naar het seizoensthema, was f6 een grafzet? Volgens mij niet, daarvoor was hij te weinig dramatisch. Het was gewoon een onnozelheid mijnerzijds met spannende gevolgen van hoge amusementswaarde. Het kan verkeren (Bredero) Ieder nadeel hep se voordeel (Cruijff) Maar nog mooier verwoordde de Bossche dichter Hans Vlek het: De regen is een zegen voor boer en tuinder Maar mijn haren worden nat en mijn bril raakt beslagen

19 en als ik, druipnat de kamer binnenkom lijkt het of ik huil zodat mijn moeder naar de tuin sprint om de was binnen te halen. Zo brengt elke bewering een evenredig gevaar Zo heeft elke ervaring zijn keerzijde Theo M. De gedachte grafzet Reeds enkele weken worden wij verblijd met deerniswekkende wederwaardigheden van onze schaakvrienden, dit alles onder de noemer van de grafzet. Een feitelijk bijzonder interessant thema, kijkend naar de mentale processen die tot het fenomeen grafzet kunnen leiden. Ook een bijzonder ingrijpende gebeurtenis, het brein verscheurend, soms dagenlang een penetrante vibratie in het hoofd veroorzakend, dwars door al je activiteiten en verantwoordelijkheden heen. Nog immer moet ik mijn vriendenkring, waarover in voorgaande stukjes reeds gerept en zeer begaan met mijn schaakavonturen, uitleggen dat het niets te maken heeft met niet tegen je verlies kunnen, maar dat het voelt als een lobotomie, alsof een stuk van je hersenen met kracht losgewrikt wordt, een ingreep beyond control, een sensatie van machteloosheid, een keiharde en ergens ook trieste confrontatie met je eigen zwakheden. Hoe je je ook voorneemt om nooit meer, maar dan ook nóóit meer, die fout te maken, en dan is er ineens, vaak totaal onvoorspelbaar, dat moment van die spiegel, die genadeloos je ziel blootlegt. En als ik dan s avonds laat thuiskom en vanuit de verte, diep onder het dekbed, gevraagd wordt of ik gewonnen heb hoe moet je dat dan uitleggen, dat je waanzinnig goed gespeeld hebt, maar dat.. Het gesnurk geeft aan dat de in mijn ogen zo noodzakelijke uitweiding over de complexiteit die ten grondslag ligt aan het drama overbodig is en paarlen voor de zwijnen. Dit vermoeden wordt niet zelden bevestigd, als er in het laatste wakkere moment toch nog iets gemompeld wordt, zo in de trant van ik zeg toch altijd, niet te snel zetten!. Kortom, de grafzet is een rubriek die menigeen goed zal doen, te lezen dat er vele sukkels rondlopen, gelukkig soms nog erger dan jij, pfff, dat scheelt dan weer een beetje. Maar goed, kent u de gedachte grafzet, de grafzet die er geen is, en toch tot verlies leidt? En als tegenhanger de ultieme grafzet, die schreeuwt om een executie, en niet gezien wordt? Vast wel, maar het is wellicht toch leuk beide met u te delen. Bovendien zijn de fragmenten niet onaardig. Dus, ter lering ende vermaeck. Daarnaast natuurlijk vooral om mijn eigen verwerking vorm te geven. Reeds zes winstpartijen op rij: extern, avondcompetitie, 2 x in de A, het gevoel kon niet beter. En dus ook Erik van Ingen zou het onderspit gaan delven, deze 4 e partij in de A-groep. En hoewel hij bij de post mortem liet weten al gezien te hebben dat mijn combinatie niet klopte (zet 30), moet ik hem teleurstellen een typisch voorbeeld van een gedachte grafzet! Want, o, wat stond Erik verloren en wat was de 7 uit 7 nabij (met dank aan Fritz, die niet alleen laat zien hoe eenvoudig schaken is, maar vooral hoe je telkens weer van jezelf verliest!). Erik van Ingen-Lex Karstens, ronde 4, groep A De stelling is als volgt, na overigens heel interessante schermutselingen:

20 Wit heeft zojuist 29. Lxf4 gespeeld, nadat hij met 28. h4 de zet 28, gh4 afgedwongen heeft. Er lijken kansen voor wit te ontstaan. Maar dat is schijn: ik moest me weliswaar inhouden, maar zag direct de kleine combinatie 29,Tg8 + en na een koningszet 30,Tg3 met stukwinst. Echter, hoe betrekkelijk blijkt de betekenis van je inhouden, als je de winnende zet kunt spelen en 7 uit 7 kunt scoren! Dus, na 2 seconden wachten, hupsakee: 29, Tg8+ en na 30. Kf1 a tempo 30, Tg3!! Hoe mooi is het schaakspel toch En dan volgen er van die nare milliseconden, waarin spanning, sensatie, victoriegevoelens en de neiging te juichen, strijden met elkaar en je ineens ziet dat wit met 31. Txe7 een fatale doodsteek heeft. Nemen kan niet, dan volgt 32.Ld6 met dameverlies. Zwart moet dus wijken. En dan volgt de chaos in het brein: wat nu, in elk geval niet de zwarte diagonaal, het giftige motief achter 31. Te7! Ik zag het meteen toen ik de toren losliet, die, reeds in vergetelheid, nog triomfantelijk wachtte op de reactie van de witte dame. Want wit kan immers opgeven na 31, Df4. Die vermaledijde zwarte diagonaal toch en nu komt het: die ik dus juist op had moeten zoeken!!! Zie hier de gedachte grafzet en het schier onhanteerbare van het gedachte: 30, Tg3 leek een grafzet, maar is hartstikke juist!! En Erik, die aangaf de pointe gezien te hebben (?!), nogmaals Erik, welke? Want, na 31. Txe7 is er weinig aan de hand, maar dan moet zwart wel 31, Kf8!! spelen. En zie, na 32. Ld6 is het geen schaak vanwege de toren op e7 en volgt alsnog nemen op f3 (zwart wint een dikke kwaliteit!). En tja, na Lh6+ slaat zwart eenvoudigweg op e7; het paard op d6 dekt tenslotte de dame op f5. Jammer, jammer: Erik op de slof, 7 uit 7 binnen bereik en dus niet afgemaakt. De gedachte grafzet, die me nekte, zodanig dat ik in plaats van 31, Kf8 ook nog het extra stomme 31, Kg6 speelde (Kg8 is logischer). En dus kon opgeven, na 32. Dg3. De winst van Erik hiermee overigens niet minder verdiend. Goed, dan nog even kort het tweede fragment: een regelrechte grafzet, ingeleid door inhaligheid, gretigheid, nooit tevreden zijn, de innerlijke drang te vermorzelen in plaats van gewoon pijn te doen. Het betreft de externe wedstrijd tegen J. Kerssemakers (Gardé). Ik heb zwart, het staat na de 23 ste zet van wit als volgt: Zwart heeft de witte loper min of meer gedwongen naar e2, dit na 22, Db3 gespeeld te hebben. Als wit verdedigt met een toren ontstaan er lastige onderste rij motieven. Het idee van zwart was betrekkelijk simpel: na 23. Le2 de zet 23, Dc2 en na vermoedelijk 24. Lf3 speelt zwart 24, Pd5! en pionwinst (terugnemen kost de dan hangende dame op f5). Maar ik zag ineens iets veel mooiers, veel gruwelijker, direct eindigend! Dat laatste klopt overigens, maar dan wel in het voordeel van mijn opponent. Wit speelde inderdaad 24. Lf3 en plots drong de vernietigende zet 24, Dxb1 zich met volle kracht aan me op. De binnentemperatuur steeg onbeheersbaar, de zet moest eruit. Genoeg publiek? Daar gaat ie! En dus 24, Db1, waarna wachtend op wits opgave, want na 25. Tb1 is het toch uit? Niets is minder waar: een ernstige denkfout, ingegeven door onbeheersbare adrenalinestromen: 25. Txb1 wint juist (25, Tc Ld1! en zwart kan opgeven). In plaats daarvan dacht wit waarschijnlijk hetzelfde en a tempo speelde hij 25. Dxc8?? Een zet die ik niet eens bekeken had, waar ik in eerste instantie van schrok, maar uiteindelijk wel een eindspel opleverde dat ik, al zeg ik het zelf, best sluw naar winst voerde. De grafzet die niet verloor, zullen we maar zeggen Lex Karstens Gibraltar Schaken op een apenrots, dat hadden we vorig jaar ook gedaan. Dit jaar geen aap gezien, wel spoken. Vooral op het schaakbord. Werd wellicht ook veroorzaakt door het minicomputertje dat bij elk bord lag en waarop wij onze zetten dienden te noteren. Dat ding