B A N D J E D R TUSSEN! Beetje verlaat... van de voorzitter. De grote zomerklus

Transcriptie

1 B A N D J E D R TUSSEN! T h u i s b o m e n o v e r d e G u d s e k o p Beetje verlaat... Duizend maal excuses... Dit Bandje was voor veel eerder gepland. Het zeilseizoen is alweer voorbij! De reden van deze vertraging heet Nynke. Onze dochter is 28 september geboren en doet al het andere vergeten. In het hier en nu leven is door verse moeders uitgevonden denk ik. Welnu. Hier dan toch eindelijk weer een Bandje. Met berichten over het afgelopen seizoen en ook al weer een paar aankondigingen voor de komende winter. Veel leesplezier! Bregje P.S. Deadline volgende Bandje: van de voorzitter Alweer een Bandje. Ik begin de tel aardig kwijt te raken. Ook alweer een mooi zeilseizoen achter de rug. Het weer werkte misschien niet altijd mee, maar toch hebben we eigenlijk altijd wel kunnen zeilen. Mooie tochten, lekkere weekenden, een paar keer een avond en natuurlijk de donateursdag. De nodige vernieuwingen zijn doorgezet en er is nog flink geklust in de zomer. Ook de Klassieke Schepenbeurs is inmiddels geweest en was een gezellige happening. Weer veel oude bekenden en wie weet wat daar weer uit voortkomt. Het slotweekend was super gezellig en het aftuigweekend zit er ook al weer op. In de winter komt er natuurlijk weer een wintervergadering (zet zaterdag 14 januari 2006 alvast in je agenda!!!) en moet er ook weer uitgebreid aan de Gudsekop gewerkt worden. Ondertussen zijn er wat bestuursverschuivingen geweest, zoals Katherine die echt alleen af en toe wat bij wil springen en Leon die alleen (alsof het niks is...) de website en de folder wil doen (samen met Martijn Ras). Gelukkig heeft Marrit besloten het bestuur volledig te ondersteunen. En we hebben natuurlijk nog onze nieuwste Gudsekop-telg. Bregje en Michel ga maar vast met r oefenen wat stuurboord en bakboord is... Verder zijn we druk bezig met het vaarschema voor 2006, dus als je nog speciale wensen hebt, laat me dat dan even weten (liefst per ). En we zijn natuurlijk ook al met 5 man voorzichtig bezig met het voorbereiden van het 100-jarig bestaan van de Gudsekop. Kortom, ondanks dat de Gudsekop afgetuigd de winter ingaat is er volop actie! Groetjes, Jantien De grote zomerklus Dat er wat moest gebeuren aan het ruim was onvermijdelijk, vooral natuurlijk na de aanschaf van de nieuwe matjes. In juli onder een blauwe hemel met veel zon en een dosis doorzettingsvermogen en pit hebben Marjolein van Keulen, Hilde Verhoef, Ria de Kock, Jantien en ik de schouders eronder gezet. Het ruim hebben we uitgezogen en schoongemaakt (de luikenkappen op bierflesjes op de wal leken wel zonnepanelen), roest weggebikt, geschuurd, gelakt en geverfd, geschuurd en nog eens geverfd. 1

2 De buren vielen van de ene verbazing in de andere. We waren nog maar net klaar met de kwast of Jantien en Norbert stapten s avonds met een verse groep mensen aan boord om die avond nog te zeilen. Dus het ruim snel ingeruimd en hop daar voer de Gudsekop weer (na een heerlijke maaltijd van Jantien). Met dank aan de SIGMA sponsoring en de goede adviezen van Arno Weergang. Groetjes, Annemarieke het Pinnetje Het kostte even wat tijd om de Gudskop aan te passen aan de nieuwe zeilen, maar het is gelukt. Het grootzeil kan nu hoger worden gehesen, zodat je weer gewoon onder het zeil kan doorkijken. De rakbanden zijn korter op de mast gezet, waardoor de schoothoek-steekbout op het middelste gat terechtkomt. In het logboek vind je hierover meer bijzonderheden genoteerd door August. Aan de wind staat de fok erg mooi, dus we zullen onze manier van overstag gaan iets moeten aanpassen. We gaan er met de zeilmaker voor de wal nog eens goed met z n allen naar kijken. In ieder geval wordt dit nieuwe zeil een ware verrassing voor de komende Mattenschippersrace. De wanten zijn inmiddels op maat gemaakt, de nieuwe wanten waren aanvankelijk te lang. De constructie van de paternoster is ietwat veranderd, dit is door Martijn Ras in het logboek gezet. En de nieuwe grootschoot zwelt wat op door het vocht, maar is ook inmiddels door het gebruik dunner geworden. De oude grootschoot is als reserve aan boord. Al met al is er door velen heel wat afgeklust. Als we het met z n allen kunnen bijhouden, dan ziet het scheepje er in 2008 op haar best uit. Groetjes, Annemarieke de schippers en maten opleiding Er is in de eerste helft van dit jaar weer goed getraind. Leander Brouwer en Erik Cornelisse kunnen beginnen aan hun proefactiviteit als maat. Gefeliciteerd! De herfsttraining en het laatste trainingsweekend zaten helaas niet helemaal vol. Daardoor is er wel intensief getraind, wat natuurlijk heel goed is, maar het blijft natuurlijk zonde van de onbenutte plek. Ik moedig alle maten aan om zo veel mogelijk te trainen; Jantien heeft erg veel moeite gehad om voor elk weekend een schipper te vinden en het zou goed zijn als er nieuwe schippers bijkomen. Ik raad jullie ook aan om, volgend seizoen, als jouw niveau en het weer het toe staan, tijdens een weekend waarop je eigenlijk maat, te gaan schipperen. Daar leer je het meest van; verantwoordelijkheid dragen, een aanpak voor een heel weekeend maken, etc.. Op dat moment heb je wel nog iemand achter de hand, de schipper, zodat niet alle verantwoordelijkheid op je schouder rust. En voor de schippers, gun de maten deze kans. Een goede winter en tot volgend jaar. Evelien van de penningmeester Het jaar 2005 is alweer bijna afgelopen dus ik heb als penningmeester een redelijk zicht op hoe we er financieel voor staan. Het lijkt erop dat dit jaar iets beter gaat worden afgerond dan verwacht. Dat wil zeggen dat het verlies kleiner zal zijn dan verwacht. Dit komt omdat de kosten wat lager zullen zijn dan vorig jaar. Anderzijds is de Gudsekop vaker verhuurd dan gepland, dit om het verwachte verlies in te perken. Deze opzet lijkt dus geslaagd. 2

3 Zowel het zeilen als de trainingen gaan nagenoeg op het budget uitkomen. Hoewel het dan minder slecht gaat, moeten we het beter doen om de reserve op peil te houden en om het eeuwfeest te kunnen betalen. Het bestuur zal daarom besluiten de prijzen volgend jaar te verhogen. De nieuwe prijzen worden op de jaarvergadering bekend gemaakt. Dan nog een laatste punt. Kunnen de mensen die nog declaraties hebben bij de Gudsekop deze zo snel mogelijk naar mij opsturen? Alvast bedankt. Taco Sail amsterdam vanaf de stad amsterdam De Inside Story Na vele jaren lags de kant of op een viskotter vol mensen had ik het dit jaar gewoon echt voor elkaar. Ik kon mee op een dwarsgetuigd schip en nog wel het voorste schip van de stoet. Dat is niet zo vreemd want ik ben al zo n twee jaar aan het werk op de Stad Amsterdam. En nu was het dan eindelijk zo ver: Sail Amsterdam. In de afgelopen twee jaar heb ik al heel wat evenementen, sail ins en outs gezien en meegemaakt maar wat er hier gebeurde toen de sluisdeuren open gingen was nog niet eerder vertoond. Eigenlijk begon het allemaal een dag eerder toen we met alle schepen uit Bremen kwamen van de Sail daar: een verregend, druk en niet leuk evenement. Onderweg hadden we constant schepen om ons heen. Helaas vooral veel op de motor. Maar de Europa was ook aan het zeilen en voor de ingang van IJmuiden zijn we zij aan zij naar binnen gezeild. Dat was echt een prachtig gezicht bij ons vandaan. Op de Prins Willem stond onze oud kapitein Robin samen met nog wat andere oud bemanningsleden en die hebben echt staan te genieten. Samen met alle andere duizenden mensen op de kant. Nadat we in IJmuiden alle gasten van boord hadden zijn we tot s avonds laat nog bezig geweest met het wegverven van alle roest voor de grote dag van morgen. 17 augustus Sail Amsterdam Om 8 uur s ochtends nog een laatste briefing met alle als dit en als dat gebeurd dingen. Toch niet bedacht dat we ook wel eens aan de grond zouden kunnen lopen... Om 8.30 uur komen de gasten weer aan boord, behalve Alex want die komt later in de sluis. Het zijn er veel meer dan op een gewone dagtocht en we hebben daarom speciale scenario s geoefend voor als we een aanvaring zouden hebben en zouden zinken. Dat lijkt bijna onmogelijk op z n smal en druk bevaren kanaal maar voor de scheepvaartinspectie moeten we ons wel aan de regels houden. Tegen 9 uur is het trossen los en richting kleine sluis. Daar treffen we de laatste voorbereidingen: zeilen los knopen, rode loper uitleggen en dan maar wachten tot de sluis zich gevuld heeft en de laatste gasten aan boord komen. In de sluis zijn ook al de nodige politieboten aanwezig. Onze RIB (man overboord boot) is ook aan het varen om zo wat boten van ons vandaan te houden en tegelijk wat meer ruimte op het voordek te creëren. Om 11 uur is het dan eindelijk zover: de deuren van de sluis gaan open, Willem Alexander luidt de bel en wij verlaten de kade. Daar gaat het meteen al mis. Om te kunnen varen moeten we toch een paar meter uit de kant zijn. Daar lagen helaas ook nog wat zeiljachten die dezelfde hoogte hadden als onze fokkenra Toen we dus vooruit wilde namen we het hele rijtje aan de overkant mee. Gelukkig hebben we 3

4 dat al meer meegemaakt en was het gauw opgelost: beetje achteruit, de meertrossen aan de overkant los en daar gingen we. De drukte in. Want wat was het vol. John, onze engelse matroos keek z n ogen uit. Hij had nog nooit zoiets meegemaakt. Ik trouwens ook niet van zo dichtbij. De 3 knopen die we moesten maken konden in het begin echt niet gemaakt worden. Voor ons lag een grote politieboot die de weg vrij moest maken en waar we achteraan konden varen. Om ons heen nog 4 kleinere die alles in goede banen moesten leiden. Om half twee moesten we aankomen tegenover het centraal station, dus na een tijdje moest het toch wel wat harder gaan om nog op tijd aan te komen. De zeilen konden eigenlijk niet gezet worden, de wind kwam pal uit het oosten, tegen dus, maar om nou weer met alleen stag zeilen te varen dus daar beginnen we dan met het opbouwen van alle toppen. Ziet er toch wat beter uit ook al staan ze bak. Het roer werd door verschillende gasten en bemanningsleden bediend. Ik heb zelf ook nog even aan het roer gestaan. Je vaart op klokjes en metertjes en niet op zicht. Dus toen we uiteindelijk vast liepen en Willem Alexander aan het roer stond kon hij er ook echt niks aan doen. Hij volgde roerorders op en lag op koers. Dat de politieboot voor ons buiten de vaargeul aan het varen was en wij die blind volgden is wat anders. Maar ja, niemand had het in het begin in de gaten. Alleen toen we stil lagen en schepen ons gingen inhalen die toch echt achterons moesten blijven kwamen we er toch achter dat er wat mis was Met behulp van 3 duwbootjes voor en een sleepboot achter, plus de machine op vol achteruit kwamen we na enkele minuten weer los. En konden we alsnog het saluut schot lossen naar de Prins Willem. Aan boord werd het trouwens met veel gelach en grapjes besproken: Pieter van Vollenhove wist te vertellen dat er nou eindelijk echt een prins aan lage wal was geraakt. Frits, de eigenaar, was alleen maar in z n sas over de vele positieve publiciteit die we kregen en maakte zich een beetje zorgen over wat we over 5 jaar moesten uithalen voor het zelfde effect. Door een haag van ballonnen en langs een prachtige rij van Regenbogen, konden we daarna de nog lege IJ-haven in varen om na een laatste borrel de gasten weer van boord te laten. In de rest van de week is in deze IJ-haven de grootste armada van boten en bootjes aan ons voorbij getrokken die ik ooit van mijn leven gezien heb. Gelukkig hadden we een privé balkonnetje op het sloependek waar we rustig ons biertje konden drinken. Daar konden we ons een beetje van deze gekte afzonderen. Want het is heel leuk zo n Sail, maar als het dag in dag uit doorgaat is het weer wat veel. Uiteindelijk waren we erg blij dat het weer over was. De Sail out (weer richting IJmuiden) was trouwens erg gezellig. We hadden geen gasten maar alleen eigen bemanning die familie en vrienden mocht uitnodigen. Dit was een dag van te voren pas beslist, dus een uitnodiging in het Bandje om mee te varen was niet meer mogelijk, maar mijn moeder heeft de dag van haar leven gehad. Ik hoop dat ze nu ook nog eens de zee met me op wil want dat is nog steeds wat anders dan een dagje van Amsterdam naar IJmuiden varen. Helaas kan ik geen foto s in het Bandje zetten maar als je ze wil zien kijk dan eens op de website of kom eens langs. Bel of mail even en je weet waar we zijn. José Schippers Website: Mail aan boord: (red: adres verborgen) subject: privé Mail thuis: (red: adres verborgen) Tel : (red: telefoonnummer verborgen) 4

5 slotweekend 2005 Een goed begin van het weekend! Regen, donker en de boodschappen nog voor de boeg. Gelukkig zijn bij aankomst in Terkaple de bikkels van de herfsttraining al afgemeerd. De regen valt eigenlijk wel mee en de boodschappen zijn ook maar zo gehaald. Daarna is het eigenlijk alleen nog maar gezellig, want onder de hoede van de charmante barvrouw wordt er gegeten en geborreld met de eerste 10 slotweekend bezoekers. Na een stevig potje klaverjassen en een paar drankjes duikt iedereen zijn/haar slaapzakje in. Door de combinatie van het rustgevende geluid van snurken giegelgeluiden slaapt iedereen na-tuurlijk meteen in. De koffie is zomaar gezet en de eieren met spek komen er als vanzelf direct achteraan, zo het ruim in, elk naar een eigen matjeondje. Vanaf een uur of half tien beginnen de deelnemers te arriveren. De Skûtmakerij vult zich dan ook snel, waar koffie en appeltaart voor iedereen te wachten staat. Rond een uur of elf worden de Gudsekop en de twee valken zeilklaar gemaakt, waarna wordt afgevaren in de richting van de Terkaplesterpoel. Zuid-west vijf brengt ons snel bij het Herenzijl, waar de laatste deelnemer snel zijn motor verwisselt voor een wat geruislozer vervoermiddel. Na een paar slagen op het Sneekermeer genieten we bij een lekker nazomerzonnetje in Goingarijp van de lunch. Daarna scheiden de wegen van de Gudsekop en de valken zich. De Gudsekop verkiest het open water van de poelen en het meer boven de Noorder Oudeweg. De beide valken varen Jantien en Norbert in het Jonge Jannetje tegemoet, en varen gestaag door richting de Joustersluis, om maar niet als laatste terug te keren. Terwijl de Gudsekop en het Jonge Jannetje via Goingarijp richting Terkaple varen, ontbranden op de beide valken watergevechten in pogingen om elkaar tegen elke prijs voor te blijven. Na nogmaals door de zelfbedieningsbrug van Terkaple te zijn gewurmd is deze dag met, in tegenstelling tot de weersverwachting, buitengewoon mooi zeilweer bijna op zijn einde. Bij camping Maran worden we verwelkomd door de eerste personen die alleen, of vanaf, het avondprogramma deelnemen. In de bistro genieten we van een stampottenbuffet, van boeren- en zuurkool, met een dessert waarin de die ochtend overgebleven appeltaart is verwerkt. Tot in de late uurtjes blijft het gezellig aan de bar. Als de kroeg wordt gesloten verzamelen de laatste nachtridders zich op het Jonge Jannetje, waar Jantien in rap tempo een brood in overheerlijke tosti s omtovert. Rond een uur of vier keert de rust in de haven terug en doven de lichten in de huisjes. Zondagochtend wordt stevig ontbeten, terwijl zich opnieuw een dag met mooi weer aankondigt. Desondanks kiezen enkele van de bikkels van de herfsttraining en andere deelnemers er toch voor reeds de thuisvaart aan te vangen. Alle plannen worden, zoals gewoonlijk, volledig herzien. Met wat inschikken past iedereen die blijft op de Gudsekop, waarop met het oog op de krappe bezetting voor het aftuigen wordt besloten om het weekend aan de loswal in Uitwellingerga te beëindigen. Daarom worden beide valken naar de verhuur teruggebracht en wordt er snel een autotruc uitgevoerd om s-avonds vervoer vanuit Uitwellingerga naar huis te hebben. Ditmaal voert de route vanuit Terkaple voor de laatste maal door de zelfbedieningsbrug naar Goingarijp. Bij steeds verder afzwakkende wind varen we, af en toe bijbomend, dit jaar voor het laatst over de poelen, Gudsekop en hollegracht, waar nog een keertje een flitsende jaagactie op touw wordt gezet, naar de loswal in Uitwellingerga Het was weer een uiterst geslaagd slotweekend. Martijn Ras 5

6 Uit onze liefde is een meisje geboren. We noemen haar nynke We zijn heel gelukkig met haar komste en nieuwsgierig naar wie zij is. Michel & Bregje Nynke Bregje Guusje Pauluis Geboren op 28 september 2005 (red: adres en telefoonnummer verborgen) de oceaan op Op 1 april stap ik uit het vliegtuig op Tenerife en begin aan 6 maanden sabatical met de uitvoering van een droom: zeilend over de oceaan om dagenlang geen land te zien. Als vrijwilliger vaar ik mee op de Catharina, een kustwachtschoener van 145 ton en 39,5 meter uit 1920 naar Rotterdam. Ik ben één van de 11 opvarenden met verschillende achtergrond en ervaring. We varen direct uit nadat de rest van de bemanning z n roes heeft uitgeslapen van het feestje van de vorige avond. Ik vind het allemaal best spannend maar laat het een beetje over me heen komen. Ben vooral aan het fotograferen en vraag me af of ik ooit wijs zal worden uit al die lijnen van de 2 masten, boegspriet, etc. Maar ik heb een ervaren wachtmeester en veel hoeft er niet te gebeuren, blijkt later. Er staat weinig wind en een groot deel van de reis zullen we de zeilen niet eens zetten. Mijn eerste wacht is van 8 tot 12 in de ochtend. Het waait net 3 Bft. Ik klim op de boegspriet om een mooie foto te maken. De foto lukt, maar voorop stampt het schip wel veel meer. Het blijkt net te veel en al snel voer ik de vissen. Er zijn bemoedigende blikken en vriendelijke woorden maar ergens vrees ik de rest van de reis al. Op het IJsselmeer en op een tochtje bij Ierland ben ik al goed beroerd geweest. Maar alles went en ook het stampen. Later kan ik met de anderen ook in het ruim van het schip naar de DVD s kijken van Command & Conquer: zeebenen als overwinning! Dankzij de wonderen der techniek en de ervaring van de schipper blijven we ver weg bij het zware weer bij Spanje. We varen met een grote boog Noord en later NO door een hoge druk gebied zodat er maar weinig wind is. Aan het einde van de reis wordt het nog even spannend en wordt het stormtuig gezet als voorzorg. Maar tevergeefs: 1 bui krijgen wij te verwerken maar het meeste gaat achter ons langs. Ik had een dagje harde wind wel eens willen meemaken. Eén dagje, want na de verhalen over eerdere tochten lijkt me dat wel genoeg. Het leven aan boord went snel en gaat over van wacht naar slaap naar corvee naar staren naar de grote plas water. Ik ben nog niet helemaal tot rust gekomen en het gebrek aan entertainment verwart me. Het geeft rust maar aan de andere kant wil ik ook wel eens wat leven zien. Ik ben niet de enige: een ver schip, vaak alleen te herkennen aan de lichten, een groep dolfijnen of een verdwaalde walvis en zelfs drijvend rotzooi geeft de bemanning wat afleiding. gudsekop wintervergadering komt allen! za 28 januari 06 Café Averechts Lijsterstraat 49, Utrecht Opgeven via info@gudsekop.nl Als je wilt kun je s-avonds eten in het café. 6

7 Na 17 dagen varen we het kanaal in en hebben we 2 landen in zicht! Al dat verkeer van vissers en vrachtspeedboten is ineens wel heel onrustig! Dan toch liever de rust van de oceaan... De Franse Douane komt aanboord voor de traditionele controle. Ze vinden dat wel leuk zo n oud zeilschip. En wij vinden de douanecontrole wel leuk nadat we eerst alles helemaal hadden opgeruimd en schoongemaakt. De laatste wacht is van 4 tot 8. Het waait en het is heel erg mistig. Zo n radar aflezen valt best wel tegen maar is wel hard nodig met al dat verkeer naar Antwerpen. De schepen zien we vaak pas heel laat. Toch nog een spannend staartje! Tegen 5 uur in de middag liggen we voor de wal. Ik ben blij dat we er zijn, maar wil na een biertje ook wel weer weg. Het water trekt. Een deel van de lijnen heb ik leren gebruiken, maar veel ook nog niet. Ik zal me toch maar eens inschrijven voor een training bij de Gudsekop. Misschien helpt het.. Taco Vree BON VOOR HET BANdje Wil je op de hoogte gehouden worden van alles wat met de Gudsekop te maken heeft en wil je het Bandje ontvangen? Dat kan! Ken je iemand die het Bandje moet ontvangen? Geef het door! Wil je het Bandje niet meer ontvangen? We stellen het op prijs als je dat meldt. Vul deze bon in en stuur hem naar: Stichting de Gudsekop, (red: adres verborgen) Je mag ook mailen naar: bandje@gudsekop.nl o.v.v. Bandje Naam:... Adres:... Postcode:... Plaats:... Telefoon:... Mobiel: Opmerkingen:... Colofon Bandje d r Tussen is een uitgave van Stichting de Gudsekop en verschijnt 4 keer per jaar in een oplage van 200 stuks. Redactie: Bregje Hamelynck, Diederik Schuuring Wil je informatie over deze uitgave of wil je kopij insturen? Bel of mail naar: Bregje Hamelynck, (red: adres en telefoonnummer verborgen), bandje@gudsekop.nl Adreswijziging? Michael Müller, (red: adres verborgen) of mail naar secretatis@gudsekop.nl Wordt s.v.p. donateur van de Gudsekop! Gironummer , Stichting de Gudsekop, o.v.v. Donateur 7 Bezoek de Gudsekop website: