Visserijsterfte bij visbestanden in de Noordzee,

Transcriptie

1 Indicator 21 augustus 2018 U bekijkt op dit moment een archiefversie van deze indicator. De actuele indicatorversie met recentere gegevens kunt u via deze link [1] bekijken. In 2017 werden de bestanden van haring en schol op het duurzaamheidsniveau bevist. De visserijsterfte lag onder het duurzaamheidsdoel. Voor het kabeljauwbestand lag de visserijsterfte tussen de limietgrens en de voorzorgsgrens, en voor het tongbestand lag de visserijsterfte net boven het duurzaamheidsniveau. [figuurgroep] Download figuur [2] Download data (ods) [3] Download data (xlsx) [4] Pagina 1 van 8

2 Download figuur [5] Download data (ods) [6] Download data (xlsx) [7] Pagina 2 van 8

3 Download figuur [8] Download data (xlsx) [9] Download data (ods) [10] Pagina 3 van 8

4 [/figuurgroep] Download figuur [11] Download data (xlsx) [12] Download data (ods) [13] Haring Sinds 1947 zijn er twee perioden ( en ) geweest waarin de visserijsterfte in het bestand haring boven het duurzaamheidsdoel lag. Vooral tussen 1965 en 1977 was de visserijdruk extreem hoog (visserijsterfte in meeste jaren ver boven de limietgrens). In deze periode is het haringbestand dan ook volledig ingestort. Ofschoon in een deel van deze periode de vangst werd stilgelegd om het haringbestand zich te laten herstellen, werd er toch nog te veel haring gevangen (o.a. als bijvangst). Hierdoor bleef de visserijsterfte toch hoog. Verdergaande maatregelen hebben tot een daling van de visserijinspanning, een verlaging van de visserijsterfte en daarmee een herstel van het haringbestand geleid. Sinds 1996 ligt de visserijsterfte onder het duurzaamheidsdoel. Dit betekent dat het haringbestand de afgelopen twee decennia duurzaam wordt bevist. [indicator=nl0073] Kabeljauw De visserijsterfte in het bestand kabeljauw ligt sinds het begin van de metingen (1963) boven de duurzaamheidsdoel (0,31). Door verlaging van de TAC sinds 1999 en het instellen van herstelprogramma's is de visserijsterfte flink gedaald. In 2017 bevond de visserijsterfte zich met 0,44 tussen de voorzorgsgrens en de limietgrens. Pagina 4 van 8

5 Schol De visserijsterfte in het scholbestand bevindt zich sinds het begin van de metingen (1957) tot 2010 boven het duurzaamheidsdoel (0,21). Tussen en boven de voorzorgsgrens, en van zelfs boven de limietgrens. Door beheersmaatregelen is de visserijsterfte na 2003 scherp afgenomen, en vanaf 2010 ligt zij voor het eerst sinds ruim vijftig jaar weer op of onder het duurzaamheidsdoel. In 2017 wordt het scholbestand duurzaam bevist: de visserijsterfte voor dat jaar bedraagt 0,199. Tong Het tongbestand wordt al sinds het begin van de metingen (1957) overbevist. De visserijsterfte ligt in deze periode steeds boven het duurzaamheidsdoel (0,202). Na de eeuwwisseling neemt de visserijsterfte langzaam af. In 2017 ligt de visserijsterfte (0,22) net boven het duurzaamheidsdoel. Visserijsterfte als beheerdoel In het nieuwe Gemeenschappelijke visserijbeleid (van kracht sinds 1 januari 2014) stelt de EU voor het beheer van de visbestanden grenzen voor de visserijsterfte: limietgrens, voorzorgsgrens en duurzaamheidsdoel (Europese Commissie, 2014). De visserijsterfte gebruiken als beheerdoel in plaats van de bestandsgrootte heeft als voordeel dat zij minder afhankelijk is van omgevingsfactoren die mede de bestandsgrootte bepalen. De EU stuurt via een aantal visserijmaatregelen op de visserijsterfte en daarmee indirect op de omvang van het bestand volwassen vis. Dit gebeurt via de totale toegestane vangst (TAC) per soort, aangevuld met een maximaal aantal zeedagen en met technische maatregelen als maaswijdtevoorschriften. Duurzaamheidsdoel, voorzorgsgrens en limietgrens Stijgt de visserijsterfte boven de voorzorgsgrens, dan moeten maatregelen genomen worden om te voorkomen dat de omvang van het visbestand door overbevissing verder daalt. Boven de limietgrens komt de voortplanting in gevaar en is de kans op natuurlijk herstel nog maar gering omdat er nog maar weinig volwassen vis is om voor de voortplanting te zorgen. Het duurzaamheidsdoel geeft een visserijdruk met een maximale duurzame oogst, waarbij de visbestanden niet overbevist worden en de bestandsomvang naar verwachting stabiel blijft. Definitie De visserijsterfte wordt bepaald op basis van de verhouding van de jaarlijkse vangst en het bestand volwassen vis. Voor meer informatie zie de technische toelichting. Referenties Densen, W.L.T. van, en N.T. Hintzen (2010). Kernbegrippen visserijbeheer en overzicht toestand visbestanden in Europa [14]. Rapport C006/10. IMARES, institute for Marine Resources and Ecosystem Studies, Wageningen. Europese Commissie (2014). Het gemeenschappelijk visserijbeleid (GVB) [15]. Brussel, Commissie van de Europese Gemeenschappen. ICES (2018a). Herring (Clupea harengus) in Subarea 4 and Divisions 3.a and 7.d, autumn spawners (North Sea, Skagerrak and Kattegat, eastern English Channel) [16]. 13 p. 31 May Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee, Kopenhagen. Pagina 5 van 8

6 ICES (2018b). Cod (Gadus morhua) in Subarea 4, Division 7.d and Subdivision 20 (North Sea, eastern English Channel, Skagerrak) [17]. 15 p. 29 juni Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee, Kopenhagen. ICES (2018c). Plaice (Pleuronectes platessa) in Subarea 4 (North Sea) and Subdivision 20 (Skagerrak) [18]. 11 p. 29 June Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee, Kopenhagen. ICES (2018d). Sole (Solea solea) in Subarea 4 (North Sea) [19]. 8 p. 29 June Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee, Kopenhagen. Relevante informatie Meer informatie over visbestanden en visvangst is te verkrijgen via de website van de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee [20]. Technische toelichting Naam van het gegeven Visserijsterfte bij visbestanden in de Noordzee Omschrijving Ontwikkeling van de visserijsterfte in de bestanden volwassen haring, kabeljauw, schol en tong in de Noordzee tussen 1947 en De visserijsterfte wordt afgezet tegen de gedefinieerde limietgrens, voorzorgsgrens en het duurzaamheidsdoel. Verantwoordelijk instituut Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) op basis van gegevens van de Internationale Raad voor het Onderzoek van de Zee (ICES). Berekeningswijze ICES berekent de visserijsterfte (F) op basis van de verhouding tussen de jaarlijkse vangst en het bestand volwassen vis. Als voorbeeld: bij een visserijsterfte F=0,5 per jaar geldt dat in een jaar (1-exp(-0.5)) x 100 = 39 procent van een visbestand wordt weggevangen. Geografisch verdeling Haring: Noordzee (ICES IV), inclusief Skagerrak, Kattegat (ICES IIIa) en het oostelijk deel van het Kanaal (ICES VIId);Kabeljauw: Noordzee (ICES IV), inclusief Skagerrak (ICES IIIa West) en oostelijk deel van het Kanaal (ICES VIId);Schol: Noordzee (ICES IV), inclusief Skagerrak (ICES IIIa West);Tong: Noordzee (ICES IV). Andere variabelen Pagina 6 van 8

7 ICES publiceert voor een aantal commerciële vissoorten en visgebieden de volgende gegevens: bestandsomvang volwassen vis, aanwas nieuwe rekruten (eenjarige vis), Total Allowable Catch (TAC), vangst (totale vangst en vangst per land), quotum per land, visserijsterfte. Verschijningsfrequentie Jaarlijks Achtergrondliteratuur Herring (Clupea harengus) in Subarea 4 and Divisions 3.a and 7.d, autumn spawners (North Sea, Skagerrak, Kattegat, and eastern English Channel) [16] (ICES, 2018a);Cod (Gadus morhua) in Subarea 4, Division 7.d and Subdivision 3.a.20 (North Sea, eastern English Channel, Skagerrak) [17] (ICES, 2018b);Plaice (Pleuronectus platessa) in Subarea 4 (North Sea) and Subdivision 20 (Skagerrak) [18] (ICES, 2018c); Sole (Solea solea) in Subarea 4 (North Sea) [19] (ICES, 2018d). Opmerking In vergelijking met de vorige versie van deze indicator zijn voor haring de voorzorgsgrens van 0,34 naar 0,30, limietgrens van 0,39 naar 0,34 en het duurzaamheidsdoel van 0,33 naar 0,26 verlaagd. Voor tong is de is limietgrens verhoogd van 0,62 naar 0,63 en het duurzaamheidsdoel verhoogd van 0,200 naar 0,202. Betrouwbaarheidscodering Schatting, gebaseerd op een aantal metingen, expert judgement, een aantal relevante feiten of gepubliceerde bronnen terzake. Referentie van deze webpagina CBS, PBL, RIVM, WUR (2018). [21] (indicator 0578, versie 07, 21 augustus 2018 ). Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), Den Haag; PBL Planbureau voor de Leefomgeving, Den Haag; RIVM Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, Bilthoven; en Wageningen University and Research, Wageningen. Bron-URL: Links [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] Pagina 7 van 8

8 [15] [16] Reports/Advice/2018/2018/her.27.3a47d.pdf [17] Reports/Advice/2018/2018/cod.27.47d20.pdf [18] Reports/Advice/2018/2018/ple pdf [19] Reports/Advice/2018/2018/sol.27.4.pdf [20] [21] Pagina 8 van 8