ZWAK GELOOF EN DE STEM VAN JEZUS. Sta op, laten we gaan. (Matteüs 26, 46)

Transcriptie

1 Preek van 13 april 2014 gehouden in De Morgenster in Papendrecht door Piet van Die In deze dienst werd belijdenis gedaan en de lezing was Matteüs 26, ZWAK GELOOF EN DE STEM VAN JEZUS Sta op, laten we gaan. (Matteüs 26, 46) Kwetsbaar goedje Dat is niet het meest opgewekte verhaal voor een dienst waarin jonge mensen belijdenis doen! Je hebt een lange voorbereiding gehad. Je moest er naartoe leven. Jullie hebben het zelfs ook nog een jaartje opgeschoven om er nog wat te groeien in geloof. En nu ben je zover, je hebt een bewuste houding gevonden in de wereld van kerk en geloof, de sprong wordt gewaagd en dan horen we over leerlingen die in slaap dommelen! Een beetje tegenstrijdig! En toch is het misschien goed dat we het gelezen hebben. Het laat zien dat geloven een kwetsbaar goedje is. En daarmee vertel ik natuurlijk niks nieuws. De meeste gelovigen weten dat. De belijdeniscatechisanten weten het. Maar soms wordt het toch nog een beetje verstopt of zelfs overschreeuwd. En daarom is het goed om het eens vanuit de schemer in het daglicht te halen. Geloof is geneigd tot verdampen. Geloof kan verdampen Daar ontkomt ook een predikant niet aan. Als dominee word je misschien geacht een soort fullprof gelovige te zijn. Maar zet mij in een gezelschap mensen die cynisch zijn over geloven en die deze fullprof gelovige weleens willen testen met kritische vragen, en ik voel het geloof al in mij wegzakken. Of in ieder geval de táál voor het geloof. Je staat al snel met een mond vol tanden, wil ik maar zeggen. Geloof is als dauw dat met een opkomend zonnetje snel kan verdwijnen. Je moet je geloof vasthouden, wordt er wel gezegd. Maar dat is zoiets als achter het stuur van je auto vechten tegen de slaap. Wakker blijven, wakker blijven, zeg je tegen jezelf. Maar op den duur zakken je ogen steeds verder en moet je wel even een parkeerplaats opzoeken. De auto van je geloof komt tot stilstand. 1

2 En dan hebben we het nog over riante posities van christenen in een vrije wereld. Maar wat als de doodstraf eens op het geloof zou staan! Hoe zou je dan reageren? Vorige week spraken we er nog over met elkaar op belijdeniscatechisatie. De catechisanten zeiden eerlijk: Nou, dan zou ik misschien ook niet overeind blijven. Voor ons Mooie leerlingen van Jezus zijn jullie! denkt iemand dan misschien. En inderdaad, voorbeeldig is het misschien niet. Maar wij hoeven ook geen voorbeeld te zijn, Jezus is ons voorbeeld. En hij reageerde ook wel teleurgesteld toen hij zag hoe onstandvastig het geloof van zijn discipelen was, maar hij had recht van spreken. En toch: tegelijk wist hij wat ze voelden. Blijf wakker en bid dat je niet in beproeving komt, zei hij tegen zijn leerlingen. Maar dat zei hij niet vanuit een onaantastbare positie waarin hem niets kon gebeuren. Integendeel, Jezus wist wat het was: aangevochten geloof. Hij zag wat er ging gebeuren: zijn leven liep ten einde. Angst en vertwijfeling bestormden hem. Dodelijk bedroefd het zijn de woorden die Jezus zelf gebruikte in dat dramatische uur in de hof van Getsemané. Radeloos was hij. Toen ging hij doen wat hij zijn discipelen een kwartiertje later ook zou aanraden: bidden dat hij niet in beproeving zou komen. Stikalleen bad hij dat het niet zou gaan gebeuren, dat zijn Vader hem de weg van haat en geweld zou besparen. Maar tegelijk vertrouwde hij zich aan zijn Vader toe: als het niet anders kon, dan zou hij gaan. Zijn geloof bleef in angst en vertwijfeling overeind. Met andere woorden: Jezus heeft het ons voorgedaan. Of nee, dat is weer te sterk. We moeten niet zeggen: hij heeft het ons vóórgedaan, maar: hij heeft het voor óns gedaan. Geloof van Jezus Wij doen vaak alsof het in de kerk draait om ons geloof in Jezus. Maar er is een diepere kern: het geloof van Jezus. Ons geloof kan struikelen, indutten, verdampen, geruisloos wegzakken als water in zand. Die perioden zullen jullie ook ongetwijfeld meemaken. Dat je nu zeker van je zaak bent, wil niet zeggen dat het onder alle omstandigheden zo zal blijven. Als het vandaag om één ding draait, dan is het dan ook niet dat je zegt: zo zal mijn geloof altijd zijn. Ook in 2

3 jouw leven zullen er ups en downs in je geloof zijn. Daarom draait het vandaag hier om: dat je belooft dat je in de ups en downs van leven en geloof open zult blijven voor de stem van Jezus. Het grootste gevaar is niet dat je geloof zou wegzakken, het grootste gevaar is dat het geloof van Christus je niets meer zou doen. Het grootste gevaar is niet eens dat je geloof af en toe sluimert, het grootste gevaar is dat je je nooit meer zou laten wekken door de stem van Christus. Dat de auto van je geloof voor altijd op de parkeerplaats blijft staan. Dat je denkt: nou, het is wel goed zo hoor. Geloven is een zaak van vallen en opstaan. Daar hoef je je niet voor te schamen. Maar vandaag zeggen we: we geloven dat opstaan altijd het laatste woord zal hebben. Sta op, zegt Jezus tegen slaperige of struikelende leerlingen. Die stem richt ons zwak geloof op. Opstaan dat klinkt al naar Pasen. Want ook wij, struikelchristenen, mogen telkens weer opstaan, Hem achterna. 3

4 Afkondigingen van zondag 13 april 2014 Goedemorgen gemeente (even wachten), Ik heet u en jullie allemaal, hier in de kerk of thuis met ons verbonden, hartelijk welkom in deze dienst. Het is vanmorgen een bijzondere dienst. Drie jonge vrouwen uit onze gemeente zullen belijdenis doen. Hen heet ik dan ook in het bijzonder welkom. En natuurlijk hun familie en vrienden. Fijn dat u er bent. Ik heb de volgende mededelingen: De bloemen uit de kerk gaan na deze dienst, vergezeld van onze hartelijke groet, naar Corine van Herwijnen (A. Schweitzerstraat 195) die deze week uit het ziekenhuis thuiskwam. Wie de bloemen bij haar wil bezorgen kan zich na afloop van deze dienst melden in de kerkenraadskamer. Na afloop van deze morgendienst is er voor jong en oud koffie, thee of limonade in de grote zaal. We zingen nu Lied 887. Ik wens u en jullie allen een goede en gezegende dienst. 4

5 Over de dienst Bijzondere zondag. Belijdenis. Reden dat Annette en ik de dienst samen doen. Beurtelings de kring Geloof Delen. Woord zegt het al: we delen geloof en vragen over geloof. Enthousiaste kring jonge mensen. Maar ook: kweekvijvertje voor belijdenisdoen. Elk jaar de vraag: wil je eens spelen met het idee om belijdenis te doen? Dan kun je een kort paralleltraject volgen en kijken of het iets voor je is. Dit jaar drie dames. Zij zeiden: ja, dat willen we wel. Voor mensen die niet weten: belijdenis doen is: te kennen geven dat je een eigen houding hebt gevonden in de wereld van geloof en kerk. Geen eindpunt, maar een markeringspunt waarop je zegt: ja, ik wil mijn leven stellen in het teken van het volgen van Jezus. Hij geeft mij hoop, hij brengt mij dichter bij God en laat zien hoe ik goed kan leven. Ze gaan er straks zelf ook wat over zeggen. In deze dienst avondmaal. Ook voor de gasten. In deze kerk zeggen we: iedereen die bij Jezus wil horen is welkom om met het avondmaal mee te doen. We doen het lopend. Dat wil zeggen: rij voor rij komen mensen naar boren om brood en wijn te ontvangen. Wilt u dat niet, dan kunt u gewoon op uw plaats blijven zitten. Dan moeten de andere mensen maar even langs u heen schuifelen. Belangrijkste: voel u vrij om te doen wat bij u past. Tot slot van deze inleiding: een Bijbelgedeelte dat laat zien dat geloven een kwetsbare zaak is. Er hoeft maar iets te gebeuren, of het zakt weg. Maar de stem van Jezus kan ook ons geloof weer tot leven wekken. We gaan nu eerst bidden voor de nood van de wereld. Lotte, een van de belijdeniscatechisanten, gaat het met ons bidden. 5

6 (ik af). Persoonlijk woord Lang naartoe geleefd. Zomaar weer voorbij. Maar ik zei het al eerder in de dienst: hoe plechtig ook, een markeringspunt. Het is niet: nu zijn we er. Ook niet: nu gaat het beginnen. Je loopt al een tijdje op de weg van het geloof. Van je ouders meegekregen. Nu eigen gemaakt. Laten weten. We hebben een goeie weken gehad. Jullie waren een sprankelend groepje. Open. Kritisch. Maar in alles: nieuwsgierig. En ik vond het buitengewoon gezellig. Jullie maken deel uit van de kerk van de toekomst. Een kerk die er misschien heel anders uit zal gaan zien. Want de volgende generatie heeft een heel ander levensgevoel, brengt een nieuwe cultuur ook de kerk in. Maar wat blijft is dat Jezus ons voor blijft gaan. Ik wil jullie namens de hele gemeente geluk wensen en jullie iets meegeven. Boekjes van Henri Nouwen, een Nederlandse priester die in Amerika woonde en wereldberoemd werd met verrassend eenvoudig boeken. Het ene boek is dikker dan het andere, maar ze waren allemaal even duur! 6

7 Mededelingen Thuisgekomen uit het ziekenhuis: Corine van Herwijnen (A. Schweitzerstraat 195), Hilde Kleine Rammelkamp-Jaarsma (F. van Eedenstraat 27) en mevr. Ineke Jongejan-Morgenstern (Polakstraat 4). Thuis verblijft: de heer Peter Netten (Randwijk 118). Deze week wordt opgenomen in Dordwijk: de heer Rien Mudde (Merwehoofd 52). In Crabbehof : mevr. Sieny van Niekerk-van Brenk (Huys de Merwede 11). In Waerthove: mevr. Ada Huisman-Nederlof, C. Huygenslaan 169. Voorbeden (aangevraagd voor de moeder van Margreet van Keulen) Vader in de hemel, Wij danken U voor Wendy, Lotte en Marjolien. We zijn blij met en voor hen. We bidden U, ga met hen mee hun verdere leven. Laten zij zich omringd weten door leeftijdgenoten die samen de kerk van de toekomst zullen bouwen. Zo bidden en zingen wij We bidden U voor alle mensen die gehouden hebben van pater Frans van der Lugt. En wonderlijk genoeg horen we daar zelf ook bij. Want al leefde hij ver weg in Syrië, zijn voorbeeld om mensen over grenzen van religies en politieke overtuigingen heen terzijde te staan en met elkaar te verbinden, heeft ook onze bewondering gewekt. We herkenden in hem het gelaat van Jezus, uw Zoon. Laat zijn wrede dood niet voor niets zijn geweest. Laat zijn voorbeeld blijven spreken van vrede en verzoening. Zo bidden en zingen wij Voor zieken en stervenden. We denken aan de moeder van Margreet van Keulen. Wees met haar en haar kinderen en kleinkinderen. We bidden voor hen 7

8 die moeten vechten met geestelijke stoornissen. Die altijd leven in angst en onrust. Voor hen die maatschappelijk geïsoleerd dreigen te raken. Dat wij met elkaar bouwen aan een wereld waarin ieder mens gezien wordt. Zo bidden en zingen wij.. Hoor ons in de stilte ( ) Door Jezus Christus, onze Heer. Amen. 8