Vliegen in GRIEKENLAND

Transcriptie

1 REISVERHAAL Vliegen in GRIEKENLAND Het is onderhand een traditie geworden. Iedere zomervakantie maken we een vliegtrip in Europa. Marokko, De Noordkaap, Schotland zijn de meest recente voorbeelden. In 2018 stond Griekenland op het programma. Een prachtig land om te vliegen, maar zeker niet gemakkelijk, zo ontdekten we al snel. Zo zijn er nogal wat beperkingen die samenhangen met de beschikbaarheid van AVGAS en het verplicht aandoen van een internationaal vliegveld bij binnenkomst en vertrek uit Griekenland. Ook wisselen de tijden waarop je op de Griekse vliegvelden terecht kunt. Veel velden zijn namelijk PPR en het krijgen van toestemming aan de airportautoriteiten vraagt veel mailverkeer en telefonisch overleg met lokale handlers. Samenvattend: rondvliegen in Griekenland is eigenlijk één groot schaakspel, maar wie het spel verstaat krijgt er een onvergetelijke vliegervaring voor terug. Tekst en fotografie: Johan Wester en Theo Wildeboer Donderdag 26 juli Met een volgepakt reisvliegtuig (Piper Arrow IV, turbo, intrekbaar landingsgestel, verstelbare prop, een GTN650 en een ADL Weerradar ) vliegen we IFR in ruim 2 uur vanaf Eelde (EHGG) naar Speyer (EDRY). We hebben een rondreis gepland voor 8 dagen en onze koffers vullen het bagagecompartiment. Evenals de nieuwe zwemvesten en een geleende boot. Dit ingeval we onverhoopt in de Adriatische, Ionische of Egeïsche Zee belanden. Speyer is een klein, overzichtelijk veld en helemaal ingericht op de GA. Het is voor ons een ideale tussenstop op weg naar de Alpen. Het stadje Heidelberg ligt dicht in de buurt en bij een eerder bezoek ontdekten we dat het historisch centrum verbluffend mooi is. We hebben geen tijd gepland om Heidelberg opnieuw te bezoeken. Na refueling en betaling van de landingskosten vliegen we IFR en volgens schema even om 12:00 uur (LT) naar Salzburg (LOWS). Ons plan was om nog dezelfde middag in Zadar (LDZD), een havenstad aan de Kroatische kust, te arriveren. De vliegreis van Salzburg naar Zadar kende boven Ljubljana (Slovenië) nog een onaangename verrassing, doordat we in relatief zwaar weer terecht kwamen (turbulentie, zware regenval en IMC). De luchtverkeersleiding accepteerde overigens meteen ons voorstel om FL120 te verlaten en te dalen naar 8000 voet. We behielden hierdoor zicht en mochten met toestemming telkens onze heading een beetje verleggen zodat we om de vele towering cumuli heen konden vliegen ( request to avoid ). In 6 uur en 2 minuten precies landen we in Zadar. Een door handling geregelde taxi bracht ons naar een mooi hotel, dicht bij het oude centrum. Vrijdag 27 juli Vandaag vliegen we via de ADRIA-1 VRF route langs de prachtige Dalmatische eilanden in ruim anderhalf uur naar Dubrovnik. Deze stad wordt als een van de mooiste steden van de Adriatische kust beschouwd en vanuit de lucht hadden we een fenomenaal zicht op de oude stadskern. Dubrovnik tower gaf ons alle ruimte om meerdere orbits boven de stad te maken [foto]. Toen we uitgekeken waren vlogen we naar het vliegveld. De landingsbaan ligt op een plateau, wat het aanvliegen tot een bijzondere ervaring maakt. Om even om 11:00 uur zetten wij de wielen aan dek (LDDU). Een vriendelijke jonge dame organiseerde een parkeerplek voor het vliegtuig en regelde AVGAS. Rond 14:00 kwamen we aan in ons hotel, waar we rest van de middag heerlijk aan het zwembad bijkwamen. De avond brachten we door in het oude centrum van Dubrovnik, waar het enorm druk was. Niet zo vreemd, want het geheel ommuurde centrum met zijn steile straatjes, marmeren plaveien, kerken en kloosters staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. 12 AOPAMAGAZINE

2 Orbits boven Dubrovnik Zaterdag 28 juli Het plan is om vandaag naar Griekenland te vliegen. Volgens de AIP-regels moet bij binnenkomst en vertrek uit Griekenland een internationale vlieghaven worden aangedaan en voor dat doel kiezen we voor Corfu (LGKR), een vlucht van amper 2 uur. We vliegen langs de kust van Albanië en hebben onze zwemvesten aan. Het landschap langs de Albanese kust is duidelijk minder fraai dan die van Kroatië, maar het vliegen was er niet minder opwindend door. Even voor Tirana (hoofdstad van Albanië) zien wij iets rechts van onze route een waterhoos. Deze lijkt zich steeds scherper te ontwikkelen en we aarzelen geen moment. We koersen richting de kust en gaan met een wijde boog om de waterhoos heen. Bij Corfu aangekomen worden we boven het eiland in de hold gezet. Een paar charters krijgen voorrang om te landen en te vertrekken en na een minuut of 15 rondjes draaien (zeker geen straf!) mogen we landen. Aanvliegen op Corfu is adembenemend, we zijn er stil van. Overigens ook van de prijzen die men rekent voor het landen aldaar. Zonder blikken of blozen verzocht men ons bijna 300 af te tikken (inclusief AOPA-lidmaatschap korting). Sinds een flink aantal vliegvelden op Griekenland aan Fraport zijn verkocht (een Duitse operator) reizen de landingskosten de pan uit. Vliegen in Griekenland is voor de privé-vlieger een kostbare aangelegenheid geworden. Waterhoos voor de kust van Albanië Landing op Corfu AOPAMAGAZINE 13

3 REISVERHAAL 14 AOPAMAGAZINE

4 Zondag 29 juli Corfu is een relatief groot vliegveld. Het duurt nogal even voordat we eindelijk weer in de lucht hangen op weg naar Syros (LGOS). Syros is klein eiland en maakt onderdeel uit van de Cycladen. Het ligt op zo n 2:35 vliegen van Corfu. Na enkele mails en wat telefoontjes krijgen we uiteindelijk de bevestiging dat we welkom waren en we op deze dag ook AVGAS konden tanken. Natuurlijk: in de AIP staat alles, maar het raadplegen van de Notams is een must. Voor de meeste velden staan hier per periode en per dag uitzonderingen opgesomd voor alle dagen van de week. Omdat er rond Athene de nodige build-ups te verwachten zijn, besluiten we zoveel mogelijk over water te vliegen. Om kwart over een landen we op Syros en kunnen meteen tanken. Een tweetal dames van Skyservice (handler aldaar) heten ons van harte welkom en nemen alle tijd om met ons de plannen voor de komende dagen door te nemen. Ze adviseren over handlers op andere velden en reiken namen en telefoonnummers aan. Een welkome afwisseling na de drukke, hectische vliegvelden die we hadden gehad. Rond 16:00 uur liggen we aan het zwembad in een mooi, klein hotel aan zee. Maandag 30 juli t/m woensdag 1 augustus Na heel wat gepuzzel, brandstofberekeningen en s ontstaat het plan om van Syros via Chios, Astypalaia en Milos weer naar Syros terug te keren voor een tankbeurt. De eilanden overtreffen elkaar in schoonheid en op ieder eiland blijven we 1 nacht. Op Astypalaia hebben we zowaar nog tijd om een scooter te huren en verkennen we een deel van het kleine eiland. De eilanden worden eigenlijk alleen door de Grieken zelf bezocht. Buitenlandse toeristen, laat staan GA-vliegers, zijn we niet tegengekomen. Op woensdag 1 augustus tanken we direct na opening op vliegveld Syros. 221 liter AVGAS tegen een prijs van 3,17 per liter. Slik! Omdat we een slot hebben gekregen voor aankomst op Kefallinia (LGKF) Het kratereiland Santorini Vertrek Syros Op Fl100 van Griekenland naar Italië (links Theo, rechts Johan) AOPAMAGAZINE 15

5 REISVERHAAL Middellandse zeekust. Zuid-Italië is aan de oostkant redelijk vlak en dor, maar meer naar het binnenland en aan de westkust ziet het er totaal anders uit. Het landschap is bergachtig en groen en eenmaal in de omgeving van Napels zijn de uitzichten prachtig. Het is wel oppassen geblazen want bij Napels moeten we op 1000 voet over Pompeï en Napels richting de kust. wachten we nog een uurtje en vertrekken dan. We worden door onze handler (Maria) met een dikke zoen uitgezwaaid. Altijd goed om op verschillende plekken vrienden te hebben Kefalinia is een relatief groot en onpersoonlijk vliegveld. De handler aldaar kunnen we aanvankelijk maar moeilijk bij de les houden, maar als we na een tijdje aangeven het wachten beu te zijn, besluit ze in actie te komen. Ook hier wordt voor nauwelijks enige arbeid een fikse handlingsnota uit het systeem geperst, waarna we na betaling mogen vertrekken naar Brindisi (LIBR). We filen deze keer een IFR-plan en op flightlevel 100 vliegen we met zuurstofmaskers op in 1:50 uur naar Italië. In Brindisi verloopt alles op rolletjes. Rond een uur of vier in de namiddag nemen we een heerlijke verkoeling in het zwembad bij ons hotel. Donderdag 2 augustus Vandaag bewijst onze weerradar zijn dienst. Vroeg in de ochtend laten we Brindisi achter ons en steken Italië over richting de Vervolgens vliegen we op 1000 voet verder langs de kust richting Rome. We genieten van het fraaie uitzicht, maar ook van het spel om zo soepel mogelijk door de diverse CTR s die we hier tegenkomen te vliegen. Het is druk met de radio, maar met een beetje voorbereiding op de te volgen VFR-routes en visual reporting points is het prima te doen. Onze tussenstop voor deze dag is Rome Urbe. Het weer ziet er perfect uit. Nog wel. Want na onze tussenstop zien we op de radar al snel wat we ook optisch kunnen waarnemen. Enorme onweerswolken pakken zich samen op We worden door onze handler (Maria) met een dikke zoen uitgezwaaid. Altijd goed om op verschillende plekken vrienden te hebben Langs de kust bij Napels 16 AOPAMAGAZINE

6 Uitwijk naar Elba (weerradar ADL110) Op 1000 ft over Pompeï (Napels) Gaforroute door de Alpen onze route naar Verona. Er is geen andere keus dan een uitwijk te bedenken. Volgens de radar is er op Elba geen vuiltje aan de lucht en dus besluiten we naar dit veld te uit te wijken. Een zeer behulpzame ATC-controller van Grosetto coördineert onze uitwijk en check het weer op Elba. Inderdaad, blue sky en geen probleem om daar naar toe te gaan. Op Elba zijn we al eens eerder geweest en ook nu bevalt die plek ons prima. Ons hotel ligt aan de zee en we hebben daar heerlijk in gezwommen. Vrijdag 3 augustus Vandaag vliegen we terug naar huis. Volgens een directie lijn zou dat neerkomen op 4,5 uur, maar wij besluiten iets meer tijd te nemen. We willen een GA- FOR-route door de bergen vliegen en op Friedrichhaven een tussenstop maken. Zo gezegd, zo gedaan. De VFR-route door de bergen was geweldig, maar het vergt wel grote oplettendheid om tijdig de juiste afslag te nemen. Om zoveel mogelijk risico s te vermijden besloten we ruim boven de reference altitude van 6500 ft, namelijk FL 100, te vliegen. Friederichaven is een heerlijk overzichtelijk veld en voor de GA-vlieger heel geschikt. In amper 2 uur en 3 kwartier vlogen we op FL100 terug naar Eelde. Voor reisverslagen zie ook de website van Theo Wildeboer AOPAMAGAZINE 17