Katholieke Bond van Ouderen Afdeling Haarlemmermeer

Transcriptie

1 Katholieke Bond van Ouderen Afdeling Haarlemmermeer De Belangen Organisatie voor Senioren Nummer 167 KBO Meer Nieuws juli 2016 Lees het op de pagina s 4, 6, 7 en 8 Deel 2 De Lucerne In Memoriam Co Wies pagina 14 en 15 1

2 Website: Hier kan Uw Advertentie staan

3 Als u deze KBO Meer Nieuws op de mat vindt, ben ik net weer terug uit Kameroen, een land in Centraal Afrika. Zoals velen van u misschien weten had mijn werkzame leven te maken met ontwikkelingssamenwerking. Ook na mijn pensioen ben ik als vrijwilliger steeds betrokken gebleven bij het ontwikkelingswerk, maar ook daar komt nu gedeeltelijk een einde aan. Ik zit al meer dan 20 jaar in het bestuur van de grote ontwikkelingsorganisatie in Kameroen CIPCRE genaamd. In het Nederlands betekend dat Internationale vereniging ter promotie van de Schepping. Deze organisatie houdt zich bezig met vredes en gerechtigheid vraagstukken, met ecologische uitdagingen op het gebied van landbouw, met het begeleiden van middelbare scholen op het gebied van ecologische aspecten. Belangrijk succes is geweest dat zij erin geslaagd zijn om een betere sanitaire voorziening te scheppen op de scholen, maar ook zijn ze erin geslaagd om in een grote stad van meer als inwoners de vuilnis dienst beter te regelen en voornamelijk het groen afval te laten composteren. 20 jaar geleden wist men weinig over de voordelen van compostering. Op het ogenblik gebruiken vele boeren en boerinnen compost om hun groente en fruit beter te laten groeien. Op allerlei manieren heb ik met deze organisatie samengewerkt, maar dit jaar is het voor het laatst. Ik kijk hier met veel voldoening en dankbaarheid op terug. IK ben heel blij om u te vertellen dat het bestuur is versterkt met een nieuwe aspirant secretaris waarvan we hopen dat u hem op de algemene vergadering in mei zult aanvaarden als secretaris. Een ander belangrijk punt om te vermelden is het revitaliseren van de oude seniorenraad van de gemeente Haarlemmermeer. Deze raad was op sterven na dood. Zij was echter wel de officiële gesprekspartner van de ouderen bij de gemeente Haarlemmermeer. Het leek erop dat deze Raad zou verdwijnen, maar mede dankzij het initiatief van enkele leden van de LSBO staat de Raad er weer in volle sterkte. De LSBO, het samenwerkingsverband tussen KBO, de Seniorenverenigingen Haarlemmermeer Zuid en Noord, de PCOB (en vorig jaar nog de ANBO) blijft als achterban van de Seniorenraad wel bestaan maar krijgt hierdoor de naam klankbordgroep Seniorenraad. Uit de oude LSBO is een nieuw dagelijks bestuur gevormd en ingeschreven in de KvK. Er is inmiddels een beleidsplan en een actieplan gemaakt en de gemeente heeft inmiddels ingestemd met de opzet en werkwijze van de nieuwe Seniorenraad. Ik heb er het volste vertrouwen in dat deze nieuwe en vitale Seniorenraad nauw zal gaan samenwerken met de bestaande ouderenbonden. Johan Naron 3

4 de Afijn, Lees verder op bladzijde 6 Website:

5 Zie ook pagina 18 Wie kunt u bellen of mailen voor een bepaald evenement? Voor museum bezoek of stedenbezoek kunt u contact opnemen met: Ina Podt : ipodt@kpnmail.nl Suus Reijers : suusreijers@quicknet.nl Idy Langenberg Lang0200@hetnet.nl Voor dagtochten met een Touringcar kunt u contact opnemen met: Piet vd Coevering p.vandecoevering@ziggo.nl Ydi Langenberg Lang0200@hetnet.nl Voor de Midweek 2017 kunt u contact opnemen met: Jaap Slijkerman jaap.slijkerman@kpnmail.nl Bep Everaardt benfeveraardt@quicknet.nl Voor wandelen kunt u contact opnemen met: Vincent van Rhoon v.rhoon@lijbrandt.nl Veranderingen in het ledenbestand Het bestuur zou het zeer op prijs stellen als u wijzigingen die nuttig zijn voor de ledenadministratie zoals een overlijden, een adreswijziging binnen of buiten de Haarlemmermeer, EEN NIEUW - ADRES of een OPZEGGING van het lidmaatschap tijdig doorgeeft of laat doorgeven aan onze ledenadministrateur Vincent van Rhoon Adres:Atletiekstraat 53, 2143CA Hoofddorp, tel: of per ledenadmin.kbo.haarlemmermeer@lijbrandt.nl Opzegging van het lidmaatschap dient te schriftelijk te geschieden vóór 1 december van het lopende jaar De ANBO -bus rijdt nu als SvHN bus en rijdt ook voor KBO -leden uit Haarlemmermeer. De bus kan echter alleen blijven rijden met uw steun. Elke gift, hoe klein ook, is welkom! In Hoofddorp Zuid (Nieuw Vennep Rijsenhout Abbenes Zwaanhoek) rijdt de SvHZ met een eigen Bus van de Stichting Senioren Samen op Weg. Ook deze Bel voor Nieuw Vennep e.o. H meer zuid: bus is beschikbaar voor KBO leden. Bel voor Hoofddorp e.o. H meer Noord:

6 Alle matrozen werden ingezet: Jolanda, Peco en ook mijn vrouw, maar die vloog overeind en viel gelijk weer terug met haar kont op het luchtrooster. Die kon dus gelijk de ziekenboeg in, ook dat nog. Er werd met man en macht geschept, maar het water kwam er nog harder in dat dat het er uit werd gehoosd. De brug werd voor ons opengedaan, wij stonden tot onze knieën in het water en de boot was haast niet meer te besturen. De jongens op de brug hoorden we schreeuwen: Kijk, een onderzeeër!!" Toen wij door de brug waren heb ik met alle kracht de boot aan de kant gekregen. Wat was ik blij dat hij aan de kant was. Iedereen moest er zo snel mogelijk af. Als kapitein ging ik natuurlijk als laatste. Gelukkig was er daar boven nog één die het in de gaten hield, want toen wij er allemaal af waren, zonk de boot. Alleen het kapje kwam nog boven water uit. Website:

7 Maar wij waren gered. Want stel je eens voor als de boot vijf minuten eerder gezonken was, dan had hij in het midden van de Ringvaart gelegen. Wij hadden nog geluk gehad. De boottocht was voorbij. En wat nu? Wij stonden mistroostig naar de gezonken boot te kijken. Maar er moest wat ondernomen worden, eerst moest ik dat zootje ongeregeld kwijt. Maar hoe. Mijn auto stond nog in Lisse, maar hoe moest ik daar komen? Liften was de enige mogelijkheid. Dus ik dan dat maar proberen: als er een auto aankwam stak ik een vinger op met de bedoeling dat er maar één mee moest, maar dat werd niet begrepen. Want zij staken ook een vinger op. Ik ben toen maar een eindje verderop gaan staan, bij dat zooitje ongeregeld vandaan. Toen er zo'n vijftig auto's gepasseerd waren, stopte er een auto, maar die was zo klein, zo klein had ik er nog nooit een gezien. De jongedame die er al opgerold in zat, vroeg wat er aan de hand was. Na het verhaal gehoord te hebben, kreeg zij medelijden en zei: "Als u er in kunt komen, wil ik u er wel heen brengen.' De nood was hoog, dus ik heb mij in alle bochten gewrongen om in dat autootje te komen. En mijn matrozen maar lachen. Maar ik zat er in, ik had een lift, zij bracht mij op de plaats van bestemming. De jongedame werd bedankt voor haar behulpzaamheid. Ik moest me eerst weer in model brengen voor ik weer kon lopen en ben daarna met mijn eigen auto weer naar de plaats des onheils gegaan. Daar zaten ze allemaal nog te wachten. Nu moest ik zo snel mogelijk van ze af. Dus gauw in de auto en naar huis. En daarna weer terug naar de plaats waar de boot lag. Wat moest ik nu doen? Ik zat daar met mijn zoon Erik mistroostig naar het kapje van de boot te kijken. Totdat er een buurtbewoner voorbij kwam, en ons vroeg wat er aan de hand was. Wij hebben hem het verhaal verteld en hij wist wel een oplossing. Gewoon de brandweer bellen, zei hij, en hij bood mij aan om dat te doen. Toen wij zo'n twintig minuten hadden zitten wachten, hoorden wij de sirene van de brandweerwagen. Dat zal toch niet voor ons bedoeld zijn? Maar hij kwam over de brug naar ons toegereden. Vijf of zes man sprongen er uit. Die lolbroeken vroegen: "Waar is de brand?" Tegen degene met de meeste strepen en de mooiste pet moest ik mijn verhaal vertellen. Wat er gebeurd was. Toen ik mijn verhaal had gedaan gaf hij een teken, er werd gelijk actie ondernomen. De mensen die de brandweerwagen eerst niet bij hadden kunnen houden, waren nu ook gearriveerd, er was bekijks genoeg. 7

8 Maar de teleurstelling was op de gezichten te lezen, er was niets te zien. De meeste vertrokken dan ook weer mopperend. De slangen werden uitgerold, en de zuigkappen werden in de boot gegooid. De motoren op volle toeren. En nu maar wachten of het zou lukken. Ik had er nog maar weinig vertrouwen in, maar na 10 minuten zag je de kap omhoog komen. De man die de leiding had stak zijn duim op en schreeuwde: "Het gaat lukken!" Na een kwartier was de boot weer half boven water. Eén van de brandweermannen kreeg de opdracht om in de boot te springen, maar dat was geen goed idee. Want alles dreef in de boot, ook de potten verf die over waren van het schilderen en die open waren gegaan. Toen de boot weer op de normale hoogte lag, kwam de man uit de boot en keek met verbijstering naar zijn pak. Dat zat onder de verf. Scheldend en vloekend ging hij zich aan de kant verkleden, ik schaamde me dood. De man die de leiding had kwam naar ons toe en zei: "Jullie kunnen weer varen." Ik vroeg aan hem of het niet weer kon gebeuren maar hij verzekerde mij dat dat niet meer kon, het hout was weer uitgezet. De mannen werden bedankt voor hun bewezen diensten, en gingen weg. Het had niets gekost, dat viel mee. Wat waren wij blij. Wat angstig stapten wij weer in de boot. Wat zag het er allemaal uit! Nu moest alles weer schoon gemaakt worden, dat was een hele klus. Maar het is ons gelukt en we zijn er één keer mee op vakantie geweest, maar hebben hem gauw weer van de hand gedaan. Met veel verlies, dat wel, maar varen, dat was niets voor ons. Dit was de belevenis van de begeerte van de familie P. Brouwer. Ik hoop dat jullie hier wat van leren. Bezint voor je begint. Piet Brouwer Website:

9 Onze dagtrip naar Zutphen/ Bronkhorst op 31 mei 2016 We vertrokken keurig op tijd. Na een uurtje en wat files, kregen we koffie in de bus wat een goed idee was. Het volgende uurtje konden we er even uit om echt koffie te drinken met gebak. Het was ergens in Zutphen aan de IJssel. Daarna allemaal weer de bus in op weg naar de fluisterboten. We hebben genoten van de stilte en de prachtige natuur. Toen iets heel anders : het kleine stadje Bronkhorst. We hebben daar de lunch gehad en konden daarna het stadje in. Een middeleeuws stadje met een paar huizen, winkeltje, kerk en een dorpspomp. Het is het laatste stadje dat stadsrechten kreeg. Helaas ben je er zo doorheen. We hadden nog een uur over om rond te kijken en gelukkig ontdekten we een terrasje buiten in de zon. Het uur kon niet lang genoeg duren, zo hebben we daarvan genoten. Bezoek aan Het Cromhouthuis op 14 juni 2016 in Amsterdam Op 14 Juni hebben we met een aantal leden Het Cromhouthuis in Amsterdam bezocht. Het gebouw is gebouwd in opdracht van de koopman Jacob Cromhout, vandaar ook de naam. Op de bovenste verdieping van het gebouw is het Bijbels Museum gevestigd. Stadspaleizen werden deze huizen genoemd, gevestigd aan de chique Herengracht. Na een gezamenlijk kopje koffie is ieder voor zich alles gaan bezichtigen om daarna samen de lunch te gebruiken in de tuinkamer van het Cromhout café. We kunnen terug kijken op een gezellige dag met een snuifje Gouden Eeuw. Het was opnieuw een goede keus van de museumcommissie. 9

10 Website: De persoonlijke gegevens van de EC-leden vindt u op pagina s 5 en 18 7 juli: busreis Texel, nog 1 plaats beschikbaar. Vertrek uur Stamplein. Kosten 45,= inclusief lunch, aanmelden bij Piet van de Coevering. 2 augustus: busreis Texel (Bus is Vol) Vertrek uur vanaf het Burg. Stamplein en om uur vanaf de Dennenlaan in Zwanenburg Programma voor juli en augustus: 4 augustus: busreis Texel. (Extra bus wegens grote belangstelling). Vertrek als boven. Aanmelden bij: Piet v d Coevering 8 augustus: Wandelen landgoed De Zuilen. Vertrek uur RK Kerk aan de Kruisweg. We gaan met particuliere auto s. Aanmelden: Ydi Langenberg. Zie voor info ook maandblad 166 (juni) 26 augustus: Hofjeswandeling Leiden met gids. Vertrek NS-station uur. Bij aankomst in Leiden drinken we eerste een kopje koffie. De gids komt ons dan ophalen. De wandeling incl. lunch in het Koetshuis kost 15.= De overige kosten komen voor eigen rekening. Maximale grootte van de groep 15 personen. Aanmelden bij Ydi Langenberg, Ina Podt of Suus Reijers. Elke dinsdag wandelen vanuit boerderij PAX: start om uur

11 Voorlopige plannen najaar 2016: (meer gegevens in ons volgende blad) Op 8 september gaan we naar de Zilverstad Schoonhoven. We bezoeken het Zilvermuseum, ontvangen koffie/gebak en we kunnen aansluiten bij de rondleiding. Op 27 oktober gaan we naar Panorama Mesdag in Scheveningen Op 18 november voor de kerst-expositie naar de Abdij van Egmond. Verslag van onze Midweek naar Odoorn. Maandag De heenreis verliep voorspoedig. De luchten waren wat donker, maar de stemming was goed. Na de lunch in restaurant Madrid kregen we de replica van de Nachtwacht te zien. Wel gelijkend, maar nèt niet echt. De toelichting over de personen op het schilderij was uitgebreid en fijn. Daarna naar het hotel waar de hartelijke ontvangst het direct goed deed. Goed verzorgd diner was ons deel. De avond is gevuld met een mooie film met toelichting over Drenthe. Dinsdag zijn we naar de beeldentuin in Eeserveen gegaan. Mooie tuin, mooie beelden en fijn om daar een wandeling te maken. 11

12 Website: In het winkeltje is royaal gekocht. In de middag naar de Rosinkhof in Leggeloo. Drents roomkaatje en likeurtjes worden daar gemaakt en zijn uitgebreid geproefd. In de avonduren was een Shantykoor uitgenodigd, een fijne avond; ook heeft één van ons een gastoptreden gegeven. Woensdag. Na het ontbijt, waar ook steeds wisselende gasten aanschoven, gingen we op weg naar het godvrezende dorp Staphorst waar we werden rondgeleid door een heer in klederdracht, geboren Staphorster. Hij heeft veel van de wereld gezien om tenslotte naar zijn geliefde Staphorst terug te keren. Steevast begonnen zijn zinnen met de aanhef lieve mensen -dat had toch wel iets, vond ik. Het kwam wel echt op me over. Hij vertelde veel : b.v. dat de vrouw des huizes alles in en om het huis deed. Waar de mannen zich dan mee bezig hielden werd duidelijk toen we in de buurt kwamen van het industrieterrein. Nog de klassieke taakverdeling dus. Verder vertelde hij dat inwoners vaak al op jonge leeftijd een groot huis bezitten. De fundamenten worden door een aannemer gelegd maar de rest wordt door de bewoner met hulp van familie en vrienden opgebouwd: het nabuurschap staat hier dus nog volop in bloei. Ook de volgende gebeurtenis werd leuk verteld: het zijraam van de woning werd nog wel eens gebruikt om een geliefde s-avonds met een bezoek te vereren; het ging wel eens fout; dan belandde hij bij vader en moeder in bed. Het leidde uiteraard tot veel ontsteltenis bij de echtelieden en tot ontnuchtering van de jongeman, die zich eerder moed had ingedronken. Verder is Staphorst in het bezit van een grote kolonie ooievaars: 400 nog wel. Vanuit de bovenstaande verdieping van een ziekenhuis (de kraamkamer) wordt op al die ooievaars neergekeken. Over vruchtbaarheid gesproken. Tenslotte en ter relativering: je moet in de pas lopen met de normen en waarden van het dorp anders loop je de kans dat je wordt dood gezwegen, zo vertelde onze gids. Hij onderkende trouwens dat het niet zo christelijk was maar het was wel effectief. Aldus ons lid H.L

13 Na de lunch vertrokken we naar Genemuiden om een bezoek te brengen aan het tapijtmuseum waar de ontwikkeling van de Genemuider vloerbedekkingsindustrie werd verteld en door enthousiaste vrijwilligers werd gedemonstreerd. De dag werd afgesloten met gezellig samen zijn, door eigen deelnemers gebracht en bowling. Donderdag een mooie rondrit met gids. Veel gezien en gehoord. Ooit gehoord van de LOFAR telescoop, deel uitmakend van internationaal netwerk? Wij hebben veel interessants gehoord en gezien. In de middag naar de verzameling oude materialen van Nelis en Leentje. Bij thuiskomst wachtte ons een heerlijk afsluitend buffet, begeleid door Marjon met haar avondje HEERLIJK HOLLANDS. Heel gezellig en via een muziekkwis werden we allen daarbij betrokken. Dan is daar het einde met een glaasje of kopje koffie en ten slotte afrekening van consumpties. Vrijdag weer naar huis, goed verzorgd diner bij de Klaveet en rond uur stonden dankbare deelnemers weer op het Van Stamplein. Het was een fijne week, verdrietig is dat één van onze leden voortijdig naar huis werd geroepen. Het was ook een druk programma. Volgend jaar anders??? Mevr. M.G.C.U Schoenmaker uit Nieuw Vennep 13

14 Website: in memoriam Co Wies In KBO Meer Nieuws van juni 2016 zien we hem nog staan op de een na laatste bladzijde, voor de laatste keer. Vrijwillige Ouderen Adviseur Dhr. J Wies. Donderdag 19 mei 2016 is hij overleden. Een vriend van Co stuurt mij een mail waarin hij zegt: Co is gisterenmiddag nadat hij een paar weken in bed heeft gelegen rustig en vredig overleden. Hij wenste in familie en gesloten kring gecremeerd te worden. In februari 2014 was Co voor het eerst op onze bestuursvergadering. In het voorstelrondje liet hij weten het totaal niet eens te zijn met de plannen van het kabinet over de decentralisatie van de zorg en hij zei: Ik vind dat we als KBO niet lijdzaam moeten anticiperen op de kabinetsplannen, maar ons ertegen moeten verzetten. Ik zal de ontwikkelingen hierover dan ook zeer kritisch volgen. En dat heeft Co gedaan, we kregen via de mail vele (kranten) berichten toegestuurd en zijn commentaar daarop. In april 2015 geeft hij aan dat het de laatste tijd niet zo goed met hem gaat. De kanker is teruggekomen en hij kan zich daarom niet volledig wijden aan het KBO werk. Toch houdt hij de ontwikkelingen nauwgezet in de gaten en reageert hij op verslagen en brieven van het bestuur. Co blijft strijdbaar tot het einde. Als een van de KBO- leden aan het bestuur schrijft het niet eens te zijn met de uitkomst van het keukentafelgesprek reageert hij als volgt: Beste mensen ik ben in de gelukkige omstandigheden dat ik geen gebruik hoef te maken van de zogenoemde Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Dit laatste woord zou moeten worden veranderd in Wet Maatschappelijk Onrecht. Twee dagen voor zijn dood liet hij mij via bovenstaande vriend weten: " Ondanks dat wij het niet altijd met elkaar eens waren over bepaalde onderwerpen, heb ik een fijne tijd gehad en een vruchtbare

15 samenwerking met jou en met de andere mensen van het bestuur, bedankt en alle goeds " Co en ik hebben fijn samengewerkt bij het organiseren van een informatiemiddag (voor bezoekersgroepen van r.k. kerken in de Haarlemmermeer) over de veranderingen in de zorg. Ook hebben we een bijeenkomst van Samen in Gesprek over het keukentafelgesprek samen voorbereid, helaas kon Co hier zelf niet meer bij aanwezig zijn. In februari 2016 kwam hij weer naar de vergadering, vol plannen om in Rijsenhout een middag te organiseren met het doel meer mensen bij de KBO te betrekken. Die keer zei hij: Ik wil niet teveel papierwerk, maar er zijn voor de mensen. In diezelfde week bleek dat de kanker door zijn hele lichaam zat; hij moest zich voorbereiden op het einde van zijn leven. We danken Co voor zijn inzet voor de kwetsbare oude mens en voor de goede samenwerking. We wensen zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen dat ze samen dit verdriet kunnen dragen en veel aandacht en liefde krijgen van mensen om hen heen. Namens het bestuur Els van Dongen-Caarls De dag waarop jij wordt genoemd Mooi is de dag waarop jij genoemd wordt mooi, al is die dag niet zonder pijn mooi is de dag waarop jouw levenslied klinkt iemand vertelt over wie jij was dat jij wel weg, maar niet voorbij bent. Mooi is de dag waarop je naam klinkt als een chanson uit een geliefd verleden mooi is die dag met een geur van nostalgie toen alles nog zo zorgeloos was dat wij dachten dat het voor eeuwig zou zijn. Mooi is de dag waarop je naam er ineens weer is niet dat versleten refrein van vooruit moeten kijken mooi is de dag waarop terugkijken mag zo n dag is een omarming die versterkt op de weg die ik verder ga van dag tot dag Mooi is de dag waarop jij wordt genoemd waarop een kaarsje brandt voor jou mooi is de dag waarop jij leeft als gisteren jij bent wel uit onze tijd gegaan maar leeft in die andere, eeuwige tijd van liefde. Marinus van den Berg 15

16 Website: Marine - Koopvaardij Deel 2 De Lucerne Het leven gaat door en ik moest weer op zoek gaan naar een baan. Ik heb heel wat Nederlandse Maatschappijen afgelopen maar ze hadden niemand nodig. Uiteindelijk stapte ik het Zeemanshuis in Rotterdam binnen en daar boden ze mij een baan aan als tweede stuurman op een Zwitsers schip. Zoals ik in deel 1 van de vorige maand al opmerkte, mocht dat eigenlijk niet van de MarineStaf in den Haag, maar nood breekt wet. In de tussentijd had ik ook mijn radio bevoegdheid gehaald. In Sas van Gent stapte ik dus als tweede stuurman/ radio telefonist aan boord van het motorschip de "Lucerne" Weer nieuwe mensen waarmee ik de eerste tijd vertrouwd moest zien te raken. Het schip voer onder Zwitserse vlag, een rode vlag met een wit kruis. In Londen zat het bevrachtingskantoor en zij bepaalde waar het schip naar toe moest varen. De kapitein was een Nederlander met een bekende adellijke naam. Later hoorde ik dat hij het zwarte schaap van die deftige familie was. De eerste stuurman was een Duitser en heette Muller. In de tweede wereldoorlog had hij gevaren op een onderzeeër. De machinisten en de matrozen waren ook Nederlands. Heinz de kok, ook De Brouwersgracht vrij en dat was iets bijzonders. De Lucerne een Duitser, zwaaide de scepter in het kombuis. Ja en daar zat ik tussen, zei de gek. Mijn hut was ietsje groter dan op de Brouwersgracht en lag aan bakboord op het achterschip. (linksachter dus) De Lucerne was ook tweemaal zo lang en twee meter breder dan de Brouwersgracht. Mijn gage was goed en belasting De loods kwam aan boord en we verlieten Sas van Gent en voeren de Oosterschelde af. Dwars van Vlissingen ging de loods van boord. De bestemming was Ramsgate aan de zuidoost kust van Engeland. In de buurt van de kust moest ik mijn kunsten vertonen en een kuststation oproepen voor

17 een loods. Ik herinner me dat de man die ik aan de lijn kreeg bijzonder vriendelijk was. De loods bracht ons in het kleine haventje. We zouden hier graan laden voor de whisky industrie in Leith in Schotland. De ruimen moesten brandschoon zijn en er moesten midden in de ruimen schotten geplaatst worden om te voorkomen dat bij ruwe zee de lading ging glijden naar één kant, waardoor het schip zou kunnen kapseizen.. Het kuststation lag op een heuvel en was te belopen. Ik wilde wel eens kennis maken met die vriendelijke man. Dat was een leuke ontmoeting. Hij en zijn vrouw nodigden me binnen en of ik bleef eten. Ze hadden grote kinderen en vertelden van alles en nog wat. Over de oorlog toen de Engelse militairen in Calais met honderden kleine bootjes vanuit Ramsgate werden opgehaald. Ik kreeg een boekje met titel "de Snowgoose" (de sneeuwgans) over die periode. Ze brachten me terug aan boord en zijn vrouw vroeg of ik misschien een paar pakjes shag had voor haar man. Die had ik toevallig en gaf ze met liefde, (with love!) In het boekje stond de volgende tekst: "With our sincere wishes for your lifelong happiness together all of us Mannalls". Ja dat was een bijzondere ontmoeting en dat boekje heb ik nog altijd in de boekenkast staan. Leith ligt vlak naast Edinburgh aan de rivier Firth of Forth. Hoeveel flessen whisky er van onze lading graan gemaakt zijn weet ik niet, maar we vertrokken al gauw met stukgoed voor Odense in Denemarken op het eiland Fünen. Aan boord had ik inmiddels mijn draai gevonden en op volle zee liepen de eerste stuurman en ik wachten van 6 uur op 6 uur af, dus 12 uur werken in de 24 uur. Na Odense gingen we naar Stockholm. Sturen tussen de eilandjes met allemaal kleurige huisjes was een genoegen om te zien. De loods aan boord gaf aan wat voor koers ik moest sturen. Van Stockholm zelf weet ik niet veel want we lagen daar te kort. Vervolgens gingen we naar Gävle ook in Zweden, om de rest van de lading te lossen. Daar ben ik wel de wal opgegaan en kocht een koperen ketel voor mijn moeder. Daarna gingen we leeg de Botnische Golf in naar een klein houthaventje genaamd Umea om hout te laden voor Sligo in Ierland. We meerden af aan een steiger en een douaneman kwam op de fiets om de kast met drank en sigaretten te verzegelen. Er lagen geen andere schepen in dat piepkleine haventje. Nauwelijks was de douaneman vertrokken of onze boot stroomde vol mensen die onze clandestiene voorraad wilde kopen. Het was een levendige handel en het dreigde uit de hand te lopen toen plotseling een VW bus met de zwarte bende van de douane er aankwam om het schip binnenste buiten te keren. Volgende maand vertel ik hoe dat afliep en nog meer. Adriaan 87 17

18 Website: Het bestuur en medewerkers van de KBO afdeling Haarlemmermeer bestaat uit: Voorzitter Dhr. J.A.M. Naron Lisserweg AV Lisserbroek Tel: Penningmeester Dhr. S. Rijke Waterwolf HP Hoofddorp Tel: Secretaris (a.i.) Dhr. P.G.L. Numan Fideliolaan PS Nieuw Vennep Tel: Ledenadministrateur Dhr. V. van Rhoon Atletiekstraat CA Hoofddorp Tel: Vrijwillige Ouderen Adviseur (VOA) Mevr. E. van Dongen-Caarls Pater Damiaanstraat EM Hoofddorp Tel: Voor gesprek en persoonlijk advies Eindredactie KBO Meer Nieuws Dhr. W. Dijksterhuis Söderblomstraat GM Hoofddorp Tel: Webmaster en distributeur Nestor De Heer M.J. van Beek Waddenweg XL Hoofddorp Telefoon / mjvanbeek1949@gmail.com Webmaster / Huisbezoekster Mevrouw E. van Batenburg - Valenteijn Kromme Spieringweg 384A 2141BW Vijfhuizen Telefoon: adres:erna.van.batenburg@gmail.com Voorzitter evenementencommissie Dhr. P. van de Coevering Piratenweg TV Hoofddorp Tel: p.vandecoevering@ziggo.nl Voor museum- of stedenbezoek, BEL: Ina Podt of ipodt@kpnmail.nl Ydi Langenberg of Lang0200@hetnet.nl Suus Reijers of suusreijers@quicknet.nl Bestuurslid Dhr. J. C. Kloppenburg Franklinstraat BK Badhoevedorp Tel: jan.kloppenburg@quicknet.nl Voor dagtochten met een Touringcar BEL: Piet vd Coevering of p.vandecoevering@ziggo.nl Ydi Langenberg of Lang0200@hetnet.nl Opgeven voor de Midweek 2017 BEL: Jaap Slijkerman of jaap.slijkerman@kpnmail.nl Bep Everaardt of benfeveraardt@quicknet.nl Voor wandelen kunt u bellen met: Vincent van Rhoon v.rhoon@lijbrandt.nl Bankrelatie:Rabobank IBAN. NL86RABO Voor overige evenementen kunt u contact opnemen met ieder lid van de EC dat daarbij genoemd is.

19 REIZEN Klaverjasreizen Het nieuwe programmaboekje is uit 50-plus Reizen en Dagtochten Voor groepen en individuele boekingen Diverse opstapplaatsen mogelijk, Voor informatie : Oskam Reizen bv 19

20 Website: