Samen werken aan. Hoogtepunten 2013 Een jaar met een gouden randje. Het decembergevoel van de redactie Geniet van alles om je heen en neem de tijd!

Transcriptie

1 Herfstspreuk Geslaagd! 24 december 2013 jaargang 17 Samen werken aan Is in de herfst het weer lang klaar, vroeg is een strenge winter daar. De herfst met nevel doortrokken, toont een winter met sneeuwvlokken. Brengt de herfst ons laat nevelvlagen, dan zal sneeuw ons in de winter plagen. Worden kwaliteit de bladeren, geel en & krom, ontwikkeling kijk naar uw kachel om. Bloeien de bomen tweemaal op een rij, zal de winter zich rekken tot in mei. Houden de bomen hun bladeren lang, weest voor een strenge winter bang. Amaliazorg vindt het als organisatie belangrijk om te investeren in haar medewerkers. Wij geloven in de ontwikkeling van medewerkers en het stimuleren van elkaars kwaliteiten. Er zijn inmiddels vele voorbeelden van medewerkers die bij Amaliazorg zijn doorgegroeid en een opleiding gevolgd hebben. Op de drempel van 2014 blikken we terug op een geslaagd opleidingsjaar was voor vele collega s een jaar waarin, naast gewerkt, ook gestudeerd werd. Medewerkers die een diploma haalden voor in de zorg, BBL beroeps begeleidende leerweg bijvoorbeeld. Doorzettingsvermogen Je werkt bij de facilitaire dienst, bent gastvrouw of je wil doorgroeien in je beroep omdat je op zoek bent naar meer verdieping. Gestimuleerd door je collega s en/of leidinggevende loop je binnen bij de afdeling praktijkopleiding om te informeren welke mogelijkheden er zijn binnen de organisatie. Voor je het weet, na enkele gesprekken en een dosis doorzettingsvermogen, zit je weer in de schoolbanken, en is het weer volop studeren. Je wordt weer aangesproken als student of leerling. Van harte gefeliciteerd. Wij zijn trots op jullie. De cliënten van Amaliazorg kunnen nu nog meer rekenen op betere zorg en dienstverlening! Namens de afdeling opleidingen ook dank aan de werkbegeleiders die jullie begeleid hebben tijdens jullie leerproces. Samen!!! Marieke van Sprang en Hanneke Alink, praktijkopleiders Amaliazorg Met dit doorzettingsvermogen hebben de volgende collega s in 2013 een diploma behaald: Locatie Kempenhaeve Jamil Kasumov, diploma helpende + Mieke van Haren, diploma verzorgende IG Ilse Verbeek, diploma helpende + Annemarie Hoskens, diploma GVP Locatie Catharinenberg Judy Denissen, diploma helpende Anja Nuyt, diploma verzorgende IG Dorien van de Langenberg, diploma verpleegkundige Locatie Hof van Bluyssen Maaike Vaes, opleiding praktijkopleider Locatie Van Haarenstaete Bea van Doorn, diploma verzorgende IG Jose van Erp, diploma verzorgende IG Hoogtepunten 2013 Een jaar met een gouden randje Het decembergevoel van de redactie Geniet van alles om je heen en neem de tijd! De tuinen van Amaliazorg wonen welzijn verzorging verpleging Koestraat AG Oirschot telefoon fax info@amaliazorg.nl website Interview Peter Tijssen Vooruitkijken op een inspirerend jaar

2 Van de directie Kort nieuws 24 december 2013 jaargang 17 Vooruitkijken op een inspirerend jaar Oliebollen voor het goede doel Nieuws 3 Afscheid Pieter van Enckevort 4 Sinterklaas 7 Het einde van het jaar is in zicht. En traditiegetrouw een mooi moment in het jaar om terug te blikken. Wat hebben we samen bereikt? Voor mij persoonlijk was dit mijn eerste volle jaar bij Amaliazorg. We hebben verschillende hoogtepunten beleefd het afgelopen jaar. Zowel grote en prachtige kleine initiatieven die zeker in het hoogtepunten overzicht in dit Klaverblad niet mogen ontbreken. In juni fietsten collega s Huub Bovendeerd en Leonie van Kroonenburg voor HomeRide non-stop van Groningen naar Maastricht om de afstand tussen zieke kinderen en hun ouders te verkleinen. Dagopvang Asten in beeld: alle hoogtepunten 9 Bouwen aan de toekomst 12 Nieuws 15 Het redactiedecembergevoel 16 Nieuwjaarsfeiten op een rij 18 Belevingsgerichte zorg 19 Puzzel 20 Kerstrecept 22 Favorieten van 23 Geslaagd! 24 Colofon communicatie@amaliazorg.nl Redactie: Susanne Bastiaenen, Miranda Kemps, Huub Bovendeerd, Bernadette Adriaans, Marleen van Asveldt. Eindredactie: Thea Cichy. Opmaak/Drukwerk: STUDiO ibizz Oplage: 1000 stuks We sluiten 2013 af met een goed positief resultaat en hebben samen het afgelopen jaar erg hard gewerkt aan kwaliteit. Dit komt nu tot uiting in behoud van het Gouden Keurmerk van Perspekt. Bijzonder verheugd ben ik over de 100% score (ALLES GOED)!! Gefeliciteerd voor ons allemaal. Dit betekent niet dat we achterover gaan leunen. In 2014 worden de consequenties van het nieuwe overheidsbeleid voor het eerst echt zichtbaar. De lagere verzorgingshuisplaatsen gaan verdwijnen wat concreet betekent dat verzorgingshuiskamers leeg komen te staan. We moeten als organisatie samen creatieve ideeën en oplossingen aandragen om die plaatsen opnieuw in te vullen. Het nieuwe beleidsplan beschrijft een groot aantal ideeën hiervoor. Deze ambitieuze plannen moeten er voor zorgen dat we het wonen bij Amalia zorg toekomstbestendig maken. Het fundament van de organisatie (missie, visie en kernwaarden) is dit jaar met behulp van input van alle medewerkers fors aangescherpt. De huidige kernwaarden zijn samen met medewerkers uitgebreid ter discussie gesteld en herschreven tot Amaliawaarden. Ook de missie is gewijzigd: stond voorheen de oudere, PG cliënt centraal, nu kan aan een bredere doelgroep zorg, welzijn of wonen worden verleend. Een grote fundamentele wijziging waarmee Amaliazorg zich voorbereidt op de toekomst. Je leest er in dit Klaverblad meer over. Het decembernummer is traditiegetrouw een dik leesnummer voor tijdens de feestdagen. Ik wens je veel leesplezier. Rest mij alle lezers van het Klaverblad fijne feestdagen en een prachtig inspirerend jaar te wensen. Peter Tijssen, Directeur/bestuurder We houden goud! Wederom heeft Amaliazorg het gouden keurmerk behaald. Niet alleen mag Amaliazorg het gouden keurmerk behouden, op alle punten scoorden we, naar aanleiding van de tussentijdse audit op 9 oktober jl, 100%. Dat betekent dat we op alle punten de maximaal haalbare score hebben behaald. Amaliazorg heeft ook dit keer samen met alle medewerkers, alle locaties en diverse diensten, bewezen het certificaat waardig te zijn. Dit is iets om geweldig trots op te zijn. De zorgvisie, belevingsgerichte zorg zijn volop onder de aandacht om de zorg aan cliënten nog beter aan te laten sluiten. Het symposium dat Amaliazorg heeft georganiseerd met Anneke van de Plaats als gastspreker, was daar een startschot voor. Deze uitstekende beoordeling heeft voor alle zorglocaties van Amaliazorg behoud van het gouden keurmerk opgeleverd. Uit gesprekken (audits) met managers, medewerkers en bewoners van Amaliazorg is naar voren gekomen Ook in 2014 gaat Team 4 water weer meefietsen. Huub fietst niet mee in het nieuwe jaar. Maar Leonie krijgt versterking van collega Toos Vlemminx, werkzaam op locatie Kempenhaeve. Om 2013 goed af te sluiten en 2014 nog beter te beginnen, verkoopt het team oliebollen voor het goede doel. De prijs van de oliebollen bedraagt 7,- voor 10 oliebollen. Bestellen kan bij de receptie van locatie Kempenhaeve. dat Amaliazorg haar cliënten op uitstekende wijze voorziet van kwalitatieve, verantwoorde zorg. Het gouden keurmerk wordt voor een periode van drie jaar toegekend, waarbij jaarlijks een her-audit plaatsvindt ter controle en waarborging van de kwaliteit. 2 Klaverblad Klaverblad 3

3 Afscheid van locatiemanager Hof van Bluyssen, Pieter van Enckevort Samen werken, maakt je als mens en organisatie sterker Per 1 januari a.s. gaat locatiemanager Pieter van Enckevort Amaliazorg verlaten en samen met zijn partner genieten van zijn vrije tijd. De redactie van het Klaverblad vroeg aan medewerkers van Hof van Bluyssen om vragen te bedenken. Dat mochten persoonlijke of zakelijke vragen zijn aan Pieter. Medewerkers, vrijwilligers maar ook de zusters lieten die kans niet aan zich voorbij gaan en leverden massaal hun vragen in. We konden niet alle vragen stellen, dus lieten we Pieter blind 11 vragen trekken. Als Pieter hoort wat de bedoeling is begint hij hard te lachen. O jee, roept hij. Wat leuk! Hij trekt de eerste vraag uit de stapel en begint nog harder te lachen: Zon jij in de zomer thuis in je hele grote tuin wel eens in je blootje? Pieter begint zo hard te lachen dat er vijf minuten niet met hem te praten valt, waarop hij serieus antwoordt: Ik zon heel weinig. Mijn partner is arts en is fel tegen zonnen. Maar heel af en toe zon ik wel eens, en heel soms. Welk land dat je gezien hebt, heeft de meeste indruk achter gelaten en waarom? Resoluut antwoordt hij: Dat is India. In 1976 heb ik samen met een schoolvriendin 1,5 jaar ontwikkelingswerk gedaan in Anatapur. Ik was 21 jaar oud en had net de A-opleiding afgerond. In die tijd was er een zodanig overschot aan mensen in de zorg dat we direct na het afronden van de opleiding ontslag kregen. We wilden beiden doorstuderen, maar er was een wachtlijst. In India heb ik 1,5 jaar rondgetrokken. Met een arts gingen we alle dorpen langs in een gebied zo groot als Nederland om medische en verpleegkundige zorg te bieden. Ik kan me nog heel goed herinneren dat we in New Delhi aankwamen. Het was schemerig en overal zag je kaarsjes branden. Het was een chaos in de stad. Samen met een Duits echtpaar deelden we een taxi en gingen op zoek naar een hotel. Ik ging met die man het hotel verkennen. Het was vreselijk, maar prima voor een nacht. Toen we buiten mijn vriendin en zijn vrouw gingen halen, stonden er honderden mensen om de taxi heen. Mensen waren enorm hulpbehoevend. Ik heb in India mensen op straat zien sterven. Die hele reis heeft zoveel indruk op mij gemaakt. Ondanks de drukte, de stank van de open riolen en de hitte ben ik van het land gaan houden. India is een land van contrasten. De mensen zijn kleurrijk en vriendelijk. Ik ben er vaak teruggeweest en daar is ook mijn plezier in reizen ontstaan. Je hebt heel vaak gezegd dat je in de zomerperiode graag als oproepverpleegkundige in Hof van Bluyssen wil komen werken. Hoe is je gevoel dan om hier te werken, niet als manager en eindverantwoordelijke, maar als verpleegkundige? Als ze me willen hebben! roept Pieter. Ik wil me zeker niet bemoeien met de dagelijkse gang van zaken. Dan zou ik het niet doen. Mijn doel is gedurende mijn hele werkzame carrière geweest om feeling te houden met de zorg. Ik heb in het verleden als wijkverpleegkundige, hoofdwijkverpleegkundige, projectleider terminale zorg en locatiemanager gewerkt. Het aller-leukste vind ik nog steeds de cliëntzorg. Dat ben ik al die jaren ook blijven doen. In mijn vorige baan als locatiemanager werkte iedereen mee in de zorg om de drukte op te vangen. Van directeur tot secretaresse. In de zomerperiode van 8.00 tot uur s morgens. Dat brengt alle collega s heel dicht bij de werkvloer. Omdat je dat samen doet, maakt je dat sterk. Je krijgt steeds meer begrip voor elkaar. Ik doe dat ook omdat ik het contact met de cliënten erg leuk vind. Daarnaast zie ik als locatiemanager tijdens die periodes ook veel op de werkvloer waar ik me daarna op kan richten. Ik ben nog jong (59 jaar) en heb besloten om te stoppen met werken omdat mijn partner vijf jaar ouder is. Wij willen nog heel graag reizen en vooral lopen in de Himalaya. Dat vergt conditie en fitheid. Nu kunnen we dat nog doen. Je weet nooit hoe het er over tien jaar voor staat. Zomerbaan In de zomer zijn wij altijd thuis. Wij hebben een hele grote tuin waar we veel tijd in kwijt zijn. Daarom zou ik juist in de zomer mijn werk in de tuin willen combineren met een zomerbaan als verpleegkundige bij Amaliazorg. Maar alleen bij Hof van Bluyssen. Ik ben mij ervan bewust dat de organisatie dat moet willen. Ik zou me dan ook enkel richten op de cliëntzorg en verder bemoei ik me nergens mee. Vrijwilligerswerk ga ik na mijn vertrek niet doen. Dat wordt teveel. Als je aan je collega s denkt van Hof van Bluyssen, wat is dan het eerste wat je te binnen schiet? Op het moment dat ik bij Amaliazorg kwam werken, voelde ik me direct thuis. Ik werkte daarvoor als locatiemanager bij een grote zorgorganisatie in Almere. Dat was een andere wereld. Zakelijk en weinig bevlogen. Ik kreeg bij Hof van Bluyssen de kans om een thuis te creëren waar zowel zusters als leken een eigen plek hebben. Het eerste wat mij opviel was de enorme betrokkenheid en de bevlogenheid waarmee mensen bij Hof van Bluyssen werken. Warmte, enthousiasme en niets is te veel. Daar denk ik gelijk aan bij Hof van Bluyssen. Hier is echt het gevoel van samenwerken. Natuurlijk hebben we hier ook wel eens wat, maar ik heb niet het gevoel dat er hier eilandjes zijn. We werken samen en ik heb geen dag gehad dat ik met tegenzin naar mijn werk ging. We zijn een fijne club samen. Waar heb je spijt van of gehad in je werkzame periode bij Amaliazorg? Amaliazorg had de stap gezet om van kloosterverzorgingshuis naar verpleeg- en verzorgingshuis te gaan. Dat is op sommige momenten best moeilijk geweest. Door de omvorming kreeg de organisatie een nieuwe structuur waarin iedereen moest veranderen. Ik heb even getwijfeld of Amaliazorg nog de juiste plek voor mij was. Ik ben altijd overtuigd van de mogelijkheden die de organisatie heeft en ik wilde mijn team niet missen." Pieter trekt de volgende vraag en begint wederom hard te lachen: Krijg je geen zweetschoenen in je wandelschoenen? staat erop de kaart. Daarvoor is het in de Himalaya te koud!, roept hij en gaat snel verder met de volgende vraag. Heb je vroeger dansles gehad, gezien wat de dansvloer voor jou is tijdens het jaarlijkse eindejaarsfeest? Die is leuk. Jazeker. Vroeger in het dorp gingen we allemaal op dansles. Ik hou van dansen. Toen ik in Amsterdam woonde, heb ik aan jazzdans en Afrikaans dansen gedaan. Dat vond ik geweldig leuk. In die periode kwam het album Thriller van Michael Jackson uit, waar ik veel op danste. In mijn jeugd ging ik altijd dansen in discotheek It in Amsterdam. Ik hou nu eenmaal van swingen. Dat is nog steeds mijn lust en mijn leven. 4 Klaverblad Klaverblad 5

4 Als Sint word ik begroet als een oude bekende Vrijwilliger aan het woord De maandag na zijn aankomst in Nederland spreken we Sinterklaas in Haaren. In Haaren? Jazeker! Ad Mutsaers komt al drie jaar als Sinterklaas de cliënten bij Catharinenberg verrassen. Gelukkig houden er heel veel collega s van Hof van Bluyssen ook van swingen. Het eindejaarsfeest is mijn moment om samen met hen te zijn, te dansen en plezier te maken. Het is voor mij een soort van teambuilding. Welk vakantieland kun je vergelijken met Hof van Bluyssen? Dat is een moeilijke vraag. Ik ben recent naar Tibet geweest. De zusters hebben mij vooraf gevraagd om een presentatie te geven over deze reis. Ik ben heel veel bezig geweest met verschillende religies. Het Boeddhisme, het respect voor de religie en voor mensen was tijdens deze vakantie continu bij me. Het zet je tot nadenken, ook al ben je zelf niet perse gelovig. De spirituele kant die je in Tibet tegenkomt heeft me geraakt en geïnspireerd. Dat respect en die integriteit voel ik ook bij Hof van Bluyssen. Continu nadenken over hoe je omgaat met verschillende mensen, religies en culturen. Jezelf steeds verdiepen in de ander en respectvol met elkaar omgaan. Ik zou in dit geval Tibet vergelijken met Hof van Bluyssen. Waarom houd je altijd je hand onder je koffie/theekopje als je drinkt? Lacht. Dat mensen dat opvalt. Ik wil geen druppels op mijn overhemd en mijn hand vervangt een schoteltje. Bak jij thuis wel eens een lekkere taart en zo ja welke? Nee. Nooit! Ik kom uit een grote bakkersfamilie (het bekende Multivlaai), maar heb dat niet meegekregen. Ik eet ze liever op. Mijn partner Ton maakt wel vaak een appeltaart van de appels uit onze eigen tuin. Als we even niet opletten leest Pieter ondertussen snel een aantal vragen en legt ze terug. We besluiten daarop dat hij nog één vraag uit de stapel mag halen: Ben je altijd zo begripvol en zacht van karakter zoals we je kennen? Ik word boos wanneer ik onredelijk word behandeld of wanneer ik, mijn team of cliënten benadeeld worden. Ik ga moeilijke onderwerpen zeker niet uit de weg. Ik vind dat je alles moet kunnen bespreken, maar altijd met respect, open en eerlijk. Tot slot vragen we Pieter of hij nog iets kwijt wil. Ik ga absoluut met een warm gevoel weg bij Amaliazorg. Niet alleen Hof van Bluyssen, maar de gehele organisatie raakt me. Dat voel ik echt zo. Ik heb het altijd prettig gevonden om in de communicatie met medewerkers zaken samen te bespreken. Ik heb geprobeerd om mensen altijd hiervoor de ruimte te geven. Ik ben van mening dat je als organisatie niet enkel zaken aan medewerkers kan vragen, maar dat je zelf ook moet geven, mensen moet betrekken bij beslissingen, hun mening moet horen om samen iets goeds te laten ontstaan. Vanuit mijn functie moet ik soms een knoop doorhakken, maar dan heb ik het wel altijd besproken en hierbij mensen betrokken. Dat geeft het gevoel dat je het samen doet en ik sta op die manier dicht bij mijn medewerkers. Ik hoop dat die ruimte om samen te werken blijft binnen de organisatie. Daarnaast hoop ik dat de integratie van wonen en welzijn blijft bestaan tussen de congregatie en de bewoners van het verpleeghuis. Als dat goed gaat, geeft dat vertrouwen. De integratie van de zusters vind ik bewonderenswaardig. Er zijn zusters die vrijwilligerswerk doen in het verpleeghuis. Samen leven en werken onder één dak, ieder in zijn eigen deel, maar met respect naar elkaar. Dat gun ik iedereen bij Amaliazorg. Bedankt voor de samenwerking! De vrouw van Ad, Riet, werkte tot en met maart dit jaar op Catharinenberg. Omdat haar man met pensioen ging, stopte ze na vijf jaar werken bij Amaliazorg, om samen te genieten. Drie jaar geleden werd Ad gevraagd om als Sinterklaas zijn intrede te doen. Zonder twijfel zei hij direct ja, zegt Riet. Ad: Ik doe het graag en vind het leuk om met dementerende ouderen om te gaan. Mijn vader was zelf dementerend en heeft heel erg lang thuis gewoond totdat het niet meer ging en hij naar de Regenboog in Tilburg verhuisde, waar Riet destijds werkte. We waren beiden vrijgezel en hebben elkaar daar ontmoet. Heel bijzonder. Inmiddels is mijn vader helaas overleden. Riet is na haar periode bij de Regenboog bij Amaliazorg gaan werken. Eerst bij de zusters en daarna op de pgafdeling. Ik had veel ervaring met kleinschalig wonen en dementerende ouderen en werd eigenlijk direct aangenomen, vertelt Riet. Ad vervolgt: Het eerste jaar als Sinterklaas liep het enorm uit. Ik wilde iedereen individueel zoveel mogelijk aandacht geven en nam uitgebreid de tijd om handen te schudden en een praatje te maken. Hierdoor zaten anderen lang te wachten. We hebben het schema daarom iets aangepast. Ik word als Sinterklaas vergezeld door locatiemanager Ank Mouwen en Syl Hoeve, MiMakker, die de rol van zwarte Pieten op zich nemen. Meestal hebben de familieleden vooraf iets op papier gezet. De familie levert een cadeautje aan dat de mensen uit handen van Sinterklaas ontvangen. Mensen reageren heel enthousiast en blij als ik binnenkom. Alsof ze een oude bekende zien. Ik vind het als Sinterklaas leuk om in te spelen op wat er gezegd wordt. Mensen reageren spontaan en vinden de aandacht leuk. Je ziet ze glunderen als ik langs ben geweest. Sommige mensen raken ontroerd. Vorig jaar was er een mevrouw die veel sliep in haar rolstoel en door de komst van Sint en Piet enorm alert werd. Dat vind ik prachtig en daar doe je het voor. Zowel Riet als Ad voelen zich betrokken bij belevingsgericht werken. Riet heeft vanuit haar werk in de loop der jaren veel ervaring opgedaan. Het is belangrijk om op de werkvloer als collega s onderling van en met elkaar te leren en goed naar de cliënt te kijken. Wil iemand bijvoorbeeld niet douchen? Bekijk dan samen hoe je het op kan lossen en kijk niet naar hoe je het zelf zou willen, maar wat de cliënt nodig heeft. Ik heb bijvoorbeeld wash and joy washandjes destijds op de afdeling geïntroduceerd. Daarmee wordt een wasbeurt gegeven zonder dat daar een waskom, water of handdoeken bij nodig zijn. Op die manier kijk je naar wat bij een cliënt past en kun je, op een belevingsgerichte en voor de cliënt prettige manier, toch zorgdragen voor een goede verzorging. Naast zijn vrijwilligerswerk als Sinterklaas is Ad als vrijwilliger actief bij zorginstelling De Vloet in Oisterwijk waar hij voorzitter is van de cliëntenraad. Daarnaast is hij bij De Vloet betrokken bij de realisatie van een Alzheimer tuin. Ik zit in een werkgroep die probeert om de Alzheimertuin zo belevingsgericht mogelijk te maken. Van Anneke van der Plaats, geriater, leerden we dat dementerenden overzicht willen houden en punten zoeken waar ze naar toe kunnen lopen waar ze zich veilig voelen. Volgens haar principe is de tuin ingericht. Het is goed te horen dat het symposium met Anneke van der Plaats bij Amaliazorg zo n succes was. Het gaat tenslotte om de cliënten en ik vind het fijn dat ik daar één keer per jaar als Sinterklaas mijn steentje aan bij mag dragen. 6 Klaverblad Klaverblad 7

5 Hoogtepunten Dagverzorging bij Hof van Bluyssen De hoogtepunten van 2013! Een van de hoogtepunten bij Amaliazorg dit jaar is de start van de dagverzorging per 1 juni op locatie Hof van Bluyssen. Het was duidelijk dat er in Asten en omgeving een dringende vraag was naar dagbesteding bij ouderen die zelfstandig wonen. Wachtlijstbeheerder Tine van de Zanden kreeg steeds vaker vragen en aanmeldingen binnen met veelal een dringend karakter, waarop Amaliazorg besloot om locatie Hof van Bluyssen hiervoor in te richten. Inmiddels ontvangen elf cliënten drie dagen per week dagverzorging in een prettige huiselijke omgeving. De ruimte voor dagverzorging is zo ingericht dat er op de andere dagen ook gebruik van gemaakt kan worden tijdens activiteiten of vergaderingen. Het team dagverzorging De dagelijkse leiding van de dagverzorging is in handen van Sonja, Riny en Els. Zij werken als professionele medewerkers en kunnen rekenen op de hulp van enthousiaste vrijwilligers en oproepkrachten. Samen met Marion, Wies, Thea, Annelies, Monique en Elly zijn zij het team dagverzorging. Els: Een keer per maand overleggen we samen over het programma en de activiteiten. Sommige deelnemers komen drie keer per week en we vinden het belangrijk dat er wel herkenbaarheid is maar geen herhalingen. Activiteitenprogramma We bieden aangepaste activiteiten, maar de deelnemers bepalen grotendeels hoe het programma van de dag er uit ziet. Voor de start van de dagverzorging zijn er enkele vaste afspraken gemaakt over de indeling van de ruimte, koffiedrinken en het gebruik van de maaltijd. We zorgen ervoor dat er elke week een paar vaste activiteiten op de agenda staan, zoals bewegingsoefeningen die erop gericht zijn om deelnemers te helpen thuis zelfredzaam te blijven, themagesprekken, denksport en een vast ingebouwd moment om naar buiten te gaan. De maaltijd gebruiken de deelnemers in het restaurant, maar regelmatig wordt er met elkaar een gezellige maaltijd gekookt en samen gegeten in de huiskamer van de dagverzorging. Zo nu en dan een leuk uitstapje mag ook niet ontbreken in het programma. Warme sfeer Er is vooral veel vrolijkheid op een dag bij de dagverzorging. We horen prachtige en ontroerende verhalen over vroeger en ook over het leven en zorgen van alledag. Mensen zien er naar uit om elkaar weer te zien en er ontstaan leuke vriendschappen onderling. Mensen zijn begaan met elkaar en als iemand een helpende hand nodig heeft, is er altijd wel iemand om die hand toe te steken. De dagverzorging geeft een hele nieuwe dimensie aan Hof van Bluyssen, het open karakter en het warme welkom wat wij als Amaliazorg belangrijk vinden, komt hier ruimschoots aan bod. Ook in 2013 kunnen we weer terugblikken op een jaar vol hoogtepunten, ontroerende momenten en prachtige initiatieven. We zetten er een paar op een rij. Kempenhaeve Locatie Kempenhaeve werd verbouwd. Er kwam een nieuwe PG-afdeling bij. Afdeling Tuinzicht werd in mei geopend. Marleen van den Heuvel werd op locatie Kempenhaeve benoemd tot locatiemanager en Linda Engwerda startte als nieuwe coördinator verpleging. Rotary club Oirschot doneerde drie nieuwe rolstoelen voor de wekelijkse wandelclub. (foto 1) Hof van Bluyssen In maart was het groot feest toen de congregatie haar eeuwfeest vierde. In juni startte onder grote belangstelling de dagverzorging. De jaarlijkse zomermarkt in juni was een groot succes met een mooie opkomst. Een gedeelte van de opbrengst ging naar de DI-fiets. In oktober is de DI-fiets officieel in gebruik genomen. Bewoners kunnen op die manier in beweging blijven. Een mooi samenwerkingsproject met collega organisatie De Lisse en welzijnsorganisatie ONIS onder leiding van Els Verbeek. (foto 2) In december nemen we na 7 jaar afscheid van Pieter als locatiemanager. Hij gaat genieten van zijn vrije tijd. Catharinenberg Vanaf januari startte op locatie Catharinenberg in samenwerking met de KBO iedere zondag het Zondagmiddagcafé waar ouderen elkaar kunnen treffen. We kregen dit jaar een uitleenpunt van de bibliotheek. Vanaf juni kunnen gasten van het restaurant in Oisterwijk twee keer per week s avonds komen eten en genieten van een warme maaltijd. We hebben deelgenomen aan NL doet, de grootste vrijwilligersactie van Nederland. Leerlingen van de Frater van Gemertschool uit Tilburg, vrijwilligers en medewerkers van defensie gingen in verschillende fases in de tuin aan de slag, wandelen en theedrinken met de bewoners. Van Haarenstaete De gemeente Veghel heeft de tuin van Van Haarenstaete geadopteerd en klaar gemaakt voor de zomer. Een groep vrijwilligers gaat van maandag tot en met vrijdag dagelijks met bewoners van Van Haarenstaete fietsen met de duofiets. (foto 3) Blijendaal De eerste cliënten van buitenaf werden medio 2013 opgenomen in Blijendaal Klaverblad Klaverblad 9

6 Blijendaal won de CZ verwenzorgprijs. Het Wasch & Strijkmuseum uit Boxtel komt een mooie presentatie geven. Algemeen In 2013 is er gestart met een introductiebijeenkomst voor nieuwe medewerkers. Ieder kwartaal worden de nieuwe medewerkers uitgenodigd om hierbij aanwezig te zijn. Deelname is verplicht en een mooie extra kennismaking met de organisatie. In de tweede helft van het jaar is het roosterstatuut geïntroduceerd op alle locaties die per 1 januari 2014 start. Gezondheid van medewerkers en voldoen aan wet- en regelgeving is uitgangspunt voor het nieuwe roosterstatuut en gezond roosteren. In juli lanceerden we een nieuwe dynamische website waarbij iedere locatie de mogelijkheid heeft om haar unieke kenmerken, activiteiten en nieuws per locatie kenbaar te maken. (foto 4) Locaties Kempenhaeve en Hof van Bluyssen namen deel aan de landelijke open dag van de zorg. Wederom mochten we rekenen op een hoge opkomst en vele hartverwarmende reacties. Per 1 juni is het nieuwe organogram in werking gesteld. Gelijktijdig en in lijn van het organogram is er een nieuwe commissie facilitaire zaken van start gegaan. Aan medewerkers werd gevraagd om mee te denken over de toekomst van Amaliazorg en kritisch te kijken naar de missie, visie en kernwaarden. Deze input is verwerkt in een nieuw beleidsplan Amaliazorg stelt een nieuwe missie, visie en kernwaarden vast op basis van de gesprekken met medewerkers. Eigenheid van de cliënt staat centraal. Per 1 januari startten vier nieuwe leden in de Raad van Toezicht. Onder grote belangstelling organiseerden we op 9 oktober een symposium met als spreker sociaalgeriater Anneke van der Plaats. In januari werden naar aanleiding van de OR verkiezingen Cora Piena, Marion van Berkel en Bea van Doorn formeel geïnstalleerd als OR-lid. De OR startte in 2013 met een digipanel. Medewerkers kunnen zich aanmelden om mee te denken met de onderwerpen binnen de OR. Na een externe tussentijdse audit van organisatie Perspekt hoorden we dat we het gouden keurmerk houden. Dat is nog niet alles. Amaliazorg haalde dankzij de inzet van al haar medewerkers en vrijwilligers een 100% score. Dat betekent dat we als organisatie heel goed bezig zijn. In het laatste maanden van 2013 werd er veel onderzocht, gekeurd en metingen verricht. Alle medewerkers en vrijwilligers werden uitgenodigd om hun mening te geven over Amaliazorg als werkgever via het Medewerkerstevredenheidonderzoek. Daarnaast werden de ZI en CQ metingen uitgevoerd. De resultaten volgen begin Highlights medewerkerstevredenheid Daags voor het Klaverblad naar de drukker ging, kwamen de eerste resultaten binnen van het medewerkerstevredenheidsonderzoek, afgekort MTO. Eind oktober hebben alle medewerkers en vrijwilligers een brief ontvangen met het verzoek om deel te nemen aan het MTO. Hierin werden vragen gesteld over onder andere de sfeer op de afdeling, je leidinggevende, de mogelijkheden voor ontwikkeling en loopbaan, communicatie en de toekomstplannen van de organisa- tie. 56,5 % van de medewerkers en 21,5% van de vrijwilligers gaf hier gehoor aan. De totale respons komt hiermee op 45,8%. 87% van de respondenten geeft aan met plezier naar het werk te gaan en 90% van de mensen is er trots op om bij Amaliazorg te werken. In de vragenlijst kon gekozen worden uit tien verschillende mogelijkheden wat het werken bij Amaliazorg aantrekkelijk maakt. Maar liefst 34% vindt het werk zelf het meest aantrekkelijk en 23% kiest de cliënt als meest aantrekkelijke reden om bij Amaliazorg te werken. Dat verklaart ook dat voor 95% van de respondenten de cliënt op nummer één staat in de organisatie en het allerbelangrijkste gevonden wordt. Het grootste verbeterpunt in de organisatie is volgens medewerkers en vrijwilligers de communicatie. De uitgebreide resultaten volgen in het nieuwe jaar. Amaliazorg vindt het belangrijk om te weten hoe medewerkers en vrijwilligers over deze zaken denken. Deze informatie geeft inzicht om gericht te bepalen waar verbeteringen of veranderingen in de werksituatie of dienstverlening aan cliënten gewenst zijn. 10 Klaverblad Klaverblad 11

7 Peter Tijssen directeur/bestuurder Amaliazorg ˮMet ondernemende en creatieve mensen samen bouwen aan de toekomst van Amaliazorg. In het vorige Klaverblad las je meer over de ontwikkeling van het nieuwe beleid. Samen met een kernteam ging bestuurder Peter Tijssen dit jaar aan de slag om over de nieuwe koers van Amaliazorg te praten. Alle medewerkers kregen de kans om hun mening te geven en op die manier mee te denken over de nieuwe richting van de organisatie. De hoofdlijnen van het nieuwe beleid zijn klaar. Een nieuwe missie en visie zijn geformuleerd. Tijd voor een gesprek. Veranderd overheidsbeleid dwingt zorgorganisaties steeds meer om ondernemend en creatief na te denken over de toekomst, begint Peter. De overheid heeft de kaders vastgesteld en daar gaan we mee aan de slag. De grootste verandering vanaf 2014 is de afbouw van de ZZP s (Zorg Zwaarte Pakket) 1 t/m 3. Dit betekent concreet dat mensen met een lichtere zorgindicatie vanaf 2014 niet meer opgenomen worden in een verzorgingshuis en er op sommige locaties lege plaatsen ontstaan. We mogen daar als organisatie niet zomaar pg-afdelingen van maken. We moeten dus samen creatief nadenken hoe we die plaatsen gaan opvullen. Dat kan op verschillende manieren. Amaliazorg richt zich nu vooral op oudere pg-cliënten. In de toekomst kan het zorgaanbod breder worden en kunnen we meer verschillende doelgroepen welzijn en zorgdiensten aanbieden. Denk hierbij bijvoorbeeld aan somatische cliënten of het aanbieden van palliatieve zorg. De mogelijkheden zijn per locatie verschillend. Daarom starten we in het nieuwe jaar met het in kaart brengen van de capaciteit en een behoefteplanning per locatie. De visie op gebouwen is hierbij belangrijk in samenspraak met de Karmel en congregaties. Onze unieke locaties bieden allemaal verschillende mogelijkheden. Wat betekent deze verandering voor medewerkers? Ik verwacht dat medewerkers zich ondernemend en creatief opstellen om samen Amaliazorg toekomstbestendig te maken. Het is mogelijk dat we in de toekomst een bredere doelgroep mensen gaan faciliteren op welzijns- en zorggebied. De huidige missie en visie zijn aangescherpt. De nadruk ligt meer dan ooit op belevingsgerichte zorg. Het symposium met sociaal-geriater Anneke van der Plaats was de aftrap voor een inhoudelijke discussie over hoe we als organisatie kleinschalige en belevingsgerichte zorg kunnen bieden. Ik heb hier uitvoerig over gesproken met medewerkers uit de organisatie. Iedereen is het over één ding eens: Uitgangspunt in de dagelijkse dienstverlening is de eigenheid van onze cliënten. We willen warme zorg leveren en mensen een fijn thuis bieden. Mensen mogen zichzelf zijn. Dan is het belangrijk om met warmte en bezieling te werken. Vanuit je hart, met aandacht voor kwaliteit, waarbij je steeds goed kijkt naar de mensen waar je in je dagelijkse werk mee te maken hebt. De uitspraak dat de cliënt centraal staat en kwaliteit het allerbelangrijkste is, roept iedere directeur van een zorgorganisatie. Iedereen vindt dat dit zo moet zijn, maar doen is nog iets anders. Wat onderscheidt Amaliazorg en hoe wil je dit borgen? Als de kwaliteit van het leven van de cliënt centraal staat dan hoor en zie je dingen anders. Wij moeten ons steeds bewust zijn dat we onszelf meenemen in de omgang met cliënten. Dat is werken met je hart en bezieling. Dat kan alleen door kritisch te zijn naar jezelf en open te staan voor feedback van anderen. Ik ben heel trots op de medewerkers van Amaliazorg die dit hebben uitgesproken. Dit betekent dat we nog meer samen moeten werken en onszelf soms kwetsbaar op moeten stellen. Dat is moeilijk. Wij moeten elkaar inspireren, motiveren en nog meer gebruik maken van elkaars kwaliteiten. Het opstellen van de nieuwe missie, visie en het beleidsplan is pas het begin. Nieuwe missie en visie In het startdocument van het beleidsplan zijn de missie en visie vooralsnog verwoord zoals hieronder beschreven: De missie van Amaliazorg geeft de uitwerking van haar bestaansrecht, de meerwaarde die Amaliazorg biedt, wat, waarom, en hoe wij willen zijn. De missie van Amaliazorg luidt: Amaliazorg is een volwaardige en moderne aanbieder van diensten op het gebied van wonen, welzijn, zorg en gezondheid. Amaliazorg werkt met bezieling, gastvrijheid en authenticiteit aan het verbeteren van de levenskwaliteit van cliënten. Daarbij zijn professionaliteit en de hoogst mogelijke kwaliteit in de kleinschalige en belevingsgerichte zorg essentieel. De visie is het gewenste lange termijn toekomstperspectief van de organisatie. Het geeft de richting aan waar Amaliazorg naar op weg is. De visie van Amaliazorg luidt: Binnen Amaliazorg is de eigenheid van de cliënt het uitgangspunt van de dagelijkse dienstverlening. Onze bejegening kenmerkt zich door warmte en bezieling. Wij werken belevingsgericht, nemen tijd voor mensen en verdiepen ons in hun persoonlijke levensgeschiedenis, gewoontes en behoeften. Alles is er op gericht dat cliënten en medewerkers zich geborgen, welkom en thuis voelen. Amaliawaarden Bezieling en warmte Belevingsgericht en kleinschalig Eigenheid van de cliënt staat centraal Samenwerkingsgericht Authentiek 12 Klaverblad Klaverblad 13

8 Kort nieuws Amalia Runners voltooien Estafette-Marathon Hoe ga je medewerkers hierbij betrekken? Ik wil medewerkers uitdagen om echt goed naar de cliënt te luisteren en zich bewust te zijn van de kwetsbaarheid van mensen. Soms willen cliënten niet direct een praktische oplossing of antwoord op hun vraag, maar zit het probleem dieper. Dan moeten wij tot de kern komen. Dit is niet iets wat iedereen van nature doet, dat besef ik. Wij moeten dit als organisatie daarom borgen en medewerkers scholen op verschillende manieren. Hierbij is de input van medewerkers belangrijk. Ik wil iedereen vragen om hiermee aan de slag te gaan. In het beleidsplan heb je het over ondernemerschap van de organisatie. Wat bedoel je hiermee? Waar het om gaat is dat wij een duidelijke lange termijn visie hebben, waarbij we weten wat onze kracht en kennis is als organisatie. 14 Klaverblad Waar liggen de kansen voor Amaliazorg? Het aantal mensen dat zorg nodig heeft in de toekomst stijgt, maar het wordt ook complexer. Ik zie kansen op het gebied van nieuwe woonzorgconcepten, het uitbreiden van ons dienstenaanbod, de ontwikkeling op het gebied van kleinschalig wonen en een innovatief personeelsbeleid. Amaliazorg zet de cliënt centraal. Dit betekent dat wij zorgproducten vraaggericht moeten aanbieden. De generatie ouderen verandert. De cliënt heeft veel meer en uiteenlopende interesses. Vroeger waren er twee televisiezenders, nu is het aanbod vele malen groter. Een spelletje aan de keukentafel wordt vervangen door een digitaal spel. Het aanbod activiteiten moet nog beter aansluiten bij de diversiteit van de cliënten die in de toekomst gebruik maken van onze dienstverlening. Ondernemerschap is ook aansluiten bij de behoefte van je cliënt. Daarnaast zie ik kansen om mantelzorgers en vrijwilligers meer te betrekken om het leven van de cliënten aangenamer te maken. Wij moeten ze daarin wel begeleiden en duidelijk communiceren. Een mantelzorger wil misschien heel graag een keer voor zijn vader of moeder koken. Dat moeten we stimuleren, op een manier waarbij we de hele groep betrekken, zodat er voor alle cliënten op een afdeling een leuke activiteit ontstaat. Mantelzorgers en vrijwilligers komen soms voor één persoon en gaan wandelen. Misschien wil een andere cliënt ook mee gaan wandelen en kan dat ook. De ontwikkeling van een nieuw vrijwilligersbeleid is een van de speerpunten de komende jaren. Wat zijn de bedreigingen? Het oplopen van de wachtlijsten is een direct te verwachten gevolg van het nieuwe overheidsbeleid. De overheid is nu enerzijds heel erg streng, maar anderzijds is er een enorme vergrijzing aan de gang waardoor de vraag naar zorg en dienstverlening toeneemt. Ik verwacht dat we in de toekomst nog meer gaan samenwerken met andere organisaties. De kracht van Amaliazorg is de mogelijkheid om op een unieke plaats te wonen met een leefstijl van zingeving, rust en klasse. Comfort en veiligheid zijn het uitgangspunt. Iedere locatie is uniek en maakt onderdeel uit van de lokale gemeenschap. Alles is erop gericht om cliënten, familieleden, medewerkers en vrijwilligers zich geborgen, welkom en thuis te laten voelen op een locatie. Dat doen we samen. Samen zijn wij Amaliazorg. Zondag 13 oktober 2013 was het dan zover, 6 maanden na de start van het initiatief waarin twaalf collega s zich inschreven voor deelname aan de EstafetteMarathon stonden de eerste lopers klaar voor de eerste van de vier afstanden. Nee, niet in een mooi herfstzonnetje en een zacht briesje, maar net die dag was het een hondenweer met harde wind en erg veel regen. In een dag viel het hele IJsselmeer neer op Nederland. De eerste afstand was ook meteen de langste (11,8 km). Tien, Monique en Nel liepen onder slechte omstandigheden, maar gaven het stokje al na een uur over aan de nrs. 2, Anny, Marianne en Ank. Het regende inmiddels wat minder toen Karin, Ruud en Dré aan de beurt waren en de finishers, Henny, Miranda en Jan werden door de vele toeschouwers naar de eindstreep geschreeuwd. Goed voorbereid en vooral daardoor blessure-vrij en voldaan hebben we deze dag beleefd. Namens de lopers onze dank aan de collega-toeschouwers, die ons de hele dag hebben bijgestaan en de zondagavond nodig hadden om weer enigszins op te warmen. Ook onze dank aan onze coach, Peter Tijssen, die onze deelname mede mogelijk gemaakt heeft. Ik heb op een heel positieve wijze collega s leren kennen, die ik normaal gesproken nooit zie, maar die ik nu niet snel meer zal vergeten. Als het aan mij ligt doen we 12 oktober 2014 weer mee, dus wie zin heeft om volgend jaar 10 km hard te lopen samen met collega s in estafettevorm dan ben je van harte welkom. Dank voor jullie enthousiasme. Dré Hendriks Reünie Catharinenberg Op zaterdag 26 oktober vond in het restaurant een reünie plaats van het personeel van ruim 25 jaar geleden tot heden. aan de tijd dat ze in Catharinenberg werkten en inmiddels is één oud-collega zelfs weer terug op het oude nest, met dank aan deze reünie! Er waren in totaal zo n 200 (oud-) medewerkers uitgenodigd, waarvan er uiteindelijk ruim 50 aanwezig waren. Het was een leuk weerzien en er werden leuke herinneringen opgehaald aan die goede oude tijd. Iedereen dacht met een goed gevoel terug Door de vrijwilligers van ons restaurant werd iedereen prima voorzien van een hapje en een drankje. Er werden nog nummers uitgewisseld en de eerste lunchafspraak staat al weer gepland. Al met al een geslaagde middag dus. Klaverblad 15

9 Decembergevoel Het decembergevoel van de redactie In dit Klaverblad vertellen alle redactieleden iets over hun bijdrage aan het Klaverblad en delen zij hun decembergevoel met jullie. Hopelijk spreken we jullie in het nieuwe jaar! Miranda Kemps, werkzaam op de afdeling PO&O, en Bernadette Adriaans, receptioniste op locatie Kempenhaeve, maken sinds 2011 deel uit van de redactie. Miranda: Samen met Bernadette interviewen wij ieder kwartaal een medewerker over zijn favoriete hobby en zetten wij een team in het licht. Dit maakt dat wij inmiddels al heel wat medewerkers gesproken hebben, elk met hun unieke verhaal. Bijna alle locaties van Amaliazorg zijn door ons al bezocht, van Kempenhaeve waar we een stukje van de nachtdienst meegelopen hebben, Hof van Bluyssen waar we de wasmachines hebben zien draaien, Catharinenberg waar we op pad geweest zijn met het extramurale team tot een niet te vergeten ontmoeting met onze mimakkers. Bernadette vervolgt: Het feit dat we overal waar we komen steeds weer vol enthousiasme worden ontvangen en de openheid waarmee de mensen hun verhaal aan ons willen doen, maakt het een genoegen om redactielid te zijn. Miranda: Toen mij gevraagd werd naar mijn 'december-gevoel', kwam bij mij het volgende naar boven: het december-gevoel begint meestal met de intocht van de Sint. Pas als de Sint alweer het land uit is, worden de kerstspullen van de zolder gehaald, wordt de boom gezet en het huis versierd; niet uitbundig met lichtjes rondom het hele huis en ornamenten in de tuin, maar met een paar mooie kerstversieringen die ik zelf maak of ooit gemaakt heb en elk jaar weer tevoorschijn komen. Samen met wat windlichten en kaarsjes, zorgt dat voor een gezellige sfeer. Kerst is voor mij geen echte traditie in die zin dat de kerstdagen er elk jaar hetzelfde uitzien. Meestal vieren we kerst met onze families, maar we zijn ook weleens op skivakantie met vrienden geweest of met ons eigen gezin naar de Winter Efteling. Oud en nieuw daarentegen vieren we al jarenlang met een stel vrienden en de kinderen. Bernadette vervolgt: Eind december gaan mijn man en ik samen met vrienden meestal een paar dagen naar Amsterdam waar we Oud & Nieuw vieren. De laatste dagen van het jaar gebruiken we om te relaxen, genieten en door de hoofdstad te struinen, met als hoogtepunt oudejaarsavond. Om middernacht gaan we standaard naar de Nieuwmarkt waar alle nationaliteiten samenkomen om het nieuwe jaar in te luiden. Er wordt veel vuurwerk ontstoken, mensen nemen champagne mee en er is echt een wij-gevoel die avond. Een mooier uiteinde en sprankelender begin kan ik me niet wensen. Tot slot willen wij van de gelegenheid gebruikmaken om alle collega s en hun familie, cliënten en de zusters fijne feestdagen toe te wensen. Hopelijk spreken we jullie in het nieuwe jaar! Miranda Kemps en Bernadette Adriaans Help het is weer december! December de feestmaand bij uitstek? Dat kun je wel zeggen. Eigenlijk begint de maand al met Sinterklaas, welke, sinds er in huis een inmiddels driejarige peuter rondloopt, niet te missen is. Met veel plezier ga ik op Eerste Kerstdag altijd naar mijn 86-jarige opa die dan jarig is. Dit jaar voor het eerst in het verzorgingshuis in Wouw, waar hij samen met mijn oma woont. De hele familie komt langs op Eerste Kerstdag en het is altijd een leuk, gezellig en chaotisch weerzien met ooms, tantes en nichten en neven. De laatste maand van het jaar zit voor mij steevast vol met deadlines. Ik wil sommige zaken gewoon echt afronden aan het einde van een jaar om fris en opgeruimd het nieuwe jaar te kunnen starten. Als communicatieadviseur ben ik verantwoordelijk voor het Klaverblad. In 2013 hebben we weer geprobeerd een aantal gevarieerde Klaverbladen te maken. Ik hoop ook dat we dat in 2014 kunnen blijven doen. Inspirerende verhalen van collega s en over de ontwikkelingen in de organisatie. Ik ben er persoonlijk trots op dat we dit via het Klaverblad mogen doen. Heb je verhalen en onderwerpen voor het nieuwe jaar die we zeker niet mogen missen? Ik hoor ze graag. We hebben tenslotte weer een heel nieuw jaar vol frisse ideeën, kansen en mogelijkheden voor de boeg. December lijkt dan weer even heel ver weg.. Susanne Bastiaenen Samen zijn is voor mij belangrijk! Kerst nadert zicht- en hoorbaar. Uit radio en tv galmen voortdurend kerstliedjes. Direct na Sinterklaas tover ik onze huiskamer om in een onwerkelijk, glimmend feestpaleis, voor de sfeer. Kerst is voor mij gezellig met het gezin samen zijn. Nu mijn dochters wat ouder worden, hebben ze ook eigen ideeën en dat maakt het nog leuker. Dus geen duur eetfestijn, maar lekker samen zijn, even een dag geen stress met school, werk, clubs etc. maar samen een leuke kerstfilm kijken en een wandeling maken in de bossen. Als ik kaartjes kan bemachtigen gaan we ook wel eens naar Holiday on Ice, het Kerstcircus of de Winterefteling. De enige stress die ik altijd ervaar is om rond de feestdagen op voedseljacht te gaan. Het lijkt wel of er binnenkort een oorlog uitbreekt en iedereen aan het hamsteren is. Boodschappenkarren vol met allerhande etenswaren (kerstvoer) worden in auto s geladen. Maar goed,..kerst (en iedere andere dag van het jaar) is toch maar wat je er zelf van maakt. Het voordeel van kerst is dat iedereen (zeker de kids) ernaar uitkijkt en daardoor zo n dag een speciale lading heeft en (in ieder geval bij ons) als vanzelf gezellig wordt. Iedereen doet daar zijn best voor Het feest kan beginnen. Marleen van Asveldt Geniet van alles om je heen en neem de tijd voor elkaar! Als redactielid van het Klaverblad werd aan mij gevraagd om mijn gevoel bij december. Ik denk bij december gelijk aan de kerstgedachte. Ik ben gaan opzoeken wat het nu precies inhoudt, die kerstgedachte: De instelling het beste te doen voor de mensen, zo staat het beschreven. Bij het schrijven van deze kerst gedachte zijn ze op de radio en TV geld aan het verzamelen voor de ramp op de Filippijnen, De instelling om het beste te doen voor mensen geldt dan gelukkig niet voor kerst alleen. Samen zorgen voor de mensen die het hard nodig hebben. Nederland is uniek in de opzet voor deze geldinzameling waar gelukkig massaal gehoor aan wordt gegeven. Als ik terugkijk naar het afgelopen jaar was het een onstuimig jaar zowel op persoonlijk vlak als ook in mijn werk. Ik verheug me erop om gezellig, knus en klein samen Kerstmis te vieren met een lekkere maaltijd. Mijn kerstgedachte en boodschap voor iedereen is dat we blij mogen zijn met dat wat we hebben en hiervan nog lang plezier van te mogen hebben. Geniet van alles om je heen en neem de tijd voor elkaar! Huub Bovendeerd 16 Klaverblad Klaverblad 17

10 Weetjes Belevingsgerichte zorg bij Amaliazorg Oud en Nieuw, leuke weetjes Nog even en we starten een nieuw jaar. Hoe vieren mensen wereldwijs Oud & Nieuw en waar komen al die tradities en goede voornemens toch vandaan en hoe houd je ze vol? Wij zetten de leukste Oud & Nieuw weetjes voor je op een rij. Wist je dat het vuurwerk afsteken ook een reden heeft? De reden is om de geesten van de overledenen en de demonen te verjagen. Vroeger gebeurde dit verjagen met veel kabaal. Nu is het niet anders met het knallen van het vuurwerk. Wist je dat het verbranden van kerstbomen ook een Nieuwjaarstraditie is? De Nieuwjaarsvuren die je nu ziet als kerstboomverbrandingen moesten het oude jaar vernietigen en de komst van het licht moest het nieuwe jaar onderstrepen. Wist je dat miljoenen mensen het nieuwe jaar starten met een goed voornemen? Miljoenen mensen die zich een doel en voornemen stellen. Wist je dat de meeste goede voornemens gemaakt worden als een soort wanhopige poging om toch nog iets aan jezelf te verbeteren? Door deze manier wil je jezelf tot een verandering dwingen. En dat is dus meteen het probleem, veranderingen komen alleen tot stand omdat je dat wilt en echt niet omdat het van je zelf moet! Als je de keuze met je hart maakt, dan heeft het kans tot slagen. Dan heb je er goed over nagedacht en maak je een bewuste keuze. Wist je dat het stellen van te hoge eisen er sowieso voor zorgt dat je het goede voornemen niet haalt? Zorg dat het goede voornemen dat je jezelf stelt redelijk is, redelijk en vooral haalbaar. Wist je dat goede voornemens voor het nieuwe jaar vaak samen gemaakt worden? Lekker en teveel eten aan het eind van het jaar wijzen je er op dat je nodig wat moet afvallen. Je collega s roepen hetzelfde dus ontstaat er een goed voornemen. En zo ken je er vast nog wel een paar. Klokslag middernacht beginnen Spanjaarden twaalf druiven te eten. Op elke klokslag eten ze er eentje. Als ze alle druiven op hebben wanneer de klok stopt met slaan, zal het komende jaar hun geluk en voorspoed brengen. Wist je dat men in Rusland de overgang naar het nieuwe jaar in de sauna viert. Daarna volgt een feestmaaltijd en wodka. Op 31 december, nadat de klok middernacht heeft geslagen, opent men hier dan alle deuren en ramen. Zo verwelkomt men het nieuwe jaar in huis. Wist je dat in Boedapest, Hongarije, schoorsteenvegers in hun zwarte kleren door de straten lopen. Ze gaan van deur tot deur en krijgen een kleine attentie. Zij zijn geluksbrengers. Op Nieuwjaarsdag verblijden de Hongaren vrienden en familie met een gedicht, de beste wensen worden er op rijm gezet. Wist je dat de Canadezen van British Columbia op 1 januari het ijskoude water inspringen. Het nieuwe jaar beginnen als ijsbeer brengt geluk. Wist je dat in Italië, en met name in Rome en Napels, de overgang van oud naar nieuw gevierd wordt door oude spullen uit het raam te gooien. Zowat alles vliegt er op oudejaarsnacht door de lucht, van kleren tot meubels. Het symboliseert het weggooien van het oude jaar. Wist je dat vanaf 1907 Amerika de traditie kent van Lowering the ball op Times Square in New York. Elk jaar zijn daar duizenden mensen aanwezig. Ook thuis wordt het gebeuren gevolgd via televisie. Om uur begint de bal te zakken. Precies om middernacht bereikt de bal de cijfers van het nieuwe jaar. Als de cijfers oplichten, is dat het officiële signaal dat het nieuwe jaar begonnen is. Iedereen wenst elkaar een Gelukkig Nieuwjaar en de champagne vloeit rijkelijk. Wist je dat men in Noorwegen oudejaar vooral in familieverband viert. Discotheken en cafés blijven op deze avond onherroepelijk dicht. Wist je dat in New York de wenspapiertjes die worden achtergelaten in het Visitor Center aan Times Square een jaar lang worden bijgehouden. Met Nieuwjaar worden alle wenspapiertjes tot confetti gemaakt en wordt de confetti uitgestrooid over de dansende mensenmassa. Op 1 januari 2013 werd zo twee ton confetti over de mensen uitgestrooid! Bij dementie moet je out of the box kunnen denken Op woensdag 9 oktober organiseerde Amaliazorg, in theater De Enck in Oirschot, een symposium met als spreker sociaal-geriater Anneke van der Plaats. Ruim 250 medewerkers, vrijwilligers, mantelzorgers en geïnteresseerden kwamen naar het symposium. Sinds de omvorming van kloosterverzorgingshuis naar het Amaliazorg van nu, richt Amaliazorg zich op belevingsgerichte en kleinschalige zorg. Dit is een van de speerpunten van de organisatie. Naar aanleiding van de beleidsgesprekken met medewerkers viel het op dat er nog te weinig bekend is over het thema belevingsgerichte zorg en met name hoe medewerkers hier invulling aan kunnen geven. Daarom gaan we dit thema als organisatie borgen en verder uitdiepen om te zorgen dat cliënten nog meer belevingsgerichte zorg en welzijnsactiviteiten krijgen aangeboden. Medewerkers worden hierin beter ondersteund en opgeleid. Hierbij gaat het niet alleen om zorg, maar ook om welzijn en facilitaire zaken. Op ieder niveau in de organisatie kunnen we samen belevingsgerichter werken. Het symposium met Anneke van der Plaats was de aftrap om hier dieper op in te gaan. Inmiddels zijn de eerste vrijwilligers geschoold in belevingsgericht werken en is er een groep facilitair medewerkers bijgeschoold. Verder is er een projectgroep opgericht, onder leiding van Ank Mouwen en Ryan de Laat, die hiermee aan de slag gaat. Het symposium Sociaal geriater Anneke van der Plaats is verpleeghuisarts, wetenschapper, docent en adviseur en heeft de nieuwe inzichten van de hersenkunde toegepast in de dementie. Zij legt relaties tussen prikkels die binnenkomen en het ontstaan van gedrag in verschillende niveaus van de hersenen. Dit geeft een nieuwe blik op het ontstaan van probleemgedrag en hoe we dit kunnen voorkomen of verminderen. Tijdens het symposium gaf ze de aanwezigen inzicht in het brein van de dementerende. Met aansprekende voorbeelden vertelde ze dat hersenen aftakelen in een prikkelloze omgeving. Ze daagde mensen uit om met de ogen van een dementerende te kijken. Bij dementie moet je out of the box kunnen denken. Hersenen hebben prikkels nodig. Verveling is een van de grootste veroorzakers van probleemgedrag, vertelde Anneke. Ze gaf voorbeelden hoe zorgmedewerkers prikkels kunnen aanbieden. Maar niet alleen voor de zorg is hierin een rol weggelegd. Ook facilitair medewerkers kunnen hieraan bijdragen. Denk aan belevingsgericht koken bijvoorbeeld. Reacties Na afloop werd er in de lobby van de Enck door iedereen nagepraat. De reacties waren lovend: Formidabel. Je kan een aantal zaken direct vertalen in de praktijk. Ik zag gelijk een aantal cliënten voor me. Op dat moment raakt ze je. Dat is waar het om gaat. Ze nodigt uit tot zelfreflectie op een goede manier. Heel herkenbaar en confronterend. Ze maakt heel goed duidelijk dat wij als medewerkers altijd bewust moeten zijn in onze omgang met cliënten en dat een aantal zaken aan jezelf liggen. Dit wil ik anders doen en nog meer inspelen op de cliënten. Super inspirerend. Anneke geeft je een andere manier om te denken en te kijken. Ik kan hier uren naar luisteren. 18 Klaverblad Klaverblad 19

11 Puzzel kersteditie Klaverblad Doe mee en win een Rituals cadeaubon ter waarde van 25,- Om tijdens de feestdagen te maken: De Amaliazorg Kerstpuzzel! Alle antwoorden zijn weetjes die je terug kan vinden in dit Klaverblad, het Klaverblad van oktober of op de website. Het antwoord kun je tot en met 16 januari 2014 mailen naar De winnaar ontvangt persoonlijk bericht. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. 1. Wat gaan Leonie en Huub verkopen voor het goede doel Homeride? 2. Waar staat de afkorting PG voor? 3. Wat is de kleinste locatie van Amaliazorg? 4. Welke koekjes worden er gebruikt in het kerstrecept van Marie-José? 5. Hoe heet het personeelsmagazine van Amaliazorg? 6. Hoe heet de nieuwe locatiemanager Hof van Bluyssen die start 1 januari 2014? 7. Wat is de naam van de geriater die de thema bijeenkomst 9 oktober leidde? 8. Hoe heet de locatie van het eindejaarsfeest 2013? 9. Hoe heet de huidige bestuurder van Amaliazorg? 10. Hoe heet de marathon van Eindhoven waar twaalf van onze collega s aan mee gedaan hebben? 11. Naam van één van de praktijkopleiders? 12. Wie viert Kerst altijd in Amsterdam? 13. Waar staan de nieuwe missie en visie in vermeld? 14. Hoe heet de organisatie die onze medisch zorg levert? 15. Naar welke bisschop is de locatie is Asten vernoemd? 16. In welke plaats is locatie Catharinenberg gevestigd? 17. Welke locatie is in Mariaheide gevestigd? 18. Welke speciale dag is het elk jaar op 12 mei? 19. Over welk keurmerk in de zorg beschikt Amaliazorg? 20. Welke locatiemanager neemt in december 2013 afscheid van Amaliazorg? 21. Hoe heet de voorzitter van de OR? Klaverblad Klaverblad 21

12 Kerstrecept De favorieten van Mieke van Roosmalen Kerst-bitterkoekjespudding met Amaretto. Ingrediënten voor 5 personen voor de pudding 65 gram Custardpoeder 300 gram Bitterkoekjes 3 stuks Eieren 4 borrelglaasjes Amaretto 3 zakjes Vanille suiker 100 gram Kristalsuiker 1 liter Melk 25 gram Rozijnen 25 gram Krenten 100 gram Amaretto koekjes Ingrediënten voor 5 personen als garnituur voor bij de pudding 5 stuks Ananasschijven uit blik 3 eetlepels Bruine suiker 50 gram Walnoten 20 gram Boter 2 gram/mespunt Kaneel 250 gram Slagroom 1 borrelglaasje Amaretto Bereidingswijze pudding 1. Vul de puddingvorm met koud water, zo plakt de pudding straks niet aan de vorm bij het storten hiervan 2. Laat de bitterkoekjes weken in de Amaretto 3. Laat de krenten en rozijnen Een klapper als afsluiting van het kerstdiner! Marie-José Tiebosch, huiskamer medewerker in Van Haarenstaete houdt van koken. Speciaal voor de lezers van het Klaverblad geeft ze haar meest bijzondere kerstrecept prijs. Als het aan Marie-José ligt dan eten alle collega's van Van Haarenstaete en Amaliazorg dit gerecht met kerstmis. Het is heerlijk., zegt ze. weken in lauwwarm water en maak deze goed droog 4. Splits de eieren, zorg dat er geen eidooier bij het eiwit komt 5. Roer de suiker door de custardpoeder 6. Meng 100 gram melk en de drie eidooiers door de custardpoeder zodat er een papje ontstaat. Dit is om klontjes te voorkomen 7. Breng de rest van de melk in een ruime pan aan de kook 8. Wanneer de melk kookt, haal deze van het vuur en roer meteen het custardpapje door de melk, door goed te roeren met een garde 9. Voeg de krenten en rozijnen toe en laat de pudding rustig drie minuten zachtjes doorkoken 10. Voeg de geweekte bitterkoekjes door de pudding 11. Laat de pudding afkoelen door er wel af en toe doorheen te roeren i.v.m. met velvorming 12. Klop de eiwitten in een vetvrije kom heel stijf met een beetje suiker 13. Giet het koude water uit de vorm en zet deze even op zijn kop zodat het overtollig water eruit kan lopen, niet droog maken 14. Spatel de stijf geslagen eiwitten onder de lauwe pudding en stort de pudding in de vorm 15. Dek de pudding af met een plastic folie om velvorming te voorkomen 16. Zet de pudding in de koelkast. Bereidingswijze garnituur 1. Giet de ananas af en vang het sap hiervan op 2. Leg de schijven naast elkaar in een warme pan met 8 eetlepels ananassap en bruine suiker 3. Verwarm dit en laat de suiker licht karameliseren, let op dit gaat zeer snel, laat het niet verbranden 4. Rooster de walnoten in de boter en schep er een beetje kaneel over heen. Serveren van de pudding 1. Keer de pudding om op een mooie grote schaal 2. Leg de gekarameliseerde ananas en geroosterde noten omheen 3. Versier verder met stijf geslagen slagroom en de amaretto koekjes 4. Serveer bij het eten van de pudding een glaasje amaretto. Fijne feestdagen en smakelijk eten! Mijn favoriete hobby: Oldtimer rijden Menigeen kent Mieke van Roosmalen als locatiemanager van Blijendaal, maar in dit Klaverblad leren we een hele andere kant van Mieke kennen. Zij vertelt ons namelijk over haar favoriete hobby: Oldtimer rijden. Kun je ons iets vertellen over jouw hobby? "Lang geleden heb ik samen met mijn man Crist onze eerste klassieke BMW 1602 gekocht. Toen beloofden we elkaar, dat als we het later goed zouden hebben, oldtimers te gaan opknappen om mee te toeren. We vinden het vooral erg leuk om een gezamenlijke hobby te hebben. Inmiddels zijn wij in het bezit van een BMW 2002 TI en een BMW Cabrio die nog in opbouw is. Onze hobby is uitgegroeid tot deelname aan twee clubs, te weten de BMW touringclub, een club om rustig te toeren, en de BMW 02 club, die meer gericht is op snelheid op het circuit. Hoewel de oldtimer geschikt is om mee te racen, vind ik het toch jammer van de auto. Ik houd meer van tourtochten met een wedstrijdelement. Het is dan de bedoeling om via aanwijzingen (bolletje-pijltje op de landkaart) binnen de kortst mogelijke tijd een bepaald traject te rijden. Tijdens deze ritten leer je veel mensen kennen met dezelfde hobby, waardoor we ook internationale contacten hebben met mensen uit o.a. Engeland, Amerika en Canada. Facebook helpt daar enorm bij. Laatst hebben Crist en ik zelf een rit georganiseerd voor de touringclub en hebben het mooie landschap van Brabant laten zien aan de clubleden, ook het mooie Oirschot en natuurlijk Blijendaal. Inmiddels zijn ook onze schoonzoon én kleinzoon van 3 jaar bij de club. Het sleutelen aan auto s wordt met de paplepel ingegeven. Eén keer per jaar is er op het circuit van Zandvoort een wedstrijd met alle soorten oldtimers. Op het circuit van Lelystad wordt slalom en sprint gereden met als dagafsluiter het zogenaamde concours d Elegance. De jury kijkt dan hoe origineel de auto is. We vinden het fijn als ook anderen van onze oude auto s willen genieten. Elk jaar komt er wel een vraag van een student voor een galarit naar het eindexamen." Wat is je favoriete vakantiebestemming? "Eigenlijk is Schin op Geul in Limburg favoriet, daar gaan we een keer of vier per jaar heen om te wandelen en lekker uit te waaien. Zelfs na een verre reis eindigen we daar. We voelen ons er thuis en we kennen daar inmiddels veel mensen. Afgelopen zomer zijn we in Slovenië geweest voor een internationaal treffen. Een week lang was er van alles georganiseerd. We hebben het programma gevolgd, op één dag na. We wilden graag het land zelf ook ontdekken en zijn gaan toeren. De mensen zijn vriendelijk en de natuur is prachtig, zeer de moeite waard!" Wat is je meest inspirerende persoon of gebeurtenis? "Ik ben eens bij een bijeenkomst geweest in het kloosterhotel ZIN in Vught, daar woonde ik een lezing bij van Marinus van den Berg. Hij is pastoraal werker in een verpleeghuis in Rotterdam. Deze lezing ging over de zingeving van het leven en de mens achter het individu. Deze lezing inspireerde me enorm." Het laatste woord "Er gaat niets boven een goede gezondheid! Ik wens daarom iedereen alle goeds toe voor 2014!" 22 Klaverblad Klaverblad 23