6,3. Werkstuk door een scholier 2322 woorden 23 maart keer beoordeeld. Nederlands. Inleiding

Transcriptie

1 Werkstuk door een scholier 2322 woorden 23 maart ,3 312 keer beoordeeld Vak Nederlands Inleiding Ik ga mijn werkstuk maken over straatkinderen. Ik wilde het eerst over prostitutie doen, maar daar deden al meerdere mensen het over. Toen zag ik een documentaire over straatkinderen. En dat leek mij ook wel een heel leuk onderwerp. Ik ben ook benieuwd waar de meeste straatkinderen leven. En hoeveel straatkinderen er ongeveer in Nederland leven. Wat zijn straatkinderen Straatkinderen zijn kinderen die op straat leven, werken en slapen. Het kan verschillende redenen hebben waarom ze op straat leven. Overal over de wereld zijn straatkinderen in Afrika, Azië, Amerika, Europa en ook in Nederland zijn er straatkinderen. Straatkinderen heb je in alle leeftijden, sommige zijn 4 jaar oud anderen zijn 15 jaar oud, je hebt ook meisjes en jongens. Meisjes lopen meer risico op straat dan jongens. Meisjes zijn vaker slachtoffer van seksueel misbruik. Meisjes kunnen ook niet zoveel verschillende baantjes krijgen als jongens. Dat is erg naar, want dan moet je (nog meer) gaan stelen, of je moet als prostituee gaan werken. Iedereen heeft een andere reden om straatkind te worden, hieronder staan er drie. 1. De kinderen op de straat Dit is de grootste groep. Het zijn kinderen die werken, maar nog wel contact met hun familie hebben. Ze werken op straat om extra geld te verdienen, omdat hun ouders niet genoeg verdienen. 2. De kinderen van de straat Voor deze groep is de straat hun thuis. Daar hebben ze werk, eten en onderdak. Ze hebben wel familie, maar daar gaan ze steeds minder vaak naar toe. Ze krijgen thuis weinig liefde of worden soms mishandeld. Ze vragen zich vaak af waarom ze hun geld nog aan hun ouders afgeven. 3. Verlaten kinderen Vele miljoenen kinderen zijn volstrekt op zichzelf aan gewezen. Ze staan er alleen voor. Geen mensen om zich heen die ze kunnen vertrouwen. De band met hun familie is volledig verbroken. Ze hebben niemand om op terug te vallen. Als het moeilijk voor ze is om aan werk te komen, gaan ze stelen, verkopen ze drugs of gaan in de prostitutie om aan geld te komen. Ze snuiven lijm om de honger niet te hoeven voelen. Steun Pagina 1 van 6

2 zoeken ze bij elkaar, bijvoorbeeld in de vorm van straatbendes. Twee verhalen van jongens waarom ze zijn gaan zwerven: Donny: Mijn broer is 4 jaar ouder dan ik. Hij ging studeren, economie. Hij was zoals het hoorde. Mijn ouders verlangden van mij dat ik hem navolgde, maar ik wilde geen kantoorbaantje. Dat weigerden ze te zien. Op hun aanraden kwam ik op de MEAO terecht, maar ik wist niet hoe snel ik daar weg moest. Ze bleven me dwingen om aan hun normen te voldoen, met mijn grote broer als voorbeeld. Tijdens de kerstdagen ben ik weggelopen. De eerste keer dat ik een tasje uit de handen van een vrouw rukte, liep ik regelrecht in de armen van de politie. Dat was mijn redding. Want anders was ik verder gegaan. Ik heb me door mijn ouders vernederd gevoeld. Ze vonden mij het stoute kind. Mijn eigen persoon hebben ze afgebroken. Myrthe: Toen ik op het Lyceum zat, werd ik er agressief. Er was spanning tussen mijn ouders en ik voelde dat aan. Ik had dag en nacht ruzie met mijn ouders. Later kon ik naar een leefgemeenschap. Mijn vader kwam naar me toe om me te vertellen dat ze gescheiden waren. Hij huilde in mijn armen. Ik ging coke gebruiken. Vanaf het eerste moment dat mijn ouders mij uit Colombia kwam ophalen, had ik al ruzie met ze. Met mijn vriend ging ik uiteindelijk zwerven. We sliepen bij vrienden of bij een tante. Ik gebruik geen coke meer, alleen nog hasj. Daarmee wil ik stoppen. Waar leven straatkinderen van De wereld telt ruim 100 miljoen straatkinderen onder de 18 jaar. De straatkinderen moeten aan geld zien te komen. Ze leven in grote steden, omdat daar makkelijker aan geld is te komen. Het is moeilijk voor straatkinderen om te overleven. Dit doen ze door in straatbendes te leven. Want samen sta je sterker. Sommige straatkinderen bedelen om geld en sommige verdienen het door allerlei spullen te verkopen die ze hebben gevonden of gestolen. Ook komen straatkinderen aan geld door drugs te verkopen en rond te brengen. Sommige kinderen worden gedwongen om te werken. Kinderarbeid is heel gewoon in derdewereldlanden. Kinderen moeten er de hele dag hard werken en ze krijgen er bijna niets voor terug. Meisjes gaan niet zo vaak het huis uit, omdat ze thuis van alles kunnen doen, zoals hun moeder helpen of ze kunnen werken in een rijk gezin als dienstmeisje. Als ze dan toch op straat belanden hebben ze het wel moeilijker omdat ze minder snel werk kunnen vinden. Straatmeisjes worden vaak gedwongen tot prostitutie. Of ze hebben geen andere keus. Hierdoor lopen ze ook ziektes op. De meisjes die in de prostitutie zitten, worden steeds jonger en jonger. Dat komt doordat er bij die meisjes minder kans bestaat dat ze aids hebben. Door de slechte hygiëne lopen de straatkinderen meer kans dat ze ziek worden. Ook worden ziektes makkelijk verspreid Waar komen de meeste straatkinderen voor Pagina 2 van 6

3 Op de hele wereld leven naar schatting meer dan 100 miljoen kinderen op en van de straat. Ruim de helft van het aantal straatkinderen leeft in Latijns-Amerikaan en het Caribische gebied. Voorbeelden van landen die in dat gebied liggen zijn: Brazilië, Colombia en Venezuela. Ook in Azië komen veel straatkinderen voor. Bijvoorbeeld in India, Bangladesh en op de Filippijnen. Ook Afrika krijgt steeds meer met straatkinderen te maken, doordat ze veel last hebben van oorlog, droogte, voedselprobleem en het vluchtelingenprobleem. Al deze landen zijn derdewereld landen. Ook in de westerse landen zijn er zwerfkinderen alleen veel minder. In Nederland leven ongeveer 7000 straatkinderen. Straatkinderen in Nederland In Nederland leven ongeveer zevenduizend zwerfjongeren. Anders dan in veel derdewereldlanden spreken we niet over straatkinderen, omdat de jongeren die in Nederland over straat zwerven, gedwongen door het klimaat s avonds vaak een dak boven hun hoofd moeten zoeken. We spreken ook niet over straatkinderen, omdat de jongeren die in Nederland van huis weglopen ouder zijn (meestal tussen jaar) dan de straatkinderen ergens anders op de wereld. Deze zevenduizend zwerfjongeren hebben om een of andere reden hun ouderlijk huis verlaten. Ze leven op straat, slapen bij vrienden, vage kennissen of domweg onder een brug (als het niet vriest), in een bushokje of in een zaaltje bij het Leger des Heils. Zevenduizend jongeren die als zij s ochtends opstaan niet weten waar ze s nachts slapen, waar zij iets te eten vandaan moeten halen en hoe zij aan geld komen. Zaken die voor iemand die nog thuis woont heel normaal zijn. Zwerfjongeren in Nederland zien er meestal niet verwaarloosd uit. Ze zijn dan ook niet te vergelijken met echte zwervers. Voor zwerfjongeren is zwerven meestal een tijdelijk probleem. Ook zijn de redenen om te gaan zwerven bij jongeren anders. Ze zitten in de puberteit en hebben meer problemen met hun ouders. Ze zien het niet meer zitten om thuis te blijven en gaan zwerven, meestal kunnen ze naar een tijdje wel weer terug naar hun ouderlijk huis. Zeezicht in Amsterdam was het eerste pension voor zwerfjongeren in Nederland. Zeezicht werkte met de succesformule wonen-leren-werken. Ondanks het succes is het pension uit geldgebrek inmiddels gesloten. In andere plaatsen is de formule van wonen-leren-werken overgenomen. Rotterdam heeft Maaszicht, het pension in Heerlen heeft Mijnzicht, Haarlem doet het met Spaarnezicht. Als je als zwerfjongere bij een van deze pensions aanklopt, moet je voldoen aan twee criteria: je mag niet ouder zijn dan 23 jaar en je moet iets anders met je leven willen. Zwerfjongeren mogen in het pension wonen zolang ze actief met hun toekomst bezig zijn. Ze krijgen eerst een maand de tijd om op adem te komen. Na maanden zwerven, kun je niet meteen aan een baan van 9 tot 5 uur beginnen. Na die eerste maand moeten ze actief op zoek naar een opleiding of baan. Medewerkers van het pension helpen daarbij. De contacten tussen de pensions en het bedrijfsleven zijn zo goed dat het meestal wel lukt om zwerfjongeren aan een baan of opleiding te helpen. Voormalige zwerfjongeren hebben met hulp van de pensions en het arbeidsbureau al allerlei banen gevonden, bij een woningbouwvereniging, in een garage, restaurant enzovoort. Ook in het pension zelf kunnen jongeren aan de slag. Verscheidene jongeren zijn in de keuken door de chef-kok opgeleid. Er werken in de pensions geen hulpverleners zoals psychologen en therapeuten. De meeste jongeren Pagina 3 van 6

4 hebben slechte ervaringen met hulpverleners. De aanpak van de pensions gaat ervan uit dat jongeren het zelf moeten willen en dat werkt. De pensions zijn 7 dagen per week, 24 uur per dag open. Er zijn één-, twee- en drie persoonskamers. Deze kamers moeten door de jongeren zelf worden schoongemaakt. Iedere jongere moet voor 10 uur s ochtends de kamer verlaten hebben. Er mogen geen drugs, wapens en gestolen goederen gebruikt worden. Ook racisme en seksisme zijn verboden. Hoe kunnen straatkinderen geholpen worden Opvangcentra Sommige straatkinderen worden opgevangen in opvangcentra. Daar moeten de kinderen verplicht naar school. De dag begint vroeg met werken in de tuin of op stal. Daarna gaan ze naar school. Na school is er gelegenheid voor sporten en werken op het land. Werken is een soort therapie. De kinderen moeten leren om te werken voor iets wat ze nodig hebben in plaats van het gewoon te stelen. Toch houden niet alle straatkinderen het vol in de opvangcentra. Ze zijn de regelmaat van op tijd eten, leren en werken niet meer gewend. Regelmatig lopen er kinderen weg, en die komen niet meer terug. Vakbond Langzaamaan wordt de Beweging een grote landelijke organisatie die steeds meer taken krijgt. Zo gaat de Beweging als een soort vakbond fungeren. Ze zet zich in voor verbetering van werkomstandigheden van straatkinderen. Kinderrechtswinkels De Beweging sticht ook Kinderrechtswinkels. Kinderen die het slachtoffer zijn van geweld kunnen daar gratis hulp krijgen en een klacht indienen. Als het mogelijk is stappen medewerkers van de Kinderrechtswinkels naar de rechter. Alle medewerkers zijn vrijwilligers. De Kinderrechtswinkels ontvangen immers geen subsidie. Praten over geweld Enkele keren per week praten de straatkinderen onder leiding van ene vrijwilliger over werk, scholen het geweld van de kant van de politie. Maar ook met de politieagenten zelf wordt nu gepraat. E Beweging organiseert discussies met agenten en regeringsleiders om te laten zien dat straatkinderen niet allemaal dieven zijn, dat ze het moeilijk hebben om op straat te overleven. Verenigde Naties en Unicef De Verenigde Naties is een organisatie van politici uit een groot aantal landen van de wereld om de rechten van de mens te bewaken. Iedereen vond dat er officiële rechten voor kinderen moesten komen. De politici zetten die rechten op papier en ze noemden het de Verdrag inzake de Rechten van het Kind. Dit wordt gecontroleerd door UNICEF. Die zien er op toe dat alles goed geregeld wordt. Het is behoorlijk moeilijk om straatkinderen te helpen. In 1989 zijn er rechten gekomen voor de kinderen. Dit wordt gecontroleerd door UNICEF. Toch houden veel landen steeds meer rekening met de Rechten van het Kind. UNICEF en ook andere organisaties zetten zich daarvoor in. Pagina 4 van 6

5 Ook worden er regelmatig acties gehouden voor straatkinderen, zoals een sponsorloop, een toneelstuk of iets dergelijks. Dan zamelen ze geld in en dat gaat dan naar een stichting. Er zijn dus veel mensen hard aan het werk voor een beter leven voor de kinderen. Toch zijn er nog miljoenen straatkinderen. Niet alle landen kunnen het probleem oplossen. Veel ontwikkelingslanden hebben bijvoorbeeld te weinig geld om scholen en ziekenhuizen te bouwen. En er zijn nog veel bedrijven in ontwikkelingslanden die kinderen voor fabriekswerk gebruiken. Die zijn goedkoop. Ze protesteren ook niet zo gauw tegen lage lonen en slechte arbeidsvoorwaarden. Andere ontwikkelingslanden hebben wel geld, maar geven dat liever uit aan andere dingen. Bijvoorbeeld aan het leger, zodat ze oorlogen kunnen winnen. En de rijke mensen in de ontwikkelingslanden willen ook niet altijd iets doen voor de kinderen. Ze houden hun geld liever zelf! De regering in zo n land is niet machtig genoeg om het geld eerlijk te verdelen. Verhalen van straatkinderen Hieronder vertellen twee kinderen uit Brazilië hoe hun dag eruit ziet: Marilene (14 jaar): Iedere morgen sta ik om vijf uur op. De zon schijnt dan al hard. Ik pak mijn tas en het karretje en daarmee loop ik naar het centrum van de stad. Daar probeer ik zoveel mogelijk nootjes te verkopen. Ik verkoop ze voor cruzeiro s (= 35 cent). Meestal verkoop ik 20 zakjes. Daarvoor kan mijn moeder rijst en bonen kopen, net genoeg voor de volgende dag voor het hele gezin. Ik heb zeven broertjes en zusjes. Als ik zonder geld thuiskom, wordt mijn moeder erg boos en krijgen we de volgende dag geen eten. Soms denk ik erover weg te gaan, maar waar moet ik naartoe? Als ik weg zou gaan, is er niemand meer om voor mij te zorgen, alleen ik zelf maar Henrico (11 jaar): Mijn hoofd doet erg zeer. De medicijnen die Antonio me gaf, waren toch wel erg zwaar, geloof ik. Ik kan er niet van slapen en ik heb het ook zo koud. Drie jongens hebben mijn karton gejat en nu heb ik niets om onder te gaan liggen. Over een uur zal het wel licht worden. Er zijn dan nog niet zoveel mensen op straat, maar als de eerste bussen komen, kan ik wel een lift nemen naar de andere kant van het centrum. Daar kom ik vast Galega of iemand anders tegen. Misschien hebben die wel wat te eten of anders gaan we samen naar de markt om wat bananen te jatten. Het is al lang geleden dat ik wat gegeten heb. Het slot Ik ben blij dat ik dit onderwerp heb gekozen. Het was leuk om het daar over te doen. Ik vind het wel jammer dat ik niet meer stukjes heb kunnen vinden over eigen verhalen van straatkinderen. En die documentaire van de mobiele school vond ik echt heel leuk. Toch vond ik het wel moeilijk om informatie Pagina 5 van 6

6 te vinden, in de bieb was niet zoveel informatie, op internet ook niet en de informatie op internet is ook niet altijd objectief. Ik heb er veel van geleerd. Pagina 6 van 6