Begroeting. Openingswoord 2

Transcriptie

1 Begroeting Als een hechte gemeenschap, verzameld rond de goede Vader en verbonden met elkaar en met velen, willen we hier samen vieren in de naam van + de Vader, en de Zoon en de H. Geest. Amen. Openingswoord 1 Toen de jongste zoon, verloren gelopen in de wijde wereld, uiteindelijk met een klein hartje naar huis terugkeerde, zei de vader: feest en vrolijkheid moet er zijn, want mijn zoon was dood en is weer levend. Hij was verloren en is teruggevonden. Met deze parabel leert Jezus ons dat zijn Vader ons steeds barmhartig opwacht telkens we ons falen erkennen en de moed opbrengen om naar Hem terug te keren. Laten we dit samen biddend uitspreken. Openingswoord 2 Vandaag lezen we evangeliewoorden over verliezen en weer vinden, over weggaan en terugkomen, over pijn en vreugde. Veel kan verloren gaan en een mens kan veel kwijtspelen: zijn integriteit, zijn geluk, zijn relatie. Wie, zoals de verloren zoon, stappen terug zet, uit zichzelf treedt, op zoek gaat en een goed mens ontmoet, die vindt de vreugde en het geluk terug. Gebed om ontferming 1 -God, waar kunnen wij U vinden? Misschien wel daar waar we U nog nooit zochten. Misschien moeten we eerst verloren lopen om aan den lijve te ondervinden wie of wat ons echt doet thuiskomen. -God,

2 in uw Liefde laat Gij ons vrij. Ook al doet het U pijn, Gij houdt ons niet tegen als wij het ouderlijk huis verlaten en verloren lopen. Intussen blijft Gij op ons wachten. Gij zijt een Vader die zich nooit opdringt, maar die wel altijd blijft hopen dat zijn kinderen terugkomen. Christus, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. -God, wat U echt blij maakt zijn geen grootse spektakels, maar de terugkeer van één van uw verloren gelopen kinderen. Waak erover dat wij niet verzuren omdat onze blik blijft vasthaken aan het negatieve rondom ons. Leer ons oog hebben voor kleine tekenen van ommekeer bij mensen. Dat dit ons blij mag maken, en ons mag aanzetten om die mensen te bemoedigen. Vergevingsmoment 2 -Heer, zoals de jongste zoon zijn we vaak geneigd nu reeds ons erfdeel op te eisen en met volle teugen enkel het eigen geluk na te streven. Ons gebrek aan solidariteit moffelen we wat graag weg. Daarom: -Christus, zoals de oudste zoon protesteren we meestal dadelijk als we vaststellen dat mensen steeds weer nieuwe kansen krijgen ook al verspillen ze telkens weer al hun mogelijkheden. Daarom: Christus, ontferm U over ons. Christus, ontferm U over ons. Heer, wij nemen zo weinig tijd om zoals de Vader op uitkijk te staan tot onze medemens terug huiswaarts keert na een periode van ellende en pijn. Onze barmhartigheid is vaak zo gering. Daarom:

3 God, barmhartige Vader, vergeef ons en neem ons op in uw Liefde die geen grenzen kent. Amen. naar federatie Kana Openingsgebed 1 Gij, die ons blijvend zoekt, die niets liever wilt dan ons te laten delen in uw feest van liefde, doe ons inzien dat wij voortdurend leven uit uw hand. Kom ons tegemoet, wek ons steeds opnieuw tot leven, omkleed ons met uw vreugde. Dan zullen wij met ons hart uw Hart verstaan dat warm klopt voor elke mens. Amen. Openingsgebed 2 Net zoals die vader in het evangelie die op zijn zoon wacht, zo wacht ook Gij, God, ons op met een hart vol liefde en vergeving. Vaak zien wij dat echter niet. Open daarom onze ogen en laat ons ervaren dat Gij alleen maar het beste voor ons wilt, door Christus, onze Heer. Amen. Lezingen De lezingen vandaag spreken over verzoening. In de eerste lezing worden we aangespoord om, naar het voorbeeld van Christus, ons te verzoenen met God en met elkaar. En in de parabel van het evangelie krijgen wij een nieuwe kijk op God, die als een goede vader woorden van verzoening spreekt en volop ruimte geeft aan zijn beide zonen. Monique Suys Eerste lezing (Joz. 5, 9a ) Uit het boek Jozua 9 In die dagen sprak de Heer tot Jozua: `Vandaag heb Ik de smaad van Egypte van u afgewenteld. 10 Terwijl de Israëlieten in Gilgal gelegerd waren, vierden zij Pasen op de veertiende dag van de maand,

4 in de avond, in de vlakte van Jericho. 11 En de dag na Pasen, juist op die dag, aten zij ongezuurd brood en geroosterd graan dat uit het land zelf afkomstig was. 12 De volgende dag hield het manna op; ze konden nu eten wat het land opbracht. Voortaan kregen de Israëlieten geen manna meer; gedurende dat jaar aten zij datgene wat Kanaän opbracht. KBS Willibrord 1995 Tweede lezing (2 Kor. 5, 17-21) Uit de tweede brief van de apostel Paulus aan de christenen van Korinte Broeders en zusters 17 Zo is dus iemand die in Christus is, een nieuwe schepping: het oude is voorbij, het nieuwe is er al. 18 En dit alles komt van God, die ons door Christus met zich heeft verzoend en ons de dienst van de verzoening heeft toevertrouwd. 19 Ja, God heeft in Christus de wereld met zich verzoend zonder de mensen hun overtredingen aan te rekenen, en ons heeft Hij de boodschap van de verzoening toevertrouwd. 20 Wij zijn dus gezanten van Christus, alsof God zelf u oproept door ons woord. Wij smeken u in Christus naam: laat u met God verzoenen! 21 Hem die geen zonde heeft gekend, heeft God voor ons tot zonde gemaakt, opdat wij door Hem Gods gerechtigheid zouden worden. KBS Willibrord 1995 Evangelie (Lc., 15, ) Uit het heilig evangelie van onze heer Jezus Christus volgens Lucas 1 In die tijd kwamen alle tollenaars en zondaars telkens naar Jezus luisteren. 2 De farizeeën en schriftgeleerden spraken daar schande van en zeiden: `Die man ontvangt zondaars en eet met hen. 3 Maar Hij vertelde hun deze gelijkenis: 11 `Iemand had twee zonen. 12 De jongste zei tegen zijn vader: `Vader, geef mij mijn deel van de erfenis. En hij verdeelde zijn vermogen onder hen. 13 Niet lang daarna vertrok de jongste zoon met al zijn bezit naar een ver land, waar hij het verkwistte in een losbandig leven.

5 14 Toen hij alles opgemaakt had, kwam er een zware hongersnood over dat land en ook hij begon gebrek te lijden. 15 Hij zwierf rond tot hij in dienst trad bij een van de inwoners van dat land; die stuurde hem het veld in om varkens te hoeden. 16 Graag had hij zijn honger gestild met het voer dat de varkens aten, maar niemand gaf hem wat. 17 Toen kwam hij tot zichzelf en zei: `Zoveel dagloners van mijn vader hebben brood in overvloed, en ik verga hier van de honger! 18 Ik ga terug naar mijn vader. Ik zal hem zeggen: Vader, ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; 19 ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten, behandel me als een van uw dagloners. 20 En hij ging terug naar zijn vader. Toen hij nog ver van huis was, zag zijn vader hem al en werd ontroerd; snel liep hij op hem toe, viel hem om de hals en kuste hem. 21 `Vader, zei de zoon tegen hem, `ik heb gezondigd tegen de hemel en tegen u; ik ben het niet meer waard om uw zoon te heten. 22 Maar de vader zei tegen zijn slaven: `Haal vlug de mooiste kleren en trek ze hem aan, doe een ring aan zijn vinger en schoenen aan zijn voeten. 23 Haal het gemeste kalf en slacht het; laten we eten en feestvieren, 24 want mijn zoon hier was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden. En het feest begon. 25 Maar zijn oudste zoon was nog op het land. Toen hij naar huis kwam, hoorde hij muziek en dans. 26 Hij riep een van de knechten en vroeg wat er te doen was. 27 Die antwoordde: `Uw broer is thuisgekomen en uw vader heeft het gemeste kalf geslacht, omdat hij hem gezond en wel terug heeft. 28 Toen werd hij kwaad en hij wilde niet binnenkomen. Daarop kwam zijn vader naar buiten en probeerde hem tot andere gedachten te brengen. 29 Maar hij gaf zijn vader ten antwoord: `Ik dien u nu al zoveel jaren en nooit heb ik een gebod van u overtreden, maar mij hebt u nog nooit een bokje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren. 30 Maar nu die zoon van u is thuisgekomen, die uw vermogen met hoeren heeft verbrast, hebt u voor hem het gemeste kalf geslacht.

6 31 Maar hij zei : `Jongen, jij bent altijd bij me en alles wat ik heb is van jou. 32 We moeten feestvieren en blij zijn, want die broer van je was dood en is weer levend geworden, hij was verloren en is teruggevonden. KBS Willibrord 1995 Geloofsbelijdenis Ik geloof in God die met mensen op weg gaat, die van mensen houdt, die mensen aan mensen toevertrouwt, die ons Jezus, zijn Zoon, heeft gezonden. Ik geloof in de verrezen Christus. Naar zijn voorbeeld moeten wij dienstbaar zijn. Ik geloof in zijn droom: mensen gelukkig maken in een wereld van vriendschap en liefde voor elkaar. Ik geloof in de Geest die ons tot liefde roept. Hij schenkt ons aan elkaar als licht en hoop, als brood en wijn, als dank en vergeving. Hij roept ons samen in de gemeenschap van de Kerk. Amen. Voorbeden 1 Bidden wij voor mensen zoals de jongste zoon, mensen die hun land verlaten, op zoek naar een ander leven. God, laat ze mensen ontmoeten die hun de gastvrijheid schenken van hun hart, die hun een plaats aanbieden waar ze thuis kunnen zijn. Laten wij bidden -Bidden we voor mensen zoals de oudste zoon, mensen die vastzitten aan vastgeroeste patronen en denkbeelden en geen heil zien in verandering of in het onverwachte. God, laat hen op weg gaan in het vertrouwen dat wie zich prijsgeeft, iemand is naar uw Hart. Laten wij bidden -Bidden we om wijze mensen in ons midden die geleerd hebben de tekortkomingen van anderen te relativeren en hen mild tegemoet komen. Laten wij bidden

7 Voorbeden 2 In de liefde van de vader voor zijn twee zonen herkennen we Gods liefde voor ons. Waar we ook hebben rondgezworven, Hij staat ons op te wachten. Daarom mogen we in vol vertrouwen tot Hem bidden. -Bidden we voor al wie zich herkent in de jongste zoon die zich laat leiden misleiden zal later blijken door de dwaallichten van de wereld. Laten wij bidden -Bidden we voor al wie zich herkent in de oudste zoon die uitgaat van een voor-wat-hoort-wat-mentaliteit en daarom kapot gaat aan jaloezie. Laten wij bidden -Bidden we voor al wie zich herkent in de vader en naar medemensen kijkt met de ogen van zijn of haar hart. Laten wij bidden Moge God hen als een liefdevolle Vader en Moeder opnemen in zijn hart, door Christus, onze Heer. Amen. Gebed over de gaven 1 Toen zijn jongste zoon na jaren thuiskwam, maakte zijn vader alles klaar voor een groot feest. Zo willen we ook vandaag doen, God, omdat wij weten dat wij bij U mogen thuiskomen, elke dag opnieuw. Amen. Gebed over de gaven 2 God en Vader, zoals Gij uw teruggekeerde zoon naar de feesttafel leidde, zo nodigt Gij ons nu uit aan uw tafel van brood en wijn. Brood dat niet eetbaar is als we het niet breken en delen. Wijn die niet te genieten is als hij slechts gedronken wordt voor eigen genoegen. Leer ons breken en delen, God, leer ons gemeenschap vormen en samen feestvieren, leer ons thuiskomen bij elkaar, en bij U, ons aller Vader. Amen.

8 Tafelgebed Wij danken U, God, om de wondere wegen die mensen voor elkaar kunnen zijn, voor allen die Gij gezonden hebt om de weg te wijzen doorheen het leven, voor uw uitnodiging om, doorheen tekort en onvolkomenheid, te werken aan de mens en zijn wereld. Wij danken U om uw aanwezigheid in goede en kwade dagen, om de Hoop en de Toekomst die Gij zijt. Wij danken U om de Mens Jezus, die ons voorgaat en nabij blijft en wiens Geest kracht is om te leven. Daarom willen wij U danken, God, samen met al wat bestaat op aarde en in de hemel. Heilig, heilig, heilig de Heer, de God der hemelse machten. Vol zijn hemel en aarde van uw heerlijkheid. Hosanna in de hoge. Gezegend Hij die komt in de naam des Heren. Hosanna in de hoge. Heer, onze God, Gij zijt heilig en goed, Gij hebt onze namen geschreven in uw Hand. Geen mens zult Gij vergeten dankzij Jezus Christus, de Zoon van uw genade, die Gij hebt uitgezonden om tranen te drogen van mensen die geslagen zijn, om het hart te helen van mensen die gebroken zijn, om Brood te worden voor vandaag en Vrede zelf te zijn. Wij danken U omdat Gij ons ruimte geeft en vrijheid schept voor heel ons leven, ten einde toe. Want in de nacht dat Hij zijn leven gaf nam hij brood in zijn handen, Hij zegende en brak het en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden: Neem en eet hiervan, gij allen,

9 want dit is mijn Lichaam dat voor u gegeven wordt. Ook nam Hij de beker, zegende hem, en gaf hem aan zijn leerlingen met de woorden: Neem deze beker en drink hier allen uit want dit is de beker van het nieuwe, altijddurende Verbond; dit is mijn Bloed dat voor u en alle mensen wordt vergoten tot vergeving van de zonden. Blijf dit doen om Mij te gedenken. Verkondigen wij het mysterie van ons geloof: Heer Jezus, wij verkondigen uw dood en wij belijden tot Gij wederkeert, dat Gij verrezen zijt. Heer, onze God, zo gedenken wij Hem die weet wat lijden is en de dood heeft gezien; die Gij hebt opgewekt en een naam gegeven hebt hoog boven alle namen: Jezus, de Heer, is Hij, die is en blijven zal, uw Rechterhand. Door deze Beker en door dit Brood dat wordt gedeeld verkondigen wij Hem totdat Hij komt. Wij bidden U, zend ons uw Geest, die over deze aarde gaat en maak ons tot een volk dat recht doet om gerechtigheid; maak leven en welzijn toch groter dan oorlog en dood; laat ons mensen zijn die woningen bouwen voor uw stad van vrede en breng ons thuis bij U. Dan zal uw naam geheiligd zijn op aarde, en uw Koninkrijk zal komen door Hem en met Hem, met uw Geest tot in eeuwigheid. Amen. Onze Vader God vertrouwde zijn wereld toe aan mensenhanden. Laten we die handen vouwen en bidden zoals Jezus ons heeft voorgebeden: Onze Vader, Wees onze hoop, Vader,

10 zodat wij het met elkaar uithouden, elkaar beter begrijpen, steunen, niet laten vallen. Breek ons open, maak ons ontvankelijk voor de Geest van Jezus. Dan zullen we hoopvol kunnen uitzien naar de wederkomst van Jezus, Messias, uw Zoon. Want van U is het Koninkrijk. Vredeswens God wil eenheid tussen Hem en alle mensen en tussen de mensen onderling. Die Boodschap bracht Jezus van Nazareth ons bij zijn menswording. Daarom mogen wij bidden: Heer Jezus, vervul ons hart met uw verzoenende Kracht, pdat wij meer en meer verlangen naar heling van wat gebroken is in ons, door ons en tussen ons, Gij die leeft in eeuwigheid. De vrede van de Heer zij altijd met u. En geven wij ook elkaar een teken van die vrede. vrij naar Kerk in Herent Lam Gods Communie Alles wat ik heb is van jou! zei de vader tegen zijn oudste zoon. Dat is ook Jezus Boodschap aan ons: zelfs zijn leven wil Hij aan ons doorgeven. Heer, ik ben niet waardig Bezinning 1 Solidariteit Het is niet iets van nu eens wel en dan weer niet. Het is niet eentje van de zovele jasjes die je bij gelegenheid eens kunt aantrekken. Het is niet iets wat afhangt van de zin of van het moment,

11 of van de zin van het moment. Solidariteit is een levenshouding, iets wat je hele manier van leven doordringt. Je staat er mee op en soms kun je er niet van slapen. Federatie Kana 2013 Bezinning 2 Het is een aandoenlijk verhaal, heel menselijk en herkenbaar. We voelen onszelf soms verloren: ongewild of door eigen schuld. De stap terug is de enige mogelijkheid, alleen de drempel is erg hoog. Het is niet gemakkelijk te erkennen, dat we een verkeerde weg zijn ingeslagen, dat we ons leven anders hadden moeten inrichten. En toch zijn mensen, die dat durven bekennen, grote mensen, eerlijk en vergeving waard. Soms zijn we mensen van het eigen gelijk. We hebben de waarheid op zak. Als alle mensen zouden zijn als wij, dan zou de wereld er heel anders uitzien. Maar zijn we dan niet mensen met oogkleppen, die nauwelijks aandacht hebben voor anderen, voor andere ideeën? Hebben we juist dan geen bekering nodig: een ommekeer naar mensen en naar God? Welke weg we in ons leven ook bewandelen: telkens mogen we een barmhartige Vader ontmoeten. Eén die ons met open armen tegemoet komt. Eén die niets liever wil dan dat het leven een feest is voor iedereen. We zijn allen zijn zonen en dochters. Hij sluit ieder van ons in zijn hart. Hij is een en al vergeving en liefde. Hij is onze God, wij zijn zijn zonen en dochters. Bij Hem en bij elkaar mogen we thuis zijn. Wim Holterman osfs Bezinning 3 De zoon komt terug met hangende pootjes. Hij voelt zich minderwaardig.

12 Hij heeft zich afgekeerd van de Wet. Zijn leven, zijn geld en goed heeft hij te grabbel gegooid. Hij ging eigen wegen en liep vast. Soms gaan wij ook onze eigen weg. We laten ons niet gezeggen door mensen, niet door God. We lopen soms vast in eigen wijsheid, in zoeken naar eigen gelijk. Soms zoeken we alleen maar onszelf en verliezen anderen uit het oog. We willen wel terug, maar zijn bang ons gezicht te verliezen. Aan het einde van onze vastgelopen weg staat de Vader met open armen. Hij wacht op ons. Hij komt ons tegemoet. Bij Hem geen dichtgeslagen deuren, alleen maar hartelijke liefde. Zo is God: Hij heeft hart voor mensen. Bij Hem mag je altijd thuis komen. Hij pint je niet vast op wat was, maar bevrijdt je naar een nieuwe toekomst. Hij geeft leven volop. Wat een geluk! Wim Holterman osfs Slotgebed 1 God, voor wie de verkeerde weg is opgegaan blijft Gij op de uitkijk staan. Door U opgevangen met open armen, willen wij op onze beurt warmte en hoop zijn voor anderen. Breng op die manier alle mensen over de gehele wereld bijeen tot een warm bondgenootschap. Dan kan er feest en vreugde zijn in Jezus naam. Amen. Slotgebed 2 Soms, als ik ervaar dat ik een verkeerde weg heb gekozen in mijn leven, dan hoop ik dat U toch nog op de uitkijk staat, God, en dat U mij in de verte al ziet aankomen. Vraag me dan niet om alles onder woorden te brengen, maar wil me omarmen als een liefdevolle Vader en een tedere Moeder. Geef me alsjeblieft een nieuwe kans als ik U ontgoocheld heb. En blijf het mij in mijn oor en in mijn hart fluisteren: Menslief, Ik hou van jou.

13 Erwin Roosen Zending en zegen Wie van dwaalwegen terugkeren worden door God ontvangen met feest en vrolijkheid. Ook zij die menen dat ze altijd trouw Gods wegen bewandelen, worden uitgenodigd om in die blijdschap te delen. Met die Boodschap gaat ieder van ons weer zijn eigen weg. Als wij op die weg in zijn voetspoor lopen zal onze God van vreugde ons zegenen: in de naam +van de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.