4.9. Biografie door J woorden 4 juli keer beoordeeld. Geschiedenis

Transcriptie

1 Biografie door J woorden 4 juli keer beoordeeld Vak Geschiedenis Hoofdstuk 1. Hoe was napoleons jeugd? Napoleon bonaparte werd op 15 augustus 1769 geboren op het eiland Corsica in de stad Ajaccio. Het tweede kind van Maria Letizia Ramolino en Carlo Maria buonaparte. Corsica hoorde toen napoleon werd geboren nog bij Italië. Op 21 juli 1771 werd hij gedoopt. Hij was alleen niet zo heilig. Hij commandeerde zijn vriendjes al op jonge leeftijd. Zijn ouders behoorde tot de verarmde adel van Corsica. Ze sloten zich aan bij de Franse regering zodat napoleon een studiebeurs kreeg. Met deze beurs ging hij op 1 januari 1779 studeren aan het college d Autun. Op 15 mei 1779 ging hij naar een militaire school. Ook die school verlaat hij na enkele jaren te hebben gevolgd. (ik denk afgestudeerd, is niet zeker) hij gaat naar de Koninklijke militaire school in Parijs. Na een jaar slaagt hij en verlaat de school als 2e luitenant - napoleon in zijn jonge jaren van de artillerie. Hoofdstuk 2. Wat deed napoleon toen hij keizer was? In de tijd dat hij leefde barstte de Franse revolutie los. Dat was in de mensen protesteerden tegen de koning. Die was slecht (om het maar zacht uit te drukken) voor het volk. De franse revolutie duurde tot 1799, toen napoleon een greep naar de macht deed. hij benoemde zichzelf meteen tot de eerste consul. hij voerde regels en wetten in omdat hij vond dat het allemaal onhandig was. Dit heeft hij voor ons veranderd: iedereen moest een achternaam opgeven. we rijden rechts. we hebben een beter zorgstelsel. veel wetten zijn uit de tijd van napoleon. onderwijs werd beter geregeld. veel kleine straatjes werden samengevoegd tot grote overzichtelijke straten. je werd beoordeeld op je kunnen niet op je afkomst. iedereen was dus gelijk. we hebben in europa dezelfde maten zoals kilometer en liter. de code du napoleon in 1811 moest iedereen een achternaam kiezen omdat napoleon wilde weten hoeveel mensen er bij hem in het leger konden. veel mensen kozen als achternaam hun beroep. ook mensen kozen de naam van hun vader dus Janssen, dat betekent jan zijn zoon. zo heb je ook pietersen enz. ook waren er namen van de plaats waar je Pagina 1 van 5

2 vandaan kwam. zo kan je nog wel verder gaan. omdat in 1811 heel veel mensen naar het gemeentehuis moesten werden de achternamen niet door iedereen zo serieus genomen. zo heb je namen als poepjes en naaktgeboren. Omdat napoleon ook aan de andere landen zijn ideeën over de franse revolutie wilde laten zien ging hij die landen veroveren. Er waren landen die hun eigen bestuur mochten houden, maar dan wel onder het gezag van napoleon. Die landen waren: Zwitserland, gebieden van Duitsland en Polen. Oostenrijk en Pruisen werden bondgenoten van het machtige Frankrijk. Sommige gebieden lijfde hij in bij frankrijk. Die landen waren: Nederland, het noordwesten van Duitsland, het gedeelte waar de paus zat (italie) en Kroatië. Andere delen kwamen onder leiding te staan van zijn broers en zussen. In al die gebieden voerde napoleon één wet in. Die heet code Napoléon. Dat betekent letterlijk vertaald wetgeving van napoleon. De bevolkingsgroep die door de Code Napoleon beter behandeld werd was de derde stand. Één belangrijk punt uit de Code Napoleon was: Iedereen is gelijk en als je meer dingen bezat of van adel was je niet voorgetrokken mocht worden.. Hoofdstuk 3. Wanneer werd hij verslagen? Even een stukje van tevoren. Napoleon versloeg op 2 december 1805 oostenrijk en Rusland bij de slag bij Austerlitz. De vrede die hierop volgde was het hoogtepunt van Napoleons macht. Oostenrijk nam in 1809 revanche in Aspern. Dit betekende een aantasting van het mooie jasje van de onoverwinnelijkheid van Frankrijk. Als gevolg daarvan hield Rusland zich niet meer aan de regelgeving van napoleon. En als gevolg weer daarvan organiseerde Napoleon een strafexpeditie in 1812 met man, tegenover soldaten van rusland. Door het strenge klimaat en acties van de partizanen werd het leger gehalveerd. Het trok moskou binnen dat (volgens de tactiek van de verschroeide aarde) was platgebrand. Teleurgesteld en zonder een overwinning te hebben behaald vertrok Napoleon uit Moskou en kwam met een leger van maar man terug. Nu vonden de andere landen - de slag bij leipzig. het wel genoeg. Zweden, Pruisen en Rusland vormden een verbond. De Fransen versloegen dit verbond wel bij Lutzen en Bautzen in 1813, maar Beieren en Oostenrijk keerden zich nu ook tegen Frankrijk. Napoleon werd verslagen in Leipzig, terwijl de hertog van Wellington de Fransen in het zuiden vanuit Engeland aanviel. Napoleon weigerde de vrede en nu keerde heel Europa keerde zich tegen hem. Parijs werd bezet op 31 maart 1814 en de senaat verklaarde hem vervallen van de troon op 5 april. Napoleon werd verbannen naar het eiland Elba. -het eiland elba Daar zat hij honderd dagen. Daar volgde hij het met genot de ruzie over de landverdeling in Wenen. Hij begreep dat voor hem niet alles verloren was.. Hij begreep dat voor hem nog niet alles verloren was. Op 26 februari 1815 ontsnapte hij van het eiland, en op 1 maart arriveerde hij met een legertje van 800 man in de Franse havenstad Cannes. Snel trok hij met zijn persoonlijke legertje op naar het noorden, richting Parijs. Maarschalk Michel Ney, aanvoerder van het Franse leger en voormalig maarschalk onder Napoleon, werd opgeroepen om de keizer tegen te houden, maar liep met zijn hele leger over naar zijn voormalige baas. Op 20 maart zetelde deze weer in zijn keizerlijk paleis. Haastig zorgden de geallieerden dat hun leger weer op orde was en trokken weer richting frankrijk. Napoleon wilde alleen zijn 'keizerrijk' Pagina 2 van 5

3 terug, en dat zo snel mogelijk, voordat de andere staten in Europa klaar waren om Frankrijk binnen te vallen en hem weer gevangen te nemen. Hij maakte in twee maanden tijd een leger van manschappen en trok met naar de Frans-Belgische grens. Op 14 juni stak hij die over. Met zijn opmars viel hij aan op het punt waarop het Pruisische en het Brits-Nederlandse leger onder de Hertog van Wellington aan elkaar grensden, een zwak punt in de verdediging. Voor de slag bij Waterloo gingen nog twee slagen vooraf. Zo stuitte hij op het Pruisische leger van Blucher, dat in de slag bij Ligny terug gedwongen werd. Bluchner werd bij Ligney teruggedreven, maar hield zijn leger intact. Terwijl de slag bij ligney gestreden werd, vond tegelijkertijd de slag bij Quatre Bras plaats. Napoleon liet het pruisische leger volgen door grouchy met een leger van man. Maar dit mislukte en Blücher kon zijn leger hergroeperen en naar Wellington trekken. door de pruisische nederlaag bij Ligney was Wellingtons positie bij Quatre-Bras onhoudbaar geworden. omdat het die dag regende trok hij zich terug in noordelijke richting. omdat de twee groepen zich in dezelfde richting bevonden besloten ze samen te gaan en stelden hun kamp op achter een natuurlijk heuveltje. daar wachtten ze de vijand op. dat was op 17 juni Waterloo De nacht van 17 op 18 juni regende het nog altijd. De grond veranderde in modder. dat was de reden dat Napoleon de volgende dag pas om half twaalf het sein tot de aanval gaf. Maar ook toen was het nog te nat om het attillerie nog snel te kunnen verslepen. Mede daardoor slaagde Napoleons broer er niet in de kasteelboerderij Hougoumont in te nemen. Die aanval was een afleiding voor de centrale aanval die rond 2 uur s middags was. -de slag bij Waterloo van een schilderij. Aan de aanval ging een incident vooraf dat een belangrijke invloed had op het aanzien van het Nederlandse leger bij de Engelsen. De brigade van Bylandt, die bij Quatre Bras reeds fors veel had verloren was pal vóór de geallieerde linie opgesteld. Ze stonden zo open en bloot voor de Fransen, terwijl de rest van het geallieerde leger achter de heuvelkam stond. De Nederlanders trokken zich terug in de holle weg op de heuvelkam waar ze meer beschut waren. Er werd bevolen om in rijen op de grond te gaan liggen. Ondertussen werd er door de Fransen een 'Grand Batterie' verzameld van 76 kanonnen en houwitsers. Omstreeks 1 uur 's middags barstte het bombardement van deze 'grand batterie' los. Het bombardement had minder effect dan verwacht: de Britten stonden beschut achter de heuvelkam. Ook de Nederlandse brigade van Bylandt, die oorspronkelijk opgesteld stond op de heuvelkam, is op tijd teruggetrokken achter de heuvelkam, en heeft weinig slachtoffers geleden. De zeer drassige grond heeft mogelijk bijgedragen aan het verminderde effect van de artillerie. Want scherven werden erdoor geabsorbeerd en niet weerkaatst zoals op een harde grond en kon dus niet zoveel schade aanrichten. In vier gigantische aanvalscolonnes marcheerden Napoleons troepen voorwaarts. De aanval was gericht op de zwakkere oostflank van de geallieerden. De aanval kwam recht op de brigade van Bylandt af. sommige mensen zeggen dat de brigade van Bylandt de aanval nog even heeft kunnen weerstaan en sommige mensen zeggen dat ze meteen afgemaakt waren. Onder druk van de overmacht trokken ze zich terug achter een Britse linie. hier werd het leger tot staan gebracht door een tegenaanval van twee Britse brigades van Pictons divisie, gesteund door de brigade van Bylandt en nog een andere Britse brigade. - nog een plaatje van de slag bij Waterloo. Pagina 3 van 5

4 Dit was voor Wellington het sein om zijn cavalerie een tegenaanval te laten uitvoeren. de fransen die trokken zich terug, waardoor de Britten de tegenaanval inzetten. De Britse cavalerie werd overmoedig en wilde meteen ook maar de 'grand batterie' oprollen, maar die schoot terug. Ondertussen kwam er Franse cavalerie aan en die sneed de Britten af van de rest van het geallieerde leger. Drie andere kleine geallieerde cavaleriebrigades, waaronder een Nederlandse, moesten zich overgeven. Resultaat was dat de geallieerde linie nog intact was, maar dat Wellington nog maar één grote formatie zware cavalerie over had: de Nederlandse brigade van Trip. aan de franse kant moest het even gereorganiseerd worden. dat duurde een paar uur. intussen waren de pruisen in aantocht. toen napoleon dit in de gaten kreeg zond hij zijn reserve, het VI korps en twee cavaleriedivisies samen man, richting de Pruisen. Hierdoor had Napoleon op de garde na geen enkele leger reserves meer. Ney bleef nieuwe troepen eisen, hij wist nog niet, dat Napoleon op zijn oostflank al door voorposten van de Pruisen werd aangevallen. De Franse reserve kon niet op tegen de Pruisische overmacht. Napoleon zette daarom zijn man sterke jonge soldaten in. In felle straatgevechten in Plancenoit lukte het de Fransen nog steeds niet om de Pruisen terug te dringen. Hierdoor was Napoleon genoodzaakt om 2 bataljons oude soldaten in te zetten. Wonder boven wonder lukte het de oude garde het tij te keren en de Pruisen werden voorlopig teruggedrongen. Napoleon probeerde met een laatste krachtsinspanning de zege zeker te stellen, en gaf bevel voor nóg een aanval. Hij wist dat hij door zijn reserves heen was, en kwam hierdoor persoonlijk zijn leger afleveren. De geallieerde posities werden verdedigd door Engelsen, Hannoveranen en Nassauers. De Franse middengarde, hoewel in de minderheid, viel hen aan en versloeg hen. Er ontstond een gat in de geallieerde linie. Maar Wellington beschikte over voldoende reserves en meteen vulden de Engelse Foot Guards en de frisse Nederlandse 3e divisie, geleid door Generaal David Hendrik Chassé, het gat op. Met een aantal aanvallen van de artillerie werd een ware slachting aangericht onder de Fransen. De Fransen aarzelden, begonnen zich terug te trekken, en vluchtten daarna. Frankrijk verloor 92 procent van zijn mannen. de oudere ervaren soldaten onder het leger waren Napoleon trouw en dekte hem terwijl hij wegging. ze wisten de aanvallen nog af te slaan. Napoleon trok zich terug naar Parijs dat hij op 21 juni 1815 bereikte. Maar hij werd niet meer als keizer erkend en hij probeerde naar amerika te vluchten. Ook probeerde hij zich nog aan te sluiten bij Engeland. alleen verliep dat niet zoals gepland. hij werd gevangen genomen en op de boot naar het verlaten eilandje sint Helena gezet. daar overleed hij op 5 mei zijn lichaam werd naar Parijs overgebracht en werd in de Dôme des Invalides gezet. Strijdende partijen Oostenrijk Portugal Pruisen[1] Russische Rijk Spanje Zweden Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (in 1815) Frankrijk Koninkrijk Holland Koninkrijk Italië Koninkrijk Napels Hertogdom Warschau Koninkrijk Beieren Koninkrijk Saksen -de landen die in oorlog waren met elkaar. Kernbegrippen: Geallieerden mensen die frankrijk kwamen bevrijden Partizanen ongeregelde troepen Senaat hoogste bestuursleider. Pagina 4 van 5

5 Vervallen niet meer op de troon Mijn bronnen waren: Pagina 5 van 5