GEDELEGEERD BESLUIT (EU) / VAN DE COMMISSIE. van

Transcriptie

1 EUROPESE COMMISSIE Brussel, C(2015) 8145 final GEDELEGEERD BESLUIT (EU) / VAN DE COMMISSIE van betreffende de gelijkwaardigheid van het toezichtstelsel voor verzekerings- en herverzekeringsondernemingen van kracht in Bermuda aan het stelsel vastgelegd in Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad en houdende wijziging van Gedelegeerd Besluit (EU) [.../... [C(2015) 3740]] NL NL

2 TOELICHTING 1. ACHTERGROND VAN DE GEDELEGEERDE HANDELING De Solvabiliteit II-richtlijn (Richtlijn 2009/138/EG), zoals gewijzigd bij de "Omnibus II"- richtlijn (Richtlijn 2014/51/EU), die vanaf 1 januari 2016 volledig moet worden toegepast, voert een gemoderniseerd risicogebaseerd prudentieel regime en toezichtstelsel voor verzekerings- en herverzekeringsondernemingen in de Europese Unie in. De Solvabiliteit II-richtlijn voorziet in gelijkwaardigverklaring voor derde landen op drie gebieden: 1) een in een derde land gevestigde (her)verzekeraar sluit een herverzekeringovereenkomst met een (her)verzekeraar in de EER (artikel 172 van de Solvabiliteit II-richtlijn); 2) een (her)verzekeraar heeft zijn hoofdkantoor binnen de EER en heeft deelnemingen of dochterondernemingen (samen als verbonden ondernemingen aangeduid) die buiten de EER zijn gevestigd (artikel 227 van de Solvabiliteit IIrichtlijn); 3) een (her)verzekeraar heeft zijn hoofdkantoor binnen een derde land en heeft binnen de EER gevestigde verbonden ondernemingen (artikel 260 van de Solvabiliteit II-richtlijn). Voor elk van de drie gebieden kan de gelijkwaardigverklaring gelden voor een onbeperkte periode (als het om een volledige gelijkwaardigverklaring gaat) of voor een beperkte periode (ingeval vorderingen worden gemaakt in de richting van gelijkwaardigheid). In het laatste geval is de duur van de gelijkwaardigverklaring voor een vaste periode niet discretionair, maar in het desbetreffende Solvabiliteit II-artikel vastgesteld: 5 jaar (niet-verlengbaar) voor herverzekeringsgroepen en groepen uit derde landen die in de EER werkzaam zijn en 10 jaar (verlengbaar) voor EER-groepen die in het rechtsgebied van een derde land werkzaam zijn. Het onderhavige gedelegeerde besluit betreft de gelijkwaardigverklaring voor Bermuda voor een onbeperkte periode en voor alle drie de bovengenoemde gelijkwaardigheidsgebieden: de artikelen 172, 227 en 260. Als een solvabiliteitsregeling van een derde land op grond van artikel 172 gelijkwaardig wordt geacht, kunnen zijn herverzekeraars niet verplicht worden om zekerheden te stellen in de EU. Als een solvabiliteitsregeling van een derde land op grond van artikel 227 gelijkwaardig wordt geacht, kunnen EU-verzekeringsgroepen hun prudentiële EUrapportage voor een dochteronderneming in het betrokken derde land op grond van lokale regels in plaats van op grond van Solvabiliteit II verrichten, mits aftrek en aggregatie is toegestaan als methode van consolidatie van de jaarrekening van groepen. Als een prudentieel regime van een derde land op grond van artikel 260 gelijkwaardig wordt geacht, zijn de verzekeringsgroepen in dat land die niet in de EU actief zijn, van een aantal aspecten van het groepstoezicht in de EU vrijgesteld. De criteria met betrekking tot de gelijkwaardigverklaring op basis van artikel 172, lid 2, artikel 227, lid 4, en artikel 260, lid 3, zijn vastgelegd in respectievelijk de artikelen 378, 379 en 380 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35 van de Commissie van 10 oktober 2014 NL 2 NL

3 tot aanvulling van Richtlijn 2009/138/EG (hierna de "gedelegeerde handeling" genoemd). Deze criteria omvatten bepaalde vereisten die voorkomen in twee of meer van de artikelen 378, 379 en 380 van de gedelegeerde handeling, die gelden op het niveau van individuele verzekerings- en herverzekeringsondernemingen en op het niveau van verzekerings- en herverzekeringsgroepen, en die betrekking hebben op de volgende gebieden: bevoegdheden, solvabiliteit, governance, transparantie, samenwerking tussen autoriteiten en behandeling van vertrouwelijke informatie, en de impact van de besluiten op de financiële stabiliteit. Allereerst moeten de toezichthoudende autoriteiten in het derde land over de vereiste middelen, bevoegdheden en verantwoordelijkheden beschikken om de bescherming van verzekeringnemers en begunstigden van verzekerings- en herverzekeringsovereenkomsten daadwerkelijk te kunnen garanderen. In de tweede plaats moeten verzekerings- en herverzekeringsondernemingen in het derde land toereikende financiële middelen bezitten, in lijn met de solvabiliteitsvereisten van Solvabiliteit II. Dit impliceert met name dat er van een marktconforme waardering van alle activa en verplichtingen sprake is, dat de technische voorzieningen alle verzekerings- en herverzekeringsverplichtingen tot uitdrukking brengen, dat activa met inachtneming van de belangen van de verzekeringnemers en begunstigden worden belegd, dat het eigen vermogen en het gebruik van een intern model of van de standaardformule adequaat zijn, en dat uiteindelijk in geval van significante verliezen de kapitaalvereisten op afdoende wijze de risico's weergeven en de verzekeringsnemers beschermen. In de derde plaats moeten verzekerings- en herverzekeringsondernemingen in het derde land een effectief governancesysteem hebben ingevoerd, met name met een effectief risicomanagementsysteem en passende functies en procedures als omschreven in Solvabiliteit II. Het toezichtstelsel moet er ook voor zorgen dat wijzigingen in de activiteiten, het management of in gekwalificeerde deelnemingen niet nadelig zijn voor het gezonde management van verzekerings- en herverzekeringsondernemingen. In de vierde plaats moet ervoor worden gezorgd dat de informatie voor zowel de toezichthoudende autoriteiten in derde landen als het publiek transparant is. In de vijfde plaats moet aan de verplichtingen inzake beroepsgeheim en uitwisseling van informatie tussen autoriteiten worden voldaan: alle personen die werken of gewerkt hebben voor of namens de toezichthoudende autoriteiten moeten de regels inzake beroepsgeheim in acht nemen. Zij mogen met name geen vertrouwelijke informatie bekendmaken die zij hebben ontvangen, behalve in samengevatte vorm en voor specifieke gevallen zoals die welke onder het strafrecht vallen, dan wel bij bepaalde civiel- of handelsrechtelijke procedures. De toezichthoudende autoriteiten van het derde land moeten ook vooraf toestemming vragen aan de autoriteit waarvan zij vertrouwelijke informatie hebben ontvangen en de specifieke doeleinden respecteren waarvoor informatie is verkregen. NL 3 NL

4 In de zesde plaats moeten de toezichthoudende autoriteiten van het derde land de impact van hun beslissingen op de mondiale financiële stabiliteit in aanmerking nemen en met potentiële procyclische effecten rekening houden. Sommige andere gelijkwaardigheidscriteria hebben specifiek betrekking op gelijkwaardigheid voor groepstoezicht of voor herverzekering. Wat bijvoorbeeld het groepstoezicht betreft, moeten toezichthouders wettelijk bevoegd zijn om te bepalen welke ondernemingen onder het toepassingsgebied van het toezicht op groepsniveau vallen; wat herverzekeringen betreft, moet voor de toegang tot het herverzekeringsbedrijf vooraf een vergunning van de toezichthouder zijn verkregen. De Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen (European Insurance and Occupational Pensions Authority, EIOPA) heeft op 11 maart 2015 aan de Europese Commissie advies uitgebracht over de volledige gelijkwaardigheid van Bermuda wat Solvabiliteit II betreft. In juni 2015 werd Bermuda op grond van artikel 227 van Solvabiliteit II de status van voorlopige gelijkwaardigheid verleend. Naar aanleiding van de vaststelling van nieuwe verzekeringswetgeving door Bermuda in juli 2015 heeft de EIOPA op 31 juli 2015 een bijwerking van haar advies goedgekeurd. Zowel het advies van maart 2015 als de bijwerking van juli 2015 zijn op de EIOPA-website bekendgemaakt. Ter wille van de rechtszekerheid en gezien het feit dat de in Bermuda voor verzekerings- of herverzekeringsondernemingen en -groepen geldende solvabiliteitsregeling aan de criteria voor volledige gelijkwaardigheid voldoet, met uitzondering van de regels voor captives en special purpose insurers, was het noodzakelijk Gedelegeerd Besluit (EU) [ / [C(2015) 3740]] van de Commissie van 5 juni voor Bermuda te wijzigen. Krachtens dit besluit werden de solvabiliteitsregelingen van kracht in Australië, Bermuda, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten voorlopig gelijkwaardig verklaard. Bij de onderhavige gelijkwaardigverklaring volgens de procedure van artikel 172, lid 2, artikel 227, lid 4, en artikel 260, lid 3, heeft de Commissie ten volle rekening gehouden met de door de EIOPA verstrekte informatie. Het EIOPA-advies is gebaseerd op het desbetreffende wetgevingskader van Bermuda, met inbegrip van de Insurance Amendment (No 2) Act 2015 tot wijziging van de Insurance Act Deze wijzigingswet is in juli 2015 aangenomen en zal op 1 januari 2016 in werking treden. Het kader omvat ook de Insurance Code of Conduct, die met ingang van juli 2015 is gewijzigd, alsook de door de BMA vastgestelde herziene prudentiële regels voor het verzekeringswezen, die vanaf 1 januari 2016 van kracht zijn. Deze regels omvatten de Insurance (Group Supervision) Amendment Rules 2015, de Insurance (Public Disclosure) Rules 2015, de Insurance (Eligible Capital) Amendment Rules 2015, de Insurance (Prudential Standards) (Insurance Group Solvency Requirement) Amendment Rules 2015, de Insurance (Prudential Standards) (Class 4 and 3B Solvency Requirement) Amendment Rules 2015, de Insurance (Prudential Standards) (Class 3A Solvency Requirement) Amendment Rules 2015, en de Insurance (Prudential Standards) (Class C, D, and E Solvency Requirement) Amendment Rules De Commissie heeft zich gebaseerd op door de EIOPA verstrekte 1 Gedelegeerd Besluit (EU) [ / [C(2015) 3740]] van de Commissie van 5 juni 2015 betreffende de voorlopige gelijkwaardigheid van de solvabiliteitsstelsels die van kracht zijn in Australië, Bermuda, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten en van toepassing zijn op verzekerings- en herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in die landen. NL 4 NL

5 informatie. Nadere bijzonderheden over de beoordeling van het toezichtstelsel van Bermuda zijn te vinden in het EIOPA-advies. Met de technische bijstand van de EIOPA zal de Commissie de ontwikkeling van het in Bermuda van kracht zijnde toezicht- en regelgevingskader voor verzekering en herverzekering en de inachtneming van de voorwaarden op basis waarvan dit besluit is genomen, blijven monitoren. 2. AAN DE VASTSTELLING VAN DE HANDELING VOORAFGAANDE RAADPLEGINGEN De Groep van deskundigen van de lidstaten inzake Bankieren, Verzekeringen en Betalingen is tijdens zijn vergadering van 14 juli 2015 en nogmaals schriftelijk op 10 september 2015 geraadpleegd met betrekking tot het voornemen van de Commissie om op grond van artikel 172, lid 2, artikel 227, lid 4, en artikel 260, lid 3, van Solvabiliteit II een positieve gelijkwaardigverklaring voor Bermuda vast te stellen. De deskundigengroep is akkoord gegaan met de voornemens van de Commissie op dit gebied. 3. JURIDISCHE ELEMENTEN VAN DE GEDELEGEERDE HANDELING De rechtsgrondslag voor het onderhavig gedelegeerd besluit van de Commissie is artikel 172, lid 2, artikel 227, lid 4, en artikel 260, lid 3, van de Solvabiliteit II-richtlijn. Hoewel de Solvabiliteit II-richtlijn pas vanaf 1 januari 2016 volledig wordt toegepast, kan de Commissie, zoals in artikel 311 van de Solvabiliteit II-richtlijn is bepaald, nu al het onderhavige gedelegeerde besluit vaststellen. NL 5 NL

6 GEDELEGEERD BESLUIT (EU) / VAN DE COMMISSIE van betreffende de gelijkwaardigheid van het toezichtstelsel voor verzekerings- en herverzekeringsondernemingen van kracht in Bermuda aan het stelsel vastgelegd in Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad en houdende wijziging van Gedelegeerd Besluit (EU) [.../... [C(2015) 3740]] DE EUROPESE COMMISSIE, Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, Gezien Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2009 betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) 2, en met name artikel 172, lid 2, artikel 227, leden 4 en 5, en artikel 260, lid 3, Overwegende hetgeen volgt: (1) Richtlijn 2009/138/EG stelt een risicogebaseerd prudentieel regime voor verzekeringsen herverzekeringsondernemingen in de Unie in. Volledige toepassing van Richtlijn 2009/138/EG op verzekeraars en herverzekeraars in de Unie vangt aan op 1 januari (2) Overeenkomstig artikel 311 van Richtlijn 2009/138/EG mag de Commissie de gedelegeerde handelingen waarin de richtlijn voorziet, ook vóór de toepassingsdatum ervan vaststellen. (3) Artikel 172 van Richtlijn 2009/138/EG heeft betrekking op de gelijkwaardigheid van de solvabiliteitsregeling van een derde land die wordt toegepast op herverzekeringsactiviteiten van ondernemingen met hun hoofdkantoor in dat derde land. Een positieve gelijkwaardigverklaring maakt het mogelijk dat herverzekeringscontracten met ondernemingen waarvan het hoofdkantoor in dat derde land is gelegen, op dezelfde wijze worden behandeld als herverzekeringscontracten met ondernemingen waaraan overeenkomstig genoemde richtlijn vergunning is verleend. (4) Artikel 227 van Richtlijn 2009/138/EG heeft betrekking op gelijkwaardigheid voor verzekeraars uit derde landen die deel uitmaken van groepen die hun hoofdkantoor in de Unie hebben. Op grond van een positieve gelijkwaardigverklaring mogen dergelijke groepen, wanneer als consolidatiemethode voor hun groepsrapportage aftrek en aggregatie wordt gebruikt, ten behoeve van de berekening van het solvabiliteitsvereiste van de groep en het in aanmerking komend eigen vermogen, rekening houden met de berekening van de kapitaalvereisten en het beschikbaar kapitaal (eigen vermogen) op basis van de regels van het niet-uniale rechtsgebied in plaats van deze te berekenen op basis van Richtlijn 2009/138/EG. (5) Artikel 260 van Richtlijn 2009/138/EG heeft betrekking op de gelijkwaardigheid van verzekerings- en herverzekeringsondernemingen waarvan de moederonderneming haar hoofdkantoor buiten de Unie heeft. In overeenstemming met artikel 261, lid 1, van 2 PB L 335 van , blz. 1. NL 6 NL

7 Richtlijn 2009/138/EG steunen de lidstaten, in geval van een positieve gelijkwaardigverklaring, op het gelijkwaardige groepstoezicht dat door de groepstoezichtautoriteiten van het derde land wordt uitgeoefend. (6) Een wettelijk stelsel van een derde land moet als volledig gelijkwaardig aan dat van Richtlijn 2009/138/EG worden beschouwd als het voldoet aan de vereisten die voor een vergelijkbaar niveau van bescherming van verzekeringnemers en begunstigden zorgen. (7) Op 11 maart 2015 heeft de Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen (European Insurance and Occupational Pensions Authority, EIOPA) overeenkomstig artikel 33, lid 2, van Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad 3 aan de Commissie advies uitgebracht over het in Bermuda van kracht zijnde toezicht- en regelgevingskader voor verzekerings- en herverzekeringsondernemingen en -groepen. Naar aanleiding van de vaststelling van gewijzigde verzekeringswetgeving door Bermuda in juli 2015 heeft de EIOPA op 31 juli 2015 een bijwerking van haar advies goedgekeurd. Het EIOPA-advies is gebaseerd op het desbetreffende wetgevingskader van Bermuda, met inbegrip van de Insurance Amendment (No 2) Act 2015 (hierna de "Act" genoemd), aangenomen in juli 2015 en in werking tredend op 1 januari 2016, de Insurance Code of Conduct, gewijzigd met ingang van juli 2015, en de herziene prudentiële regels voor het verzekeringswezen, aangenomen door de Bermuda Monetary Authority (hierna de "BMA" genoemd) en in werking tredend op 1 januari De Commissie heeft haar beoordeling gebaseerd op de door de EIOPA verstrekte informatie. (8) Rekening houdend met de bepalingen van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35 van de Commissie 4, en met name met de artikelen 378, 379 en 380, alsook met het advies van de EIOPA, moet een aantal criteria worden toegepast om de gelijkwaardigheid op basis van artikel 172, lid 2, artikel 227, lid 4, en artikel 260, lid 3, van Richtlijn 2009/138/EG te beoordelen. (9) Die criteria omvatten bepaalde vereisten die voorkomen in twee of meer van de artikelen 378, 379 en 380 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35, en die geldig zijn op het niveau van individuele verzekerings- en herverzekeringsondernemingen en op het niveau van verzekerings- of herverzekeringsgroepen. In de voorliggende handeling wordt dan ook gespecificeerd of verzekeringsondernemingen op individueel ("solo") niveau, dan wel op groepsniveau worden beschouwd, omdat individuele ondernemingen al dan niet tot groepen kunnen behoren. De criteria hebben betrekking op de volgende gebieden: bevoegdheden, solvabiliteit, governance, transparantie, samenwerking tussen autoriteiten en behandeling van vertrouwelijke informatie, en de impact van de besluiten op de financiële stabiliteit. (10) Wat de middelen, bevoegdheden en verantwoordelijkheden betreft, heeft de lokale toezichthouder, de BMA, de bevoegdheid om daadwerkelijk toezicht uit te oefenen op verzekerings- of herverzekeringsactiviteiten en sancties op te leggen of handhavingsmaatregelen te nemen indien dit noodzakelijk is, zoals het intrekken van 3 4 Verordening (EU) nr. 1094/2010 van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 tot oprichting van een Europese toezichthoudende autoriteit (Europese Autoriteit voor verzekeringen en bedrijfspensioenen), tot wijziging van Besluit nr. 716/2009/EG en tot intrekking van Besluit 2009/79/EG van de Commissie (PB L 331 van , blz. 48). Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35 van de Commissie van 10 oktober 2014 tot aanvulling van Richtlijn 2009/138/EG van het Europees Parlement en de Raad betreffende de toegang tot en uitoefening van het verzekerings- en het herverzekeringsbedrijf (Solvabiliteit II) (PB L 12 van , blz. 1). NL 7 NL

8 een vergunning van een onderneming of het geheel of gedeeltelijk vervangen van het management ervan. De BMA beschikt over de noodzakelijk financiële en personele middelen, expertise, capaciteiten en het noodzakelijke mandaat om alle verzekeringnemers en begunstigden daadwerkelijk te beschermen. (11) Wat de solvabiliteit betreft, steunt de beoordeling van de financiële positie van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen of -groepen in het kader van het Bermuda Capital Solvency Requirement (BSCR) op gezonde economische beginselen en zijn de solvabiliteitsvereisten op een economische waardering van alle activa en verplichtingen (de economische balans genoemd) gebaseerd. Dit verzekert de vergelijkbaarheid tussen verzekeraars. Het BSCR schrijft voor dat verzekerings- en herverzekeringsondernemingen voldoende financiële middelen moeten aanhouden en stelt criteria vast met betrekking tot technische voorzieningen, beleggingen, kapitaalvereisten (met inbegrip van het minimumkapitaalniveau) en eigen vermogen, waarbij de BMA tijdig moet ingrijpen als niet aan de kapitaalvereisten wordt voldaan of als de belangen van de verzekeringnemers in gevaar komen. De kapitaalvereisten zijn risicogebaseerd en zijn erop gericht kwantificeerbare risico's in beeld te brengen. Het belangrijkste kapitaalvereiste, bekend als het Enhanced Capital Requirement (ECR), is berekend op het dekken van onverwachte verliezen die uit bestaande activiteiten voortvloeien. Daarnaast is het absolute minimumkapitaalvereiste, de minimumsolvabiliteitsmarge genoemd, momenteel niet risicogebaseerd, maar de BMA zal daar verandering in brengen en met ingang van 1 januari 2017 een minimum van 25 % van het ECR op alle levensverzekeraars toepassen. Vanaf eind 2015 zal de BMA deze wettelijke kapitaal- en overschotvereisten invoeren voor alle categorieën verzekeraars, behalve voor captives en special purpose insurers. Wat modellen betreft, mogen verzekeringsondernemingen een standaardformule of een intern model hanteren. (12) Wat de governance betreft, vereist de solvabiliteitsregeling van Bermuda dat verzekerings- of herverzekeringsondernemingen over een doeltreffend governancesysteem beschikken, waarbij hen met name een duidelijke organisatorische structuur, geschiktheids- en betrouwbaarheidsvereisten voor degenen die de ondernemingen daadwerkelijk leiden en een effectief proces voor de doorgifte van informatie binnen de ondernemingen en aan de BMA worden opgelegd. Bovendien oefent de BMA daadwerkelijk toezicht op uitbestede functies en activiteiten uit. (13) Het BSCR schrijft eveneens voor dat verzekerings- of herverzekeringsondernemingen en -groepen risicomanagement-, nalevings-, interneaudit- en actuariële functies in stand moeten houden. Het BSCR legt een risicomanagementsysteem op dat in staat is om risico's te onderkennen, te meten, te monitoren, te managen en te rapporteren. Het legt ook een effectief internecontrolesysteem op. (14) Het in Bermuda van kracht zijnde regime vereist dat wijzigingen in het bedrijfsbeleid of het management van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen of -groepen of gekwalificeerde deelnemingen in dergelijke ondernemingen of groepen in overeenstemming zijn met gezond en prudent management. Met name acquisities, veranderingen in het bedrijfsplan of in gekwalificeerde deelnemingen van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen of verzekeringsgroepen worden aan de BMA meegedeeld, die, indien zulks gerechtvaardigd is, passende sancties kan opleggen, zoals een verbod op een acquisitie. De Act bevat met name regels die voorzien in de verruiming van de voor aandeelhouders geldende eis om de afstoting van aandelen in particuliere en overheidsbedrijven te melden. NL 8 NL

9 (15) Wat transparantie betreft, moeten verzekerings- of herverzekeringsondernemingen en - groepen de BMA alle informatie verstrekken die noodzakelijk is om toezicht uit te oefenen, en ten minste jaarlijks een rapport over hun solvabiliteit en financiële positie publiceren. De openbaar te maken soorten kwalitatieve en kwantitatieve informatie zijn in overeenstemming met Richtlijn 2009/138/EG. De voor verzekeraars en groepen geldende vereisten om een verslag te publiceren, stemmen grotendeels overeen met het bepaalde in Richtlijn 2009/138/EG. Er kunnen vrijstellingen worden verleend indien openbaarmaking in een concurrentienadeel voor de ondernemingen zou resulteren. Zelfs in dat geval zou overeenkomstig de regels van Bermuda echter nog steeds de essentiële informatie over de solvabiliteit en financiële toestand worden bekendgemaakt. (16) Wat het beroepsgeheim, de samenwerking en de uitwisseling van informatie betreft, omvat het in Bermuda van kracht zijnde regime verplichtingen inzake beroepsgeheim voor alle personen die voor de BMA werken of hebben gewerkt, met inbegrip van auditors en deskundigen die in opdracht van de BMA handelen. Volgens die verplichtingen mag vertrouwelijke informatie ook niet openbaar worden gemaakt, behalve in samengevatte of geaggregeerde vorm, onverminderd gevallen die onder het strafrecht vallen. Voorts maakt de BMA voor de uitvoering van haar taken en voor de doeleinden waarin bij wet is voorzien, alleen gebruik van vertrouwelijke informatie die van andere toezichthoudende autoriteiten is ontvangen. Het in Bermuda van kracht zijnde regime vereist ook dat ingeval een verzekerings- of herverzekeringsonderneming failliet wordt verklaard, dan wel op grond van een rechterlijke beslissing in liquidatie verkeert, vertrouwelijke informatie openbaar mag worden gemaakt als deze geen betrekking heeft op derden die betrokken zijn bij de redding van die onderneming. De BMA mag vertrouwelijke informatie die zij van een andere toezichthoudende autoriteit heeft ontvangen, slechts na uitdrukkelijke instemming van die toezichthoudende autoriteit delen met autoriteiten, instanties of personen die in Bermuda onder het beroepsgeheim vallen. Zij heeft met de International Association of Insurance Supervisors en met alle lidstaten van de Unie een memorandum van overeenstemming ondertekend om de internationale samenwerking, met name met betrekking tot de uitwisseling van vertrouwelijke informatie, te coördineren. (17) Wat de impact van haar besluiten betreft, zijn de BMA en de andere autoriteiten van Bermuda die tot taak hebben de goede werking van de financiële markten te verzekeren, toegerust om te beoordelen hoe besluiten mondiaal van invloed zullen zijn op de stabiliteit van de financiële systemen, met name in noodsituaties, en om rekening te houden met de mogelijke procyclische effecten wanneer zich uitzonderlijke bewegingen op de financiële markten voordoen. Op grond van het in Bermuda van kracht zijnde regime vinden regelmatig vergaderingen tussen de bovengenoemde autoriteiten plaats om informatie uit te wisselen over de risico's voor de financiële stabiliteit en om hun optreden te coördineren. Deze vinden eveneens plaats op internationaal niveau, waar de autoriteiten van Bermuda bijvoorbeeld met de colleges van toezichthouders van de lidstaten van de Unie en de EIOPA informatie uitwisselen over aangelegenheden in verband met financiële stabiliteit. (18) In de artikelen 378 en 380 van Gedelegeerde Verordening (EU) nr. 2015/35 zijn ook specifieke gelijkwaardigheidscriteria vastgelegd voor herverzekeringsactiviteiten en voor het groepstoezicht. NL 9 NL

10 (19) Wat de specifieke criteria voor herverzekeringsactiviteiten op grond van artikel 378 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35 betreft, moet eerst een vergunning van de BMA worden verkregen om tot het herverzekeringsbedrijf te worden toegelaten. (20) Wat de specifieke criteria voor groepstoezicht op grond van artikel 380 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35 betreft, is de BMA bevoegd om te bepalen welke ondernemingen onder het toepassingsgebied van het toezicht op groepsniveau vallen en om toezicht uit te oefenen op verzekerings- of herverzekeringsondernemingen die deel uitmaken van een groep. De BMA houdt toezicht op alle verzekerings- of herverzekeringsondernemingen waarover een deelnemende onderneming, als omschreven in artikel 212, lid 1, onder a), van Richtlijn 2009/138/EG, overheersende invloed of invloed van betekenis uitoefent. (21) De BMA is bij machte het risicoprofiel, de financiële positie en de solvabiliteit van verzekerings- of herverzekeringsondernemingen die deel uitmaken van een groep, alsook de bedrijfsstrategie van die groep, te beoordelen. (22) De rapportage- en boekhoudkundige regels staan de monitoring toe van intragroepstransacties en risicoconcentraties, die verzekerings- of herverzekeringsgroepen ten minste op jaarbasis moeten rapporteren. (23) De BMA beperkt het gebruik van het eigen vermogen van een verzekerings- of herverzekeringsonderneming als dit niet daadwerkelijk beschikbaar kan worden gesteld voor de dekking van het kapitaalvereiste van de deelnemende onderneming waarvoor de groepssolvabiliteit wordt berekend. De berekening van de groepssolvabiliteit leidt tot resultaten die ten minste gelijkwaardig zijn aan de resultaten van de methoden vastgesteld in de artikelen 230 en 233 van Richtlijn 2009/138/EG, zonder dubbeltelling van het eigen vermogen en na eliminatie van de intragroepscreatie van kapitaal via wederzijdse financiering. (24) Aangezien het in Bermuda van kracht zijnde toezicht- en regelgevingskader voor verzekerings- of herverzekeringsondernemingen en -groepen aan alle criteria neergelegd in de artikelen 378, 379 en 380 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2015/35 voldoet, wordt dit stelsel geacht te voldoen aan de criteria voor volledige gelijkwaardigheid die zijn vastgelegd in artikel 172, lid 2, artikel 227, lid 4, en artikel 260, lid 3, van Richtlijn 2009/138/EG, met uitzondering van de regels inzake captives en special purpose insurers, die onder een ander toezicht- en regelgevingskader vallen. (25) Richtlijn 2009/138/EG is van toepassing met ingang van 1 januari Dit besluit moet derhalve ook vanaf die datum de solvabiliteitsregeling en het prudentieel regime dat in Bermuda van kracht is, gelijkwaardig verklaren. (26) Krachtens Gedelegeerd Besluit (EU) [.../... [C(2015) 3740]] van de Commissie van 5 juni werden de solvabiliteitsregelingen van kracht in Australië, Bermuda, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten voorlopig gelijkwaardig verklaard. Ter wille van de rechtszekerheid en gezien het feit dat de in Bermuda voor verzekerings- of herverzekeringsondernemingen en -groepen geldende solvabiliteitsregeling aan de criteria voor volledige gelijkwaardigheid voldoet, met 5 Gedelegeerd Besluit (EU) [.../... [C(2015) 3740]] van de Commissie van 5 juni 2015 betreffende de voorlopige gelijkwaardigheid van de solvabiliteitsstelsels die van kracht zijn in Australië, Bermuda, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten en van toepassing zijn op verzekerings- en herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in die landen. NL 10 NL

11 uitzondering van de regels voor captives en special purpose insurers, is het noodzakelijk dat besluit te wijzigen, HEEFT HET VOLGENDE BESLUIT VASTGESTELD: Artikel 1 De solvabiliteitsregeling die in Bermuda van kracht is en die op de herverzekeringsactiviteiten van ondernemingen met hoofdkantoor in Bermuda van toepassing is, wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan de regeling vastgelegd in titel I van Richtlijn 2009/138/EG, met uitzondering van de regels inzake captives en special purpose insurers. Artikel 2 Het toezichtstelsel dat in Bermuda van kracht is en dat op de verzekeringsactiviteiten van ondernemingen met hoofdkantoor in Bermuda van toepassing is, wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan het stelsel vastgelegd in titel I, hoofdstuk VI, van Richtlijn 2009/138/EG, met uitzondering van de regels inzake captives en special purpose insurers. Artikel 3 Het prudentiële regime dat in Bermuda van kracht is en dat op het toezicht op verzekeringsof herverzekeringsondernemingen in een groep van toepassing is, wordt geacht gelijkwaardig te zijn aan het regime vastgelegd in titel III van Richtlijn 2009/138/EG, met uitzondering van de regels inzake captives en special purpose insurers. Artikel 4 Gedelegeerd Besluit (EU) [.../... [C(2015) 3740]] van de Commissie van 5 juni 2015 betreffende de voorlopige gelijkwaardigheid van de solvabiliteitsstelsels die van kracht zijn in Australië, Bermuda, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten en van toepassing zijn op verzekerings- en herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in die landen, wordt als volgt gewijzigd: 1) de titel wordt vervangen door: "Gedelegeerd Besluit (EU) [ / ] van de Commissie van 5 juni 2015 betreffende de voorlopige gelijkwaardigheid van de solvabiliteitsstelsels die van kracht zijn in Australië, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten en van toepassing zijn op verzekerings- en herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in die landen"; 2) artikel 1 wordt vervangen door: "Artikel 1 De solvabiliteitsstelsels die van kracht zijn in Australië, Brazilië, Canada, Mexico en de Verenigde Staten en van toepassing zijn op verzekerings- en herverzekeringsondernemingen met hoofdkantoor in die landen worden geacht voorlopig gelijkwaardig te zijn aan de regeling vastgelegd in titel I, hoofdstuk VI, van Richtlijn 2009/138/EG." Artikel 5 Dit besluit treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie. NL 11 NL

12 Het is van toepassing met ingang van 1 januari Gedaan te Brussel, op Voor de Commissie De Voorzitter Jean-Claude JUNCKER NL 12 NL