Duurzame businessmodellen

Transcriptie

1 Sociale en Geesteswetenschappen Call for proposals Duurzame businessmodellen de ronde Den Haag, juni 2017 Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek

2 Inhoud 1 Inleiding Achtergrond Beschikbaar budget Geldigheidsduur call for proposals 2 2 Doel Inleiding Randvoorwaarden Hoofddoelstelling Eenheid van analyse en centrale concepten Interdisciplinariteit en kenniscocreatie 5 3 Richtlijnen voor aanvragers Wie kan aanvragen Wat kan aangevraagd worden Wanneer kan aangevraagd worden Het opstellen van de aanvraag Subsidievoorwaarden Het indienen van een aanvraag 15 4 Beoordelingsprocedure Procedure Criteria Commissie 20 5 Contact en overige informatie Contact Overige informatie 22 6 Bijlage(n) Regeling in-kind bijdragen door private en (semi-) publieke partijen 23

3 1 Hoofdstuk 1: Inleiding / Duurzame businessmodellen 1 Inleiding 1.1 Achtergrond De huidige take, make, waste economie wordt steeds vaker maatschappelijk, bedrijfskundig en politiek bekritiseerd, omdat zij tegen grondstoffelijke, ecologische en sociale grenzen aanloopt. De omslag naar een economie die op een evenwichtige manier meervoudige waarde creëert die tegelijkertijd bijdraagt aan verschillende kapitalen kan op een steeds breder draagvlak rekenen, zowel vanuit bedrijven, vanuit maatschappelijke initiatieven zoals burger-coöperaties, overheden, wetenschap en NGO s. De omslag naar het organiseren van meervoudige waarde vraagt om anders organiseren en in het verlengde daarvan om een nieuwe generatie businessmodellen. In het nieuw te ontwikkelen onderzoeksprogramma Duurzame businessmodellen tweede ronde van NWO wordt specifiek gefocust op deze businessmodellen. Een urgente aanleiding Wereldwijd wordt de focus op het ontwikkelen van een economie gericht op meervoudige waarde-creatie onder meer ondersteund door de ratificatie van het Klimaatakkoord van Parijs (2015) en komt het tot uitdrukking in de 17 Global Sustainable Development Goals (SDGs) van de VN. Daarnaast is de laatste jaren op landelijk niveau o.a. beleid ontwikkeld richting energietransitie en de circulaire economie. Dit samen leidt tot een scala aan initiatieven bij overheden, kennisinstellingen, burgerinitiatieven, onderwijsinstellingen en bedrijven. De focus ligt daarbij vooral op het werken aan technologische innovaties en oplossingen. Onderzoek richt zich onder andere op thema s zoals materiaal (her)gebruik, het sluiten van materiele kringlopen, (her)ontwerp van producten en energie-efficiency. De economisch-organisatorische consequenties van een transitie krijgen echter minder aandacht. In het vormgeven en stimuleren van een transitie speelt een scala aan ter zake vragen. Welke veranderingen zijn nodig op een overkoepelend niveau om de bestaande economie een transitie richting duurzaamheid te laten doormaken? Welke bijdragen kunnen op micro-, meso- en macroniveau worden geleverd? En hoe hangen deze schaalniveaus samen? Hoe kunnen partijen die in hun doen en laten zelf duurzaam worden duurzaamheid in de keten, in een kringloop en bij klanten bevorderen? In de tweede ronde van het NWO-Programma Duurzame businessmodellen is de centrale aanname dat die bijdrage vertaald moet worden in een nieuwe generatie businessmodellen. Een business model geeft de logica van waardecreatie weer. Als deze verandert, verandert ook het business model. Verduurzamen is onvoldoende Een groeiend aantal organisaties en bedrijven probeert duurzaamheid in de kern van hun bedrijfsvoering te integreren. Dat vraagt om een andere logica voor waardecreatie, om herinrichting van processen, zowel intern als in de keten, om aanpassing van organisatie- en verdienmodellen. Dat samen leidt tot een generatie nieuwe businessmodellen. Businessmodellen die gebaseerd zijn op een radicaal andere configuratie van aannames dan conventionele businessmodellen. Kern is een verandering in de opvatting over de waarde(n)creatie en de daaraan gelieerde waarden. In conventionele business modellen staan de financiële waarden centraal. Dit verschuift naar een configuratie van waarden op sociaal, ecologisch en financieel vlak. Essentieel hierbij is dat deze waarden tegelijkertijd en in evenwicht ten opzichte van elkaar worden gerealiseerd en niet de een ten koste gaat van de ander. Dit leidt tot een heroriëntatie die fundamentele veranderingen vraagt op meerdere terreinen in bedrijfsprocessen (en hun onderlinge afstemming) en in

4 2 Hoofdstuk 1: Inleiding / Duurzame businessmodellen nieuwe samenwerkingsrelaties met andere spelers in ketens en netwerken. Die veranderingen in waarden moeten leiden tot vormen van collectieve waarde(n)creatie. Stonden eerder individuele partijen c.q. organisaties centraal binnen bestaande sectoren en ketens, nu is de opgave te komen tot collectieve waarde-creatie die sector-overstijgend is en die bijdraagt aan transitie. Dit is het uitgangspunt voor de tweede ronde van het onderzoeksprogramma Duurzame business modellen. Relatie met de eerste ronde DBM In 2015 is de eerste ronde van het onderzoeksprogramma Duurzame businessmodellen gestart. De tweede ronde van het programma DBM is opgezet als vervolg op de eerste ronde van het DBM programma met een verschil in focus. Focus bij de eerste ronde DBM lag grotendeels op businessmodellen die individuele partijen kunnen hanteren om meervoudige waarde te creëren. Kernvraag bij de eerste ronde DBM was: hoe ziet het businessmodel van een duurzaam bedrijf eruit? Bij de tweede ronde DBM komt de focus te liggen op het creëren van meervoudige waarden in complexe samenwerkingen tussen verschillende partijen. Niet langer staat het individuele businessmodel centraal, maar een model gericht op samenwerking tussen partijen van diverse aard om samen meervoudige waarde te creëren. Verbindingen Dit onderzoeksprogramma dient (in)direct bij te dragen aan en verbonden te zijn met verschillende brede maatschappelijke ontwikkelingen in Nederland en daarbuiten. Daaronder vallen de SDG s, het Rijksbreed Programma Circulaire Economie, het Nationale Grondstoffen Akkoord, het programma Gesloten Kringlopen, in deze context relevante Green Deals, de Nationale Wetenschapsagenda en de ontwikkeling van meerdere Transitieagenda s. 1.2 Beschikbaar budget Het beschikbare budget voor deze Call for Proposals is 2,2 miljoen euro. Hiervan wordt 1 miljoen euro door het NWO Domein Sociale en Geesteswetenschappen ter beschikking gesteld en 1 miljoen in kind door TNO. Het overige budget wordt in cash en in kind ter beschikking gesteld door private en mogelijk publieke financiers. Een deel van de beschikbare middelen wordt ingezet om de samenhang tussen het werk van de afzonderlijke consortia te versterken en zo de hoofddoelstellingen van het programma als geheel te realiseren. 1.3 Geldigheidsduur call for proposals De deadline voor het indienen van aanvragen is 31 oktober 2017, om 14:00 uur CE(S)T.

5 3 Hoofdstuk 2: Doel / Duurzame businessmodellen 2 Doel 2.1 Inleiding In dit hoofdstuk vindt u de doelstellingen en kennisvragen van de tweede ronde van het programma Duurzame businessmodellen. Ook treft u de verschillende typen van onderzoek aan die onder de noemer van dit programma door consortia kunnen worden uitgevoerd om de doelstellingen te bereiken en de kennisvragen te beantwoorden. U leest ook meer over de eenheid van analyse en de concepten die ten grondslag liggen aan de tweede ronde van het programma Duurzame businessmodellen. Tot slot leest u meer over de beoogde consortiavorming en inter- en transdisciplinaire samenwerking binnen deze consortia. 2.2 Randvoorwaarden Onderzoeken binnen dit onderzoeksprogramma dienen gericht te zijn op het bevorderen van duurzaamheid als collectieve opgave met als aanname dat dit vraagt om een transitie-aanpak. Deze begrippen worden hieronder nader omschreven. Duurzaamheid De kern van dit onderzoeksprogramma is de samenwerking tussen bedrijven, maatschappelijke initiatieven, overheden en kennisinstellingen rondom duurzame businessmodellen op micro-, meso- en macroniveau. Duurzame ontwikkeling wordt hierbij benaderd als een open en breed begrip, wat onder meer inhoud krijgt in de SDG s. De kern is het creëren van meervoudige waarde, die tegelijkertijd én evenwichtig ecologisch-, sociaal- en financieel van aard is. De wijze waarop meervoudige waardecreatie tot stand komt kan op verschillende manieren. Maar daarbij gaat het wél altijd om het verdisconteren van centrale noties zoals de internalisering van tot nu als extern beschouwde sociale en ecologische kosten/effecten, een verschuiving van oriëntatie op financieel rendement naar een breder begrip van waarde-creatie, van lineaire waardeketens naar waardecycli c.q. kringlopen en van business-proposities van één bedrijf naar proposities van waarde-creaties door configuraties van partijen waaronder onder meer (maar niet beperkt tot) bedrijven, instellingen, NGO s en burgers. Transitie als opgave Om invulling te geven aan de SDG s en het klimaatakkoord is er de laatste jaren intentioneel gewerkt aan het opstarten van diverse transities. Een transitie wordt gezien als het streven naar een systeem verandering in een gewenste richting. Zij is het resultaat van op elkaar inwerkende en elkaar versterkende ontwikkelingen op gebieden als bijvoorbeeld economie, cultuur, technologie, instituties en natuur en milieu. Er zijn inmiddels diverse transities geïnitieerd met het oog op het bevorderen van duurzaamheid, zoals de energie-transitie en de voedseltransitie. Transities zijn per definitie sector overstijgend omdat bijvoorbeeld de energietransitie niet alleen door de energiesector, maar ook bijvoorbeeld de bouwsector betreft. De opgave bij te dragen aan de transitie vertaalt zich op een macro niveau in aanpassingen in de structurele en institutionele context (bijvoorbeeld overheidsbeleid, fysieke infrastructuur of de markt-cultuur waarin bedrijven opereren). Om tot een ter zake doende aanpak te komen, moeten vaak nieuwe

6 4 Hoofdstuk 2: Doel / Duurzame businessmodellen netwerken gemaakt worden tussen partners uit de markt, de kennisinfrastructuur, overheid en de civiele samenleving. Deze insteek vraagt in veel gevallen om een herziening van de wetgevende, fiscale en juridische arrangementen die nodig zijn om deze meer op maat van het (innoverende) bedrijf, de keten of de configuratie van partijen te brengen. Op micro en meso niveau vertaalt bijdragen aan transitie zich in de ontwikkeling van een nieuwe generatie businessmodellen, welke veelal maar niet per definitie een opgave is tussen partijen. Samenwerken in een kringloop vraagt andere organisatie- en besturingsmodellen dan samenwerken in een lineaire waardeketen. Lang niet altijd passen conventionele financieringsconstructen op deze nieuwe interorganisatorische opgave. Dit betekent dat zowel de onderliggende organisatieals ook verdienmodellen in ogenschouw genomen moeten worden. In de tweede ronde van het onderzoeksprogramma DBM wordt gezocht naar vormen van meervoudige waarde-creatie tussen partijen die als motor voor transitie kan fungeren. 2.3 Hoofddoelstelling Kern van dit programma is gericht op het ontwikkelen van kennis en inzicht die toegepast kunnen worden bij de ontwikkeling van een nieuwe generatie businessmodellen, welke bijdraagt aan het oplossen van de grote maatschappelijke vraagstukken van deze tijd. Hoofddoelstelling is zowel het verdiepen van wetenschappelijke kennis over, als het maken en ontsluiten van nieuwe methoden voor de ontwikkeling en toepassing van duurzame businessmodellen in hun structurele en institutionele context waarbij de samenwerking binnen en buiten de keten en sector centraal staat. Daarmee wordt expliciet bijgedragen aan transitie richting duurzaamheid. Meer in het bijzonder wordt in dit onderzoeksprogramma gezocht naar: 1. Kennis en inzicht in de aard, bouwstenen en logica van een generatie businessmodellen die bijdraagt aan transitie. Onderzoek dient gericht te zijn op de wijze waarop partijen betrokken kunnen worden op het gezamenlijk creëren c.q. organiseren van meervoudige waarden. Dit resulteert in de fundamenten voor een samenwerkingskunde tussen partijen die de conventionele waardeketen overstijgt. Kernvragen hierbij zijn: Wat zijn uitgangspunten c.q. principes die cruciaal zijn om te komen tot een dergelijke samenwerking? Daarbij kan gedacht worden aan communitybased businessmodellen, circulaire businessmodellen, of regionale businessmodellen (HUBs). 2. De ontwikkeling van een dynamisch (macro)model waarin de verschillende institutionele aspecten zoals hiervoor tentatief benoemd, getraceerd worden en in samenhang met elkaar uitgewerkt op zowel nationaal als regionaal niveau. Dit model zou zodanig van aard moeten zijn dat het gevuld kan worden met ter zake doende data die inzicht moeten geven in de meest optimale configuratie van factoren die bijdragen aan de gewenste transitie. Op macroniveau dient er tevens aandacht te zijn voor de winnaars en verliezers van de transitie, zodat er meer zicht komt, in gedetailleerde mate, van positieve en de negatieve kanten van de transitie. 3. Op basis van een vergelijkend inzicht in internationale (businessmodel)praktijken (in Europa) welke bewust of onbewust gebaseerd zijn op de bijdrage van bedrijven en andere maatschappelijke actoren aan het oplossen van een of meerdere van de hiervoor benoemde maatschappelijke vraagstukken. De vigerende praktijken dienen zodanig beschreven, geanalyseerd en vertaald te worden, dat zij een bijdrage kunnen leveren aan een of meerdere gewenste transities in Nederland.

7 5 Hoofdstuk 2: Doel / Duurzame businessmodellen Ingediende onderzoekaanvragen dienen zich niet te beperken tot een van deze vragen maar dienen zich op een samenhangende manier te richten op alle drie de vragen. 2.4 Eenheid van analyse en centrale concepten Eenheid van analyse De eenheid van analyse van het onderzoek in dit programma wordt gedefinieerd vanuit het handelingsperspectief van het strategisch ontwerpen en realiseren van nieuwe duurzame businessmodellen in hun institutionele context, tussen verschillende partijen. Ze omvat dus, naast deze modellen en hun ontwikkeling, ook de betrokken partijen alsmede de relevante structurele context, met name de spelregels en onderlinge verhoudingen in de netwerken met spelers uit de markt (inclusief consumenten en huishoudens), de civiele samenleving (stakeholders als milieuorganisaties), burgerinitiatieven en het innovatiesysteem, governance-arrangementen en de fysieke infrastructuur. Het gaat hier in beginsel naast regionale en nationale ook om Europese en mondiale netwerken en arrangementen. Het onderzoek dient zowel aandacht te besteden aan de micro-, meso- als macro-aspecten van de structurele context. Centrale concepten Naast de concepten duurzaamheid, transities en hetgeen beschreven staat onder eenheid van analyse is het concept van meervoudigheid essentieel in dit programma. Meervoudigheid geldt hierbij op meerdere niveaus: Meervoudigheid en nieuwe vormen van de waarde-propositie. Een plan of concept dient meerdere waarden te creëren (sociaal, ecologisch en financieel) en bij het realiseren van de doelen geen afwenteling van directe en indirecte kosten te creëren. Meervoudigheid in het aantal en soort partijen dat betrokken is. Het gaat hierbij om de verschillende partijen als ondernemers, social enterprises, NGO s, burger-coöperaties, overheden, onderwijsinstellingen en anderen. Meervoudigheid in betrokken disciplines c.q. kennisdomeinen De grondslag voor deze insteek van meervoudigheid wordt gevoed door de heroriëntatie en verbreding van conventionele organisatievormen van organisatie-centrisch naar netwerk centrisch. Door deze insteek op meervoudigheid van waardecreatie als een opgave tussen partijen in netwerken ontstaat een breed palet aan mogelijke oplossingen welke kunnen bijdragen aan transitie op micro-, meso en macro niveau. Het conventionele denken in sectoren, disciplines en organisatie gaat over in een palet van configuraties tussen partijen en businessmodellen gericht op een breed palet aan waardecreatie die samen leiden tot transities. 2.5 Interdisciplinariteit en kenniscocreatie Interdisciplinair en praktijkgericht Binnen dit onderzoeksprogramma dienen onderzoeken altijd plaats te vinden in interdisciplinaire teams van onderzoekers en praktijk gericht te zijn. Interdisciplinair wordt hierbij opgevat als een team van wetenschappers uit verschillende disciplines, waarbij zowel alfa-, gamma- als bèta- disciplines kunnen participeren. Projecten dienen te opereren op de grensvlakken tussen meerdere disciplines en velden van onderzoek zoals op innovatie en duurzaamheid toegespitste velden van de bedrijfskunde, innovatiewetenschappen, marketing, politieke economie, governance-studies, organisatiekunde, (sociale) psychologie, en sub-disciplines van de economie

8 6 Hoofdstuk 2: Doel / Duurzame businessmodellen (bijvoorbeeld ruimtelijke economie, evolutionaire economie, institutionele economie, gedragseconomie). Het wordt zeer wenselijk geacht dat in projecten en projectteams expertise op meerdere terreinen aanwezig is. Door de aard van dit onderzoeksprogramma dient de methodologie van de onderzoeken participatie-bevorderend te zijn. Diverse betrokken partijen, van burger-coöperaties tot bedrijven en overheden participeren actief in het onderzoek en zijn intensief betrokken. Als vrager van kennis dragen zij bij aan de inkleuring van dit programma: de interactie tussen partners en wetenschappers staat centraal. Met behulp van co-creatie wordt wetenschappelijke kennis continu geijkt aan de praktijk; van de partners wordt tevens een actieve participatie gedurende het onderzoek verwacht. Dit kan bijvoorbeeld in de vorm van living-labs, regel-luwe zones, communities of practice (COP s), HUBs e.d. Om de wisselwerking tussen fundamenteel onderzoek en de praktijk van bedrijven te versterken, is het nodig om te focussen op configuraties van partijen die streven naar collectieve c.q. community-based c.q. circulaire businessmodellen. In de praktijk blijkt dat fundamenteel wetenschappelijk onderzoek ook kan ontstaan vanuit behoefte van partijen uit de praktijk die front-edge innoveren: bedrijven, social enterprises of burgerinitiatieven die niet vanuit de traditionele innovatieprocessen ontstaan maar buiten de bestaande kaders van conventionele businessmodellen om tot stand komen en opereren. Met een focus op verregaande innovatie kan dit onderzoeksprogramma zowel waarde creëren voor deelnemende partijen als een bijdrage leveren aan nieuwe meer fundamentele kennis, die op haar beurt verdere innovaties kan bevorderen. Uitdaging voor de consortia is projecten zo in te richten dat het stellen en beantwoorden van ook achterliggende (fundamentele) vragen en daadwerkelijke ontwikkeling en realisatie van duurzame transities elkaar gaan versterken. Voor het ontwikkelen van effectieve handelingsperspectieven is daarnaast het volgende nodig: Funderende kennis, gebaseerd op onderzoek naar de context en de bestaande financieel-economische aannamen in businessmodellen; Exploratief onderzoek om te komen tot nieuwe modellen; Model- en bijdragen aan theorievorming; De ontwikkeling van meer concrete tools, benodigde capaciteiten van (netwerken rond) bedrijven; Geschikte governance-arrangementen. In de praktijk kunnen deze vijf aspecten van onderzoek in elkaar overlopen. Funderend onderzoek kan worden toegepast om tot tools te komen; tegelijk is het ook denkbaar dat exploratief onderzoek, met betrokkenheid van de praktijk, vragen voor funderend onderzoek genereert. Er is dus sprake van een iteratief proces, waarin voortdurend gevestigde aannamen uit zowel de wetenschap als de praktijk kritisch worden bevraagd. Onderzoekstechnisch dient er hierbij altijd gebruik te worden gemaakt van verschillende onderzoeksmethoden tegelijktijdig (multi method approach). Het onderzoek-ontwerp moet een gedegen basis vormen voor productief inter- en transdisciplinair onderzoek en derhalve multi-method van aard zijn.

9 7 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen 3 Richtlijnen voor aanvragers 3.1 Wie kan aanvragen Het programma Duurzame businessmodellen is trans- en interdisciplinair van aard en gericht op samenwerking tussen universiteiten en niet-universitaire partners, zoals bedrijven, overheden en maatschappelijke organisaties en publieke kennisinstellingen. Om hiertoe te komen, dienen alle bij een onderzoeksvoorstel betrokken samenwerkingspartners een consortium op te richten. Van deze consortia maken deel uit ten minste één Nederlandse universiteit of een NWO- of KNAW-instituut en de cofinancierende partij(en) uit het publieke of private domein. Consortia geven aan welke rollen de verschillende partners spelen Hoofdaanvrager Elk projectvoorstel heeft één hoofdaanvrager. Een aanvraag voor financiering kan namens een consortium worden ingediend door een hoogleraar of universitair (hoofd)docent, die een dienstverband heeft voor ten minste de looptijd van het aanvraagproces en de duur van de financieringsperiode, en werkzaam is aan een van de volgende instellingen: Nederlandse universiteiten; KNAW- en NWO-instituten; het Nederlands Kanker Instituut; het Max Planck Instituut voor Psycholinguïstiek te Nijmegen; onderzoekers van de Dubble-bundellijn bij de ESRF te Grenoble; NCB Naturalis; Advanced Research Centre for NanoLithography (ARCNL). De hoofdaanvrager doet de aanvraag namens het gehele projectconsortium en is verantwoordelijk voor zowel de wetenschappelijke samenhang en de resultaten, als voor de financiële verantwoording. In de projecten en de projectteams dient expertise op meerdere relevante disciplines en velden van studie aanwezig te zijn Medeaanvrager(s) Ander wetenschappelijk personeel kan als medeaanvrager worden opgenomen. De hoofdaanvrager en medeaanvrager(s) dienen gedurende de periode waarover financiering wordt gevraagd effectief betrokken te kunnen blijven bij het onderzoek waarop de aanvraag betrekking heeft. De instelling dient de aanvragers in de gelegenheid te stellen gedurende de looptijd van het onderzoek voor een adequate begeleiding van het onderzoek zorg te dragen. Een onderzoeker kan in deze ronde niet meer dan tweemaal aanvragen, waarvan slechts één maal als hoofdaanvrager. Dat betekent dat zij/hij voor één aanvraag als hoofdaanvrager en voor één andere aanvraag als medeaanvrager kan fungeren, of tweemaal als medeaanvrager bij twee verschillende aanvragen. Samenwerkingspartner De niet-universitaire partners zoals TO2, bedrijven en overheden dienen als samenwerkingspartner op de aanvraag te worden opgenomen. Deze externe partners kunnen geen middelen aanvragen bij NWO, maar leveren als consortiumpartner verplicht een concrete bijdrage aan het door de onderzoeksgroep bij NWO ingediende voorstel c.q. de ingediende begroting.

10 8 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen Voorwaarden voor cofinanciering De bijdrage van de private en publieke partijen moet duidelijk zijn uit de beschrijving van het project, de planning en de begroting. De cofinanciering zal via NWO gaan lopen (zie ook bijlage 6.1) Projectconsortium, private en publieke partners Het projectconsortium kan bestaan uit maximaal twee componenten, elk integraal onderdeel van het projectvoorstel: 1. NWO-component; 2. TO2-component. Alleen voor de NWO-component wordt NWO subsidie aangevraagd. De TO2- component is aanvullend: er wordt geen NWO subsidie voor deze component aangevraagd en deze vormt geen onderdeel van de matching voor de NWOcomponent. De NWO-component is een verplicht onderdeel van elk projectvoorstel, toevoeging van een TO2-component is optioneel. Een toelichting op de samenwerking met TO2 is opgenomen in paragraaf 3.2. De optionele TO2-component maakt, samen met de verplichte NWO-component, integraal onderdeel uit van het inhoudelijk projectvoorstel. In het projectbudget worden de NWO-, en eventuele TO2-component apart opgenomen. NWO-component 15% private cofinanciering * (in cash deel hiervan via NWO) TO2-component 10% private cofinanciering ** (rechtstreeks aan TO2) 85% NWO financiering 90% TO2 bijdrage in natura * Verplichte matching van minimaal 15% (zie paragraaf 3.5 voor de matchingsvoorwaarden) ** Verplichte cofinanciering van minimaal 10%, uiteindelijke omvang in overleg met TO2 zonder aanvullende voorwaarden vanuit NWO. Minimaal één private partner is verplicht het project (NWO-component) mede te financieren naast de NWO financiering voor het voorgestelde project. Maar ook meerdere private partners kunnen deel uitmaken van het projectconsortium, als combinatie van meefinancierende partijen. Bij twee of meer meefinancierende private partners dienen de partners gezamenlijk tenminste 20% van de NWOcomponent bij te dragen. Een publieke partner kan ook als co-financier optreden naast minstens één private partner. Aan de omvang van de cofinanciering door een publieke partner (cash of in kind) worden geen nadere eisen gesteld. Ondernemingen worden beschouwd als private partners. Onder onderneming verstaat NWO: activiteit van een organisatorisch verband of een persoon gericht op duurzame deelname aan het economisch verkeer met behulp van arbeid en kapitaal en met oogmerk voor zichzelf winst te behalen. Internationale private partijen kunnen ook meedoen. Publieke partners zijn instellingen die niet tot de door NWO erkende onderzoeksinstellingen behoren: d.w.z. instellingen die niet zelfstandig bij NWO voorstellen mogen indienen en niet tot de categorie private partijen behoren. Hieronder vallen onder andere de Toegepaste Onderzoek Organisaties TO2 (Deltares, DLO, ECN, MARIN en NLR en TNO), hogescholen en Algemeen nut beogende instellingen (ANBI s). Procedure consortiumvorming Eind augustus zal er een matchmaking bijeenkomst worden georganiseerd waar onderzoekers en cofinancierende partijen elkaar kunnen treffen om mogelijke consortiumvorming te bespreken en een subsidieaanvraag voor te bereiden. Deze bijeenkomst biedt de gelegenheid om tevens vervolgafspraken te maken voor het proces om tot definitieve consortiumvorming te komen.

11 9 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen Alle consortia dienen hun onderzoeksvoorstel vóór 31 oktober 2017 in te dienen, conform de eisen die hieraan gesteld zijn (zie de paragraven 3.2 t/m 3.5 in deze Call). Alle ingediende onderzoeksvoorstellen worden behandeld volgens de beschreven beoordelingsprocedure (zie hoofdstuk 4). 3.2 Wat kan aangevraagd worden Financiering kan worden aangevraagd ter dekking van alle subsidiabele personele en materiële kosten die voor het desbetreffende onderzoek moeten worden gemaakt. De looptijd van de onder het programma gehonoreerde projecten is tenminste twee jaar en niet langer dan twee en een half jaar, en is daarmee tevens de maximale looptijd van een onderzoeksvoorstel. De externe (private en/of publieke) partner kan geen beroep doen op het door NWO beschikbaar gestelde budget Personele kosten Financiering kan worden aangevraagd voor de salariskosten van op het onderzoek aan te stellen wetenschappelijk personeel. De duur van deze aanstellingen mag de duur van het onderzoeksprogramma nooit overschrijden. Op de subsidieverlening is het door NWO met de VSNU op 2 oktober 2008 gesloten Akkoord Bekostiging Wetenschappelijk Onderzoek 2008 van toepassing inclusief de meest recente standaard salaristabellen ( De NWO-financiering die aangevraagd kan worden (voor de NWO-component) is maximaal voor een project van 2,5 jaar en voor een project van 2 jaar. Vanwege de matchingsverplichting is het NWO financieringsdeel maximaal 85% van de NWO-component van het project. Elke aanvraag moet een volledige omschrijving (inhoudelijk en financieel) van het project omvatten, zowel van het deel dat NWO financiert als het cofinancieringsdeel. Dit geldt ook voor de samenwerking met TO2 organisaties indien dit is opgenomen in het projectvoorstel. In elk projectconsortium is in de NWO-component cofinanciering van tenminste één private partij vereist, die minimaal 15% cofinanciering bijdraagt waarvan minimaal de helft cash. Indien meer dan één private partij deelneemt, dan dient voor de NWO-component de cofinanciering tenminste 20% te bedragen, waarvan minimaal de helft cash. De financiering van de NWO-component, inclusief de cash bijdrage door partners, kan enkel worden gebruikt voor: Wetenschappelijk personeel Onder wetenschappelijk personeel wordt personeel verstaan dat onderzoek verricht. Gezien de aard van de projecten en het belang van kennisoverdracht naar de partners en gebruikers, kunnen in dit programma uitsluitend postdoconderzoekers worden aangesteld. De werkzaamheden van deze personen resulteren in wetenschappelijke output. De volgende uitgangspunten gelden. Postdoc-onderzoeker (2 tot 2,5 jaar) Een postdoc-onderzoeker is op het moment van de aanstelling gepromoveerd, of de promotiedatum is vastgesteld en vindt binnen zes maanden na aanstelling plaats; Een postdoc-onderzoeker is op het moment van de aanstelling niet langer dan vijf jaar geleden gepromoveerd; De postdoc-onderzoeker heeft geen vaste aanstelling;

12 10 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen Voor een postdocpositie is, afhankelijk van de projectduur, maximaal 2 of 2,5 fte beschikbaar voor het gehele project. Een aanstelling moet minstens 0.8 fte per jaar over een project beslaan. De postdoc-positie kan gespreid worden over twee personen, met een minimale aanstelling van 0,2 fte per jaar en de gecombineerde aanstelling moet optellen tot tenminste 0,8 fte per jaar voor de duur van het gehele project. Vervangingssubsidie Er kan een vervangingssubsidie worden aangevraagd voor leden van de onderzoeksgroep met een vast dienstverband bij een universiteit, NWO of KNAW-instituut, maar alleen indien zij wetenschappelijke arbeid verrichten in het kader van het aangevraagde onderzoek; dit dient te worden gespecificeerd en gemotiveerd. Hoogleraren of U(H)D s kunnen voor een gedeelte van hun onderwijstaken worden vrijgesteld door middel van een vervangingsfinanciering, zodat zij zich voor een bepaalde periode kunnen wijden aan onderzoek en/of projectleiding ten behoeve van hun project binnen het programma Duurzame businessmodellen. Daarbij wordt bij projectleiderschap met name gedacht aan taken die samenhangen met het inter- en transdisciplinaire karakter van het project: het organiseren van methodisch doordachte sessies voor uitwisseling, het actief vertalen van vragen en (formele en informele) kennis tussen verschillende praktijken en disciplines enz. Een vervangingssubsidie voor het verrichten van onderzoek wordt alleen toegekend indien de aanvrager kan aantonen dat een postdoc-financiering niet in het beoogde doel voorziet. Uit de vervangingsfinanciering kunnen de salariskosten worden gedekt van de vervanger (met als salarispeil het niveau van een postdoc). Een vervangingsfinanciering kan, afhankelijk van de projectduur, voor maximaal 2 of 2,5 jaar worden aangevraagd met een maximumaanstelling van 0,2 fte. Het is mogelijk en kan meerwaarde hebben om (een gedeelte van) het onderzoek uit te voeren bij één van de partners in het consortium. Waar van toepassing dient dit in het onderzoeksvoorstel beargumenteerd te worden Materiële kosten In een aanvraag kan financiering worden aangevraagd ter dekking van materiële kosten, zoals: de aanschaf van speciaal voor het onderzoek benodigde apparatuur en verbruiksgoederen, met uitzondering van computers; het houden van interviews en enquêtes; de aanschaf van databestanden; reis- en verblijfkosten van de op het project aangestelde onderzoekers; het organiseren van (internationale) workshops en bijeenkomsten; kosten voor kennisoverdracht naar de praktijk en kennisbenutting. Niet alle kosten worden evenwel vergoed, bijvoorbeeld: kosten voor computergebruik bij universitaire rekencentra en kosten voor het gebruik van laboratoria, komen niet in aanmerking voor financiering; ook huisvestings-, overhead-, en afschrijvingskosten komen niet voor financiering in aanmerking; kosten van apparatuur, van verbruiksgoederen, of van administratieve of technische hulp, die tot het gebruikelijke voorzieningenpakket van een

13 11 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen universiteit of onderzoeksinstituut moeten worden gerekend, komen evenmin in aanmerking voor een vergoeding. Niet vergoed worden verder: kosten gemaakt voor het bemiddelen voor, en/of verwerven en uitvoeren van contractresearch, inclusief de daaraan toe te rekenen overige indirecte kosten; kosten die vallen onder de bench fee (bijvoorbeeld congresbezoek); reserveringen voor toekomstige kosten c.q. reservevorming vergoedingen voor promotiestudenten/beursalen aan een Nederlandse universiteit. Materiële kosten dienen zowel inhoudelijk gemotiveerd als financieel onderbouwd te worden. Bij aanvang van het onderzoek wordt 80% van de toegekende materiële kosten in één keer uitgekeerd, na afronding van het onderzoek de resterende 20%. NWO behoudt zich het recht voor bij de toekenning van een financiering, vanwege budgettaire overwegingen, niet het gehele bedrag aan aangevraagde materiële kosten toe te kennen Bench fee Aan postdoc-onderzoekers bij een aanstelling van minimaal 1 jaar 0,5 fte wordt een maximale bench fee van euro ter beschikking gesteld. Dit is een vast bedrag ten behoeve van de onderzoeker (bijvoorbeeld voor congresbezoek). Samenwerking met TO2 organisaties In het kader van deze call for proposals kan TO2 in natura aan projecten bijdragen (TO2-component; zie paragraaf 3.1) Dit kan een bijdrage zijn van een individuele TO2 organisatie maar ook van een samenwerkingsverband tussen meerdere TO2 organisaties. De TO2 bijdrage kan zijn voor ondersteuning van projecten in de vorm van het onderzoeken van infrastructuren, netwerken met het bedrijfsleven en de overheid en aanvullend toegepast onderzoek. De TO2 bijdrage zou in het bijzonder nuttig kunnen zijn om de aantrekkelijkheid van de voorgestelde projecten te verhogen voor de criteria beschikbare kennis, organisatie, kennisbenutting en kwaliteit van het consortium. Aanvragers wordt expliciet verzocht een mogelijke samenwerking met TO2 te onderzoeken. Voor aanvragers die een beroep op deze extra faciliteit willen doen, gelden de volgende richtlijnen/voorwaarden: TO2 kan besluiten niet mee te werken aan die voorstellen die niet overeenkomen met hun roadmaps. In geval van een samenwerking vormt de bijdrage van TO2 een integraal onderdeel van het inhoudelijk projectvoorstel (de TO2-component). De deelnemende TO2 organisaties moeten hun bijdrage schriftelijk bevestigen, volgens de werkwijze beschreven in paragraaf 3.5. Het voorstel moet een beschrijving bevatten van de verwachte voordelen van de samenwerking. De TO2-component, met een bijdrage in natura van TO2 organisaties en bijbehorende private cofinanciering, mag niet meegeteld worden als matching voor de NWO-component. Naast de inzet in een eventuele TO2-component, kan een TO2 organisatie ook zelf matching leveren in de NWO-component (conform de voorwaarden in paragraaf 3.5) TO2 dient industriële of overheidspartners in te brengen die de TO2-inzet cofinancieren. Dit cofinancieringsbudget loopt via de desbetreffende TO2- organisatie. In de aanvraag maakt dit cofinancieringsbudget integraal onderdeel uit van het project en deze cofinanciering dient ook schriftelijk bevestigd te worden via een letter of commitment (in lijn met de werkwijze zoals beschreven in de alinea hierover in paragraaf 3.5).

14 12 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen TO2 komt niet in aanmerking voor financiering vanuit NWO (NWO-component). Aanvragers die geïnteresseerd zijn in een samenwerking met TO2 in het kader van de call Duurzame businessmodellen kunnen TO2 rechtstreeks benaderen om mogelijke verbanden te bespreken (zie paragraaf 5.1 voor contactinformatie). Samenwerking met Topsectoren Het programma DBM sluit aan bij de Sociale Infrastructuur Agenda. DBM valt niet onder één van de negen topsectoren, maar is wel geaccepteerd onder het topsectorenbeleid als ondersteunend. 3.3 Wanneer kan aangevraagd worden De deadline voor het indienen van aanvragen is 31 oktober 2017, om 14:00 uur CE(S)T. Bij het indienen van uw aanvraag in ISAAC dient u ook online nog gegevens in te voeren. Begin daarom ten minste één dag vóór de deadline van deze call for proposals met het indienen van uw aanvraag. Aanvragen die na de deadline worden ingediend, worden niet in behandeling genomen. 3.4 Het opstellen van de aanvraag Download het aanvraagformulier vanuit het online aanvraagsysteem ISAAC of vanaf de website van NWO (onderaan de webpagina van het betreffende financieringsinstrument) Vul het aanvraagformulier in het Engels in. Sla het formulier op als pdf en upload het in ISAAC. Sla de brieven (in het Engels) van de consortiumpartners waarin ze concreet de aard en waarde van hun bijdrage(n) aan het project bevestigen op als pdf en upload ze in ISAAC. Letter of commitment De bijdrage van cofinancierende partners dient te worden bevestigd in een letter of commitment, die als bijlage bij de aanvraag gevoegd dient te worden. Deze letter of commitment is opgesteld in het Engels en gericht aan de hoofdaanvrager van het onderzoek, vermeld de toegezegde financiële bijdrage en dient ondertekend te zijn door een tekenbevoegd persoon. De in deze brief vermelde bedragen moeten corresponderen met de projectbegroting in het onderzoeksvoorstel en met de vermelde activiteiten in de beschrijving en/of planning van het onderzoek. Criteria voor het in behandeling nemen van de aanvraag Het secretariaat gaat na of de aanvraag aan de volgende criteria voor indiening voldoet: Het aanvraagformulier is tijdig ingediend via ISAAC; De aanvraag is in het Engels opgesteld; Er is gebruikgemaakt van het verplichte aanvraagformulier; Het onderzoeksvoorstel past binnen het Domein Sociale en Geesteswetenschappen Alle vragen zijn beantwoord; Het maximale aantal woorden wordt niet overschreden; De aangevraagde onderzoeksformatie valt binnen de criteria; Er is sprake van een samenwerkingsverband tussen de onderzoeksgroep die het voorstel indient en de cofinancierende partners;

15 13 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen De cofinanciering voldoet aan de gestelde voorwaarden; Letter(s) of commitment zijn bijgesloten. 3.5 Subsidievoorwaarden Op de NWO-component van alle aanvragen zijn de NWO-regeling subsidies en het Akkoord bekostiging wetenschappelijk onderzoek van toepassing. Voorwaarden voor matching In elk projectconsortium is in de NWO-component matching van tenminste één private partij vereist. Ook kunnen meerdere private en/of publieke partijen deel uitmaken van het consortium. Bij één private partner in het projectconsortium dient deze, naast de NWO-financiering, minimaal 15% van de totale projectkosten (totale projectkosten = NWO-financiering + cash + in kind) bij te dragen, waarvan minimaal de helft (7,5%) cash en de rest in kind. Bij twee of meer private partners in het projectconsortium dienen de partners gezamenlijk tenminste 20% van de totale kosten van de NWO-component bij te dragen, waarvan minimaal de helft (10%) cash en de rest in kind. Daarnaast mogen ook publieke partners cash of in kind bijdragen. De totale bijdrage van private en publieke partners mag niet meer bedragen dan 50% van de totale projectkosten. De minimale voorwaarde voor de dekking van de projectkosten van een aanvraag bij één private partner is: 85% NWO-financiering + minimaal 7,5% cash partnerbijdrage + de rest tot 100% in-kind partnerbijdrage. Er kunnen meerdere private partners bij een projectconsortium betrokken zijn. De bijdragen van de verschillende partners mogen bij elkaar opgeteld worden. Er zijn geen vooraf gestelde regels met betrekking tot welk type en welk deel van de matching iedere partner moet inbrengen, zolang de totale matching op de gevraagde verhouding van NWO-financiering - matching uitkomt. Cash bijdragen worden door NWO bij de partners geïnd. In-kind bijdragen dienen aanvragers achteraf te verantwoorden. NWO accepteert als in-kind bijdragen mensuren van personeel of materiele bijdragen, zoals gebruik van specifieke infrastructuur, software en toegang tot faciliteiten. Daarbij geldt wel de voorwaarde dat deze gekapitaliseerd zijn en dat ze integraal onderdeel uitmaken van het projectplan. Het uurtarief dient conform de werkelijke, dan geldende bruto salariskosten zonder BTW te zijn. Het maximum uurtarief dat voor de inkind bijdrage gerekend mag worden bedraagt 125 per uur. Partners die cofinanciering leveren mogen niet ook op de begroting voorkomen. Zie hiervoor ook bijlage 6.1 (Regeling in-kind bijdragen). Bovenstaande uurtarieven gelden expliciet niet voor TO2 instituten. Uurtarieven voor TO2 instituten dienen conform de integrale kostprijstarieven zonder BTW te zijn. De bijdrage van de private en publieke partners moet duidelijk blijken uit de omschrijving van het project, de planning en het budget van de aanvraag. Projectmanagement, begeleiding, coördinatie en consultancy vallen niet onder de matching van de NWO component. Consortium agreement Voorwaarde bij honorering is dat de partners in een consortium agreement afspraken over o.a. vertrouwelijkheid en intellectueel eigendom vastleggen. Dit consortium agreement dient te worden opgesteld in overeenstemming met het NWO-beleid inzake intellectueel eigendom (zie de Algemene NWO subsidiebepalingen). De resultaten die geheel zijn gegenereerd door een niet universitaire projectpartner, komen toe aan deze partner. In het consortium agreement worden afspraken gemaakt over het gebruik van deze resultaten door de overige projectpartners. In elk geval dienen deze resultaten ter vrije beschikking te staan van de overige projectpartners ten behoeve van de

16 14 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen (verdere) uitvoering van het project, en houden de deelnemende kennisinstellingen altijd het recht deze resultaten te gebruiken voor onderzoek en onderwijs. Een toegekend project kan pas van start gaan nadat NWO het consortium agreement heeft goedgekeurd. De stuurgroep behoudt zich het recht voor een ingediend project op de volgende beleidsmatige gronden te laten inkorten of wijzigen als voorwaarde bij eventuele toekenning: de realisatie van een afgewogen invulling van het programma; een redelijke spreiding van de projecten over het door het programma bestreken onderzoeksveld. Wordt een aanvraag toegekend, dan wijst NWO doorgaans de hoofdaanvrager aan als projectleider. Deze ontvangt de SGW-aanwijzingen voor projectleiders en de algemene bepalingen van NWO. Start project Na honorering moeten de consortiumpartners aan een aantal voorwaarden voldoen voordat het project van start kan, te weten: De consortiumpartners bevestigen hun cash bijdrage en betalingsritme door middel van een brief aan NWO; De partners die een cash bijdrage aan de NWO-component van het project leveren, dienen het eerste deel van de cash bijdrage aan NWO over te maken; De consortiumpartners stellen een consortium agreement op in lijn met de Algemene NWO subsidiebepalingen, met als uitgangspunt dat dat onderzoeksresultaten die zijn verkregen openbaar zijn. Dit geldt zowel voor wetenschappelijke publicaties als voor onderzoek data; SGW zal de projectleiders van gehonoreerde onderzoeksvoorstellen een format voor een dergelijke overeenkomst ter beschikking stellen. De projectleider vult de gegevens van de aan te stellen projectmedewerker in ISAAC in en uploadt het aanstellingsformulier. Binnen een half jaar na toekenning moeten de consortiumpartners aan bovenstaande voorwaarden hebben voldaan en moet het project gestart zijn door middel van de aanstelling van de eerste projectmedewerker. Indien blijkt dat dit niet kan worden gerealiseerd, dan kan deze periode eventueel met een enkele maand verlengd worden. Aanlevering en goedkeuring van het datamanagementplan. De uitbetaling van personele en materiële kosten geschiedt volgens de in de toekenningsbrief genoemde tranches. De eerste tranche kan pas worden uitbetaald wanneer NWO een ondertekend consortium agreement heeft ontvangen, de eerste tranche van de cash bijdragen door NWO zijn geïnd en een uitvoerder is gestart. De laatste tranche wordt uitgekeerd na goedkeuring van het eindverslag en de financiële verantwoording. Samenwerking in het totale programma Om de uitkomsten van het totale programma te versterken, wordt van alle consortia verwacht dat zij intensief kennis delen en samenwerken met de overige consortia en met stakeholders buiten de eigen consortia maar binnen de context van het programma. In elke aanvraag dient een paragraaf te zijn opgenomen rondom de bijdrage aan het totale programma, zowel in inhoudelijk zin als in de mate van tijdsbesteding. Open Access Alle wetenschappelijke publicaties van onderzoek dat is gefinancierd via de NWO component op basis van toekenningen voortvloeiend uit deze call for proposals

17 15 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen dienen onmiddellijk (op het moment van publicatie) wereldwijd vrij toegankelijk te zijn (Open Access). Alle mede met NWO-middelen tot stand gekomen resultaten dienen te worden gepubliceerd. Er zijn verschillende manieren voor onderzoekers om Open Access te publiceren. Een uitgebreide toelichting hierop vindt u op Datamanagement Bij goed onderzoek hoort verantwoord datamanagement. NWO wil dat onderzoeksdata die voortkomen uit met publieke middelen gefinancierd onderzoek zo veel mogelijk vrij en duurzaam beschikbaar komen voor hergebruik door andere onderzoekers. NWO wil bovendien het bewustzijn bij onderzoekers over het belang van verantwoord datamanagement vergroten. Aanvragen dienen daarom te voldoen aan het datamanagementprotocol van NWO. Dit protocol bestaat uit twee stappen: 1. Datamanagementparagraaf De datamanagementparagraaf maakt deel uit van de onderzoeksaanvraag. Onderzoekers dienen vier vragen te beantwoorden over datamanagement binnen hun beoogde onderzoeksproject. Hij of zij wordt dus gevraagd reeds voor aanvang van het onderzoek te bedenken hoe de verzamelde data geordend en gecategoriseerd moeten worden zodat zij vrij beschikbaar kunnen worden gesteld. Vaak zullen al bij het tot stand komen van de data en de analyse daarvan maatregelen getroffen moeten worden om opslag en deling later mogelijk te maken. Onderzoekers kunnen zelf aangeven welke onderzoeksdata zij voor opslag en hergebruik relevant achten. 2. Datamanagementplan Na honorering van een aanvraag dient de onderzoeker de datamanagementparagraaf uit te werken tot een datamanagementplan. Het datamanagementplan is een concrete uitwerking van de datamanagementparagraaf. De onderzoeker beschrijft in het plan of gebruik gemaakt wordt van bestaande data of dat het om een nieuwe dataverzameling gaat en hoe de dataverzameling dan FAIR: vindbaar, toegankelijk, interoperabel en herbruikbaar gemaakt wordt. Uiterlijk 4 maanden na honorering van de aanvraag moet dat plan via ISAAC zijn ingediend bij NWO. NWO keurt het plan zo snel mogelijk goed. Goedkeuring van het datamanagementplan door NWO is voorwaarde voor de subsidieverlening. Het plan kan tijdens het onderzoek worden bijgesteld. Meer informatie over het datamanagementprotocol van NWO staat op: Het indienen van een aanvraag Het indienen van een aanvraag kan alleen via het online aanvraagsysteem ISAAC. Aanvragen die niet via ISAAC zijn ingediend, worden niet in behandeling genomen. Een hoofdaanvrager is verplicht zijn/haar aanvraag via zijn/haar eigen ISAACaccount in te dienen. Indien de hoofdaanvrager nog geen ISAAC-account heeft, dient hij/zij dat minimaal een dag voor het indienen aan te maken. Dit om eventuele aanmeldproblemen op tijd te kunnen verhelpen. Indien de hoofdaanvrager al een account bij NWO heeft, hoeft deze geen nieuw account aan te maken om een nieuwe aanvraag in te dienen.

18 16 Hoofdstuk 3: Richtlijnen voor aanvragers / Duurzame businessmodellen Bij het indienen van uw aanvraag in ISAAC dient u ook online nog gegevens in te voeren. Begin daarom ten minste één dag vóór de deadline van deze call for proposals met het indienen van uw aanvraag. Aanvragen die na de deadline worden ingediend, worden niet in behandeling genomen. Voor vragen van technische aard verzoeken wij u contact op te nemen met de ISAAC-helpdesk, zie paragraaf

19 17 Hoofdstuk 4: Beoordelingsprocedure / Duurzame businessmodellen 4 Beoordelingsprocedure 4.1 Procedure Voor alle bij de beoordeling en/of besluitneming betrokken personen en betrokken Bijlage -medewerkers is de NWO-code belangenverstrengeling van toepassing. De datamanagementparagraaf in de aanvraag wordt niet beoordeeld en derhalve ook niet meegewogen in de beslissing om een aanvraag al of niet toe te kennen. Zowel de referenten als de commissie kunnen wel advies geven met betrekking tot de datamanagementparagraaf. Na honorering van een aanvraag dient de onderzoeker de paragraaf uit te werken in een datamanagementplan. Aanvragers kunnen hierbij gebruik maken van het advies van de referenten en commissie. Het project kan van start gaan zodra aan de zes op pagina 14 onder het kopje start project gestelde voorwaarden is voldaan. NWO voorziet alle uitgewerkte aanvragen van een kwalificatie. Deze kwalificatie wordt aan de aanvrager bekend gemaakt bij het besluit over al dan niet toekennen van financiering. Om voor financiering in aanmerking te kunnen komen, dient een aanvraag ten minste de kwalificatie excellent/zeer goed/goed te krijgen. Voor meer informatie over de kwalificaties zie: Hieronder worden de verschillende stappen in het beoordelingsproces beschreven. Aanvragers kunnen het verloop van de beoordelingsprocedure volgen via hun ISAAC account. Hieraan kunnen geen rechten worden ontleend. De eerste stap in de beoordelingsprocedure is een toets of de aanvraag in behandeling genomen kan worden. Hiervoor worden de voorwaarden zoals beschreven in paragraaf 3.4 van deze Call for Proposals toegepast. Wanneer het bureau om correctie van de aanvraag vraagt, zal de aanvrager de gelegenheid krijgen om zijn/haar aanvraag binnen 48 uur aan te passen. Als de aanvraag binnen de gestelde tijd niet is gecorrigeerd, zal de aanvraag niet in behandeling worden genomen. Gecorrigeerde aanvragen zullen na goedkeuring alsnog in behandeling worden genomen. Het programma Duurzame businessmodellen kent een internationale beoordelingscommissie, een programmacommissie en een stuurgroep: Internationale beoordelingscommissie: deze is samengesteld uit internationale wetenschappers en mensen uit de praktijk van duurzaam ondernemen die niet zijn betrokken bij dit onderzoekprogramma. De beoordelingscommissie wordt ingesteld door de stuurgroep. De beoordelingscommissie beoordeelt de aanvragen en stelt een prioriteiten volgorde op. Programmacommissie: deze is samengesteld uit leden werkzaam bij universiteit, planbureau, hogeschool, of bij een private /intermediaire instelling en is ingesteld door het toenmalige Gebiedsbestuur Maatschappij- en Gedragswetenschappen (later opgegaan in het Domeinbestuur Sociale en Geesteswetenschappen). De programmacommissie beoordeelt of de aanvragen aansluiten bij de hoofddoelstelling van het programma en verbonden is met verschillende brede maatschappelijke ontwikkelingen op dit gebied. Stuurgroep: deze is samengesteld uit leden uit de private sector en/of publieke sector en wetenschappers en is ingesteld door het toenmalige