Stichting Signaalhond Nederland Nieuwsbrief November 2014

Transcriptie

1 In dit nummer: van de voorzitter agenda teamdag 16 november 2014 (herhaling uitnodiging) Leven en werken met een signaalhond deel 1 terugblik: examens 2014 verslag van de ADI/ADeu conferentie in Denver Gucci bezoekt bijeenkomst slechthorende kinderen en hun ouders Spaanse collega op onze mini-trainersdag van de penningmeester tot slot Van de voorzitter Door: Caroline van Dijk De wintertijd is ingegaan, de maand november eveneens vliegt voorbij. Voor we het weten is Sinterklaas met al of niet gekleurde Pietjes het land alweer uit, hebben we kerstliedjes gezongen en onze doggies weer aan vuurwerkgeluiden laten wennen. Het gaat snel, maar laten we er nog wel flink van genieten. Dit is de laatste keer dat ik onder het kopje: van de voorzitter iets aan u mag schrijven. Na een super leuk jaar te hebben gehad met de collega-bestuursleden stop ik met deze interimklus. Ik ben zojuist gestart met een eigen bedrijf (Direct Yourself). Het werk dat dit met zich meebrengt, gecombineerd met de aandacht die ik moet geven aan mijn gezin (inclusief 3 honden), maakt dat ik het werk voor de stichting er niet meer bij kan doen. Met trots stel ik hierbij onze nieuwe voorzitter aan u voor: Tonny van den Eijnde. U kent hem al jaren als algemeen bestuurslid. Ik hoop u allemaal te zien op onze teamdag op zondag 16 november a.s. in Zeist. Verderop in deze brief meer hierover. Mocht ik u daar niet tegenkomen, dan wil ik u langs deze weg hartelijk danken voor het vertrouwen. Ik vond het bijzonder bij deze stichting betrokken te zijn geweest. Tenslotte nog dit: in verband met de grote werkdruk in ons toch al kleine bestuur, hebben we moeten besluiten de nieuwsbrief tweemaandelijks te zullen uitbrengen. Voor nu: veel leesplezier en een super fijne winter gewenst! Agenda Zondag 16 november 2014 Teamdag uur Boskapel, Laan van Beek en Royen 45a, 3701 AK Zeist Voor meer informatie: zie hieronder Eigen lunch meenemen!

2 Teamdag 16 november 2014 (herhaling uitnodiging) Tijd: uur Adres: Boskapel, Laan van Beek en Royen 45a 3701 AK Zeist In plaats van een formele lezing waar mensen (net als de honden!!) moeten opzitten en pootjes geven en netjes luisteren, pakken we het dit jaar volgens onderstaand programma aan: 10:00 uur: Zaal open. Er is koffie, thee en water aanwezig! 10:00 tot 12:00 Loop gezellig binnen, neem een bakje koffie of thee, maak een praatje, ga met wat mensen en honden in het bos wandelen of ga lekker in de Boskapel zitten, wissel informatie en kennis over onze stichting en signaalhonden uit 12:00 tot 13:00 We eten gezamenlijk ons zelf meegebrachte lunch op in de Boskapel. Voor koffie en thee zorgt het bestuur. 13:10 13:30 Mededelingen van het bestuur door onze voorzitter Caroline DeGraw- van Dijk 13:30 14:15 Ervaringsverhalen van onze teams 14:15 15:00 Pauze om de honden weer even te laten dollen buiten 15:00 15:45 Ervaringsverhalen van onze teams 15:45 16:00 Uitreiking van Certificaten en pasjes 2014/ :00 16:15 Bedankjes aan medewerkers en vrijwilligers 16:30 Sluiting Schrijftolk en gebarentolk zijn aanwezig Als jij iets leuks hebt meegemaakt met je hond, iets bijzonders met je hond hebt gedaan, iets nieuws hebt getraind, samen met je hond een probleem hebt overwonnen of gewoon wil vertellen wat jouw signaalhond voor je betekent: vertel dat dan op deze dag aan anderen zodat iedereen van elkaar kan leren! Je kunt je van te voren bij Suzanne of Martin aanmelden als je op deze dag een verhaal wilt vertellen, maar dat mag ook best op de dag zelf. Voor mensen met podiumvrees: je mag het gewoon vanaf je eigen plekje vertellen. Je hoeft niet per se voor de hele groep te staan. Heb je geen verhaal maar wil je wel vragen beantwoorden dan kan dat natuurlijk ook. NB: we serveren geen lunch en er is ook niet echt iets in de buurt waar je een lunch kunt kopen. Het advies is dan ook om thuis zelf een lunchpakketje te maken en deze mee te nemen naar de Boskapel. Om ongeveer 12 uur zullen we onze meegebrachte lunch gezamenlijk gaan opeten. We hopen op een grote en enthousiaste opkomst!

3 Leven en werken met een signaalhond deel 1 Door: Tonny van den Eijnde Ik prijs me gelukkig met Daisy-Belle, maar dat niet alleen: ik ben vader (2 dochters), partner en heb ook nog een fulltime baan als activiteitenbegeleider. Activiteiten- begeleider is eigenlijk niet het beroep waar ik voor geleerd heb, maar is voor mij geschapen vanwege mijn gehoorbeperking (L100% en R75% gehoorverlies). Communiceren in een rumoerige ruimte is voor mij niet mogelijk tenzij iemand een duidelijk mondbeeld heeft. Geluiden zoals deurbel of telefoon ontgaan me vaak. Nu ben ik er niet de persoon naar om het accent te leggen op mijn beperkingen en ga ik liever uit van de mogelijkheden. Laat dit nu precies zijn waarvoor ik als medewerker binnen een begeleide woonvorm voor psychiatrische patiënten ben aangesteld. Ja, ik ben hele dagen bezig met mensen te laten inzien dat het leven meer is dan de beperkingen waar je mee te maken hebt. Ik stimuleer mensen om gebruik te maken van hetgeen ze wel kunnen en nog steeds kunnen. De mogelijkheden zijn, zowel binnen als buiten het ziekenhuis, legio. Vaak beginnen mensen als vrijwilliger en een enkeling groeit door naar een betaalde baan en terugkeer in de maatschappij. Mijn oorspronkelijke beroep van psychotherapeut en psychiatrische verpleegkunde zijn me hierin behulpzaam. Daisy-Belle is bij dit alles mijn trouwe metgezel. Binnen de BW loopt ze meestal zonder lijn achter mij aan en waarschuwt me voor bel, telefoon of mijn voornaam en brengt me naar de betreffende geluidsbron toe. Het leuke is ook dat haar aanwezigheid vaak het eerste contact vergemakkelijkt: via de hond heb je immers een onderwerp en je hoeft de ander niet aan te kijken. Naast mijn werk heb ik nog een aantal opzienbarende hobby s die ik wil vermelden. Niet zozeer om me op de schouders te kloppen, maar meer om te laten zien dat datgene wat ik op mijn werk in de praktijk probeer te brengen ook daadwerkelijk werkt. Ik ben er nog niet uit of mijn drijfveer het niet toegeven aan mijn beperking is, of de drang om iets te doen te hebben. Het volgende doe ik nog naast mijn werk: Muzikant, bij twee orkesten (bariton) Trainer agility bij hondenclub Sport (mountainbiken en tafeltennis) Voorzitter van de plaatselijke fotoclub Bestuurslid stichting signaalhond. Eigenlijk maakt het niet zoveel uit wat je drijfveren zijn, er is meer mogelijk dan je denkt. Volgende keer meer over mijn hobby s.

4 Terugblik: examens 2014 Door: Suzanne Scheerstra Op 11 oktober vond in Deventer het signaalhond-examen plaats voor Nederland Oost. Het was werkelijk heel mooi najaarsweer en alle teams deden reuze hun best. Ondanks de vrij grote loopafstand tussen de verzamelplek bij het station, de losloopplek in het park en de winkel, verliep het examen vlotjes en waren we ruim binnen de gestelde tijdsmarge klaar. Na het serieuze gedeelte hebben de teams, examinatoren, vrijwilligers en Cris Carles, een collega signaalhondtrainer uit Spanje, nog gezellig thee of koffie gedronken op het terras bij La Place. Pas toen we naar de auto's terug liepen begon het zachtjes een beetje te miezeren. Op 18 oktober was het examen in Den Haag voor de rest van Nederland. Die dag was het weer nog mooier dan in Deventer: bijna 23 graden. Werkelijk uitzonderlijk! Ook in Den Haag liep alles van een leien dakje en zetten de deelnemende teams hun beste beentje en pootje voor! Ook hier werd er na afloop weer gezellig koffie en thee gedronken en vooral veel afgekletst bij het Paviljoen Malieveld. Deze week zijn de uitslagen al bekend geworden: iedereen is geslaagd! De twee deelnemende 'blauwe vestje' teams ook en dus mogen Pelle (van Hennie) en Lucy (van Thea) binnenkort met trots hun oranje vest gaan dragen! Iedereen van harte gefeliciteerd met het resultaat! Verslag van de ADI/ADeu conferentie Denver 2014 Door: Martin de Jong Dit jaar was van 15 tot 20 september de gezamenlijke conferentie van Assistance Dogs International/Assistance Dogs Europe in Denver, Colorado in de Verenigde Staten van Amerika. En dat is een heel eind reizen... Suzanne Scheerstra en ik gingen er namens onze stichting naar toe. Oorspronkelijk zou ik Tasja mee nemen, maar toen het duidelijk werd dat de conferentie in het hartje van een immense stad zou zijn, met maar weinig (lees geen) echte uitlaat mogelijkheden, wist ik dat ze beter thuis kon blijven. Gelukkig wilde een lieve buurvrouw wel een weekje op haar passen! We vlogen per KLM via New York. Dat is een enorme luchthaven! De vlucht zelf verliep heel soepeltjes, maar eenmaal geland moesten we (net als zo vaak op Schiphol) bijna een uur rondrijden voor het vliegtuig aan een slurf hing. Daarna konden we het vliegtuig verlaten maar kwamen we in een enorme rij voor de immigratiedienst. We hebben bijna 2 uur in die rij gestaan werkelijk te gek lang! Uiteindelijk werden onze vingerafdrukken genomen en een irisscan en mochten we 'door'! Een eind verderop konden we onze koffers ophalen en weer in een rij staan voor de douane. Dat ging gelukkig vlotter! De rest van de reis was vooral vermoeiend; wachten, vliegen, wachten, taxi, inchecken in hotel... We hadden kamers naast elkaar met een tussendeur heel handig omdat je daar natuurlijk niet gratis SMS verkeer hebt... Uiteindelijk ongeveer 24 uur nadat we van huis waren gegaan, konden we de koffer uitpakken en gaan slapen. De eerste nachten sliepen we niet zo best vanwege het tijdverschil.

5 De eerste dag hebben we erg rustig aan gedaan. De stad een beetje verkend, wat gegeten, mensen begroet en gesproken en ook een uurtje sporten in de gymzaal om fysiek moe te worden en dan lekker vroeg slapen. Daarna was het dagenlang buffelen: vroeg op, ontbijt, conferentie van 8:30 tot 12:30, half uurtje pauze, conferentie van 13:00 tot 17:00 en daarna eten en netwerken. We hebben wat minder geleerd dan in Barcelona of Spa. Gedeeltelijk omdat we, in verband met de schrijftolk, maar beperkte keuze hadden in welke lezing we mochten volgen. Helaas waren veel lezingen achteraf gezien niet echt interessant vanuit het oogpunt van onze stichting, maar soms waren er toch dingen die we kunnen toepassen. Gaan we aan werken. Een avond was er een banket en onder het eten werden ook speeches gehouden en oorkondes en plaquettes uitgereikt. Ik kreeg nu ook officieel de plaquette waar op staat dat we officieel geaccrediteerd zijn bij het ADI. Hartstikke leuk! Zondag 21 september, onze laatste dag daar, had ik een auto gehuurd en zijn we lekker met de auto de Rocky Mountains gaan verkennen. Werkelijk adembenemend mooi... Vanuit het oogpunt van herfstkleuren had de conferentie wel een weekje later gemogen want ook in de USA was de herfst laat dit jaar. Maar ondanks dat hebben we enorm genoten die dag van de vergezichten, hoogtepunten (4 mijl boven de zeespiegel!) en uitschieters in het weer (in Denver was het ruim 30 graden en helemaal boven in de bergen nauwelijks 3 graden en daar lag sneeuw!!) De terugreis ging heel wat sneller omdat er geen lange rijen waren waar we moesten wachten. Hier op Schiphol waren immigratie en douane een kwestie van minuten of zelfs seconden. Wel had ik enorme pech met een flinke vertraging van de trein naar huis ik was daardoor 2 uur later thuis dan gehoopt. Tasja was wel erg blij me weer te zien, en ik haar! Toch wel leuk zo'n reis, maar vakantie was het helaas niet en dus zijn Suzanne en ik eigenlijk wel aan een vakantie toe... Ik ga er binnenkort even tussen uit. Gucci bezoekt bijeenkomst slechthorende kinderen en hun ouders Door: Suzanne Scheerstra Op zaterdag 25 oktober was er een speciale ontmoetingsochtend voor slechthorende kinderen en hun ouders, georganiseerd door 100% slechthorend. (Zie voor meer informatie over deze organisatie: ) Wij (ik en Gucci) waren uitgenodigd om te komen vertellen over de signaalhond en natuurlijk hoorde daar een demonstratie bij. Zowel door de kinderen als de ouders werden veel vragen gesteld. Het was een fantastische ochtend en veel kinderen hebben de kleurplaat van Gucci ingekleurd en aan ons meegegeven! Deze zullen binnenkort op de website verschijnen.

6 Spaanse collega op onze mini-trainersdag Door: Martin de Jong Onze Spaanse collega Cris Carles was in oktober een weekje in Nederland. In deze tijd heeft ze veel met verschillende bestuursleden en trainers gepraat, het examen in Deventer bijgewoond en is ze samen met Suzanne en Martin op bezoek gegaan bij Elma Burg. Elma heeft veel voor Assistance Dogs Europe gedaan en ondanks haar pensioen werkt ze nog met haar hele ziel en zaligheid voor de diverse verenigingen en stichtingen waar haar hart ligt. We hebben met haar een fijn gesprek gehad over assistentie honden in Europa in het algemeen en signaalhonden in het bijzonder. Bijzonder was de lezing die Cris voor onze trainers gaf op zondag 12 oktober in Doorn. Ze vertelde over het temperament waar signaalhonden aan zouden moeten voldoen en hoe je op een gestructureerde manier kan testen of een hond het juiste temperament heeft. Dit was zeer leerzaam en we zullen de opgedane inzichten goed kunnen gebruiken. Na afloop is natuurlijk een leuke groepsfoto gemaakt:

7 Van de penningmeester Door: Martin de Jong In September en oktober zijn er weer mooie bedragen binnengekomen: Lieske Teeuw doneerde 48 euro. Thea van der Wilt doneerde de 57 euro die ze had uitgespaard tijdens de vakantie omdat haar hond gratis toegang had tot hotels/campings De Rotary in Leeuwarden doneerde naar aanleiding van de lezing die ik daar in het voorjaar gaf nogmaals 400 Euro De staf van De Berken, Gasselte, het gezelligste terras van het vasteland van Nederland, heeft gezamenlijk 150 euro aan de stichting gedoneerd. en alle mensen die Anke Kleij wilden sponsoren voor de 4daagse in Nijmegen hebben dat geld laten staan, dus we kregen maar liefst euro overgemaakt door de 4daagsche organisatie. Voor zover ik me kan herinneren bestaat dit bedrag uit tientallen grote en kleine bijdragen: heel veel mensen hebben er aan meegewerkt! Alle gulle gevers en medewerkers hartelijk bedankt voor deze mooie opbrengst! Nu ik het toch over de 4daagse heb, ik heb nog geen aanmeldingen gekregen, dus als je erover denkt om mee te doen, klim in de pen en laat me het weten. Ook als je het nog niet zeker weet, laat me weten dat je erover denkt... Verder kan ik berichten dat er afgelopen maand een legaat van euro is gestort in het Ovington Memoriaal fonds van waaruit we bijzondere gevallen kunnen bekostigen. Het bestuur is bijzonder blij met dit legaat waardoor we ook mensen die buiten de zorgverzekeringsboot vallen en zelf onvoldoende middelen hebben kunnen helpen. Tot slot: Mocht u een leuk verhaal hebben of nieuwtjes voor de nieuwsbrief dan zien wij die graag vóór 20 december 2014 tegemoet. Graag mailen naar: info@stichtingsignaalhond.nl Onze website is te vinden op: U kunt ons ook vinden op: Twitter: Facebook : Stichting Signaalhond Nederland is geaccrediteerd lid van het ADI