Adri Maat sdb schrijft: "Hans wilde graag in Assel begraven worden en dat gebeurt. Dinsdag 15 maart uitvaartdienst in de H. Geestkapel om uur.

Transcriptie

1 nummer 75 aanvulling Heinrich Joseph Franz (Hans) Wielage s.d.b., salesiaans priester, geboren te Hoorn op zondag 17 april 1927, wonend in het Berchmanianum te Nijmegen, is op zondag 6 maart 2016 op 88-jarige leeftijd, overleden. Uitvaartdienst dinsdag 15 maart uur in de H. Geest-kapel te Assel Begrafenis op de natuurbegraafplaats Westerwolde aldaar adres: Alverschotenseweg 46, 7346 AL Hoog Soeren Adri Maat sdb schrijft: "Hans wilde graag in Assel begraven worden en dat gebeurt. Dinsdag 15 maart uitvaartdienst in de H. Geestkapel om uur. Heinrich Joseph Franz (Hans) Wielage werd geboren op 17 april 1927 in Hoorn. De familie heeft nog in Naaldwijk gewoond en verhuisde later naar de hoofdstad. HBS B maakte hij bij de Jezuïeten in Amsterdam waar hij ook Latijn en Grieks studeerde. In september 1948 kwam hij naar Ugchelen en het jaar daarop ging hij naar het noviciaat. Op 12 december 1969 werd hij doctorandus in de Duitse taal. Vanaf 1970 heeft hij steeds in Nijmegen gewoond, o.a. bij de Salesianen, bij de Franciscanen, bij de Dominicanen, bij de SCJ en tenslotte in het Berchmanianum. Hans is een tijd reserve-aalmoezenier geweest bij de Luchtmacht en later aalmoezenier. Zijn standplaats was lange tijd Oldendorf. Vanaf 1986 tot 1992 was hij ziekenhuispastor in het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis. Het Elenco/Annuario vermeldt altijd de communiteit waar je bij hoort en niet de plaats waar je woont. Het ging slecht met Hans de laatste tijd. Gerard Stolker en Herman Lieberom waren zondag bij hem en vroegen zich af of Herman hem zou bedienen (Hans was al niet meer aanspreekbaar). Het was niet meer nodig. Hans was heengegaan." curriculum salesianum geboren op in Hoorn van sept t/m aug in Twello als : clericus, novice 1e professie op in Twello als : clericus van sept t/m aug in Twello als : clericus, filosofie van sept t/m aug in Leusden als : clericus van sept t/m aug in Rijswijk als : clericus van sept t/m aug in Benediktbeuern (D.) als : clericus, theologie priesterwijding op in Benediktbeuern (D.) van sept t/m aug in s Heerenberg als : priester, raadslid van sept t/m aug in Rijswijk als : priester van sept t/m aug in Rijswijk als : priester, bibliothecaris van sept t/m aug in s Heerenberg als : priester van sept t/m aug in Nijmegen als : priester van sept t/m aug in Apeldoorn-par. als : priester van sept t/m aug in Apeldoorn als : priester vanaf sept in Nijmegen bron: 8 en 9 maart 2016: s van pater A. Maat sdb

2

3

4

5

6

7

8

9

10 H. Geestkapel Assel, Hoog Soeren, 15 maart 2016

11 Homilie door Kees van Luyn tijdens de uitvaartmis HEINRICH JOSEPH FRANZ (HANS) WIELAGE Salesiaan van Don Bosco Hans is geboren op 17 april 1927 te Hoorn. Na de lagere school volgde hij een paar jaar het Ignatiuscollege in Amsterdam, maar stapte al gauw over op het klein-seminarie van de Salesianen van Don Bosco in Ugchelen. Daarna ging hij naar Twello voor het noviciaat en verbond hij zich aan die congregatie door de kloostergeloften op 16 augustus Na drie jaar praktijk in één van de jongerenwerken ging hij naar Benediktbeuern Duitsland voor de studie theologie. Daar werd hij na vier jaar priester gewijd op 29 juni Na een werkzaam priesterleven overleed hij in het "Berchmanianum" te Nijmegen op 6 maart Na zijn priesterwijding kreeg Hans als eerste opdracht, te werken op de Missieprocuur. Dat hield in werkelijkheid in, dat hij mee moest werken aan de verbouwing van het klein-seminarie dat verhuisde van Ugchelen naar 's-heerenberg. Dat werken in stof en bouwmaterialen was niet het eerste dat Hans verwachtte. Gelukkig werd hij toen gevraagd om leraar Duits te worden op dat klein-seminarie. Hans deed die studie in Delft en verhuisde daarvoor naar het internaat in Rijswijk. Daar heeft hij ongeveer 10 jaar over die studie gedaan, naast veel assistenties in parochies. Hij woonde op een zolderkamertje met een dakraampje. Van een bezorgde medebroeder kreeg hij een touwladder, zodat hij in geval van brand via het dak kon ontsnappen. Toen Hans zijn doctoraal gehaald had. kreeg hij van de provinciaal een reis naar Rome. Daar genoot Hans erg van. Daarna keerde hij terug naar 's-heerenberg om Duits te geven. Niet erg lang, want na een jaar werd het klein-seminarie opgeheven. Hans kreeg toen het aanbod om reserve-aalmoezenier van de Luchtmacht te worden. Hij verhuisde daarvoor naar Nijmegen, waar hij weer assistenties verzorgde in parochies aan beide zijden van de grens. Religieuzen leven in de regel in een communiteit. Hans heeft in salesiaanse communiteiten gewoond. Maar gedwongen door omstandigheden en persoonlijke situaties heeft hij ook gewoond bij franciscanen, dominicanen, priesters van het H. Hart en ten slotte bij de jezuïeten in het "Berchmanianum". Meer dan 15 jaar mocht hij daar zijn; hij heeft er een goed thuis gehad. Van harte willen we de Jezuïeten bedanken dat zij Hans met veel zorg hebben opgenomen. Bijzonder danken we de verzorgers van de afdeling: Theo Bouten, Karin de Water, Gerard Jansen en Paul Eisen, die ook bij de Luchtmacht diende in de jaren dat Hans daar werkte. En heel veel dank aan Gerard Stolker die vele jaren lang Hans zijn Mantelzorger is geweest en dat met veel attentie en overleg heeft gedaan. Hans had een brede interesse, hij wilde veel weten en op de hoogte blijven van de ontwikkelingen in de wereld. Hij las veel populair-wetenschappelijk boeken. Hij deed dat met gedrevenheid en vurigheid. En kon er heftig over discussiëren. Met een felheid de je bang maakte. Soms klonk daar ook iets in door van onrust en angst: zorg voor de toekomst van de wereld, voor het milieu, voor die verwoestende oorlogen, verdachte winstpraktijken. Hans kon dat steeds minder van zich afzetten, toen zijn gezondheid steeds meer verslechterde: hartklachten, longontsteking, opkomende dementie, veel slapen etc. Hans had er geen greep meer op en werd achterdochtig. De artsen wilden hem in een andere afdeling opnemen. Maar daar bleef Hans zich steeds tegen verzetten. Hij wilde zijn handtekening daar niet voor zetten. Hij bleef weigeren om zijn handtekening onder het doktersattest te zetten. We vinden die zorgen en angsten van Hans ook bij Jezus aan het einde van zijn leven in het stukje uit het evangelie van Lucas. Hans zou zich daarin kunnen herkennen. In de brief aan de Filippenzen vinden we een positieve aansporing tot vreugde, vriendelijkheid en vrede, als een tegenhanger van al die ellende. Deze passage komt ook voor in de Mistekst van Don Bosco. Hij wilde de verwaarloosde jongeren een optimistische toekomst geven, iets waar Hans zich ook voor heeft ingezet. Jaren geleden heeft Hans ons in Assel eens bezocht samen met vrienden. Hij wilde de H. Geest kapel bezoeken en de Natuurbegraafplaats van de overledenen van onze communiteit. Zocht hij toen al een plekje voor later? wielage-uitvaart-woorden.doc (19:59)

12 We bidden dat hij nu de juiste plek gevonden heeft: de plaats die Jezus volgens zijn belofte apart voor elke mens bereidt. En dat zijn diepste verlangens van rust en vrede worden vervujd. Hans heeft als priester veel goeds gedaan op de diverse plaatsen van zijn pastorale werk, zolang zijn gezondheid en leeftijd het toelieten. Hij vond daar voldoening in, had daar ook plezier in. De laatste jaren van zijn leven waren hard voor hem, mede door de verslechterende gezondheid. Lucas: Mogen hem nu de geheimen van alle dingen geopenbaard worden. De salesianen van Don Bosco en de familie van Hans bedanken u voor uw belangstelling en meeleven bij zijn overlijden. wielage-uitvaart-woorden.doc (19:59)

13 Woorden van Gerard Stolker in de H. Geest-kapel na de uitvaartmis Hoog Soeren/Nijmegen 15 maart Afscheid van Hans Wielage. Met enige regelmaat bezocht ik Hans in het Berchmanianum. Bij ieder bezoek was het lastig om de goede woorden en de juiste toon voor Hans te vinden. Zo ook op 20 juni Na wat belangstellende vragen te hebben gesteld, begon hij ineens, vanuit het niets, het "In Paradisum" te zingen... Spontaan begon ik met hem mee te zingen. Al zingende herhaalde we enkele versregels van het "In Paradisum." Na een korte stilte, vroeg ik aan Hans of hij dat mooi vond. En hij vond het mooi! Dit vond ik een bijzonder moment om Hans nóg een vraag te stellen. "Hans zou je het fijn vinden als we dit, op de dag van je uitvaart, óók zullen zingen?' Na wéér een korte stilte stemde hij hierin toe. Deze instemming van Hans wilde ik graag op het papier vastleggen, en als het lukte, óók nog met zijn handtekening. Want hij weigerde categorisch handtekeningen te zetten. En weer ging Hans akkoord. In zijn kamer ging ik op zoek naar een A-viertje. Maar toen ik het laadje van zijn bureau opentrok werd hij boos. Zó boos als Hans kon worden! Het was belangrijk om deze, laatste en enige wens von Hans. op het papier vast leggen, zodat we dit als zijn testament en bewijsstuk, in zijn persoonsmap konden bewaren. Goede raad was duur. In de prullenbak, die op zijn kamer stond, vond ik een lege envelopppe. Haastig schreef ik hierop de volgende woorden; en ik citeer: "20 juni Hans heeft te kennen gegeven dat hij in Hoog Soeren wil begraven worden en dat het "In Paradisum" wordt gezongen." Deze woorden las ik aan hem voor en vroeg toen aan Hans of hij zi m handtekening er onder zou willen zetten, en kon dit, als een geldig bewijs van zijn testament, in zijn persoonsmap, veilig worden gesteld. Dit werd een beetje spannend. Zou hij zijn handtekening gaan zetten? Het kostte hem echt wat lichamelijke inspanning, en liggend op zijn bed, ondertekende hij zijn allerlaatste en enige wens Vorige week donderdagavond hebben zijn huisgenoten van het Berchmanianum, onder het zingen van het "In Paradisum" op een indrukwekkende wijze, Hans uitgeleide gedaan. Nu gaan wij Hans, hier in Hoog Soeren, uitgeleide doen, en begeleiden wij hem naar zijn laatste rustplaats, door met geloofskracht, eerbied en respect zijn enige en allerlaatste wens in vervulling te doen gaan door samen te zingen, "In Paradisum." Zijn Mantelzorger. Gerard Stolker. wielage-uitvaart-woorden.doc (19:59)

14 Woorden van Wim Flapper Ceremonie bij het graf van Hans Wlelage, 18 maart 2016 Dit wordt de laatste rustplaats van Hans Wielage; naar zijn wil, zoals we hebben gehoord. Hier in Assel, niet ver van Ugchelen, waar zijn salesiaanse leven begon (1948?) Dichtbij de communiteit van de "Mariahoeve" in Assel, waar hij op het laatst bij hoorde, maar niet veel meer kwam (eenmaal nog?). Op deze plek waar ook andere salesianen begraven liggen. Vaak was er onrust in Hans door gebeurtenissen in de wereld, door wat hij allemaal las en dacht. Bij de avondwake op 10 maart in het "Berchmanianum" hebben we psalm gelezen. Daar wil ik nu nog het refrein uit herhalen: "Wat ben je bedroefd, mijn ziel, en onrustig in mij. Vestig je hoop op God, eens zal ik hem weer loven, mijn God die mij ziet en redt." En ik wil bidden: Eeuwige, wil uw dienaar Hans bij u opnemen, moge hij zijn waar u bent. Omgeef hem met uw liefde en goedheid, zodat alle duisternis en boosheid van hem weg mag gaan en hij mag leven in uw licht. Geef hem rust en vrede, nu hij niet meer hoeft te strijden. Door Jesus van Nazaret, onze broeder en uw veelgeliefde, die bij u is tot in de eeuwen der eeuwen. Teken met het kruis van Jesus Christus. Moge Hans, die gestorven is met Christus, ook opstaan met diezelfde Christus. Teken met aarde. We omgeven Hans met aarde. Moge hij opgenomen worden in de aarde op deze vredige plek, deel van de aarde worden, waaruit hij is gevormd. Moge God hem maken tot een nieuwe mens. Onze Vader, Wees gegroet Maria, De eeuwige rust... wielage-uitvaart-woorden.doc (19:59)