Zondag 22 april 2007, Biesboschwandeling

Transcriptie

1 Zondag 22 april 2007, Biesboschwandeling Vergezeld door een warme lentezon vertrokken Harrie, Annie, Diny en ik omstreeks naar Lage Zwaluwe voor de jaarlijkse Biesboswandeling. Lage Zwaluwe is een van de Brabantse Biesbosch dorpen aan de rivier de Amer. Helaas hadden Piet en Ria zich s morgens nog afgemeld wegens drukke bouwwerkzaamheden waardoor we in tegenstelling tot voorgaande jaren met z n vieren waren. De Biesboschwandeling wordt voor de zesde keer georganiseerd door Omroep Brabant. Onderweg hoorden we op de radio dat er vandaag maar liefst 1700 deelnemers aan de tocht deelnemen. Een half uur voor het vertrek van de boot, die ons naar het begin van de wandeling zou brengen, arriveerden we bij de opstapplaats in Lage Zwaluwe. Wij behoorden tot de laatste groep die aan de tocht begonnen. Voor we op de boot stapten hadden de eerste deelnemers hun tocht al achter de rug Deze vroege vogels waren dan ook al s morgens om 7.00 uur voor dag en douw van start gegaan. Onze boot, de Zilvermeeuw 5 was stipt op tijd, we konden daarom om vertrekken. We vaarden stroomopwaarts de Amer op naar ons vertrekpunt Jantjes Plaat. De Amer vormt een verbinding tussen de Bergsche Maas en het Hollands Diep. De door de organisatie uitgestippelde wandelroute ligt op een vrijwel onbewoond langgerekt schiereiland dat aan de zuidzijde omsloten wordt door een zijarm van de Amer en aan de noordzijde door de Nieuwe Merwede. Een bezoek aan de Biesbosch betekent in de lente een ervaring van stille schoonheid. IJle wilgenblaadjes lichten helgroen op in de laagstaande zon en de wind geeft op een warme dag zoals vandaag nog verkoeling. Het mos op omgevallen bomen fluoresceert in de schaduw van de voormalige griendbossen. In de ondiepe kreken kolkt het water door de activiteit van paaiende volwassen brasems. Overal zijn watervogels bezig met nesten bouwen en tientallen kleine zangvogeltjes laten zich volop horen. Heel herkenbaar is de tjiftjaf die steeds zijn naam roept. Even later horen we een zwartkop, die vanwege zijn parelende gefluit de nachtegaal van het noorden wordt genoemd. Het vroege voorjaar is ook het beste moment om reigers deftig met zijn tweeën naast elkaar op hun nest te zien zitten. Een andere lentebode is de spindotter, die in april begint te bloeien. De kenmerkende spin van harde worteltjes rondom de stengel ontwikkelt zich kort na de bloei. Langs open water zie je het jonge riet in dichte bossen omhoog komen tussen de droge stengels van vorig jaar. De echte natuurliefhebbers wagen zich al met hun bootjes in de Biesbosch voor een weekendje ongestoord genieten. Om aan te geven hoe we de tocht hebben beleefd laten we de beelden samen met de bijbehorende teksten op de volgende pagina s voor zichzelf spreken.

2 Metgezel Harrie Versteijnen op de kade van de Amer bij het vertrekpunt vanuit Lage Zwaluwe. Op de achtergrond komt onze passagiersboot De Zeemeeuw 5 aanvaren die ons naar Jantjes Plaat zal brengen. Een schuilhut gemaakt van griendhout tussen de knotwilgen aan de oever van het Gat van den Kleinen Hil, in de buurt van Jantjes Plaat en de Catharina Polder. Hoog op de dijk, afstekend tegen de helder blauwe lucht, zijn Harrie, Diny en Annie van start gegaan. Hier was het bij het lopen wel uitkijken want een boer had daar enkele dagen tevoren mest gestrooid! Na ongeveer 1 km. arriveerden we bij Jantjes Keet. Voor de wandeling goed en wel begonnen was begonnen we daar aan onze broodjeslunch die door de organisatie werd verstrekt. Na de lunch zat er de stemming er al direct goed in. Hier hebben Harrie en Diny al amoureuze plannen. Op een afstervende overhangende boom groeien verse wilgentenen boven een van de vele kreken van de Nieuwe Merwede. Een staaltje krachtige natuur!

3 Harrie, Diny en Annie struinen hier door het ruige wilgenlandschap over kronkelende kleiachtige paden door het lentefrisse groen. Een rustieke heldere kreek die uitmondt in de Nieuwe Merwede. Er zwommen daar paaiende brasems die met krachtige slagen het water lieten kolken. Hollands glorie 55-plus, genietende aan de waterkant. Het was er goed toeven in de gulle lentezon. Ja, dames er moet weer gewandeld worden! Gelukkig zat de lol er nog steeds in. Diny gaat zowaar op de knieën om mij hernieuwd ten huwelijk te vragen. Of vergis ik me nu? Er moest goed opgelet worden waar er gelopen kon worden omdat de zon de oneffen kleigrond had veranderd in een hard hobbelig pad. Ook hogere obstakels die ons pad kruisten moesten we ontwijken.

4 Harrie en ik tussen door weer en wind gevormde stokoude en voor een deel verwoeste wilgen. Prachtige wilg met door de getijdenstromen van de Biesbosch uitgespoelde grillige wortelpartijen. Overhangende takken boven de dijk van het Gat van den Kleinen Hil. Tijdens het maken van deze foto kwam ik achteruitlopend onzacht in aanraking met de dikke tak op de voorgrond. Om uur bracht ons de Zilvermeeuw 2 naar Lage Zwaluwe terug. Dit schip is een grotere uitvoering van de Zilvermeeuw 5. Met dit schip kunnen ongeveer 500 passagiers mee. De weidse monding van de Biesbosch, gezien vanuit de Nieuwe Merwede richting de Amer. Vanaf de boot een prachtig plaatje. Voor we een eetgelegenheid opzochten gingen we eerst nog even kijken naar de bosmeubelen in ons bosperceel. Een dag eerder door mij gemaakt met de kettingzaag!

5 Slot De Biesbosch is in feite een cultuurlandschap omdat het in belangrijke mate door mensenhanden is gevormd. Een cultuurlandschap heeft natuurlijk ook een cultuurhistorie. Daarbij staat centraal de wijze waarop de mens in en rond het gebied actief was. Dit alles wordt in het Biesbosch Museum uitvoerig belicht. Misschien is dit voor ons een reden er een volgende keer een bezoek te brengen. Wij hebben een dag genoten in een prachtig vrijwel onbewoond gebied van de Biesbosch dat ligt in de omgeving van Jantjes Plaat en de Catharina Polder. Het weer was uitstekend en de ontluikende bijna nog ongerepte natuur was een genot om in te vertoeven. Een dergelijke dag konden we niet zomaar voorbij laten gaan en besloten daarom de dag af te sluiten met een etentje bij Restaurant Kruidenlucht in Casteren. Opgetekend door fotograaf en waarnemer, Thijs van der Zanden.